is
■Sf J
,Ikweet nu
tenminste
Mat ik
iïietnogkan
Dubbele nederlaag
voor hoogspringer
Jacek Wszola
Yifter
zet een
traditie
voort
Niet voldoende
vrouwelijk
pag)RT
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 2 AUGUSTUS 1980 PAGINA 9
Vijboer
moert zijn
Critici
lie mond
Jler.
t een j.
f'^hSKOV Waldemar Cier-
i OI,„iski, de Oostduitser die voor
r hadtweede keer in zijn carrière
0 zin ympisch goud op de marathon
moge*overde, vertelde na afloop
wie» flijk dat hij er niets van had
grepen. „Nijboer was voor mij
grote verrassing. Ik had am-
1 r van hem gehoord. Ik wist
:1 dat hij in Amsterdam snel
Jmtedis geweest, maar dat zei mij
h niet alles".
^ad^E<net afgestudeerde 24-jarige student in
dat _Dsociale psychiatrische verpleegkunde
tijde Fd inderdaad dè sensatie van het Niet Verwacht
Goiest tot ver"beelding sprekende on-
/er£y^deel van de atletiek. Hoewel de Raal-
g aar pas de vierde marathon in zijn
DeP^aan bep, handhaafde hij zich we-
■r»m mnpitplnns vnnraan Na ppn 'wpr-
ZILVER
IN VIERDE
MARATHON
UIT
LOOPBAAN
DOOR
PETER
VAN
PUTTEN
lom moeiteloos vooraan. Na een'wer
ft/ft vijjk schitterende race mocht hij dan
Leent terecht op het erepodium klimmen
'1 op
)rz'tter van de internationale atletiek-
.eratie, met een zilveren medaille te
tijk /den gehuldigd.
Jrard Nijboer bleef er nuchter onder,
ga eerst maar eens een baantje voor
Ive dagen zoeken", sprak de atleet, die
i ongelooflijke prestatie leverde. Uit
niets tevoorschijn gekomen verover-
hij zich een fraaie positie aan het in-
lationale atletiekfront. Zijn eerste op
en in Enschede vorig jaar leverde
i een nationale titel op. In New York
fde hij de befaamde Olympische af-
jnd eveneens af in een tijd van rond
ms'2 uur en is minuten. In april tijdens
marathon van Amsterdam waar hij
h voor de Spelen moest kwalificeren,
- I jt hij de op één na snelste tijd in de ge-
noteren: 2.09.01 uur. Alleen
K Australiër Derek Clayton was in 1969
Feller geweest (2.08.34). Uiteraard werd
v ^Nederland onmiddellijk getwijfeld of
afgelegde afstand wel juist was ge-
;est. In Moskou snoerde Gerard Nij-
er de monden van de critici.
fwiil atleten als Viren en Lismont, al-
naal gerespecteerde lange-afstandslo-
- ^rs, moesten afhaken handhaafde Nij-
1 er zich zo moeiteloos dat zijn coach
b Boverman later zou verklaren: „Het
is ongelooflijk. Hij maakte een gewel-
indruk. Liep zelfs op kop van de
-t^oep. Ik moest hem duidelijk maken
door Lord Killanin en Ad Paulen, de
Nijboer grinnikte toen hij daaraan werd
herinnerd. „Ik had dit natuurlijk ook
niet verwacht. De afgelopen twee dagen
heb ik last gehad van darmstoornissen.
Een uur voor de start had ik nog maag
krampen en zwaar diarree".
Misschien was het daarorrt wel gelukkig
dat de wedstrijd in de beginfase werd ge
kenmerkt door een „wandeltempo". Pas
na tien kilometer, die werden afgelegd
in 31 minuten en 16 seconden, ging het
tempo werkelijk omhoog. Daarvoor was
de Rus Kotow verantwoordelijk. Hij ren
de enige tijd met zes seconden voor
sprong voor de kopgroep van pakweg
twintig man uit. Daarbij bevonden zich
naast Nijboer ook nog alle andere Russi
sche cracks.
Toen er evenwel wat heuveltjes moesten
worden genomen kreeg Nijboer het
moeilijk. Bij het keerpunt ging de felle
strijd een nieuw stadium in. De Mexi
caan Gomez zag zijn kans schoon en nam
een voorsprong die tot maximaal dertig
seconden opliep. De aanval van de Mexi
caan was door de Nederlandse kampioen
overigens niet gezien. „Ik was juist bezig
in mijn eigen tempo terug te komen,
want die Russen bleven de snelheid
maar opdrijven". De kopgroep werd
door die demarrages behoorlijk geredu
ceerd. Ook Lasse Viren en Karei Lis
mont konden de Russen niet meer bijbe
nen.
