PLO graaft in Libanon zijn graf
met wraakacties en excessen
f
a
i
Synodecommissies brengen tussentijds
verslag uit aan bisschoppenconferentie
QP boeken
KORTE METTEN
kerk
wereld
BUITENLAND
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 13 JUNI 1980 PAGIlJ
JOR"
BEIROET Twee weken geleden stuurde de pira
tenzender Voice of Hope een boodschap de lucht in
voor de inwoners van Sidon. Van de zes Libanese
piratenzenders die alle meer haat dan liefde predi
ken staat de Voice of Hope aan de kant van majoor
Sa'ad Haddad, commandant van het stukje land
dat, militair gesproken, de Israëliërs zich hebben
toegeëigend. De boodschap luidde dat burgers van
Haddads zogenaamde Vrij Libanon waren gemo
lesteerd bij een wegversperring nabij de rivier de
Litani. De wegversperring ligt in een stukje nie
mandsland dat al jaren bekend staat als Fatah-
land. Hier geldt het gezag van de Palestijnse be
vrijdingsorganisatie van Yasser Arafat, de PLO,
die bovendien kan rekenen op de steun van een
aantal Libanese bondgenoten.
De inwoners van Sidon, een 15 kilometer noordelijker
gelegen stad, hebben geen enkele invloed in Katah-
land. Desalniettemin, zo verkondigde de Voice of
Hope, moesten zij ervoor zorgen dat er een eind kwam
aan deze misdaden en, zo vervolgde de piraat, „we stu
ren jullie twee kleine cadeautjes om aan te tonen dat
het ons ernst is". Volgens waarnemers van de Verenig
de Naties werden de geschenken bezorgd door Israë
liërs. Vanuit Dibbin, een dorpje vlakbij Sidon, gooiden
ze twee granaten die op een drukke weg in het cen
trum van Sidon tot ontploffing kwamen. Het aantal
slachtoffers - vier mensen kwamen om het leven en
veertien werden gewond - lag hoger dan normaal.
Verder was het een dag zoals zovele andere in Zuid-
Libanon.
Haddads opvattingen over misdaad en straf maken
hem niet geliefd bij de bevolking van Zuid-Libanon en
schaden Israëls reputatie in het buitenland. „Naar het
lijkt", zo zei een leraar uit de veel geplaagde stad Ty-
rus, „heeft Israël de voor- en nadelen zorgvuldig tegen
elkaar afgewogen. Wat ze aan internationale sympat
hie verliezen, maken ze hier, in de brute oorlog tegen
de Palestijnen, ruimschoots goed. Helaas moet ik toege
ven dat ikzelf een levend bewijs ben dat de Israëliërs
goed gegokt hebben. Vroeger droeg ik de guerrilla's
nog een goed hart toe, maar nu niet meer".
Als de Israëliërs met hun acties willen bereiken dat de
plaatselijke bevolking zich tegen de PLO keert, dan
slagen ze daar wonderwel in. De inwoners van Sidon
zijn bijna allemaal soennietische moslims, die van
oudsher veel sympathie hebben voor de Palestijnse
zaak. Ze hebben nog lang niet zoveel te verduren ge
had als het zuidelijker gelegen Tyrus, maar, hoe ze nu
ook over de Palestijnse zaak mogen denken, vast staat
dat ze meer dan genoeg krijgen van de guerrilla's van
de PLO.
En dit geldt voor bijna alle Libanezen die om geografi
sche redenen veel hebben te lijden onder de strijd tus
sen de Palestijnse verzetsstrijders en Israël. Vooral de
sjiïtische moslims in Libanon hebben alle reden de
PLO te haten en hoewel deze haat niet van vandaag of
gisteren dateert, neemt die nu dramatische en voor de
Palestijnen wellicht gevaarlijke vormen aan.
In Libanonhet enige land dat de Palestij
nen nog als hun gastland mogen beschou
wen, neemt de weerstand tegen hun optre
den toe. Niet alleen de christelijke groepe
ringen keren zich tegen hen, ook de Ara
bieren, met name de sji'iten, worden de
Palestijnen in toenemende mate beu, voor
al ook door de excessen waaraan zij zich
schuldig maken.
