MACHIAVELLI
VERHIEF AL
DEONDEUGD
TOT DEUGD
NEDERLAND IS
GROOTHEID, MAAR
DAT KAN STRAKS
ANDERSZIJN
Italië laat zijn corrupte
voetbalhelden niet vallen
Francois van der Eist,
eerste Belg in Amerika:
OPWIJK „Briljant en
ongewoon", moet Hen
nes Weisweiler gemom
peld hebben toen hij
Francois van der Eist op
de buis bezig zag tij
dens de interland
Schotland - België op 19
december van het vorig
jaar in Glasgow. Van der
Eist, die twee fenome
nale doelpunten scoor
de en Van Moer, de ve
teraan, leidden België
toen naar een zege van
3-1 en loodsten aldus de
nationale ploeg de eind
ronde van het EK bin
nen. Vooral het spel van
van der Eist zette Weis
weiler, toen al zeker van
een driejarig contract
als trainer bij New York
Cosmos, aan het den
ken.
Enkele dagen later rinkelde
de telefoon in huize Van der
Eist in Opwijk en meldde
Weisweiler zich. Binnen enke
le dagen zat de Anderlechter
bij Weisweiler thuis, in Neuss.
Het werd een zeer positief
gesprek en toen Van der Eist
hoorde welk bedrag hij kon
verdienen bij Cosmos, was bij
in de zevende hemel. Wist hij
som van bijna twee miljoen
vroeg, deerde Cosmos niet.
„Toen ik vorig jaar mijn con
tract bij Anderlecht met vier
jaar verlengde kon ik ook niet
weten dat er een jaar later zo
veel belangstelling voor mij
zou bestaan. Binnen tien da
gen was de verbintenis met
Cosmos rond, sneller kon het
qewoon niet", vertelt Van der
Eist.
En dan veelbetekenend: ,,lk
verdien bij Cosmos het vijf
voudige van hetgeen ik bij
Anderlecht kreeg". Dat is dan
maandelijks een bedrag van
50.000 gulden, oftewel zes
ton per jaar. Maar Van der
Eist moet voor dat fikse sala
ris meer doen dan alleen
voetballen. Ook na de com
petitie blijft hij onder contract
van de Newyorkse club. Dan
moet hij voor Cosmos op
pad, scholen bezoeken, pers
conferenties bijwonen, lun
ches met zijn aanwezigheid
opfleuren, vertellen over zijn
vak op rotary-clubs, kortom,
vrijwel dag en nacht klaar
mei schuldig maakten, on
middellijk door het publiek
worden uitgespuugd. Het Ita
liaanse voetbalpubliek rea
geert anders. Een duizend
koppige menigte, hoofdzake
lijk jongeren, juichte de spe
lers toe toen ze de Regina
Coeli mochten verlaten. De
daverende ovatie, die Paolo
Rossi ten deel viel na afloop
van de laatste competitie
wedstrijd die hij speelde voor
Perugia spreekt boekdelen.
Anders dan wellicht in Neder
land en elders gebeurd zou
zijn, heeft het Italiaanse voet
balpubliek zijn corrupte hel
den niet laten vallen. Er is
geen sprake geweest van een
soort teleurstelling of ont
goocheling, zoals die over
Nederland viel toen de resul
taten van het onderzoek inza
ke de Loockheed-affaire be
kend werden gemaakt.
Waarom zou het land van
Machiavelli, die de ondeugd
tot deugd verhief, kwaad
worden op volksjongens die
niets anders hebben gedaan
dan hetgeen politici, bank
iers, veldheren, industriëlen
en zakenlieden door de eeu
wen heen hebben gedaan?
Staat in het despotische re
cept uit de 16e eeuw "II Prin
cipe" van Machiavelli niet:
„leder weet hoe zeer een
pedie. Onlangs stonden de
vert nog geld op ook. Ik
leider en spelmaker."
Nederland, maar dat zou na
evenwel dat vorsten, die wei
nig hechten aan goede trouw
en die de mensen met listen
in hun macht kregen, grote
daden hebben verricht. Die
vorsten streefden dan ook
hen. die zich aan het gegeven
woord hielden, verre voorbij".
Het is een Akte des Geloofs
die menig Italiaan nog dage
lijks in praktijk brengt.
