Cor Vriend sterke
winnaar van
Zilveren Molenloop
Hockey-
toernooi
geen
succes
Succes voor
familie Mooy
Smalle basis breekt
Jumpers toch nog op
Bent u hier
weieens ingevallen?
SPÖRTTRIBUNE
BRAM WASSENAAR DERDE
.w" ©eld(
ootst
P ooi bi
igensl
bande
en de
ireld
sulta
t "ï'n
iki o in
jy rd»r
55: »i O
Jonale
Sc
LEIDSE COURANT
DINSDAG 8 APRIL 1980 PAGINA
Het kopgroepje van de Zilveren Molenloop. V.l.n.r. Bram Wassenaar) 1), Cor Vriend
(36), Helmond(202) en de Deen Jurgens.
LEIDEN De (met ruim 500 deelne
mer» „begunstigde") achttiende Zilve
ren Molenloop van De Bataven is zater
dag zoals mocht worden verwacht een
prooi geworden van Cor Vriend. De
Helmondse atleet die tot nu toe als eni
ge aan de Olympische selectie-eis op
de marathon heeft voldaan, was op de
twintig kilometer lange tocht door de
polders een klasse apart. Plaatste zich
direct na de start aan kop van een kop
groepje van vijf lopers, verliet dat
groepje vervolgens met Daventria-at-
leet Roelof Veld en ontdeed zich vijf ki
lometer voor de finish ook van die laat
ste concurrent. Met 24 seconden voor
sprong op Veld kwam Vriend na iets
meer dan een uur (1.02.09) ontspannen,
maar uiterst sterk lopend over de
meet.
Een tevreden Vriend, later: „Ik wilde het niet op
een eindsprint laten aankomen. Ik voelde me
erg sterk en dan hoef je het risico van zo'n
sprint niet te nemen." Ook nummer twee. Roe
lof Veld keek overigens tevreden terug op die
achttiende Zilveren Molen. De atleet die de laat
ste tijd bijna traditiegetrouw met blessures
kampt: „Het begint weer te komen. Alleen aan
het eind kreeg ik weer last van een zwaar rech
terbeen. Niettemin: er zit weer schot in. En dat
is het grootste pluspunt van deze wedstrijd."
Veld was zaterdag ook meteen aanwezig op het
moment dat de favorieten van deze (bijna) halve
marathon zich aan de kop van het veld nestel
den. Waar Steef Kijne, Gerard Mentink en Kees
van der Heul zich al vrij spoedig moesten afmel
den bleef Veld aanwezig toen Vriend, Bram
Wassenaar en de Denen Jörgensen en Hoffman
al in Leiderdorp na vijf kilometer het beslissen
de gat sloegen. Halverwege de wedstrijd had
opnieuw een splitsing plaats. Een demarrage
van Vriend kon alleen door Veld worden ge
volgd en het tweetal zou in de resterende kilo
meters niet meer worden achterhaald. Al deed
met name Jörgensen daar kilometers lang alle
moeite voor (hij bleef op vijftig meter steken) en
kwam de winnaar van vorig jaar. Bram Wasse
naar, in de slotfase van de race nog sterk terug.
Slechts vijf seconden achter uitgelopen Roelof
Veld finishte Wassenaar als derde. Een plek
waarmee Wassenaar eigenlijk helemaal niet blij
was. De mede-organisator van de weer geslaag
de Molenloop: „Halverwege kreeg Ik last van
mijn rechterkuit. Daardoor moest ik die jongens
wel laten gaan. Maar normaal gesproken had ik
er bij kunnen blijven. Zonde om op zo'n manier
een wedstrijd te verliezen."
Van die late achtervolging van Bram Wassenaar
had winnaar Cor Vriend overigens niets meer
gemerkt. Hij koos vijf kilometer voor het eind
zijn plek, liep weg van maar even tegenstribbe
lende Veld en vond vervolgens als eenling de fi
nish. Met die overwinning nog eens benadruk
kend dat de vereiste vorm er nog altijd is...
Vorm die ook veteraan Piet van Alphen niet kan
worden ontzegd. Als negende loper kwam Van
Alphen uiterst fraai geklasseerd binnen. Voor
Rob ter Poorten en (te) snel gestarte Wim van
Riemsdijk.
GERT-JAN ONVLEE
Uitslagen: 1. C. Vriend (HAC) 1.01.45; 2. R.
Veld (Daventria) 1.02.09; 3. B. Wassenaar (De
Bataven) 1.02.14; 4 H. Jörgensen (Ben Hur)
1.02.21; 5 P. Hoffman (Ben Hur) 1.02£6; 6. G.
Mentink (Daventria) 1.03.57; 7. D. Jaarsma
(FIT) 1.03.59; 8. K. van der Heul (Avanti)
1.04.28; 9. J. Dijkkamp (Metro) 1.04.36; 10. L.
Polak (RAV) 1.04.48,
Veteranen: 1. P. van Alphen (AAC) 1.04.30. Da
mes: 1. M. Hogerhout (Olympus 70).
Wouter Leefers, die hier voor de Batavieren uitkomt en later zou vertrekken omdat hij
vond dat de Duitse ploegen te hard speelden, in duel om de bal met Jan Albers (no
11) van Klein Zwitserland.
