EG bereikt akkoord
sancties
Oplossing van
jrobleem Britse
ijdrage lijkt mogelijk
Resultaat van auton
Palestijnen tot nu toe minimaal
Duitse welvaartshond onderseheidtzieh niet van bezitter
Linkse en rechtse
studenten slaags in
universiteit Teheran
Artsen
geven
Tito op
1IL ii r.
UITENLAND
LEIDSE COURANT
DINSDAG 22 APRIL 1980 PAGINA 9
(Van onze correspondent
Ami van Vree)
BONN - Duitse honden zijn
te dik. Tot deze verrassende,
maar voor het menselijke ras
ook enigszins beschamende
conclusie is een hoogleraar in
Hannover gekomen na een
omvangrijk wetenschappelijk
onderzoek. Prof. Meyer heeft
ettelijke beesten op zijn labo-
ratorumweegschaal gezet en
constateerde daarbij dat
vooral stadshonden opvallen
de overeenkomsten met hun
eigenaars vertoonden: ze eten
teveel en te vet, ze hebben te
weinig beweging, met als on
afwendbare gevolgen storin
gen in de bloedsomloop, hart
klachten en vroege dood. Dat
geldt voor meer dan 30 pro
cent van de honden; bij som
mige soorten (boxers, spa
niels, teckels) lijdt zelfs de
helft aan overgewicht.
Daar hebben we hem dus: de
welvaartshond. In niets meer
onderscheidt hij zich van zijn
bezitter die na een copieuze
maaltijd met zijn Mercedes
naar het bos rijdt om samen
met het beest een eindje te
gaan trimmen. Prof. Meyer
hield ook een enquête onder
dierenartsen en kwam daar
bij nog tot een merkwaardi
ger slotsom: hoe beter het
baasje of het vrouwtje het
zichzelf laat smaken, des te
grotere brokken laten zij
voor hun lieveling liggen met
als gevolg dat de mate van
corpulentie van mens en dier
gelijke tred houdt.
Hoe schril steekt daar de
vijandigheid tegen af waar
mee het menselijke kroost
wordt bejegend. Ongeveer
gelijk met het rapport van
prof. Meyer verscheen een
boekje waarin een pedagoog
de reacties afdrukte die hem
hadden bereikt op zijn vraag
aan honderden jonge moe
ders, hoe het met de vriende
lijkheid tegenover kinderen
in de Bondsrepubliek is ge
steld. De resultaten waren zo
schrikbarend dat de samen
steller zijn boekje maar gelijk
de ondertitel meegaf: ,.Over
de schande om kinderen te
hebben". De vrouwen be
richtten over wrevel en af
keer bij vrienden en verwan
ten als zij mededeelden een
baby te verwachten; over on
gelovigheid als je vertelt,
echt meer dan een of twee
kinderen te willen hebben;
over de manier waarop zij
met hun kleuters worden be
handeld op straat, in winkels
en in bus of tram; over de
discriminatie bij woningtoe
wijzing en noem maar op. Als
alleenstaande moeder met
een kinderwagen in de stad
ben je aan de goden overge
leverd. Het aanbieden van
hulp is eerder uitzondering
dan regel - commentaar
daarentegen in overvloed. Zo
antwoordde een 50-jarige
man toen hem om assistentie
bij het instappen van een bus
werd gevraagd: „Als je kin
deren op de wereld zet, moet
je zelf je er ook maar mee
zien te redden".
Het zijn geen grote, dramati
sche gebeurtenissen die de
jonge moeders beleven, maar
de kleine, onaangename din
gen van alle dag die het kli
maat van kindervijandelijk
heid aantonen. De urenlange
wachttijden bij de huisarts,
de ervaring wat er gebeurt
als je tegen een nieuwe huis
eigenaar zegt dat je drie kin
deren hebt, de woedende
reactie van de hondenbezit
ter als je hem erop wijst dat
de zandbak van de kleuters
Zo zijn we weer terug bij ons
uitgangspunt, de hond die in
de Bondsrepubliek op net zo
veel, misschien wel meer
sympathie dan kinderen mag
rekenen. In talloze flatgebou
wen is het al heel gewoon om
daar de mededeling aan te
treffen: „Het spelen van kin
deren op binnenplaats, gang
en trappen is ten gerieve van
alle huurders verboden". Het
wachten is nu nog slechts op
een bordje: „Honden en kin
deren aan de lijn houden".
