WN HUIS UIT Het gemak dient de huisvrouw (man), ook wat betreft verpakkingen VAN PAP-SARDIENTJES EN MELK TOT CONSERVEN... Komend seizoen draagt de vrouw haar eigen gezicht Ook een plant kent z'n ritme Naam „Allegro" naar achter grond BINNENLAND LEIDSE COURANT In het TNO-instituut voor verpakking heeft directeur Hillenius goede plannen om de verpakkingen van huis houdelijke artikelen voor de huisvrouw gemakkelijker te maken. Reeds dertig jaar buigt hij zich over dit zo be langrijke probleem. Verpak king moet deugdelijk zijn, maar aan de andere kant ge makkelijk te openen, zodat men zonder veel moeite over de inhoud kan beschikken. Daaraan ontbreekt nog wel eens iets. Denk aan de ontoe gankelijke plastic zak uit de supermarkt, waarin zuid vruchten, rijst, bruine bo nen, etc. opgesloten zitten. Men kan ze zogenaamd ge makkelijk opentrekken. Vergeet het maar! De een zet er wanhopig de tanden in en rukt hem aldus open, de an der geeft er de voorkeur aan in het midden een fondue- vork te prikken en hem ver volgens open te scheuren. De kartonnen waarin melk verpakt zit, lijken ook nu en dan verzegeld. Sommige zitten met een zilverpapieren strip zó stevig dicht, dat je eerder je nagels breekt dan dat je er een slok melk uit kunt krijgen. Wij plegen middenin het deksel een schroevedraaier of kurke- trekker te plaatsen, daarop een dreun te geven en de melk door het aldus ontstane gat te gieten. Morspartijen zijn hier bij natuurlijk aan de orde van de dag. „Elke verpakking", zegt de heer Hillenius, „is een com promis. Natuurlijk zijn er an dere oplossingen, die in be paalde gevallen beter zouden zijn. Maar die komen dan weer te duur uit. De verpak kingsfabrikant moet binnen de economische mogelijkheden werken. Voor de consument is het dikwijls een kwestie van routine, even wennen aan het materiaal". „U begrijpt wel dat als er over een bepaalde verpakking steeds meer klachten binnen komen, de fabrikant het over een andere boeg gooit. De ver pakte vleeswaren geven wel eens moeilijkheden, omdat het plastic op elkaar kleeft. Maar ze móeten wel in stevig plastic zitten omdat ze bij veel huis houdens in de diepvries gaan. De firma Sedac (Nederland en België) is nu bezig sterke zak ken te ontwikkelen waarvan )e het plastic heel makkelijk kunt afpellen. Dit is vooral van belang voor mensen in ziekenhuizen die met het op enmaken van de verpakte vleeswaren (of kaas) bij ontbijt of lunch vlak na een operatie soms moeite hebben". Het TNO-instituut wordt re gelmatig geraadpleegd door de grote levensmiddelenconcerns of door de bedrijven die de OM DE TUIN Geheel nieuw en los te koop zijn sluitingen voor plastic zakken om deze weer netjes dicht te maken als zij een maal open zijn geweest. Het zijn witte stukjes karton in de vorm van een grillig puzzelstukje, dat om de boven kant van de zak krult als men het er met één enkele handbeweging omheen schuift. Om de rechterzak is het witte kartonnetje nog juist te zien. Schoko Müsli (een nieuw reformhuls-produkt) is toegan kelijk door het openen van een dekseltje dat niet klemt. Makkelijk open te maken karton met wit- Lipje los en je wipt de eiwitblokjes (nieuw produkt ter vervanging van te kandij. Je schuift de inhoud van het vlees in fondue of bij nasi) er heel gemakkelijk uit. pak, aan de onderkant drukkend, zo naar boven. verpakkingen voor levensmid delen vervaardigen. Is een verpakking in ontwikkeling, dan wordt die door specialis ten nauwkeurig op gemak, houdbaarheid en sterkte beke ken. TNO brengt er advies over uit, maar de verdere ont wikkeling berust uiteindelijk bij de opdrachtgever zelf. „Slechts zelden worden wij daar nog bij betrokken. Op die manier is het mogelijk een groot aantal opdrachten uit te voeren". Volgens de heer Hillenius wordt er driftig gezocht naar nieuwe procédé's. „Heel veel nieuwe verpakkingen gaan al leen maar uit van gemak", zegt hij. „Conservenblikken maak je mogelijk in de toe komst niet meer open met een blikopener, maar met een lusje aan de bovenkant, zoals dit nu al gebruikelijk is bij bier- en frisdrankblikjes. (Hopelijk breekt dit niet af, zoals nogal eens op ongelukkige momen ten gebeurt). Onlangs