verdere ontwaarding seizoen PSV buit geroutineerd moment van teleurstelling uit 1/77050! mreserve \ot'gezicht* tepaler' Afhaken Mansveld betekent EXCELSIOR VOELTLAST VAN EUROPEES VOETBAL JAX NEERGESTREKEN j NOTTINGHAM SCHORSINGWACHTVERBEDIGERNADERBEGELE KAART DINSDAG 8 APRIL 1980 DEN HAAG - Geen doelpunten, twee gele kaarten en slechts drieduizend toeschouwers. Ziedaar het negatieve resultaat bij het opma ken van de balans na de wedstrijd FC Den Haag - Willem II afgelopen zaterdagavond. Het uitblijven van treffers in de ontmoeting was nog iets om snel overheen te kunnen stappen, de Tilburgers verdienden ze niet en de thuis club was niet bij machte om ze te maken, maar de gele kaarten die Simon van Vliet en Aad Mansveld beiden terecht van scheids rechter Weerink ontvingen hebben aanzienlijk vergaander konsekwenties. Want het aan schouwen van het gekleurde stukje karton kost Mansveld voor een onnodige forse over treding tegen Van Mierlo op zijn minst drie wedstrijden schorsing. Zodat FC Den Haag het in de slotfase van de nog uit vijf duels be staande competitie zonder zijn routinier moet stellen. Hetgeen voor de toch al zo uitgedun de selectie van trainer Piet de Visser een bij na niet te verteren verdere afkalving betekent. En tevens houdt het in dat er nu ook aan de de fensie moet worden gesleuteld, waar tot dusver slechts de middenlinie en de voorhoede de zor genkinderen waren. Het noodgedwongen afha ken van Mansveld kan alleen nog maar een ver dere ontwaarding betekenen van dit seizoen, dat al zo veel teleurstellingen heeft gebracht. Zoals het moeten laten varen van ambities in de richting van internationaal voetbal en het bijna op onverantwoorde wijze teruglopen van de pu blieke belangstelling. Welk laatste niet alleen duidt op steeds minder interesse van voetbal- minnend Den Haag voor de verrichtingen van de plaatselijke profclub, maar tevens een bijna wekelijks interen op de financiële speelruimte tot gevolg heeft. Dat leidde er weer toe dat er spanningen zijn ontstaan tussen het technische en bestuurlijke management van de club, omdat bepaalde door de ene partij gewenste toe komstplannen door de andere zijde niet kunnen worden gehonoreerd. zoen plaats moet zijn voor een aantal figuren, zowel in de selectie- als technische begelei dingssfeer, dient nauwgezet te worden bezien. Wat bijvoorbeeld aan te vangen met spelers als Henk van Leeuwen en Fred Goemans, die in deze competitie resp. nauwelijks en vrijwel niet hun contracten in prestaties op het veld konden vertalen? Dat het bestuur van FC Den Haag in zijn zoeken naar een standpuntbepaling in eer ste instantie het oog gericht had op oudere en tevens duurdere spelers als Mansveld en Schoenmaker wordt door de prestaties van dit duo ietwat in een vreemd daglicht gesteld. Als FC Den Haag het in dit desastreuze seizoen zou hebben moeten stellen zonder deze routiniers zou de abominabele klassering er waarschijnlijk nog veel slechter hebben uitgezien. Gevaarlijk Terugschroeven Waarmee FC Den Haag in een gevaarlijke situ atie is terecht gekomen, die de nodige be stuurlijke stuurmanskunst vereist om volgend seizoen opnieuw naar de gunst van het pu bliek te kunnen dingen en tevens een verant woorde sportieve doelstelling na te streven. Of er bij die belangenafweging ook volgend sei- De oplossing voor de naderende financiële problemen lijkt meer te liggen in een algeheel terugschroeven van het salarisniveau, waarbij het risico van een "spelersvlucht" dan maar moet worden genomen. Waarbij het een ge ruststellende