Heinz Gunthardt is uit de zorgen Ad Wijnands sterkste der sterken in goede Zuidhollandse klassieker Overwinning Jan van Straaten Gavazzi stapt uit anonimiteit een waardig wereldkampioene SPORTTRIBUNE iiimiiiM'ftmwim Smid grijpt Duitse titel LEIDSE COURANT MAANDAG 17 MAART 1980 PAGIN HOOFDPRIJS VAN 60.000 GULDEN VOOR ZWITSER DEN HAAG - Tomae Smid heeft het toernooi om de open Westduitse tennisti- tel in Böblingen gewon nen. Hij versloeg in de fi nale Mark Cox met 6-1, 6- 3, 5-7, 1-6, 6-4. Jimmy Connors bereikte de fina le van een toernooi in Costa Rica door John Austin met 6-2, 6-2 te ver slaan. Hij ontmoet Jose Luis Clerc, die afrekende met Steve Krulevitz: 7- 6,6-4. Clerc kreeg de zege cadeau doordat Connors zich met een schouder- blessure bij een voor sprong van 6-4, 6-2 moest afmelden. Tracy Austin en Ginny Wade bereikten de eindstrijd van een toer nooi in Boston door resp. af te rekenen met Billie Jean King(6-3, 6-0) en Mima Jausovec(7-6,7-6). In het enkelspel won Aus tin de finale met 6-2, 6-1 'van Wade. ROTTERDAM - Het heeft lang geduurd voor Heinz Günthardt een vervolg heeft gegeven aan zijn triomf in het juniortoernooi van Wimbledon in 1976. Vaak stoot het talent dat zich in dat evenement tot win naar laat kronen door naar de wereldtop (zie bijvoor beeld John McEnroe, die in 1977 de sterkste jeugd speler ter wereld was), maar Günthardts doorbraak stagneerde. Gisteren was het echter dé dag van de 21-jarige Zwitser, die op een ondubbelzinnige wijze in de eindstrijd van het proftoernooi in Rotterdam af rekende met de favoriete en de als eerste geplaatste Gene Mayer. De verbazing over deze zege praal was trouwens op de ge zichten van de beide finalisten af te lezen. „Ik weet niet goed wat ik moet zeggen", klonk Günthardts eerste reactie toen hij van speaker Wout Dijkhui zen nog staande in de arena een microfoon in de hand ge duwd kreeg. „Koninklijke Hoogheid", was zijn introduc tie, waarmee hij de zich in zijn nabijheid staande Prins Bernhard bedoelde, maar de nog op de tribune zittende Ko ningin over het hoofd zag, „ik ben zelf nog het meest verrast met deze overwinning. „Als ik nog tien keer tegen Gene Mayer speel de komende tijd verlies ik waarschijnlijk alle ke ren". Waarop de verliezende finalist op zijn beurt een humo ristische toon aansloeg en zei: „Toen we elkaar vanmorgen in het hotel tegen kwamen zat Heinz juist zijn punten uit te re kenen om te bepalen of hij Dallas kan halen. Wel, ik ben hem vandaag van dienst ge weest. Ik hoop dat ik een vol gende keer op hem kan reke nen". Om er later serieuzer tij dens de persconferentie op te laten volgen: „Ik heb vandaag geen kans gekregen tegen Heinz. Zijn service was te goed en hij kon me constant onder druk houden". Verrassend En zo was het gisteren in de door 7000 kijkers gevolgde fi nale van het ABN-proftennis- toernooi, waardoor het totaal aantal bezoekers over de hele week op bijna 44.000 was ge komen. Het betekende on danks de verrassende triom fator wel een tamelijk teleur stellende eindstrijd, die in 59 minuten tot een ontknoping was gekomen, omdat Gene Mayer zijn achtste plaats op de wereldranglijst niet kon bewijzen tegen de niet min der dan 55 sporten lager op de ladder vertoevende Gün thardt. De jonge Zwitser hanteerde zijn racket met een onbevan genheid, die gecombineerd met zijn aanleg de winnende formule bleek te zijn. „Hij kon vrijuit spelen", oordeelde Gene Mayer later, omdat hij al blij was de finale te hebben be reikt". Waarmee de jongeman uit Zürich zijn beste prestatie van vorig jaar, toen hij drie maal een semi-eindstrijd haal de, ruimschoots overtrof. Maar deze ruim 60.000 gulden waard zijnde zegepraal ver mocht Günthardt niet het ge voel voor realiteitszin uit het oog te doen verliezen. „Je moet aan zo'n zege niet al te veel conclusies verbinden", liet hij opgewekt weten. „Pas als je drie a vier weken achter el kaar een halve of hele finale haalt stelt het iets voor. Vol gende (deze; red.) week speel ik in de eerste ronde van Frankfort tegen