Machts
vertoon van
hockeyteam
Hecords Leefers
en Litjens
Sofia nieuw
beginpunt
voor water*
poloploeg
1
Goede start
van kanotop
SPOHI IMIBLHME
INDRUKWEKKENDE ZEGE OP
WEST-DUITSLAND: 4-0
DUBIEUZE ARBITRAGE IN
VERLOREN WEDSTRMDTEGENCUBA
mmr-
maaabh«s
LEIDSE COURANT
MAANDAG 5 MEI 1980 PAGINA 20
KEULEN Bondscoach Wim van Heumen kan gerust zijn.
Ook zonder Ron Steens (gestopt) en Ties Kruize (gebles
seerd) is de nationale herenhockeyploeg tot grote daden in
staat. Dat bleek dit weekeinde tijdens het viertandentoernooi
op het nieuwe kunstgrasveld in Keulen. Was het vertoonde
veldspel in de openingswedstrijd tegen Polen (43) vrijdag
nog erg matig, zaterdag maakte Oranje diepe indruk door het
sterk favoriete West-Duitsland de grootste nederlaag uit de
historie van de onderlinge wedstrijden te bezorgen (4—0). De
toernooiwinst werd gistermorgen vroeg zekerheid na een
nieuw machtsvertoon tegen Spanje (0—2).
De meest verbaasde man na
afloop van de triomf tegen
West-Duitsland was ongetwij
feld Pierre Hermans, de 27-ja-
rige doelman die langzaam
maar zeker in belangrijke wed
strijden de voorkeur krijgt bo
ven Maarten Sikking (het einde
van zijn illustere loopbaan is
nabij), omdat de schoten die
hij te verwerken had gekregen
op de vingers van een hand te
tellen waren. „Vier keer hoefde
ik slechts in actie te komen",
zei hij niet begrijpend. Het was
tekenend voor het beeld van
de wedstrijd. De Nederlandse
machine liep zo geolied dat er
voor de Westduitsers eenvou
dig geen eer te behalen was.
Van Asbeck schakelde het
grote talent Blöcher, die een
dag eerder tegen Spanje nog
schitterde, volledig uit. Een an
dere belofte van West-Duits
land, de 19-jarige Schmidt,,
kwam nauwelijks aan de bal en
moest worden vervangen. Ook
het aantal hoekslagen was ty
perend voor de onmacht van
de Europese kampioen. Neder
land mocht zes korte en vijf
lange hoekslagen nemen,
West-Duitsland kreeg pas in
de tweede helft twee strafcor-
ners.
Vermoedelijk verblind door de
zwakke verrichting van Neder
land tegen Polen verwaarloos
den de Westduitsers de man
dekking volledig. Nederland
kreeg onwaarschijnlijk veel
speelruimte en profiteerde
daar dankbaar van. De nieu
welingen Paul Leopold en Bob-
Jan Hillen pasten wonderwel in
de fel op succes beluste for
matie. Keer op keer werd de
Westduitse verdediging op het
door de regen spekgladde
kunstgras overrompeld. Zelfs
een vakman als Michael Peter
wist zich geen raad meer.
Voortdurend zag hij veel van
plaats verwisselende Neder
landse aanvallers op zich afko
men. Het was eigenlijk een
wonder dat de schade voor de
Westduitsers beperkt bleef tot
A0. Doyer, die na een bles
sureperiode steeds meer in zijn
oude ritme komt, en de na het
stoppen van Ron Steens tot
aanvoerder benoemde Litjens
scoorden elk tweemaal. Eerst
genoemde met twee ouderwet
se uithalen, Litjens uit de eer
ste strafcorner en acht minu
ten voor het einde uit een
strafbal.
Opvallend was de grote dosis
zelfvertrouwen waarmee dit
Oranje-nieuwe stijl speelde.
West-Duitsland, zonder de ge
blesseerde Trump, kreeg er
langzamerhand een minder
waardigheidscomplex van. Ook
bleek de waarde van de loop
trainingen onder leiding van
Kees Koppelaar overduidelijk.
