Jan Raas, grootmeester in de taktiek
Bennie Kuiper wil
vernietigend toeslaan
Jan Razend
LEO VAN VLIET EEN ONBETAALBARE HELPER
Dopingcontroles
blijven
terdiscussie
Ccidóc Somant
Tourprijsvraag
in 24 etappes
Hoofdprijs: weekend Parijs
voor twee personen
10CHEF0RT
RAZUOi
(MOUUN-it-vENT
A BLAVE ,114km
BORDEAUX
Joop Zoetemelk
rustdag heeft mij erg
ied gedaan. Ik heb zater-
tg 70 kilometer ontspan-
r m getraind en de rest
an de dag heb ik in bed
elegen. Ik heb me zo veel
nogelijk teruggetrokken,
tant als je dat niet doet zit
3 toch in een hypemer-
ize omgeving. Handte-
Meningenjagers- allerlei
Mnensen die met je willen
i preken, vijftig journalisten
lie honderden vragen stel
en, dat kost ook energie,
tint je moet je altijd con-
ntreren op de antwoor
den die je gesteld worden.
11Is je een bekende sport-
ian bent. mag je geen
s outen maken. Bij elke
raag moet je denken: wat
ou daar nu weer achter
Ïeken? Soms lees je een
ote kop in een krant met
)n kreet die je helemaal
éiiet zo bedoeld hebt. Dan
m rijg je misschien ruzie met
en andere renner en dan
iasl die op je wiel rijden.
f )aar zit ik echt niet op te
'achten. Hoe de Tour ook
m 'erder eindigt, voor onze
iloeg als geheel kan hij
iet meer stuk. Wat is die
ft m laas een geweldenaar.
tjt )at is een kerel die je niet
tuk kunt krijgen en dan
wet je weten dat hij erg
f eel last van zijn rug heeft.
5 Waar hij praat daar niet zo
%eel en zo dikwijls over als
«inault over zijn knie. Als
Raas zie rijden in zijn re-
Men boog trui denk ik: hij is
J? ware wereldkampioen.
De onregelmatigheid van de eindsprint is op deze foto niet te 2ien, wel dat de Ier
Sean Kelly als eerste finisht. Hij was de grote boosdoener die zich op onreglementai
re wijze van de zege verzekerd achtte, maar terecht werd teruggezet. Naast Kelly
(links) rijden Raas, Tackaert, Van Calster en Friou.
NANTES Achter do finish in Nantes was het een ge-
schreeuw van jewelste. Verbolgen renners uitten op luide toon
hun ongenoegen over de eerste zeer onreglementaire massa
sprint in de Tour. Het hoogste woord voerde Jan Raas, die zich
zwaar gepakt voelde en al bij voorbaat meedeelde te zullen
protesteren. Op hoge toon vroeg de wereldkampioen aan Jos
Jacobs, die in de gebeurtenis de rol van slachtoffer had:
„Kelly heeft jou toch zeker vastgepakt?". Jacobs, ook onge
woon fel: „Jazeker, ik wist niet wat mij overkwam. Het heeft
mij de tweede plaats gekost".
Jan Raas had daarmee een kroongetuige. Maar het nam niet weg
dat hij nog even doorging met razen. Toen meldde zich hoogs
tpersoonlijk Felix Levitan, met een jurylid. „Rustig maar", sprak
de kleine, altijd elegant geklede Tourbaas. „Er is een onregelma
tigheid geconstateerd. De jury neemt dadelijk een beslissing".
Even later had Raas zijn genoegdoening. Raas: „Ik was verbaasd
dat Kelly mij nog passeerde want vijftig meter voor de streep lag
ik al in gewonnen positie. Als een bolide kwam hij langs mij. Des
ondanks juichte ik omdat ik wist dat er iets niet klopte. Hij viel
namelijk direct achter de streep helemaal stil. En dat werd mij
onmiddellijk na de finish bevestigd door Johan van de Velde. Hij
kwam naar me toe en vertelde dat Kelly hem eerst opzij had ge
duwd en zich vervolgens had opgetrokken aan de broek van Jos
Jacobs".
