Verkeersborden zijn soms
te mooi en te ingewikkeld
Leidenaar is ka tvanger9 in Lemij affaire9
Sport Medisch
Adviescentrum
wordt steeds
populairder
Ruim 2 miljoen
nodig voor
verbetering
kleed
accommodaties
-STAD/REGIO
LEIDSE COURANT
WOENSDAG 2 JULI 1980 PAGINA 5
JE MOET IN ELK GEVAL DE TIJD HEBBEN OM ZE TE BESTUDEREN
Een stad, en vooral een
oude binnenstad als de
Leidse, waar het
autoverkeer niet geweerd
wordt en via voetangels en
klemmen naar „buiten"
moet worden geloodst, kan
niet buiten duidelijke
aanwijzingen. Daarom
alom verkeerslichten en
verkeersborden, soms in
bosjes bij elkaar. Vaak
dusdanig opeengehoopt,
dat je alleen al voor het
ontrafelen van de
problemen een soort
bijscholing zou moeten
hebben genoten in het
„lezen" van borden.
Daarmee bedoel ik dus niet
de reclameborden, die ook
bij honderden zowat langs
allerlei routes geforceerde
de aandacht van de
weggebruiker vragen.
Borden zijn kijvig
straatmeubilair geworden.
Schreeuwende stukken, in
hevig rood met wit. Leliik
meubilair, maar regelend,
en ach, daar kan nog meer
bij, menen de
verantwoordelijke
instanties. Dat is in Leiden
dan ook weer gebeurd.
Als je onverhoeds (ik zeg
nou maar: als vreemdeling)
met de auto, bus of fiets
vanaf de Nieuwe
Beestenmarkt rijdt, langs de
„Galgewater-boulevard" met
de aanlegsteigers voor
plezierboten en vernieuwde
Het nieuwe verkeerspoort nabij de Blauwpoortsbrug. Mooi is het wel. maar het laat veel aan duidelijkheid te
wensen over voor de voortsnellende weggebruiker.
kademuren (hulde
overigens, posthuum, aan
Sassenheims burgemeester
Kret, die jaren geleden als
Leids wethouder de
miljoenen- en jaren-affaire
rond de wallekanten ferm
aanpakte en waarvan wij nu
overal de vruchten zien, al
zijn de bijkomende
opstoppingen bijkans niet te
verteren), als je dus dit
traject volgt, nader je de
Blauwpoortsbrug aan de
linkerhand. Rechts het
parkeerterrein met
kaartjescontrole en een stel
engelbewaarders die de zaak
in goede banen trachten te
houden. Aan het einde van
de „boulevard" wenkt het
inferno: de onoverzichtelijke
hel van allerhande
verkeerstoestanden die het
mogelijk maken, dat je niet
heelhuids eruit zult komen.
Daar is nu iets op gevonden.
Er werd op een vrij stuk
trottoir (rechts, derhalve
ordentelijk in het oog
vallend) een verkeers-
kunstwerk bijgeplaatst. Een
kunstwerk, waarlijk. Een
flink uit de kluiten
gewassen wit verheven
bord, met een estetische
compositie in vlakverdeling.
Er zal een kunstenaar in de
contraprestatie aan het werk
zijn geweest. Als je er zou
wandelen, kun je deze
Leidse straataanwinst op je
gemak van nabij bekijken.
Het is mooi; ik zou zeggen:
een figuratieve conceptie.
Mogelijk zijn er die het non-
figuratief vinden, maar daar
kun je dan in een bodega
aan de overzijde aan een van
alle directe geëigende
behoeften voorzien tafeltje
verder over discussiëren.
Een erg geslaagd bord
niettemin. Op het witte vlak
heeft de geïnformeerde
kunstenaar in opdracht de
lokale situatie alleszins
aanvaardbaar willen
vereeuwigen. Je herkent het
direct! Links onder in de
hoek de blauwe kabbelingen
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
van het Rijnwater vlak vóór
„een brug te nabij"; ragfijne
golfjes, die zó van een met
tekenen werkend
waterschap vandaan
schijnen te komen.
