"Zolang mén wil en kan leren men jong verheid pompt 115 miljoen in vakopleiding volwassenen PROF. ANA ASLAN an gniSTERDAM Al sinds de ■ti i ize <>udheid hebben tove- 'uHirs en tovenaarsleerlingen eth|ar dat ene, oneindig kost je middel gezocht dat de iwige jeugd kon geven, de jerdom terugduwen, tel- is weer. Tot de onsterfe- heid bereikt zou zijn. De enaars en tovenaarsleer jen van toen zijn de we- schappers van nu gewor- Chemische preparaten bben de gestampte vleer- istongetjes, de gal van kikker en de bij maans- duistering „geoogste' nrag vervangen. Eén ding niet veranderd: het naar j zoeken naar een goed iparaat en er is één ding jekomen: de scepsis van wetenschappelijke wereld er weer eens een prepa- it werd gepropageerd dat geen eeuwige jeugd, dan ;h op zijn minst leeftijds- lenging beloofde. Dat het al wemelde van kwak ers die met apeklieren, itenextracten en wat dies zij goedgelovigen het uit de zak klopten is een iische zaak, maar dat heeft lts met wetenschap van pn. )n In 1956, op een woten- lappelijk congres in Karlsruhe, I Roemeense vrouwelijke pro* sor, Ana Asian, kwam vertellen zij na tien jaar zoeken een Idel had gevonden, Gerovltal m li genaamd, een Procaïne-pro- Dhinjt, dat de ouderdom, althans Qevjbezwaren ervan, kon terugdu- Publ(i, werd zij weliswaar met een ftioneel applaus beloond, maar scepsis, het ongeloof was van gezichten van de vijfhonderd Iwezige hooggeleerde artsen af lezen. bijna 25 jaar later, is Gerovi- een middel geworden dat door feenden in laboratoria over de liele wereld is onderzocht, door jzenden gerontologen (ouder- jnsspecialisten) wordt toege- 5t en door vele honderdduizen- H ouderen en door evenveel jnsen die nooit oud hopen te rden wordt genomen als rnedi- I». Tienduizenden hebben er •f mjrlijks één of meer kuurreizen ijn?kr Roemenië voor over om. te- ïaarlijkertijd met andere behande- mmigen, ouderdomsgezondheid op doen. ïgrij itenl reacties van de wetenschap- ijke wereld variëren van „baat Jniet, het schaadt ook niet" tot co,,*hend enthousiast. De reacties r de patiënten zijn over het al- meen vleiend voor het produkt. m Asian zegt dan ook zelf: „Alle jnfoJnsen worden oud. Maar het is leid f belangrijk op welke wijze men erel ouder worden ondergaat. Tl Ie li< Suhl" HAAG Nog dit jaar aal de macapaciteit van de Centta Vakopleiding van Volwaeee- met 25 procent worden uitge- 1. Dat wil zeggen dat zo'n 700 lozen extra, de.gelegenheid een (nieuw) vak te leren, or hun kans op een baan wórdt verhoogd. Daarom vind ik het belangrijk om deze fase van het bestaan zo veel als mogelijk is te vertragen om op die manier de ouderdomskwalen en de verschijnselen die daarmee samengaan te lijf te kunnen gaan. Ik zie het medicijn Gerovital als een beschermende factor met zeer sociale aspecten, niet alleen op het persoonlijke, maar zeker ook op het maatschappelijke vlak". „Wij zijn tot de slotsom gekomen dat door bil zo vroeg mogelijk ge bruik van Gerovital de lichamelij ke en geestelijke activiteit tot op zeer hoge leeftijd wordt waarge nomen. Het is een uitstekend middel tegen de gevreesde ader verkalking met alle geestelijke af wijkingen van dien. Naarmate wij ouder worden zijn wij gevoeliger voor verschillende kwalen die vaak met succes door Gerovital kunnen worden verkleind of wor den vermeden. Daarnaast wordt het middel gebruikt bij de behan deling van de ziekte van Parkin son, huidziekten en haaruitval. Zelfs astma, maagzweren en reu matische aandoeningen worden met succes behandeld". Daarnaast is er nog een andere vinding van prof. Asian bijgeko men, Aslavital, dat speciaal wordt voorgeschreven bij bepaalde aan doeningen van het centrale ze nuwstelsel en het hart-vaatsys- teem. Geen wonder dan ook dat het tot in de allerhoogste kringen in de wereld wordt gebruikt. Men fluistert dat de paus, Nasser, Tito en prinses Juliana het gebruikten of, in het laatste geval, nog ge bruikt. Prof. Ana Asian heeft dan ook tal rijke onderscheidingen ontvan gen. Zij is o.a. Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en ze werd uitgenodigd voor de inhuldiging van koningin Beatrix. Ze bleef nog wat dagen in Amsterdam, vloog daarna naar een congres in Wenen, van daar naar een con gres in Marokko en neemt nu deel aan een meerdaags congres in Rio de Janeiro. In Amsterdam praatten we met haar over het ouder worden, haar produkten, haar patiënten. Beter gezegd, we trachtten over haar patiënten te praten al was het al- ■x. Ana Asian, nu 84 laar oud, is zelf net levende bewijs van haar stelling, dat het mogelijk is oud •e zijn en jong te blijven. z!et1met de ,eiclin9 van de CW's be- 'te topambtenaar van het minis- i van sociale zaken, de heer J. lax, verwacht dat de verdubbe- van de capaciteit binnen vijf gerealiseerd kan zijn. Wat be- n0f6nt dat deze instituten in 1985 _Pjben de 6000 omgeschoolde cur- kjten per jaar zullen afleveren.. Al waar a' 'n trekt de overhe'd dit project 115 miljoen gulden exclusief de salarissen van de instructeurs waarmee het do- iten-korps van de centra moet rden uitgebreid. besluit tot de capaciteitsver- ibeling heeft minister Albeda twee en een halve maand ge leden bekend gemaakt in een brief aan de Stichting van de Arbeid. On duidelijke stremmingen in de com municatie hebben het project tot nu toe buiten de schijnwerpers van de publiciteit gehouden. Tot verdriet van de verantwoordelijke bewinds man, die zijn strijd tegen de werk loosheid graag wat helderder be licht ziet. En tot verbazing van de ambtelijke staf. „Als we het nu over „flankerend beleid" hebben waarmee de beper king van de privé-inkomens aan vaardbaar moet worden gemaakt, dan zou je toch verwachten dat een spectaculaire maatregel als deze met meer tromgeroffel wordt bege leid", aldus Bax. die binnen het di rectoraat-generaal voor do arbeids voorziening de functie vervult van „hoofd van de hoofdafdeling scho ling". Verwarring... De Centra voor Vakopleiding van Volwassenen zijn direct na 1945 van de grond gekomen. In eerste instantie met de bedoeling om de oorlogsgeneratie in staat te stellen om onderwijsachterstand die in de jaren '40-'45 was opgelopen, in te halen. „Rijkswerkplaatsen" heetten ze aanvankelijk. Een aanduiding die werd veranderd omdat nogal wat verwarring bleek op te treden met onprettige inrichtingen als gevange nissen. Het aspect „dwang" speelt bij de CVV's alleen formeel een rol. Vol gens de wet kan de directeur van een Gewestelijk Arbeids Bureau een werkloze onder bepaalde om standigheden verplichten zich als cursist bij een CVV te laten inschrij ven. In de praktijk is de deelname steeds vrijwillig. Eén reden daarvan is de wachtlijst van 1700 1800 werklozen die graag een cursus wil len volgen maar voor wie momen teel nog geen plaats is. Daarnaast speelt mee dat de GAB's dwang in dit verband als een slechte leer meester zien. De aard van het onderwijs dat, in 27 verschillende plaatsen, aan de CW's wordt gegeven, is van ouds her sterk op handvaardigheid geo riënteerd. Grofweg kan worden ge steld dat ze deskundigheid onder wijzen waaraan behoefte is in de bouw- en de metaalnijverheid. Waarbij onder „metaal" ook de elektrotechniek en de automontage worden begrepen. De kortste cur sus duurt vier maanden en leidt op tot lasser. De opleiding tot bank werker neemt met 20 maanden de meeste tijd in beslag. „De verscheidenheid in het onder wijsaanbod willen we de komende jaren proberen op te voeren", licht de heer Bax toe. „In enkele plaat sen bestaat