Niemand is sinds het ontstaan van Fatahland 12 jaar
geleden zo van het kastje naar de muur gestuurd als de
bevolkingsgroep van de sji'itische moslims. Als gevolg
van de Israëlische vergeldingsacties werden ze uit hun
huizen in het zuiden verdreven, waarna ze zich aanslo
ten bij het leger der armen in Beiroet. Maar ook daar
waren ze niet veilig en tijdens de burgeroorlog werden
ze door de falangistische Libanezen en de militia's van
Chamoun (twee elkaar bestrijdende christelijke clans,
red.) uit Beiroet verjaagd. Hun ellende duurt voort tot
óp de dag van vandaag. Na de burgeroorlog woedde de
strijd feller dan tevoren voort in het zuiden en ook in
Beiroet staan de sji'iten voortdurend bloot aan een
stadsguerrilla waaraan geen einde lijkt te komen.
Ironie
Ironisch genoeg hebben deze sji'iten met Palestijnse
hulp een eigen wapenarsenaal kunnen opbouwen. Als
de grootste, maar minst geliefde minderheid in Liba
non, stonden ze open voor allerlei radicale bewegin
gen. Maar nu beginnen ze zich tegen hun voormalige
leermeesters te keren.
Hoe netjes de guerrilla's zich ook gedragen, hun aan
wezigheid alleen is al erg genoeg. „Iedereen doorziet
het spelletje dat Israël speelt", aldus een guerrillalei
der, „maar voor de sji'iten zijn de Palestijnen een aan
wijsbare oorzaak voor al hun ellende". Wat de Pales
tijnse vluchtelingen vroeger dachten over het Libanese
leger - dat zij en niet Israël de onderdrukker was -
denken de Sji'iten nu over de vluchtelingen die guer
rilla's zijn geworden.
En soms doen zich ook „excessen" voor, om even in de
terminologie van de Libanese politiek te blijven. De
guerrillaleiders geven dit openlijk toe. „Die excessen
onteren onze oorlog", aldus een woordvoerder op het
onlangs gehouden congres van Fatah in Damascus.
Maar toegeven dat er excessen zijn, is makkelijk ge
noeg, zo lijken de sji'iten te denken; er moet een eind
aan worden gemaakt.
De excessen komen in verschillende vormen voor.
Sommigen wandaden geschieden in diensttijd en de sji
'iten zijn tamelijk eensgezind in hun mening: „We we
ten dat de Israëliërs gewoonlijk beginnen met schieten,
maar volgens ons hebben Palestijnse bombardementen
ment afwezig zijn en dat terwijl de Palestijnen eigen
scholen tot hun beschikking hebben. Ik heb het punt
.bereikt, zo zei deze gematigde man, dat ik bereid ben
tegen hen ten strijde te trekken. Wie had óóit kunnen
denken dat wij nog eens in overweging zouden nemen
om de wapens die we van de Palestijnen hebben ge
kregen, tegen hen te gebruiken. Sommigen hier willen
zelfs de heilige oorlog uitroepen".
Militia gegroeid
Twee Palestijnse guerrillastrijders op een Russische
jeep in zuidelijk Libanon: de plaatselijke Arabische be
volking wordt hun aanwezigheid zat.
geen enkele zin. Israël ondervindt er nauwelijks hin
der van". „Als een Palestijn in het bijna uitgestorven
Nabatiyah begint te schieten, dan zal Haddad hier in
Tyrus vergeldingsacties ondernemen". „Zuiderlingen
die de guerrilla's vroeger steuuden, zijn tot de conclu
sie gekomen dat ze op een bepaalde manier egoïsti-
scher zijn geworden. Ze zijn ervan overtuigd dat ze
door andere Arabieren verraden worden en daarom
zijn ze ongevoelig voor het lijden dat anderen door hun
toedoen wordt aangedaan".
Geldafpersers
Andere excessen hebben niets met de oorlog te maken.
