„ontsnapt" uit Engeland Leendert de Goey QKraoCPOWi Bert van der Spek en Leo Hartman naar Europese kampioenschappen windsurfen VAKANTIE COMBINEREN MET TITELSTRIJD VAN SHEFFIELD UNITED NAAR GO AHEAD EAGLES SPORT LEIDSE COURANT ZATERDAG 2 AUGUSTUS 1980 PAG) WARMOND Vier jaar geleden maakten Bert van der Spek en Leo Hartman de overstap. De Flying Ju nior Zeilboot (nog steeds te koop voor 2500 gulden) wert^ aan de ket ting gelegd en gekozen werd voor de in die tijd snel aan populariteit win* nende surfplank. Nu, vier jaar later, staat het Leidse tweetal voor zijn eerste grote internationale toernooi, het Europees kampioenschap wind surfen dat vandaag met de voonpn- den in de Franse kustplaats La Ro ebelle van start gaat. Of Van der Spek en Hartman werkelijk mee mogen doen aan dat Europees kam pioenschap is nog de vraag. Eerst moeten de twee vrienden zich door middel van een aantal selectie-wed- strijden plaatsen voor de 'echte' Eu ropese titelstrijd. Een titelstrijd waar Van der Spek en Hartman, sinds enkele maanden va rend in de mistral-klasse, zeer ontspan nen naar toeleven. Het Europees kam pioenschap wordt gecombineerd met de vakantie, afgelopen dinsdagmorgen al werden de surfplanken op het dak van de auto vastgebonden en de reis naar La Rochelle (gelegen aan de westkust van Frankrijk in de Charente Mariti me) ondernomen. De dagen voor de se lectiewedstrijden werden besteed aan het verkennen van het parcours. Kwa lificatie (de wedstrijden daarvoor zijn vandaag en morgen) moet tot de moge lijkheden behoren menen Van der Spek (een zesentwintigjarige leraar li chamelijke opvoeding) en Hartman (24 en werkzaam bij de PTT). Daarna zien ze wel verder, zo hoog mogelijk eindig en is dan het motto. Echt hoog schatten ze hun kansen niet getuige de uitspraak van Hartman: „Wil je daar in de top meedraaien moet je nu voor een paar duizend gulden nieuw materiaal ko pen." Worden de twee Leidse windsur fers al in de voorwedstrijden uitgescha keld dan is er nog niets aan de hand vinden ze. Is het weer goed dan blijven ze nog een tijdje in La Rochelle han gen, bij slecht weer gaat het richting Zuid-Frankrijk omdat je daar immers ook ideaal kunt windsurfen. Bert van der Spek en Leo Hartman, die lid zijn 'van de Noordwijkse vereniging KSN (Kust Surfvereniging Noordwijk), waren, voordat werd overgestapt naar de surfplank, redelijk succesvol in de zeilsport. Zo werd in de Flying Junior klasse een eerste plaats tijdens de Kaagweek behaald en eindigde het tweetal als derde in de Sneekweek. De ervaring die werd opgedaan in de zeil sport kwam zeer van pas bij het wind surfen, was zelfs heel erg belangrijk. Zaken als overstag gaan, kruisen en nog veel meer van die voor de zeilsport belangrijke dingen hoefde het tweetal niet meer te leren. En ook voor wind- surfwedstrijden is die zeilervaring zeer nuttig, de tactiek en techniek bij het zeilen komen aardig overeen met die van het windsurfen. Het surfen hebben Van der Spek en Hartman zelf onder de knie gekregen. Ze kochten een plank met een zeil en leerden de windsurfsport al doende. Dit alles gebeurde in een periode dat een surfer die voor de kust van Noordwijk zijn kunsten vertoonde nog veel bekijks trok. Zo ook van die man die op een gure dag langs het Noordwijkse strand wandelde. Leo Hartman: „Die man was zo gefascineerd door dat windsurfen dat hij alles vergat en gekleed in zijn nette pak met zijn schoenen nog aan tot zijn middel het water inliep om foto's te maken." Die nieuwigheid is er nu wel af, tegenwoordig zijn de windsurfers een vertrouwd beeld geworden op het Nederlandse water. Geschat