Fibak. Dan kan ik er meteen weer uit liggen". Heinz Günthardt in actie bij het veroveren van de hoofd prijs. Goede naam Waarmee Heinz Günthardt, die zich de afgelopen jaren wel als dubbelaar een goede naam wist eigen te maken, hetgeen vorig jaar bleek uit vier Grand Prix-zeges, zich wellicht iets te bescheiden opstelde. Want zijn verras sende zege gisteren stond niet op zich, maar was de be kroning van een imponerende reeks overwinningen de afge lopen week. Achtereenvolgens had de Zwit ser afgerekend met toch niet kinderachtige jongens als Kriek, Sadri en zaterdagavond Lendl, in welke laatste halve fi nalepartij hij precies voldoende fortuin aan zijn zijde vond om de zege te pakken. Het hele toernooi mocht dan behoorlijk zijn overschaduwd door de ontstentenis van de echte ve detten, Heinz Günthardt zorg de er persoonlijk voor dat het evenement van een zeer bij zonder tintje werd voorzien. Als ongeplaatste speler richtte de Zwitser, die eenmaal eerder - in 1978, nota bene als "lucky loser" - een 75.000 dollartoer- nooi op zijn naam schreef, de schijnwerper van de internatio nale tenniswereld eindelijk weer eens nadrukkelijk op zichzelf. Geschrapt Waarbij hij er wellicht het no dige voordeel van heeft ge had dat zijn naam op de eer ste dag uit het dubbeltoer- nooi moest worden ge schrapt, omdat partner Okker zich afmeldde. „Dat heeft me misschien wel geholpen", deelde Günthardt mee. „Ik kon me nu beter op het en kelspel concentreren. Maar het was wel de eerste keer dat ik niet in het dubbel uitkwam. Dat Prins Bernhard overhandigt Heinz Günthardt de trofee, die hij later in de interviewruimte bijna zou laten staan. DEN HAAG Als een waardig wereldkampioene won Petra de Bruyn zaterdagmorgen over een afstand van 55 kilometer de vijfde Batavus Lenterace in Den Haag. De "Sportvrouw van het Jaar" versloeg in de eindstrijd de Belgische Jenny de Smet die ook tijdens het wereldkampioenschap op de weg tweede werd achter Petra de Bruyn. De dolgelukkige en altijd lachen de Nieuwkoopse had haar woordjes wel klaar bij de finish: Van een wereldkampioene verwacht men dat je hier wint. Ge lukkig een normale aankomst met slechts één streep over de weg". Petra de Bruyn maakte twintig kilometer voor het einde deel uit van een groepje van negen rensters. In de buurt van Den Haag sprong Petra de Bruyn weg, maar Els Gottschal uit Groningen haalde haar terug. In de Haagse Vlierboomstraat won de wereld kampioene de sprint van de negen in een tijd van één uur 45 mi nuten en 20 seconden. Jenny de Smet, die veel kopwerk had ge daan, werd tweede voor twee rijdsters uit de nieuwe ploeg van de debuterende ploegleidster en wereldkampioene op de baan Keetie van Oosten-Hage. De derde plaats behaalde Mieke Havik, terwijl de zestienjarige Haagse Monique Kaufmann, die ook deel uitmaakt van Jong Oranje bij het schaatsen, op de vierde plaats kwam voor de Belgische Henny Lieverse en Els van Leeuwen uit Lisse. LISSE De eerste rit in de Rijn-Bollenstreek com petitie is bij de junioren geëindigd in een overwin ning voor Jan van Straaten. De sterk rijdende junior versloeg in de eindspurt mede-vluchter Piet van Dijk uit Boskoop. Van de achtervolgers werd Pieter Eve- lein zesde en Ton Overdevest negende. Bij de nieuwelingen ging de overwinning naar Slingerland uit Gouda. Van de Leidse renners werd Paul Bekooi derde, Jan Zandstra vijfde, Martin Overdevest achtste en Karei Knijnen- burg dertiende. Jan van Dijk uit Lisse won bij de veteranen. Katwljker Zomerveld werd derde, Piet Overdevest zesde en Paul Hoogstraten achtste. Liefhebber Teeuwe won de koers van zijn categorie voor Katwijker Adri Krüger. Hennie van der Maat werd tiende. Aloys Goossen behaalde bij de amateurs in de eindspurt de tweede plaats achter van Eik. DEN HAAG „Wat zegt dat nu feite lijk, het winnen van een Ronde van Zuid Holland. Het is gewoon een klas sieker en of deze nu zwaarder is dan een andere geloof ik niet. Het ging erg goed vandaag en het heeft niet veel moeite gekost", aldus de zelfverzeker de 21-jarige