I Vestiging Nederlandse tuinders in Spanje niet aantrekkeliik Expositie Kijkje zuivel bndanks beperkingen geslaagd I VERENIGING VAN BLOEMENVEILINGEN: 'AUL MERTZ: VEEL GOEDKOPE SLA VOORJAAR LAAT VOOR OP ZICH WACHTEN TULPEN, OP APELDOORN NA, HEEL DUUR AND EN TUINBOUW LEIDSE COURANT MAANDAG 24 MAART 1980 PAGINA 11 om cF peij» DEN HAAG De vestigingsmoge lijkheden voor Nederlandse tuinders Spanje zijn niet aantrekkelijk, zo is gebleken uit een structuuronder zoek ingesteld door de Vereniging van Bloemenveilingen in Nederland (VBN). ka van verschillende voorzieningen in de tuinbouw en van een transportsysteem maken vestiging in Spanje weinig aan- trekkelijk. jToch worden er mogelijkheden gezien tot uitbreiding van de bloemenexport uit Nederland naar Spanje. Een pluspunt wordt genoemd dat Nederland het hele 1 r^jaar door bloemen kan leveren en er he lstaat bij de Spanjaarden veel belangstel ling voor bloemen. De bloementeelt in ^Spanje beslaat een oppervlakte van 848 3af ha tegenover 500.000 ha aan tuinbouwge- n wassen. Hieruit blijkt wel dat het met de bloementeelt er niet best is gesteld. Met u uitzondering van de rozenteelt vindt de an bloementeelt in Spanje in de open grond n .plaats of onder een simpele plastic be- e' dekking. Ondanks het gunstige klimaat ff' kan niet het hele jaar door een produktie blJ worden verkregen. De bloemisterij be- treft voor het grootste deel snijbloemen. n ^Wel is de belangstelling voor de potplan- ten groeiende. pjiBarcelona in de omgeving van Barcelona is de teelt 'an bloemisterijprodukten met 329 ha iet grootst en beslaat ongeveer de helft 'an het totaal. Hier is ook het oudste ge- lied van de bloementeelt. Het teelttech- isch niveau van de bloementeelt wordt 'rij laag genoemd. Hoewel vanweg het limaat de teelt in kassen noodzakelijk i, vindt die het meest in de open grond ilaats. Er bestaat momenteel een trend nn kassen te bouwen. Evenwel wordt in ;enoemd gebied geen Sterke teeltuitbrei- 'ing verwacht. De meeste bloemen wor- ,en op de markt in Barcelona verhan- leld, zodat in het algemeen de bedrijven Ivan kleine omvang zijn. De export van bloemen en planten vindt plaats door 3jj enkele coöperaties, die evenwel geen le- A'eringsplicht hebben. De export neemt 2 >ovendien jaarlijks af vanwege de afzet ,p op eigen markt. ^De waarde van de Nederlandse export Van bloemen en planten bedroeg in het lizoen van 1979, 1198 miljoen gulden, e export uit Spanje beliep in totaal ond de 15 miljoen gulden en de qntwik- celing is weinig spectaculair. Die export s voor ruim de helft afkomstig van de canarische eilanden, maar betreft ook iet eigen vaste land. De export bestaat voor 58 procent uit anjers en 32 procent lit rozen. In aantallen wordt de export KI van anjers geraamd op 36 miljoen en van ozen op 18 miljoen, wc, nhi ipreiding )e meeste exportprodukten gaan naar Üest-Duitsland, gevolgd door zwitser- ind en Zweden met op de vierde plaats lederland. Geconstateerd wordt echter Nederlands vakmanschap, getoond bij het binnencorso Westland 19nu. ed< dat mede als gevolg van de sterke sprei ding over exportlanden, die kosten rela tief hoog zijn, zodat bijvoorbeeld geen gebruik kan worden gemaakt van goed kope vliegtarieven terwijl ook de afzet moeilijk is te organiseren. Men werkt vrijwel geheel op basis van bestellingen. De grootste export vindt plaats in de eer ste vier maanden van het jaar en valt in juli en augustus vrijwel geheel weg, om in