mmmm
.w mm
Willy Dobbe
presenteert
Taptade
1980
„Het
schilderij
moet
snelheid
hebben"
Verbluffende techniek
basis voor
spannende
science fiction
Zeefdrukken en
foto's in
Lak-galerie
Tentoonstellingen
in Het Anker
EN VERDER
DEZE WEEK IN DE BIOSCOPEN
Hanneke
Krijgsman-Kop:
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 12 SEPTEMBER 1980 PAGINA 7
Willy Dobbe
LEIDEN De september tentoonstelling in de LAK
galerie wordt ingenomen door foto's, tekeningen en
zeefdrukken van Leo Koningswijk en Rutger Gras.
Het werk van de in Leiden wonende kunstenaar Leo Ko
ningswijk bestaat voor het grootste deel uit ingekleurde fo
to's die vaak deel uit maken van een serie. De onderwer
pen die Leo Koningswijk kiest zijn veelal gebruiksartike
len, die, omdat ze op een vrij koude manier worden weer
gegeven en met pasteltinten worden ingekleurd, een ver
rassend effect geven.
Rutger Gras wil in zijn zeefdrukken abstrakte situaties en
voorwerpen weergeven door deze contrastrijk, met gebruik
van kleuren, en overzichtelijk te maken. Hij maakt zijn
zeefdrukken bij gebrek aan een eigen atelier in het Volks
huis. Rutger Gras is ondermeer vormgever van het tijd
schrift Aap-Art.
HAZERSWOUDE De Culturele Raad Hazerswoude
heeft voor de nabije toekomst een drietal tentoonstel
lingen, alle te houden in Het Anker, op het program
ma staan.
De Koudekerker C. van der Molen exposeert aquarellen
(15 tot en met 28 september). De Delftenaar Ted Licht
geeft een expositie van landschappen in Rembrandtpastei
(6 tot en met 25 oktober). De Oostenrijker Günther Bach-
ner op zijn beurt toont van 3 tot en met 24 november aqua
rellen en olieverven. Op 27 september geeft de Leidse
volksdansgroepen Achelay een voorstelling in Het Anker.
Zondag 28 september verzorgt het Eindhovens Knaven-
sextet, ouders met kinderen, een koffieconcert vanaf 12.45
uur. Het Bodegravense mannenkoor Die Rhijnse Sanghers
concerteert op 14 november. In deze maand staat tevens
een uitvoering, te verzorgen door „jong talent" uit Hazers
woude en omgeving, gepland.
LUXOR Bronco Billy
(a.l.) Leuke comedie met en
door Clint Eastwood die als
een circusheid door het leven
gaat. (tweede week)
LIDO II Caligula (18)
Puur onsmakelijke pornofilm
vol sadistische trekjes die een
beeld moet geven van Rome
onder keizer Caligula, (vijfde
week)
LIDO III La strada (16)
Film van Fellini uit 1954
over de liefde tussen de ruwe
bonk (Anthony Quinn) en
het frêle meisje (Giuletta Ma-
sina) (reprise, tweede week)
STUDIO Fame (a.l.) Erg
aardige film over de zware
tijd die jongeren doormaken
op de New Yorkse kunstaca
demie voordat ze in de show-
bussiness terecht kunnen,
(derde week)
TRIANON De zombies
(16) Onsmakelijke vertoning
over vraatzuchtige gestalten
die mensen oppeuzelen, (der?
de week)
REX Brutaal en anders
(16). Pornofilm.
CAMERA Once upon a
time in the west (12 jr).
vOude maar uitstekende
western, die jaarlijks in tal
van bioscopen terugkeert,
(reprise, achtste week).
EUROCINEMA I (Alpher.)
De zombies (16) Zie Tria
non.
EUROCINEMA II (Alphen)
L'animal (a.l.)
EUROCINEMA III (Alphen)
Caligula (18) Zie Lido 1.
EUROCINEMA IV (Alphen)
Fame (a.l.) zie SAtudio
GREENWAY (Voorschoten)
Vier vuisten de lucht in
.(a.l.) Ook: Kentucky fried
movie (16).
grees uit Leiden en WIK uit
België. De Groenoordhallen
worden voor deze gelegen
heid weer met een grote
hoeveelheid bloemen ver
sierd. De presentatie van de
Taptade zal dit jaar in han
den zijn Willy Dobbe. In
het kader van dit muzikaal
gebeuren wordt er in onder
meer in de Doezastraat,
voor de Kopermolen, op het
Vijfmeiplein en op het Be
vrijdingsplein een 'streetpa-
rade' gehouden door de
deelnemende muziekkorp
sen.