Libanon is een paradijs voor geldafpersers. Het op on
eerlijke wijze verkregen geld vormt een bron van in
komsten voor militia's van allerlei pluimage. Hieraan
is iedereen gewend, maar het wordt als kwalijker er
varen als de geldafpersers indringers zijn - Palestijnen
bijvoorbeeld - die hun daden rechtvaardigen door zich
te beroepen op een hogere zaak. De meest gehoorde
klacht van de zuiderlingen is dat bepaalde guerrilla-or
ganisaties hetzij direct, hetzij via Libanese handlan
gers, hun „bescherming" opdringen aan de plaatselijke
boeren. Welke organisatie verantwoordelijk is en hoe
ver de kwalijke praktijken reiken, zijn zaken waar de
zuiderlingen zich niet echt druk om maken. Er zijn
goede en slechte Palestijnen, maar uiteindelijk komen
alle excessen voort uit een machtsmisbruik dat voort
vloeit uit de loop van een Palestijns geweer.
De excessen doorkruisen het dagelijks leven. „We zijn
tweederangs burgers in ons eigen land geworden", zei
de leraar uit Tyrus. „Aan het begin van elk schooljaar
dwingen de guerrilla-organisaties ons om hun kinde
ren op school nemen. Ze eisen zelfs dat er een plaatsje
wordt vrijgehouden voor de Fedayeen die op. dat mo-
En dat lijkt inderdaad zo te zijn. De sji'itische militia
Amal is de afgelopen maanden schrikbarend gegroeid.
„We hebben 4.000 goed getrainde mensen", zei één van
hun leiders, „en de enige reden dat we geen 80.000
man klaar hebben, is dat we een tekort aan wapens
hebben". Amal is de trots van de hele sji'itische ge
meenschap die rijkelijk geld geeft. En de nieuwe mili
taire kracht wordt ook in praktijk gebracht, hetgeen
het duidelijkst gebleken is uit de bemoeienis van Amal
met de strijd tussen Iran en Irak die naar Libanese bo
dem is uitgewaaierd. Maar toch is deze strijd slechts
een schijnstrijd. Als de gewapende confrontaties voort
duren, ontwikkelt de strijd zich tot een regelrechte
confrontatie tussen sjiïten en Palestijnen. „Dat is het
laatste dat we willen", zei één van de leiders van
Amal, „en we smeken Arafat om ons te helpen dat te
voorkomen. Maar het wordt voor ons steeds moeilijker
om onze mensen onder controle te houden. Ook wij
hebben fanatiekelingen binnen onze organisatie, net
zoals hij. Elke armzalige sjeik hier wil zijn eigen zelf
moordeskader oprichten".
Hoewel de Palestijnen op dit moment nog steeds ster
ker zijn, lopen ze toch gevaar door het heilig vuur dat
in de sji'iten brandt, bezield als ze worden door de ge
dachte aan dood en martelaarschap. Bovendien zitten
de sji'iten verspreid over een groot gebied en de onder
linge solidariteit is groot. Een andere factor in het na
deel van de Palestijnen is dat zij ook nog gevaar te
duchten hebben van andere groeperingen, zoals de ma-
ronietische christenen die nu al juichen bij het vooruit
zicht van een nieuwe vijand voor de Palestijnen.
Zowel in Beiroet als in Fatahland komen nu al kleine
schermutselingen voor. De ernstigste gevechten von
den plaats in het zuidelijke dorpje Zifta waar één van
de vele triviale „excessen" de aanleiding vormde. In
een half uur lag het hele dorp onder (Palestijns) vqur.
De sjiïtische militia's stonden aanvankelijk machteloos.
Ze wachften tot het schieten voorbij was en toen de
Palestijnen en hun bondgenoten uit hun schuilplaatsen
tevoorschijn kwamen in de gedachte dat. alles veilig
was, schoten de sji'iten 26 yan hen van dichtbij dood.
Libanon dient als platform 'voor het internationale be
leid van Yassar Arafat. Het land is de laatste onafhan
kelijk vrijplaats voor de PLO, maar zoals de zaken er
nu voor staan, zou Libanon in plaats van een spring
plank voor de triomfantelijke terugkeer van de Pales
tijnen naar Israël, wel eens het graf van de PLO kun
nen worden.
