ric Heiden
achterhaalt
\rd Schenk
fed Lenssen toevalstreffer
Storholt
ontgoocheld
Nico Toemen voorspelt oorlog bijijshockeyscheidsrechters
LEIDS.F COURANT
WOENSDAG 20 FEBRUARI 1980 PAGINA 15
tie]
hee
E PLACID Eric Heiden heeft
Schenk, die acht jaar geleden tij-
l in® de Olympische Winterspelen drie
piflen medailles won, achterhaald. De
oc^rige Amerikaan was gisteren in
ra^e Placid ook op de 1.000 meter onge-
hetkbaar en mocht 's avonds op het
itte»t bevroren Mirror Lake zijn derde
den plak in ontvangst nemen. Het re-
1 van Ard Schenk zal waarschijnlijk
rgen gebroken worden, want nie-
id twijfelt er aan, dat Eric Heiden
op de 1.500 meter naar het goud zal
huilen-
J"!jFsuperstar van deze dertiende winterse
""jnpiade kijkt echter minstens zo begerig
het einde van de Spelen als naar zijn
de en wellicht vijfde gouden medaille uit.
piek ken ik geen enkel probleem. Maar ik
kg mij wel af of ik er mentaal heelhuids
•heen kan komen. Vandaag voelde ik my
ihisch al geen honderd procent", aldus
J Heiden, die de mentale druk die er op
i is gelegd als een steeds zwaardere belas-
gaat ervaren. „Het liefst zou ik mij na
i wedstrijd eens even heerlijk willen ont-
inen".
ai zilver kwam op de dubbele sprint, zoals
uizend meter wel wordt genoemd, bij de
rige Canadees Gaetan Boucher terecht,
in de eerste rit tegen Eric Heiden moest
rijden. „Ik was blij dat ik hem als tegenstan
der had getroffen", vertelde de Amerikaan,
maar Boucher zal er ongetwijfeld nog geluk
kiger mee zijn geweest. Vrijdag was het Kuli-
kov die in het spoor van Eric Heiden naar de
tweede plaats reed en ditmaal kon Boucher
zich in de slipstream van zijn formidabele te
genstander in de prijzen rijden.
Het brons kon tweemaal worden uitgereikt.
De Noor Frode Roenning en de Rus Vladimir
Lobanov lieten exact dezelfde tijd voor zich
afdrukken: 1.16.91. En dat betekent, dat Peter
Müller, die vier jaar geleden toen in In
nsbruck de 1.000 meter voor het eerst op het
programma stond het goud veroverde, buiten
de prijzen viel. Een fikse tegenvaller voor de
Amerikaan, die er dit seizoen als enige in was
geslaagd Eric Heiden op deze afstand te klop
pen (ruim drie weken geleden in Davos).
Niet mee
Het zat Peter Müller op de supersnelle Olym
pische piste - ijsmaker Grabeldingen uit Inzeil
bewijst dat hij zijn vak goed verstaat - echter
ook niet mee, want toen hij samen met Sergei
Chlebnikov aan de start werd geroepen, wak
kerde de grillige wind juist weer fel op. „Door
die wind waren de fysiek sterke mannen in
het voordeel", oordeelde Jorrit Jorritsma.
„Maar toch moeten de omstandigheden ook
niet zo verschrikkelijk slecht zijn geweest; an-
V
- Uis
Gaetan Boucher slaagt er net in voor Eric Heiden langs te kruisen, maar zal de rit
niet winnen, zodat de Amerikaan goud heeft.
ders kan er door Heiden geen 1.15.18 worden
gereden".
De coach van de sprintploeg was met de zesde
plaats van Bert de Jong en de tiende van
Lieuwe de Boer dik tevreden, maar de beide
rijders zelf waren het niet. „Per slot van reke
ning heb ik het brons op nog geen veertiende
seconde gemist", aldus De Jong, die zijn kan
sen tussen de tweehonderd en zeshonderd me
ter verspeelde, toen hij de afstand tot zijn te
genstander Lobanov te groot liet worden. „Ik
kwam met veel te weinig snelheid uit de eer
ste binnenbocht", legde de schaatser uit het
Friese Grouw uit. Lieuwe de Boer bleek ook
in Lake Placid de duizend meter nog niet
goed in de benen te hebben. „Na zevenhon
derd meter wil het van de ene op de andere
slag niet meer. In de laatste bocht zat ik hele
maal kapot. Jammer, want het was mooi ge
weest als ik nog een plakje mee had kunnen
pikken", aldus de winnaar van het brons op
de 500 meter.