Limburger Ad Wijnands zaterdagmiddag in de Haagse Vlier boomstraat, nadat hij in de tijd van vier uur zeven minuten en twintig se conden de 27-ste editie had gewonnen van de tweede amateurklassieker in het prille wielerseizoen over een af stand van 170 kilometer. „Je moet ge woon geluk hebben en steeds vooraan rijden", ging Wijnands verder voordat hij zijn plaatsje op het erepoduim in nam tussen Pirn Bosch( Gorkum) die tweede werd en Jan Jonkers( Oud Gastel) die genoegen moest nemen met een derde plaats, net voor John Broers(Maartensdijk), alle vier in de zelfde tijd als de winnaar. Ad Wijnands is een van de weinigen die de mening was toegedaan dat deze klassie ker niet zwaar was. Vele groten uit de rijen van de amateurs kwamen achterin binnen of moesten net zoals Johan Kuiken, de winnaar van de Ster van Zwolle, de strijd na ruim 120 kilometer staken. Ongeveer dertig kilometer voor de eindstreep waren alleen de heel sterken nog in de koers. Als jaarlijks te doen gebruikelijk valt de slag in de buurt van Maasdijk op de dijk- .Na 63 kilometer vormde zich een kop groep met zestien renners. Daarin zaten o.a Ad Wijnands, de Hagenaar Hans van Rossem, en vier van de vijf renners van de ploeg van Jan van Erp: Broers, Van der Poel en Peter en Renè Koppert. Ook Pim Bosch maakte deel uit van dit groep dat er later veertien renners bij kreeg. De onts napping was te vroeg geweest. De sterken waren echter wel in de eerste waaier te vinden. Maar bij Maasdijk sprongen negen renners weg. Zij bouwden een voorsprong op van 27 seconden, met nog vijfentwintig kilometer te rijden. De Brabander Ad van der Poel, Klein en de Westlanders René Koppert en Gino Ammerlaan konden het in eigen omgeving niet meer bolwerken en moesten Wijnands, Bosch, Jonkers, Broers en Theo Hogervorst laten gaan. De uit Pijnacker afkomstige streekfavoriet Theo Hogervorst kon het tempo, eenmaal binnen de stadsgrenzen ook niet meer aan en moest achter het kwartet met een ach terstand van dertig seconden genoegen nemen met een vijfde plaats. Op een ach terstand van éèn minuut en vijftien secon den ging Renè Koppert als zesde over de finish voor Snijders, Feiken en Van der Poel. De dertigjarige Bram Jouvenaar ging als eerste Hagenaar over de meet en werd tiende. Griezelig De Ronde van Zuid Holland was een prachtige klassieker met een geweldige winnaar. John Broers, die vorig jaar won en nu genoegen moest nemen met een vierde plaats, over winnaar Ad Wijnands:,, Het is gewoon griezelig om te zien hoe sterk Ad rijdt zo vroeg in het seizoen. Hij heeft van ons het meeste gedaan aan kop, maar het deerde hem blijkbaar niets. Op de eindstreep af heeft hij alles nog over. Ik wist dat hij sterk zou rijden, hij was mij al opgevallen in de Omloop van het Volk, maar dit had ik van hem toch niet ver- En Ad Wijnands zelf:,. Ik denk dat de voorbereiding op dit seizoen goed is ge weest. Eerst een zesdaagse gereden in Maastricht, in januari wat aan langlauf ge daan en pas in februari weer gaan fietsen. Ik ben in de eindstrijd alleen nog bang ge weest voor Pim Bosch. Ik weet dat hij goed kan sprinten. Het was daarom zaak om goed aan zijn wiel te blijven zitten. Dat lukte en ik ging er de laatste meters toch nog makkelijk langs". Pim Bosch: „Ad Wijnands had gewoon meer over. Hij ging zo goed dat ik niet anders had verwacht. Die man kon alles onderweg". Wijnands, die aan zijn derde seizoen bezig is bij de amateurs, won in 1978 de Ronde van de Krimpenerwaard en vorig jaar in Limburg een etappe van Olympia's Ronde van Nederland. De Amstelrenner stapt dit jaar over maar de profs. Ik weet nog niet wanneer. Dat gaat natuurlijk in overleg met ploegleider Herman Krott. We wach ten het juiste ogenblik wel af". De ploeg van Jan van Erp won het ploe- genklassement voor Gazelle, Driessen, Amstel en Uitkomst. Grote verliezer in het peloton was de ploeg van Van Eijck/Fon- gers. Met nationaal kampioen. Herman Snoeyinck in zijn midden kon geen enkele renner zich plaatsen bij de eerste vijftien. ARTHUR VAN RIJSWIJK