De officiële
inhuldiguigsmunten.
Ditektvan
sRijks Munt.
g GRAVIN VAN LIMBURG STIRUM:
„Desnoods twaalf uur in
de regen om inhuldiging
van Beatrix te zien
H
ff
Massale kraakacties
op inhuldigingsdag
Kinderen met longziekten zijn
moeilijk naar dokter te krijgen
Den Haag krijgt
Oranjevereniging
Deze week
bij de melkman:
ilNNENLANP
LEIDSE COURANT
DINSDAG 22 APRIL 1980 PAGINA 15
M-tiui
uur
Leider
769313
DEN HAAG Er zijn sup
porters die met toeters en
bellen elke zondag naar het
voetbalstadion trekken. Er
zijn kleine meisjes die heel
voorzichtig proberen een
handje op de arm van hun
idool Julien Clerc te leggen.
Ook zijn er liefhebbers die
helemaal idolaat worden bij
het ontwaren van een eeu
wenoude Ming-vaas. Niets
echter van dit alles voor de
douairière M. H. Gravin van
Limburg Stirum-Hoeufft van
Velsen. Zij heeft nu al 74 jaar
lang slechts één ware hart
stocht: het Huis van Oranje.
Op 30 april zal zij dan ook
niet te vinden zijn achter het
televisie-apparaat. „Met het
vaandel en een afvaardiging
van onze nieuwe Haagse
Oranjevereniging ga ik naar
Amsterdam. Ik hoop ge
zien mijn leeftijd een
plaatsje in de Nieuwe Kerk te
krijgen. Maar als dat niet
kan, dan ben ik bereid om
weer twaalf uur buiten te
staan, zoals ik dat ook bij de
inhuldiging van Koningin
Juliana heb gedaan. Al re
gent het pijpestelen...".
De gravin, wonend in wat je
een bescheiden Oranjemu
seum zou kunnen noemen in
het Belgische Park in Sche-
veningen, komt er recht voor
uit. „Ik ben een hartstochte
lijke Oranjeklant. Ik schilder
en ik schrijf, maar als er iets
voor Oranje moet worden
gedaan, dan komt dat vóór
alles".
Een van haar schoonste
Oranjeherinneringen is een
gesprek van drie kwartier
dat zij in 1949 op de avond
van Tweede Kerstdag met
prins Bernhard mocht heb
ben. „Ik wilde de Koningin
graag spreken over de soe
vereiniteitsoverdracht in In-
dië en de problemen die ik
daarbij voorzag. Constitutio
neel was dat echter niet mo
gelijk, daar ik als privé-per-
soon optrad. De Prins echter
was bereid om mij en mijn
.secretaris te ontvangen. Ik
Gravin Van Limburg Sti-
rum-Hoefft van Velsen
kan u daarover nog wel een
aardige anecdote vertellen.
Maar eerst nog dit. Terwijl
wij in een heel lange gang
van paleis Soestdijk stonden
te wachten tot de Prins zijn
maaltijd had beëindigd, zag
ik aan het eind van die gang
een oude, witte dame. Met
een schok van ontroering
herkende ik Prinses Wilhel-
mina. Oh, wat was zij oud
geworden...".
„Maar om terug te komen
op mijn gesprek met de
Prins: Hij kwam naar ons toe
en verontschuldigde zich dat
de kamer in het donker was
gehuld en terwijl hij naar de
lichtknop liep om zelf het
licht aan te doen, schoot er
opeens iets wits en wolligs
tegen mij op. Dat was Mar
tin, de hond van de Prins en
de enige onder zijn soortge
noten met meer dan duizend
vlieguren. Het kleine mormel
had volgens mij in een fau
teuil liggen slapen. „Martin,
shut up", riep de Prins, maar
^Martin „shutte niet up". Hij
bleef keffen en pas nadat ik
hem over zijn kop had
geaaid, kwam hij een beetje
tot bedaren. Doch daarmee
was het niet afgelopen. Mar
tin had het in zijn kop gezet
dat hij zijn baas tegen deze
vreemdelingen moest be
schermen. We zaten nog niet
aan de tafel, of Martin ging
op mijn voeten liggen. Dat
heeft hij drie kwartier, ja de
volle drie kwartier, volgehou-
IK
I Behalve het organiseren van Oranje-manifestaties (zoals de
I anjer-actie tijdens de grote aanhankelijkheidsbetoging vlak
I na de Lockheed-affaire op het Haagse Voorhout) en het hou
den van lezingen over het Huis van Oranje, schildert en dicht
de gravin Van Limburg Stirum. Het hoeft geen verbazing te
wekken dat veel van haar gedichten de koninklijke familie als
onderwerp hebben. Een van deze gedichten luidt als volgt:
In Neerland staat een wit paleis,
wat van de weg, omringd door bomen,
waar elk jaar wij weer samen stromen,
om liefde, eerbied, hechte trouw
aan onze Koninklijke Vrouw
in bloemen of geschenk te tonen.