Jorrit jorritsma vond echter, dat er voor De
Boer geen enkele aanleiding bestond om te
leurgesteld te zijn. „Ik stond er zelfs verbaasd
van hoe goed als hij reed. Bovendien houdt hij
niet van deze weersomstandigheden. Dat hij
op het laatst van de duizend meter geen
kracht meer heeft, zal een fysiologische oor
zaak hebben. Die zullen wij deze zomer maar
eens moeten opzoeken".
De derde Nederlander was Hilbert van der
Duim, die in Davos tot grote ontstemming van
Jorritsma en zijn sprinters met succes pogin
gen deed om een startbewijs voor deze afstand
te verdienen. In Lake Placid liet de nationale
kampioen bij de allrounders het echter volle
dig afweten. Hij werd 21e in een veld van 36
deelnemers. Zijn enige excuus kon de wind
zijn, die weer eens fel opstak, toen hij door
Wim Mulder naar de start werd geroepen.
STEVEN TEN VEEN
^HOCKEYDOELMAN HAALT CONSTANT GOED NIVEAU
nl) Lenssen in actie zoals hij zich dit ijshockeytoernooi heeft laten zien: stijlvol een puck uit de lucht
kkend.
LAKE PLACID Eén van
de weinige Nederlandse ijs
hockeyers, die in Lake Pla
cid een constant goed ni
veau haalt, is Ted Lenssen.
De nationale doelman is ei
genlijk een toevalstreffer,
want hij had al jaren niet
meer op het ijs gestaan
toen Larry van Wieren,
speler/coach van Heeren
veen, hem plotseling inte
resseerde voor een avon
tuur in Europa.
Als junior was Ted Lenssen
een grote belofte. Hij speelde
vier jaar in de Canadese top
en kreeg prompt een prof-
contract van de Atlanta Fla
mes. Dit was het begin van
een lijdensweg. „Het eerste
jaar was ik vijf maanden ge
blesseerd. Alles bij elkaar
heb ik vier wedstrijden ge
speeld, toen was mijn trek in
ijshockey ineens helemaal
over. Ik ben nooit zo fanatiek
geweest. Bovendien maakte
ik kennis met het meisje
waarmee ik nu ben ge
trouwd. Ik heb toen een dik
ke punt achter het ijshockey
gezet", verhaalt Lenssen van
het abrupte einde van een
veelbelovende loopbaan.
Bij Heerenveen vond Lens
sen het plezier in ijshockey
weer terug. „Drie jaar had ik
niet meer gespeeld toen Van
Wieren bij me kwam. Hij had
een doelman nodig en toonde
vertrouwen in mij. Ik heb ja
gezegd omdat ik mijn familie
in Nederland wel eens wilde
ontmoeten, Europa wilde
zien en ook wel omdat de
Olympische Winterspelen me
lokten. Ik heb geen spijt van
die beslissing, want dit jaar
heeft me gebracht wat ik er
van verwacht had", denkt
Lenssen met genoegen terug
aan een sterk seizoen.
Lake Placid bracht hem met
een weer in de belangstelling
van zijn thuisland. Meer dan
welke andere Nederlandse
speler is Lenssen een gewild
object bij Canadese journalis
ten. Zijn vakmanschap blijft
niet onopgemerkt. Hij is bo
vendien voor zijn team een
bron van inspiratie, vanuit
zijn kooitje jaagt Lenssen met
schrille kreten de medespe
lers op of waarschuwt de
„persoonlijkheden" in het
team, al wijst hij dat leider
schap nadrukkelijk af.
Eenheid
„Elk team heeft zijn lei
ders nodig. Het heeft even
geduurd voor de ploeg deze
had gezonden, maar het is
nu voor iedereen duidelijk
dat Larry van Wieren en
Corky de Graauw de men
sen zijn die de zaak dragen.
