Ik ben anders gaan denken over gekozen burgemeester' pndermijnende activiteiten van inuskusrat worden heviger Heilig Hartschool onderzocht invloed van reclame VIERDE KLASSERS WERKTEN AAN PROJECT OVER KLEDING gemeentesecretaris Hobo neemt na 37 jaar afscheid van Leiderdorp gOLLAND, WATERLAND, RATTENLAND Kunst uit Derde Wereld in St. Antoniusclubhuis Historische zege Leidse sportpers AD/REGIO LEIDSE COURANT VRIJDAG 30 MEI 1980 PAGINA 5 LEIDEN De vierde klassers van drie Leidse scholen hebben in sa menwerking met de onderwijswin- kel een project gehouden over kle ding. Een van de onderdelen van het project was aktueel. De leerlingen en meester Sjaak van der Berg van de vierde klas van de Heilig Hart school kozen 'mode en reclame' en maakten er een waar onderzoek van. De leerlingen maakten interviews, gingen in archieven snuffelen, be zochten modezaken en hielden en quêtes. Van het resultaat verschijnt binnenkort een boekje dat is geïllu streerd door de leerlingen en mees ter Van der Berg. Het project dat na kerstmis vorig jaar van start ging, behandelde het tnema 'Kleding' (waarom wordt het gedragen, welke funktie heeft het, waarvan wordt het gemaakt, enz.), het thema 'Wat heeft kleding historisch gezien met Leiden te maken' en het derde thema moest een aktueel onderwerp zijn over kleding. Dit laatste onderwerp werd op de drie deelnemende scholen, de Alfons Ariëns school, de Willem de Zwijgerlaanschool en de Heilig Hart school, verschillend behandeld. 'Mode en reclame' bleek voor de kinderen op de Heilig Hartschool eerst een nogal vaag begrip en daarom werden er groepjes gevormd waarbij men zelf op informatie uitging. Er werden vijf groepjes gevormd die elk drie thema s uitzocht. Daarna werd door hen een verslag gemaakt, waarna kon blijken of hun veronderstellingen over de onder werpen klopten of niet. Om te kijken of £r vroeger meer recla me werd gemaakt dan nu, werden er archieven op na geslagen. De kinderen constateerden dat er nu veel meer re clame wordt gemaakt. In een onder zoek, waarbij ze een steekproef hielden bij verschillende geïllustreerde bladen, bleek dat de meeste reclame ging over voedsel en dat daarna de advertenties over kleding kwamen. Ook constateer den zij dat de mode vroeger minder be langrijk was dan nu. De kinderen men den dat dit wordt veroorzaakt door het kleinere inkomen van de mensen toen. Een ander groepje bekeek het uiterlijk van de reclame. De jeugdige onderzoe kers vonden dat de reclame geen reëel beeld gaf van het werkelijke leven, maar dat alles veel mooier werd voor gesteld, dat er altiid alleen maar mooie vrouwen in reclames voorkwamen, enz. Voor dit onderzoek hield het groepje een interview met een etaleur van V&D in Leiden. Een ander clubje ging na wat de invloed is van reclame. Hiervoor hielden zij interviews in win kels. Het bleek dat de grote bedrijven, meer reclame maakten, dan de kleine re en dat in de grotere winkels ook re latief meer werd gekocht. Ook bleek dat veel mensen niet alleen goedkope kleding kochten, dat veel mensen lie ver in moderne kleding lopen, lat men liever in grotere modezaken koopt en dat men soms eerst in modebladen kijkt voordat men tot de aankoop van kleding overgaat. Telefonisch informeerden de kinderen naar wat de mensen belangrijker von den. Mooie kleren aan of lekker eten. Het bleek dat het grootste deel van de geïnterviewden de voorkeur gaf aan lekker eten en daar ook het meeste geld aan uitgaf. Een andere groep kwam na een vergelijkend warenon- derzoekje tot de slotsom dat moderne kleren duurder zijn dan minder moder ne kleren van hetzelfde materiaal ge maakt. Na een interview met de wacht commandant van de Leidse politie wis ten de vierklassers dat er net zo goed mode- als gewone kleren wordt gesto len. De kinderen deden het bliksum-onder- zoekje in twee dagen tijd en vonden het erg interessant. Het is de bedoeling dat dit soort onderzoekjes steeds meer wor den gehouden op de lagere scholen. 