In het Palazzo Ducale van Ur-
bino, het fraaiste renaissan-
cepaleis van Italië, hangt het
schilderij van zijn stichter Fe-
derico da Montefeltro. Als fa
belachtig rijk humanist nodig
de hij kunstenaars en geleer
den uit aan zijn hof en garan
deerde hen een ruim inko
men. Veertig schrijvers kop
ieerden op zijn kosten klas
sieke werken voor zijn biblio
theek.
Op het schilderij in Urbino
staat Federico da Montefeltro
afgebeeld met over zijn wa
penuitrusting een hermelijnen
mantel, hem geschonken
door de koning van Napels.
Hij draagt de gouden kousen
band. hem verleend door de
Engelse koning. Verder
draagt hij pauselijke onder
scheidingen. Federico werd
hoog geacht en algemeen ge
waardeerd. Nochtans had hij
zijn fabelachtig fortuin ver
gaard als condottiere, als
aanvoerder van een privé-le-
ger die zijn diensten aanbood
aan de hoogste bieder. Zon
der gewetensbezwaar liepen
condottiere over naar de
vijand wanneer die dieper in
de beurs tastte. Wanneer een
door en door corrupte con
dottiere het aldus vergaarde
fortuin besteedde aan de be
vordering van kunsten en we
tenschappen. kon hij rekenen
op de hoogachting van vele
geslachten die na hem kwa
men. Liet hij voor dat geld
een kerk bouwen, dan kon hij
misschien wel rekenen op
een heiligverklaring, of op zijn
minst een altaarschilderij dat
de indruk wekte dat hij een
heilige was.
Italië levert immers ook het
klassieke voorbeeld op van
de condottiere Valentino,
vriend van de vader van Fe
derico da Montefeltro. Van
lem leende Valentino alle ka
nonnen waarover Urbino be
schikte om daarmee op te
trekken tegen de stad Came-
rino. 's Nachts liet Valentino
zijn leger rechtsomkeert ma
ken om de volgende dag Ur
bino te veroveren met zijn ei
gen kanonnen. Valentino be
loofde een vrijgeleide aan de
afgezanten van Urbino die
kwamen onderhandelen over
de capitulatie. Nadat de akte
getekend was, liet hij de af
gezanten één voor één op
hangen.
Zouden uit schoolkindertjes,
die dergelijke verhalen ople
pelen tijdens de vaderlandse
geschiedenisles goudeerlijke
en brandschone voetballers
opgroeien?
De Italianen hoeven trouwens
niet eens diep in de geschie
denis van hun land te duiken.
De corruptieverhalen van de
laatste kwart eeuw, waarbij
niet zelden de hoogsten uit
het land betrokken waren,
vullen een vervolgroman met
de omvang van een encyclo
pedie. Onlangs stonden de
kranten vol over de bankier
van Siciliaanse afkomst, Sin-
dona. eens de man die|
partijkas van de Democri
Cristiana beheerde, en vu]
eens -ook de financiële
touwensman van het V
caan. Kort nadat Sind
voor de Amerikaanse amb
sadeur in Rome tijdens
plechtige zitting was uitger
pen tot Man van het Jj
ging zijn bank in Milaan
liet. Met de verduisterde
joenen kocht Sindona in
Verenigde Staten de Fran
Bank, die ook failliet gi
Opnieuw waren duizent
klanten.de dupe. Sindona,
middels ontmaskerd als k
fiabaas, heeft in zijn Am
kaanse gevangenis een
lukte poging tot zelfmot
ondernomen. Zijn verh
wordt vervolgd.
Een ander Italiaans verhaa
dat van de drie gebroec
Caltagirone, aannemers
projektontwikkelaars van
ciliaanse afkomst in Roi
die het spaarfonds Italca V
500 miljoen gulden lich
maakten. Heel wat politici
hen dank verschuldigd
gens de financiering van
kiezingscampagnes. Maar
hebben wel boter op
hoofd. De Caltagirones w
den aan de schandpaal gei
geld, maar hoeveel Italiar
en anderen hebben in
verborgen plekje van
hart diepe bewondering v<
de handigheid waarmee
hun corruptie hebben
pleegd. Moet men dan kwj
worden op volksjongens,
de "borgate" van de gri
steden, die niet alleen go
kunnen voetballen, maar
nog een paar gokkende fn
handelaren bij de neus wisi
te nemen? Machiavelli zou
voetballers een waarden
schouderklopje hebben gej
ven!
staan om Cosmos zo goed
mogelijk te verkopen.