DEN HAAG Van te voren werd het ze
ventiende internationale paashockey-
toernooi door de organisatoren van de
drie Haagse prominente verenigingen
Klein Zwitserland, HGC en HDM als een
groots internationaal gebeuren aange
prezen. Dat internationaal klopte alle
maal wel, maar groots was het zeker
niet. Sportief gezien was het toernooi
een aanfluiting. Voor de deelnemers was
het best aardig, maar de toeschouwers
die naar het toernooi gelokt werden en
op de dag van de finale (gisteren) vijf
gulden bij de kassa moesten inleveren,
voelden zich behoorlijk genomen. Langs
de lijn kon men zelfs verscheidene kij
kers daar hun verontwaardiging over ho
ren uitspreken. Daar kwam nog bij dat
de beide finales een buitenlandse aange
legenheid waren. Geen bijster interes
sant gebeuren dus.
Dat de Haagse ploegen er niet veel voor
voelden in deze fase alles in de strijd te
gooien, was te verklaren. Klein Zwitserland
voelt in de competitie de hete adem van
Kampong in de nek en HDM zal alle zeilen
bij moeten zetten om zich in de hoofdklas
se te handhaven. Trainer Ton van Gils van
HGC had zijn pupillen de keus gegeven.
„Ik kon moeilijk verwachten dat ze hier al
lemaal nog eens even drie dagen in de
weer zouden zijn. Ik heb gezegd dat ze zelf
mochten beslissen. Vandaag (gisteren, -
red.) deed van de basisspelers alleen Jaap
Kooreman mee. We zijn dan ook negende
geworden".
Klein Zwitserland trad aan zonder de ge
broeders Steens en ook de broers Kruize
lieten verstek gaan. Voorts deden Maarten
van Grimbergen en Joost Claushuis niet
mee. Van Asbeck en Van Heeswijk, die
wel acte de présence gaven, speelden ook
nog een aantal wedstrijden met De Bata
vieren mee. Dit team, dat normaal gespro
ken uit Drominente oud-internationals be-
Een spelmoment van de wedstrijd tussen HGC en HDM (gestreept shirt)
Laatdunkende
Alleen trainer Hans Poederbach van
HDM had zijn ploeg grotendeels intact
gelaten. Niettemin liet ook hij zich op
een enigszins laatdunkende wijze uit
over het toernooi. „Je moet een beetje
kijken wat de sterke tegenstanders zijn.
Dan stel je het beste team op, maar voor
de rest heeft het weinig zin. Als toe
schouwer zou ik me geweldig gepakt
voelen", aldus Poederbach.
De aardigste wedstrijd van het toernooi
was nog het treffen tussen De Batavieren
en Lusitanians, een ploeg met bijna alle
maal spelers van Pakistaanse afkomst, die
het toernooi zodoende toch nog enige
kleur gaven. Opvallend was de aparte
klasse van de doelman.
Minder spannend was de finale tussen
Lyon en Uccle, die niet verder kwamen
dan enkele leuke acties. De Belgen trok
ken met 10 aan het langste eind.
De damesfinale werd gewonnen door
Glasgow dat Portadown met 41 naar
huis stuurde. Overigens was ook het da-
mestoernooi zeer gedevalueerd. Het da
mesteam van KZ bestond bijna geheel uit
speelsters uit de lagere elftallen. De lal
ste plaats was dan ook een terechte belfr'eul
ning. Op een slecht veld is dameshock
dan helemaal het aanzien niet waard.
DENNIS MULKENf
De eindstand bij de heren: 1. Uccle. i
Lyon. 3. Lusitanians. 4. De Batavieren.)
Klein Zwitserland. 6. HDM. 7. Frankenth/
8. Wettingen. 9. HGC. 10. Dürkheim.
De eindstand bij de dames: 1. Glasgof
2. Portadown. 3. Blau Weiss Köln. 4.
cle. 5. Zwarte Tulpen. 6. HDM. 7. HGC.|
Easterhares. 9. Leverkussen. 10.
Zwitserland.
(Voor onze sportredaktie)~
WASSENAAR De zaterdag gehouden wedstrijden van de
ZHJV gaven een grote drukte op Meijendell. Meer dan hon
derd ruiters en hun paarden namen deel aan vier verschillen
de springconcoursen.
Begonnen werd met een vrij eenvoudige opgave, waarbij spron
gen van één meter moesten worden gemaakt. Deze wedstrijd
werd gewonnen door S. Star op Parmanta. Tweede werd Marja
van Nieuwenhuizen op Fancho, die een weigering had (3 straf-
punten).
Het concours over hindernissen van 1.10 meter werd weer een
succes voor Ageeth Mooy, die eerste werd met Luckey Luke in
28 sec. en vervolgens ook de tweede prijs behaalde met Larry,
die er 29 sec. over deed. Derde werd R. Rekker Op Laica in 32
sec.
