Kees Hieronymus
Goekoop? „Ik ben niet
iemand zonder zenuwen"
MR GOEKOOP WORDT NOOIT 'EEN PAPIEREN TIJGER'
na STAD
Zwijgen
was
weer
goud
MAN VAN HET MANAGEMENT EN ORGANISATIE
OP HET LEIDSE MAGISTRALE FLUWEEL
EEN INDRUKWEKKENDE
STAAT VAN DIENST
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 5 JULI 1980 PAGINA 3
LEIDEN Een papieren tijger zal
mr. Goekoop wel nooit worden. Van
zijn voorganger dr. Adriaan Jan Vis
werd dat daarentegen wel beweerd.
Vis was, als burgemeester van een
middelgrote stad in de provincie, een
- man die het politieke spel met grote
ernst meespeelde, maar op geen enke-
le wijze trachtte er zelf de regels voor
op te stellen. Hij heeft het in zijn
loopbaan als burgervader ook nim
mer gewaagd de bestuurlijke touw
tjes eens een keertje in eigen hand te
nemen. Kij was er, althans in Leiden,
de persoon niet voor: het zou hem
trouwens ook nooit zijn toegestaan.
Om Vis door het ontbreken van of
niet hebben van deze kwaliteiten een
marionet te noemen in het politieke
theaterstuk, dat hij in de eerste jaren
van zijn aanstelling samen met vijf
linkse wethouders gedwongen was op
te voeren, zou een al te krasse bewe
ring zijn en hem stellig geen recht
doen. Dat zijn functioneren als burge
meester echter al die tijd tot een wet
telijk minimum beperkt is gebleven
en sterk was uitgehold, zullen weini
gen kunnen tegenspreken.
Kees Goekoop is evenwel uit heel ander
hout gesneden. In een interview met Li-
sette Lewin van de NRC heeft hij ooit
bekend een hekel te hebben aan te veel
vergaderen. „Dan heb je geen tijd meer
om de gewone bruine kroeg weer in te
gaan." Dat bruin café is voor Goekoop
min of meer de bakermat geweest van
zijn latere politieke carrière. In zijn
Leidse tijd, als rechtenstudent, heeft hij
anderhalf jaar van de zes besteed aan het
houden van een Odyssee door de plaat
selijke horeca. Als corpsstudent heeft hij
zich ook nog een tijd lang geworpen in
het toen nog zeer levende Leidse studen
tencabaret. („Toneelspelers en politici
zijn allemaal een beetje ijdel"). Zijn artis
tieke medespelers in een ooit nog opge
voerde cabaret-revue waren destijds
Paul van Vliet, Liselore Gerritsen, Floor
Kist en Steije van Brandenberg. Op de
vraag of hij ooit burgemeester zou willen
worden, antwoordde Goekoop in dat in
terview van februari 1976: „Nee, die am
bitie heb ik niet. Ik zie mezelf meer in
een andere bestuurlijke functie in het
bedrijfsleven. Of als rechter."
Reacties
„Ik ben zeer verheugd", dat was de eer
ste reactie van fractieleider dr. F.J.
Kuijers van de VVD op de benoeming
van de heer Goekoop als nieuwe burge
meester van Leiden. Een wat gematigder
optimisme klonk daarentegen door in de
reacties van de fractieleider van de
PvdA, mr. Jit Peters en de nestor van
het CDA, de heer M.G.J. Ham, kort na
dat zij gistermiddag op de hoogte waren
gesteld van het kabinetsbesluit.
De heer Kuijers zei bijzonder blij te zijn
met de aanstelling van een liberaal in
het Leidse college van burgemeester en
wethouders (vier PvdA-wethouders en
twee VVD-wethouders). Kuijers vond,
dat de heer Goekoop uitstekend voldeed
aan het burgemeestersprofiel zoals dat
door de gemeenteraad was geschetst.
„Hij zal het door zijn management-erva-
ring goed doen in de stad. Daarvan ben
ik overtuigd", aldus de fractieleider van
de VVD.