'ERDORP „De eerste de beste man Ide straat krijgt een gewillig oor. Je zou i geneigd zijn te denken, dat er meer op wordt geslagen dan op de ambtelij- ibreng. Maar ook dat is een normaal ihijnsel, want Multatuli zou zeggen i deugd heeft een onechte zuster tot de van de familie" en zo is het ook met ispraak". Deze uitspraak komt uit de ld van een nog lang niet uitgebluste ge- ptesecretaris C. Hobo. Op 6 juni, precies ie dag dat hij 65 jaar wordt, neemt hij af- lid. Daarmee komt een eind aan een ike ambtelijke loopbaan, die op 1 janua- 137 in de gemeente Rossum begon. Op 1 irt 1943 trad de burgemeesterszoon uit jcren (bij Zaltbommel) in dienst van de ëente Leiderdorp als eerste ambtenaar, ecretarie telde in die tijd slechts drie amb- ren. Als hoogste gemeentelijke ambtenaar - ;ning mei 1955 volgde hij de heer B. G. Corts als Mevrtentesecretaris op - heeft hij de stormachti- juriqroei van Leiderdorp van 4400 inwoners ;ewon bijna 21.000 inwoners van nabij meege- Mjct. Het ambtelijke apparaat is in die jaren naar 75 medewerkers. Een bloeien- r hetpriode waar hij met genoegen op terugkijkt dalals hoogtepunt, zoals de heer Hobo het zelf itukt „de stijd om de Leidse grenzen". In de tdsbese.erschriften, die daar aan te pas kwamen i wop hij een groot aandeel gehad. „Leiderdorp 1 met zijn uitbreidingsplannen veel van de ;se overloop kunnen opvangen. De annexa- annen van Leiden zijn verijdeld, doordat erdorp heeft kunnen aantonen, dat het zijn en tijd verstond", aldus de heer Hobo. Dager paatschappelijke ontwikkelingen, die door- prkt hebben op gemeentelijk terrein en ook [ositie van de gemeente-secretaris niet on- letast hebben gelaten waardeert hij positief, functie van gemeentesecretaris heeft zich ihoofd van de secretarie ontwikkeld in de jjver hem, maar door de groei is dat niet meer Vol te houden. Tegenwoordig komt het meer aan op organiseren, delegeren en coördineren". Hij ziet zichzelf als een teamleider en vindt dat de ooit wel eens gebruikte typering van de ge meentesecretaris als iemand „die buldert op de secretarie, spreekt in B en W, fluistert in de raad en thuis zwijgt", zeker niet op hem van toepassing is. Hij is het er wel over eens, dat er een groot relativerend vermogen aan te pas moet komen, om ongeschonden de eindstreep te halen. „In de praktijk blijkt telkens weer, dat het allemaal meevalt", zo stelt de heer Hobo, waarbij hij wijst op de gevolgen voor het amb telijke apparaat van de inspraak en openbaar heid, waarin Leiderdorp een koppositie heeft ingenomen. Een punt waar hij in de loop der ja ren ook mee is geconfronteerd en waar hij niet om heen wil is de „verzelfstandiging van de wethouders". „Dat geeft wel eens aanleiding tot problemen in de organisatorische sfeer en vraagt een groot aanpassingsvermogen, niet al leen van de secretaris, maar ook van de afde lingschefs", zo stelt hij ronduit. Macht De man die het politieke gebeuren van nabij heeft meegemaakt wil ook zijn visie op de sa menstelling van het college niet onder stoelen of banken steken. „Ik heb altijd afwijzend ge staan tegenover het idee van een gekozen bur gemeester, maar ik begin er nu iets anders over te denken. Een gekozen burgemeester heeft po litieke verantwoordelijkheid en kan dan even als de wethouder op hetzelfde vlak meespelen. Een burgemeester zou ook niet meer dan twee ambtsperioden in dezelfde gemeente mogen worden aangesteld. Voor een wethouder vind ik een periode van drie zittingsperioden (12 jaar. red.) meer dan lang genoeg. Anders krijg je zo gemakkelijk machtsblokjes. Als een wet houder te veel macht heeft, is hij geneigd tot een min of meer dictatoriaal optreden, hetgeen uiteraard wel afhankelijk is van de