olstoeldansers uit Katwijk n mei op de internationale toer in Londen Britse kroonjuwelen houden u voor een gewaardeerd lapje Politieman reed - te - snel door na aanrijding PAGrAD/ REGIO LEIDSE COURANT Onderwijsdag in Stadsgehoorzaal Provincie staakt subsidie regeling monumenten door Ton Piêters txfxl I® Op mijn pmwégin door stad én land kom ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel len wie.u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi ge telefoon is .071-122244; u kunt dan naar toestel 18 vragen. IIJNLANDS ZEEHOSPITIUM VERSUS DE DOORGEWINTERDE WRITTEN DINSDAG 19 FEBRUARI 1980 PAGINA 5 LEIDEN/DEN HAAG De procureur-generaal bij het Haagse gerechtshof liet gis teren duidelijk zijn ontstem ming blijken over het optre den van een 24-jarige agent bij de Haagse politie, die zich had 'te verantwoorden wegens het in Leiden ver oorzaken van een verkeers ongeluk. Niet alleen dat bij het daarna volgende onder zoek de verdachte zich niet zo best zou hebben gedragen, maar na het ongeluk was hij er vrijwel meteen vandoor gegaan zonder zich om het slachtoffer te bekommeren en ook niet te wachten tot dat de politie ter plaatse verscheen. De ontstemming van de proc. generaal bracht hij tot uit drukking in de eis tot straf- verzwaring van vijfhonderd gulden boete en voorwaarde lijk zes maanden intrekking van het rijbewijs, tot duizend gulden boete, negen maanden onvoorwaardelijk intrekking rijbewijs en voorwaardelijk twee weken gevangenisstraf met een proeftijd van twee jaar. Van het eerstgenoemde vonnis door de Haagse politierechter was de politieman in hoger be roep gekomen omdat volgens zijn zeggen hij had moeten worden vrijgesproken omdat hem geen schuld zou treffen. Een echtpaar uit Leiden deel de voor het hof als getuigen mee, dat de verdachte agent hun auto op de Brahmslaan in Leiden met een snelheid van plm. 80 km. was gepasseerd, hoewel 50 km. is toegestaan. Verdachte ging linksaf nadat hij over een grote afstand links van de weg had gereden. Bij het afslaan reed verdachte aan de voor hem linkerkant van de weg een jeugdige fiet ser aan. Hoewel de verwon ding niet ernstig was, advi seerde de arts de jongen toch ter observatie naar het zieken huis te brengen. Genoemde getuigen stelden voor om de politie te waarschuwen maar verdachte zei dat het niet no dig was. „Ik ben zelf van de politie", deelde hij mee. Hij verklaarde haast te hebben omdat hij naar een bruiloft moest en dus ook het slachtof fer niet naar het ziekenhuis kon vervoeren. Dat hadden de getuigen toen gedaan. Verdachte ontkende met te grote snelheid te hebben gere den. Hij gaf wel toe onjuist te hebben gehandeld. De proc. generaal ergerde zich vooral over het feit dat de ver dachte, toen de Leidse politie bij hem naar het gebeurde in formeerde, had gezegd dat er geen letsel was en het ongeluk van weinig betekenis. „Verdachte is op een ergerlij ke manier opgetreden, het is een grof schandaal", aldus de proc. generaal, Mr. R. J. C. Graaf van Randwijck. „Hier is sprake van een grove ver- keersfout en verdachte deed net alsof er niets aan de hand was". Verdachte beklaagde zich over het optreden van de betrok ken verbalisant van de Leidse politie, waarover hij een klacht heeft ingediend. De verdediger bestreed dat ver dachte met genoemde snelheid had gereden en was van me ning dat de schuld van het on geval ligt bij het slachtoffer en niet bij de verdachte, zodat hij tot vrijspraak concludeerde. Bij opleggen van een straf als is geëist, zal verdachte ernstig in zijn