Mr. Jit Peters stelde het jammer te vin
den, dat een VVD-er uiteindelijk burge
meester is geworden. „Ik had natuurlijk
liever iemand uit de PvdA op deze plaats
gezien. Dat zou ook juister zijn geweest
gezien de progressieve meerderheid in
de raad. Maar van alle VVD-ers die ik in
de vertrouwenscommissie heb ontmoet,
is hij zeker niet de slechtste, misschien
zelfs een van de betere. Ik vind het posi
tief, dat Goekoop uit de grote stad af
komstig is, waar hij het overigens niet
slecht schijnt te hebben gedaan. Ook het
feit, dat hij in de stroming Vonhoff-
Geertsema thuis hoort, die een toenade
ring zoekt met de PvdA, is een voordeel.
In tegenstelling tot de benoeming van
Vis destijds heb ik niet het gevoel, dat
hij echt in Leiden is gedropped."
Aan de andere kant zou volgens Peters
de „uitgeklede" burgemeestersportefeuil
le, die Goekoop krijgt toegeschoven, wat
problemen kunnen opleveren. „Ik voor
zie wat dat betreft wel wat moeilijkhe
den, omdat ik niet geloof, dat een jonge
en dynamische persoon als Goekoop net
zo makkelijk als Vis met een magere
portefeuille overweg zal kunnen. Tijdens
het gesprek in de vertrouwenscommissie
hebben wij hem al doen inzien, dat hij
zich als burgemeester in Leiden te hou
den heeft aan een programcollege en dat
hij verder uitgesloten wordt van alle
wethoudersoverleg." Aldus Jit Peters.
De nestor van het CDA, de heer Ham,
bleek de kat liever uit de boom te kijken
dan al direct spontaan van de lever com
mentaar te geven op de benoeming. „Ik
ken de hele meneer Goekoop niet Ik
heb niet in de vertrouwenscommissie ge
zeten en weet niet wat het gaat worden.
De man zal zich nog helemaal waar
moeten maken. Hij zal de eerste tijd het
vertrouwen van de raad moeten zien te
winnen."
Of het CDA in de heer Goekoop een
geestverwant zal aantreffen wat betreft
het realiseren van langere sluitingstijden
voor de Leidse horeca (oud-burgemees
ter Vis was dat zeker niet), wil Ham ook
nog maar liever afwachten. „Misschien
dat hij als Amsterdammer in onze geest
zal handelen en de horeca wat vrijheden
zal gunnen, wie zal het zeggen? Ik hou
ook wel van een borreltje, als het maar
niet te veel is..."
LEIDEN De stoelendans
om het burgemeestersschap
van Leiden is ten einde. Mr
Cornells Hieronymus Goe
koop (46) is glansrijke win
naar geworden. Zijn concur
renten bleven niet overeind,
soms zelfs door eigen schuld.
Zoals de socialistische Haagse
wethouder Van Lier, die uit
bundig kond deed van zijn be
langstelling voor het Leidse
ambt toen zijn naam eenmaal
was uitgelekt. Mr Goekoop,
wiens naam al direct vanaf
het begin van de procedure op
het lijstje kandidaten voor
kwam, was heel wat verstan
diger. Hij ontkende niets, be
kende niets, hij was er ge
woon niet Op het moment
dat zijn naam uitlekte (wet
houder Waal annonceerde
nog een onderzoek om na te
gaan hoe zijn naam nu wel
kon zijn uitgelekt), vertelde
de heer Goekoop een onzer
verslaggevers op geen enkele
wijze commentaar te kunnen
leveren en dat hij juist aan
het pakken was om op vakan
tie te gaan. Die vakantie heeft
lang geduurd. Maar ook toen
de heer Goekoop vorige week
door de ministerraad werd
benoemd en het slechts wach
ten was op het tijdstip dat Ko
ningin Beatrix de benoeming
met haar handtekening be
krachtigde, bleek de heer
Goekoop min of meer spoor
loos. Voortdurend lieten se
cretaressen en huisgenoten
weten, dat hij 'onderweg' was,
onbereikbaar derhalve. Tot
gisteravond. Het stilzwijgen is
inmiddels beloond.