Koninginne
dag 1978
Opgedragen
aanH.M.
Koningin
Juliana
■ke
't Is bijna dertig jaren lang,
steeds weer opnieuw, dat drie geslachten
blij naar hun Koninginne lachten,
omringend Haar, in zorg of vreugd;
dat oudjes, middelbaren, jeugd,
reikhalzend Haar hun groeten brachten!
Hoe vaak nog, lieve Koningin,
gaan jaarlijks wij Uw tuin betreden
met vlaggen, vaandels, zegenbeden?
U en Uw Huis, blijven geëerd,
óók als eens Beatrix regeert,
in liefde bloeiend, zoals heden!
den U begrijpt wat dat
betekent. Na een tijdje gin
gen mijn voeten slapen. Heel
voorzichtig probeerde ik mijn
voeten onder hem uit te ha
len. Maar elke keer wanneer
ik me bewoog, kwam er een
heel zacht, doch dreigend
gegrom van onder de tafel.
En ik moest natuurlijk voor
zichtig te werk gaan, anders
zou ik het been van de Prins
met mijn voet hebben kun
nen raken. Ik weet niet of
Prins Bernhard het heeft ge
merkt, hoewel ik meen dat ik
even een heel fijn glimlachje
over zijn gezicht zag trek
ken".
„Na het gesprek, waarbij de
Prins zich zeer geïnteres
seerd heeft getoond, Infor
meerde hij naar mijn per
soonlijke omstandigheden. Ik
vertelde hem dat hij ervoor
had gezorgd dat ik het mooi
ste verjaarsgeschenk had
gekregen dat een mens zich
maar kan indenken. Hij keek
mij verbouwereerd aan en
zei zich niet te kunnen herin
neren mij een verjaarsca
deau te hebben laten bezor
gen. „Ik heb het ook gedeeld
met vele anderen", zo vertel
de ik hem. „Nu wil ik het ook
weten", zo antwoordde hij.
„Ik bedoel de geboorte van
Prinses Beatrix, die
plaatsvond op mijn verjaar
dag". En terwijl de Prins tij
dens het hele gesprek over
„Hare Majesteit" had ge
sproken, riep hij nu spon
taan: „Dat ga ik gelijk aan
mijn vrouw vertellen".
„De Prins heeft ons zelf uit
geleide gedaan, en hij heeft
mij persoonlijk in mijn man
tel geholpen. Terwijl wij
daarmee bezig waren, kwam
er een groepje mensen door
de gang: de verzorgster van
prinses Marijke, met het
jongste prinsesje in haar ar
men. En ik zei tot de Prins:
l „Uw drie oudste dochters
ken ik van alle foto's, maar
Marijke, die heb ik nog nooit
gezien. Zou ik haar eens mo
gen zien en mag ik haar mis
schien ook aanraken", vroeg
ik. „Geef mevrouw Van Lim
burg Stirum eens een hand",
zo gekscheerde de Prins.
Het Prinsesje ze was zo
klein en teer was toen
pas twee jaar. Maar er ge-
beurde iets zeer ontroe
rends. De kleine schat stak
haar armpjes naar mij uit. Ik
kon niet anders dan haar
even knuffelen. En toen ik ja
ren later, in 1975, langs de
route stond op de huwelijks
dag van de jonge bruid Ma-
rijke-Christina, toen dacht ik:
En toch heb ik je een keer in
mijn armen gehouden".
Oranjeklanten. Het lijkt wel
of je ze steeds minder ziet.