DAVID HIRST A THE GUARDIAN
Handboek voor
actieve amateur
weerkundigen
Een natte mei geeft boter in
de wei... Mei koel en nat,
vult schuur en vat.. Is mei
nat, een droge juni volgt
zijn pad... Drie regels uit de
zogenaamde volksweerkun-
de, die gezien het toch wel
droge weer van de afgelopen
maand weinig goeds voor
spellen voor het weer van
deze maand, en de oogsten
van de komende zomer. Deze
spreuken of volkswijsheden,
hoe men ze noemen wil, zijn
ontleend aan het boekje
„Weer of geen weer" van de
Rijswijkse leraar Aardrijks
kunde drs. J. Buisman.
Zoals uit de ondertitel „Me
teorologie voor natuurvrien
den" blijkt, en op de omslag
van het in de Sesam-serie
van Bosch Keuning uitge
geven boekje is te lezen, om
vatten de 240 pagina's heel
wat meer dan een simpele
opsomming van regels uit
die volks weerkunde. Het is
veeleer een nogal theoreti
sche, soms op een wat
schoolse manier gebrachte,
benadering van het weer en
wat daarmee samenhangt,
waarbij de lezer bijvoor
beeld tal van aanwijzingen
krijgt voor het bouwen van
bepaalde meetapparatuur,
het voorspellen van weers
veranderingen en het opstel
len van een eigen weerbe
richt.
„Weer of geen weer" valt dus
eigenlijk in twee delen uiteen.
Naast de genoemde theoreti
sche benadering van het weer-
gebeuren is er een drietal
hoofdstukjes, waarin weerre-
gels voor het dagelijks ge
bruik, de volksweerkunde en
een overzicht van strenge win
ters en warme zomers worden
gegeven.
Maar om bij de eerste bladzij
den te beginnen; enigé kennis
van termen en begrippen uit
de meteorologie is bij het lezen
van „Weer of geen weer" een
vereiste. Omdat een duidelijke
inleiding en uitleg van die be
grippen ontbreekt hoofd
stuk 2, overgenomen uit de
Teleac-weercursus zou wel
licht als zodanig dienst kun
nen doen zal de nietsver
moedende lezer de nodige
moeite hebben met verschil
lende uitdrukkingen, die min
of meer als bekend worden
verondersteld. Toch is: dit dui
delijk op zelfwerkzaamheid
gerichte eerste hoofdstuk best
de moeite waard, onder meer
omdat de heer Buisman nogal
wat aanwijzingen geeft voor
het zelf bouwen van waarne-
mingsapparatuur.
Het derde hoofdstuk „Anato
mie van een frontale depres
sie" verduidelijkt veel, zo niet
ajles, van het ontstaan van de
pressies, die steeds in onze
weerberichten opduiken en
zo'n grote invloed hebben op
ons Nederlandse weerbeeld.
Ook hier ontkomt de schrijver
er niet aan om af en toe wat
moeilijkere termen te gebrui
ken.
In het vierde hoofdstuk wordt
ingegaan op de wolken, die als
geen ander wijzen op-naderen
de weersveranderingen. Alt
hans, voor degenen die de
„taal der wolken" verstaan.
Windveren, schaapjeswolken,
regenwolken en stapwolken
zijn slechts enkele van de vor
men waarin de gecondenseer
de waterdamp want dat zijn
wolken in de atmosfeer
voorkomt. Ook de neerslag,
vanzelfsprekend alleen moge
lijk als er wolken zijn, wordt
uitvoerig en begrijpelijk be
handeld. Voor de lezers die
zich er niet toe geroepen voe
len meetapparatuur te bouwen
of een eigen weerbericht op te
stellen, bieden de laatste drie
hoofdstukken over weerregels
voor het dagelijks gebruik, de
volksweerkunde en het ver
haal over strenge winters en
warme zomers vermakelijke
lectuur. Toch doet men er
goed aan om niet blindelings
te vertrouwen op alle weerre-
geltjes en weerspreuken die de
auteur in die hoofdtukken
geeft, omdat het, zoals hij zelf
ook zegt, vaak niet meer zijn
dan zeer bescheiden hulpmid
delen.