is er een onderschei ding toegekend aan de ont werper die een slaoliefles maakte met een lipje aan de bovenrand dat de slaolie op vangt, die druppelsgewijs na het schenken omlaag sijpelt". Wij zouden wensen dat ook een heer (of een dame) zich eens zou bezighouden met de sardineblikjes waarvan het sleuteltje bij gebruik halver wege muurvast zit, geen slag meer toelaat en de ongelukki ge gebruiker(ster) noopt de heerlijke visjes er met een vork als pap uit te hengelen! De heer Hillenius ziet het ook niet zo zitten met dit soort blikjes... Hij voert echter aan dat we blij mogen zijn met de plastic-flessen afwasmiddel waar men het spul makkelijk uitknijpt en die de plaats heb ben ingenomen van zware gla zen flessen. Een waar woord! Op onze beurt echter noemen wij de plastic tubes cosmetica, die altijd bol blijven staan ter wijl er bijna niets meer in zit... (In tegenstelling tot tandpasta tubes waarvan men de inhoud kan blijven nagaan). Wanneer er uit de tube foundation geen druppel meer te persen valt, moet U deze voor alle zeker heid eens openknippen; er blijkt dan nog vaak heel wat van het dure goedje in verbor gen te zitten. Ook de fabrikant blijft alert bij de fabricage van veelsoortige gebruiksartikelen en verpak kingen van etenswaren. Unile ver bijvoorbeeld heeft een margarinekuipje ontwikkeld, waarvan het deksel een aantal bobbeltjes bevat. Wanneer je normaliter zo'n kuipje zachte margarine wilt openen, blijft het deksel vaak, kleven. Met deze bobbeltjes erop schijnt het veel makkelijker los te schie ten. De heer Hillenius: „Kijk, wanneer je aan de consument vraagt of hij wat extra's wil betalen voor zo'n gemaksver pakking zal hij meestal nee zeggen. Maar de praktijk wijst uit dat hij ten langen leste toch voor dat gemak kiest en be taalt". Regelmatig zijn er de laatste tijd levensmiddelenverpakkin gen op de markt gekomen die grote verwachtingen wekten. De plastic melkzak in bijbeho rende kan en de pyramidevor- mige kartonnetjes van Sinas- drank bijvoorbeeld herinneren velen zich nog wel. Dit zijn echter enkele van de talloze ideeën die het niet gehaald hebben... De heer Hillenius ziet voor de toekomst glorieuze dagen aan breken door de toenemende perfectionering van bestaande kartonnages en plastics. Hii vertelt dat in de States nu al een nieuw soort vinding wordt geprobeerd die de plaats van het bekende conservenblik moet innemen. Het is een zo genaamde „plastic can", een platte kunststofzak die aan beide kanten wordt dichtge last. Daarin kun je allerhande etenswaren stoppen, van worstjes tot doperwten. In Ita lië en Japan is deze verpak king al ingeburgerd, maar het grootste probleem is de afdich ting. Het produktieproces wil ervoor zorgen dat er geen lek kages kunnen optreden. (En zal er ook op moeten toezien dat men de zak redelijk mak kelijk kan openen,..). Een nieuwe Zweedse verpak king in de vorm van een kar tonnen kubusie voor conser ven is net uit de ontwikkeling sfase gekomen. Doordat er veel kunststof in is verwerkt is deze verpakking niet goed koop, maar door de vierkante vorm zijn de doosjes makkelijk te transporteren en op te slaan, hetgeen besparingen in de hand werkt. In de afvalfase is het echter volgens de heer Hil lenius een dubieus produkt Gerechtigde hoop mag de con sument evenwel koesteren dat hij door de aandacht aan ge maksverpakkingen door het Instituut voor Verpakking be steed, in de toekomst niet lan ger zijn nagels breekt op de soms muurvast zittende lipjes van het rode stripje om het in cellofaan verpakte doosje thee builtjes of op de mini-jam- en boterverpakkingen die men eerst alleen in vliegtuigen maar in toenemende mate ook in de horeca krijgt aangebo den. De op elkaar klevende treklipjes lijken wel samen vastgelijmd. Aan de heer Hil lenius zal het niet liggen, maar hij dient zowel de economische belangen van de fabrikant als het gemak van de consument in het oog te houden. door Tiny Francis en Tom Lucas Naar het zich bij het eerste fluiten der vogeltjes laat aanzien zal het zachte wapen der make-up voor de komende lente en zomer in een flu welen handschoen zijn verpakt... De trendsetters heb ben er