Sterker nog: het lijkt wel of
het voortbestaan van de mo
narchie vaker ter discussie
wordt gesteld. Dat de eer
bied voor het Koninklijk Huis
en voor het Huis van Oranje
aan het devalueren is.
„Het is onjuist te denken dat
de Oranjeklanten zijn ver
dwenen of dat de monarchie
zou verdwijnen. Juist onder
de jeugd zijn er weer steeds
meer die blijk geven van hun
liefde voor het koningshuis.
Ik merk dat als ik lezingen
geef, waar ik onder het pu
bliek een toenemend aantal
jongeren aantref. Het mag zo
zijn dat er in bepaalde krin
gen negatief over de monar
chie wordt gedacht, maar
dat geldt zeker niet voor alle
jongeren. Het is alleen zo dat
men ons minder hoort.
Spandoeken, beledigende
leuzen en een hoop lawaai
maken komen niet zo over
een met onze stijl. Dat de
monarchie moet blijven is
voor mij geen vraag en staat
buiten elke discussie. Voor
opgesteld: vorsten zijn ook
mensen, met hun goede en
slechte eigenschappen. Maar
een monarchie onder het
Huis van Oranje beschouw ik
als de enig juiste regerings
vorm. Vooral in het verdeel
de Nederland, waar geen
tien mensen het met elkaar
eens zijn, vormt de monar
chie en dat is al zo vaak
gebleken een onmisbare
bindende factor. Een presi
dent verdwijnt na vier jaar en
bovendien komt hij voort uit
een politieke partij. Nee, al
leen het Koningshuis is over
koepelend en bindend", al
dus de gravin.
Bewogenheid
Al jaren broeide het. Maar nu koningin Beatrix in Den Haag
komt wonen, moest het er eindelijk van komen: Den Haag
krijgt zijn Oranjevereniging. Geen comité, geen club, maar
een heuse vereniging waarvan iedereen lid kan worden die
een aantal doelstellingen onderschrijft. In de statuten staan
die als volgt omschreven: „Doel en streven van de vereniging
zal zijn: versterking van de band Oranje-Nederland. De vere
niging hoopt dit doel te bereiken door: het deelnemen aan
manifestaties, feestelijkheden, speciaal op koninklijke feest
dagen; het organiseren van gezellige bijeenkomsten, lezin
gen, het aanmoedigen van oranjeverzamelingen en exposi
ties; het oprichten van een jeugdafdeling om de historische
betekenis van het Huis van Oranje in ons volksleven op ei
gentijdse manier duidelijk te maken".
De Oranjevereniging „Oranje Hofstad" staat open voor ie
dereen, voor alle gezindten en natuurlijk met name voor
Oranje-gezinden. Men kan zich als lid opgeven bij mevrouw
Van Limburg Stirum, Leuvensestraat 84, 2587 GK Den Haag
(Scheveningen).
De komende troonswisseling
zal de tweede zijn die zij
meemaakt. „Ik geef toe dat
ik dat niet zonder grote be
wogenheid zal meemaken.
Zoals ik ook met tranen in
de ogen de mededeling van
Koningin Juliana, dat zij haar
taak aan Beatrix zou over
dragen, heb aangehoord. De
Koningin heeft haar beslui
ten altijd in grote wijsheid en
met een vooruitziende blik
genomen. Het is grandioos
dat zij begrijpt dat er ogen
blikken in het leven zijn
waarop we te zware arbeid
moeten opgeven. Zij heeft
niet vergeten Beatrix op haar
taak voor te bereiden. Ze
heeft gevraagd onze trouw
en onze steun op haar doch
ter over te dragen. Dat zullen
wij ook doen. Ik ben ervan
overtuigd dat zij een goede
Koningin zal worden. Zij zal
het anders doen dan haar
moeder, maar dat is haar
goed recht".
„Ik vind het heerlijk dat zij in
Den Haag komt wonen. Daar
ben ik ontzaglijk blij mee.
Onze nieuwe Oranjevereni
ging heet dan ook niet voor
niets „Oranje-Hofstad".
Gravin Van Limburg Stirum
heeft eveneens het volste
vertrouwen in prins Claus,
zoals zij dat ook altijd in
prins Bernhard heeft gehad.
