Constant spelende Ben Wijnstekers: „Feyenoord ontkomt niet aan investeringen" [r blijft In wrange ismaak achter" Van kwartet kleiduivenschutters moet de helft afvallen Bekerduel moeteen revanche worden LEIDSE COURANT ENHOr ZATERDAG 17 MEI 1980 Draanen: „Het NHV heeft zich de situatie al te goed gerealiseerd" JNDRAANENWEGALSTEAMBEGELEIDSTER BALDAMES 2ér.30ORN Met de vaste aanstelling van wisl Venema-Ignacz als bondscoach voor de ebbejlandse handbaldames dacht het NHV een lend probleem naar ieders tevredenheid iben opgelost. De fanatieke Hongaarse imers best wel weer voor een stuk conti- it kunnen gaan zorgen, iets waaraan de le selectie eerder duidelijk behoefte had Ifed. Haar Oosteuropese opvattingen heb- imiddels echter reeds voor heel wat nieu- verwikkelingen gezorgd. Verschillende sters, onder wie de absolute vedette Han- fe Kok, besloten in het kader van d&aange- Igde verjonging zich niet langer beschik te stellen en vorige week haakte ook begeleidster Wil van Draanen definitief a liefst zeven jaar als zodanig te hebben Ictioneerd, kwam haar plotseling ter ore lor a Venema op slinkse wijze zocht naar Ipvolgster. Reden genoeg voor Wil van 3arbankPen om haar congé aan te bieden. '2 - Bhfdden op april een interland in Roermond tegen Ti-Slowakije", grijpt Wil van Draanen in haar herin- Wanmn teru£' »Iemand vertelde me toen dat Ilona Venema bor viJmijn rug om naar een ander op zoek was. Ik dacht >- Missjat het één van de bekende roddeltjes zou zijn, maar ?en - k| bleek het werkelijk serieus. Dat had ik helemaal en i-2.jrwacht. We hadden nota bene nog nooit ruzie ge- tonTY-2reraard waren er wel eens meningsverschillen ik tavannJis wel tegengas, al moesten de uiteindelijke beslis- reVra^jd°or haar worden genomen maar dat werd tel- litgepraat. De communicatie was in orde. Misschien pe de tijd rijp om nu maar eens helemaal opnieuw te Wawrbfn* ^er s'ot van rekening wordt de ploeg ook dras- - chaiferjongd. Maar dat had ze me natuurlijk ook gewoon h zeggen. Dat was ik heus zelf wel opgestapt", i-set q jammer dat het op zo'n manier moest gebeuren. Op lbv «id ik het namelijk helemaal niet zo verschrikkelijk zijn gegaan, maar hierdoor blijft er wel een wrange wik achter. Ik heb meteen nog een bemiddelingspo- bc sp waaf?d- Dat lukte helaas niet. Zij was in Arnhem, ik thuis in Uithoorn. Ik stelde voor om dan maar hal- Spijke e ergens in Utrecht af te spreken. Maar Ilona ver- it ze de weg niet kende en ik voelde er weinig voor_ ivonds laat nog helemaal naar Arnhem te rijden, af krijg je dan weer te horen dat ik een gesprek zou gemeden" iwerk ;omt er binnenkort waarschijnlijk nog een gesprek Wil van Draanen en Ilona Venema. Waar en wan- it zal gebeuren, staat echter nog geenszins vast. „Ik een geval meer terug. Voor mij was het altijd liefde- ud papier. Ik heb heel wat plezier aan de handbal- eleefd, maar heb geen trek om problemen te gaan Het wereldkampioenschap in de B-groep in 1977 in luitsland was een onvergetelijke gebeurtenis. Toen sfeer opeens prima. Een typisch Nederlands ver- 3 ïl: wanneer de sfeer eenmaal goed is, komen de ies vervolgens vanzelf", aldus de 36-jarige oud-in- onal die in haar eigen actieve periode haar diensten :hikking stelde aan het Amsterdamse Niloc. al te best voorbereide overschakeling naar de veel p professionele basis gestoelde aanpak van Ilona Ve- 3 leeft ook bij Wil van Draanen de nodige vraagte- 3 igeroepen. „Het is maar net wat er bij voorbaat als 2 ordt gesteld. Wil je gewoon leuk blijven handballen 5f je naar de absolute top? In dat laatste geval zul je n ook de consequenties moeten aanvaarden. Ilona iedere week trainen met de nationale ploeg. Maar 1 niet dat hier in Nederland iedere