Het uithoudingsvermogen van
een Van Asbeck, een Van 't
Hek, een steeds weer opko-
mendé Diepenveen, was onuit
puttelijk en stond tevens ga-
Van Asbeck (rechts) en Steens (no. 15) sluiten de Spanjaard Romeu in.
rant voor het uitblijven van de
traditionele inzinking. Dit Ne
derlands elftal was gewoon
niet kapot te krijgen.
„Ik had genoeg lucht over", zei
van Asbeck na afloop, en dat
is wel eens anders geweest.
Voor de Westduitse trainer
Klaus Kleiter kwam het spel
van zijn team als een complete
verrassing, vooral na de supe
rieure winst tegen het in Keu
len bijzonder zwakke Spanje
(61). „Slechter kon het niet
gaan bij ons", moest hij toege
ven. „Het was erg leerzaam. Ik
heb nu eens duidelijk kunnen
zien waar onze zwakke punten
liggen". En oud-international
Fritz Schmidt zei: „het meest
verbazingwekkend vond ik dat
de Nederlanders zo vaak vrij
aanspeelbaar waren". Het
Westduitse hockeyteam kwam
voor de eerste maal in de ge
schiedenis van het kunstgras
niet tot een doelpunt.
De slotwedstrijd tegen Spanje
was zondagochtend eigenlijk
niet meer dan een verplicht
nummer. Na de krachtsinspan
ning van vijftien uur eerder te
gen de gastheren was de moti
vatie wat weggeëbd, al bete
kende dit niet dat de Spanjaar
den een kans op succes werd
gegund. Met 62 liet Neder
land er geen twijfel over be
staan wie in Keulen over de
beste ploeg beschikte. Litjens
schroefde met drie treffers zijn
toernooitotaal op tot acht, Van
't Hek maakte twee zeer fraaie
doelpunten en Doyer scoorde
met een verrassende push, die
zelfs de Westduitse scheids
rechter Stelter niet in het net
zag flitsen. Na overleg met zijn
Poolse collega Kuston besloot
hij de treffer toch goed te keu
ren.
Van Heumen was met name
goed te spreken over de ge
toonde kwaliteiten van de de
butanten Leopold en Hillen.
„Zij hebben in dit toernooi erg
goed gespeeld", aldus de goed
gehumeurde bondscoach.
„Toch is het nog niet zeker of
zij een vaste plaats in de basis
krijgen. Met Ties Kreuze in
vorm heb ik een man te veel.
Als de Olympische Spelen niet
doorgaan heeft dit toernooi
niet al te veel waarde voor me.
Al is het wel zo dat ik het ren
dement van de looptrainingen
heb kunnen waarnemen. Voor
het overige is er bij de spelers
weinig te merken van gebrek
aan inspiratie dat de Spelen
mogelijk niet doorgaan.
De eindstand van het toernooi is:
1. Nederland 36 145
2. West-Duitsland 9—5
3. Polen 3—2 68
4. Spanje 3—0 4—15.
KEULEN Wouter Leefers heeft gisteren in Keulen te
gen Spanje (9—2) het record aantal interlands van Ron
Steens geëvenaard.
Leefers en Steens voeren nu de ranglijst aan met een totaal
van 139 interlandwedstrijden. Op 16 mei krijgt Leefers in
Rotterdam de kans om koploper te worden. Steens heeft
enkele weken geleden besloten zijn loopbaan te beëindi
gen.
Paul Litjens bereikte bij het vierlandenhockeytoernooi het
indrukwekkende totaal van 200 doelpunten voor het Neder
lands elftal. De jubilerende treffer kwam zaterdag in de
wedstrijd tegen West-Duitsland acht minuten voor het ein
de uit een strafbal tot stand. Litjens werd in Keulen met
acht doelpunten topscorer.
WILLEBROEK De Neder
landse kano-kernploeg
heeft in zijn eerste selec
tiewedstrijd voor de sa
menstelling van de Olym
pische afvaardiging sterk
gevaren. In het Belgisch
nationaal sportcentrum Ha-
zewinkel bij Willebroek
plaatsen de pupillen van
bondscoach Karei Muys
zich het afgelopen week
einde niet alleen in alle fi
nales van' de elite-num
mers, in die eindstrijden
bevestigden zij in het alge
meen de verwachtingen
die in de series waren ge
wekt.
