heel bijzonders"
„Ik ervaar deze
onderscheiding
als iets
Albert Heijn Extra in Winkelhof
grootste filiaal van Nederland
Sluiting
Leidsche
wolspinnerij
per 1 januari
Verlaten Katwijkse
fabriek uitgebrand
Brescar
houdt
niet van
poezen
LEIDS EREBURGER PIET BIEGSTRAATEN BLIJ MET „STUK WAARDERING"
LEIDEN Donderdag
avond, kwart voor tien,
werd Leiden een ereburger
rijker. Althans: een drager
van de erepenning in zilver
der gemeente - Leiden kent
immers, strikt formeel ge
sproken, het instituut „ere
burger" niet. P.F.S. Bieg-
straaten, de nu zestig-jarige
voorzitter van de Leidse
Sportstichting viel in de
Burgerzaal van het Leidse
Stadhuis de eer te beurt
door burgemeester Goe-
koop (als zevenentwintig
ste ingezetene van Leiden)
de erepenning uitgereikt te
krijgen. Dit vanwege „zijn
grote inspanningen, gedaan
voor de belangen van de
Leidse sportgemeenschap."
Voor Piet "Biegstraaten
kwam deze onderscheiding
als een „volslagen verras
sing". „Want zoiets mag je
misschien verwachten als
je na vele jaren afscheid
neemt van de NKS, of van
de Sportstichting - maar
zó'n onderscheiding van de
gemeente, neen daar denk
je zelfs niet aan. We had
den donderdag eigenlijk
ook voor een weekend weg
willen gaan. Dat vertrek
hebben we dus maar met
een dag uitgesteld...".
„Dat alles neemt natuurlijk niet weg dat
ik er bijzonder blij mee ben. Dat het een
stuk waardering is voor het werk dat ik
gelukkig nog altijd mag verrichten. En,
laten we wel zijn, ieder mens vindt het
nu eenmaal fijn als zijn werk, zijn doen
en laten door de gemeenschap wordt ge-
De bestuurlijke loopbaan op sportief ge
bied begon voor Piet Biegstraaten direct
na de oorlog. Het bestuur van de voet
balvereniging waarin hij tot voor de oor
log op het veld („In het derde, soms in
het tweede elftal") actief was geweest,
DOCOS, trommelde hem in september
'45 op als toeschouwer bij een bestuurs
vergadering. Biegstraaten kwam die
avond als bestuurslid thuis, hetgeen het
begin van zijn functioneren binnen de
sportgemeenschap betekende.
Via het wedstrijd- en het gewone secre
tariaat, bereikte Biegstraaten in '54 de
voorzittershamer van DOCOS. Een ha
mer die hij in 1963 weer neerlegde, maar
intussen had hij wel al zitting genomen
in de afdelingsbesturen van de NKS af
deling Leiden, de toenmalige Leidse
Voetbal Bond en de Leidse Sportstich-
Biegstraaten als bestuurslid in de boeken
bijschrijven. In 1970 werd Piet Bieg
straaten tot voorzitter van de Sportstich
ting Leiden gekozen en vervolgens werd
de man die van 1962 tot. '70 eerste man
van het afdelingsbestuur van de NKS
Leiden was geweest, nu zes jaar terug,
tot voorzitter van de „landelijke" NKS,
afdeling voetbal gebombardeerd. Beide
laatste functies bekleedt Biegstraaten tot
op de dag van vandaag en als het aan
hem ligt zal hij dat werk nog wel even
blijven doen. „Ik hoop wat mijn werk bij
het GAK betreft over anderhalf jaar van
de VUT-regeling gebruik te kunnen ma
ken, maar dat betekent beslist niet dat ik
op dat moment ook mijn werkzaamhe
den op sportief gebied zal gaan opgeven.
Sterker nog, ik denk dat ik dan juist dat
werk nog meer nodig zal hebben dan nu.