Dan zien we direct daarop
de forsere verharde
verfstreken die van het
palet kwamen: hoekig,
vervaarlijk; met elkaar
kruisende pijlen, dikke en
dunne. Rechts boven doet
het werk wat kaaltjes
te vinden": in de mond van
de Morsstraat is al ellende
genoeg voor de automobilist
die, richting stad, wil
„invoegen". Daar heeft de
weggebruiker komende van
de Beestenmarkt uiteraard
niets mee van doen. Zal hem
een dooie rotzorg zijn. We
kijken op ons gemak verder
en zien op het bord
fietssymbolen, links en
rechts; die staan voor
fietsende opponenten welke
links en rechts voor de
auto's uit als opduikende
gevaren in het vizier van de
aanrijdende autobestuurder
kunnen komen. In de
hogere regionen ontwaren
we bij aandachtige
beschouwing een fletse
edoch raakgetroffen) pijl, die
door een „bus" en een
„fiets" wordt voortgeduwd.
„Centraal staat" een heel
dikke vette zwarte pijl met
een kromming naar links,
die het verkeer vanaf de
Beestenmarkt voorstelt. Dat
is de hoofdpersoon, die pijl.
Dat bent als u rijdt zoals
ik het heb voorgesteld. De
hele zin van het
kunstwerkbord is deze: je
hebt hier drommels goed uit
ie doppen te kijken Rechts
heeft voorrang, maar van
links kunnen ook fietsers als
grillige dwaallichten voor je
bumper verschijnen. Zoals
overal, en zeker in de Leidse
city (misschien kan Comité
Promotie Leiden er ter
plekke nog wat
bloembakken bij zetten,
want als je in de vernieling
gaat kun je 't beter
omkransen met inheemse
flora) is het uitkijken
geblazen.
De door mij hiervoor
geschetste, mogelijk
geschilderde opzet, is niet uit
de lucht gegrepen. De
noodzaak van een
geconterfeite onheilsbode
was hier dubbel en dwars
aanwezig. Je had, als
verkeersplanners en
uitgekiende denkers, ook de
fietsers van links ergens
anders naar toe kunnen
eenmaal aldus geschied. De
busbaan die op het
smetteloze bord de dikke
zwarte pijl naar beneden
drukt (waar overigens
nagenoeg geen automobilist
zich iets aan gelegen laat
liggen), is een farce
gebleken en verspild geld.
Men buigt zich nu, achter
tekentafels, over een nieuwe
oplossing, die ook weer geld
gaat kosten. Dan kan het
spierwitte bord met de
harmonieuze lijnentekening
ook weer veranderd worden.
Regels zijn er om aangepast
te worden en geld moet nog
steeds rollen.
Dat zou allemaal bij elkaar
niet zo'n geweldige ramp
zijn, ware het niet, dat het
pas in de buurt van de
Blauwpoortsburg geplaatste
bord enige nauwgezette
„betrachting" nodig maakt.
Want als je beslist zou willen
weten, wat het kunstige
plakaat met de kabbeltjes, de
dikke en dunne lijnen en
pijlen allemaal te betekenen
heeft, dan word je
gedwongen om (in de
voortjakkerende
gemotoriseerde rij) een wijle
stil te gaan staan. Anders
kom je er zo een, twee, drie
niet uit. Het kunstige bord
vereist enige contemplatie;
al is het maar tien seconden.
Maar daar neemt de je
achterop komende mede-
autogebruiker geen
genoegen mee. Je hebt je
voortgestuwde weg te gaan.
Zo gezwind mogelijk. En
met aanziens des persoons.
Al zul je het uiteindelijk zelf
moeten zien uit te vechten
met die fietsers; je kunt ze
(na Stop) ontzien, of er
dwars op in rijden. Toch
jammer van zo'n bord.
Misschien nog wel van
emaille ook. Maar op deze
manier kun je ook
„stukkies" wijden aan
Leiden en het ongedurige
verkeer dat op z'n tellen (en
borden) moet passen.