NANTES Vijftien kilometer
voor de finish in Nantes had
Jan Raas, in taktisch opzicht
een grootmeester onder de
wielrenners, weer een nieuwe
zet bedacht in de koude oor
log tegen Bernard Hinault. Als
de meeste renners in de slot-
kilometers, door de hoge
snelheid waarmee dan gere
den wordt, hun reflexen en
denkvermogen verliezen en
duf boven het kromme stuur
hangen, zit de Zeeuw nog ge
woon te denken. „Ik reed
naast Hinault", vertelde Raas,
„en ik zag dat zijn mond ver
open hing. Hinault had de
hele dag met zijn ploeg op
kop gereden omdat het par
cours door zijn streek voerde
en hij het aan zijn supporters
verplicht was zich te laten
zien. Ik zag dat hij het moei
lijk had en ik riep tegen Jo
han van de Velde: Demarre
ren!"
men, hoezeer hij ook zijn best
daar voor deed. Op dat mo
ment was er een kopgroep van
14 renners weg, onder wie
Oosterbosch en Van Vliet. Die
GS DE. OCEAAN
10e eh .162 km
bracht ik door dit spel natuur
lijk In gevaar. Maar ik vond het
veel belangrijker om Hinault
eens op zijn tanden te laten rij
den. En als de IJsboerkes er
niet geweest waren, was Zoe
temelk weggebleven. Maar die
Belgen beschermden natuurlijk
hun gele trui en daardoor werd
Van de Velde vertrok en Hi
nault ging hem halen. Raas:
„Toen riep ik tegen Zoetemelk:
ga! Joop ging, pakte 200 meter
en Hinault kon niet bij hem ko-
Joop teruggepakf'.Het opvoe
ren van de koude oorlog leer
de Jan Raas dat Hinault inder
daad last heeft van zijn rech
terknie. „Ja, nu geloof ik het.
Want hij had zo'n slechte dag
als ik van hem in de laatste ja
ren nog niet heb meege
maakt".
Honderdduizenden Bretonnen
hadden het peloton toegejuicht
op zijn weg door hun schitte
rende departement en nog
eens tienduizenden stonden
vele rijen dik op het plaatselij
ke parcours in Nantes, waar
Leo van Vliet zich presenteer
de in een kopgroepje van drie
en de etappe leek te gaan win
nen. Maar dank zij deze onbe
taalbare helper kon tenslotte
Jan Raas met een vlijmscherpe
eindsprint zijn derde etappeze-
e in deze Tour behalen. „Van
'liet kan goed nadenken en hij
heeft feeling", complimenteer
de Raas zijn ploegmakker, die
er niet zo zeker van was dat hij
de met hem ontsnapte Belgen
Ludo Peeters en Patrick Peve-
nage in de eindsprint had kun
nen verslaan. Daarom achtte
hij het beter het peloton terug
te laten komen.
Uniek
Zeven op twaalf rijdt nu de
ploeg van Post, een unieke
prestatie in de 67-jarige ge
schiedenis van de Tour. De
aarzeling die er vlak na de fi
nish ontstond omdat de Ier
Sean Kelly zijn wiel net iets
eerder over de streep zou
hebben geworpen, kon
wereldkampioen Raas niet uit
zijn evenwicht brengen.
„Kelly wordt toch gedeklas-
seerd", sprak hij vol vertrou
wen, „hij heeft Van de Velde
finaal aan de kant gereden en
zich daarna als een Zesdaag
serenner aan Jos Jacobs af
gezet".
