gggpj
Noordwester beukt
strandseizoen in
gruzelementen
underaars
éatastrofe
pagin i \|ENLAND
LEIDSE COURANT
MAANDAG 21 APRIL 1980 PAGINA
zich it
zijn dj
'echter
te vellÈ
opnia
aakt I
nog i
indnj
als]
in hl
envattl
bestea
ireenl
en Mfl
tvvea
and!
Bob!
voorn
unbdil
na h\
nede
n Piet
kinder
afgelc
ide
verjaar
in De
het d
intwor,
espark
fuvel.
daar
..uitbi
i het I
3rpM.
Tz
9*
-
i
ENINGEN Zaterdag-nacht, twee uur.
boulevard in Scheveningen is in het
shurant „Het Haantje" provisorisch
nmando-crisis-centrum ingericht. Hur
ler Schols pleegt koortsachtig overleg
thouder Nyqvist over te nemen nood-
felen. Want zojuist, op de valreep van
ver? Wordt windkracht acht straks echt wind
kracht negen?
strand-etablissementjes opgehoopt. Jeeps van de
Mobiele Eenheid razen door de vloedlijn op en
neer, instructies rondstrooiend waar nodig.
De strandtenthouders vechten voor een verloren
zaak. De strakke ijzige wind maakt het bijna on
mogelijk op de boulevard te lopen, laat staan te
lossen en laden. Een vrachtwagen van een haastig
^festival, heeft Scheveningen alarm ge- - af en aan slepende seizoen-ondernemer kantelt,
j jJ «kopte golven te ver het strand op. En de
wordt pas over enkele uren verwacht.
ïrste, en naar later bleek de enige, maatregel
sateg;„Werp wallen op voor de strandtenten, van
-CS vi luin tot en met Scheveningen". Met ijlings
an zo uurde bulldozers worden duizenden tonnen
uitgegraven en als bunkers voor de fragiele
indkracht acht dreigt onstuimig het
licht van Scheveningen weg te vagen,
ïoor een tornado opgejaagd, rollen woest
de laadklep torent ruim tweeënhalve meter boven
de begane grond. Moedeloos en met tranen in de
ogen van woede tracht hij een alternatief te vin
den om zijn inboedel van de dreigende ondergang
te redden. Maar hij vindt het niet. Net als zijn
aanwezige collega's weet hij dat zijn inspanningen
marginaal zijn. Het is hopen op een wonder.
GEPLAAGD DOOR DE WIND
Houden de zandwallen het? Komt de vloed wel zo
Dezelfde vragen spoken door het hoofd van de
burgemeester. De idyllische voorstelling van een
burgemeester als een over de stad wakende bur
gervader, wordt hier bewaarheid. Het gedruis van
de feestende meute in het Congresgebouw gaat
aan hem voorbij. Geplaagd door de wind, zoekt hij
naar een oplossing om een ramp Cs voorkomen.
Maar de tijd schrijdt voort en voor het uur-U, het
tijdstip waarop de vloed het opdringerigst is, kan
er weinig meer worden gedaan.
Tegen het krieken van de donkere morgen wordt
de wind nog feller, de zee nog wilder en de men
sen radelozer. De gevolgen laten zich raden. Een
ramp lijkt onafwendbaar. De aanwezigen ziin er
getuigen van hoe de zee meedogenloos inbeukt op
de door de bulldozers bijeengeschoven zandwal
len. Leken de geïmproviseerde dijkjes enkele
uren eerder mogelijk nog een preventieve functie
te kunnen hebben, de zee denkt daar anders over.
De immense golven glijden moeiteloos over de pit
toreske wallen heen. Windstoten testen de houten
funderingen van de horeca-vestingen. Maar bijna
geen tent kan weerstand bieden.
REALISTISCHE RAMPENFILM
Het lijkt wel alsof de houten funderingen en
steunbalken van de strandtenten met velpon aan
elkaar zijn gelijmd. Als luciferhuisjes worden zij
weggeblazen, vernietigd. Het ziedende geweld van
de storm laat niets over van de illusies, inspannin
gen en strandtenten van de betrokkenen. Het
schouwspel ontpopt zich als een realistische ram
penfilm van Cecil B. de Mille, geregisseerd door
een zieke geest. Maar hier gaan de toeschouwers
na de finale niet naar huis, zij worden geconfron
teerd met ontreddering.
Enkele urem na de catastrofale vloed kan het
puinruimen beginnen. De schade loopt in de mil
joenen, maar er zijn geen gewonden. De schade is
zuiver materieel en niet eens onvervangbaar.
Niettemin is de aanblik van de getroffen strand
tenthouders, verlaten bezig met de minuscule res
ten van hun imperia, triest. Het seizoen is verlo
ren. Reddeloos verloren. Verzekeringen zijn nog
niet geldig, het is immers nog geen zomer. Of
schoon het weertype dat slechts enkele dagen ge
leden ernstig deed vermoeden.
Weinig heeft deze tenthouder aan de boulevard van zijn inboedel weten te redden. Alleen de bierpomp
staat enigszins verloren nog overeind in het zand.
1 HAAG KATWIJK De hele dag
t men gisteren aan de Nederlandse
de handen vol gehad aan het on-
nen, schoonvegen en verzamelen
restanten van strandtenten en zo-
huisjes.
Scheveningen en Kijkduin waren de
dag dranghekken nodig om te vooko-
dat ongewenste bezoekers de oprui-
s voor de voeten en om plunderingen
n te gaan. Toch zijn er nogal wat „klei-
eden" zoals bijvoorbeeld kratten
Uk gestolen. Politie, zandschuivers en
üonarissen in het rijdend crisiscen-
i, onder wie burgemeester Schols zijn
listeravond acht uur nog paraat geble-
Overigens hebben de duinen aan de
erlandse kust weinig hinder ondervon-
van het geweld. De schade is groten-
Is beperkt gebleven tot strandtenten en
lerhuisjes. Maar de ontreddering onder
'eigenaren hiervan was dan ook erg
ot. Burgemeester Schols gewaagde van
I; „harde klap voor Scheveningen als
ristenoord, na een hoopvol, zonnig be-
van het seizoen". Voor Katwijk gold
co Zelfde. Hier heeft maar één van de in
'al 13 paviljoens de storm overleefd. In
ssenaar werd het halve dak van de vo-
week nog opgeknapte strandpost van
politie weggerukt. Het kwam terecht op
rotonde van de Wassenaarse Slag. Ook
a betonnen funderingen van de afrit naar
strand moesten het ontgelden.
Bloemendaal en IJmuiden werd veel
'ade aangericht aan strandpaviljoens
■ar werden vooral ook veel' zomerhuisjes
rnield. Ook in Zeeland ging het vooral
zomerhuisjes. Bij Dishoek op Walche-
'spoelden driehonderd huisjes de zee in
|J Domburg tachtig en bij Kamperland
S tig.
De beukende go* ?n hebben zich teruggetrokken, ^en ravage achterlatend in het gra'jwe ochtendlicht.
In een geïmproviseerd crisiscentrum probeerde men onder leiding van de Haagse burgemeester Schols
(aan het hoofd van de tafel) tevergeefs maatregelen te verzinnen die de zee moesten tegenhouden.