speelster ook nog gen werkkring heeft. Dan kun je hoog en laag in, het komt er toch niet van. Misschien heeft het lie situatie zich tevoren niet al te goed gerealiseerd, ik dat men wel is geschrokken. Een Oosteuropese is in ons land gewoon niet haalbaar. Daar is trou- »ok de mentaliteit niet voor geschikt. Wanneer we bblz lek in een trainingskamp zitten, leef je helemaal bui- wereld. Niets weet je van wat er zoal gebeurt. Dan op het handbal gericht". ilieke belangstelling voor het vertrek van Wil van sn heeft zich voornamelijk beperkt tot de eigen ..Wanneer een trainster opstapt, lopen de journalis- iblzv iteen de deur plat. Ik heb daar weinig van gemerkt. een teambegeleidster is toch minstens even belang- 6 foor de meisjes heb ik steeds als praatpaal gefun- Voorts moesten natuurlijk allerlei dingen worden niseerd. Ik hoorde voortdurend zowel de klachten brlAi,tra'ner als die van de speelsters aan. Een belangrij- k. Ik word nu trouwens regelmatig door speelsters 'ld. Die begrijpen de ontstane situatie ook geen van DICK KIERS ROTTERDAM Ben Wijnstekers zal zich vanavond ongetwijfeld de woorden herin neren die bondscoach Jan Zwartkruis sprak na het competitieduel Ajax - Feye- noord. De minzame maar door zorgen ge kwelde Zwartkruis waagde zich toen aan één van zijn schaarse pittige uitspraken. „De grote jaren zijn voorbij. Dit was geen Ajax - Feyenoord. Dit was een aanfluiting als duel tussen twee topclubs. Het voetbal in Nederland bevindt zich op een hellend vlak en ik zie de toekomst somber in". Tot die „toekomst" behoort Ben Wijnstekers, 24 jaar, en sinds kort geroepen om het natio nale shirt te dragen. Weer staat een con frontatie tussen Ajax, inmiddels kam pioen, en Feyenoord, als bekerfinalist ze ker van deelneming aan het toernooi om Europa Cup 2, te wachten, vanavond om half acht. Na de magere prestaties die bei de ploegen afgelopen zondag leverden, ver wacht een uitverkochte Kuip een revanche. Wat Feyenoord betreft ziet Ben Wijnste kers dat nog niet zo. „We zullen moeten ko pen, ons moeten versterken", oordeelt hij. Vorig jaar september ging Ben Wijnstekers als reserve met het nationale team mee voor de wedstrijd tegen IJsland. Een maand later maakte hij zijn debuut, tegen Polen waar tegen Oranje in het Olympisch stadion een punt verspeelde. Het stond wel vast dat Wijn stekers de opvolger was ge worden van Wim Suurbier. De vinnige verdediger, afkomstig van Overmaas maar door een inventieve scout van Feye noord al op elfjarige leeftijd naar de Kuipclub gehaald, heeft nagedacht over de woor den die Zwartkruis na die te leurstellende Ajax-Feyenoord sprak en oordeelt: „Wat het verlies aan talent betreft, moet ik Zwartkruis gelijk ge ven. De grote jaren zijn voor bij. Er is minder kwaliteit voorhanden. Maar dat kan hij niet zonder meer op de jeugdi ger spelers afschuiven. Wij zijn opgevoed in een periode dat piandekking en het uit schakelen van een tegenstan der eerste vereisten waren. Onder Boskow moest ik bij Feyenoord daaraan al mee werken en dat haal je er zo maar niet uit. Jawel, ik weet dat het publiek die speelwijze verfoeit maar je zit er nu een maal mee. Het is je geleerd, in gepompt en je moet het maar proberen weer af te leren. En laten wt dan ook niet verge ten dat deze tijd niet kan wor den vergeleken met die waar in mannen als Cruijff, Keizer, Neeskens, Jansen, en zo zijn er nog veel meer te noemen, voor het Nederlands elftal beschik baar waren. Dat hun clubs met hun vertrek ook mindere prestaties gingen leveren, ligt daarin opgesloten.". Vorm behouden De terugval van het vader landse clubvoetbal heeft ook Feyenoord niet onberoerd ge laten. Af en toe gloorde er iets van de oude vorm, werd