gedachte zal zijn voor het be stuur van FC Den Haag dat er (wellicht met uitzondering van de al eerder voor een trans fer in aanmerking komende doelman Hans Galjó) eigenlijk niet één speler is die dit sei zoen zodanig de aandacht op zich heeft ge vestigd dat hij zich in de belangstelling van andere clubs kan verheugen. Daar vormde ook de wedstrijd van zaterdaga vond tegen Willem II geen uitzondering op. Er werd in de overigens niet eens onaantrekkelijke ontmoeting door de thuisploeg hard gewerkt, maar de produktiviteit van FC Den Haag ging niet hand in hand met de inzet. Waaraan het feit dat er opnieuw geen echte centrumspits be schikbaar was uiteraard niet vreemd was. Het bleef zodoende bij kansen, waardoor het niet alleen 0-0 bleef, maar de gele kaarten van Van Vliet en Mansveld van een extra vervelend bij smaakje werden voorzien. FRANK WERKMAN FC Den Haag-Willem II 0-0. scheidsrechten Weerink; toe schouwers: 3.000. FC Den Haag: Galjé; Tempelaar. Mansveld. Van Vliet. Korevaar; Wicket, Schoenmaker, Jonker; Melis(Van Bergenhenegouwen), Van Delft, Good- Willem II: Samardzic; Cosic, Hoofs, Huijbregts, Havermans; Van de Ven, Van Gestel, Hoyer; Van Rooy, Van Mierlo, Nelemans. 'TT SHAM De vorig seizoen tot speler van het jaar ardeerde Deense international Frank Arnesen stelt h telkens een doel voor ogen. Toen ik ruim vijf jaar ge ilen bij Ajax aanklopte, wilde ik zo snel mogelijk tot de 9sfe kern behoren. Verschillende jonge spelers uit het bui- onland, in Nederlandse dienst, hebben aanpassingsmoel- kheden gehad, zoals heimwee naar hun oude omgeving, heb daar geen seconde last van gehad. Ik wilde slagen Ajax en daar werd ik zo door gegrepen dat ik me vile ins vlug aanpaste". de voor hem zo typerende stijl werkte de jonge Deen aan Venning. Met wisselend succes, want Michels deed des- Is pas een beroep op hem als zijn formatie door blessu- schorsingen en vormverlies werd geteisterd. \tevreden was de uit Kopenhagen afkomstige Arnesen \t. „Ik was blij met het onderdak, dat Ajax mij bood. Ik Vd wisselspeler, maar in de Europa Cupduels speelde ik bestal. Niet op mijn geliefkoosde plaats op het midden- \d, maar daar zat ik niet mee. Iedere wedstrijd weer was in enorme les. Ook toen Michels ging en Ivic kwam, was I geen basispositie voor mij wegge/egd". Twee keer per dag trainden we. Ik ging door tot ik werke- jk niet meer kon. Tijdens een trainingsweek werk je, of je r al dan niet in staat. Zodra ik wist, dat ik werd opgesteld, \aakte ik me ontzettend zenuwachtig. Twee nachten voor 9 wedstrijd kon ik al niet meer slapen, leder moment icht ik aan dat duel. Blessures of pijn, die ik voelde, ver- veeg ik. Bang om er weer enige tijd naast te staan", k heb erg veel gepraat met Ivic. Urenlang was voetbal het Vderwerp van ons gesprek. Hij heeft me duidelijk ge- Bakt, dat trainen erg belangrijk is voor een speler, maar jn te veel aan lichamelijke arbeid de prestaties eerder on tmijnt dan verbetert. Wanneer je tijdens de training tel- \ns tot het uiterste gaat, ben je in een wedstrijd niet in ank Arnesen heeft keihard gewerkt om erkenning verkrijgen. Nu is hij een van de „dragers" van de oeg die morgenavond in de eerste wedstrijd van halve finales voor Europa Cup 1 tegen Notting- im Forest uitkomt. \d". de uitwedstrijd tegen MVV in deze competitie was een igelukkig incident het begin van een lange blessuretijd, 8 hem zo'n drie maanden van het voetbalveld hield. „Erg mmer, want voor die blessure voelde ik me uitstekend in 'rm. Eindelijk had ik van die momenten, dat ik de