november weer op te nemen. Omdat het pakket voornamelijk uit rozen be staat is gedurende de wintermaanden de export vanaf de Canarische eilanden het grootste. Door toetreding tot de EEG kan Spanje de concurrentiepositie verbeteren omdat dan de invoerheffingen die voor Spaanse produkten gelden, komen te vervallen. Deze bedragen nu des zomers 24 procent en in de winterperiode 17 procent. '"Volgens het rapport zou door verbete ring van de organisatie in Spanje, de binnenlandse afzet aanzienlijk kunnen verbeteren vooral in de grote steden. Al leen in Madrid, Barcelona en Valencia wonen al elf miljoen mensen. Het wordt dan ook beslist niet denkbeeldig geacht dat de export van bloemen uit nederland naar Spanje mogelijkheden gaat geven. Echter moeten de transportkosten niet worden onderschat, hoewel de afstand Canarische eilanden-Madrid nog groter is dan Amsterdam-Madrid! In bepaalde periode is levering van bloemen en plan ten vanuit Nederland tegen een concur rerende prijs mogelijk, ook omdat we de produkten het hele jaar kunnen leveren. ri iCHEVENINGEN „Elke maker K 'an merkadvertenties kan zich de g. ingers aflikken bij het zien van de „aa! iollectieve reclameuitingen, zoals die dooi n de loop der jaren bij Het Neder- inds Zuivelbureau gestalte hebben 5 e( ekregen." Paul Mertz, directeur van iet Amsterdamse reclameadviesbu- eau PRAD een van de top-tien uit e Nederlandse bureauwereld kan °ten licht vooroordeel bij het doen van eze uitspraak niet worden ontzegd, 'enslotte is hij een van de mensen, die ^Jan het gezicht van de zuivelreclame in ^Be afgelopen 30 jaar een belangrijke bij- jaHlrage heeft geleverd. Samen met direc- Heur Karei Wolfensberger van het laagse bureau NPO en art-director Her- nan Gerritzen is hij druk in de weer ge- g7l'eest om de mobiele tentoonstelling rask iKijkje Zuivel", waarin op 30 jaar zui- scii 'elreclame wordt teruggeblikt, in korte ijd van de grond te krijgen. Thans is leze te zien in het Kurhaus te Scheve-' s ingen. p rndanks het feit, dat hij bij het vorm ge- va ren aan de zuivelreclame zo nauw be srokken is geweest, kan hij er toch nog nu roldoende objectief tegenaan kijken om «n relativerend oordeel te geven. Dat ,tva 'alt overwegend positief uit. Voor de :ollectieve-reclame in ons land in het al- i gt emeen en voor de zuivelpropaganda in >r*u let bijzonder. Hij beaamt, dat in sommi- e gevallen de creatieve aspekten van flj ollectieve reclame door de lange beslis- ingslijn wat kunnen achterblijven bij zen) ®mmige geavanceerde uitingen voor in- >n i lividuele merken. „Maar ten aanzien 'v«! zuivelreclame kun je dat bepaald iaQ 'iet zeggen". sts' ersoonlijk vindt de heer Mertz de mel- treclame uit de jaren zeventig het aard- gst. „Die springen er beslist uit. Net oals de plaat op de uit 1966 stammende w ffiche. Dat was de tijd van Provo, van Hitweek, de opkomst van de jongeren cultuur. Wie zo op de tentoonstelling rondwan delt valt het op welke maatstaven er destijds bij het maken van reclame wer den gehanteerd en die vergelijkt met wat men tegenwoordig acceptabel acht. Zo zie je dat roomboter in het prille be gin haast als een geneesmiddel werd aangeprezen. Dat zou nu absoluut niet meer kunnen". De heer Mertz is tevreden met „Kijkje Zuivel". „Al vormde de opzet om per jaar maar twee reclame-uitingen te ne men, wel een duidelijke beperking. Want hierdoor moesten wij van elk jaar steeds één van de drie produkten - melk, kaas en boter - buiten beschouwing la ten". Exemplarisch karakter Ook NPO-directeur Wolfensberger ligt de expositie „Kijkje Zuivel" na aan het hart. Niet alleen heeft zijn bureau NPO net als PRAD een belangrijk aandeel ge had in het reclamegezicht van de Neder landse zuivel, zoals dat in de achter ons liggende jaren vorm heeft gekregen, ook toont hij zich een fervent voorstander van collectieve campagnes, die naar zijn mening, in de toekomst een steeds groter aandeel in de reclameuitgaven zullen krijgen. Volgens directeur Wolfensber ger zijn er talloze argumenten aan te voeren voor collectieve campagnes als goed alternatief voor een reeks merkge- richte campagnes. In dit opzicht wijst hij op de marktomstandigheden, waaronder collectieve reclame meestal wordt toege past: gemeenschappelijke verdediging te gen verschillende vormen van concur rentie, gezamenlijke correctie van het imago van een bepaalde produktgroep, gezamenlijke actie bij het ontbreken van individuele actiemogelijkheden. De tentoonstelling „Kijkje Zuivel", zegt de heer Wolfensberger, heeft noodge dwongen een wat exemplarisch karakter gekregen. „Dat is een kwestie van van tevoren bepalen welke keuze je maakt. Wij hebben de reclameuitingen gekozen volgens een aantal hoofdcriteria, dus dan kun je nooit volledig zijn. Maar achteraf gezien ben ik best tevreden met het re sultaat". Kurhaus vol... De derde betrokkene bij de organisatie van „Kijkje Zuivel" is de Amsterdamse art-director Herman Gerritzen. Al een kleine twaalf jaar heeft deze zich met de zuivelreclame bezig gehouden en heeft daar evenals de heren Mertz en Wol fensberger een redelijk hoge pet op. „In de archieven van Het Nederlands Zuivelbureau ligt zoveel uitstekend re clame-materiaal opgetast, dat je er het hele Kurhaus wel mee had kunnen vol hangen", meent hij. Bij de selectie van het materiaal voor de tentoonstelling is, zo zegt de heer Gerrit zen, niet gekeken naar „mooi". Bepalend was de vraag in hoeverre een specifieke uiting interessant en toonaangevend voor een bepaald jaar was. Voor wat betreft de collectieve melk- campagnes is hij het volledig eens met de heer Mertz: de jaren zestig en het be gin van de jaren zeventig komen er dui delijk het beste uit. De heer Gerritzen is met de heer Mertz van mening, dat de zuivelreclame in creatief opzicht door de jaren heen toonaangevend in de recla mewereld is geweest: „Ondanks de han dicap van het ingewikkelde besluitvor mingsproces, waarmee ie met collectieve campagnes nu eenmaal te maken hebt, zijn de makers van de zuivelcampagnes er zonder meer in geslaagd een hoog creatief peil te bereiken. Dat blijkt ook wel uit de vele prijzen, die aan deze re clame-uitingen zijn toegekend". De aanvoer van glassla is nog steeds van grotere omvang dan vorig jaar. De lande lijke aanvoer ligt boven de 22 miljoen stuks per week. De beschermde teelt in het Franse Rousillon begint eindelijk wat minder sla op de West-Duitse markt af te zetten. Dit wil echter niet zeggen dat er daardoor een gunstiger ontwikkeling in de marktsituatie zal ontstaan. Want tegen over een afnemend aanbod van Franse sla is er een toenemend binnenlands aanbod. Daarnaast valt er een toenemende export van Italiaanse andijvie waar te nemen. In de periode van 14 t/m 17 maart exporteer de Italië 868 ton andijvie naar West-Duits- land. Deze andijvie werkt eveneens con currerend voor de Hollandse sla-export. Door deze feiten is er nog steeds sprake van een