De sterkste drie van de Ronde van Zuid Holland. Ad Wijnands en Jan Jonker. Jan Raas voert een groep renners aan klimming van de Poggioberg. SAN REMO.Eén of twee keer per jaar stapt Pierinf vazzi, al 29 "jaar, door zijn sprinterskwaliteiten uit del van de onbekenden. Gisteren gebeurde dat al vrol' het seizoen in de 71e editie van MilaanSan Remd vazzi werd winnaar na een vlakke wedstrijd van een)1 sale eindsprint voor Giuseppe Saronni, Jan Raas, Kelly en Roger de Vlaeminck. j Daarmee is het verhaal van de Italiaanse voorjaarskl^ ker in feite verteld, ware het niet dat er in de finale vj „primavera" een sensationele valpartij had plaatsgfo den. De organisatoren hadden te weinig aandacht gesL. ken aan wegopbrekingen vlak voor het binnenrijdenjE San Remo. Hun gedachte dat daar de bokken al via) schapen zouden zijn gescheiden, werd niet bewaa^ Een complete groep naderde de Middellandse Zee, b<| de Poggio en daalde de heuvel, die in glorierijker T vaak de beslissing had gebracht, ook weer af. H Bijna de helft van de 228 renners, die in Milaan aan d< 280 kilometer waren begonnen, stortte zich in het l<^ gevecht. De snelheid vloog omhoog, de weg verm zich plotseling van meer dan zes meter tot maar ne meter. Het plotselinge geknars van de remmen werd stemd door de vloeken in alle talen die de wielersport 0£ Een groep van vijftig man ongeveer bleef op het pla achter. Knetemann, Kuiper, Langerijs, Battaglin, Jo son, Knudsen, Fuchs, Bazzo, Hezard, Ovion en Bernar Z hoorden tot de onfortuinlijken die ongeveer 270 kilo voor niets hadden gefietst. De meer fortuinlijken raasden door naar San RenL weg naar de sprint voor een beslissing die eerdei mand had kunnen afdwingen. Fulvio Bertacco ha geprobeerd met een aanval in de twintigste kilometi I kreeg later Angelo Tosoni en Etienne de Beule aa - zi'de' Ier De groep vond het best, maar reageerde wel toen der dan honderd kilometer van San Remo de voorst- was gegroeid tot bijna een kwartier. Tosoni viel als terug, de andere twee werden 25 kilometer voor San ingelopen. Bertacco had toen ruim 230 kilometer vcx peloton uitgefietst. De eindsprint bracht eerst Fons de Wolf in uitstekeni sitie, vervolgens Moser, daarna De Vlaeminck en tei b vlogen drie man vrijwel gelijk over de streep. Saronni noch Gavazzi durfde de armen omhoog te steken. H u er ook weinig kans toe, want tot de laatste cent«e, moest er geknokt worden. Uit de film haalde de a&k strechter Gavazzi als winnaar, Saronni voor de derd in successie als tweede en'Raas derde. onderdeel betekent voor mij normaal gesproken het goed maken van mijn onkosten..." Waarover de Zwitser, die des ondanks vorig jaar ruim 170.000 gulden verdiende, zich voorlopig geen zorgen hoeft te maken met zijn eerste prijs van 60 mille. .Jk had vandaag mijn dag", liet Heinz Günthardt nogmaals weten, hoewel hij beter had kunnen spreken van zijn wéék, die een betere af sluiting kreeg dan hij zich in zijn stoutste dromen had dur ven voorstellen. Vooral nadat hij zes weken geleden nog koeltjes door Mayer van de baan was gezet. Nederiger Overigens werden de laatste twee partijen van het toernooi geleid door referee Erik Sa- valle, die op aandrang van Grand Prix-supervisor Kurt Nielsen zijn "ondergeschik ten" naar nederiger posities verwees. „De leiding van de wedstrijden was nu zoals het eigenlijk behoort", liet Nielsen gister middag fijntjes weten, waarbij het hem een zorg was dat Sa- valle zich door met deze ma noeuvre in te stemmen niet po pulairder zal hebben gemaakt bij zijn collega's. Die ook I het zich laat aanzien volg jaar weer in actie zullen men, want "Ahoy" gaat en de sponsor naèr alle v\l j schijnlijkheid ook. FRANK WERKfl J Uitslagen: enkelspel halve (i Mayer(VS)-McNamee(Aus) 6-7, 6-1; Günthardt(Zwi)-Lendl(Tsj) 4 t 6, 6-3; finale: Günthardt-Maye t 6-3; dubbelspel halve finales: traj/Smith(lnd/VS)-Panatta/Ocle 1 6-4, 6-3; Scanlon/Teache f Kriek/McMillan(ZA) 2-6,6-4,6-4; Ie: Amritraj/Smith-Scanlon/Te I 6-3,6-2.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 22