Debacle in ploegentijdrit
Zelfvertrouwen
verdwenen
mmmu
_jP „0UB18W1TS1" RËTSËN
Herkansing voor
dubbelvier
Barbara Krause zwemt
onder magische grens
3®
q
L^V Mw
POLOPLOEGiOP HET NIPPERTJE
- a
tk
is- 7
iren co zien de toeschouwers in het zwembad de wedstrijden. Zij zitten achter ijzeren
"dj takjes en al die hekjes bij elkaar vormen precies een letterbak waarin de poppetjes
'P® zijn opgeborgen.
ÏINA 1
LElDSE COURANT
MAANDAG 21 JULI 1980 PAGINA 11
Egbert Koersen had wel een goede fiets,
niet".
Het grote talent Hanegraaf, die tegen de
zin van zijn eigen ploegleider Herman
Krott aan het karwei begon, verwees
naar het gebrek aan ervaring. „Ik weet
niet wat honderd kilometer is. Ik kan wel
harder gaan, maar wanneer kom je jezelf
tegen?" En Van der Poel: „We zijn weg
gegaan op een schema van 2 uur en 3
minuten. Niemand verzaakte, maar het
viel tegen". Niet zo verwonderlijk want
de tijd was door Wagtmans gebaseerd
op een prestatie, geleverd over een af
stand van pakweg 33 km. Vermenigvuldi
gen met drie was een kinderlijke oplos
sing.
Ouderwets
tn Moskou werd bevestigd dat ons land
MOSKOU De nederlaag was ingecal
culeerd, maar niet het verschil, waar
mee de dubbelvier van Nautilus/Die
Leythe op de openingsdag van de
Olympische roeiregatta naar de vijfde,
voorlaatste plaats in de voorwedstrij
den werd verwezen. Het Nederlandse
viertal moet morgen in de herkansin
gen trachten met tenminste een tweede
plaats uit een veld van vijf boten alsnog
een plaats in de eindstrijd veilig te stel
len.
Een overwinning waardoor de finale di
rect zou zijn bereikt, behoorde tot de on
mogelijkheden. Dat stond bij voorbaat
vast, nadat de ploegen door het lot wa
ren ingedeeld. De Oostduitse vier (win
naar en tweede op de Rotsee), de Franse
quadruple (winnaar van het brons tijdens
de wereldkampioenschappen 1979 in
Bied) de Russen en de Bulgaren waren
voor de Rotterdams-Leidse coalitie veel
te sterk. Vandaar dat die vijfde plaats
alleen Cuba werd ruim verslagen geen
verrassing was. Het verschil tussen de
Russische boot, die bijna op de finish in
moeilijkheden kwam en vierde werd, en
de Nederlandse formatie bedroeg bijna
veertien seconden. De voorsprong van
de winnende Oostduitsers was zeer vele
lengten.
De Nederlanders Rob Robbers had,
zoals was aangekondigd, de plaats van
clubgenoot Ronald Florijn ingenomen
startten sterk. De ploeg ging even met
Oost-Duitsland en Bulgarije mee. De
strijd was echter na 500 meter al gestre
den. De Oostduitse combinatie Frank
Dundr - Karsten Bunk - Uwe Heppner -
Martin Winter leidde toen reeds met twee
lengten. Nautilus/Die Leythe lag op dat
moment al op een vijfde plaats.
Uitermate groot was het verlies dat de
Nederlanders op de tweede kilometer le
den. Oost-Duitsland was meer dan 26 se
conden sneller, Bulgarije 19 en de Fran
sen 17.
In de herkansing zal de tegenstand iets
geringer zijn dan in de voorwedstrijd,
maar toch nog wel zo, dat het uiterst
twijfelachtig is of de Nederlandse boot
zich onder de eerste twee kan scharen.
(van onze correspondent)
MOSKOU Gehaast poetste Barbara
Krause het water uit haar ogen. Ze kon
het kennelijk niet geloven, maar de cij
fers op het immense scorebord in het
Olympisch bad logen niet. Daarop
stond 54.93 en dat betekende dat de
Oostduitse zwemster weer een barriere
had genomen. De magisch lijkende
grens van 55 seconden op de honderd
meter vrije slag dames was gebroken.
