Jerry Lewis gaat weer eens te keer Wanhopigen zoeken steun bij elkaar Tutti Frutti in Alphen Kunst is immaterieel' En verder Foto-expositie van „Oud Rijnsburg" Figuratief beeldhouwwerk van Harry Storms LEIDSE COURANT VRIJDAG 11 JULI 1980 Twee wanhopigen weten elkaar voor korte tijd steun té geven. Romy Schneider en Yves Montand in Costa Gavras „Clair de femme". LIDO lil: Au clair de femme (16) met Romy fSchneider en Yves Mon tand. Regie: Costa Ga- t vras. Wanhoop en eenzaamheid f zijn de hoofdthema's in J „Clair de femme" van regis- tj seur costa-Gavras, die na een aantal politieke thrillers, t het roer volledig schijnt te S hebben omgegooid al weet 5 hij ook in deze geschiedenis 2 van twee mensen, die elkaar J tijdens Óen crisis in hun le ven toevallig op straat ont moeten, zoveel spanning te leggen dat je steeds het ge voel houdt naar thriller' te zitten kijken. Want de man gespeeld door Costa-Gavras' favoriete acteur Yves Montand kan dan wel beweren, dat zijn vrouw hem verlaten heeft, je voelt dat er een heel mys terie achter steekt. En de vrouw weer een schitte rende rol van Romy Schnei der, die je echt geen 42 zou geven 'mag dan zeggen dat zij haar man en dochter tje bij een auto-ongeluk heeft verloren, ook dat blijkt een halve waarheid te zijn. Het is een voorzichtig aftas ten van twee eenzame men sen, die elkaar zo nu en dan óver een dieptepunt heen 376-l| 9 LIDO I: Hardly working (a.L) met ——Jerry Lewis, Susan Olivier en Roger C. Carmel. Regie: Jerry Lewis iiden i ^■^Na bijna tien jaar afwezigheid is Jerry ^Lewis weer terug op het bioscoopscherm. "Sedert hij in 1957 met „The delicate de- inquent" op de solotoer ging, heeft hij net lede ogen moeten aanzien hoe zijn oormalige „aangever" Dean Martin tem in populariteit ging overtreffen. Dat /as gedeeltelijk Lewis eigen schuld, óiri- at hij alles zelf wilde doen ook zijn igen sketches schrijven en die regisse? en terwijl hij juist zijn beste solo films maakte onder regie van Frank Tashlin, die met zijn tekenfilm-techniek de grappen op het juiste moment wist af te kappen. '„De linkshandige uitzendkracht"lijdt aan Thet zelfde euvel. Lewis herschreef het sce nario en nam ook de regie op zich en het re sultaat is weer een wat wankel evenwicht ttussen pathos, bekkentrekkerij en vaak te lang aangehouden komische sketches. jLewis speelt dit keer Bo Hopkins, een me lancholieke clown, die als zijn circus failliet jgaat een baantje in de hard-zakelijke maat schappij moet zien te veroveren. Dat wor pen natuurlijk twaalf ambachten, dertien ongelukken en evenzovele soli van Lewis. iVe zien Jerry als pompbediende, barkeeper, tok in een Japans restaurant, discjockey met Travolta-ambities, totdat hij tenslotte als leerling-besteller bij de posterijen in Zuid Florida terecht komt. Het feit, dat hij Jerry Lewis als Japanse kok in „De linkshandige uitzendkracht". omgang heeft met de dochter van zijn chef bevordert zijn carrière niet, maar hij zit zijn proeftijd uit. Dan komt hij toch tot de con clusie dat er voor een clown geen plaats is in de normale samenleving. De 53-jarige Lewis is op zijn best met absur de grappen, zoals die van de beledigde auto matische telefoonbeantwoorder, maar de film verliest tempo zodra het sentiment de kop boven steekt en Lewis, net als destijds in „Three ring circus", de menselijke clown wil spelen. MILO Opnieuw heeft een lid van een ge slaagde Nederlandse popgroep het noodzakelijk geacht dit overvolle popiand te verblijden met een eigen groep. Meike Touw, bekend van Gruppo Sportivo en The Buddy Odor Stop treedt morgen met haar „verse" formatie op in