Maar waar de twee laatstgenoemde atle
ten faalden, daarin slaagde Nijboer. Hij
kwam weer keurig terug.
Onder het toeziend oog van de tiendui
zenden militairen die de dubbelfunctie
Over het Rode Plein is Gerard Nijboer op weg naar een niet voor mogelijk gehouden prestatie: zilver op de
marathon.
van bewaker-toeschouwer hadden, be
reikte de strijd ongeveer vijf kilometer
voor het einde de allesbeslissende fase.
•Nijboer besloot de aanval te openen. Met
de wind in de rug voerde hij het tempo
nog meer op, waardoor de laatste con
currenten voor de keus kwamen van af
haken of het risico nemen een paar dui
zend meter verder te „sterven".
Gomez werd pijlsnel achterhaald. Even
•bleef Nijboer alleen aan de leiding. Toen
verscheen op de achtergrond Waldemar
Cierpinski. De Oostduitser, die ook twee
keer had moeten lossen, vond op tijd zijn
ritme terug. Hij voelde precies het tijd
stip aan om Nijboer te attaqueren. Nij
boer die zich maandenlang met steun
van zijn trainer Arend Karenbeld heeft
voorbereid, vertelde daarover: „Hij liep
tè snel om nog te kunnen aanpikken. Ik
moest me laten terugvallen". Het ge
vecht dat hij vervolgens om de zilveren
medaille voerde, tekende zijn karakter.
Zijn enige overgebleven concurrenten
waren de Russen Dzhumanazarov, Mo-
seyev en iets meer op achterstand Kotov.
Ondanks deze numerieke overmacht
weigerde Nijboer door de knieën te gaan.
Als laatste loste hij Dzhumanazarov om
uitbundig toegejuicht als tweede het Le-
nin-stadion binnen te stuiven.
„Ik ben verbaasd", sprak hij lachend.
„Ik had alles verwacht, maar dit niet".
De atleet, die grote waarde hecht aan het
eten van snel groeiende groenten in
combinatie met bijvoorbeeld brandnetel
en paardebloemblad bleef, onverstoor
baar. Coach Bob Boverman die de strijd
van nabij had gevolgd was veel meer op
gewonden: „Het was onvoorstelbaar wat
Gerard presteerde. Hij ging opnieuw
door de pijngrens, alsof het helemaal
niets voorstelde. Zesde of zevende wor
den was al grandioos geweest. Van een
plak hebben we alleen maar durven dro
men!"
In de vreugde bleef het bijna onopge
merkt dat de tweede Nederlandse deel
nemer Cor Vriend een minder gelukkige
wedstrijd liep. De Eindhovenaar, die
goed was geacht voor een plaats bij de
eerste twintig, moest al na vijftien kilo
meter lossen. Hij had zijn dag niet en
moest toezien hoe de kopgroep met Nij
ver in de gelederen langzaam maar ze
ker verdween. Vriend werd uiteindelijk
41ste in 2.26.41 seconden. Dat kon de
feestvreugde in het Oranje-kamp uiter
aard niet drukken.
ebastian Coe na
ïge op 1500 meter:
i m
9?
Enj
>art]OSKOU - „Opgelucht". Zo voelde
Phjbastian Coe zich. „Opgelucht en
vanU". Wat een nachtmerrie dreigde te
risjd>rden sloeg tenslotte toch nog om in
Gojn vreugdekreet. Niet Steve Ovett,
d «(aar Sebastian Coe won de finale
[00 meter. En daar had het aan het
igin van deze week niet naar uitge-
tn. „Ik zat diep in de put na mijn
derlaag op de achthonderd meter",
rtelde de atleet uit Sheffield gister-
wond na zijn gouden race. „Ik was
ar Moskou gekomen om de 800 me
te winnen. Maar zaterdagavond
erd vorige week een enorme teleur-
pllimg voor mij. Ik heb erg veel
eite moeten doen om die te verwer-
i enkele dagen was Coe er zo'n beetje
te^erheen. „Ik heb veel met mijn vader
praat en samen zijn we tot de conclu-
i gekomen dat een dergelijk slechte
Ice maar eens in de zoveel tijd kan
eeforkomen^ Nooit meer dan een keer
Sebastian Coe heft de armen ten hemel. Hij heeft zijn
revanche en dus goud.
per week. Dat gaf me weer een beetje
moed". De terugkeer van het zelfver
trouwen bij Coe etaleerde zich al in de
series en in de halve finales van de 1500
meter. En in de slotloop van deze af
stand was hij weer helemaal de oude.