HOOFDVERDACHTEN NIET IN VOORLOPIGE VRIJHEID GESTELD
.EIDEN/DEN HAAG Eem klein tipje van
an de grootste zwendel prak tijken van de
aatste jaren in ons land. waarbij de belasting-
lienst en het Sociaal Fonds voor de Bouwnij
verheid voor minstens tien miljoen gulden zijn
lenadeeld, werd gisteren in de zitting van de
laagse rechtbank opgelicht, toen twee van de
ïoofdfiguren, de 38-jarige Hans van L. uit Lei
den en 33-jarige Willem van den B. uit Rozen
burg min of meer om formele redenen in de
verdachtenbank verschenen.
Twee directeuren van de berucht geworden B.V.
Lemij, een stuk hersenwerk van de Leidenaar, die
;evolgd werd door achttien kleine „wegwerp-
b.v.tjes" die in de loop van de tijden r
geruisloos maar wel na opleveren x
geldsbedragen, failliet werden verklaard. Een om
vangrijk bouwbedrijf met vele onderaannemers en
koppelbazen over heel ons land verspreid die als
web fungeerden voor de grote spin, die de grootste
geldbedragen incasseerde. Teneinde de datum voor
de behandeling van deze omvangrijke zwendelaf-
faire vast te stellen, verschenen Hans en Willem
samen gisteren voor de rechtbank. De rechtbank
heeft dinsdag 23 september daarvoor uitgetrokken.
Waarmee de kous nog lang niet af zal zijn, want
ongetwijfeld zullen druppelsgewijs nog wel minder
belangrijke verdachten volgen, zij het niet alle
maal in Den Haag. Maar bovendien zijn nog enke
le verdachten in deze affaire ondergedoken. Zo zit
ten er drie ergens in Amerika, in Spanje en in Ma
jorca. Uitleveringen zijn gevraagd, maar er gaat
wel tijd in zitten.
De verdedigers, mr. D. Huisman en mr. A. van Za
lingen vroegen gisteren aan de rechtbank om Hans
en Willem voorlopig in vrijheid te stellen. De zaak
teven Hans is „rond" en er bestaat geen reden dat
zij zullen vluchten. Indertijd heeft Hans zichzelf bij
de politie gemeld. En ook heeft hij zijn aandeel be
kend. Hij zou in de drie jaar waarin hij zich met de
feiten had bezig gehouden, slechts totaal 61.000
gulden hebben verduisterd. De rechtbankpresi
dent, mr. S. F. Kootte had daar een antwoord op:
„We weten dat getracht wordt alle schuld op Hans
te schuiven die daar duizend gulden per week voor
betaald wordt en later nog een bedrag ineens. Na
raadkamer wees de rechtbank het verzoek van de
verdedigers tot opheffen van de voorlopige hechte
nis af. „Deze verdachten zijn de „katvangers" zoals
dat heet voor de grote mannen," stelden de raads
lieden, zonder de grote mannen te noemen, al staat
Hans als zodanig bekend. Op juridische gronden
meende mr. Huisman dat de dagvaarding tegen
zijn cliënt nietig is, maar dat wees de rechtbank af.
Verdachte Van den B. is reeds eerder wegens een
koppelbasisaffaire veroordeeld.
De officier kondigde alvast aan, dat de eis gemak
kelijk aan de vijf jaar zou kunnen komen. Intussen
gaat het onderzoek van de Leidse politie samen
met de Fiscale Opsporingsdienst (FIOD) nog door,
bijzonder in diverse plaatsen in Friesland, maar
ook in Schiedam, Rozenburg, Rotterdam, Fijnaart,
Zevenbergen en vele andere plaatsen, nadat eind
1970 met het onderzoek werd begonnen. Er zouden
niet alleen gefingeerde rekeningen, maar ook ge
fingeerde bouwwerken zijn, waarbij enorme be
dragen aan loonbelasting en sociale premies wer
den geïncasseerd en niet afgedragen.