De toegangsprijs van de
Taptade bedraagt dit jaar
12,50 gulden. In de voorver
koop zijn bij alle VVV kan
toren, op de Leidato en bij
vele sigarenmagazijnen
kaarten te koop voor 11.00
gulden.
Hanneke Krijgsman in haar atelier aan de arbeid.
Kleur
etsen
Rob Clous
LEIDEN De Taptade
1980 wordt dit jaar op 8
november in de Leidse
Groenoordhallen gehou
den. Taptade is het groot
ste indoor showband ge
beuren in Nederland en
viert dit jaar het eerste lu
strum.
Het voorprogramma zal dit
jaar verzorgd worden door
ongeveer 300 majorettes
van 13 Leidse verenigingen.
Deze groepen zijn: Pauline,
The Golden Green Stars,
De Toekomst, Midi Degrees,
Juwelen, Ons Buiten, The
Kooigirls, De Andora's, The
Flaming Stars, Palo Bonito,
Westerkwartier Girls en
The Angels. In het hoofd
programma zijn onder meer
te bewonderen: K en G uit
Leiden, Fourty Four De-
Het ruimteschip van Maximilian Schell in „The black hole", een van de fraaie
werkstukken van Peter Ellenshaw.
LIDO 1: The Black Hole
(a.l.) met Maximilian
Schellen Anthony
Perkins. Regie: Gary
Nelson.
op de Vrije Acade
mie, die eveneens in
de residentie gehuis
vest was. Aldaar
kreeg Hanneke
Krijgsman onder
richt in beeldhou
wen, pentekenen,
etsen en schilderen.
Met schilderen is de
kunstenares gedu
rende de laatste ze
ven jaar in de weer.
Vanaf 1967 expo
seert zij regelmatig
in diverse steden,
waaronder ook Lei
den. Met name in de
Lakenhal hangt
werk van Hanneke
Krijgsman.
De kunstenares is
gemiddeld drie da
gen in de week
overdag, maar vaak
ook in de avonduren
in haar atelier te
vinden. Vaak begint
de schilderes reeds
om acht uur 's mor
gens. „Als ik op in
spiratie zou moeten
wachten, kom ik
niet meer aan wer
ken toe. Als ik een-
mal begin, gaat het
allérmaal vanzelf
wel lopen. In het al
gemeen kan ik goed
doorwerken. Ik hoef
ook niet speciaal af
stand van een werk
te nemen, zodat de
intentie, als ik later
verder schilder, be
ter uit zal komen,"
verklaart de schilde
res. In principe
werkt zij aan één
schilderij tegelijk,
maar in verband
met de lange droog
tijd van de verf
van een paar dagen
tot een week
worden wel meer
doeken ter hand ge
nomen. Het is echter
niet zo, dat het ene
doek opzij gelegd
moet worden om het
andere te laten rij
pen, omdat het doek
anders niet goed uit
de verf zou komen.
Inspanning
Alvorens de voltooi
de schilderijen van
Hanneke Krijgs-
dman keurig omlijst
gereed zijn om door
het kunstminnende
publiek bekeken te
worden, is er heel
wat denkwerk van
de zijde van de kun
stenares aan vooraf
gegaan. De schilde
rijen ontstaan naar
aanleiding van tallo
ze schetsen, die de
schilderes met het
kleurpotlood tot
stand laat komen.
,,Op die manier krijg
ik een goede kijk op
de kleurcompositie
van het latere schil
derij. De kleuren en
composities moeten
gewoon goed in orde
zijn, zeker omdat het
werk bepaald kleur
rijk is. Af en toe heb
ik er wel eens moei
te mee me in het
kleurgebruik te be
perken. Naast de
kleuren is de bewe
ging één van de be
langrijkste elemen
ten in mijn schilde
rijen," aldus de kun
stenares.
De schilderijen van
Hanneke Krijgsman
zijn bijzonder her
kenbaar. Haar werk
sluit niet aan bij een
bepaalde richting.
Het is half abstract
half figuratief.
Hoewel de kunste
nares met uitermate
veel plezier schil
dert, neemt dat niet
weg, dat zij wellicht
eens weer gaat
beeldhouwen. Alt
hans, Hanneke
Krijgsman sluit de
mogelijkheid niet
uit: „Schilderen kost
veel geestelijke in
spanning. Dat heb je
bij het beeldhouwen
natuurlijk ook, maar
het wordt gespreid:
beeldhouwen is ook
ambachtelijk bezig
zijn. Je moet mallen
maken, afgieten en
ga zo maar door.
Bo
vendien ligt hetgeen
je bij beeldhouwen
te doen hebt, veel
vaster omlijnt. Met
de kinderen in de
culturele centra,
waar ik les geef,
werk in met basis
materialen als gips,
klei en cement. Het
is meer ontspannen
bezig zijn. De afwis
seling met het inten
sieve, geconcen
treerde werk in het
atelier vind ik pret
tig. Daarom lijkt het
me fijn naast schil
deren ook te gaan
beeldhouwen."