een uitstekende wedstrijd - soms ook maar een deel daarvan - gespeeld maar over het alge meen genomen kon Feye noord ook niet het publiek in verrukking brengen. Een van de spelers, die zijn vorm be hield, was Ben Wijnstekers. „Ik weet zeer goed dat ik het niet in hoofdzaak van mijn techniek moet hebben. Werk lust en ijver zijn mijn pijlers om een zo optimaal mogelijke prestatie te leveren. Toch ben makkelijke schoten afgevallen en moeilij ke voor in de plaats gekomen. Als je ech ter bedenkt dat ik al enkele malen 197 treffers heb gehaald, moet de gevraagde top haalbaar zijn". Swinkels vult aan: „Je moet toch altijd voorzichtig zijn met die dingen. In 1975 leek die top van 195 ook best te doen. Maar ik bleef al een aantal keren op 194 steken". Swinkels miste vorig jaar de strijd om de wereldtitels in Montecatini omdat het be stuur van de Koninklijke Nederlandse Schutters Associatie (KNSA) hem in een geruchtmakende affaire had gepasseerd. De wapenhandelaar uit Best vocht deze maatregel aan voor de rechtbank maar werd in, het ongelijk gesteld. De niet van bravoure gespeende Swinkels heeft nu af stand van de zaak genomen. „Het is voor bij en ik wil er niets meer over horen", zegt hij beslist. „Het speelt geen enkele rol meer, dus waarom zou ik er dan nog over doorzeuren?" Volgens Swinkels is de sfeer in de selectie nu goed te noemen. „We mogen elkaar dan tijdens de wedstrijden bij wijze van spreken doodschieten, er buiten zijn we de beste maatjes". Van Ieperen, afkomstig uit een „schietgrage" familie (drie broers en twee zusjes mikken ook geregeld op klei duiven en vader Van Ieperen is voorzitter van de vereniging De Snip), vult aan: „Als we eens met een probleempje zitten kunnen we altijd bij elkaar terecht. Het gaat best zo". Toch leven er wel bepaalde wensen bij de topschutters, al wordt er meteen aan toe gevoegd dat die vermoedelijk niet haal baar zijn. Swinkels: „Als je naar sommige landenploegen kijkt, bijv. de Oosteuropese en de Italiaanse, mankeert er bij ons nog wel het een en ander aan. Die jongens hoeven zelf nooit iets te doen. Er is een arts. een kok en andere begeleiders. Wij moeten overal zelf voor zorgen, toch heb ben wij ook wel eens een man nodig naast de coach, die je kan opvangen. Al te vaak wordt daar niet met de mensen van de bond over gepraat. Er wordt meestal ge zegd dat er geen -geld voor is en dat zal dan ook wel zo zijn". Swinkels voelt zich er niet echt door ge handicapt. Tenslotte greep hij het zilver in Montreal ook helemaal op eigen houtje. „Ik werk ook zelf altijd aan mijn condi tie", zegt hij. „En dat gaat prima. Ik zeg altijd dat een goede lichamelijke gesteld heid samen gaat met een gezonde geest, en dat is in onze precisiesport erg belang rijk. Je moet niet alleen beschikken over een scherpe reactiesnelheid, maar ook concentratievermogens hebben en je ze nuwen kunnen bedwingen". Voor Swinkels en Van Ieperen is het doorgaans niet moeilijk zich midden in een werkweek vrij te maken voor een wedstrijd ergens in Europa. Swinkels kan gemakkelijk voor vervanging zorgen in zijn wapenhandel en Van Ieperen werkt als kabellasser in het aannemersbedrijf van zijn vader, die zijn zoon niets in de weg legt. Van Ieperen: „Ik besef dat ik het daarmee gunstig heb geschoten. Ik kan mij zodoende ook beter op de wed strijden voorbereiden". Het kleiduivenschieten bestaat uit de on derdelen trap en skeet. Het verschil is voornamelijk de plaatsing van de schiet posities. Swinkels is in 1971 als trapschut- ter begonnen, Van Teperen heeft zich van het begin af uitsluitend aangetrokken ge voeld tot skeet. „Ik ben nog Nederlands kampioen trapschieten geweest", aldus Swinkels. „En ik zou nu nog een