een moeilij ke klus aan gehad hun kleurkeus te bepalen, omdat twee trends zuster lijk naast elkaar zullen leven: zach te pastels en felle tinten. De eerste voor de tijd der mei-„zoentjes", de tweede voor hoog- zomer met felle zon (als De Bilt een beetje z'n best wil doen...). Een klare teint met heldere kleuren, zacht glanzend ko loriet in koel roze voor de lippen, iri- serende kleuren voor ogen en wan gen met goud- en zilverglansjes. Parelmoerkleuren, opaal, het lila van seringen, ver mengd met glinste rend goud en zacht zilver in mix- en multicolours rond de ogen vormen de „Clear Cristal Co lors" van Marbert. De teint bij dit nieuwe lookje is fris en natuurlijk. Jeanne Gatineau komt met souïman- ga-maquillage, ver noemd naar een klein Afrikaans vogeltje, dat be kend staat om de schitterende pracht van zijn veertjes. De pruimkleurige, wat sombere lip sticks zijn verge ten. Jeanne koos als basiskleur voor de lente honing (gelaatskleur), tur koois voor de ogen en een goud-roze voor de mond. Wenkbrauwen blij ven vol en lang om de ogen goed te la ten uitkomen. Les Pocelaines is de kleurpromotie van 1980 van Ulti- Marberts opvat ting: een teint, die oplicht als kristallen in het wisselend licht van ochtendglo ren tot avon drood. ma II-serie, een de licate opvatting van de lente make up in perzik met zilvergloed er doorheen gemengd. Lancome flirt ook met roze voor de wangen en slapen en laat in de nieu we voorjaars- make-up de tinten violet en opaal- blauw elkaar rond de ogen ontmoeten en vervolgens in elkaar overvloeien. Goudachtig is de Harmonie Orange Cuvre (Lancome) met warme oogma- ke-up en vermil-,, joen lippen, ge-jj mengd met een^ toetsje goud. n De Rio-look vaiXj Revlon past bij den levendige zomer^ mode als de lucht,j helderblauw is en- de zon glimmertjer in het water vai^ beken, rivieren er»^ vijvers tovert. Om-3 onos Ombre Douce^ geïnspireerd op der Copacabana-stran- den, waar het kolo-r riet wat feller en^ feestelijker is, laa^ de ogen spranke-j len. Een primeur is de^ glitterstick voorn over de make-upt en het décolleté bij^ strapless en off-!a shoulder-look. Met^ de stick kan mertj voor de avonc^ kleine zilverigey stipjes op de blot^r huid tippen of ert de schouders mee^ laten oplichten ir^ de maneschijn. D^ glitterstick (ziet er-n uit als een kleurlo-., ze lipstick) bevaCj zilverige deeltjes^ waarmee geraffi neerde grapjes kunnen worden uitgehaald. Daf mag óók wel eens- bij al die „natuur-^ lijkheid". ty Gatineau houdt het deze zomer suD-ir tiel... Kamerplanten zijn zeer eigenzinnige dingen en hebben de nei ging de bezitter ervan in het ootje te nemen. Van de ene op de andere dag kunnen ze van florissant tot flodderig vervallen. Een tijdje later is dat ineens andersom; de plant die al dagen lang het hoofd liet hangen richt zich dan fier weer op om ons te laten zien dat er nog lang niet getreurd hoeft te worden. Neem nou de asparagus die omringd wordt met alle goede zor gen die een plant zich maar wensen kan. Goede temperatuur, goed vochtigheidsgehalte in de kamer waar ze staat, een goede pot met puike grond ook nog. Groeien dat het een lieve lust is. Maanden achter elkaar. Zonder één blijk van zwak, ziek of mis selijk zijn. En dan ineens is het mis. Wordt de ene tak na de andere geel. Vallen de blaadjes (die eigenlijk helemaal geen blaadjes zijn maar afgeplatte stengeldelenbij honderden af. En blijkt de eni ge manier om er nog een toonbaar geheel van te makewn sim pelweg het afknippen van de verdorde stengels te zijn. En dan ineens groeit het geval weer als voorheen. Glanzen de blaadjes heldergroen en wuiven de stengels weer vriendelijk mee met de wind die iemand veroorzaakt die in de buurt loopt Je moet tegen planten praten. Je moet planten vergasten op zang en planten zijn er gevoelig voor als je ze voorleest. Het zijn bekende wijsheden. Er is ooit zelfs een voorleesboek voor plan ten en bloemen verschenen. Flauwekul? Waarschijnlijk niet. Wie tegen zijn planten praat heeft in elk geval in de gaten dat ze er zijn. Dat ze dus ook ver zorging behoeven. Dan zal die verzorging ook al snel regelmati ger en met meer toewijding worden gegeven. Het