Francois van der Eist laat
veel achter in Opwijk en Bel
gië. Maar hij wil nu oogsten
wat hij de afgelopen jaren
heeft gezaaid. Hij vindt drie
jaar Cosmos een geweldige
uitdaging. Hij legt uit waarom
hij op 25-jarige leeftijd heeft
gekozen voor het Amerikaan
se avontuur.
„Het feit, dat Hennes Weis
weiler trainer is van Cosmos,
heeft me over de laatste
drempel heen geholpen. Ik
weet dat hij als trainer veel in
zijn mars heeft. Ik heb er ja
ren van gedroomd ooit eens
naar Amerika te gaan. Dat
land fascineert me. Nu heb ik
dia kags gekregen en het le
vert het nog geld op ook. Ik
ben 28 jaar als mijn contract
bij Cosmos afloopt. Zou ik
dan naar België terugkeren,
dan wil Anderlecht me met
een terug".
Als je Van der Eist zo hoort
praten over zijn leven in New
York, lijkt het alsof hij zonder
problemen het gemoedelijke
en rustige leven in België
heeft verlaten. „Ik sta eigen
lijk pas aan het begin van
mijn carrière", meent hijzelf.
„Ik ben nu 25 jaar, dus als
voetballer moeten mijn beste
jaren nog komen. Dat ik die
toevallig in New York door
breng, vind ik geen pro
bleem. Op Anderlecht was ik
toch wel een beetje uitgeke
ken. Vergeet niet dat ik daar
al acht jaar in het eerste elftal
'speelde en redelijk veel suc
cessen heb geboekt. In 1974
veroverden we, met Urbani
Braems als trainer, de natio
nale titel, we wonnen drie
maal de beker van België,
tweemaal de Europa Cup II
en tweemaal de Super Cup.-
Ik was tweemaal tweede in de
verkiezing van voetballer van
het jaar. Eenmaal achter Ren-
senbrink, eenmaal achter
Raff. Dit jaar kwam ik echter
pas op de tiende plaats te
recht, hoewel velen dachten
dat ik de gouden schoen zou
krijgen".
Francois van der Eist speelde
bij Anderlecht op vele plaat
sen in het elftal. Als centrum
spits, als middenvelder en als
rechterverdediger. Hem
nooit gevraagd of hij
keur had voor een plai
want men kon hem overal jj
bruiken en hij liet zich ovi
voor gebruiken. Toch
Van der Eist een voorkeur!
„Ik speel het liefste rechts J N<
het middenveld. Dan kom
het beste tot mijn recht. I
maar na: in het jaar dat Hfimi:
Croon trainer was van Andf"
lecht werd ik met 21 doelpi
ten topscorer van België.
Haan fungeerde toen als I
ruggetrokken spits. Hij trk
gaten voor me of zorgde v
dieptepasses. Aangezien
het vermogen heb om in i
volle spurt nog eens extrape
versnellen, ben ik mijn tei
standers steeds te snel af
ik ruimte voor me heb.
Haan en ik voelden
goed aan, maar Goethalsè
Braems, hadden andej
Ideeën over het soort voet»),
dat Anderlecht moest spela
dus scoorde ik minder. Tro| ru
wens, nu Arie Haan weer v
Oranje is gevraagd zou l
kunnen gebeuren dat we fr e
Italië tegenover elkaar kom
te staan. Want hij kent i
geen ander mijn capaciteit^
We hebben ook buiten
veld steeds goed met elkajj
kunnen opschieten,
wordt in ieder geval, nu I
senbrink is vertrokken,
grote man van Anderl
leider en spelmaker?!
Italië en het EK-toernooi I
tekenen voor Francois
der Eist niet meer zo veel i
voor zijn collega-Internatij
nals. Zij kunnen, in tegensta
ling tot Van der Eist, muf
slaan uit het toernooi,
door miljoenen mensen
volgd wordt. Zij kunnen")
Italië hun transferwaarde T
palen.
„Onze moeilijkste wedstnj
wordt die tegen Engeland
voorspelt Van der Etó
„Spanje en Italië zijn te klof
pen. Het zou me niet verb!
zen als we straks tegen Nte
derland voor de derd"
vierde plaats zouden m<
spelen In Napels. Nou, d
wordt een voetbalfestijn. E
kele spelers van het
lands elftal van nu ken
zelfs mijn direkte
ders geweest, zoals Krol,
vens en Ho venkamp.
kracht van België ligt moi
teel in de sfeer die er in
selectie heerst. We hebl
geen vedetten, we zijn,
Van Moer na, bijna allen
dezelfde leeftijd. We hebl
de laatste zeven interli
gewonnen en dat heeft
zelfvertrouwen natuur!
goed gedaan".