wordt dat er in Nederland ,door zo'n honderddui zend mensen de windsurfsport wordt beoefend. De windsurfen is over vier jaar ook een onderdeel op de Olym pische spelen die in Los Angeles wor den gehouden. Op de opmerking dat windsurfen ei genlijk best wel een goedkope sport is, reageert het tweetal-' met: „Dat gaat misschien wel op voor mensen die af en toe eens windsurfen. Zo gauw je echter aan wedstrijden gaat meedoen dan is het beslist, niet goedkoop meer. Het materiaal wordt steeds beter en wil je op een redelijk niveau blijven mee draaien dan kost dat een hoop geld." Niet alleen geld zorgt voor dat redelijke niveau, ook intensieve trainingen (een goede conditie is erg belangrijk) zijn daar voor nodig. Van der Spek en Hartman stonden in februari van dit jaar al op de surfplank en maakten hun eerste trainingsuurtjes op de koude Noordzee. De zee heeft duidelijk de voorkeur boven de Kagerplassen waar het tweetal ook wel eens traint. Leo Hartman: „Op zee heb je altijd andere situaties, op de Kaag is het altijd het zelfde, daar ben je ook snel op uitgeke ken." KEES VAN HERPEN Total loss Weet u het nog van die scha kers die met zijn vieren in een auto naar een competitie-wed strijd reden, onderweg panne kregen en zonder gebruik te maken van de praatpaal rustig een uurtje op de wegenwacht bleven wachten? In een Hut- spo(r)t, verschenen in de maand mei, heeft u daar alles over kunnen lezen. Met dat zelfde voertuig was vorige week weer wat aan de hand. En nu is het voor het laatst dat die automobiel in het nieuws is. De eigenaar, LSG-schaker Leon Konings, heeft zijn wa gen op een van de Oosten rijkse berghellingen 'total loss gereden en is~ daarom maar per openbaar vervoer naar Nederland terug gekeerd. Leon mankeerde overigens niets, hij stapte ongedeerd uit zijn auto die vlak voor een ra vijn tot stilstand kwam. Of hij daar op die berghelling nog naar een praatpaal heeft ge zocht is nog niet bekend. Strand De heren voetballers zijn in deze periode beklagenswaar dige mensen. Juist (lekker uitgerust) terug van vakantie worden ze door hun trainer onderworpen aan de meest in spannende trainingen. De con ditie moet weer op peil wor den gebracht is het motto en om dat te bewerkstelligen zoe ken veel oefenmeesters hun heil in de buurt van een plek waar het vooral de laatste tijd toch eigenlijk zo goed toeven is. Inderdaad, strand en duin staan nu centraal in deze trai- ningsweken. En vooral de toe gangspaden van duin naar strand (en andersom) vormen een prachtig oefenterrein, zelfs voor een simpele badgast is het beklimmen van een der gelijk pad al een inspannende bezigheid. Van de voetballers wordt dan ook nog verlangd dat zo'n helling met een lotge- not op de rug in looppas be klimmen. Zijn er eigenlijk nog wel voetballers die met plezier naar het strand gaan DeGoey(1) Wat kan er een hoop verande ren in een korte tijd. In no vember van het vorig jaar stond er op deze sportpagina De selectiegroep van Warmunda, een van de vele clubs die al weer is begonner" de training. Het strand blijft hier nog (even) uit Leendert de Goey, een veranderlijke voetballer. een verhaal over oud-ASCer Leendert de Goey die van het Rotterdamse Sparta overstapte naar de Engelse derde divisie club Sheffield United. De Goey had het enorm naar zijn zin bij die Engelse club. Hij was erg blij dat hij die „stap in het duister had gezet.De Goey had veel vrije tijd in En geland maar kon zich daarom heerlijk uitleven in zijn hobby: oude auto's. Het enige nadeel was dat hij zijn hond vanwege de lange quarantaine-procedu re niet kon laten overkonien. Maar de Leidenaar