Het eerste wereldrecord, zeker niet het
laatste, tijdens deze Olympische zwem-
strijd was een feit.
Er viel op de eerste zwemdag nog een
Oostduits wereldrecord te noteren. Op
de 400 meter wisselslag estafette kwa
men de meisjes uit de DDR tot 4.06.67.
Op deze estafette was Nederland niet
vertegenwoordigd omdat schoolslagkan
didaten Maritzka van der Linden en Ria
Willemse het tijdens de selectiewedstrij
den in Rotterdam lieten afweten. De toen
opgetelde tijden zouden geresulteerd
hebben in een tijd van 4.21.1 en daarmee
zou hier een finaleplaats bereikt zijn.
erieui
(Fra)l0SKOU - Hel eerste Olympische wie-
qou (pr90ud 9'n9 naar de Sovjet Unie. Op
door meer dan 10.000 militairen af-
(Fra) ezette «.golvende autoweg" tussen
phe /fjoskou en Minsk benadrukte de Russi-
(Bel) che Ploe9 in de 100 km.tijdrit de onbe-
lemvViste koploper te zijn en te blijven van
»Fra{ lit van oudsher hoog aangeslagen on-
van de wielersport. Voor de
keer in de Olympische historie
de Sovjet Unie eerste. Geen enkel
ind bleek een bedreiging, al bleven de
(Bjosteuropese concurrenten aardig in
(Be|)Ct spoor. Oost Duitsland kaapte met
(|Pn verschi' van °«7 seconde het zil-
ver weg voor de neus van Tsjecho Slo-
«i /u.fakije. De vierde plaats was voor Polen
(Ita)9* ,,a,'e ach|er 2»ch hield. Voor Neder-
dta) ind eindigde de strijd in een debacle.
Fra) e Orani0 tr0'"» die meer het karakter
ke (B#d van een boeme,tie« verzeilde roem-
(H09 in de achterhoede. De achterstand
v sn bijna negen minuten betekende
(Fra).J
(Bel]
Ma (Fi
Ha (Fi
PETER
VAN PUTTEN
een vijftiende plaats. Alleen Belgie en
enkele zwakke deelnemers uit de ont
wikkelingslanden deden het nog slech
ter. Terecht sprak bondscoach Wagt
mans dan ook somber: „We hebben ge
faald".
Het was een van de weinig zinnige op
merkingen die na afloop van de zo te-
b inspanning van Oleg Logvin (tong uit de mond) werd beloond. Met zijn ploegge
noten won hij goud in de tijdrit.
leurstellend verlopen race werd gemaakt.
Niemand bleek in staat de oorzaak van
het falen te analyseren. Toch droegen de
renners onbewust met enkele uitspraken
de nodige stenen aan voor de stelling dat
de oorsprong van de totale ellende voor
al moet worden gezocht in de voorberei
ding. Toen de tussentijden bekend wer
den, sprak de gepasseerde John Broers
misschien wel de juiste woorden: „Wagt
mans is een uitstekende coach met veel
kwaliteiten. Maar voor de ploegentijdrit
heb je een specialist als Jan Gisbers no
dig". Ironisch genoeg was het juist Jan
Gisbers, de coach die de ploeg voor het
mondiale goud van 1978 klaarstoomde,
die in een vrij vroeg stadium op een ver
velende manier vernam dat Moskou voor
hem onbereikbaar zou zijn. Hoewel het
onjuist zou zijn alleen Wagtmans voor
het echec verantwoordelijk te stellen,
kon Broers wel eens groot gelijk hebben.
De equipes van de Sovjet Unie en Tsje
cho Slowakije kwamen met de modern
ste aërodynamische attributen. Als
nieuwste snufje werden wielen van 24
inch gemonteerd waardoor de „zit" van
de coureurs speciaal voor deze wedstrijd
positief werd beïnvloed. Zelfs de DDR
kon daaraan niet tippen. Maar voor de
Oostduitsers gold, evenals trouwens voor
de Tsjechen, dat zij blindelings aanvoel
den wat hun coach dacht, en van hen
verlangde. Alle renners waren ervaren en
overtuigd van hun kwaliteiten.