wed- rijd naar mijn hand kon zetten. In die twee seizoenen \arvoor heb ik dat gevoel nauwelijks gekend". meren omenteel is de Deense international weer volledig fit, aar haalt nog niet het niveau van de periode voor de bles- ire. „Ik ben niet helemaal tevreden. De scherpte is er een iet je af, soms mis ik het overzicht. Toch probeer ik op het ide peil te komen, maar de kans op forceren is groot. Ik iderneem soms acties die achteraf zeer twijfelachtig zijn", esondanks heeft Arnesen een gezichtsbepalende rol bij ax. In het buitenland is ook belangstelling voor hem. Ar- inal heeft interesse in een van de drie Denen in Amster- amse dienst. De dagbladen maken, nu Ajax Is neergestre- in in Nottingham voor de morgenavond te spelen Europa upwedstrijd tegen Forest, regelmatig melding van die be- ngstelling. Arnesen: „Er kan altijd gepraat worden", is echter nog een contract, dat hem ook het volgende iizoen aan Ajax bindt. „Desondanks kan zo'n gesprek laats vinden. Natuurlijk heeft de verbintenis op deze ma- ier geen waarde, maar hoeveel keer gebeurt het niet, dat 8o matig presterende speler, die nog een contract heeft, oor zijn club te koop wordt aangeboden? Beide partijen toren zich vaak niet aan een contract. Ik denk, dat het be tuur van Ajax ook wel zal willen praten. Misschien wil de in lij geïnteresseerde club wel een bedrag neertellen waar oor twee Arnesentjes kunnen worden gekocht", tear Ajax zal alles in het werk stellen Arnesen te behou- en. Zijn vertrek zou, met het naderende afscheid van Ruud 'rol, die Canada als voortzetting van zijn loopbaan zou ebben gekozen, een te groot kwaliteitsverlies betekenen. ERIK VISSER ROTTERDAM Voetbaltrai ners meten zich vaak een zie lige houding aan als hun for matie wordt gedecimeerd door schorsingen en gebles seerden. Wat dat betreft mag PSV's Jan Reker wel klagen maar niet ontevreden zijn. Te gen Excelsior kon hij niet be schikken over de geschorste spelers Van Kraay, Brandts, Stevens en Scheepers en stonden Koster en Willy Jans sen op de lijst van gebless- seerden. Vier potentials eer ste elftalspelers en gewaar deerde „invallers" als Jans sen en Scheepers derhalve niet beschikbaar. Hoe breed PSV's basis is, bleek op Wou- denstein. De „onbekende" in de Eindhovense formatie, die terecht de winst met 2-1 wegsleepte, was Tom Smol ders. Alle overigen behoren tot de vaste kern, die evenwel door Reker tot een vreemd geheel was gesmeed, nood gedwongen, omdat de defen sie nagenoeg was weggeval len. Dat het in die achterhoede met Willy van de Kerkhof als laat ste man, Harry Lubse als voor stopper, Ton Smits als linker verdediger en Wildschut - de enige op zijn eigen plaats - niet geheel en al klopte, mag dan ook geen verwondering wek ken. Wel dat Excelsior daarvan onvoldoende gebruik maakte. „We speelden ons eigen spel niet, we lieten ons te veel de wedstrijd opdringen", aldus een teleurgestelde trainer Thijs Libregts die sterk de indruk wekte zijn nieuwe werkgever PSV de winst niet geheel te gunnen. Dat was onjuist want de Eindhovenaars speelden toch soepeler, zochten voor de rust meer de vrije ruimte en combineerden gemakkelijker. De kans op het spelen van Eu ropees voetbal, die na gisteren Eén van de vele pogingen van Ron Goodlass (rechts) om FC Den Haag aan een doelpunt te helpen. Hij was de enige aanval ler die nog wel eens schoot. vrijwel Is verdwenen, legde kennelijk toch een last op de schouders van de Rotterdam mers. Er werd te veel balver lies geleden en het spontane, bijna zorgeloze - wie doet ons wat, als we