het jongerencentrum Midas in Alphen aan den Rijn. De zangeres heeft zojuist een langspeel plaat doen uitkomen die er inderdaad mag zijn. Of zij ook op de bühne muzi kaal uit de voeten kan zal morgen blij ken. Met Meike Touw vormen zangeres Fay Lovesick, gitarist Mark Booon, drummer Hans van Maurik, bassist Frank Papen- drecht en zanger Wim van Ekeren de groep. Het optredén begint morgen om 21.00 uur. Tutti Fruttf kunnen helpen, zonder zich vooralsnog helemaal bloot te geven. Men verschuilt zich achter raadselachtige uit spraken, de communicatie met de omgeving verloopt stroef en is nog het best met een andere eenzame, een oude hondendresseur die bang voor de dood is en met iemand met spraakstoornis sen. Het is een groot genot om Yves Montand en Romy Schneider aan het werk te zien in dit trieste, mysterieu ze spel van Costa-Gavras met zijn soms wrange hu mor, zoals na de dood van de dresseur Galba als de cham- pansee nog even „het le venswerk van de overlede ne" ten beste geeft. MILO THOM GERAEDTS: LEIDEN Thom Geraedts probeert de gene, die zijn werk bekijkt aan het den ken te zetten en er direct bij te betrek ken. Dat die pogingen niet altijd in suc ces ontaarden, behoeft geen nader betoog. Maar juist daarom vindt Geraedts de re latie tussen de kunstenaar en het publiek zo belangrijk. Als de kunstbelever van de hetgeen in het brein van de de kunst maker omgaat, op de hoogte zou zijn, zou het werk plotseling veel meer inhoud krijgen. Geraedts derhalve, probeert zijn werk voor iedereen tastbaar te maken... Geraedts: „Je hoort wel eens, dat er te veel kunstenaars zijn, maar dat is niet waar: er wordt te weinig aan cultuur gedaan. En dat, terwijl de kunst voor de mens zo uiterst be langrijk is. Het is een voedingsmiddel voor de geest. Maar er is een nog veel te kleine groep, die dat voedingsmniddel werkelijk nuttigt. Het ellendige is, dat we zo laqjg be zig zijn geweest met de economische ont wikkeling. Het economische denken zit er bij veel mensen bijzonder diep ingehamerd. Dat komt ook tot uiting in het feit, dat kunst maar al te vaak wordt aangeschaft als geldbelegging of statussymbool. Omdat kunst geen direct materieel nut heeft, wordt het niet gekocht. Het positieve van de laat ste tijd is mijns inziens, dat er een relatie met het publiek gezocht wordt door middel van educatieve projecten. Maar het nare is dan weer, dat men vaak een stenciltje in handen gedrukt krijgt, waarop de werken zuiver rationeel benaderd worden. En dat, terwijl het juist een gevoelskwestie is. Kunst wordt te vaak doodgepraat. Dat kan je on dervangen door zelf in direct contact met de belever van de kunst komen." Thom Geraedts probeert.de kunstbelever op verscheidene manieren bij zijn werk te be trekken. Zo denkt hij bijvoorbeeld werk stukken uit, die in een vrij kleine oplage ge maakt kunnen worden, zodat toch verschei dene mensen het tegelijk in huis kunnen hebben. Zoals- bijvoorbeeld de 'schilderset'. Tot het pakket behoort een strook blauw papier, een strook geel papier en een houten blokje met daarin een naald, waaraan het opgepakt kan worden. Het papier is bijzon der lichtgevoelig. Het is de bedoeling, dat de strookjes op bijvoorbeeld de vensterbank ge legd worden of op een andere lichte, plaats. Door het blokje op een bepaalde plek neer te zetten, zal het gevoelige papier overal verkleuren, behalve op de plaats waar het blokje staat. Zo ontstaan figuren (kleurscha keringen), die de mensen zelf bepalen. Na hoeveel tijd het blokje wordt verplaatst, is onderhevig aan de. wil van de gebruiker. Het is schilderen met tijd en met licht. Het geen