Een uitzondering daarop
vormde eigenlijk alleen Jan
Baayens gisteren in de k-1
500 meter. Verkrampt va
rend werd hij in de finale
negende en laatste.
De regatta van Hazewinkel
had met de olympische
ploegen van Oost- en West-
Duitsland, Polen, Frankrijk,
Italië, Zwitserland, Neder
land en België een goede
bezetting.
Opmerkelijk was dat de Ne
derlandse verrichtingen op
de kilometer beter waren
dan op de 500 meter. „Op
zich niet verwonderlijk", al
dus bondscoach Muys,
„aangezien wij nog in trai-
ningsopbouw zijn en het op
de 500 meter op pure snel
heid aankomt".
De beste prestaties lever
den Ron Stevens en Gert-
Jan Lebbink op de k-2,
Coach Karei Muys be
reikte met zijn pupillen
alle finales.
1000 meter. Achter de beide
boten van Oost-Duitsland
werd de Quo-Vadis/DKV-
combinatie derde, vóór de
nationale kampioenen van
Italië, Zwitserland en Polen.
Daarbij kwam nog dat de
Nederlanders op de ongun
stige lage boei voeren.
Daags daarop gingen Ste
vens en Lebbink op de 500
meter als zesde door de fi
nish met overigens een ach
terstand van slechts 0.4 se
conde op de sterke Polen
Olszewski en Ostrowski, die
vierde werden. De k-4 met
een Weerdenburg, Stevens,
Lebbink en Baayens zag
zich vrijwel op de streep een
derde plaats ontgaan. De
Italianen eisten met amper
0.3 seconde voorsprong het
brons op. Ook Baayens mis
te de derde plaats net. Dat
de topposities voor de Ita
liaanse oud-wereldkam
pioen Perri en de Oostduit
ser Helm (die vorig jaar in
Duisburg de wereldtitel ver
overde) waren, stond bij
voorbaat vast. Felle strijd
heeft Baayens bijna een ki
lometer met de Oostduitser
Nolte geleverd om de derde
plaats. De man van De Geu
zen moest in de slotfase
buigen voor het geweld van
de Oostduitser.
Ook de k-2 Marijke Keg
ge/Ineke Bakker was zater
dag ingedeeld op een on
gunstige boei, zonder be
scherming tegen de schuin
van voren inkomende harde
wind. De gerenommeerde
Oostduitse combinatie Ge-
naus/Fischer en de sterke
Belgische equipe Kuppens-
/Vernaille scheidde zich van
het veld van zeven boten af.
Ondanks de ongunstige om
standigheden bleven Kegge
en Bakker in de k-2-race op
de 500 meter goed volgen.
Ze konden niet voorkomen
dat ook de Italiaanse en de
Poolse boot, zij het met mi
nieme voorsprong, voor
haar eindigden.
Engelse kanovaarders be
heersten gisteren de Inter
nationale wedstrijden van
de Twente-regatta. Een re
latief sterke afvaardiging uit
Engeland won vijf van de
zes nummers.
Nico Landeweer: drie doelpunten tegen Cuba.
SOFIA De rode vlaggen en banieren die
nog herinnerden aan het feest van de eerste
mei, zwaaiden loom heen en weer in de wind.
Het was eindelijk warm in Sofia, het bladgoud
op de koepeldaken van de Alexander Nevski-
kathedraal glinsterde nadrukkelijk. De vele
parken en pleinen in de Bulgaarse hoofdstad
waren overvol. Bulgarije leefde op na de „nat
te moesson" die in deze tijd hoogst ongewoon
is. Ook het Nederlands waterpoloteam had de
zon opgezocht en keek vanaf een terrasje met
gemengde gevoelens terug op het mondiale
kwalificatietoernooi. Natuurlijk, de plaatsing
voor Moskou was bereikt en dat was het uit
gangspunt, maar bondscoach Ivo Trumbic en
de zijnen hadden hoger willen grijpen. Ze
hadden dit toernooi willen winnen om te laten
zien dat er feitelijk geen twee kwalificatietoer
nooien nodig waren op weg naar het Olym
pisch bassin. Maar dat ideaal werd niet be
reikt. In het cruciale duel met Cuba, het enige
van de twaalf in Sofia deelnemende landen
dat zeker naar Moskou gaat, leed Nederland
een krappe en in ieder geval onverdiende ne
derlaag: 9-8.