De race rond de benoeming
van een nieuwe burgemeester
begon op 2 februari met het
plotselinge bericht, dat burge
meester Vis in de nadagen
van zijn carière benoemd was
tot secretaris-generaal van het
ministerie van Binnenlandse
Zaken, de hoogste ambtenaar
in het land. De gemeenteraad
boog zich over zijn opvolger
en stelde een pakket eisen op
voor de commissaris van de
Koningin, zonder nadrukke
lijk in te gaan op de politieke
achtergronden. Wel wenste
men nadrukkelijk inspraak.
Een vertrouwenscommissie
werd ingesteld, die de kandi
daten zou wegen. In totaal
kwamen er veertien sollicita
ties binnen. Zes daarvan kon
den al direct worden afge
schreven. Uit het restant kre
gen twee kandidaten de voor
keur. Vier overigen waren
ook geschikt, maar stonden op
de tweede plaats. Van de res
terende twee wenste één niet
door de vertrouwenscommis
sie te worden gehoord en viel
daarom af, terwijl een tweede
wel acceptabel zou kunnen
zijn, maar achterbleef bij de
anderen.
De eerste twee op de voor
dracht van de vertrouwens
commissie waren de heer
Goekoop, ex-wethouder van
Economische Zaken uit Am
sterdam, en de Haagse wet
houder Van Lier. Toen deze
laatste zich vergaloppeerde
werd door de commissaris van
de Koningin mr M. Vrolijk
een naam uit de volgende
groep van vier geplukt (een
plaatsvervangende socialist)
in de persoon van de heer
Van Lookeren Campagne. Op
de voordracht aan de minister
van Binnenlandse Zaken
prijkten dan ook drie namen.
Twee socialisten en een libe
raal. Uit de gehele procedure
bleek overduidelijk dat de
VVD niet wenste in te gaan
op nadrukkelijke pogingen
een socialist te benoemen op
de Leidse zetel. Immers: de
heer Van Lier stond al zwak
en zijn 'vervanger' Van Look
eren Campagne had de benoe
ming tot voorzitter van het
College van Bestuur van de
Technische Hogeschool in
Twente al min of meer op
zak. In de wandelgangen van
het ministerie deed plotseling
nog een nieuwe naam de ron
de, die van de Gelderse gede
puteerde drs. R. van den
Berg. Maar Goekoop bleef
kaarsrecht overeind in de
race.
„Heren, neemt u me niet kwalijk dat ik
twintig minuten te laat ben voor de af
spraak, maar het was moeilijk van de
haven naar hier te komen Zwart kof
fertje met sticker „Sail Amsterdam
1980" neergezet op de grond, naast de
confercntietafel. Vrijdagmiddag; tien
voor half zes, derde verdieping van het
gebouw Herengracht 473, Amsterdam.
Daar is „Sail Amsterdam 1980" sinds
vier jaar volop in de maak, en de direc
teur op het punt van afscheid nemen
zegt: „Dat maak ik eerst af, want al
die jaren van opbouw laat ik me niet
meer ontglippen. We varen van 6 tot 12
augustus. Met duizend zeilschepen en
vijftienduizend deelnemers. Daarmee ra
ken we een beetje in Olympische ter
men, vindt u ook niet Rusland had dit
evenement graag willen hebben tijdens
de Olympiade, in Talin of Leningrad,
aan de Oostzee, maar de Russen hadden
geen tijd meer voor een behoorlijke or
ganisatie en dus konden ze ons „Sail"
niet meer afsnoepen. We rekenen aan
het IJ op een miljoen bezoekers. Zeker.
Behoorlijke koffie, nietwaar Er zijn
nog maar twee flesjes pils, ik neem wel
wat fris. Ja, en dan mag u me felicite
ren. De benoeming is vanmiddag afge
komen. Ik kreeg een telefoontje uit Den
Haag. Alleen nog een formele medische
keuring, maar ik denk niet dat ik iets
onder de leden heb".
Mr. Cornelis Hiëronymus Goekoop, oud
wethouder Kees Goekoop van Amsterdam,
wordt 18 augustus in de Leidse raad geïn
stalleerd als burgemeester. De verwachte
kogel is door de K.B.-kerk. Koninklijk Be
sluit, door de koningin getekend. Vlak
voordat hare maisteit op vakantie zou gaan.
