I
NENLAND
LEIDSE COURANT
DONDERDAG 22 MEI 1980 PAGINA 9
de Statenbijbel. Het ere-gezelschap neemt
plaats tegenover het altaar. Het Scheve-
nings Visservrouwenkoor en het Her
vormd Jeugdkoor zingen. Ds. E.K. Teij-
geler wijst in een welkomswoord op de
sterke band tussen Scheveningen en het
Huis van Oranje, na de landing van ko
ning Willem I op het Scheveningse
strand. „Na die gedenkwaardige dag be
zochten tal van Oranjevorsten Scheve
ningen. We zijn verheugd, dat de nieuwe
koningin deze traditie voortzet", aldus ds.
Teijgeler, die vervolgens ingaat op de of
ficiële én onofficiële koninklijke bezoe
ken aan Scheveningen.
Tijdens de bijeenkomst in de Oude Kerk
worden meer Psalmen gezongen. De
dienst wordt besloten met het Wilhelmus.
Vervolgens verlaat de koninklijk familie
de kerk, terwijl de koren het lied „Ne
derland en Oranje" zingen. Duizenden
belangstellenden doen buiten hun gewag
en juichen het gezelschap toe. Alles maar
voor korte tijd, want er staat nog meer op
het programma van de Oranjefamilie.
Per limousine gaat het naar het Circus
theater.
Bijenkorf
Op zeker ogenblik loopt het door ijverige
denkers opgestelde tijdschema ondanks
alle voorzorgen toch echt danig uit. Dat
blijkt wel heel duidelijk in het Scheve
ningse Circustheater, waar ruim twaalf
honderd Haagse schoolkinderen het eer
ste gedeelte van het optreden van het
programma, bestaande uit optredens van
het jeugdcircus „Het Kraaienest" en het
Scapino-ballet al achter de rug hebben.
Presentatrice Ria Bremer, die dat bij de
aanvang van de pauze ook niet kan we
ten, drukt het jeugdige volkje op het hart
om toch vooral niet te gaan plassen. Daar
zal bepaald geen tijd voor zijn, meent zij.
Mis: het wordt een klein half uur plasje
ophouden. Voor degenen die zich aan de
raad van de Stuif-es-in juffrouw houden
althans. In die pauze verandert de zaal in
een gonzende en krioelende bijenkorf,
v/aarin de koningin zeer duidelijk (nog)
ontbreekt. Het orkest besluit het gat op te
vullen met meezingers. Dat lukt. De
smurfen van Abraham en die mooie bal
van goud van André moeten buiten te
horen zijn. Evenals het „lang zal ze le
ven", dat wordt aangeheven als de ko
ninklijke familie tenslotte toch binnen
komt, omgeven door een uitbundig flit
send piket fotografen. De eerste aandacht
van koningin en prinsen geldt een aantal
bewonertjes (met recht bewonertjes gelet,
op de lange tijd dat zij er al moeten ver
blijven) van het Juliana Kinderzieken
huis. Daarna neemt de koninklijke fami
lie plaats in de ereloge de drie prinsjes
voorop, het is immers een kinderfeest g
om van de kunsten van de prille acroba
ten van „Het Kraaienest" te genieten. Na
afloop van het feest ontvangen alle kin
deren een zak met drie appels een een
sticker. Een geste van de gezamenlijke
Haagse fruitverkopers. De koningin en
de vier prinsen vertrekken nu in hun li
mousine, nagewuifd door honderden
Scheveningers, naar het paleis aan de
Lange Voorhout Daar kan nog net even
worden uitgeblazen, want om half zeven
moet er alweer met het gemeentebestuur
worden gedineerd in de Burgerzaal van
het stadhuis aan de Groenmarkt.
Veel te laat dan de bedoeling was, arrive
ren koningin Beatrix en prins Claus daar
tegen de avond voor het diner in de
raadszaal. Maar voordat het zover is,
heeft het koninklijk paar eerst nog een
ontmoeting met de leden van de Haagse
gemeenteraad.
Later in de raadszaal houdt burgemeester
Schols een korte tafelrede. De aanwezi
gen brengen vervolgens een dronk uit op
de koninklijke eregasten en dan kan er
gegeten worden.
De sfeer is ontspannen en gezellig. Men
keuvelt er lustig op los. Onderwijl zorgt
de groep „Kings Galliard" voor een vro
lijke muzikale omlijsting. De vorstin ge
niet hier zichtbaar van.