„We zijn op het internatioi
vlak niet zo'n grootheid
Nederland, maar dat zou
het EK-toernooi in Italië
eens anders kunnen zijn".
Wie door het Italiaanse
voetbalschandaal werd
verrast kent de
verhoudingen in dat land
en zijn bewoners slecht.
Corruptie in Italië komt
even veel voor als een
stralende zon, zodat de
tifosi het hun helden niet
een9 zó kwalijk namen dat
ook zij profiteerden van de
niet altijd even rechtlijnige
en wettelijke
gedragspatronen. Vandaar
ook dat het gastland
tijdens het EK van de
eigen aanhang voldoende
steun zal ontvangen.
Francois van der Elst(Swat
in de volksmond) is de
eerste Belgische
profvoetballer, die zijn heil
heeft gezocht in de
Verenigde Staten. Voor
een driejarig contract bij
New York Cosmos heeft hij
Anderlecht en Belgie
verlaten, maar tijdens het
EK zal hij één van de
steunpilaren van de ploeg
van onze Zuiderburen zijn.
FOTO'S
Boven:
Deze tonelen speelden
zich onlangs af rond de
Italiaanse voetballers die
bij het omkoopschandaal
waren betrokken: Stefa-
no Pellegrini van Avelino
wordt afgevoerd door
twee politie-agenten (foto
rechts)
en Bruno Giordano wordt
hartelijk begroet, nadat
hij uit de gevangenis is
ontslagen.
Onder:
Zo was hij op de Europe
se voetbalvelden vaak te
zien, Francois van der
Eist, de gevaarlijke mid
denvelder die ook veel
vuldig op andere plaatsen
werd ingezet.
ROME Het gejuich op de
tribunes was op zondagmid
dag 23 maart nog niet ver
stomd of op zeven plaatsen
in Italië klikten de hand
boeien om de polsen van elf
spelers op het moment dat
ze de kleedkamers wilden
binnengaan. Een dag later
werden ze overgebracht
naar de gevangenis Regina
Coeli in Rome. Daar hadden
ze een in gevangeniskleding
gestoken elftal kunnen vor
men dat in de competitie
geen slechte beurt zou heb
ben gemaakt. Dat was ech
ter de bedoeling niet van de
rechters Roselli en Monsur-
ro. Ze wilden de spelers ste
vig aan de tand voelen over
hun aandeel in het voetbal
schandaal en de Augiasstal
van het Italiaanse voetbal
uitmesten, die na de eerste
arrestaties te klein was ge
worden op om allé verdach
ten en veroordeelden te
kunnen bevatten in het om
koopschandaal.
Twee groothandelaren in
groenten éfl fruit, Massimo
Cruciana en Alvaro Trinca,
hadden er zich bij de recht
bank over beklaagd dat ze
bedrogen waren. Ze hadden
spelers omgekocht om wed
strijden moedwillig te verlie
zen, maar de zondagshelden
van de grasmat hadden zich
gedragen naar het grote
voorbeeld van de "Condottie
re" uit de 16de eeuw. Na de
steekpenningen te hebben
geaccepteerd, hadden ze
toch op winst gespeeld. Dat
kostte Cruciana en Trinca
450 miljoen lires in geld plus
900 miljoen lires geleend
geld, bij elkaar 3.5 miljoen
gulden. Ze verspeelden dat
geld in de klandestiene
goksyndicaten, die sinds jaar
en dag in Italië naast de offi
ciële voetbaltoto opereren.
In die goksyndicaten worden
inzetten gedaan van tiendui
zenden guldens en meer.
Cruciana had er geld voor.ge-
leend, had dat prompt verlo
ren en kwam aan de rand van
een faillisement te staan. Hij
wist dat hij achter de tralies
zou verdwijnen, maar lapte
eerst ook de spelers erbij.
De bekentenissen van de
spelers en van clubbestuur
ders kwamen snel. Bijgevolg
konden de voetbalhelden na
Pasen buiten de gevangenis
poort hun echtgenoten en
vriendinnen in de armen val
len en mochten ze, in afwach
ting van hun berechting,
meebreien aan het laatste
staartje van de competitie. In
Nederland zouden spelers,
die zich aan dergelijk gesjoe-
dat er onverwacht een einde
zou komen aan dertien jaren
bij Anderlecht. Dat Constant
vanden Stock, de voorzitter
van Anderlecht en voornaam
ste geldschieter, een afkoop