geaardheid van de functionaris", meent de heer Hobo. De heer Hobo geniet ook grote bekendheid door zijn navorsingen van de geschiedenis van Leiderdorp. Van zijn hand verscheen vorig jaar het boekje „Leiderdorp in vroeger dagen", waar op dit moment bijna 2000 exemplaren zijn verkocht. Het ziet er naar uit, dat dit boekje zijn derde druk gaat beleven. Na de 6e juni, waarop de gemeente Leiderdorp tijdens een buitengewone raadszitting officieel afscheid van hem neemt, heeft hij voldoende tijd om zich aan zijn hobby, die er de laatste tijd wat bij in was geschoten, te wijden. FRANS BROCKEN verj NSTREEK Het lijkt nig: vanaf 1973 zijn er in gebied van het Hoog- nraadschap "Rijnland" ir elf muskusratten ge- g;en. Elf vertegenwoordi- van een vraatzuchtig dat niets ontziet en in I natuurlijke onschuld eitrhuishoudingen met on- bedreigt. Het aantal valt nogal mee dus Jj in Rijnland. Reden om Je lauweren te gaan rus- is er echter geenszins. De e Iggende waterschappen y cpk Rijnland zelf krijgen (joj^s meer meldingen bin- »emei®n'anSs *n waterschap Aarlanden" waar in de Ier bij Nieuwkoop een kusrat bij toeval werd _1I ingen en in het gebied hoogheemraadschap Ifland" zijn eveneens iplaren gesignaleerd. [rel met recht gezegd kan ;n dat de muskusrat de schuchtere schreden de drempel van Zuid [nd heeft gezet, blijft het >pig bij nauwlettend wa- reor Rijnland. „De vangst m :lf muskusratten in zeven 's natuurÜjk n'et veel ^et aantal meldingen volji dus oplettendheid is ge- aldus een vertegen- Yy^diger van Rijnland, ïste <fe'2'n£ van muskusrat de gehele provincie Zuid Twee gevangen muskusratten. Holland spreekt duidelijk uit de cijfers over de laatste tien jaar. Werden er in 1970 vier ratten gevangen, vorig jaar was de vangst al opgelopen tot ruim vijftienhonderd. Cijfers van Directie Faunabeheer van het Ministerie van Landbouw eri Visserij die zich onder meer bezighoudt met de bestrijding van de rat. Voor geheel Ne derland was overigens vorig jaar het aantal gevangen rat ten honderduizend. Rijnland heeft de beschikking over drie rattenvangers als de nood aan de man komt. Con troleren van de sloten en dij ken behoort eveneens tot de taken van deze mannen. Voorts geeft Rijnland tiendui zend gulden per jaar aan een fonds van Faunabeheer dat speciaal is gesticht voor het bestrijden van het knaagdier tje. Een zeer belangrijk deel van de bestrijding hangt ech ter af van de oplettendheid van de burger. Voor dit doel is er door het ministerie van Landbouw en Visserij, directie Faunabeheer vorig jaar een in formatieve folder uitgebracht over de muskusrat. „Voor de veiligheid van Ne derland, dat voor een groot ge deelte beneden de zeespiegel ligt, is een goed beheer van dijken en waterkeringen noodzakelijk. Eén van de ge varen die deze kunstmatige werken bedreigen is de aan wezigheid van de muskusrat. Door de graverij van dit dier kunnen ernstige beschadigin gen aan waterkeringen en oe vers van waterlopen optre den", aldus de onheilspellende i nformatiefolder. Het is voor de passant die toe vallig een knagend wezen op zijn weg tegenkomt wellicht handig om te weten of hij te doen heeft met een muskusrat. Het meest markante aan het zoogdiertje is de zijdelings af geplatte staart die kan vol groeien tot een lengte van der- *tig centimeter. Ongeveer de helft van het beestje. Uniek, want in Nederland hebben alle in het wild levende zoogdieren een ronde staart. Het voorjaar is de tijd voor hen om op zoek te gaan naar nieuwe gebieden waar zijn een eigen 'bestaan' kunnen opbou- wen. Een eigen territorium. De kleintjes die in de loop van het afgelopen jaar zijn gewor pen in het nest van de moeder gaan dan op pad en kijken hierbij niet op een kilometer. Er worden met name in het voorjaar grote afstanden door de ratjes afgelegd. Heeft de rat zich eenmaal ge vestigd dan kan dat