Drs. J. Buisman: „Weer of
geen Weer, meteorologie
voor natuurvrienden". Uit
geverij Bosch Keuning
Baarn. Prijs: 29,50.
Demonstrating
in
België tegen
dumpschip
ZEEBRUGGE Een
tal personen heeft giste
Zeebrugge gedemonsti
gen de lozing van radio
afval in zee. Eerder op
was het dumpschip A
Smit, dat in IJmuiden
tijd door de milieu
Greenpeace belet werd
varen, in Zeebrugge aan
men om daar ook een
radioactief afval aan bo<
nemen.
Het uit België en Zwitse
afkomstige afval is verpj
vijfduizend vaten. Zevei
de twintig betogers, onde
het parlementslid Kui
hadden zich vastgeketenj
een van de 154 goedei
gons, die op het spoorw<
placement van Zeebi
staan om gelost te wordei
politie knipte de ketti
waarmee de betogers
vastgemaakt hadden dooi
Belgische zeevaartpolitii
trouilleert in de havei
Zeebrugge en de havei
waar de Andrea Smjt gen
ligt is afgesloten.
Libiërs in
t*
se
1
lei
tti
3
>0
ie*- -
"V
-n
URL
erras
Londen met dqnv™
bedreigd
LONDEN (AP) Het
bestaat in Londen nog
Libische ballingen, tegenL
ders van het gezag in
land, te doden, aldus is
ren gezegd door de secret
van het Libische „vol! n
reau" aldaar, zoals de ai 0p(
sade thans wordt genoen
De mededeling kwam <en
uren nadat de Libische I e)
kolonel Gadaffi had g< j,
dat het terechtstellen vai a)
bische ballingen moest eii e
en. Die mensen waren mi i0^r.
dood bedreigd als zij niet i eigfs
lijk afgelopen woensdaj e
hun land waren teruggek e
maar Gadaffi had er blij e,
een bericht van zijn e|e__.
persbureau aan toegevoeg< iet v
bannelingen „die wer ^kel
voor en in de V.S., Egypt ijden
Israël, de dood verdiendei inge:
et g<
n de
genl
en
:bru
lenc
Duitse generaa:
wegens
ongeschiktheit
met pensioen
BONN Een Westduitse
neraal, die het niet eens i;
uitbreiding van de NAVl
wapening in zijn land,
„wegens ongeschiktheid'
vroegd met pensioen gesti
worden.
Generaal Gert Bastian
zelf in januari al om ont
uit de actieve dienst gevr;
omdat hij zich niet met de
sluiten van zijn regering
de NAVO-bewapening
verenigen. Zijn verzoek v
destijds afgewezen. De
raai kreeg een bureaufun
in Keulen. Later .kwam hij
nieuw in het nieuws toen
een door de fractieleider
de SPD, Herbert Wehner,
kondigde stelling steunde
het militair apparaat van
Sovjet-Unie een defensief
rakter heeft.
Bastian werd medisch
zocht en daaruit is volgens
ministerie gebleken dat de
neraal niet meer geschikt
voor de militaire dienst.
Chinese
bisschop
vrijgelaten
Bisschop Den Yi-
ming van Kan
ton, beter bekend
als „mgr. Domi
nic" is uit de ge
vangenis ontsla
gen ruim tweeënt
wintig jaar, nadat
hij was gearres
teerd op beschul
diging van „con
tra-revolutionaire
activiteit".
Mgr. Deng weiger
de met het Vati-
caan te breken
toen er een door de
regering gestuende
Chinese kerk werd
opgericht. Volgens
een avondblad in
Kanton was de 72-
jarige bisschop her
opgevoed en had
hij spijt betuigd
over zijn „misda
den". Hij zou de
eerste rooms-kat-
holieke bisschop
zijn onder de in de
jaren vijftig gear
resteerde geestelij
ken, die is vrijgela
ten. Bisschop Igna
tius Gong Pingmei
van Sjanghai, die
eveneens trouw
bleef aan Rome,
behoort nog tot de
in de gevangenis
verblijvende
rooms-katholieke
geestelijken.