slechte prijsontwikkeling. In de afgelopen week lag de gemiddelde vei- iingprijs op 22 cent per krop. In vergelij king met vorig seizoen is er hierdoor spra ke van een prijsverschil van maar liefst 30 cent per krop. Deze lage veilingprijzen werken ook door in de veilingomzetten. Zo blijkt uit het veilingoverzicht van Vei lingvereniging Westland Zuid dat de om zet in de lie week van dit jaar ruim 8,5 miljoen gulden lager uitvailt als vorig jaar. In de periode van 10 t/m 14 maart be droeg de sla-omzet ruim 910 duizend gul den, vorig jaar in dezelfde periode beliep de omzet ruim 2,8 miljoen gulden. Ook uit deze cijfers blijkt duidelijk dat er aanzien lijk minder voor de sla betaald wordt. Er wordt op de binnenlandse markt een ver der groeiend aanbod verwacht, misschien dat de kleiner wordende Franse export de mogelijkheid schept voor wat hogere prij zen van de zware sla. Over de hele linie worden er teleurstellende resultaten ver wacht. Komkommers De Nederlandse komkommer staat num mer 1 op de West-Duitse markt. Het Griekse aandeel neemt verder af. De Ca narische en Spaanse komkommers zijn van weinig belang meer. Er wordt voor de komende week wel op een groter Roe meens aanbod gerekend. Naast de export naar West-Duitsland is er export naar En geland, Zweden en Noorwegen. Het bin nenlandse aanbod blijft echter groeien, waardoor de prijzen geleidelijk meer on der druk komen. In de afgelopen week De nieuwe koolrabidoos voldoet uitste kend daalden de prijzen licht. Hierdoor werd het prijspeil van vorig jaar benaderd, er was nog wel sprake van een gunstig prijs verschil van enkele centen. Voor de sorte ringen van 26/41 lagen de prijzen tussen de 60 en 88 cent per stuk, vorig jaar lagen de prijzen tussen de 58 en 83 cent per stuk. De aanvoer zal verder toenemen, de prijzen zullen als gevolg daarvan verder dalen. Tomaten Ook in de afgelopen verslagweek bleef de tomatenprijs zich op een aantrekkelijk ni veau bewegen. Voor de sortering A-I-to- maten werd er gemiddeld 6,51 per kilo betaald (vorig jaar 4,88), voor de B-I-to- maten lag de gemiddelde prijs op 6,25 (vorig jaar 4,81) en de C-I-tomaten brachten 6,05 per kilo op (vorig jaar 4,66). Zo lag de gemiddelde veilingprijs 1,60 per kilo hoger als vorig seizoen. Deze hogere prijzen worden mede moge lijk gemaakt door de kleinere veilingaan- voeren in vergelijking met vorig seizoen. Het ziet er naar uit dat de Marokkaanse export weer wat begint op te leven, ook al lijkt de export nog niet boven die van vo rig jaar uit te komen. Het aanbod van Hollandse tomaten zal de komende tijd snel groter worden, als gevolg hiervan zal de prijsdruk toenemen. Op Veiling West land Noord werden er op woensdag 19 maart vleestomaten geveild tegen een prijs van 50,10 per 6 kilo. Overige gewassen Het spruitenseizoen nadert met rasse schreden zijn eind. De vorst van de afge lopen week heeft waarschijnlijk nog een gunstige uitwerking op het prijsverloop. De prijs die er per kilo betaald werd va rieerde van 1,24 tot 3,90. Voor een goede kwaliteit spruiten zullen er goede prijzen betaald worden. Voor prei liep de prijs de afgelopen week iets op, er werd f 1,49 per kilo betaald, er wordt op een groter prei-aanbod gerekend, de prijs zal als gevolg hiervan weer licht dalen. De teelt van rettich zit duidelijk in de lift. In de maanden december en januari is er een uitbreiding van de teelt geweest van zo'n 40%. Er mag daarom voor de komende weken op een