Dat hadden de Cubanen voor een goed deel te
danken aan de Bulgaarse scheidsrechter Nikola
Exerov, voor wie bij voorbaat vast stond dat
Nederland niet zou winnen. De macht van een
waterpolo-arbiter is dermate groot dat zoiets
dan ook niet gebeurt. Sport en politiek liepen
hand in hand bij deze wedstrijd. Het was alle
maal zo simpel en doorzichtig. Niet alleen is
Cuba de enige definitieve Moskou-ganger, maar
het politieke systeem komt ook aardig overeen
met dat van Bulgarije. Beide landen kunnen het
voorts uitstekend vinden met de Sovjet-Unie en
de driehoeksverhouding ligt voor de hand.
Daarom moest Cuba geholpen worden en Ne
derland, dat als voornaamste belager van de
Middenamerikanen werd beschouwd, zou dan
wel de dupe worden. Hetgeen prompt gebeur
de.
Gaidanov, de tweede Bulgaarse scheidsrechter,
bezorgde Nederland tegen Spanje de eerste
verliespunten, maar werd voor de rest van het
toernooi geschorst. Daarna was de Bulgaarse
en tevens Cubaanse hoop gesteld op Exerov.
Door zijn toedoen leed ook Griekenland een ne
derlaag tegen Cuba. Een protest van de Helle
nen werd afgewezen, omdat de organisatie
moeilijk twee Bulgaarse scheidsrechters aan de
kant kon zetten. Dat werd Nederland fataal. Het
kreeg vier strafworpen tegen, waarvan drie
hoogst discutabel en zoiets overleeft een ploeg
nu eenmaal niet.
Doodzonde
Een domper voor Nederland, maar er was on
danks alle ergernis geen echte verbittering. De
meeste spelers wisten dat de ploeg, gemeten
naar de tijd dat ze bij elkaar is. een ongekend
hecht collectief vormt. Jan-Evert Veer: „Voor
een goede winnende ploeg is het noodzakelijk
dat zo'n team vier tot vijf jaar samenspeelt. Kijk
maar naar de Australiërs, de Cubanen en de
Spanjaarden. Daarom is het doodzonde dat de
ploeg die in Montreal derde werd, uit elkaar is
gevallen. Dat waren jonge jongens, van wie de
meesten ook nu nog in de ploeg hadden kunnen
zitten. Als dat het geval geweest was, behoor
den we nu nog tot de wereldtop".
Toch werd het team door Henk Lichtenveldt, in
Montreal radio-verslaggever, later teammana
ger en nu In een soort dubbelfunctie, beter ge
noemd dan dat van de vorige Olympiade. „Be
langrijk is dat de ploeg bij elkaar blijft. Of Mos
kou nu doorgaat of niet. Dat eerste Is hoofd
zaak. Ik zal er mijn best voor doen". Nadrukke
lijk stelt hij dat vooraf goede afspraken moeten
worden gemaakt. „Dat heeft de zwembond in
het verleden altijd verzuimd en dan moest er
achteraf gelijmd worden". De voorbeelden lig
gen voor de hand: in Montreal werden de conf
licten niet de wereld uitgeholpen en tijdens de
wereldkampioenschappen in West-Berlijn is er
ook heel wat af geruzied.
Tussendoor was er nog het geruchtmakende
conflict tussen „hofleverancier" AZC Alphen en
de KNZB waardoor enkele internationals thuis
bleven. Geleidelijk aan kwamen ze echter terug
op hun plan er maar mee te stoppen: Jan-Evert
Veer, Hans van Zeeland, Tonny Buunk en Nico
Landeweerd en met de daaraan toegevoegde
nieuwe talenten moet er veel mogelijk zijn.