OPTIMISME
IN
LUXEMBURG
GROEIT
EMBURG De ministers
financiën van de negen
planden hebben gisteren in
ocemburg, hoewel er „vooruit-
I hg" is geboekt, nog geen óplos-
I ig weten te bereiken in het
afliet tussen Engeland en de
erige acht lidstaten over de
I itse bijdrage aan de uitgaven
I n de Gemeenschap. Het voor-
amste resultaat van de bespre
ngen bleek te bestaan uit het
meenschappelijk inzicht, dat
f t „Britse probleem" in de huidi-
wereldsituatie (Iran, Afghanis-
n) niet tot een breuk binnen de
L !G mag leiden. Daarnaast is
tn echter duidelijk optimistisch
er de uiteindelijk oplossing
r n het probleem rond de Britse
idrage.
Op de EG-tafel ligt nog steeds de miljar
den-eis van de regering-Thateher, waar
aan de landen van het continent maar
zeer ten dele tegemoet willen komen.
Toch was er gisteren enig optimisme over
een oplossing van de moeilijkheden te be
luisteren, wat er op zou kunnen wijzen
dat de Britten eventueel bereid zijn de ei
sen wat terug te schroeven. Daarnaast
heeft de Europese Commissie voorstellen
geformuleerd voor een vermindering van
de Britse bijdrage en een vergroting van
de subsidies. Het geld dat hierdoor be
schikbaar komt zou in een speciaal fonds
gestopt moeten worden, waaruit bepaalde
projekten in Engeland (ten behoeve van
stadsvernieuwing, kolenwinning, wegver
bindingen en eventueel een kanaaltunnel
naar Frankrijk) kunnen worden gefinan
cierd. Voorwaarde daarbij is echter voor
de overige acht lidstaten, dat de bestaande
EG-regels onaangetast blijven, er geen
discriminatie ten opzichte van andere
(arme) lidstaten ontstaat en evenmin een
nieuw geldverslindend begrotingshoofd
stuk. Het speciale fonds voor Engeland zal
daarom slechts enkele jaren mogen be
staan. Er dient ook een financieel plafond
in te komen. De hoogte van dat plafond
en de duur van de voorziening zijn echter
nog twistpunten, die elk moment weer
onoverkomelijker kunnen blijken dan gis
teren in Luxemburg het geval leek.
Toch zal men er alles aan doen om de pro
blemen weg te werken. Europese solidari
teit wordt momenteel belangrijker dan
ooit geacht, vooral nu de lidstaten de van
daag of morgen een besluit moeten nemen
over de maatregelen tegen Iran. Een op
lossing van het Britse vraagstuk zal daar
om het komend weekeinde mogelijk zijn,
maar dan moeten de negen regeringslei
ders, onder druk van de wereldpolitieke
situatie, wèl bereid zijn om het interne
EG-probleem te relativeren door middel
van een feitelijke én grotere bereidheid
tot compromissen.
[EMBURG De ministers van
itenlandse Zaken van de Europese
neenschap die vandaag beraadsla-
over strafmaatregelen tegen Iran,
jn bereid een voorstel te aanvaarden
li de invoer van Iraanse olie te beëin-
I jen, de diplomatieke contacten met
mijl tn aanzienlijk te verminderen en wa-
oleveranties aan dit land te verbie-
n. Dit hebben diplomatieke zegslie-
n in Luxemburg verklaard,
dit niet tot gevolg heeft dat Iran de
ongeveer vijftig Amerikaanse gijzelaars in
de ambassade van de Verenigde Staten in
Teheran in vrijheid stelt, dan is de Euro
pese gemeenschap bereid tot afkondiging
van volledige economische sancties tegen
Iran, aldus de zegslieden.
Het voorstel dat vorige week werd inge
diend door Groot-Brittannië kreeg alge
mene instemming, zelfs van Frankrijk,
dat eerder niet bereid bleek tot dergelijke
krachtige maatregelen.
Een Britse zegsman verklaarde dat zijn
land bereid is om besprekingen te voeren
over opvoering van de produktie van olie
uit de Noordzee om het gat dat door het
wegvallen van de Iraanse olie ontstaat, op
te vullen. De Iraanse olie-invoer van de
negen EG-landen bedraagt thans onge
veer 5,5 procent van de totale olie-import
van de Gemeenschap.
De EG-beslissingen over Iran zouden mo
del kunnen staan voor maatregelen van
andere bondgenoten van de VS waaron
der Japan.