Geraedts voor de B.K.R. vervaardigd, maakt op het eerste gezicht meer indruk, schilderijen maken daar deel van uit. KUNST^i IN j BEELD J 'Galerie' „Ik vraag me af of je kunst zou kunnen ver kopen. De prijs is moeilijk te bepalen; je komt er niet echt uit. Het zou redelijker zijn, dat demaker een bepaalde toelage krijgt en dat zijn produkten onder de men sen rouleren. Omdat de mensen constant met de kunstenaar in contact staan, kan het allemaal 'heel begrijpelijk worden," meent Geraedts. Om die begrijpelijkheid in de hand te wer ken heeft hij een verplaatsbare tentoonstel ling vervaardigd: drie vitrines, die op een willekeurige plaats neergezet kunnen wor den. De gedachte daarachter is, dat overal waar de behoefte bestaat, de tentoonstel lingsruimte opengemaakt kan worden. Maar het meest ideaal lijkt Geraedts om met drie of vier kunstenaars een permanente tentoonstellingsruimte te hebben. Binnen kort hoopt hij dat idee te verwezenlijken. Fransje Krol en broer Pieter zijn de partici panten. Het streven is, dat de kunstenaars een vaste klantenkring krijgen, die het werk om beurten in huis hebben. „Als je van verkoop zou moeten leven, loop je de kans te gaan produceren om te verkopen. Dat kan ten koste gaan van de kwaliteit van het werk en van wat je er werkelijk mee bedoelt. Een gedachte, die je tot uitdrukking wilt brengen, moet rijpen, aldus de kun stenaar. Door middel van die vaste kern van belangstellenden hoopt Geraedts meer binding met hen te krijgen. Geraedts ziet het als een vertrouwenskwestie tussen de klant en de kunstenaar. Degene, die van de kring lid wil worden bepaalt hoeveel geld hij of zij er voor over heeft. Degene, die het werk aanspreekt en vindt, dat de kunste naars door moeten gaan, steunt hem. De kunstenaars geven tevens les. De deelne mers krijgen zo de mogelijkheid om zelf ac tief te zijn. Wellicht luidt de verwezenlij king van het plan van Geraedts een nieuwe periode in de kunstbeleving in. WIM BUNSCHOTEN Thom Geraedts bij de genoemde 'schilderset'. LUXOR Azen zijn troef i}2 jr). Reprise van de harde frinity-jongens Bud Spencer Terence Hill. Een pittige en Jekke western, (tweede week). LIDO II The spy who loved me (12). Een van de re- die. Met regisseur Jean Girault brengt de Funès met deze film een hommage aan Molière. centere Bond-films met Roger '®e"r hTnma^' rhHet Moore als agent 007. (reprise, waard, (tweede zesde week) STUDIO Kentucky TRIANON De vrek (a l.), fried movie (16) Volslagen Louis de Funès in klassieke -dolle parodie op de Ameri- rol van Harpagon, de vrek in kaanse film- en televisiewe- Molières gelijknamige kome- reld. (vijfde week) noemen haar echtpaar dat uit elkaar gaat en EUROCINEMA III (Alphen Marie Matras (16 jr). Marie in strijdt om het zoontje, (veer- aan den Rijn) De sheriff actie- tiende week) ziet ze vliegen (a.l.) CAMERA Kramer ver- EUROCINEMA I (Alphen EUROCINEMA IV (Alphen sus Kramer (a.l.) Rijkelijk aan den Rijn) Thunderball aan den RiJn) Hardly wor- met Oscars overladen film met (J2) king (a.l.) voortreffelijk acteerwerk van o.m. Dustin Hoffmann. Het EUROCINEMA II (Alphen GREENWAY (Voorschoten) verhaal gaat over een jong aan den Rijn) The Fog (16). Rabbi Jacob (al). In het museum van het genootschap Oud Rijns- burg wordt vrijdag 25 juli in het kader van de Rijns- burgse feestweek rond het jaarlijkse bloemencorso een foto-expositie geo pend. Er zijn foto's te zien van hele oude Rijnsbur gers. familieportretten, maai* ook foto's van de omgeving en een serie van de bloemenveiling Flora in vroegere jaren. Tenslotte bevat de expositie ook verschillende waarde volle