Zoeterwoudenaar ontsnapt aan
„onzorgvuldig" incassobureau
Leids City
Centrum
verlegt de
grenzen
j^oed pianoduo
in Kapelzaal
Tandem
kwam
per trein
Parkeergarage Langegracht
niet definitief"
jweest
endui-
>r het
k in
andag
mene
van -
houdt
n het,
Het recht heeft
gezegevierd! Nou.
gezegevierd; het was
meer een kwestie van
lange adem en de inzet
was niet hoger dan 463
gulden en 46 centjes,
later aangevuld met een
eis tot schadevergoeding
ter waarde van een
rooie rug. Nu is recht
gedaan en
Zoeterwoudenaar Ben
van Leeuwen, die in zijn
levensonderhoud
voorziet door onder
meer het gehele land te
overspoelen met
kwartetspelen, tot in een
bureaulade op
Drakestein toe, deze Ben
van Leeuwen grijnst.
Hoewel hij niet eens
kiespijn heeft. „Ik ben
ten onrechte in rechte
aangesproken", zegt hij
in procedure-taal; „de
kantonrechter heeft
vonnis gewezen. De
zaak is daarmee af, maar
de Wetmatige
Willekeur, een stukje
kolder binnen de niet
sluitende wetgeving is
blijven bestaan. Nog
steeds kan de
deurwaarder iedereen
de das om doen, ook al
is er niets aan de hand.
Jan met de pet blijft
altijd de pineut en dat
blijf ik onaanvaardbaar
vinden".
Hoe was het ook alweer
Eind maart van dit jaar
vertoonde deze rubriek het
treurige verhaal van in de
kuif gepikte Ben van
Leeuwen (die zich
tegenwoordig ziet als het
mannelijk equivalent van de
Ben van Leeuwen; „Het recht heeft gezegevierd
getemde feeks, want hij is
nogal eens tekeer gegaan,
vinden hijzelf en anderen,
maar nu kalmer geworden).
Het was het verhaal over
„de waanzin ten top
gedreven". Een jaar geleden
kreeg Van Leeuwen een
telefoontje van het Alphens
Juridisch Advies- en
Incassobureau Van Arkel
b.v. Men deelde hem mede,
dat ten onrechte en
abusievelijk aan zijn adres
een bedrag van 463 gulden
en 46 cent was overgemaakt.
Of Van Leeuwen zo goed
wilde zijn dit bedrag te
retourneren. Om kort te
gaan: Van Leeuwen had van
z'n leven nog nooit dit
bedrag van Van Arkel
ontvangen en kon het
derhalve ook niet
terugstorten.
Een paar maanden later
vervoegde zich deurwaarder
Van Vliet, door Van Arkel
in de arm genomen, bij Van
Leeuwen met een exploit;
„omdat ik in gebreke bleef
met terugbetalen. Zulks
ondanks diverse sommaties,
dat stond er verdomme ook
nog bij. Van Arkel had me
al die tijd nog nooit
gesommeerd. Maar dat kon
„ik, Adrianus Van Vliet"
ambtelijk geen zier schelen,
want Van Arkel zei dat nou
eenmaal", aldus Ben van
Leeuwen, die voor de
edelachtbare heer
kantonrechter,
zittinghoudende te Leiden,
moest verschijnen. Ter
veroordeling en ter betaling
van nog eens een bedrag aan
bijkomende kosten (inclusief
afschrift, exploit, „afstand"
en visum). Van Leeuwen
voelde zich aangetast in
goede naam en eer en ging
op zijn beurt van Van Arkel
schadevergoeding eisen. In
stuurde de griffier van het
kantongerecht een briefje
naar Van Leeuwen met de
mededeling, dat „de eisende
partij" (Van Arkel)
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vèrtel-
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
intrekking van de procedure
had gevraagd. Of Van
Leeuwen met die intrekking
akkoord ging.