De synodecommissie voor de deelneming
van leken aan de pastorale taken van de
kerk hoopt haar rapport in december of
januari aan de bisschoppenconferentie te
kunnen voorleggen. In februari of maart
zou bet werk dan kunnen worden afge
rond.
De commissie, bestaande uit de bisschoppen
Bluyssen, Zwartkruis en Simonis, heeft deze
week tijdens de maandelijkse vergadering
van de bisschoppenconferentie in Roermond
verslag uitgebracht. Ze is nu bezig aan het
verzamelen van gegevens over de feitelijke
ontwikkelingen in de Nederlandse kerkpro
vincie. Zij wil zonder de theologische bezin
ning te verwaarlozen vooral praktisch te
werk gaan, in goed overleg met de staven
van de bisdommen, de nationale werkgroep
„Professioneel pastoraat en zijn samenwer
kingsverbanden" en met de „Invoerings
commissie rechtspositieregeling".
De synodecommissie voor het herstel van de
samenwerking op het terrein van de missie
heeft de afgelopen maanden van gedachten
gewisseld met de besturen van de Pauselijke
Missiewerken Nederland en de „Week voor
de Nederlandse Missionaris". Gesprekken
met andere instellingen staan óp het pro
gramma. De bisschoppenconferentie heeft
opdracht gegeven tot een studie over wat de
kerkelijke documenten zeggen over de aard
van het missiewerk.
De Bisschoppelijke Beheerscommissie (agen
dacommissie voor de bischoppenconferen-
tie) zal worden gevraagd om een advies
voor het opzetten van een onderzoek naar
de wenselijkheid van een herindeling van
de Nederlandse bisdommen. De „röntgen-
commissie" voor het doorlichten van cen
trale functies en instellingen van de kerk
provincie is van plan'de bisschoppencon
ferentie vóór september een tussentijds ad
vies te geven.
De bisschoppenconferentie zal later dit jaar
spreken over de Katholieke Raad voor
Kerk en Samenleving (KRKS), samen met
het Katholiek Maatschappelijk Beraad. De
bisschoppen vinden het voortbestaan van de
KRKS van belang voor de katholieke ge
loofsgemeenschap, al zou het werkterrein
nauwkeuriger omschreven moeten worden.
De raad in 1975 opgericht mede naar
aanleiding van een aanbeveling van het
LPO II wordt gezien als advieslichaam
van de bisschoppenconferentie, al mag de
raad zelf zijn activiteiten bepalen om ge
vraagd en ongevraagd adviezen te geven op
de raakvlakken van kerk en samenleving.
Paus Johannes Paulus II
zal wellicht in het voor
jaar van 1981 een bezoek
brengen aan Zwitserland.
Volgens een Zwitserse
bron zijn er gedurende de
afgelopen anderhalf jaar
„enige contacten" met Va
ticaanse functionarissen
en andere tussenpersonen
geweest over een eventu
eel bezoek van de paus
aan Genève. Als mogelij
ke tijd voor het bezoek
worden de maanden
maart of april genoemd.
De anglicaanse aartsbis
schop van Kaapstad, Bill
Burnett, heeft alle angli
caanse parochies in Zuid-
Afrika gevraagd een band
aan te gaan met een paro
chie aan de andere kant
van de „kleurgrens" om te
voorkomen, dat het tot een
bloedbad in het land komt
als gevolg van de raciale
onderdrukking. In een brief
schrijft hij te hopen, dat de
parochies elkaar tweemaal
in de maand zullen ontmoe
ten. Hij acht deze contacten
en meer onderling begrip
dringend noodzakelijk,
want „het is veel later dan
de meeste Zuidafrikanen
schijnen te denken".
De St.-Liduinavereniging,
Jan van Avennestraat 27
te Schiedam organiseert
morgen de jaarlijkse lan
delijke bedevaart ter ere
van St.-Liduina van Schie
dam. Het is dit jaar zes
eeuwen geleden, dat de
heilige werd geboren. Om
elf uur is er een pontifica
le hoogmis met als hoofd-
celebrant de bisschop van
Rotterdam, mgr. dr. A. J.