Vergeleken daarbij kwam Oranje er
slecht af. De „slecht weer-ploeg" Hane
graaf, Hogervost, Bierings, Van der Poel
had werkelijk alles tegen. Bierings: „Mis
schien kwam het door het late bekend
worden van de ploeg". Ook de koeltjes
aan de kant geschoven en daarom erg
kwade Egbert Koersen zocht het in deze
richting. „In Bosschenhoofd durfde
Wagtmans. in tegenstelling tot de af
spraak, volgens mij de namen niet te
noemen. Er was bovendien afgesproken
dat ik zou invallen wanneer er iemand
verkouden zou zijn. Adrie van der Poel
liep een verkoudheid op maar er gebeur
de niets. Pas tijdens het ontbijt, kort
voor het vertrek, vertelde Wagtmans dat
ik me gereed moest houden voor het ge
val er iemand nog voor de start zou val
len. Ik zou in dat geval onvoorbereid be
gonnen zijn,, zelfs niet hebben ingere
den. Alle jongens legden zich neer bij de
samenstelling, maar echt geloof was er
MOSKOU - Kees Vervoorn liet later we-
VAjen dat de gedachte wel even door hem
Iwjeen geflitst wa3 dat hij Olympische
|eschiedenis zou kunnen schrijven. Dat
iras toen hij kort na het derde keerpunt
Ie laatste baan trok van de 200 meter
ilinderslag. Op dat moment lag de Ha-
naar nog in tweede positie, maar in-
:ns stokte het ritme. Het zilver viel
m uit de hand, het brons ook.
[ervoorn eindigde op een zesde plaats
zei na afloop: „Jammer. Het zou
looi geweest zijn".
reae|liteindelijk kwam de lange Hagenaar in
le vlinderslagfinale uit op 2.02.52 en dat
/as toch wat langzamer dan de 2.02.21
hij in de morgenuren in de series had
imaakt. Die tijd had hem ook een ver-
.jtering van zijn eigen Nederlandse re-
Peel|ord opgeleverd, ondanks het feit dat hij
in zijn keerpunten niet vlekkeloos
de finale richtte Vervoorn zich mogelijk
it te veel op de Zweed Arvidsson, die
de series een sterke indruk had ge
lakt. „Het bleek verkeerd gegokt te
ijn. Misschien ben ik die eerste honderd
leter ook te hard gegaan. Het was een
;ico dat ik moest nemen, wilde ik suc-
is hebben".
lucces was er wel voor de Rus Sergei
isenko die zich op de laatste 50 meter
ismaakte van het veld. Als enige finalist
fam hij onder de twee minuten en
ram met 1.59.76 in dë buurt van zijn ei-
in Europese record. De Brit Philip Hub-
ile griste verrassend het zilver weg voor
^enJe neus van 'de Oostduitser Roger Pyttel
ïto?orie de voorganger van Fesenko was op
ne Europese ranglijst,
ilet Fred Eefting blijft het een merkwaar-
ging
FRANS
VAN DE
MÉêêêê
MESPEL
dat scheelde toch wel een slok op een
borrel. Hij handhaafde zich voorin het
veld, al moest hij de overwinning in de
halve finale aan de Zweed Baron (57.51)
laten. Belangrijker dan dat resultaat was
Eeftings 57.91, die goed was voor een
vijfde klassering in de finale. Voor hem
staan behalve Baron de Rus Koesnetsov
(56.75), de Italiaan Tonelli (57.89), de Brit
Abraham (57.90). Het verschil tussen de
nummers 3 en 7 bedraagt nog geen drie-
tiende seconde.
Cony van Bentum ging als vijfde over
naar de finale 100 m.vrije slag met een
tijd van 57,51 sec. een Nederlands adspi-
rantenrecord. Monique Drost werd op
deze afstand na twee valse starts gedis
kwalificeerd.
Het is te begrijpen dat bondscoach Bert
Sitters best tevreden was over die eerste
zwemdag. „.Vervoorn heeft gedaan wat
hij kon en bij Eefting weet je het nooit.
We hadden een paar van dit soort suc
cessen nodig voor de sfeer in de ploeg.