verliezen is er nog niets aan de hand - lag ditmaal niet opgesloten in het spel van Excelsior. Niettemin deden de hachelijkste momenten zich voor het doel van Van Beveren voor en dat Excelsior de lei ding nam, verbaasde niemand op het knusse veld. Voorsprong Willy van de Kerkhof voelde zich, hoewel hij meer die po sitie heeft ingenomen, niet op. zijn gemak in het centrum van de defensie. Toen Dick Ernst een schot loste, pro beerde hij zijn been ertussen te krijgen. Daardoor sprong de bal weg, kon Van Beveren - uit positie - het leer niet meer klemvast krijgen en Makkie Nijssen simpel sco- ren:1-0. Het was opmerkelijk dat de weer in oude doen zijnde Willy van der Kuijlen - voor het eerst na lange tijd spelend, hoewel hij eenmaal, tegen Willem 2, een uur had gevoetbald maar daarna geblesseerd weer moest afhaken - zo veel vrij heid kreeg. Hij kon daardoor van het middenveld af zijn ploeg weer dirigeren. Niet meer dan dat want in duels stort v.d.Kuijlen zich niet. Nog steeds, ondanks minder veldspel, bleven de beste kan sen voor Excelsior. Nijssen kwam eensklaps vrij voor Van Beveren maar had te veel tijd nodig om de bal voor zijn schietbeen te leggen. Hoe het moet, toonde Willy van der Kuijlen bij een vrije trap. Laag zoefde de bal door het muurtje en Vermunt was totaal kans loos: 1-1. Nogmaals kreeg Excelsior de gelegenheid een voorsprong te nemen maar Van Beveren ver richtte een save op het schot van Ernst. De fraaiste kans ontstond évenwei na de rust, toen Ex celsior zich eensklaps van het juk had bevrijd en fris en vro lijk aanviel. Nadat scheidsrech ter Egbert Mulder zich met last van zijn linkerkuitbeen had la ten oplappen, Smolders was vervangen door de lange Landsbergen en de onopval lende Michel Valke een vrije trap op de kruising van lat en paal had gericht, pakte de eveneens onzekere Lubse in barre nood Struis te hard aan. Mulder twijfelde niet: straf schop. De anders zo produc tieve Rlni Piasmans strandde op Van Beveren, die met een fabelachtige reflex de bal uit zijn doel werkte. Nijssen kreeg het leer nog te pakken maar knalde naast. Sterke kant Na zulke momenten moet een ploeg meestal even naar zich zelf zoeken. PSV, gerouti neerd en met meer individue le technische kwaliteiten, voelde dat perfect aan. Rene van de Kerkhof speelde twee man door de benen maar de treffer van Postuma, even eens onopvallend en zeker geen technisch wonder, werd terecht afgekeurd wegens buitenspel van Landsbergen, die toch matchwinner zou worden. Zijn enige sterke kant, koppen, buitte hij feil loos uit op een bekeken voor- Willy van der Kuijlen (rechts op archieffo to), na gerui me tijd terug bij PSV, de monstreerde op Wouden- stein zijn spe cialiteit: de vrije trap. zet van Rene van de Kerkhof: 1-2. Het had zelfs nog een grotere zege kunnen worden als Ver munt niet bij toeval zijn been had uitgestoken toen v.d.Kuij len inschoot. Thijs Libregts was in feite meer kwaad dan teleurgesteld. „Wie was er bij ons eigenlijk in zijn normale doen vroeg hij meer aan zichzelf dan aan anderen. „Niemand was toch in de wed strijd". HERMAN VAN BERGEM SCÓREVERLOOP: 11. Nijssen 1-0. 27.v.d.Kuijlen 1-1, 84.Landsbergen 1- 2. Scheidsrechter: Mulder. Toeschou wers: 8000. EXCELSIOR: Vermunt; Van Tour. v.d.Munnik, Ouwehand. Ridderhof; Pattinama, Struis (Pot). Waslander; Ernst, Nijssen. Piasmans. PSV: Van Beveren; Wildschut, Willy v.d.Kerkhof, Lubse. Smits; Poortvliet, v.d.Kuijlen. Valke; Smolders (Lands bergen), Postuma. Rene v.d.Kerkhof.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 17