„Steeds speelde in mijn achterhoofd dat
het niet zo mocht gaan als op de 800 me
ter. Daarom ben ik direkt na de start
maar in de voorste gelederen gaan lo
pen".
Coe nestelde zich naast de Oostduitser
Straub en samen hielden zij in de begin
fase het tempo aan de trage kant. Toen
Straub ongeveer halverwege versnelde
scheurde het veld. „Dat was gunstig voor
mij, want ik merkte dat Steve in het
tweede gedeelte liep", aldus Coe. En
Straub becommentarieerde zijn demarra
ge met: „Ik vreesde de eindsprint van
Coe en Ovett, daarom probeerde ik maar
vroeg ze allebei kwijt te raken.".
De poging van de Oostduitser mislukte
echter. Want Coe, die hij niet had kum
nen lossen, spurtte in de laatste ronde
weg als vanouds. „Ik wist niet hoever ik
voor lag op Steve. Ik heb wel een paar
keer omgekeken, maar ik zag hem niet.
Daarom ben ik maar zo hard mogelijk
doorgegaan. Na de finish was ik wel ver
rast dat Steve derde was geworden.
Maar ja, met mijn eindsprint heb ik ne-
gen-tiende van mijn gouden medaille
verdiend".
Sebastian Coe gaat in ieder geval door
met actief de atletiek te beoefenen. „Ik
wil er in 1984 in Los Angeles ook weer
bij zijn. De hele sfeer van zo'n Olym
pische finale is toch geweldig. Al dacht
ik daar een week geleden wel anders
over". En over Steve Ovett, die hem zo
als hij zelf een week eerder ook had ge
daan, slechts met een handdruk geluk
wenste: „Steve heeft zich net zo veel
opofferingen getroost als ik om hier iets
te bereiken. Drie tot vier uur trainen per
dag, dat is toch niet niks. Dit keer was ik
de gelukkige, vorige week hij. O, wat
ben ik blij. Ik weet nu tenminste dat ik
het nog kan".
MOSKOU Het hoogspringen
blijkt een uiterst boeiend num
mer. Regelmatig wordt deze at-
letiekdiscipline verrast met de
komst van een nieuw talent. Het
is typisch een nummer, waarop
atleten van rond de twintig jaar
tot de beste prestaties komen. In
Montreal verraste de toen pas
19-jarige Pool Jacek Wszola de
wereld door Olympisch goud te
winnen voor geheide favorieten
als de Canadees Greg Joy en de
Amerikaan Dwight Stones. In
Moskou werd Wszola zelfs het
slachtoffer van het favoriet zijn.
Niet hij maar de tot dusver nau
welijks bekende 20-jarige Oost
duitser Gerd Wessig ging met
het goud strijken.
Wszola leed gisterenavond een dubbele
nederlaag, want hij raakte ook zijn we
reldrecord, dat hij overigens deelde met
de Westduitser Dietmar Mögenburg,
kwijt. Wessig wipte over de lat toen deze
op 2.36 lag. En dat was een verbetering
van hét record met een centimeter. Gerd
Wessig had gisteravond duidelijk de
vorm van de dag. Tot dusver was hij niet
verder gekomen dan 2.29 meter. Daar
mee verbeterde hij het Oostduitse record
dat op naam stond van Rolf Beilschmidt,
die buiten de ploeg voor Moskou was ge
vallen. De progressie van Wessig is trou
wens toch opmerkelijk, want vorig jaar
Fantastisch
Het wereldrecord hoogspringen heeft de
laatste jaren een fantastische ontwikke
ling doorgemaakt. Nadat de legendari
sche Valerie Brumel het in 1963 het op
2.28 had gebracht, moest men toch 1971
op een nieuwe verbetering wachten. Pat
Matzdorf werd opgevolgd door zijn land
genoot Dwight Stones, die het record
zelfs driemaal verbeterde.
Het jaar 1977 was het jaar van Vladimir
Jatsjenko. De Rus bracht het record op
2.34 meter. In Moskou schitterde hij door
afwezigheid. Jatsjenko, de meest talent
volle springer van deze generatie ge
noemd, kreeg te kampen met een ernsti
ge blessure en moest aan zijn knieën
worden geopereerd. Hij is daar nog altijd
niet van hersteld.
Dit seizoen is een glorietijd voor de in
ternationale hoogspringers. Op 27 mei
bracht Wszola in Eberstadt het record op
2.35. Een dag later evenaarde de West
duitser Dietmar Mögenburg in Rehlin-
gen die hoogte. Ook in dit geval gaat het
om een zeer jeugdige atleet, want Mö
genburg is pas 19. Duitsland beschikt
blijkbaar over een goede bodem voor het
hoogspringen. Want achter Mögenburg
staat Trannhardt te trappelen en naast
Wessig heeft de DDR de beschikking
over Freimuht. Die veroverde in Mos
kou brons. En de leeftijd van Freimuht:
18 jaar. De hoogspringwereld gaat nog
leuke jaren tegemoet.