Niet dat die slecht is maar nu na die lan
ge voorbereiding de eerste dag bevredi
gend verloopt, is er toch een zekere
spanning bij de meesten weggevallen".
maar hij reed niet mee.
op dit moment geen amateurs heeft die
de 100 km. veel sneller kunnen overbrug
gen. Er werd ook gefaald als het aan
kwam op het verstrekken van aërodyna
misch materiaal, dat de moraal had kun
nen opvijzelen. De renners van de Oost
bloklanden, die toch al zo'n voorsprong
hebben, konden beschikken over tal van
noviteiten, de Nederlandse coureurs ver
schenen met „ouderwetse" fietsen. De
sponsors van de verschillende in de se
lectie zittende coureurs wilden niet dat
hun pupil op een aan de eisen voldoend
ander merk fiets zouden rijden, waarvoor
Rini Wagtmans had kunnen zorgen. Er
werd beloofd dat de sponsors zelf voor
een aërodynamische racekar zouden zor
gen. Toen puntje bij paaltje kwam, ble
ken de kosten kennelijk te hoog. Alleen
(van onze correspondent)
(MOSKOU Me» pijn en moeite heeft
Nederland de eerste overwinning opge
doken uit het Olympisch waterpolobad.
Vier keer eerder werd dit jaar met ruim
verschil van Griekenland gewonnen,
maar nu het er werkelijk op aankwam,
werd het een uiterst bescheiden zege
van 8-7. Daarmee mocht Oranje zich
nog gelukkig prijzen ook, want het
heeft geruime tijd achter gestaan. Van
het zelfvertrouwen waarmee de poloërs
en coach Trumbic in de afgelopen da
gen in het Olympisch dorp pronkten,
was niet veel meer over. De nederlaag
in de oefenwedstrijd tegen de Sovjet-U
nie had al een vingerwijzing moeten
zijn, maar was het niet. De equipe van
Trumbic die zo haakt naar internationa
le rehabilitatie na de afgang op het
wereldkampioenschap in Berlijn had de
grootste moeite met de Grieken, die
een flinke portie acteertalent in het wa
ter brachten. Maar ook daarop moet
men natuurlijk zijn voorbereid.
Na afloop had bondscoach Ivo Trumbic
(natuurlijk) een voor de hand liggend ex
cuus. „De Japanse scheidsrechter floot
erg correct maar ook erg naïef. Wat is
voor een aanvaller gemakkelijker te
zwemmen en te duiken, daarbij suggere
rend dat hij onder water is getrokken?".
Trumbic weet echter niet uitsluitend
daaraan het matige spel van zijn equipe.
„Ik denk dat de komende twee wedstrij
den, tegen Hongarije en Roemenië, de
jongens te veel door het hoofd speelden.
Er was sprake van concentratieverlies en
dat had fataal kunnen zijn".
Wat heet fataal? Als de Grieken gewon
nen hadden, had Nederland een plaats in
de finalepoule wel kunnen vergeten.
Want in de morgenuren hadden de ove
rige poulegenoten, Hongarije en Roeme
nië. tegen elkaar de balans met 6-6 in
evenwicht gehouden en beide Oosteuro-
pese ploegen zullen naar verwachting
geen moeite hebben met de Grieken, die
voor Nederland dus bijna het einde van
een mooie illusie dreigden te worden.
Met nogal wat landgenoten op de tribune
begon Nederland hypernerveus, wat
bleek uit de haast waarmee de aanvallen
werden afgerond en uit het vele balver
lies in de eerste periode. Een doelpunt
van Van Zeeland had rust moeten bren
gen maar deed dat niet. De Grieken kon
den terugkomen na een numerieke meer
derheid en voor de tweede keer in enkele
dagen miste Van Zeeland daarop een
strafworp.
In het tweede kwart toonde Griekenland
heel wat te hebben bijgeleerd. Het zorg
de dat er toen regelmatig een Nederland
se speler naar de kant moest en scoorde
toen o.a. Nieuwenhuizen, die voor een
groot deel op de plaats van Noordegraaf
speelde, straf had. Na een verdedigings-
fout kon uitblinker Aronis zelfs 2-4 intik
ken. Nederland beet zich door de teleur
stelling heen, ging in de volgende perio
de furieus in de aanval en kwam door
Buunk en Van Zeeland op gelijke hoogte.
De Hellenen waren echter nog niet op de
kniëen gedwongen. Ze kwamen opnieuw
voor en toen doelman Misdorp blunde
rend een strafworp veroorzaakte, die
door Kapralos gretig werd verzilverd, te
kende het drama zich haarscherp af voor
Nederland.