Intussen is er nu ook een
hechte band ontstaan, er is
een eenheid geschapen en
dat heeft geleid tot het
knappe resultaat tegen Po
len. Op zo'n toernooi moet
je eigenlijk één grote fami
lie vormen, want anders
redt je het niet", meent
Lenssen.
Canadees in hart en nieren
voelt de 27-jarige Ted Lens
sen zich evengoed een echte
Nederlander: „Ik ben er trots
op Canadees te zijn, maar
datzelfde geldt voor de Ne
derlandse nationaliteit. Ik
heb dat het afgelopen jaar
duidelijk ervaren. Mijn ach
tergrond ligt in Nederland,
mijn stamland".
Rest voor Nederland de
vraag of Lenssen als een blij
vertje mag worden be
schouwd. Zelf heeft hij dui
delijk nog zijn twijfels. „Ik
heb dit seizoen altijd gezien
als een aardigheidje. Boven
dien, ik zit bij mijn vader in
de zaak en het is de vraag of
die me weer zeven maanden
kan en wil missen. Ik zal het
toch eerst met hem moeten
bespreken. Aan een profcon
tract denk ik echter helemaal
niet meer", blijft Lenssen
voor alles nuchter.
TON VAN ESCH
Hans van
Helden
wil voor
rechter
deelneming
aan WK afdwingen
DEN HAAG/LAKE PLACID - Hans van Helden wil via de
rechter deelneming afdwingen aan het wereldkampioen
schap hardrijden op 1 en 2 maart in Heerenveen. Vanuit
Lake Placid had coach Egbert van't Oever laten weten dat
Frits Schalij als vierde man in de Nederlandse ploeg zal
worden opgenomen, ondanks het feit deze in een kleine se
lectievierkamp afggelopen weekeinde in Amsterdam een ne
derlaag leed tegen Van Helden. Bepalend voor de keus van
Van 't Oever was de winst die de 22-jarige Schalij boekte op
de 500 en 1500 meter en het feit dat hij uiteindelijk in het
klassement slechts een half punt op de tien jaar oudere Van
Helden achterbleef. In een kort geding wil Van Helden deze
beslissing aanvechten, zodat hij wordt opgenomen in de
ploeg met Hilbert van der Duim, Piet Kleine en Yep Kra
mer.
(Van onze speciale verslaggever)
LAKE PLACID Voor Jan Egil Storholt had de 1000 meter
een goede generale repetitie voor de 1500 meter van morgen
moeten worden. Het eerste optreden bij deze Winterspelen
leverde de Noor, die op de dag dat in Lake Placid het Olym
pisch vuur werd ontstoken zijn 31e verjaardag vierde, echter
een ontgoocheling op. Met een zeventiende plaats bleef de
voormalig Europees kampioen ver van de prijzen verwij
derd.
„Zo slecht heb ik bijna nog nooit gereden", treurde Storholt
na. „Want wind was er bijna helemaal niet toen ik reed. Bij
de start ging het al mis. Ik vertrok als een slak en daarna heb
ik de fout gemaakt om geforceerd nog iets proberen goed te
maken. Nee, die duizend meter moet ik maar zo snel mogelijk
vergeten".
Op de 1500 meter, zijn favoriete afstand, hoopt Jan Egil Stor
holt echter wel heel dicht in de buurt van Eric Heiden te blij
ven. „Dat wordt voor mij er op of er onder. Maar die duizend
meter houdt natuurlijk geen grote belofte in". Zodat er voor
de Amerikaan waarschijnlijk nauwelijks nog concurrentie
overblijft. De enige, die een bedreiging kan zijn, is wellicht
Europees kampioen Kay Arne Stenshjemmet, die op de vijf
kilometer zijn grote vorm demonstreerde.
Afscheid
Voor Jan Egil Storholt nadert het afscheid van de internatio
nale schaatswereld met rasse schreden. De Noor zal op 1 en 2
maart nog bij het wereldkampioenschap in Heerenveen te
zien zijn, maar gaat zijn aandacht daarna volledig op zijn
sportzaak in Trondheim richten. Waarmee de carrière van
één van de grootste schaatsers van de laatste jaren ten einde
is gekomen. Tweemaal werd hij kampioen van Europa (1977
en 1979), driemaal eindigde hij in een wereldkampioenschap
als tweede achter de ongenaakbare Eric Heiden, terwijl hij
vier jaar geleden bij de Winterspelen in Innsbruck het goud
op de 1500 meter veroverde.