WIM BUNSCHO
TEN
Anthony Perkins, Joseph Bottoms, Yvette Mimieux
en hun robot op weg in de ruimte.
Een beetje a la „Starwars",
dat geschiet met laserstra
len, maar daarvóór heeft
regisseur Gary Nelson zijn
verhaal strak en spannend
verteld binnen Ellenshaws
verbluffend knappe decors.
BERT JANSMA
In Galerie
Van der
Vlist aan de
Leidse Boter
markt zijn
van 16 sep
tember tot 31
oktober
kleuretsen te
zien van Rob
Clous. De ga
lerie is geo
pend van
dinsdag tot
en met zater
dag van tien
tot vijf uur
Ruimte-films op science
fiction basis hebben de
hinderlijke gewoonte
voortdurend op elkaar te
lijken. Ruimte-schepen,
leven in het heelal en ro
bots zijn verwisselbare in
grediënten in een meestal
met wat technisch ver
nuft opgepepte formule.
Sinds Kubricks „2001"
(1969) met zijn filosofi
sche ondertoon, mocht ei
genlijk alleen Spielbergs
„Close encounters of the
third kind" enige naam
hebben, terwijl „Star
wars" een kinderlijke,
maar populaire uitschie
ter werd. „The black
hole" uit de Disney-speel-
filmfabriek lijdt ook aan
de cliché's van het genre:
Het verhaal barst zeker
niet van de originaliteit
met weer eens een „mad
scientist" die zijn drieste
dromen ten uitvoer wil
brengen en een komische
met menselijke trekjes
uitgeruste mini-robot die
zo uit Starwars lijkt weg
gelopen. Toch is „The
black hole" een vaak zeer
spannend en fascinerend
geheel geworden. En daar
is vooral het werk van Pe
ter Ellenshaw debet aan.
Ellenshaw werkt al tijden
voor de Disney-studio's als
„matte-artist", de man die
de achtergronden voor fan
tastische filmscènes op glas
platen schildert, en was bij
voorbeeld verantwoordelijk
voor het Londen waarbo
ven Julie Andrews zweefde
als Mary Poppins. Voor
„The black hole" had hij
een uitgebreidere taak en
bedacht en verzorgde, sa
men met zoon Harrison ook
de miniatuureffecten. „The
black hole" is trouwens
nauwelijks een film die in
het vaak nogal melige rijtje
Disney-speelfilms voor de
jeugd thuis hoort. Daarvoor
zijn die effecten, het gewel
ddadige einde en de lugubu-
re humanoiden, tot robots
omgevormde levend-dode
mensen, te griezelig. Die
laatsten bevolken een im
mens ruimteschip, dat nooit
teruggekeerd is van zijn
trip, maar waarop Maximi
lian Schell in de ruimte als
een uit z'n brein gebarsten
wetenschapper heerst. Hij
misbruikt zijn vroegere me
dewerkers als half-dode sla
ven, heeft een lugubure en
gewelddadige robot ge
creëerd, en wil met hen het
„gat in de ruimte" door, in
de hoop daar een oneindige
zaligheid te vinden. Een
aantal collega's vinden hem
op hun speurtocht in de
ruimte, maar als ze zijn
ware aard raden komt het
tot een complete oorlog.
LEIDEN De Leid
se kunstenares Han
neke Krijgsman-
Kop (32) maakt
schilderijen, die wel
degelijk een voor
stelling hebben,
maar die desalniet
temin het midden
houden tussen ab
stract en figuratief.
De kleurcompositie
en de 'snelheid' zijn
wellicht de belang
rijkste facetten van
haar recente werk.
Hanneke Krijgs
man verbeeldt land
schappen of ruim
ten en zij doet dat
op een verrassend
eigen wijze.
Aan de Koninklijke
Academie voor Beel
dende Kunsten in
Den Haag behaalde
de kunstenares de
tekenacte. Al gedu
rende twaalf jaar
geeft Hanneke
Krijgsman les op di
verse scholen en op
de Haagse creatieve
centra. Maar alleen
het bezit van de te
kenacte was niet ge
noeg voor de pas af
gestudeerde Hanne
ke Krijgsman. Zij
wilde het ruwe
kunstzinnige terrein
verder ontginnen.
Op de Academie
kiezen de studenten
voor een bepaalde
richting, terwijl de
latere kunstenares
meer wilde dan al
leen een eenzijdig
gerichte opleiding.
Daarom nam zij di
rect na het behalen
van de tekenacte les