Aanvoerder Veer, die nog last had van
een oogblessure, scoorde 6-5 en Noor
degraaf presteerde het, hoewel Neder
land een man minder In het water had,
de ploeg op gelijke hoogte te brengen.
Van Zeeland liet zijn ploeg aan de winst
ruiken, maar door Kapralos werd het
weer gelijk. Het laatste woord was aan
Van Belkum, die de Griekse doelman met
een schot in de uiterste hoek kansloos
liet. Toen was het motto „alles achter
dichthouden" en dat lukte.
Kapralos (no. 4, tweede van links) heeft zoiuist gescoord voor Griekenland. Jan
Evert Veer (no. 3) heeft dat niet kunnen verhinderen.
Kees Vervoorn (voorgrond) moet winnaar Roger Pyttel laten gaan.
dige zaak. De Utrechtse badmeester
heeft zich als weinig anderen voorbereid
op deze Spelen en maakte er geen ge
heim van zichzelf bij de kandidaten voor
een medaille te rekenen. Zijn serie op de'
100 meter rugslag gaf echter nauwelijks
voedsel voor die veronderstelling. Eefting
plaatste zich met een 13e tijd (58.59) bij
de laatste 16. Het verschil met nummer
17 was nog geen viertiende seconde.
„Het zat me een beetje tegen", bromde
de 90 kilo zware Eefting. „Bij de afzet
gleed ik weg en de achterstand die ik
daardoor opliep heb ik nooit goed kun
nen maken. Het viel mezelf ook tegen.".
Revanche
Fred Eefting toonde zich 's avonds een
goede sportman en nam revanche op
zichzelf. Nu was zijn start wel goed en
uitgerekend Egbert Koersen had een, op
verzoek zelfs in oranje gespoten, fiets
waarmee de nodige seconden konden
worden gewonnen. Alleen...Koersen werd
niet opgesteld.
Wagtmans kon wel zeggen dat de voor
bereiding identiek was geweest aan die
van Gisbers in de aanloop naar de
wereldkampioenschappen 1978, de wer
kelijkheid was anders. De ploeg was toen
langer bij elkaar, de samenstelling eerder
bekend. Toen was er ook nog de moge
lijkheid wat te corrigeren. Oranje ontdek
te doodgewoon in Moskou wat het ge
volg is van fouten maken. Wagtmans c.s.
werd de les gelezen.
Allereerst door de renners van de Sovje
t-Unie: Joeri Kasjirin, Oleg Logvin (win
naar Olympia's Tour), Sergei Sjelplakov,
Anatoli Jarkin. Coach Kapitanov liet zijn
coureurs in een ongelooflijk hoog tempo
van start gaan. „Ik wist dat zij het kon
den volhouden. Ik wilde de DDR demora
liseren". De Tsjechen deden het anders.
Coach Pavel Dolecel koos voor een rusti
ge start in de wetenschap dat de laatste
vijftig kilometer verschrikkelijk snel zou
den worden afgeraasd. De renners volde
den daaraan. Ze kregen ook de tijden
door, wat de Nederlanders moesten ont
beren. De Oranjeploeg, die was vertrok
ken met de gedachte na het nemen van
het keerpunt de voor hen gestarte Oos
tenrijkers te achterhalen - Wagtmans had
handig gebruik gemaakt van het regle
ment en een protest ingediend om de
aanvankelijk voor hem rijdende sterker
geachte Italianen eerder te laten vertrek
ken - kreeg een geweldige morele klap te
verwerken. In plaats van in te halen wer
den zij achterhaald door de zes minuten
later gestarte Russen. De gevolgen ble
ven niet uit. Na 25 kilometer bedroeg de
achterstand al 2.16 min. en vertoefde de
ploeg op de 14e plaats. Na 50 kilometer
was dat 5.11 min. en 17e, na 75 kilome
ter 7.02 min. en 16e waarna de race
werd afgerond in 2.10.17 uur en een 15e
plaats in het veld van 23 deelnemers.
Wagtmans had één troost. In Montreal
deed Nederland het nog slechter. Daar
werd een 17e plaats bereikt.
s
■MUU; aunt.