Hamvraag is of de ploeg niet opnieuw uiteen zal
vallen indien de Olympische Spelen van Mos
kou, wat Nederland betreft, nipt doorgaan.
Sommige ouderen gaan er maatschappelijke
problemen mee krijgen, sommigen ook hebben
na tien, twaalf jaar geen zin meer in waterpolo.
Dat geldt onder meer voor Veer die maar liefst
zes avonden in de week traint en in het week
einde bovendien nog coacht en speelt.
Verslaafd
Ook Buunk denkt er over zijn cap in de douche
cel te hangen, omdat hij het zakelijk allemaal
niet goed meer kan combineren. Op beide rou
tiniers zal een dringend beroep worden gedaan
voor het Nederlands zevental beschikbaar td
blijven tot na het Europees kampioenschap, dat
volgend jaar in het Joegoslavische Split wordt
gehouden. „Ik kan het gewoon niet meer op
brengen", zegt Veer nu, „maar ik ben aan polo
verslaafd, dus wie weet, teken ik nog een jaartje
bij". Ook Buunk liet zich in die bewoordingen
uit. „Als het helemaal moet en het werkklimaat
is goed, dan blijf ik er tot na Split bij. Veer en ik
zullen in de tussentijd moeten proberen die jon
ge gasten wat meer ervaring te laten opdoen".
Zo beschouwd zou een niet-gaan naar Moskou
voor het Nederlands waterpolo geen onoverko
melijke ramp zijn. Hoewel het toernooi in Mos
kou bij een westelijke boycot niet gedevalueerd
wordt, aangezien toch alle sterke landen uit het
Oostblok komen, zou het Nederland niet in een
ongunstige positie laveren. Voorwaarde is wel
dat deze formatie bij elkaar blijft. Om met
coach Ivo Trumbic te spreken: „Na Moskou
hoeft er niet opnieuw begonnen te worden, wel
nee, we gaan gewoon door. Dit toernooi was
een tussenstation op weg naar bijvoorbeeld
Split".
FRANS VAN DER MESPEL
Nederland-Cuba 8-9 (3-2, 1-3, 2-2, 2-2). Scoreverloop:
Van Zeeland 1-0, Oiaz (strafworp) 1-1, Landeweerd 2-1.
Gerardo 2-2, Van Zeeland 3-2, Rizo 3-3, Rizo (strafworp)
3-4, Costa (strafworp) 3-5. Landeweerd 4-5, Noordegraaf
5-5, Benltez 5-6, Landeweerd 6-6, Diaz 6-7, Veer 7-7, Diaz
(strafworp) 7-8, Noordegraaf 8-8, Domlngulz 8-9.
Nederland-Canada 11-2 (2-0, 1-1, 3-0, 5-1). Scoreverloop:
Noordegraaf 1-0, Veer 2-0, Noordegraaf 3-0, Dlon (straf
worp) 3-1. Landeweerd 4-1, Van Zeeland 5-1, Veer 6-1,
Van Belkum 7-1, Veer 8-1. Van Belkum 9-1, Nieuwenhui-
zen 10-1, Lawrence 10-2, Nleuwenhuizen 11-2.
Overige uitslagen: FrankrIJk-Egypte 11-4, China-Japan 6-
3. Israël-Mexlco 3-3, Australlë-Spanje 6-4, Canada-Grie
kenland 3-7, Frankrljk-Chlna 6-6, Japan-Mexico 5-12, Is-
raëi-Egypte 4-3. Cuba-Australlë 5-5, Spanje-Grlekenland
10-4.
Eindstand poule A: 1. Spanje 7 (31-34), 2. Australië 7 (28-
22), 3. Cuba 7 (32-28), 4. Nederland (38-23), 5. Grieken
land (24-36). 6. Canada 1 (16-34). Groep B: 7. China 9 (36-
24). 8. Frankrijk 8 (33-21), 9. Mexico 5 (30-19). 10. Israël 4
(23-25), 11. Japan 4 (26-38), 12. Egypte 0 (19-40).