De Goey had het best naar zijn zin, was in voorbereiding op zijn huwe lijk zelfs al een huis aan het inrichten. De Goey (2) En nu opeens zegt Leendert de Goey in een verhaal dat van- daag deze pagina siert dat hij „genoeg van Engeland had." Niet vanwege het Engelse voetbal maar omdat de leef wijze hem niet meer beviel. De Goey had teveel vrije tijd. In bet begin was dat niet zo'n bezwaar maar na een j. hij „alles wel gezien dien was het Engelse b\ sel niet lekker en k> hond Paco niet over* Kortom, De Goey had - 1 meer zo naar zijn zin ff field en greep de mogelei bij Go Ahead Eagles spelen met beide handig 'l il De Goey (3) Bij Sheffield United^ Leendert de Goey ing^ als aanvallende midder' Een taak die hem pri viel. Bij Go Ahead £,n het de bedoeling dat DSi fors omschakelt. Bij de F\ Deventer moet De Gou len als corrector, verdei middenvelder dus. En taj rol ligt hem wel. DP merkt daarbij wel op een voorstander blijft vfi vallend voetbal. LeenC Goey, een veranderlijk c balierEen voetballer>r die zich niet verschuilte] smoesjes maar eerlijk dat hij zich kon vergiss DEVENTER Bij Sparta in Rotter dam zijn ze gek op alles wat Engels is. Ze hangen er aan traditie en stijl, ze spelen het meest „Engels" van alle Nederlandse voetbalclubs, en hebben het liefst Engelse trainers (Dennis Neville en nu Barry Hug hes) en bieden al jarenlang werkge legenheid aan spelers die onderweg, naar de keiharde top van het Engel se voetbal moeten afhaken, maar die het hier alleszins redelijk doen en deden (recentelijk Ray Clarke, Terry Lees, Phil Henson en Sammy Morgan). Wat de handel in spelers betreft was er bij Sparta tot vorig jaar alleen sprake van Engelse import. De man die daarin verandering bracht was Leendert de Goey, een toen 27-jarige middenvelder van Leidse komaf. Maar na één jaar Engeland keerde de man die zijn betaalde carrière bij Telstar begon al weer naar Neder land terug; niet naar Sparta, maar naar de enige eredivisieclub met een Engelse naam, Go Ahead Eagles. „Ik had genoeg van Engeland. Niet qua voetbal, maar wel qua leefwijze. Ik was daar full-prof bij Sheffield United en was 's middags en 's avonds altijd vrij, omdat mijn vrouw en ik er geen baan konden krijgen. In het begin was dat best aardig. Je ging overal eens een kijkje nemen. Maar aan het eind van het jaar hadden we alles wel zo'n beetje gezien. Bovendien was het toch wel een probleem dat onze hond niet kon over komen en werd je doodziek van al dat slechte eten. Verse groenten waren er niet te krijgen. In de supermarkten werd je bedolven onder het blikvoer", Toen het avontuurlijke van zijn over steek naar Engeland verdwenen was, behoefde Leendert de Goey niet lang na te denken of hij gebruik zou maken van de „ontsnappingsmogelijkheid" die zijn overeenkomst met tweede divisie club Sheffield United hem bood. De Goey had een clausule in zijn tweejari ge contract laten opnemen dat hij na een jaar van club zou kunnen verande ren als Sheffield niet zou promoveren. Sheffield werd inderdaad tot een lan ger verblijf op het op één na hoogste niveau veroordeeld en de ex-Rotter- dammer haastte zich in zee te gaan met de Stichting Arbeidszaken Betaald Voetbal, een legaal makelaarskantoor. Contact Bob Maaskant, de Rotterdamste onder de Nederlandse voetbalmanagers, kreeg eind mei de periodiek verschij nende „transferlijst" van de Stichting Arbeidszaken onder ogen en zocht met een contact met De Goey. De Goey: „Go Ahead Eagles was de eerste club die interesse had. Maar toch duurde het nog vrij lang voordat er za ken konden worden gedaan. Go Ahead Eagles wist niet of er spelers