WIL KESTER
MOSKOU - Miruts Yifter zette in
Moskou een traditie voort Door het
goud op de vijfduizend meter te pak
ken, na eerder de tien kilometer al te
hebben gewonnen, evenaarde de Et
hiopiër de schitterende prestatie van
Lasse Viren in München en Montreal.
De Fin was er dit keer niet bij, hij
prefereerde de marathon. Toch ver
overde Finland een medaille. Want
Karlo Maaninka pakte het brons en
dat was na zijn opzienbarende zilve
ren plak op de lien kilometer een ge
weldige verrassing.
Yifter legde gisteravond niet de over
macht aan de dag die zijn tien kilometer
finale zo gekenmerkt had, want op de
streep moest hij het verzet van de Tan-
zaniaan Nyambui naast zich doven. Het
ging trouwens toch een stuk minder bij
de Ethiopiërs gisteravond. Mohammed
en Kedir kwamen niet verder dan de
tiende en de twaalfde plaats. Blijkbaar is
de vijf kilometer toch te kort voor hen.
Met drie gouden medailles scoorden de
Russen op de estafettenummers 75 pro
cent. De vierde gouden plak ging naar
de Oostduitse viermaal honderd meter
ploeg, die er tevens een wereldrecord
aan overhield (41.60). In de breedte is
Oost-Duitsland op de korte sprint al ge
ruime tijd de sterkste atletieknatie ter
wereld, want het record (41.85) was ook
al in handen van Romy Müller, Bërbel
Wockel, Ingrid Auerswald en Marlies
Gohr. De winnares van de honderd me
ter, Kondratyeva, startte gisteren we
gens een blessure niet. En de afwezig
heid van de officiële wereldrecordhoud
ster dupeerde de Russinnen.
Ruim aan trekken
In de drie andere estafette-finales kwam
Rusland echter ruim aan zijn trekken.
De, viermaal 100 meter herenploeg ver
beterde het belegen Europese record, dat
met 38.42 nog van de Spelen in Mexico
resteerde en door Frankrijk daar werd
gevestigd. De Russen brachten het nu op
38.26. Dat de Fransen op dit nummer al
tijd sterk voor de dag komen bewijst de
bronzen plak achter de verrassend sterk
lopende Polen. De finale 4 x 400 meter
was zowel bij de heren als de dames een
pure broederstrijd. Rusland won in beide
gevallen van Oost-Duitsland. Tot records
leidde dat echter niet.
Verrassenderwijze was dat ook niet het
geval op de 1500 meter voor dames. De
grote favoriete op dit nummer, Tótjana
Kazankina behaalde weliswaar het goud,
maar bleef ruim 2,5 seconde onder haar
wereldrecord. Een merkwaardige race
liep haar landgenote Olisarnko. Na 1000
meter kreeg zij met een levensgrote in
zinking te kampen, die haar ver naar
achteren wierp. In de slotronde kwam
de Russin echter zeer sterk terug en pak
te zowaar nog het brons achter de Oost
duitse Wartenberg. Ook het discuswer
pen werd een zege voor de grote favorie
ten. Evelyn Jahl wierp de schijf naar de
Olympische recordafstand van 69.96 me
ter. Het zilver was voor de Bulgaarse
Maria Petkova. Het brons ging weer
naar een Russin, Tótjana Lesovaya. Oud-
-wereldrecordhoudster en gouden win
nares van München, Faina Melnik
kwam in het hele stuk niet voor. De
Russin had zich niet voor de finale we
ten te kwalificeren.
MOSKOU Verschillende vrouwen,
die wilden deelnemen aan de Olym
pische sportwedstrijden zijn niet door
de geslachtstest heengekomen. Dit is
gisteren bekend gemaakt door profes
sor Ludwig Prokop uit Oostenrijk, lid
van de medische commissie van het
Internationaal Olympisch Comité.
„Verschillende vrouwen uit derde
wereldlanden hadden niet de goede
chromosomensamenstelling om als hon
derd procent vrouw te kunnen worden
aangemerkt", aldus Prokop. De namen
van de betrokkenen werden niet bekend
gemaakt. „Zij konden er ook niets aan
doen. In de derde wereld is nog geen ap
paratuur aanwezig om zelf al dergelijke
tests uit te voeren. Om de betrokkenen
niet psychisch te schaden, houden we de
namen geheim".