Jan Egil Storholt, die in de zomer van 1970 bij een explosie in
een grot bij Trondheim ernstige brandwonden opliep en daar
door ruim twee jaar niet kon schaatsen, zou waarschijnlijk
wel eenmaal de beste van de wereld zijn geweest, als Eric
Heiden een jaar later was geboren. In 1977 in Heerenveen
leek de Noor de kroon op zijn schaatscarrière te zetten. De
champagnefles was in zijn kleedkamer al bijna ontkurkt,
maar voor de zekerheid werd de rit van de jonge Amerikaan
op de tien kilometer nog even afgewacht. Waarna de drank
meteen definitief kon worden opgeborgen.
Drie jaar lang heeft de sporthandelaar uit Trondheim daarna
vergeefs geprobeerd revanche op Eric Heiden te nemen. Ook
dit seizoen zal het er niet van komen. De Noor zal straks af
scheid moeten nemen met de gedachte, dat er in zijn tijd
maar één echt sterker is geweest.
De Graauw beste
Nederlandse aanvaller
LAKE PLACID Na vier
wedstrijddagen in het
Olympisch ijshockeytoer
nooi te Lake Placid is
Corky de Graauw de beste
Nederlandse aanvaller.
Met drie doelpunten en
vier assists (beslissende
voorzetten) komt hij op de
tiende plaats. De overige
Nederlanders komen bij de
eerste twintig niet voor.
Victor Charlamov uit de Sov
jet-Unie voert de ranglijst in
de rode groep aan met negen
punten (drie doelpunten en
zes assists). Hij wordt op de
volgende acht plaatsen ge
volgd door teamgenoten. De
Graauw is de enige niet-Rus-
sis?he speler die zich in de
top-twaalf tot nu toe heeft
kunnen plaatsen.
nKE PLACID Voor één Neder
irier is het Olympisch ijshockey-
emooi vandaag in elk geval nog
>gt afgelopen. Scheidsrechter Nico
Imen zal het als linesman onge-
ifeld nog een paar dagen kunnen
;en. Voor hem zijn de Winterspe-
toch al een groot feest.
>fe.t wil je, eens in de twee dagen
Nten we een wedstrijd. Thuis werk
-jiarder voor de kost. Eerlijk, het is
^zoiets als vakantie", lacht de Goir-
eiar.
'Imen neemt zijn werk daarom niet
serieus. „Want wee je gebeente
Ineer je op het ijs een fout maakt. Als
!en offside over het hoofd ziet zul je
Werken als linesman is vre-
vjk inspannend, je concentratie mag
>lh moment verslappen. Het is hier wel
^tiat wie bokken schiet er direct uit-
njof,
aldus Nico Toemen die met zijn
^fraters in het hartje van Lake Placid
0>p een steenworp van de ijshockeys-
"■lons een gezellig familiepension be
fit. In een wereld waarin het tran
sportprobleem tal van mensen overspan
nen maakt zijn de scheidsrechters dus
boffers.
Voor Nico Toemen is „Lake Placid" niet
het eerste A-toernooi. Hij was de natio
nale ploeg jaren voor, want debuteerde
in 1977 te Wenen op het hoogste niveau.
De Rus Staravoitov, internatonaal de
hoogste autoriteit in het scheidsrechters-
wezen noemde de Nederlander toen de
beste linesman van het toernooi. Hij be
loofde hem zelfs een invitatie als
scheidsrechter voor het Isvestia-toernooi,
als oefening voor het grote werk in een
volgend wereldkampioenschap. Die be
lofte is de Rus niet nagekomen en nog
altijd figureert Toemen als rechterhand
van de scheidsrechter. Het ziet er naar
uit dat het laatste stapje naar de top voor
Toemen juist iets te groot blijft. Een
kwestie van „politiek", veronderstelt hij
zelf. „Een handicap voor mij is dat je ei
gen land in de A-groep moet spelen om
zelf een kans als scheidsrechter te krij
gen. Nederland is nu zover maar hoelang
zal dat duren. Bovendien, ik word te
weinig gezien. Ze moeten gewoon niet
Tegenprestatie
„Daar faalt echter de Nederlandse
bond. Die zal voor wedstrijden van de
Nederlandse ploeg buitenlandse
scheidsrechters moeten uitnodigen.