oude prenten. De ten toonstelling is in het week einde en tijdens de feest week te bezichtigen tot za terdag 2 augustus. Op het programma staan verder de traditionele vis,schaak,sport en kaartwedstrijden. Op dinsdag 29 juli wordt de po pulaire burchtronde gehou den. Veel belangstelling is er altijd voor het 'Oranje- concert' dat diezelfde dag op het programma staat. Het Katwijkse mannenkoor 'Jubilate' zal onder leiding van Sander van Marion een uitvoering geven. Soliste is de bekende-zangeres Renate Heemskerk. De toegangs prijs voor dit concert is 6,50. gulden. Donderdag 31 juli start om 10.00 uur het jaar lijkse Kindercorso en de eveneens traditionele bra derie langs de Vliet. Werk van beeldhouwer-bronsgieter Harry Storms. „Binnendringen in de ruimte". NOORD WIJK De culturele commissie houdt van 19 juli tot en met 3 augustus a.s. in de historische Vissers* kapel aan de Hoofdstraat te Noord wijk aan Zee een expositie van figuratieve beeldhouwkunst Het is werk van de Brabantse beeldhouwer-bronsgieter Harry Storms. Deze te Soerendonk woonachtige kunstenaar stamt van Limburgse bodem - geboren te Tegelen op 11. augustus 1945 - en begon pas op 29-jarige leef tijd- als beeldhouwer te werken. Al snel werd duidelijk, dat hij de begaafdheid bezat tot het beheersen van de ruimte lijke vormgeving.Om z'n talenten verder te ontwikke len kreeg Storms een beurs en kwam daarna terecht op de Academie voor Schone Kunsten te Warschau, waar hij studeerde bij de Poolse professor in de beeldhouw kunst Jerzy Jarnusziekwicz. Deze bracht in 1978 een bezoek van een paar maanden aan de ateliers van zijn leerling te Soerendonk en zei over het werk van Storms: „Zijn. sculpturen zijn reeds een oeuvre van een zich bewust kunstenaar, die beschikt over het ge voel en het begrip van zijn discipline. Bovendien schept de volledige beheersing van de techniek met al zijn proble^ men voor hem een voortdurende bron van inspiratie. Zijn vluchtige, lichte sculpturen verheffen zich steeds meer, en niet alleen in materieel opzicht". „Multiples" noemt de kunstenaar z'n groepsbeelden en daarvan zegt zijn Poolse leermeester, dat ze zich in de ruimte ontwikkelen. Harry Storms zelf spreekt liever over het „binnendringen in de ruimte". Zijn groepsbeelden zijn een schitterend voorbeeld van beheersing van het ruimte-effect. Storms werkt zijn visies voornamelijk uit in .een tweetal hoofdthema's: de menselijke, en dan vooral de vrouwelijke vorm, en het paard. Hij- speelt daarbij met de schoonheid van zijn creaturen en hun oorspronkelijke kracht. De Brabantse kunstenaar giet z'n bronzen beelden zelf, daarbij geholpen door zijn vrouw Aneczka. „Mijn beelden zjjn ook de hare", zegt Storms, „en daarom spreken we al tijd over „onze" beelden". Aneczka staat ook wel model. Zij vormt voor de beeldhou- wer een voortdurende bron van inspiratie. Storms nam met veel succes deel aan een groot aantal ex posities in binnen- en buitenland. Ook voerde hij in de nog betrekkelijk korte tijd van zijn kunstenaarschap tal van opdrachten uit, ónder meer van gemeenten (Maarheeze, Someren, Bensberg (Did.), Weert, Capelle aan den IJssel, enz.), van instellingen en van het bedrijfsleven. Behalve bronzen beelden, toont de kunstenaar op z'n expo sitie in de Noordwijkse Visserskapel een aantal prachtige schetsen. Vandaag om 20 uur, zal burgemeester mr. Bonni- ke de tentoonstelling openen. Daarna is zij tot en met 3 au gustus dagelijks te bezichtigen van 14 tot 17 uur en van 19 tot 21 uur. Zaterdag en zondag van 13 tot 16 uur. De toe gang is gratis.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 7