al de mogelijkheid om een cursus tot proces-operator te volgen, terwijl er in Utrecht wordt geëxperimenteerd met opleidingen voor administratieve beroepen. Ook de micro-elektronica willen we in ons onderwijspakket betrekken". Op uitbreiding van de soorten on derwijs aan de CVV's wordt onder meer door de vakbeweging sterk aangedrongen. „Administratieve opleidingen zijn vooral van belang voor de vele vrouwen die, na jaren in het huishouden te hebben ge werkt, weer een baan zoeken", al dus FNV-bestuurder C. Comman deur. „Zonder enige bijscholing is het voor deze categorie werkzoe kenden vreselijk lastig om aan de slag te komen, terwijl er naar ge schoolde administratieve medewer kers wel degelijk een belangrijke vraag bestaat. Verder lijkt het met het oog op de vele buitenlandse werkzoekenden erg zinvol voor de CVV's om ook cursussen technisch Nederlands te geven". Overigens is de FNV ronduit tevre den met de capaciteitsverdubbeling van deze centra. „We hebben er ja renlang om gezanikt", aldus Com mandeur, „en we zullen blijven ijve ren voor nog verdere uitbreiding, maar voor het moment zijn we ze ker in onze sas". Minimumloon De CVV's zijn niet het enige instru ment dat de overheid hanteert om de 210.000 werklozen die ons land (officieel) kent, beter toe te rusten voor de vervulling van de tiendui zenden vacatures die er tegelijker tijd zijn, maar waarvoor bepaalde deskundigheid is vereist. Sinds twee en een half jaar bestaat de zo genaamde SOB-regeling (Scho- lingssamenwerking Overheid Be drijfsleven) die voorziet in subsidie aan bedrijven die de scholing van vakmensen zelf ter hand nemen. Enkele duizenden cursisten per jaar worden via deze regeling opgeleid, terwijl vijftien- a twintigduizend mensen jaarlijks gebruik maken van de individuele studiekostenregeling die er voor werklozen bestaat. Toch lijkt een Centrum voor Vako pleiding van Volwassenen de meest aantrekkelijke weg voor om- en bij scholing. De cursist is hier niet al leen verzekerd van het minimum loon, maar ontvangt bovendien een breed georiënteerde opleiding. Een ÏAPACITEIT SCHOLINGSCENTRA /ORDTVERDUBBELD De opleiding tot lasser: in vier maanden tijd ben je vakman. leen maar om onze nieuwsgierig heid te bevredigen: heeft ze nu écht Nasser en Tito en Eisenho wer, prinses Juliana en prins Bernhard behandeld? Maar prof. Ana Asians enige antwoord was: „Ik heb de eer gehad met sommi gen van hen te mogen spreken". Ze is nu 84 jaar en zit onder het genot van een goed glas wijn ge zellig te vertellen over haar leven en over haar opvattingen over het ouder worden. „In de oorlog van '14-' 18 werkte ik al in de hospitalen, ik ben 25 jaar cardiologe geweest en vanaf 1949 beoefen ik de geriatrie als wetenschap. Vanaf dat moment heb ik mijn leven gewijd aan dat intrigerende probleem: hoe goed en fit te leven als men oud is. Men wordt goed oud als men zijn interesses niet verliest. Zolang men wil en kan leren, blijft men jong, dat is het geheim van de ou derdom. De behandeling van Ge rovital zorgt ervoor dat velen in het leven geïnteresseerd blijven". „Men werkt zijn leven lang hard en men leert veel. Op het ogen blik dat kunde en kennis het grootst zijn wordt men vergeet achtig en gaat men lichamelijk achteruit. Dat noem ik het drama van het ouder worden. Men wil zo graag en kan niet meer. Het ge volg is dat men versuft. Om dat drama te voorkomen ben ik gaan zoeken naar een middel als Gero vital. Later kwam daar Aslavital bij". „Gerovital schrijf ik voor al vanaf het veertigste jaar. Als middel om de ouderdom te voorkomen. Men hoeft niet te wachten tot de eer ste verschijnselen van de ouder dom zich aandienen. Veertig is beslist niet te vroeg. Mijn eigen professor zei vroeger reeds