Hans en Willem bezaten in Leiden en omgeving
bekendheid vanwege hun (financiële) steun aan de
voetballerij, popmuziek en dergelijke.
tuig
OOK UIT JAARVERSLAG
BLIJKT:
LEIDEN Voor èen uitgebreide medische sport
keuring maken steeds meer mensen gebruik van de
stichting Sport Medisch Adviescentrum (SMA).
Ook worden de sportspreekuren van de stichting
steeds meer bezocht. Dit blijkt uit het jaarverslag
over 1979 van de stichting Sport Medisch Advies
centrum in Leiden. In het verslag spreekt de stich
ting de verwachting uit dat deze stijgende lijn zich
ook dit jaar zal voortzetten.
Uit het verslag blijkt dat de meeste patiënten afkomstig zijn uit
Leiden, Leiderdorp, Voorschoten, Oegstgeest, Katwijk en Alp-
hen aan den Rijn. In de maanden september, mei, april, novem
ber en juni werden de spreekuren het drukst bezocht en de
toeeste patiënten waren in de leeftijd van 21 tot 25 jaar. De
kleinste groep was het aantal patiënten boven de 50 jaar. Van de
patiënten die het SMK bezochten deden de meesten aan voetbal
len Dit aantal is vanaf 1976 vrij stabiel gebleven. In 1979 kwa
men voor het eerst patiënten die aan bowlen, golfen, zeilen, tur
nen en schermen deden naar het SMA. De meeste patiënten
kwamen naar het SMA met knieklachten, gevolgd door de en
kel en het bovenbeen. In 105 gevallen werd de patiënt naar de
iuisarts terug verwezen voor verdere behandeling.
LAURA IN STROMENDE REGEN
In de stromende regen,
ging gistermorgen het jaarlijks terugkerend fietsfestijn,
de Laura van start. Voor de 33ste keer klommen jong
en oud op de fiets om vier dgen achtereen tochten van
.100- of 150 km te rijden. Het aantal deelnemers brak
alle records met 1500. Velen kwamen van buiten Alp
hen; sommigen zelfs uit het buitenland. Of het enorme
aantal deelnemers komende vrijdag ook collectief over
de streep zal gaan, is vooralsnog de vraag.
SPORTSTICHTING IN VOORLOPIGE NOTA:
LEIDEN Om alle Leidse kleed-accommodaties voor de
veldsporten weer in een goede staat te brengen is een be
drag van ruim twee miljoen gulden nodig. Dit is de conclu
sie van de raad van beheer van de Leidse Sportstichting.
Een conclusie die wordt getrokken in de nota 'Kleedaccom
modaties veldsporten'. In die nota neemt de raad van be
heer een voorlopig standpunt in. Een definitief standpunt
wordt pas bepaald na behandeling van de nota in het dage
lijks bestuur van de Sportstichting en na commentaren van
de betrokken verenigingen. In november van dit jaar zal de
dan definitieve nota 'Kleedaccommodaties veldsporten' in
de gemeenteraad worden behandeld.
In de voorlopige nota van de Sportstichting is ook een prioritei
tenlijst opgenomen. Bij het vaststellen van die lijst is uitgegaan
van een gemeentelijke bijdrage van 100.000 gulden per jaar.
Wanneer de Sportstichting die 100.000 gulden per jaar inderdaad
kriigt gemeente Leiden en Gedeputeerde Sstaten van Zuid-
Holland zullen dat krediet eerst nog moeten goedkeuren) dan
kan de Sportstichting jaarlijks 800.000 gulden investeren in de
verbetering van kleedaccommodaties. De lijst zou dan in drie
jaar kunnen worden afgewerkt. De voorlopig vastgestelde prio
riteiten zijn: Boshuizerkade (480.000), Groenoord (240.000) en De
Vliet (80.000). Nummer twee op de lijst zijn: Leidse Hout
(340.000), Noord (40.000), Boshuizerlaan (20.000) en Kikkerpolder
I (UVS) (400.000). In het derde jaar zouden Kikkerpolder II