flinke aanvoer gerekend worden. In de afgelopen week kwam de prijs door het toegenomen aanbod duide lijk onder druk, de prijs daalde naar 64 cent per stuk. De aanvoer van kasbloem kool is groeiende. Voor de „zessen" werd er f 5,30 per stuk betaald en voor de „achten" 4,22. De kasbloemkool kan nogal wat concurrentie verwachten van Franse bloemkool. De Franse bloemkool die ingevoerd wordt, brengt op de groo thandelsmarkt een prijs op van 1,80 per stuk. De vraag naar radijs is knap meege groeid met het aanbod, toch viel er in de afgelopen week niet aan een prijsdaling te ontkomen. De prijs daalde naar 78 cent per bos. Als het aanbod niet te stormach tig toeneemt, kan de prijs zich redelijk handhaven. De gemiddelde prijs voor koolrabi daalde met twee dubbeltjes per stuk, er werd 72 cent betaald. Door een toenemend aanbod zal de prijsdruk blij ven bestaan. Het aanbod van andijvie is groeiende en de druk op de prijzen groeit mee. Er werd gemiddeld 1,47 per kilo betaald, er worden lagere prijzen ver wacht. De aubergines die in het nog be trekkelijk korte aanvoerseizoen geveild worden brengen prijzen op die tussen de 5,50 en f 6,70 per kilo liggen. Ook bij deze teelt heeft het telen op steenwol zijn intrede gedaan, er blijkt bij deze methode van telen een teeltvervroeging van zeker drie weken mogelijk. Dit zal voor een aantal telers zeker perspektieven bieden. De snijbonen van onder glas zijn weer iets goedkoper geworden, ze brachten 9,10 per kilo op. Met rond de drie miljoen gulden overtrof de omzet aan de CCWS afgelopen week het vorig jaar, maar (óók) toen liet het voorjaar nog op zich wachten en zaten de kwekers met de erfenis van de harde wintermaanden. De grotere omzet van perkplanten wees afgelopen week in de richting dat het voorjaar nadert. De totale aanvoer lag af gelopen week twaalf procent boven die van vorig jaar. De omzet aan de CCWS bedroeg nu f 13.721.386 bij een totale aan voer van 30.570.512 tegenover omzet van 10.698.329,31 en aanvoer van 27.147.039 bos of stuks vorig jaar. De drie miljoen grotere aanvoer kwam vrijwel volledig op rekening van de snijbloemen, er waren iets meer potplanten dan vorig jaar. De freesia kwam tot bijna tien miljoen, hetgeen twee miljoen meer is dan vorig jaar. De prijs viel dan ook iets terug. Ook gerbera en rozen werden veel aange voerd. De chrysanten doen het rustiger aan maar de trosanjers mogen er nog best zijn. Het totale bloemen- en plantenpakket is momenteel wel zeer ruim, ook omdat de bolbloemen in betekenis toenemen. In het buitenlandse pakket waren het vooral de trosanjers die zich met bijna een half mil- Kennelijk hebben de koude weersomstan digheden in Israël nog steeds invloed op de aanvoer van statice, waarvan er afgelo pen week 58.158 werden aangevoerd te gen 88.125 in dezelfde week van het vorig jaar. Mede als gevolg daarvan lag de ge middelde prijs aanzienlijk hoger. In grote lijnen lagen de prijzen afgelopen week op hoger peil dan voorgaande week. Van de gemiddelde prijzen met tussen haakjes die van vorig jaar vermelden we de volgende: Amerikaanse anjers 41 (31), trosanjers 34 (24), anthurium 2,35 (2,02), snijgroen 24 (24), jaarrond troschrysanten 72 (54), idem geplozen 99 (77), freesia 25 (27), gerbera 48 (32), irissen 29 (20), lelie kelken 60 (70), lelietakken 74 (56), cymbi- dium 57 (60), idem klein 31 (24), grote ro zen 51 (53), idem klein 36 (34), sonia 48 (49), belinda 39 (38), red garnette 28 (28), tulpen 21 (20), import anjers 46 (36), im port trosanjers 45 (34), grootbloemige ro zen import 49 (21), idem klein 36 (24), sta tice 66 (37). De totale hoeveelheid importbloemen lag met 333.688 op vrijwel gelijke hoogte van het vorig jaar. Tot eind vorig jaar was de aanvoer van bloemen uit Israël op vrijwel gelijk niveau als het voorgaande jaar, doch begin dit jaar liep de aanvoer sterk terug als gevolg van de koude weersomstandigheden, het geen op de export invloed had. Wel kan worden verwacht dat nu de weersomstan digheden zijn verbeterd, er binnenkort een stevig aanbod vooral van trosanjers zal ontstaan, hetgeen eveneens met de sta tice het geval zal zijn. Tot 1 maart van dit jaar werd aan de CCWS bijna vijf miljoen Israëlische trosanjers aangevoerd, bij Flo ra in Rijnsburg bijna tien miljoen en in Aalsmeer zelfs ruim 27 miljoen. Voor deze week wordt aan de CCWS nog een matige aanvoer verwacht gezien de donkere weersomstandigheden en het ge brek aan zonneschijn, waardoor de ont wikkeling wordt vertraagd. Mogelijk sti muleert dit de prijzen. Om de belangstelling voor bloemen en planten te stimuleren hebben de West- landse gastvrouwen een wedstrijd georga niseerd in het samenstellen van een echte Westlandse schotel waarvoor bloemen, fruit en groente gebruikt kunnen worden. Er zijn fraaie prijzen in de wedstrijd voor wie de beste gastvrouw of gastheer van het Westland is. •In een' van de boxen op de Hillegomse bloembollenbeurs zat de exporteur en keek alsof men hem zo juist iets heel dier baars had ontmomen. Geen wonder! De man zocht een partij twaalven van de wit te tulp White Dream en na veel vragen trof hij een kweker die deze tulp kon of freren. Maar ze moesten wel 26, per 100 kosten. De exporteur vond die prijs bij de wilde spinnen af, bood bedui dend minder maar de kweker hield voet bij stuk en kreeg uiteindelijk de gevraag de 26,per 100. Was White Dream nu de enige tulp die een fancy-prijs moet opbrengen, dan zou den de exporteurs vermoedelijk niet kla gen. Hoewel: hoog van de toren blazen, doen ze nimmer. En als ze een jaar heb ben zó best, dat het niet te verbloemen is, dan heet het dat ze doende zijn om de ver liezen van vorige jaren wat in te lo pen is nog steeds Apeldoorn. Met deze tulp is het met recht „huilen met de lamp uit". Twaalven van deze Darwin-hybride kan men voor 6,per 100 net zo veel kopen als men maar wil hebben. En er worden ook nog heel wat partijen onder deze prijs verkocht. Als men voor de elven 4, per 100 krijgt, mag men niet mopperen. Voor deze prijzen kan het voor de kweker 'nooit renderen. Zelfs al raapt men 800 le verbaren uit de roe. Deze lage prijzen zijn niet alleen een gevolg van het grote aan bod hoewel dat er niet om liegt! maar mede door de allesbehalve gunstige resultaten in de broei. Zelfs in maart gaf deze tulp nog problemen en dat is toch wel een uitzonderlijk verschijnsel. Als men Apeldoorn buiten beschouwing laat, is er voor de tulpenproducent dus weinig te klagen. Ook met de hyacinten loopt het best. Er is al veel verkocht voor prima prijzen en wie vandaag nog hyacin- Diep in buidel tasten Hoe het ook zij: de exporteurs moeten vandaag de dag diep in de buidel tasten voor een hele trits tulpen. Neem de rose Rosario, de dubbele rode Etna, de teer- rose Palestrina, de dieprode Abra en de dubbele gele Monte Carlo. Men kan pra ten als Brugman, maar beneden 25, per 100 wordt er van deze tulpen geen dikke bol verkocht. De