Mevrouw Barbara Timm, moeder van een in de Amerikaanse ambassade gegijzelde
marinier Kevin Hermening, bezoekt een kerkhof, waar slachtoffers van het sjahregiem
begraven zijn. Dit was bedoeld als tegenprestatie voor de toestemming van de Iraan
se regering om haar zoon in de ambassade te bezoeken. Zij wordt vergezeld door
haar echtgenoot (geheel rechts) en een aantal militante Iraanse studenten, onder wie
een vrouw.
TEHERAN De politieke activiteit in Iran
concentreert zich niet meer rond de bezette
Amerikaanse ambassade, maar op de uni
versiteit in Teheran, waar fel gevochten is
tussen linkse anti-Khomeinystudenten en
en radikale moslemstudenten. Zowel presi
dent Bani-Sadr als ayatollah Khomeiny
hebben gewaarschuwd, dat deze tweedracht
de confrontatie met de VS verzwakt.
Leden van de revolutionaire garde probeerden
vergeefs een eind te maken aan de gevechten
tussen de studenten onderling. Ondanks het ge
bruik van traangas en schoten in de lucht bleef
de menigte in de omgeving van de universiteit
groeien. De linkse studenten, veelal leden van
de Fedayeen sloegen aanval na aanval van de
•noslemstudenten op het universiteitsterrein
af. Er zouden 13 doden en 150 gewonden geval
len zijn.
In Koerdistan hebben zich eveneens nieuwe
gevechten voorgedaan en wel in de buurt van
de stad Saqqez, waar regeringstroepen te ma
ken kregen met guerrillastrijders.
Inmiddels heeft de moeder van een gegijzelde
Amerikaanse marinier, mevrouw Barbara
Timm, een bezoek aan haar zoon Kevin mogen
brengen. Voor de extreme rechter Khalkhali
aanleiding te verklaren, dat dit bezoek een aan
leiding zou kunnen zijn om de Amerikaanse ge
gijzelden vrij te laten. Er zijn voorts aanwijzin
gen. dat meer van dergelijke bezoeken zullen
mogen worden afgelegd.
•mier Begin van
el heeft vorige
'eek in Washington
eer bereikt dan ie
tereen had voor-
ld. Terwijl presi-
Ient Carter en presi-
lent Sadat de in-
truk wekten dat zij
igin naar hun
tand zouden kun-
\en zetten, bleef Be-
vasthouden aan
in oorspronkelijke
idpunten. De Is-
ilische nederzet-
-npolitiek in be
t Arabisch gebied
'ordt niet gewij-
en het overleg
ver Palestijnse au-
momie zal beurte
lings in Israël en
te worden ge
ouden. Alleen de
frequentie wordt op
gevoerd, maar of
dat opvallende re
sultaten zal leiden
is de vraag. Mis
schien kan er op 26
mei een jaar na
de Camp David-ak-
koorden weer een
document getekend
worden, maar dat
kan niet verhullen
dat de vooruitgang
minimaal blijft.
WASHINGTON Tijdens zijn be
zoek aan Washington heeft de Is
raëlische premier Begin meer be
reikt inzake de Palestijnse autono-
miebesprekingen dan hij voor zijn
vertrek had durven hopen. Na de
geslaagde besprekingen tussen
president Carter en de Egyptische
leider, Anwar Sadat, zag het er
aanvankelijk naar uit dat premier
Begin onder zware druk zou wor
den gezet.
Zowel president Carter als presi
dent Sadat moesten om politieke
redenen het bewijs leveren dat er
schot zat in de Palestijnse autono-
miebesprekingen. Maar dat lukte
niet erg omdat premier Begin on
verkort vasthield aan de omstre
den nederzettingenpolitiek op de
westelijke Jordaanoever.
Om premier Begin tot andere ge
dachten te brengen, wilden de Egyp
tische en Amerikaanse leiders de be
sprekingen verplaatsen naar Was
hington. Onder het wakend oog van
president Carter en zijn adviseurs
moest het mogelijk zijn om de Israëli
sche onderhandelaars te dwingen nog
voor 26 mei belangrijke concessies te
doen aan de Palestijnse zaak.
In de Camp David-akkoorden die
ruim een jaar geleden werden onder
tekend op het plantsoen van het Wit
te Huis was overeengekomen dat op
uiterlijk 26 mei van dit jaar overeen
stemming bereikt moest zijn over een
vorm van Palestijnse autonomie. Aan
de vooravond van het vertrek van
president Sadat uit Washington de
den hier zelfs de geruchten de ronde
dat op deze datum inderdaad een
overeenkomst ondertekend zou wor
den.