heel eind komen. Ik vind echter dat je maar één ding goed kunt doen. Daarom heb ik ge kozen voor skeet" ik met, trainer Jezek bezig om mijn technische vaardigheid op te voeren. Toen Boskov onze trainer was, moest ik slechts op één man letten en die uitschakelen. Dat was de opdracht en ik werd er gek van. Jezek heeft dat gauw aan me gemerkt en is bijna dage lijks bezig aan, wat je zou kun nen noemen, mijn omscho ling". En dat is Jezek, de vakman, wel toevertrouwd. Hij heeft het niet zo gemakkelijk bij Feyenoord. Toen hij in dienst trad, trof hij een uitgebluste ploeg waarmee hij desondanks Europees voetbal haalde. „Dat komt te vroeg", zei hij, be scheiden als altijd maar niet zonder reden. Aan het begin van dit seizoen, zei hij weer: „Ik zal blij zijn als we met dit materiaal in een Europees toernooi terecht komen" Minder Feyenoord haalde het weer. Maar daarmee was tevens het bewijs geleverd dat de presta- DEN HAAG Een kwartet kleidui venschutters bereidt zich ondanks alles voor op de Olympische Spelen op het onderdeel skeet. Kiek van Ieperen, Eric Swinkels, John Pierik en Albert van den Bergh zijn aangewezen om Ne derland in juni te vertegenwoordigen tijdens het toernooi om de Europese ti tels in Zaragoza. Als aan alle voor waarden wordt voldaan zullen twee schutters worden voorgedragen voor de Spelen. Die voorwaarden zijn: in een zestal vooraf aangewezen selectiewed strijden viermaal bij de eerste acht ein digen en een „top" halen van 194 tref fers in een wedstrijd van 200 duiven. Nationaal kampioen Kiek van Ieperen (24) en de ervaren Eric Swinkels (30) gel den als favoriet voor uitzending naar Mos kou. Swinkels heeft al twee Olympische Spelen meegemaakt en veroverde de laat ste maal, in 1976 in Montreal, zelfs de zil veren medaille na een verloren barrage tegen de Tsjech Panachek. Sindsdien is Van Ieperen hem echter voorbij gestreefd. Swinkels geeft dat ook ruiterlijk toe: „Hij is gewoon beter dan ik. Dat neemt echter niet weg dat ik nog wel eens boven hem kan eindigen". Voordat de landenploeg voor Zaragoza werd samengesteld, moest de nationale top (er zijn 2000 kleiduivenschutters in Nederland, van wie ongeveer 200 ook in wedstrijden uitkomen) in vier wedstrijden 800 duiven schieten. Bij de schutters is dit selectiesysteem goed gevallen. Swinkels: „Het is nu in ieder geval beter geregeld dan vier jaar geleden in de aanloop naar Montreal". Ook de normen van het Ne derlands Olympisch Comité worden als redelijk ervaren. Van Ieperen: „De top is nu 194 treffers. Dat is één minder dan voor de vorige Spelen, maar dat komt door het veranderde systeem. Er zijn wat ties over de gehele linie min der zijn geworden. Het minde re Feyenoord bleef de meerde re van ook minder geworden ploegen. De roep van Jezek om versterking kon niet gehono reerd worden. De clubkas van het eens zo rijke Feyenoord was dermate geschrompeld dat van dure aankopen geen spra ke kon zijn. Wijnstekers: „Ook ik heb op versterking aangedrongen, vooral toen het zeker was dat Wim Jansen ons zou verlaten. In een elftal dat vrijwel geheel bestaat uit op internationaal gebied geheel of vrij onerva ren spelers heb je vedetten no dig. Als je een club bent zon der enige pretentie kun je wel wat aanmodderen en is elk puntje er één. Maar zo'n club is Feyenoord niet. We willen aan de top meedraaien. Dan is mijn mening: gok, investeer in spelers, leen ze desnoods. Als je goed speelt, komt het pu bliek weer in groot aantal en ben je in een half jaar uit je in vesteringen". Skeetschutter Eric Swinkels kreeg er in Kiek van lepe- ren een zware concurrent bij. ..Hij is gewoon beter dan ik", aldus Swinkels.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 11