Waarom Kelly dat deed? Raas:
„Ach, hij is knap nerveus ge
worden omdat hij als sprinter
nog geen etappe heeft gewon
nen. En over een paar dagen
zitten we in de bergen en is
zijn kans verkeken." Hoe de
Ier met zijn hoge piepstemme
tje ook bezwoer dat hij Jacobs
had vastgepakt omdat hij an
ders gevallen zou zijn, de jury
was - terecht- onverbiddelijk.
Kelly werd gedeklasseerd want
Jan Raas had tijdens de etappe gelegenheid om van ge
dachten te wisselen met groene truidrager Yvon Bertin,
die hij enige uren later uit dat tricot reed ten gunste van
zichzelf.
de tv-beelden lieten geen twij- het parcours en de aankomst
fel over zijn akties. De zevende in Nantes zo goed kende om-
Nederlandse etappezege was dat hij altijd traint op deze we-
een feit. gen en dat hij zijn supporters
Bernard Hinault, die 's och- een plezier wilde doen met een
tends nog verklaard had dat hij etappezege, werd voor eigen
volk en op zijn eigen Bietonse
slachtveld gevloerd.
De Fransman wordt knap ner
veus omdat hij de wedstrijd
geen dag in de hand kan hou
den. Tegen de renners van
DAF en Mare (onder wie Schip
per en Tackaert) snauwde hij
onderweg: „Als jullie nu niet
stoppen met die demarrages
zal ik meteen in de Pyreneeen
op de eerste en de beste col
aanvallen en dan kunnen jullie
's avonds je koffers pakken,
want dan moet je naar huis".
Maar elke dag wordt er een
zinderende finale gereden en
elke dag Is de vreugde om de
overwinning nieuw. Jan Raas,
die gisteren zijn 77e zege als
professional boekte (het was
zijn achtste Touretappe en zijn
18e seizoenzege), was de ver
persoonlijking van het succes.
Raas werd het middelpunt van
zijn gelukkige ploegmakkers.
Niet alleen omdat hij als enige
de drie etappezeges van Hi
nault heeft kunnen evenaren,
maar vooral ook omdat de
kassa rinkelt, bijna elke dag.
De ploeg-Post heeft in tien da
gen al 44.875 gulden verdiend.
Ook een record in de Tour.
Schipper heeft het moeilijk in de Tour. Onderweg met naast zich Ludo Delcroix
kan er geen lachje af.
NTES Hennie Kuiper behoort tot de ren-
i rs die zich in de Tour zoveel mogelijk on-
4 htbaar trachten te maken. „Wegsteken"
et dat in wielertaal. Kuiper slaagt daarin
^rtreffelijk. Hij is - vergeleken met vorig
- opvallend rustig. „Ik heb gezworen me
deze Tour nergens druk om te maken",
1 gt hij. Slechts één keer, op weg naar Lille,
eft hij tijdens een indrukwekkende vlucht
it Hinault zijn gezicht laten zien. En menig-
n kwam die dag onder de indruk van de
echt waarmee hij over de keien reed. In
ze Tour zoekt Kuiper de publiciteit niet.
n ploegleider De Muer heeft alleen tegen
,1,111 gezegd:„lk twijfel eraan of veel mensen
lr ten dat jij in deze Ronde rijdt". Maar Kuiper
H zich niet uit zijn bewust gekozen rol van
ut8ider" lokken.
de start van een etappe staat hij dikwijls
iteraf naar de drukte bij de startlijn te kijken.
I ceremonieel ontloopt hij. Het is duidelijk:
liper voert iets in zijn schild. Zelfs zijn vroege-
ploegleider Post bekende op de rustdag in
Malo: „Eerlijk is eerlijk, Hennie Kuiper rijdt
rbazingwekkend goed". Vanuit een bepaald
Hement, vroeger altijd zijn favoriete strijdwij
ze. wil Kuiper op een dag vernietigend toeslaan.