„Prins Bernhard is een gran
dioze ambassadeur voor Ne
derland geweest", zo wil zij
per se nog kwijt. „Veel wel
vaart, waarvan wij nu genie
ten, hebben we aan hem te
danken. Niemand is vol
maakt, maar al die aantijgin
gen aan zijn adres waren
niet op zijn plaats. En het
mag best eens gezegd wor
den, dat bij al dat smerigs
dat over zijn hoofd is uitge
stort, hij ook met moed en
bescheidenheid beschuldi
gingen over zich heen heeft
laten gaan van dingen die hij
niet heeft gedaan. Prins
Bernhard is niet in staat tot
iets smerigs. Dat hij echter
alles over zich heen heeft la
ten gaan, komt doordat hij
een van zijn vrienden, die nu
is overleden vandaar dat
ik ook geen namen wil noe
men heeft willen dek
ken".
In de gravin Van Limburg
Stirum, en met haar in nog
vele anderen, heeft het Huis
van Oranje een vurige verde
digster. Het kan dan ook niet
anders dan dat zij zegt: „Met
bewogenheid zal ik afscheid
nemen van Koningin Juliana.
Maar daarnaast staat onze
warme liefde voor haar
dochter. En ik zou willen wij
zen op de liefheid waarmee
Prinses Beatrix altijd met
haar zusjes is omgegaan. Al
tijd was zij het die voor haar
zusjes opkwam. Als zij voor
het Nederlandse volk ook zo
is, dan kunnen we vol ver
trouwen de toekomst tege
moet zien".
LONNEKE VAN KOOT
„Wij zullen allemaal een witte anjer dragen", dacht gravin Van Limburg Stirum
(I), bij de grote aanhankelijkheidsbetoging op het Haagse Voorhout, vlak na de
Lockheed-affaire.
Hoofdstad autovrij op 30 april
AMSTERDAM Wie voor de inhuldiging naar de hoofd
stad wil komen doet er goed aan zijn auto thuis te laten,
want een groot deel van het centrum van de hoofdstad
wordt vanaf acht uur 's ochtends gesloten voor alle door
gaand verkeer.
Bezoekers die toch met de auto komen worden aan de
rand van de stad naar speciale parkeerterreinen gediri
geerd, vanwaar gratis pendelbussen naar het centrum rij
den. De route naar de parkeerterreinen wordt aangegeven
met oranje borden met de tekst: P 30 april.
De Dam, waar konining Beatrix en prinses Juliana zich om
elf uur op het balcon van het koninklijk paleis aan den vol-
ke zullen tonen, blijft slechts via drie toegangswegen voor
het publiek bereikbaar: Damrak, Rokin en Damstraat
Gebed voor troonswisseling
UTRECHT De Nederlandse Bisschoppen zullen in het
weekeinde van 26-27 april de katholieken oproepen te bid
den voor de aftredende en de nieuwe koningin ter gele-'
genheid van de troonswisseling.
De bisschoppen willen koningin Juliana bedanken voor de
„gewetensvolle en inspirerende wijze waarop zij haar taak
heeft vervuld". Prinses Beatrix wensen zij toe dat zij „met
Gods hulp haar taak op een eigentijdse wijze tot welzijn
van het Nederlandse volk zal vervullen".
Geen ondertiteling bij inhuldiging
DEN HAAG De NOS kan de rechtstreekse televisie-uit
zendingen van de plechtigheden rond de troonswisseling
niet ondertitelen, aldus het ministeriële antwoord op vra
gen van het kamerlid E. Verkerk (wd).
Ondertiteling vindt zij van belang voor de meer dan hon
derdduizend slechthorenden in ons land. Uit het antwoord
blijkt verder dat de NOS wel zal proberen om de avond
samenvatting te ondertitelen.
AMSTERDAM De kraakbeweging vindt 30 april
pas een echt feest wanneer op die dag voorname
lijk in Amsterdam extra veel woningzoekenden
aan een gekraakt huis worden geholpen.
Zo werd gisteren in een officiële verklaring van
het Landelijk Overleg Kraakgroepen (LOK) ge
zegd. In de verklaring wordt met klem tegenge
sproken dat afgelopen zaterdag is afgesproken
om tijdens de feestelijkheden op 30 april rellen te
veroorzaken.