is een bekend gegeven dat regelmaat in die verzorging een eerste vereiste is. Het is ook bekend dat planten aan een bepaal de regelmaat wennen. Wie gewend is om de andere dag water te geven bijvoorbeeld kan dit niet ongestraft terugbrengen tot twee keer per week. Maar zijn de planten eenmaal aan die kadans gewend dan is het weer onverstandig om over te schakelen naar elke dag. De laatste tijd blijkt overigens dat het niet alleen om de grove regelmaat gaat (twee of drie keer per week of elke dag), maar ook om preciezere dingen als de tijd van de dag waarop de plant haar water en voedsel krijgt toegediend. Helemaal niet zo gek. Een plant is evengoed een levend wezen als de mens. En wie als mens gewend is om de eerste kop koffie om half elf te drinken en om half één een boterham te eten wordt knap dorstig en hongerig als die tijdstippen twee uur naar achteren verschoven worden. De plant die dus gewend is elke dinsdag water te krijgen wil dat dan ook wel op het gelijke uur van de dag hebben. Gelukkig neemt de belangstelling voor planten nog steeds toe; onze huiskamers en andere vertrekken groeien soms bijna dicht Dat is ook overdreven maar menigeen zou zijn groene makkers binnen niet graag missen. Voor hen is het belangrijk te weten dat een plant net als een mens ook een eigen ritme heeft; wie dat eenmaal in de gaten krijgt, heeft meer plezier van de planten voor het raam en el ders in huis. En ongetwijfeld delen de planten in dat plezier. Bij gebrek aan woorden zullen ze dat laten weten door een opge wekt gezond uiterlijk en een voorspoedige groei. Ook Jongeren kunnen met een goede zonnebril bijzon der charmant voor de dag komen. De zon In het hart en In de bril... Metalen montuur dat doet denken aan de nikkelen brilletjes der bril. van vroeger. ZIJ met een gekartelde rand, hij In Amerikaanse pilotenstijl. Juiste glazen op juiste neus Weinig accessoire^- hebben de laatste ja-v< ren zoveel aandacht^ gekregen als de zon-j1 nebril. Hollywood- glamour door de juis-^ te zonneglazen op dé juiste neus. De zonne-j bril heet een utiliteit-®1 sobject te zijn. Hij be-5 schermt de ogen en filtreert de gevaarlij-111 ke zonnestralen. Ja?0 ja, maar hij herbergrs ook een aantal moge-.° lijkheden voor een~j stuk strandflirt (brif~ op, bril af, raadseltje/" opgeven welke kij-" kers er achter her spiegelend glas ver-u- borgen zitten en wel ke kant die kijkers* opkijken). 1 De zonnebril is ook nuttig om rimpeltje^-, om de ogen te verbe- rgen als de draagstei?1 een wat rijpere leef-»" tijd heeft bereikt] Maar een vrouw heef*.' de leeftijd die ze uit-1 straalt..., mèt of zonf( De ver nieuwde Austin Alle gro. Op de Autosalon in Brussel toont Bri tish Leyland een vernieuwde Allegro waarbij de wijzigingen niet alleen be trekking hebben op een min of meer ingrijpende face-lift. De naam Allegro' wordt langzaam maar zeker naar de achtergrond gewerkt. In het vervolg zal gesproken worden van Austin 1100, laOO en 1500, analoog aan de Morris 1300 en 1700 die niet meer zo nadrukkelijk Marina wordt genoemd. Het aantal typen bij de Allegro is te ruggebracht tot vijf; bij het 1500-type is de automaat verdwenen. Het uiter lijk is wat hoekiger gestyleerd, vooral aan de achterkant. Er zijn nu bumpers aangebracht met aparte hoekstukken en er is een doelmatige spoiler. Ook elders aan de carrosserie is veel met mat-zwart gewerkt. Nieuw is ook het dashboard en het stuur; de ventilatie is verbeterd en alle modellen hebbeq stoffen stoelbekleding. Ook is het noj dige gedaan aan geluidsisolatie. D«>u prijzen van de nieuwe Allegro's zijr— nog niet bekend. Sportieve Subaru rl Subaru laat in Brussel een sportiev«_ driedeurs versie zien van de 1600, d< t SRX. De motor daarin is gelijk aaf die van de reeds bestaande 1600 GFTr Hardtop: een vier cilinder boxer mejc lichtmetalen motorblok en cilinder^] koppen met 1595 cc goed voor ee»ol vermogen van 86 DIN pk bij 6001 it omw.-minuut. De SRX heeft verderk een vijfversnellingsbak. De auto id« zeer compleet uitgevoerd en zal ilei april 1980 in ons land leverbaar zijn t De prijs is (voorlopig) 16.750.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 8