Van Leeuwen was inmiddels
gegroeid in zijn verzet tegen
de rechtsverkrachting,
omdat hij meende je reinste
oplichting te hebben
geroken. „Zonder
aantoonbare bewijzen
iemand laten opdraaien voor
een affaire die niet bestaat
Van Leeuwen ging tot de
bodem, althans hij bleef
wachten op de
kantonrechterlijke
uitspraak. Die kwam, enkele
weken geleden. Van
Leeuwen liet z'n opgekropte
zenuwen even tot rust
komen en belde me gisteren
op om me te vertellen, dat
het pleit gewonnen was.
Adrianus van Vliet kon met
al z'n deurwaarderlijke
exploiten op het dak van
zijn kantoor gaan zitten.
„Ha", grimlachte Van
Leeuwen, „ha Van Arkels
vlieger was niet opgegaan.
„Van Arkel tegen Van
Leeuwen" was geëindigd in
0 - 1. De kantonrechter
verweet de incasseerders uit
Alphen een zekere
onzorgvuldigheid en er was
sprake van een
„onrechtmatige daad". Van
Leeuwen, in zijn recht
hersteld, zat in z'n eentje
niet hoera te roepen. „Ho, ik
ben wel blij, maar veel
minder voor mezelf alswel
om het feit dat ik ervaren
heb, dat we in Leiden een
kantonrechter hebben (laat
die namen nou maar zitten,
want de één had „gewezen"
en de ander „uitgesproken")
die uitermate realistisch
oordeelt en gewoon durft te
zeggen hoe meneer van
Arkel fout zat. En dat in een
tijd dat je weieens het gevoel
krijgt dat het met de
rechterlijke macht af en toe
wat vreemd aan toe gaat.
Het was een fijne ervaring.
Aan de andere kant kon de
kantonrechter ook moeilijk
anders, want Van Arkel
reageerde al niet eens meer
op mijn brieven".
Maar let wel Dat met die
willekeurig „exploitende"
deurwaarder is nog steeds
het geval Van Leeuwen,
eens het slachtoffer van zo'n
dagvaarding: „De
kantonrechter heeft, op basis
van het mogelijke (m'n
kosten zijn er niet
uitgekomen, maar het
eerherstel is al mooi genoeg),
mij het maximaal mogelijke
doen vergoeden. Maar die
deurwaarder kan doorgaan
met anderen de das om
doen. Het is jammer, maar
de deurwaarder werd niet
op de vingers getikt.
Ondanks een ruiterlijke
kantonrechter blijft er een
mogelijkheid van
rechtsongelijkheid. Dat ik
gewonnen heb, was voor mij
een a, b en c, maar anderen
zouden weieens minder goed
uit de voeten kunnen. Het is
praktisch utopisch te
verwachten, dat de
gemiddelde Nederlander die,
onschuldig en argeloos, in
een dergelijke val gelokt
wordt, ook zo het recht aan
zijn zijde zal vinden".
Zonder al te veel
kleerscheuren zijn
vordering inzake
loonderving en het
smartegeld gingen
ongehonoreerd Ben's neus
voorbij is Van Leeuwen
aan de listen en lagen van
een incasseerder ontsnapt.
„Kijk, het kost je altijd geld,
zo'n grap. Ook al heb je
gelijk. Nou, dat vind ik niet
alleen onjuist, maar ook
bijzonder onrechtvaardig.
Want je hebt daar niet om
gevraagd. Er zijn mensen
genoeg die in een dergelijk
geval er niet uitkomen,
naar een rechtswinkel te
stappen. Dat kost extra geld.
Dan maar liever een
incassobureau betalen wat
het vraagt; het gaat dikwijls
om vrij geringe bedragen.
Ben je van de rompslomp af.
Zo gaat het vaak. En dat is
nou juist je neerleggen bij
een rechtsverkrachting. Van
m'n leven niet! Ik zou
mensen hiermee willen
helpen, met m'n opgedane
ervaring. Dat zou ik nou
gewoon willen; ja. Want
gegarandeerd, dat die
argelozen helemaal voor de
bijl gaan.
Het gaat mij niet cm die
onnozele paar honderd
gulden, maar om het feit
dat je de mist ingaat, al
was het maar om een
paar kwartjes.