onder meer worden herkend worden aan platgetreden looppaden van ongeveer twaalf centime ter breedte door de oevervege tatie, 'eetplaatsjes' en in de herfst en wintermaanden aan de zogenaamde 'winterhutten' die meestal in ondiep water voorkomen. De schade die de muskusrat veroorzaakt is zoals genoemd het grootst in de waterkerin gen. Het ondermijnen van ter reinen door de rattengangen kan echter ook tot gevolg heb ben dat vee of landbouwma chines plotseling wegzakken. Verkeerswegen blijven even eens niet gespaard voor de on dermijnende activiteiten. Dit alles heeft er voor gezorgd dat Neerlands burgers de wettelij ke plicht hebben om waar hij ook maar een muskusrat ver moedt hiervan melding te ge ven. Indien de moeite wordt genomen om een kadaver van een muskusrat in te leveren dan wordt hem of haar de somma van vijf gulden uitge reikt. Meer geld voor inleve ring van een muskusrat heeft een negatieve invloed op de muskusrattenstand. De Hol landse handelsgeest laat het dan namelijk niet afweten; het dan wordt te aantrekkelijk om een rattenfokkerij op poten te zetten en dat is natuurlijk de bedoeling niet. Een fraai voorbeeld van Oosterse houtsnijkunst. LEIDEN Alleen morgen is in het Antoniusclubhuis aan de Lange Mare 43 nog een unieke verzameling kunst en antiek uit de Derde Wereld te bezichtigen. De toegang is gratis. De zéér omvangrijke collectie die getoond wordt, is voor het overgrote deel door de heren Bakker, de organisatoren van de verkoop-expositie, op hun talrijke reizen door het Verre Oosten en Afrika bijeenge bracht. Door hun grote kennis van de betreffende landen en hun speciale relaties aldaar, is het hen gelukt een aantal zeer waardevolle en zeldzame kunstvoorwerpen te verwer ven. Geëxposeerd wordt o.a. een serie antieke houten beel den uit 'de Philippijnen en Tanzania, afkomstig uit ker ken en musea. Op de tentoonstelling zijn ver der prachtige Chinese kamer schermen in zwart lak met pa relmoer ingelegd te zien. Uit China komt ook een uitgebrei de collectie porselein, beelden en sieraden van jade. Opval lend veel houtsnijwerk uit verschillende landen, waarbij fraaie stukken in edele hout soorten zoals Djati- en ebben hout, valt in het Antoniusclub huis te bewonderen. Vermel denswaard zijn ook een aantal mooie artikelen van ivoor-snij werk, een grote verzameling sieraden, waarvan vele met echte edelstenen, schaakspelen in brons en ivoor en prachtig smeedwerk uit Tibet. Voorts toont de expositie volkskunst uit Afrika, zoals maskers, spren, beelden, bewerkte mes sen en tam-tams. In hel lustrumjaar eindelijk eens een overwinning voor de Leidse sportpers. Op de foto draagt de sportpers witte shirtjes en de trainers zijn gehuld in donker tenue Ook aanwezig zijn scheidsrechters Cees van Rijn en Wim van Duivenbode. OEGSTGEEST Na vier jaar tevergeefs te ■hebben getracht het oefenmeesters-bastion te slechten, is het de Leidse sportpers (on der bezielende leiding van coach Pierre van Damme) gisteravond wel gelukt een zege te behalen op de Leidse trainers. In het tradi tionele duel met de Leidse oefenmeesters werd een 3-1 zege behaald. Ad van Kaam (strafschop) en gastspeler Wout Bergers bezorgden de sportpers een 2-0 voor sprong. Via Leo Holl bleven de trainers in de strijd: 2-1. In het tweede gedeelte drongen de trainers (coach was Freek Filippo) nog wel fanatiek aan, maar de pers-defensie bleef wankelend overeind. Trainers Arie Lagendijk en Ruud de Groot misten fraaie kansen. Twee minuten voor tijd besliste Kees van Herpen het overi gens aantrekkelijke treffen definitief. Zijn knappe kopbal (de fraaie voorzet was van Jan Willem Bogers) liet doelverdediger Matlie Keereweer volledig kansloos: 3-1. lerde kias van de Heilig Hartschool met onderwijzer Sjaak van der Berg. (links).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 5