Tussen neus en lippen. Maar nog net mooi
ovinc even meegenomen. Rust in de Leidse gele
deren. Z'n secretaresse bij „Sail Amster
dam" is er wat stil van. Twee dagen gele
den zei ze nog tegen ons, door de telefoon,
geen moment te denken aan het vertrek
van haar baas: „u gelooft toch zeker niets
van die indianenverhalen Nu is haar di
recteur dan toch blijkbaar een soort in
diaan, in haar ogen.
Aankomend Leids burgemeester Cornelis
Goekoop ontvangt op de vrijdagmiddag, na
kantoortijd, een paar Leidse persmensen
„at duty". Een forse, levendige man met
wat uitdunnend zwart krullerig haar, hoog
boven het voorhoofd. Prettige oogopslag.
Tegen het schalkse aan. Niets wijst erop,
dat hij op z'n qui vive is. Toch is hij dat. O
jawel. Uitspraken over Leiden doet hij later
ook niet: „u moet wat voor me over laten.
Dat komt echt nog wel, als we wat verder
in de tijd zijn. U moet dit als een eerste glo
bale kennismaking zien". Leidens toekom
stige eerste burger gaat, althans vandaag,
donker gekleed: blauwe blazer, een Leids
obscure das met Amsterdams wapen in het
vignet, als ik dat zo mag zeggen. Linker
ringvinger met familiewapen in lichtblauw,
met belendende trouwring. Helemaal bene
den, in de brede Herengracht met langszij
enorme bomen in zomerdracht: waterfiet
sen die, gehuurd, van de Mauritskade ko
men; en van tijd tot tijd redelijk gevulde
rondvaartboten in het toeristische groene
water. Amsterdam, stad te water. Mr. Kees
Goekoop zal er zich ambtelijk van los moe
ten maken. Innerlijk zal hij, met z'n multi-
geïnteresseerde belangstelling, dat Amster
dam niet hoeven prijs te geven, als hij vol
gende maand doelbewust op z'n magistra-
tenstoel aan de Breestraat'zit.
„Na m'n geboorte ben ik drie jaar Amster
dammertje geweest. Toen verhuisden mijn
ouders (vader was zeg maar een filosoof,
maar een kamergeleerde die best de pretti
ge kanten van het bestaan kon waarderen)
naar Heemstede, later naar Bloemendaal.
Ik zat op het Kènnemer Lyceum, niet ver
van zwembad Stoop in Overveen. Nou jou,
ik ging studeren in Leiden. Eerst chemie,
maar algauw rechten. Hebben ze vroeger al
iets over mij geschreven, toen ik wethouder
geworden was Ja dat weet ik nog wel.
Dat was vier jaar geleden. Toen schreef een
vrouwelijke journalist iets over mijn aanra
President van Sail Amsterdam '80.
kingspunten met donkere, bruine kroegen.
Acfr, je sluit steeds periodes af. Zo moet je
het maar beschouwen. Je kunt niet student
blijven, of wel soms Hoewel het niet uit
gesloten is, dat ik nog dergelijke bruine ge
legenheden zal aandoen. Alleen zal de fre
quentie lager liggen". En dan kent „burge
meester Goekoop" altijd nog wel z'n aan
loop in de meest donkerbruine kroegenstad
van het land, en dat is nog steeds Amster
dam
Horeca-problemen in Leiden. Mr. Goekoop
heeft er kennis van genomen. Reeds. „Het
is hetzelfde als in Amsterdam, waar grote
concentraties café's zijn in buurten die in
tensief bewoond worden. Het is duidelijk,
dat je elkaar niet moet hinderen. Op geen
enkele wijze". Nou, dan kent verder mr.