Wantoestanden zijn
het!" Toen ging Ben van
Leeuwen over tot de
orde van de dag.
Gedenk hem in
genegenheid, als ge aan
het kwartetten slaat.
Geen krant ontvangen? Bel
tussen 18.00 en 19.00 uur
nummer 122248 en per spe
ciale koerier wordt de krant
alsnog bezorgd.
BURGERLIJKE
STAND
RAD/REGIO LEIDSE COURANT DONDERDAG 2 OKTOBER 1980 PAGINA 5
VAN LEEUWEN: „MAAR DIE DEURWAARDER KAN DOORGAAN...."
Vorige week liet het
studentencorps uit
Groningen weten een tocht
per tandem te gaan maken
langs de collega-corpora
in den lande om aldaar de
Groningse geloofsbrieven
te overhandigen.
Gisteravond zouden vijf
Groningse studenten het
Leidse Minerva met een
kortstondig bezoekje
vereren. Dat zou zo rond
zes uur gebeuren; een
precies tijdstip kon niet
gegeven worden, want er
kon weieens een stevige
tegenwind waaien,
nietwaar. En toch waren ze
er gisteren klokslag zes
uur. Met de auto... Bij het
zien van de fotograaf werd
wel even een ritje gemaakt
naar het Leidse station.
Daar was per trein de
veelpersoons-fiets
gearriveerd.
Hoogleraar
Van Tulder
viert ambts
jubileum
LEIDEN Pref. dr. J.J.M.
van Tulder (63) vierde giste
ren zijn 25-jarig ambtsjubi
leum aan de Rijksuniver-
steit Leiden. Van Tulder is
hoogleraar in de Statistische
Methoden der Sociologie.
De jubilaris is zijn loopbaan in
Amsterdam bij de rekenkamer
begonnen. In 1954 begon Van
Tulder zijn werkzaamheden in
Leiden als medewerker van de
Verenigde Faculteit van Lette
ren, Rechten en Wijsbegeer
ten. Later ontstond daaruit de
subfaculteit Sociologie, alwaar
Van Tulder hoogleraar werd.
De receptie in het gebouw van
het Sociologisch Instituut aan
het Stationsplein werd gistera
vond bezocht door vele be
langstellenden waaronder me
dewerkers en studenten.
COLLEGE ANTWOORDT PSP-RAADSLID:
LEIDEN Het college heeft op vra
gen van raadslid J. van Putten (PSP)
geantwoord, dat het nog geen stand
punt heeft ingenomen over de eventu
ele bouw van een parkeergarage aan
de Langegracht. Van Putten had het
vermoeden, dat de plannen al in een
ver gevorderd stadium verkeerden.
Digros b.v., die de garage zou gaan be
heren, heeft tot nu toe slechts haar
voornemens toegelicht. Concrete af
spraken zijn niet gemaakt.
Van Putten meent, dat de bouw in strijd zou
zijn met een motie, waarin werd gesteld, dat als
eerste een parkeergarage aan de Garenmarkt-
Levendaal gerealiseerd zou moeten worden.
Als,tweede mogelijkheid werd de L^gegracht
genoemd. Het college verklaart echter, dat Di
gros slechts een verzoek heeft ingediend tot uit
gifte van de grond in erfpacht. Dit verzoek is
aan diverse belangenverenigingen voorgelegd.
.Mocht dit leiden tot het voorstel aan de aan ge
meenteraad om het verzoek in te willigen, dan
is het aan de gemeenteraad om van de motie af
te wijken. Het college betwijfelt echter of de
door van Putten genoemde moeilijkheden zich
daadwerkelijk zullen voordoen. De mogelijk
heid is namelijk aanwezig, dat voor de locatie
Sanders (Garenmarkt/levendaal) eerder
bouwvergunnig wordt aangevraagd.
Tenslotte stelde Van Putten, dat de realisering
van de garage ertoe zou kunnen leiden, dat de
druk op de gemeente om ook op andere locaties
garages te bouwen vanwege de concurrentie
positie van overige winkeliers sterk zou
kunnen toenemen. Het college deelt dat stand
punt niet. Het college van b en w stelt tenslotte,
dat als een particulier met succes een parkeer
garage kan realiseren, anderen dat in de bin
nenstad wellicht ook kunnen.