dat het ouder worden van de mens reeds begint in het embryonale stadium". „Men hoeft niet per se naar Roe menië te komen om zo'n behan deling te krijgen. Het middel is overal, ook hier in Nederland, te verkrijgen. Wel zou ik iedereen aanraden die met een Gerovital- kuur wil beginnen, de allereerste behandeling in een van de geria trische instituten in Roemenië te ondergaan. In Roemenië gaat aan het gebruik van Gerovital een zeer grondig onderzoek vooraf, leder krijgt een aangepaste thera pie en wie kan die beter voor schrijven dan de uitvinders van het middel zelf". Verscheidene duizenden Neder landers hebben inmiddels de kuur gevolgd. Veel artiesten en zaken lieden. Caransa, Pleuni Touw, Rietje Hermans, Teddy Schaank, Pia Beek, maar ook gewone men sen die geen Caransa-inkomen hebben. Inlichtingen verstrekt hét Roemeens Verkeersbureau in Amsterdam. Ana Asian is weer weg om nog meer mensen ervan te overtuigen dat het mogelijk is oud te zijn en jong te blijven. GERARD CRONE opleiding die dus niet, zoals bij de SOB-regeling, is toegespitst op de specifieke behoeften van één be paald bedrijf. Het totaal aantal cursisten dat de CVV's jaarlijks met een diploma op zak verlaat, beloopt momenteel de 3000. Waar de wachtlijst niet meer dan 1700 a 1800 namen omvat, lijkt een verdubbeling van de capaciteit tot een te groot onderwijsaanbod te leiden. „Nee, hoor", reageert Bax. „Op de eerste plaats zou die lijst veel groter kunnen zijn dan hij nu is. Veel werklozen die eigenlijk best zin hebben in een cursus, beginnen er niet aan juist omdat ze zolang moeten wachten tot ze worden toe gelaten. Om als volwassene weer naar school te gaan, is hoe dan ook een moeilijke stap. Als je ook nog eens maandenlang, soms een jaar moet wachten voor je aan de beurt bent, haalt dat in veel gevallen de animo helemaal weg. Verder is de toelating nu nog gebonden aan een test op geschiktheid. Daarbij valt maar liefst 40 procent af. We zin nen op de mogelijkheid die test te laten vervallen en in plaats daarvan met proefplaatsingen te gaan wer ken. Ook hierdoor zou het aanbod van cursisten waarschijnlijk toene men. Zonodig willen we tenslotte de propaganda voor de CVV's de ko mende tijd opvoeren". Perspectieven Wat de toekomstperspectieven van de afgestudeerden betreft, die zijn volgens Bax tot nu toe nog altijd „voortreffelijk" gebleken. „Veel be drijven plukken de cursisten nog tij? dèns hun opleiding weg. Een pro bleem blijft voor ons om het onder wijsaanbod tijdig af te stemmen op een veranderende vraag van de er- beidsmarkt. Neem de bouw. Die lijkt nu in te zakken. Moeten we nu ons onderwijsaanbod in deze sector afslanken en op een ander gebied uitbreiden? Voor hetzelfde geld neemt de vraag naar bouwvakkers over een half jaar weer geweldig toe. Vreselijk moeilijk. En wat nieu we technische ontwikkelingen aan gaat, die moeten zich toch ook eerst voltrokken hebben voor je er specialisten in gaat opleiden. We kunnen bijna niet anders dan ver traagd reageren op veranderingen van de arbeidsmarkt". Om aan de nodige ruimte te komen voor het verdubbelingsproject wil Bax in eerste instantie proberen on benutte capaciteit te huren bij het bedrijfsleven en het onderwijs. Op de tweede plaats wil men de be staande gebouwen uitbreiden en tenslotte wordt overwogen nieuwe te bouwen. Hierbij denkt men aan de noordelijke provincies en aan dc regio Twente. Een lastiger probleem dan de ruim telijke uitbreiding is volgens Bax het aantrekken van voldoende extra instructeurs. „Die moeten uit het bedijfsleven komen. Als ze als Je- raar in dienst treden van de over heid, gaan ze er in salaris aanmer kelijk op achteruit...". WILLEM SCHEER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 19