En in welke functies ik tegen die tijd ac
tief zal zijn, ach, dat zien we dan wel
weer. Iets ambiëren doe ik niet. Eigen
lijk heb ik dat ook nooit gedaan. Tot nu
toe "is het allemaal gewoon op me afge
komen. En heb ik vaak ja gezegd."
Motivering
Het tekent de figuur Biegstraaten dat hij
zich afvraagt welke motivatie ten grond
slag ligt aan het besluit juist hem dit jaar
tot ereburger van Leiden te maken. „Ik
ervaar deze onderscheiding als iets heel
bijzonders. Als je in ogenschouw neemt
dat zo'n erepenning normaal gesproken
slechts eenmaal per jaar wordt uitge
reikt, moet er toch wel een bijzonder
zorgvuldige selectie plaatsvinden, moet
er een uiterst steekhoudende motivering
zijn. En zelf vraag je je dan af hoe bij
zonder het nu is drieëntwintig jaar pro
deo voor de Sportstichting te werken..."
Eén van de door burgemeester en wet
houders genoemde redenen van het toe
kennen van de onderscheiding aan Bieg
straaten was „dat onder zijn bewind en
mede door zijn stimulerende arbeid een
groot aantal zaken op sportgebied in Lei
den is gerealiseerd". Piet Biegstraaten,
terugblikkend naar 1970: „Toen ik in
1970 voorzitter werd van de Sportstich
ting, zag het er allemaal heel anders,
veel minder rooskleurig uit. Toen wen
ste mijn directe voorganger op die post,
Joop van der Reijden, mij veel sterkte
toe. Zoiets van: „Ik heb zelf nog iets
kunnen regelen, maar ik ben bang ddt er
in jouw tijd helemaal niets meer af kan".
Gelukkig voor mij, maar vooral voor de
Leidse sportwereld is het de laatste jaren
wel allemaal erg goed verlopen. Hebben
we wel erg veel kunnen realiseren. Ook
al heb ik dan mijn twijfels gehad."
Tesselaar
Twijfels die omstreeks 1975 de kop op
staken. Het net zittende linkse college
bleek op de gemeentelijke begroting
geen cent over te hebben voor de Leidse
sportgemeenschap, reden voor Bieg
straaten zijn traditionele nieuwjaarstoe
spraak getooid met een rouwband uit te
spreken. „Ik was toen erg kwaad op Tes
selaar, zoals ik eigenlijk nijdig was op
het hele college. Maar in de loop der ja-
Tesselaar onvoorstelbaar veel gebeurd.
Onvoorstelbaar veel goed werk afgele
verd."
Mede door dat gemeentelijk beleid is de
rol die Piet Biegstraaten als voorzitter
van de Leidse Sportstichting speelt in de
loop der jaren duidelijk gewijzigd. Dien
de hij vroeger als „oppositieleider" tel
kens weer de barricades te beklimmen
om de gemeenschap te wijzen op de no
den en behoeften van de Leidse sport
wereld, nu is zijn inbreng minder opval
lend. Is het Dick Tesselaar die meer en
meer op de voorgrond treedt en beperkt
Biegstraaten zich tot het binnenskamers
meedenken en meepraten. „Want er is
natuurlijk nog veel te doen; je blijft altijd
bezig. Alleen op een andere i
Piet Biegstraaten, ereburger van Leiden. „Onderscheiding kwam als een volslagen verrassing."
Biegstraaten, die blij is dat de Sportstich
ting nog altijd als para-gemeentelijk or
gaan opereert („Het andere punt waaro
ver ik ooit met Tesselaar echt van me- sen in hun wereld, zaken vanuit hun
ning heb verschild en trouwens nog al- standpunt bezien. En het meest fijne is
tijd anders denk"), noemt als meest pret- wel om na een moeizame discussie te
tige onderdeel van zijn veel tijd vergen- kunnen zeggen dat de sfeer in het ge-
de hobby's de menselijke contacten die sprek altijd fijn is gebleven en dat er sa-
hij dagelijks weer opdoet. „Persoonlijk "ten een oplossing is gevonden. Al lukt
vind ik het ook heel prettig om met dat dan lang niet altijd. En zullen bij
mensen om te gaan, om me te verplaat- voorbeeld de bij de Sportstichting aan
kloppende clubs altijd meer blijven vra
gen dan er door ons te besteden is..."