Na de maaltijd begeeft het gezelschap
zich in ijltempo naar het Nederlands
Congresgebouw, waar een druk bezet
avondprogramma wacht.
Daverend
Even voor half negen betreden koningin
Beatrix en Prins Claus voor de prins
jes is het feest al ten einde onder een
ovationeel applaus de Prins Willem
Alexanderzaal om daar met een dikke
tweeduizend genodigden, onder wie ook
het (nagenoeg) voltallige gemeentebe
stuur, van een bont muziekprogramma te
genieten. Maar voordat het Residentie
Orkest onder leiding van de vaste diri
gent Hans Vonk „El Sombrero de tres pi-
cos" (de driekante steek) van Manuel de
Falla ten gehore kan brengen beklimt
burgemeester F. Schols het podium om
koningin en prins toe te spreken. (Voor
de integrale toespraak zie pag. 5). Daarna
is het woord aan actrice Trins Snijders,
die de verschillende muzikale onderdelen
inleidt met een passend praatje.
Het orkestwerk van De Falla opent het
muziekprogramma met veel spaans vuur.
Vervolgens is de beurt aan de sopraan
Jennie Veeninga en de tenor Adriaan
van Liempt, mensen met stemmen als or
gels, die aria's van Verdi te beste geven.
Na dit vocale optreden krijgen de aan
klassieke klanken gewende oren het
moeilijk. Op een gecompliceerd en
luid elektronisch muziekstuk met veel
buitenaardse effecten, waaronder een on
heilspellend gebrom, danst de Aspiran-
tengroep „De Springplank" van het Ne
derlands Dans Theater het ballet „Inte
ractions", een fascinerend schouwspel.
Dan is „The Dutch Swing College Band"
aan de beurt, een orkest dat bijna op de
kop af vijfendertig jaar bestaat en al die
tijd onder de bezielende leiding van Peter
Schilperoort heeft geopereerd. Dit swin
gende gebeuren vormt het sluitstuk van
het muziekprogramma.
Nu breekt het informele gedeelte van het
programma aan, waarvoor het voltallige
publiek zich naar de Carousselzaal be
geeft. Koningin Beatrix en prins Claus
onderhouden zich in een met een koord
afgesloten deel van de zaal met vertegen
woordigers van verschillende geledingen
en groeperingen van de Haagse samenle
ving.
Om half twaalf maakt een overweldi
gend vuurwerk een daverend einde
aan een daverende dag. Toch nog rook
dus, zij het dat deze walm onlosmake
lijk verbonden is met schitterend veel
kleurig bengaals vuur. Het slotstuk
knettert de vorstin nog een vurig „Dag
Koningin" toe en dan is het echt afge
lopen. Zowel het koninklijk paar als
het publiek keren het lijkt een cli
ché, maar is dat ditmaal geenszins
voldaan huiswaarts.
V
EN HAAG „Wat voor weer
u het zijn in Den Haag?", vra-
n talloze Nederlanders zich af.
et is dc dag waarop Beatrix de
ifstad voor het eerst als konin-
|^Jn bezoekt. Het is, zowel letter-
S/jk als figuurlijk, uitstekend
~}eer in Den Haag. Aan de strak-
auwe hemel heeft het alom ge-
emde Oranjezonnetje het rijk
leen. Wolken, van waterdamp
andere samenstelling, verto-
>n zich niet. Den Haag laat de
>ningin en haar gezin zien en
iren dat het een stad is waar
snel aan verknocht kunt ra-
X
t Beatrix al h
f udt, blijkt uit
heel lang van Den Haag
uit de tientallen veelal
ille" werkbezoeken die zij als
Donprinses reeds aan de residentie
acht. Bezoeken die zij benutte om heel
meer dan alleen het „mooie" van
Jn Haag te bekijken. Niettemin zal het
ar na gisteren extra duidelijk zijn, dat
ir hele gezin welkom is in Den Haag,
lkom in hoofdletters. Dat welkom
nkt uit duizenden kelen. En de eeu-
inoude bronzen basstem van de Grote
St.-Jacob stemt daar zeer volmondig
e in.
eigenlijke feest begint met de rijtoer
-het paleis aan de Lange Voorhout
ir het stadhuis aan de Groenmarkt.
rijtoer in een open rijtuig nog wel.