Hij zegt dit wel niet met zoveel woorden maar je
kunt het aan zijn hele doen en laten merken. Hij
is dan ook slechts aarzelend te bewegen zijn vi
sie op de Tour te geven. „Ik zie in Parijs Hinault
toch als numero één en zijn ploegmakker Ber-
naudeau als nummer twee". Bernaudeau? „Ja.
dat is een grote, die erg veel kan." En verder?
Kuiper: „Na die twee komen Zoetemelk, Van de
Velde, De Muynck en dan Rudy Pevenage, die
ze niet meer uit de eerste tien rijden."
En jijzelf? Hij lacht. „Ach, plaats mij maar er
gens tussen Van de Velde en De Muynck in". Zo
bescheiden? „Natuurlijk. Vorig jaar had ik een
te hoge dunk van mezelf. Toen ik in Parijs als
vierde aankwam, was dat een diepe teleurstel
ling. Ik had gedacht Hinault eraf te rijden. Dit
soort gedachten heb ik uit m'n hoofd gezet. Ik
kijk nu naar de anderen en zie wel hoe ver ik
kom. Een ding staat vast, veel renners zullen
niet meer herstellen van de inspanningen die wij
in de eerste week hebben moeten verrichten.
Die krijgen in de bergen meteen een klap. Ik
blijf intussen lekker ontspannen en wacht af tot
zich een nieuwe gelegenheid voordoet om nog
eens ouderwets te vlammen".
(Van onze verslaggever)
NANTES - Met uitzondering van Fred Debruyne en Robert Lau-
wers kwamen alle ploegleiders in de Tour tijdens de rustdag
in St. Malo bijeen om hun actuele problemen te bespreken
met de Tour-directie. Het voornaamste onderwerp van ge
sprek was de gang van zaken rond de doping-controles. Op de
achtergrond daarvan speelde natuurlijk de affaire rond Didi
Thurau mee.
In verband daarmee werd aan de ploegleider van Bernard Hi
nault, Cyrille Guimard, de vraag gesteld of de knie van Hinault
met cortisonen was behandeld. Cortisonen zijn voor doktoren
die gewone burgermensen behandelen, een normaal geneesmid
del. Guimard ontweek niettemin een direct antwoord op deze
vraag, want cortisonen behoren immers voor de renners tot de
verboden producten. „Ik weet niet wat de doktoren bij Hinault
gedaan hebben", antwoordde Guimard. „Dat is voor hun verant
woording. Mochten zij bij de behandeling van Hinaults knie corti
sonen hebben gebruikt, en wordt Bernard opgeroepen voor een
dopingcontrole, dan zal hij natuurlijk positief reageren. En dan
zal hij dat feit aanvaarden als een echte prof, want hem zijn dan
deze middelen toegediend op medische gronden. Maar nog
maals, ik weet niet welke medicamenten de artsen hebben ge
bruikt".
Teneinde de aanwezigheid van cortisonen in het lichaam van Hi
nault te kunnen ontdekken, dienen er controles te worden ge
houden op anabolen en cortisonen. Dat is, in tegenstelling tot de
Tour van 1979, toen twee dergelijke controles plaatsvonden on
der toezicht van de Nederlander Jean Houben, tot nog toe niet
gebeurd. De nieuwe dopingcommissaris van de UCI, de Belg
Charles Smulders, deelde gisteravond mee: „Ik heb nog geen
bericht ontvangen uit Genève (de hoofdzetel van de UCI, red.). Ik
wacht dus maar rustig af. Voorlopig zijn de controles op de ge
wone centraal stimulerende middelen, de amfetamines, zonder
incidenten of onregelmatigheden verlopen. Met uitzondering van
Didi Thurau, die de vorige week 55 minuten nodig had om zijn
plas af te geven, kunnen alle renners vlot aan onze wensen vol
doen".
Kelder
Guimard (zich richtend tot Felix Levitan): „We lezen in de kranten
zoveel over Thurau en over wantoestanden die er zouden zijn.