Goekoop Leiden van z'n studentenverle
den. „Toen ik 18 was, zat ik erin. Ik heb
nog steeds kennissen in Leiden en daarom
heen. We kwamen en komen er nog wei
eens. Het wordt geen grote omschakeling,
van Amsterdam naar Leiden. De aanpas
sing zal niet zo veel van me vergen. Dat
moet je niet te dramatisch zien. Leiden is
niet alleen een onderdeel van de randstad,
het is er zelfs het middelpunt van. Op een
flink half uur rijden van de hoofdstad. De
zelfde problematiek voor een groot deel;
met een dergelijke historische oude binnen
stad; een oude sociale problematiek dus. Als
men een negatief beeld van Leiden op
roept, klopt dat ook niet zonder meer. In
onze grote steden loopt de bevolking terug;
die van Leiden is gegroeid. Leiden krijgt
impulsen waar het gebruik van maakt
Mr. Kees Goekoop rookt niet. Dat deed z'n
voorganger Vis net zomin. Verdere verge
lijkingen kun ie nauwelijks trekken. De
heer Goekoop kent de huidige secretaris
generaal van binnenlandse zaken, Adriaan
Vis, trouwens slechts van verre. Er zijn
geen ingrijpende aanrakingspunten met
beide VVD-rheren die op het burgemeester-
lijke vlak van belang zouden kunnen zijn.
Alleen, heer Cornelis Goekoop, met z'n 46
levensjaren, staat nu aan het begin van een
nieuwe carrière. En hij manifesteert zich
als een man met een sterke potentiële be
wegingsvrijheid. Zijn dadendrang uit het
nabije verleden is opmerkelijk te noemen.
De beperkingen die het Leids college hem
wil opleggen lijken illusoir. Daar vraag ik
de nieuwe burgemeester niet over. Hij gaat
daar toch niet op in.
Burgemeester Goekoop zal zich ongetwij
feld laten kennen, in Leiden. Daar hoeven
we geen punt van te maken. Wacht maar
af, lijkt me het eerste motto dat de installa
tie zal omgeven. Maar zijn geladenheid
werpt vandaag al „onder de roos" allerlei
verwachtingen op. Het feit, dat hijzelf naar
een huis in Leiden zal moeten omzien, is
een bijkomstigheid. Voorlopig zit hij met
z'n gezin (vrouw en drie veelbelovende
dochters) aan de Prins Hendriklaan in de
Concertgebouw-Vondelbuurt. Dat huis zal
hij moeten zien kwijt te raken. „Dat is m'n
grootste probleem en de verkoop zal enige
zorg vereisen. Dan zitten we hier in Am
sterdam met nog een apart probleem..." Dat
slaat uiteraard op het „kraken" van leeg
staande panden. Als goekoop dan maar niet
duurkoop wordt.
Vier jaar geleden zei Kees Goekoop, als
nieuwbakken wethouder, geen ambitie
voor het burgemeestersambt te hebben.
„Heb ik dat gezegd Dat kan best. Maar
toen was ik net wethouder. Dat was nog te
kort. Als wethouder, vind ik nog steeds,
moet je dingen af kunnen maken die je be
gonnen bent. Ik ben het bijna tweeëneen
half jaar geweest en dat is te kort. Je hebt
er vijf, zes jaar voor nodig om jezelf waar te
kunnen maken. Dat is dus niet gelukt, in
Amsterdam, na allerlei coalitietoestanden
en zo en programcolleges. Ik ben niet de
vos die wel z'n haren maar niet z'n streken
is kwijtgeraakt. Ik heb geen streken, maar
de ambities zijn toch wel gegroeid, waar
schijnlijk. Ik ben een doe-figuur. Dat kun je
als wethouder best hebben. Maar ook als
burgemeester. Ik zie het als mensen die
management bedrijven, lui die organiseren.
Ik ben geen duizendpoot. Of misschien ook
wel. Ik bedoel alleen maar, dat ik niets bij
zonders ben".
Management; dat staat Cornelis Goekoop
voor. Hij zou er niet van buiten kunnen.
..Een eerste gioDaie KennismaKing...
LEIDEN De loopbaan van de nieuwe burgemeester van
Leiden, mr. Cornelis H. (Kees) Goekoop wordt gekenmerkt
door een indrukwekkende reeks van data en daarbij beho
rende wapenfeiten. Goekoop is geboren in Amsterdam op 4
december 1933. Hij is getrouwd met M.A.J. van Ingen, is va
der van drie kinderen en woont nu nog met zijn gezin aan
de Prins Hendriklaan in de hoofdstad.