LEIDERDORP Het nieu
we Albert Heijn Extra-fi
liaal, dat op woensdag 22 ok
tober wordt geopend in het
winkelcentrum De Winkel
hof in Leiderdorp is met
zijn verkoopoppervlakte
van 2900 vierkante meter de
grootste supermarkt van Al-
bert Heijn in Nederland.
De Albert Heijn Extra Leider
dorp, het tweede filiaal in'zijn
soort in Nederland heeft een
klantenpotentiëel van onge
veer 60.000 consumenten. De
vestiging heeft, naast een uit
zonderlijk groot levensmidde
lenassortiment, een extra uit
gebreid assortiment huishou
delijke en doe-het-zelf-beno-
digheden, alsmede kleding en
textiel en artikelen in de re
creatieve sfeer. Albert Heijn
denkt met de sterke uitbrei
ding van vooral het non-food
assortiment in een plaatselijke
behoefte te voorzien. Men ver
wacht dat de vestiging een
sterke regionale functie, zal
hebben, waarvan de overige in
het nieuwe winkelcentrum ge
vestigde middenstand zou
kunnen profiteren.
Het Albert Heijn Extra-filiaal
geeft werk aan 150 man perso
neel. De bedrijfsleider is de
heer H. Knoppert. Het Albert
Heijn-filiaal is onder meer via
lift en roltrap bereikbaar van
uit de parkeergarage die onder
het winkelcentrum ligt. De
winkelwagens zijn op een dus
danige manier ontworpen dat
ze mee te nemen zijn op de
roltrap. In de parkeergarage
kunnen de winkelwagens in
speciale vakken worden ach
tergelaten. Het filiaal is op
maandagochtend gesloten.
Wolspinnerij NV aan de Leidse Zoeterwoud-
seweg 3 gaat per 1 januari dicht. Zoals wij
gisteren al meldden, verhuist de Leidse ves
tiging naar het Gelderse Veenendaal. Het
FNV heeft de directie laten weten beslist
niet akkoord te gaan met de verhuisplan
nen.
Woordvoerder Jos Duinhoven: „We hebben
i vrijwel dit gehele jaar door voortdurend be-
j sprekingen gevoerd met de directie van de
j Leidsche Wolspinnerij over een harmonisatie
M binnen het personeelsbestand. Enkele weken
geleden werd hierover een akkoord bereikt. En
dan valt nu plotseling de beslissing over een in-
aaj grijpende reorganisatie, die voor Leiden een
'^1'verlies van zeker vijftig arbeidsplaatsen bete-
178i kent. Dit is onaanvaardbaar". De vakbondsbe-
j.stuurder noemt de situatie op de Leidse ar-
oed beidsmarkt uitermate somber. „We zitten met
>eW het dreigende verlies aan arbeidsplaatsen bij
teu-i Wernink. Nu dan de Wolspinnerij. Er staat
om waarschiinliik nog meer te gebeuren".
KATWIJK Een fel uitslaande brand
heeft gistermiddag, rond vijf uur, de voor
malige brilmonturenfabriek 'Precosia' in de
Katwijkse woonwijk 'Het Molenblok' volle
dig in de as gelegd. De hitte van de vuurzee
was zo groot dat de verf van de raamkozij
nen van omliggende woningen begon te bla
deren en een raam barstte.
De brillenfabrikant is kort geleden uit de
woonwijk vertrokken. Sindsdien wacht de fa
briekshal de slopershamer. Het huidige bestem
mingsplan staat geen industrievestiging meer
toe. Er zijn plannen om op het terrein van 'Pre
cosia' vijf woningen te bouwen. Voor de omwo
nenden vormde de lege fabriekshal nogal wat
overlast. Er huisde ongedierte, terwijl de fa
briek ook enkele malen het mikpunt was van
brandstichters.