Ook na het bezoek van Begin is dat
nog steeds mogelijk, maar zowel Car
ter als Sadat hadden zich andere om
standigheden gewenst. Tijdens zijn
besprekingen met president Carter
heeft premier Begin duidelijk ge
maakt dat hij niet instemt met een
verplaatsing van de besprekingen
naar Washington. Als argument
voerde hij aan dat beide onderhande
lingsteams regelmatig verslag moeten
uitbrengen aan Jeruzalem en Cairo
en dat de vertraging waarmee dit on
vermijdelijk gepaard gaat, de bespre
kingen alleen maar kunnen schaden.
„Vervolgcommissie''
Verder heeft premier Begin presi
dent Carter en president Sadat weten
te overtuigen dat het volslagen on
mogelijk is om op 26 mei een over
eenkomst te tekenen als niet alle ge
schilpunten tussen beide partijen uit
de weg zijn geruimd. De Camp Da
vid-akkoorden bieden echter ruimte
om de meningsverschillen voorlopig
terzijde te leggen en ze toe te ver
trouwen aan een commissie die de
raadselachtige naam „vervolgcom
missie" heeft meegekregen.
De taak van deze vervolgcommissie
is nauwelijks omschreven. Volgens
sommige berichten is het de bedoe
ling dat de commissie de onderhan
delingen voortzet over vitale geschil
punten zoals de veiligheid van Israël
en de opzet van het Palestijnse zelf-
Carter en Sadat: op een lijn.
bestuur. De commissie zou zijn taak
moeten aanvatten als deze geschil
punten niet worden opgelost in de
korte tijd die de partijen van 26 mei
scheidt.
Maar in de wandelgangen van Was
hington doet ook een tweede versie
over de taak van de commissie de
ronde. In deze versie gaat men ervan
uit dat er tijdens de non-stop bespre
kingen overeenstemming wordt be
reikt over de voornaamste politieke
meningsverschillen. De vervolgcom
missie moet zich met de minder be
langrijke zaken bezig houden, zoals
wie na 26 mei de waterrechten over
de westelijke Jordaanoever krijgt.
Wat de rol van de commissie ook
moge zijn, hij lijkt slechts in het le
ven geroepen om te bewijzen dat de
Camp David-akkoorden nog steeds
als basis voor vrede in het Midden-
Oosten kunnen dienen.
Zelfs als men het meest optimistische
standpunt inneemt, valt het moeilijk
te geloven dat de Jordaniërs en de
Palestijnse Arabieren op aandrang
van de commissie hun bezwaren
plotsklaps vergeten en naar de on
derhandelingstafel rennen om presi
dent Sadat en premier Begin de hand
te schudden. Dit komt gedeeltelijk
omdat Begin blijft weigeren de Israë
lische nederzettingenpolitiek, die hij
als onontbeerlijk beschouwt voor de
veiligheid van zijn land, ter discussie
te stellen.
Hoewel hij tijdens zijn persconferen
tie in Washington sprak over een te
rugtrekken van de Israëlische mili
taire regering van de westelijke Jor
daanoever, weigert hij stelselmatig
wijzigingen aan te brengen in de ne
derzettingenpolitiek. En zelfs als het
probleem van de Israëlische veilig
heid kan worden opgelost door de ne
derzettingen als een defensielinie te
beschouwen, ligt er nog de kwestie
van de Arabieren in oostelijk Jeruza
lem.
Hoe het ook zij, gezien de uiterste
trage vooruitgang tijdens de afgelo
pen tien maanden, lijkt het onwaar
schijnlijk dat er nu in een vloek en
een zucht overeenstemming kan
worden bereikt over de opzet van het
Palestijnse zelfbestuur en de Israëli
sche veiligheid.
In dat geval moet de vervolgcommis
sie de onderhandelingen over de gro
te lijnen voorzetten, terwijl de drie
hoofdpersonen, president Carter, pre
mier Begin en president Sadat we
derom tegen een achtergrond van
bloeiende magnolia's vriendelijk la
chen naar de fotografen en hun me
ningsverschillen toedekken.
Er zijn nog steeds waarnemers in
Washington die van mening zijn dat
de vervolgcommissie uiteindelijk tot
succes zal leiden. Dit argument is ge
baseerd op de theorie dat elke voor
uitgang, hoe klein ook, beter is dan
helemaal geen vooruitgang.
Maar dan gaat men voorbij aan de
wankele positie van president Sadat.