De jonge Goekoop doorliep in de gemeente Bloemendaal
het Gymnasium, afdeling B. Na zijn middelbare school
(1956) studeerde hij aan de Rijksuniversiteit te Leiden Ne
derlandse recht met als keuzevakken: luchtrecht en scheep-
vaarteconomie. Na het behalen van zijn doctoraal-diploma
in 1958 volgde hij bij de landmacht een officiersopleiding.
Kees Goekoop is thans reserve- kapitein bij de Veldartille
rie. Na het vervullen van zijn dienstplicht vestigde de kers
verse jurist zich als advocaat in Amsterdam. Twee jaar la
ter, in 1964, bekleedde hij in de N.V. Luchthaven Schiphol
achtereenvolgens de functies van juridisch adviseur, ad-
junct-hoofd commerciële en juridische zaken en hoofd mar
keting. In 1970 aanvaardde hij het raadslidmaatschap van
de VVD in Amsterdam, een functie die hij tot aan zijn be
noeming van burgemeester heeft vervuld. Van 1976 tot 1978
was de heer Goekoop wethouder van de hoofdstad (opvol
ger van oud-Kabouter, later PPR-raadslid, Roel van Duijn).
Hij was belast met onder meer gemeentewerken, de haven,
luchthavenaangelegenheden, monumentenzorg en juridi
sche en verzekeringszaken. Het wethouderschap, later weer
ingewisseld voor het gewone raadslidmaatschap, leverde de
heer Goekoop verschillende commissariaten op, waaronder
die van de K.I.W.A. b.v. en de N.V. Luchthaven Schiphol.
Verder is de heer Goekoop lid van de Provinciale Staten
van Noord-Holland.-
Tot op heden was de nieuwe Leidse burgemeester directeur
van B.C.G.-Interim Management b.v. en als zodanig onder
andere directeur van de Nederlandse Weber Maatschappij
b.v. in Coevorden. Verder is mr. Goekoop president van Sail
Amsterdam 1980 en tevens nog plaatsvervangend kanton
rechter in deze gemeente.
..De noreca-proDiemen. ook Amsterdam neen er volop mee te maKen...
Daarbuiten betrad hij al zijpaden, zoals het
fungeren als waarnemend kantonrechter in
Amsterdam. Vorig jaar ongeveer dertig zit
tingen. Hij was buitendien ook advocaat.
Hij is bruisend van leven. Vindt het leuk
om naar Leiden te gaan. Stad met sfeer en
aantrekkelijkheden. Werken binnen een
jong team. Een stad uit het statische te ha
len, dat trekt hem erg aan. „Laat me eerst
maar een tijdje zitten daar. Voorlopig hou
ik de boot af.."
In zijn vrije tijd is Kees Goekoop ook licha
melijk sportief. Net zoals hij eruit ziet. Hij
tennist, zeilt (huurt een boot), skiet, bezoekt
regelmatig toneel- en muziekuitvoeringen
studententoneel in z'n Leidse tijd was
hem verre van vreemd, want daar deed hij
zelf aan mee, met Paul van Vliet, diens Li
selore Gerritsen, Steije van Brandenberg,
Floor Kist en ga zo maar door. Hij heeft te
weinig tijd om te lezen. „Stukken doorle
zen, ja, dat heb ik genoeg gedaan. Leuke
lectuur voor het naar bed gaan, moet ik
zeggen Dat zou ik liever willen vermijden.
Maar ja, als burgemeester kun je daar niet
altijd onder uit
Heeft Cornelis Hiëronymus Goekoop plan
kenkoorts Heeft hij dat ooit gehad Zal
hij dat hebben als beginnend burgemeester
van één van Hollands oudste steden „Ik
heb toneel gespeeld. Daar hoort planken
koorts bij. Elke speler heeft dat. Dat moet
je ook hebben. Ook als politicus (wat ik in
feite niet ben) of als burgemeester in statu
nascendi. Ik ben geen man .zonder zenu
wen. Gelukkig niet"
TON PIETERS