ADVERTENTIE
Ter gelegenheid van de troonswis
seling en de inhuldiging op 30 april
slaat 's Rijks Munt te Utrecht dit jaar
speciale guldens en rijksdaalders.
Een beperkt aantal van deze
inhuldigingsmunten wordt uitgegeven in de
verzamelaarskwaliteit „fleur de coin" (f.d.c.).
Deze zijn geheel gaaf omdat ze na de slag
onmiddellijk worden verpakt in fraaie
cassettes met het Rijkswapen.
Op de voorzijde van de inhuldigingsmunten
zal een dubbelportret van de vorstinnen
Juliana en Beatrix worden afgebeeld.
Dit eerste dubbelportret in de
Nederlandse muntgeschiedenis is een
ontwerp van mevrouw GEBruyn-Van Rood.
De keerzijde draagt het gekroonde
Nederlandse wapenschild.
Publikatie van het Ministerie van Financiën.
Tot 30 mei a.s. kunt u bij 's Rijks
Munt te Utrecht sets bestellen van
1 gulden en 1 rijksdaalder met
speciale messing legpenning en
muntbeschrijving. De aflevering
begint in juli 1980.
U bestelt door overmaking van f 25,-
per set aan 's Rijks Munt Inhuldiging te
Utrecht op postrekeningnummer 1730480
onder vermelding van uw naam en adres.
De kosten voor aangetekende ver
zending en cassette zijn inbegrepen.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG „De aanpak van longziekten (CARA) bij
kinderen dient meer thuis te worden aangepakt. Een kind
hoort eigenlijk niet in een astmakamp maar in het gezin.
De nieuwe aanpak vergt echter een geweldige inspanning.
Er moeten tal van districtsverpleegkundigen worden bijge
schoold op het gebied van longziekten en maatschappelijk
werkers moeten instructies krijgen".
Dat zegt J. Siebelink directeur van het Nederlands Astmafonds
in een toelichting op het ter beschikking stellen van een miljoen
gulden voor het opleiden van kinderlongartsen. Volgens hem
moeten longziekten bij kinderen eerder worden aangepakt. Veel
kinderen hebben lichte of ernstige longziekten rondlopen, zo is
gebleken uit een kortgeleden gehouden onderzoek op een school
in Den Haag. Van de 291 onderzochte kinderen had vier procent
met enige regelmaat astma-aanvallen, zes procent had last van
kortademigheid, zes procent had te maken met „piepen", drie
procent met longontsteking en acht procent met een loopneus.
Dit laatste kan duiden op verschijnselen van allergie.
Bij de tweede fase van het onderzoek (een half jaar na de eerste
controle) bleek dat van de vier procent van de kinderen met ast
ma-aanvallen slechts één procent de huisarts bezocht. „Hieruit
blijkt dat men het niet zo serieus neemt, het lijkt op een soort
gewenning", aldus directeur Siebelink. Volgens longarts H. van
Giffen mag de schuldvraag niet direct bij de ouders worden
neergelegd. „We moeten ook geen systematisch bevolkingson
derzoek opzetten. Dat kan leiden tot volle wachtkamers en dat
is geen goede zaak. We moeten overigens wel iets met de Haagse
gegevens gaan doen", aldus Van Giffen.
Om de longziekten bij kinderen goed aan te pakken heeft de
heer R. Griffioen, directeur van het Emma Ziekenhuis in Am
sterdam een plan ontworpen. Griffioen is een groot voorstander
van de behandeling thuis. Daardoor hoeven minder kinderen te
worden opgenomen in ziekenhuizen. De Nationale Ziekenfonds
raad wilde echter tot nog de vier ton die daarvoor nodig zijn
Door geldgebrek bij de werkgroep epidemiologie van CARA en
TNO wordt volgend jaar het vergelijkend longonderzoek in de
gemeenten Vlagtwedde en Vlaardingen stopgezet. Hierdoor
wordt een forse streep gehaald door dit belangrijke onderzoek.
Het Astmafonds zal nu pogingen ondernemen om alsnog de be
nodigde gelden bijeen te krijgen.
ADVERTENTIE