Simonis. De mis zal wor
den bijgewoond door de
pauselijke nuntius. De
„stille omgang" door de
stad begint om drie uur.
Om vier uur is er een
plechtig sluitingslof met
processie, waarin het zil
veren beeld van Liduina
wordt meegedragen. Alle
activiteiten zijn in de
kerk van St.-Liduina-O. L.
Vrouw van de Rozen
krans, Singel 104 te Schie
dam.
Van de 220. miljoen Noora-
merikaanse staatsburgers
behoren er 133,7 miljoen tot
een christelijke kerk. In Ca
nada bijvoorbeeld behoren
15,3 miljoen van de 23,5
miljoen inwoners tot een
kerk. Volgens een zojuist in
New York verschenen jaar
boek 1980 groeien de ker
ken niet veel meer; zij hou
den met een jaarlijkse stij
ging van 0,7 procent de be
volkingsgroei bij. In de Ver
enigde Staten is de rooms-
katholieke kerk de grootste
met 49,6 miljoen gelovigen.
In Canada heeft de rooms-
katholieke kerk 10,8 mil
joen leden. De grootste pro
testantse kerk in de Vere
nigde Staten is het Zuidelijk
Baptistenconvent. In Cana
da is dat de anglicaanse
kerk.
Over mgr. Oscar Romero,
de in maart vermoorde
aartsbisschop van San
Salvador zal in oktober
een boek verschijnen, uit
gebracht door de Hor-
stink, de actie Solidaridad
en de commissie Justitia
et Pax. In dit boek zullen
gedeelten uit toespraken
van mgr. Romero en in
terviews met hem zijn op
genomen. Daarnaast zal
het boek achtergrondarti
kelen over de positie van
de kerk in El Salvador en
de politieke situatie in
het land bevatten. De titel
is: „De bekering van een
bisschop". Bij de Hor-
stink en Solidaridad is
ook in brochurevorm ver
schenen de rede, die mgr.
Romero in februari heeft
gehouden bij zijn promo
tie tot ere-doctor aan de
universiteit van Leuven,
onder de titel „Dc politie
ke dimensie van het ge
loof vanuit een keuze
voor de armen".
De bisschoppenconferentie
heeft tot lid van de Natio
nale Raad voor Katechese
benoemd pater L. van Ul-
den ofm. Hij volgt pater drs.
E. Marijnissen op, die per 1
augustus om ontslag heeft
gevraagd. De bisschoppen
hebben voorts besloten een
herderlijk schrijven te laten
voorbereiden over de vol
wasseneneducatie, gepland
voor de tweede helft van
1981.
Romeinse synode
over huwelijk
inmoeilijkheden
Bij de voorbereiding van de bisschoppensy
node over huwelijk en gezin, die 26 septem
ber in Rome zal beginnen, zijn ernstige
moeilijkheden gerezen, volgens het „Bis
domblad" van Den Bosch. Het voorberei
dend document is nog lang niet klaar en
naar in Rome verluidt, komt het ook niet
meer.
Uit de bisschoppenconferenties van onder meer
Frankrijk, Duitsland, Brazilië, België en Neder
land zijn zeer kritische opmerkingen geplaatst
bij de zogenaamde „lineamenta", de discussie-
punten. De commissie huwelijk en gezin die de *SE
synode voorbereidt, kreeg een andere voorzit
ter, een Pool, nadat een Canadese bisschop het
voorzitterschap had opgegeven.
De strekking van de kritiek uit de wereld is,
volgens het Bossche Bisdomblad, dat het Ro- w
meinse stuk te veel bevestigend spreekt in een L E
situatie waarin de gelovigen meer evangelisch t di
dienen te worden aangesproken en benaderd, ar -
Om te proberen alsnog uit de problemen te ko- iets
men zijn alle bisschoppenconferenties onlangs
benaderd met een enquête. De antwoorden
daarop moeten nu in Rome worden verwerkt
Mocht er geen voorbereidend document meer
komen, dan zullen de vorig jaar toegestuurde
discussiepunten tijdens de synode worden ge
bruikt, aangevuld met enkele opmerkingen vn
het synodesecretariaat, aldus het Bisdomblad.
/e
IN