liets moet je in Amsterdam eens pro-
Jen", zegt een doorgewinterde Oranje-
it die op de hoek van de Kneuterdijk
de Lange Vijverberg wacht op het mo-
|nt waarop hij met zijn vlaggetje in ac-
kan komen.
waaien
t schema wordt strak aangehouden, tot
ite tevredenheid van de vele wachten-
i, waarvan er velen een uurtje van
ntoor weg mogen om te gaan zwaaien,
okslag kwart voor twee weerklinkt
efgetrappel. Mensen die het rijtuig met
koninklijke familie een eindje willen
lgen moeten dat op een drafje doen,
int het gezelschap heeft er goed de
art in. Dat neemt echter niet weg dat
een rijtoer is met vooroorlogse allure,
aai weer, veel mensen en veel „Oranje
ven". Bewondering voor het blauwe
let van de immer glimlachende konin-
i, voor de diepbruine teint van de
ins-gemaal en voor de prinsjes, die dap-
!'\1 r, maar nog wat onwennig, naar het
lk wuiven. „Wie is nou de koningin?",
I aagt een jochie dat op zijn vaders
houders en dus eerste rang zit. „Die
:vrouw met die blauwe jurk", is het
twoord. Het knaapje zwaait even, maar
idt al die „glimmende", soldaten op die
>te, bruine paarden eigenlijk toch meer
moeite waard.
Dnderden rits-rats-klik-cameraatjes
in hun werk. Het ziet oranje, blanje en
u van de vlaggetjes,
ij het oude stadhuis aan de Groenmarkt
rijgt de koningin bloemen aangeboden
de negenjarige Elsbeth Hardon, de
ter van de Haagse wethouder van
-itelijke ordening en stadsvernieu-
fhg. Honderden mensen slaan dit tafe-
jel vanachter de dranghekken op de
roenmarkt gade. Daarna gaat het gezel-
hap het stadshuis binnen, waar de ko-
nklijke familie wordt voorgesteld aan
ït Haagse college van burgemeester en
ethouders.
lanchetknopen
deze begroeting begeeft de koningin
:h met haar gezin en gevolg naar de
luwzaal, de zogenaamde „Blauwe Ka-
ir". Daar houdt burgemeester Schols
n korte toespraak tot de hoge gasten,
i memomeert onder meer dat prinses
jliana destijds in 1937 in dezelfde zaal
et prins Bernhard in het huwelijk trad.
heer Schols gaat verder uitvoerig in
de relatie van de ooievaar met de resi-
intie. Hij „onthult" dat Den Haag al in
152 geld heeft uitgetrokken ten behoeve
tl dit nobele dier. Hij herinnert verder
n de Late Middeleeuwen, toen de af-
elding van de ooievaar hier ter stede
brandmerk werd gebruikt. Niet alleen
kwaliteitsaanduiding van goederen,
iar ook als schandmerk voor crimine-
9n. In 1610 belandde de ooivevaar in het
aagse stadswapen. „Nu hadden we ei-
mlijk een koppel ooievaren voor Huis
a Bosch willen aanbieden", grapt de
H irgervader, „maar dat mocht niet van
dierenbescherming. Daarom doen we
et met een symbolisch geschenk". De
iningin krijgt vervolgens van de burge-
eester namens het stadsbestuur een met
riljanten bezette broche met in het mid-
en in witgoud de Haagse ooiveaar".
rins Claus ontvangt manchetknopen
aarin de „B" van Beatrix in reliëf is
ingebracht. Midden in de „B" zit afbeel-
ng van de Haagse ooievaar, eveneens
tgevoerd in witgoud. Burgemeester
:hols herinnert in dit verband aan Paul
in Vliet, die destijds prinses Beatrix en
ins Claus een regenjas aanbood. „Ter
npletering van die jas zijn hier dan de
inchetknopen", schertst de burger-
ïster.
de amusante toespraak tekenen ko-
Jngin Beatrix, prins Claus en hun drie
•ions het „gouden" gastenboek. Hierna
(kijkt het gezelschap in de raadszaal
in het stadhuis de tentoonstelling „Dag
rningin". Deze expositie van ruim 180
o's toont de band van prinses, later ko-
igin Juliana, met de gemeente Den
ag.