dubbele rose An- gelique is inmiddels al op 30,per 100 gekomen en voor die prijs wordt ook de typisch-oranje Prinses Irene verkocht. Ook het meer „gewone" broeisortiment voor de Scandivavische landen, doet aller vriendelijkste prijzen. Voor cultivars als de oranje Orange Monarch, de gerande Kees Nelis, de lila Christmas Marvel, de rode Trance en de randtulp Mirjoran be taalt men graag prijzen die tussen de f 13,en 18,per 100 liggen. Beste noteringen voor de kwekers, maar er is weinig fantasie voor nodig om te weten dat een exporteur die met deze prijzen naar Scandinavië moet, door de Zweedse broeiers niet uitbundig zal worden ont vangen als men verneemt dat men voor bijv. twaalven van Monte Carlo zeker f 30,per 100 zal moeten betalen. Disconant De enige dissonant in het tulpen-concert Randtulpen liggen zeer goed in de markt. ten aan te bieden heeft, is ze zo kwijt te gen prijzen die de laatste jaren niet zijn voorgekomen. Idem met de crocussen. De teelt van dat knolgewas is nu al enkele ja ren achtereen een ware goudmijn. En het eind van die „hausse" is kennelijk nog niet in zicht. Want men kan vandaag al heel goede crocussenzaken doen voor le vering in de zomer van 1981. Dat moeten dan wel kooplui zijn met een zeer vooruit ziende blik. Dat dergelijke transacties niet zonder risico zijn kan een kind uitreke nen, maar het bollenvak zou het bol- lenvak niet zijn als er niet een brokje gok lust om de hoek kwam kijken. Met de gladiolen loopt het goed als men maar dikke knollen heeft aan te bieden. De kleinere maten worden maar heel ge woontjes betaald. Maar veertien van witte rassen als White Goddess, White Prospe rity, Sneeuwprinses e.d. lopen er prima uit. Ook gele cultivars liggen goed in de markt. Wat de gladiolen betreft: in de kring van de producenten van dit knolgewas, heerst onenigheid over de vraag of de Ned. Gla diolus Vereniging nu moet gaan opereren onder de paraplu van de geheel geher- struktureerde Kon. Alg. Ver. voor Bloem bollencultuur of dat men als zelfstandige vereniging verder moet gaan. Het bestuur van de Ned. Glad. Vereniging heeft de door de Koninklijke uitgestoken hand niet aangenomen. Men besloot op eigen wieken te blijven drijven. Dat is bij een aantal kwekers in minder goede aarde ge vallen. Men meent dat de belangen van de producenten het best behartigd kunnen worden in een pure kwekersorganisatie. Argument: de belangen van handel en kwekerij lopen zeker niet altijd parallel. „Wir wollen den Sieg" Men heeft het 't bestuur van de .Ned. Glad. Vereniging vooral kwalijk genomen dat men het besluit tot afwijzing nam zon der eerst de achterban cq. de leden te raadplegen. Op de in Hillegom gehouden ledenvergadering van de Ned. Glad. Ver eniging, heerste dan ook een soort „Wir wollen den Sieg"-stemming. Weliswaar ging het bestuur nog niet met portefeuilles zwaaien en kwamen er van de zijde van de leden geen moties van wantrouwen, maar de vergaderingen van de vereniging zijn wel eens vreedzamer verlopen. Het resultaat van dit van-dik-hout-zaagt-men- planken-gedoe was dat het bestuur de toe zegging deed dat men binnen zeer korte termijn weer een ledenvergadering zal be leggen. En dan moeten de leden maar zeg gen of de vereniging in het vervolg onder de paraplu van de Koninklijke moet gaan opereren of niet. U gaat er wind, weder en omstandigheden dienende straks nog wel méér over verne men!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 11