Dan vragen die landen je als tegen
prestatie terug. En je zult je ervaring
toch moeten opdoen in internationale
wedstrijden".
„Ik heb dit seizoen in dat opzicht amper
gefloten. Nederland pakt voor zijn inter
lands immers eigen scheidsrechters of de
Canadese instructeur McLeod. Dat is het
goedkoopste. Het gevolg is echter wel
dat wij er in het buitenland niet aan te
pas komen. Waarom dan wel bij een we
reldkampioenschap of tijdens de Olym
pische Spelen? Nee, ik geloof niet dat ik
nog ooit als scheidsrechter in een top
toernooi zal fluiten. Het hoeft ook niet
meer zo nodig. Mijn ambities zijn wat dat
betreft wat getemperd".
In Nederland vormt Nico Toemen, die
een scherp oog paart aan een prima
schaatstechniek, jeugdig bravoure en
vooral feeling voor de stemming in een
wedstrijd, al jaren de absolute top. Hij
was zelf als speler geen lievertje, wordt
wellicht daarom door de spelers geaccep
teerd.
Op de korrel
Nico Toemen is derhalve een autori
teit en daarom is het de moeite waard
de oren te spitsen, wanneer hij het
scheids rechte rswezen in eigen land op
de korrel neemt. Veel laat hij er niet
van heel. Toemen is er trouwens de
man niet naar om van zijn hart een
moordkuil te maken.
„Er gaat in Nederland van alles fout met
de scheidsrechterii", meent Toemen, die
de oorzaak Van alle kwaad vindt in de
scheidsrechterscommissie. „Die commis
sie wordt beheerst door de Amsterdam
mer Kuit. Een man die geen verstand
heeft van ijshockey, maar optreedt als
een dictator. Er loopt wel een Canadese
instructeur rond in de persoon van
McLeod maar die heeft niets te zeggen.
Hij kijkt trouwens huizenhoog op tegen
ons als scheidsrechters uit de eerste divi
sie want hij is jong en was zelf nog nooit
meer dan linesman."
Narigheid
„De narigheid is dat de scheidsrech
ters niets hebben te zeggen. Wij heb
ben nergens stemrecht. Velen durven
trouwens hun mond niet open te doen
omdat ze bang zijn voor represailles.
Een aardig staaltje van wanbeleid is
de door de Internationale Federatie
verplichte Coo pert est voor scheids
rechters. Die is bedoeld om voor het
seizoen de conditie te testen. Wordt in
Nederland na afloop van het seizoen
gehouden. Is dat geen giller", roept
Toemen uit
Willen de scheidsrechters organisato
risch orde op zaken stellen en als vol
wassenen worden behandeld, dieper zit
ten hun grieven ten opzichte van de
strafcommissie. Die zet scheidsrechters
in hun hemd door strafzaken uit te stel-
len of te bagatelliseren. „Er was het ge
val van een speler die een scheidsrechter
heeft geslagen, maar vrolijk nog zeven
weken speelde voordat hij werd gestraft.
Bovendien waren er internationals, die
openlijk voor de radio dreigden te be
danken voor Oranje wanneer hun straf
te hoog zou uitvallen. En als je dan later
merkt dat ze een belachelijk lage straf
hebben gekregen, voel je je als scheids
rechter natuurlijk wel genomen", stelt
Toemen, die onthult dat enkele van zijn
confraters met de gedachte hebben ge
speeld om de play-offs om de titel te
boycotten. „Het zit ons tot hier", en Toe-
men maakt het bijpassende gebaar met
de hand tot aan de mond. „Wanneer er
niets verandert vrees ik dat het komen
de seizoen de oorlog uitbreekt onder de
top-scheidsrechters. De narigheid is dat
de spelers steeds professioneler gaan op
treden en de scheidsrechters pure ama
teurs blijven. Die kloof wordt steeds gro
ter. Ik zie het voor de toekomst somber
in".
TON VAN ESCH