Uit de overeenkomst moet blijken
dat de Israëlische regering belangrij
ke concessies heeft gedaan. Zo niet,
dan zullen gematigde Arabieren,
zoals koning Hoessein, die tot nu in
het openbaar het vredesproces heeft
gemeden als de pest hoewel hij de af
gelopen jaren wel heimelijke ontmoe
tingen heeft gehad met Israëlische
ministers, hun steun onthouden. Sa
dat zou dan nog verder verwijderd
raken van de Arabische wereld en
steeds meer steun verliezen in eigen
land.
ALEX BRUMMER THE GUAR
DIAN
BELGRADO De artsen van
de Joegoslavische president
Tito hebben toegegeven dat ze
hun strijd om het leven van
hun patient praktisch hebben
verloren: ambassades in de
hoofdstad bereiden zich voor
om hun regeringen over de
uitvaartplechtigheden in te
lichten.
In het somberste dagelijkse
medische bulletin dat ze sinds
Tito drie maanden geleden
werd opgenomen hebben uit
gegeven, zeggen de acht artsen
maandag dat de toestand van
de 87-jarige president „buiten
gewoon ernstig" was en dat
zijn leven ernstig wordt be
dreigd.
De inwendige bloedingen die
zich zondag van Tito's maag
naar zijn ingewanden hadden
uitgebreid, blijven voortduren.
Zijn lever is aanzienlijk be
schadigd en hij heeft zware
geelzucht opgelopen. Verder
lijdt Tito aan een zwak hart,
slecht functionerende nieren,
longontsteking en hoge koorts.
Verkiezings
strijd na dood
CDU-voorman
gestaakt
(Van onze correspondent
Ami van Vree)
BONN - De verkiezings
strijd in de dichtbevolkte,
aan Nederland grenzende
deelstaat Noordrijn-Westfa-
len waar op 11 mei een
nieuw parlement wordt ge
kozen, is met instemming
van alle partijen tijdelijk
stopgezet na de onverwachte
dood van de lijsttrekker van
de CDU, Heinrich Koeppler,
afgelopen zondagavond. De
verkiezingsbiljetten waarop
zijn afbeelding voorkomt,
zullen van een rouwrand
voorzien worden.
Gisteren is besloten om tot na
de begrafenis op donderdag
alle politieke activiteiten te
staken; de verkiezingsuitzen
dingen op radio en tv zullen
de gehele week achterwege
blijven. Daarna resteren nog
slechts twee weken tot de ver
kiezingen.
Zaterdag wordt tijdens een
buitengewone CDU-vergade-
ring beslist wie de opvolger
van de gestorven lijstaanvoer
der zal worden. Het staat vrij
wel vast dat dit prof. Kurt Bie-
denkopf zal worden.
Aanhang
Begin wenst
heengaan van
Weizman
JERUZALEM Aanhangers
van premier Begin van Israël
hebben gisteren verklaard te
zullen streven naar het afzet
ten van Ezer Weizman als mi
nister van defensie, ondanks
het risico dat hierdoor de rege
ring zou kunnen vallen.
De parlementscommissie van
de partij zal later deze week
bijeenkomen om te stemmen
over een motie van wantrou
wen tegen Weizman, zo zei hij.
Aanleiding tot dit alles was
een interview van de Israëli
sche minister van defensie
waarin hij verklaarde voor
stander te zijn van vervroegde
verkiezingen.
Brand
bejaardenhuis in
Dijon was
aangestoken
DIJON De felle brand, die
maandag in een bejaardente
huis in de buurt van Dijon
aan 19 mensen het leven heeft
gekost, blijkt te zijn aangesto
ken.
Rechercheurs hebben in het
gebouw vier brandhaarden ge
vonden.
Nadat de bejaarden, in het ge
bouw wonen 125 mensen op
leeftijd van wie diversen inva
lide zijn, al naar bed waren ge
gaan, ontstond er brand in een
prullenbak. Ook deze moet
aangestoken zijn, vermoedelijk
om de aandacht van het perso
neel af te leiden. Intussen
werden branden gesticht in de
zalen van het bejaardentehuis.
Er zijn geen arrestaties ver
richt.
Gratie in
Zimbabwe
SALISBURY De nieuwe re
gering van het zojuist onaf
hankelijk geworden Zimbab
we heeft maandag gratie be
kendgemaakt voor 9.000 ge
vangenen in het land.
De gratie betreft veedieven,
dienstweigeraars, gevangenen
met een straf van 18 maanden
of minder en gevangenen die
nog maar 18 maanden of min
der uit moeten zitten.
De straffen van gevangenen
die tot meer dan 18 maanden
zijn veroordeeld, zullen met
een-derde verminderd wor
den.