zouden vertrekken. Maaskant ging op vakantie enzovoorts. Maar de zaak is toch rond gekomen." Bob Maaskant is daar blij mee. „Ik begrijp er niets van. Wij wa ren de enige club die serieus in de slag was met De Goey. We hebben een goe de greep gedaan, daar ben ik van over tuigd. De Goey is een kanjer." De Goey krijgt op het middenveld bij Go Ahead Eagles voornamelijk de rol van „corrector". De Goey: „In Enge land heb ik meer aanvallend gespeeld, zowel op het middenveld als op de rechtervleugel. Maar mijn voorkeur gaat uit naar verdedigend werk. Ik heb begrepen dat Go Ahead Eagles vorig jaar nogal eens de boot is in gegaan doordat het middenveld té aanvallend wasingesteld. Het is nu de bedoeling dat ik inverdedigend opzicht allerlei taken moet overnemen. Die rol ligt mij wel. Ik wil niet onbescheiden zijn, maar ik heb wel een goed inzicht in het spel. Daardoor weet ik ook wanneer ik wél de diepte in kan gaan, zonder ge vaar voor de eigen verdediging." Waarmee niet gezegd wil zijn dat Leen dert de Goey, die bij Go Ahead Eagles voor twee jaar tekende, verdedigen tot doel heeft verheven. Integendeel: als ex-Spartaan en Engeland-vaarder is t)ij juist voorstander van aanvallend voet- Petescu Het is zelfs zo dat de defensieve speel wijze die de Roemeense trainer Mircea Petescu Sparta de afgelopen jaren wil de opleggen, er mede toe heeft bijge dragen dat De Goey zijn toevlucht zocht in Engeland. De Goey was allerminst overtuigd van de kwaliteiten van Petescu. Een inter view in een voetbalkrant was wat dat betreft héél duidelijk. En passant veeg de de oud-Telstar-speler ook de vloer aan met het bestuur en enkele andere geledingen binnen Sparta. De'Goey nu: „Al voordat het bestuur met Petescu op de proppen kwam heb ben Pim Doesburg en ik ervoor ge waarschuwd dat het een enorme puin hoop zou worden als Petescu zou wor den benoemd. Begrijp me goed: ik vind Petescu een heel aardige man. Je zou hem je laatste stuiver geven. Maar als trainer werd hij niet voor vol aange zien en werd ook constant in de maling genomen. Bovendien wilde de m gelooflijk defensief gaan spele' liefst had hij drie voorstoppersr" steld. En dat bij een club die altif aanvallend voetbal speelde en dr niemand bang was. Echt, er w anti-stemming, al heeft Pim Do zich later minder duidelijk tegen^* cu uitgedrukt. Ondanks de wac J wingen heeft het bestuur de benC* van Petescu toch doorgedrukt. mij is er alleen gekeken naar deD ciële kant. Petescu was lekkerR, koop. Maar achteraf is dat Spart^ bekomen, want de toeschouwers J weg." Bij het Sparta-van-Petescu j Leendert de Goey zich niet thuis nam dan ook de wijk naar En| „De Engelse spelers die bij SpartjO! hebben me daarbij geholpen. Phibi son kwam uit de omgeving vanij' field. Hij heeft voor mij een visjaor worpen'zegt Leendert de Gojn eqhter na één jaar Engeland sjaa Nederland terug verlangde. >00 Bij Sparta was inmiddels Petes&fl het tapijt verdwenen, maar te*" Goey een tijdje geleden bij Spa formeerde, naar de mogelijkhëc ri weer in dienst te treden, kreeg lroi nul op het rekst. „In de voetiai mag je bepaalde dingen niet zegj f dat interview met een voetb was ik bij Sparta niet meer zo j ïll Daardoor was een terugkeer naa ta onmogelijk", meent De Go< n zichzelf allerminst als een „m< jongen" beschouwt.. „Ik ben hea niet lastig. Ik kan alleen niet te|,ei eerlijkheid. Als een trainer Pr beeld achter mijn Tug om over m te kletsen kom ik er wel recht v ce dat ik dat soort dingen niet neei101 HARRY I Leendert de Goey (rechts) komend seizoen in actie bij Go Ahead Eagles.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 8