De toegesnelde Katwijkse brandweer kon zich
gistermiddag beperken tot het nablussen van de
restanten van de fabriek. Dit dan onder grote
publieke belangstelling. De politie had de han
den vol om de menigte op afstand te houden,
hetgeen pas lukte na het uitdelen van de nodi
ge klappen. Verondersteld wordt dat de brand
in de voormalige brillenfabriek is aangestoken.
Wekelijks verschijnt in de Loidse Courant de rubriek
„Hond zoekt huis". In dezo rubriek wordt een hond (of
soms ook wel een kat) boschreven die in het asiel ver
blijft om daar een zekore dood togomoet te gaan... tenzij
het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek beschre
ven honden zijn óf gevonden, óf door hondenbezitters
naar het asiel gobracht. Ze worden om uitoenlopendo re
denen afgestaan, vaak begrijpelijk, maar ooms ook vol
slagen onzinnig. Do in „hond zoekt huis" beschreven die
ren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur onder
gaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van circa 60
gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen.
Adres: Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden.
Tel.: 411670. Geopend di. t/m vr. 10-12 en 14-17 uur, zo. 10
tot 12 en 14-16 uur. Zondag en maandag gesloten.
Alle kwalen van Brescar zijn verdwenen.
LEIDEN De in het afgelopen weekend gehouden die-
renshow 'Beestenspul 1980' is voor het Leids Dierenasiel
een groot succes geworden. Alle 20 tentoongestelde poe
zen vonden een tehuis en ook ruim 25 honden konden
hun hok in het asiel verruilen voor het huis van een die
renliefhebber. Maar bij een dergelijke eenmalige belang
stelling kan het voor de dieren in het asiel niet blijven.
Bijna elke dag worden er honden en katten opgenomen
in het asiel en het blijft dus nodig dat er voor deze die
ren een tehuis gezocht wordt.
Ook de hond van deze week heeft Beestenspul met een be
zoek vereerd. Hij heet Brescar en hij is een bastaard bouvier.
Brescar had het best naar zijn zin op Beestenspul, hij was
eens een dagje uit en hij ontmoette vele familieleden die hij
lang niet gezien had. Zijn dag werd nog beter toen hij door
een Leidenaar meegenomen werd, die hem een nieuw tehuis
wlide geven. Hélaas, er bleek een groot probleem te zijn in
de vorm van een poes. Brescar vond de poes geen leuke
speelkameraad en de poes was zo bang voor Brescar dat hij
het grootste deel van de dag in de gordijnen verbleef. Bres
car zit dus weer in het asiel waar hij drie maanden geleden
terecht kwam nadat hij door de politie van Katwijk in zeer
verwaarloosde staat op straat aangetroffen was. Hij was toen
erg vies, zijn huid was er slecht aan toe en had last van lint
worm. Al deze kwalen zijn door de liefderijke verzorging in
het asiel verdwenen zodat Brescar weer in zeer gezonde staat
verkeert.
Brescar is ongeveer acht jaar oud en hij heeft een zwarte
vacht. Op zijn kop is hier en daar een grijze haar te vinden
en een lange staart. Hij is in huis erg lief, ondanks zijn al aar
dig gevorderde leeftijd nog speels en hij vindt het heerlijk als
hij aangehaald wordt. Voor kleine kinderen is misschien wat
te groot en te sterk. Tegen autorijden heeft hij geen bezwaar
en zijn schofthoogte is ongeveer 55 centimeter. In een huis
met poezen is hij niet op zijn plaats want poezen kan hij niet
met rust laten.
Joris
Joris, de hond van vorig week heeft zijn verblijf in het asiel
ook beëindigd. Hij heeft met behulp van Beestenspul een
nieuw tehuis gevonden in Roelofarendsveen.
t STAD/REG 10 LEIDSE COURANT ZATERDAG 4 OKTOBER 1980 PAGINA 5