De nog wat zwaardere afdeling (1.20 meter) leverde een succes
op voor Gert Jan Mooy, die met Feuerteufel in 24.6 sec. aan de
finish kwam. Hij werd gevolgd door wiel Heber op Sao Paulo in
31.3 sec. als derde kwam Ageeth Mooy op Lady Wokina aan het
eindpunt in 46.5 sec., waarbij zij ook drie strafpunten kreeg.
Ook het parkoers over obstakels van 1.30 meter was bijzonder
lastig. De strijd eindigde met twee deelnemers met gelijke tijd.
Dat waren Wiel Heber op Cornet en Irma Smulderé op Lough
Corrib, waarvoor 29.4 sec. werd genoteerd. Derde werd K. van
Nieuwenhuizen op Fleetwood in 73.2 sec. Vierde was weer
Ageeth Mooy op Harvey Bay (4 strafpnt, en 73 sec.).
De familie Mooy is meestal succesvol. Van links naar rechts Ageeth Mooy, nichtje C
rolien Lankester, Vader Mooy en Gert Jan Mooy.
(Van onze verslaggever)
HAAKSBERGEN Het duel
tussen Tonego en Jumpers,
dat plaats vond in het kader
van de play-offs voor een
plaats in de eredivisie, is voor
beide ploegen anders verlo
pen dan werd verwacht. De
thuisclub, Tonego, had veel
meer moeite met de gasten
dan werd aangenomen en
Jumpers had zelfs nog even
de hoop met winst naar huis
te kunnen gaan. De Haaks-
bergse formatie won echter,
wat het 1400 man sterke pu
bliek ook verwachtte, met
104-95.
Beide ploegen moesten een
zeer sterke speler aan de kant
laten. Bij Tonego was dat
mede-spelbepaler Bouke van
Ek. Hij had zo veel hinder van
gekneusde kniebanden dat hij,
hoewel nog wel aanwezig bij
de warming-up, niet werd inge
zet door trainer-coach Wim
van Ek. Bij de equipe uit Rijs
wijk bleef Cliff Anderson op de
bank. Hierdoor werd de toch al
smalle basis van de Jumpers
sterk uitgedund en naar later
zou blijken misten de gasten
daardoor ook nog eens enorm
veel reboundkracht. Coach
Ruud de Lange: „Dat breekt
de ploeg op. Danny Ivey speel
de wel erg goed, maar hij is
niet de man die voor de re
bound zorgt. Dat doet normali
ter Anderson. Doordat hij weg
viel werd onze aanval minder,
want er was maar een man die
mis geschoten ballen terug
moest winnen. Dat ging in het
begin nog wel, maar later ging
de vermoeidheid toch een rol
spelen".
Tot ongeveer tien minuten in
de tweede helft kon Jumpers
Tonego goed volgen en tot dat
moment had het er zelfs naar
uit gezien dat Jumpers zo waar
voor een verrassing ging zor
gen. De zone man-to-man-ver-
dediging van Tonego had na
melijk lang niet het gewenste
effect en door het ontbreken
van Bouke van Ek, overigens
goed vervangen door Han van
Ek, was er toch te weinig rust
binnen de ploeg. Bovendien
liep het aanvallend bij Jumpers
beter en vooral Ivey en John
Dawson maakten de nodige
punten. Daarbij kwam nog d§t
de bewaker van ivey, de Ame-
rikaan Kurt Ekberg, al gauw de
taak over moest geven aan zijn
landgenoot Al Monroe. Een
aanvankelijk opgebouwde
voorsprong (19-27 en 31-37)
ging echter vervolgens voor de
gasten verloren, rust 43-43.
Tempo omhoog
Na de pauze ging het tempo
omhoog en werd het spel
aantrekkelijker. Kurt Ekberg
werd naar de kant gehaald in
de derde minuut, maar de
gasten konden daar niet van
profiteren. Tot 47-47 bleven
de ploegen elkaar in even
wicht houden, maar daarna
moest Jumpers de tol betalen
voor de smalle basis van
slechts zeven spelers.
Toen Tonego ook nog overging
tot het aanstellen van Al Mon
roe ala vaste bewaker voor
Danny Ivey was het pleit snel
beslecht. Via 64-59 en 85-71
liep Tonego nog vrij snel naar
de zege, 104-95. Toch was De
Lange zeker niet ontevreden.
„Gezien de teamsamenstelling
en het getoonde spel heb ik
vrede met deze nederlaag. Ik
had die ook verwacht, maar af
en toe geloofde ik in een ver
rassing. Door dit verlies is ver
der niets verloren. Wij hebben
vier punten en Tonego heeft nu
ook vier punten. De strijd voor
plaatsing in de eredivisie is dus
nog helemaal open".
Topscorers bij Tonego: Al
Monroe, 33 punten; Hans Bak
ker, 24 punten; en Pieter
Scheurwater, 20 punten. Top
scorers Jumpers: Danny Ivey,
26 punten; Garis Siderus, 22
punten.
Gelukkig niet? Gefeliciteerd.
Maar let er dan op dat uw kinderen er
ook niet in kunnen vallen. Geel ze geen kans.
Da's niet moeilijk.
Gewoon, scharen en messen niet laten slingeren.
Maar opbergen. En doe het nu. Want...
„Mag niet" helpt niet