Wanneer worden de controles nu eens eindelijk internationaal
goed geregeld?" Levitan gaf toe dat de situatie nog verre van
ideaal is en van land tot land verschilt. Afgesproken werd in prin
cipe een internationale vereniging van sponsors en ploegleiders
in het leven te roepen, die een paar keer per jaar bij elkaar zal
komen, teneinde voorstellen te doen om regelementswijzigingen
in die zin door te vooeren. „Hier in de Tour", zei de Belgische
ploegleider Willy Jossaert, „is het goed geregeld, maar ik heb in
de Midi Libre meegemaaKt dat renners, drijfnat van het zweet en
komend uit een buitentemperatuur van dertig graden, in een ijs
koude kelder hun plas voor de dopingcontrole moesten gaan
doen. Dat soort omstandigheden zouden veranderd moeten wor
den".
Tijdens de vergadering van ploegleiders in St. Malo deelde Tour-
-directeur Levitan de chefs d'equipe mee dat hij rennersstakin
gen in het vervolg niet meer zou accepteren. „De renners zijn
werknemers en zij hebben hun plichten", meende hij, „in novem
ber van elk jaar worden - voorafgaande aan de volgende Tour de
France - het parcours en het nieuwe reglement bekend gemaakt.
Dan kan men protesteren, niet als wij eenmaal met de Ronde op
stap zijn".
Van kilometer
tot kilometer
In Saint-Malo startten 118 ren
ners voor de negende naar
Nantes over 203,5 km:
8 km: doorkomst op de Cóte
de la Ranee (4e cat): 1. Van
den Broucke, 2. Schepers, 3.
Maas.
27 km: eerste tussensprint met
bonificatie in Dinan: 1. Rudy
Pevenage, 2. Claes, 3. Bertin.
51 km: doorkomst op de Cóte
de Becherel (4e cat): 1. Sche
pers. 2. Loos, 3. Nilsson.
57 km: tweede tussenspring
met bonificatie in Irodouer: 1.
Gauthier, 2. Sherwen. 3. Ovion.
91 km: derde tussensprint met
bonificatie in Irodouer: 1.
Gauthier, 2. Claes, 3. Rudy Pe
venage, direct daarna een aan
val van Jochums, Laurens en
Villemaine.
92 km: vluchters teruggepakt.
185 km: ontsnapping van
groep van vijftien renners, on
der wie Van Vliet, Ooster
bosch, Vandebroucke, Peeters
en Patrick Pevenage.
194 km: Van Vliet, Peeters en
Patrick Pevenage demarreren
uit kopgroep.
196 km: vierde tussenspring
met bonificatie in Nantes: 1.
Patrick Pevenage, 2. Peeters,
3. Van Vliet, meteen daarna
wordt drietal ingelopen.
198 km: demarrages van Zoe
temelk en Van de Velde trek
ken peloton in stukken.
202 km: samensmelting voor
aan in peloton.
203 km: Raas wint in een mas
sasprint voor Tackaert en Ja
cobs. Raas wordt leider in het
puntenklassement.
Verder vele andere prijzen, waaronder een rijwiel,
een fotocamera en horloges.
Spelregels:
1. dagelijks een vraag beantwoorden
2. in de laatste week een rebus oplossen
3. antwoord zenden naar dagblad Leidse Courant, ant
woordnummer 349, 2300 VB Leiden (geen postzegel
plakken)
4. op enveloppe duidelijk vermelden: Tourprijsvraag
5. inzendingen moeten uiterlijk 's morgens om 10.00 uur, op
de dag waarop de vraag betrekking heeft, in ons bezit
zijn.
VRAAG 13
Op welke plaats eindigt Johan v.d.Velde in de
12e etappe (woensdag 9 juli) Agen-Pau?
Antwoord:.
INZENDER:
Naam:
Adres:
Postcode:.......
Woonplaats:..
MAANDAG 7 JULI 1980 PAGINA 9
(Van onze verslaggever)
mmiÊtÊb****»- - B