EIDEN De leden van het pianoduo dat gisteren
i de Kapelzaal optrad, hebben een gemeenschappe-
Vo"jke muzikale achtergrond. Hans Bruin en Selma
lY^oolwijk studeerden beiden bij de bekende Piet
erste *ncen* *n Haarlem en doceren thans aan het Swee-
>udennck conservatorium in Amsterdam. De werken
n hefarmee zij nu optraden waren van Schubert, Mo-
oofd-art, Poulenc, Ravel en Bizet.
uurJet risico bij quatre-mains spel en duospel op 2 piano's is een
'Ogel- ïgelijkheid die snel kan ontaarden in wat platweg „gerammel"
i t0Jordt genoemd. Echter niet bij deze pianisten, in wiens spel een
di-j^aaie homogeniteit in technisch en expressief opzicht te beluis-
ren viel.
huberts variaties op een marsthema klonken met een door-
fde lyrische toon die mooi contrasteerde met de baspartij,
r werden ook dramatisch goed getroffen. De eerste solo,
rmee Hans Bruin op de voorgrond trad, bestond uit variaties
Mozart. Ook hier was de lyrisëhe overgave een fraai muzi-
>e ze-pal gegeven. Klankvolume en expressie die Bruin soms wat
nbol-irser nam, bleven binnen zeer aanvaardbare grenzen en deden
helderheid geen geweld aan.
bbersjen humoristische wending irr het programma was Poulencs so-
nbol-fite, vierhandig. Het was een verdienste dat de muzikale grap-
kwe-ënmakerij die bij Poulenc nogal burlesk is, nergens tot grofheid
Ihou-^rviel, maar zijn speels karakter behield. De al eerder vermel-
nbol-£ lyrische gave van Hans Bruin ontplooide zich ten volle in
matieeu* d'eau van Ravel. Een subtiele aanslag gaf een helderheid
Delaarmee Bruin een uitstekende sfeertekening creëerde,
op^hts in Jeux d'Enfants van Bizet bespeurde ik een overigens
pjyaJchte hapering in de samenwerking. De discipline leek te ver-
vond^PPen en klank boette iets aan helderheid en kleur in. Het-
een de gunstige indruk van het geheel niet kon uitwissen.
DIRK VOOREN
EIDEN Het Leids
Jity Centrum, de vereni-
ing van centrumwinke-
„—jHers, wil de grenzen ver-
ai tofSgen. Tot op heden
gmyerpt men zich alleen
Depaar op als verdediger
.n de belangen van de
aevairinkeliers in Haarlem-
rkeniierstraat en Breestraat
iet directe omgeving),
de toekomst wil men
belangen van alle
inkeliers binnen de
.eidse singels gaan be-
lartigen.
saterf11 iS een van beleidspun-
lom^n f'jd6115 de algemene le-
":n vergader ing op 14 oktober
sprake komen. Pikant de-
deze beleidswijziging is
t feit, dat over de voorge-
:1de uitbreiding
^Jjljtaedsfeer nog geen overleg is
:voerd met in aanmerking
._>mende winkeliers en win-
zochieliersverenigingen. De jaar-
klaafergadering meldt voorts be-
jeljjl^uursverkiezingen en het be-
.ikbaar stellen van een kre-
in 25 mille aan de com-
Leiden Promotie.
Na een besloten gedeelte is de
vergadering van het LCC in
de Leidse Stadsgehoorzaal
vanaf negen uur openbaar.
Motto van dit openbare ge
deelte is 'De economische toe
komst van de Leidse binnen
stad'. Twee sprekers heeft
mën hiervoor uitgenodigd:
wethouder C. Waal en hoogle
raar economie J.P.I. van der
Wilde van de Vrije Universi
teit in Amsterdam. Beide spre
kers zullen na een inleiding in
discussie treden, waarbij prof.
A. Kraal zal trachten een en
ander in goede banen te lei-
deh..