Js het koninklijk gezelschap weer bui-
komt, wordt net spontaan toegejuichd
i toegezongen door het enthousiaste pu-
liek.
ve vorstin en haar gezin blijven nog eni-
e tijd op het bordes bij de hoofdingang
laan om de menigte toe te wuiven en de
vaties in ontvangst te nemen. Even later
ertrekt het koninklijk gezin, onder luid
pplaus van de toeschouwers en feestelijk
ebeier van de klokken van de Grote
^erk en van het oude stadhuis in een ge-
oten hofauto naar Scheveningen. Langs
route staan hier en daar groepjes men
en om nog een glimp van de vorstin op
e vangen. Naar schatting enkele duizen-
'en mensen wachten omstreeks twee uur
>'j de Oude Kerk aan de Keizerstraat in
^heveningen op de komst van het ko
ninklijk gezin.
Oranjevast
Scheveningen, vanouds een „Oranievas-
gemeenschap, is massaal uitgelopen.
Jranje ballonnen en vele vlaggetjes schit-
^ren in het stralende zonlicht Doordat
In een open rijtuig reed de koninklijke familie van het Paleis Lange Voorhout naar het Oude Stadhuis aan de Groenmarkt.
het programma nogal uitloopt, verschij
nen de „Oranjes" pas om kwart over drie
(volgens het schema een kwartier te laat)
bij de enthousiaste menigten. De mensen
hebben zich langs de gehele Keizerstraat
opgesteld. Geen plekje is onbezet. Van
normaal verkeer op de trottoirs is allang
geen sprake meer. De voetpaden zijn
doodeenvoudig overbevolkt. Schevenin
gen haalt haar koningin binnen. Zoals
gezegd arriveert koningin Beatrix vijftien
minuten te laat op de plaats van bestem
ming: het pand Keizerstraat 58. Meteen
bij aankomst overgieten omstanders de
koningin en haar gezin met confetti en
„Oranje boven-gezang". Te voet gaat het
naar de ruim honderd meter verderop
gelegen Oude Kerk. Aangemoedigd door
vele „hoera's" en uit volle borst gescan
deerde Oranjeliederen vergast zij haar
onderdanen op een gulle lach en wuift zij
naar alle kanten. Bij de kerk aangeko
men blijken niet minder dan driehonderd
kinderen al ruim een uur op haar te heb
ben gewacht. Ook zij steken door middel
van zang de loftrompet.
Koningin Beatrix onderhoudt zich met
wat kinderen die zich bij de ingang van
de kerk hebben verzameld. Omstanders
hebben tijdens het hele gebeuren wel de
grootste moeite een glimp van de vorstin
op te vangen. Omgeven door politie, foto
grafen, voorlichters en veiligheidsfuctio-
narissen moet zij zich een weg naar de
kerk banen. De laatsten porren en duwen
daarbij fiks om zich heen. Na de serene
zangtonen van de kinderen verdwijnt het
gevolg in de kerk.
Inmiddels hebben zich daar zo'n vijfhon
derd genodigden verzameld. Zij wachten
geduldig op de komst van de koninklijke
familie. Als eerste officiële handeling te
kenen koningin Beatrix en prins Claus in
de consistoriekamer het gastenregister in
HEERLIJK DAGJE
VOOR M.E.
Haagse politie
kri jgt complim en ten
voor ontspannen
sfeer in residen tie
Koningin
Beatrix wan
delt tussen
het enthou
siaste pu
bliek door
de Scheve
ningse Kei
zerstraat.
Geen meter
ruimte in de
Schevening
se „hoofd
straat" was
onbezet
DEN HAAG Hoofdcommissaris
C.N. Peijster van de Haagse politie
mocht gisteravond in het Nederlands
Congresgebouw tientallen complimen
tjes in ontvangst nemen voor de ont
spannen sfeer, waarin het koninklijk
bezoek aan Den Haag is verlopen.
Uiteraard was de Haagse politie gisteren
voorbereid op eventuele acties van lie
den, die het festijn zouden willen versto
ren. De Mobiele Eenheid (M.E) werd ach
ter de hand gehouden. Maar het verliep
allemaal zo goed, dat de heren van de
M.E., na een morgen voetballen op het
veld voor het hoofdbureau, om twee uur
's middags al weer in het zonnetje zaten.
Dit was tekend voor de sfeer.
Aanwezige Amsterdamse journalisten
hebben de heer Peijster,
met in hun achterhoofd de rellen bij de
inhuldiging van koningin Beatrix in Am
sterdam op dertig april, met verbazing
gevraagd hoe dit mogelijk was.
De heer Peijster meende dat de houding
van het Haagse publiek juist een reactie
was op hetgeen in Amsterdam is gebeurd.