toekomst worden ge schaad. Arrest op 29 februari. Een onvergetelijke in ooebeurtenis met de vreugde sc Is middelpunt", zo noemde 9- In orig jaar mei Evert 197l;astelein met een air van me heerlijk, dat ik daar bij jd hi^ocht zijn om er te jureren" inde de Britse olstoelkampioenschappen __ji Londen. En als er één is ie zoiets met autoriteit mag is rijzige Evert /el. Want al heeft hij enkele iren terug afstand genomen an zijn dansschool (die ^verigens in de familie is mee ebleven, sinds zoon Humiel e danstechnische teugels in Plipianden heeft genomen en ld us veler toekomst op het ebied van latin-american, allroom en jive heeft veilig ireai esteld), ondanks het nen rustend" karakter van zijn -jchoolse bekommernissen, \j a. leeft Castelein nuiinverminderd een heel root dansgoed in zijn hart esloten: het dansen door ehandicapten. Bij hem chieten woorden vaak tekort. Evert zegt het dan ook bondig; hij beheerst de korte kernachtige uitschieters die hem tot de hoge kruin toe tekenden toen hij zelf nog jonge en rijpere lieden regisseerde en opzweepte tot danslust. Als Evert spreekt, wordt een ander er stil van: „Dansen is plezier voor 2 (niet twee; dat schrijft de reclame tekstschrijver niet voor) Ook in de rolstoel Nou en of Het zijn dansende wielen Al een paar maanden geleden wist ik, dat er weer wat komen ging. En nu weet ik het precies: op 3 mei staat Evert Castelein in het Eden van de rolstoeldansers als een coach langs de lijn om z'n selectieteam van het Rijnlands Zeehospitium uit Katwijk Zee te begeleiden. Op ijshockeyniveau zou dat zo ongeveer betekenen als de groene Nederlandertjes tegen de opppermachtige Tsjechen. Bijvoorbeeld dan. Want die Nederlandertjes uit Katwijk in hun rolstoel zijn niet meer weg te cijferen. Evert staat daar niet met een stopwatch in de hand en met twee of drie vingers neerwaarts of omhooggestoken. Nee, het is niet de prestatie die telt; er worden geen „tijden" gemaakt en hij is geen Egbert van 't Oever of een Leen Pfrommer. „Het gaat om vreugde, meneer; vreugde in wedstrijdverband". Op die derde mei is er een internationale wedstrijd, de eerste ter wereld in rolstoelverband. Plaats van ontmoeting: Ladywell Centre Lewisham-London SE 13. Deelnemers om in Everts jargon te blijven: .jongelui van zeven geroutineerde rolstoeldansgroepen uit Engeland tegen onze jongelui van de Zeehospitium-dansgroep uit Katwijk aan Zee". De jongelui zitten inmiddels te popelen van driftige verwachting, maar er is nog 5000 gulden nodig om ze in Lewisham te krijgen. „Ja", zegt Evert,ja, dat geld groeit ook in Katwijk nog niet aan de boom. Wie zou ons een handje kunnen helpen Ik zou zeggen, een kleine demonstratie bij nog twee of drie collega's dansleraren, en het reisgeld zou binnen zijn. Waarde collega's, als dat zou kunnen Bedankt. Trouwens dit jaar 1980 wordt geheel beheerst door een actieplan. Niet alleen is er straks die rolstoelendanswedstrijd Engeland versus Nederland, maar het ziet er ook naar uit, dat het rolstoeldansen overwaait naar België. Verder denken we aan een demonstratie tijdens een van beginnen. Intussen is het Zeehospitium niet meer de enige broedplaats van het rolstoeldansen meer; een maand of vijf geleden startte in Nieuw Unicum in Zandvoort Neerlands tweede rolstoeldansgroep, onder mevrouw Florie Bent uit Heemstede. Florie Bent is zowat de ganse dag lerares in volksdansen. Is rolstoeldansen in opmars Ook zonder de influisteringen van een Evert Castelein kunnen we volmondig (na eerst gekauwd te hebben) die vraag met een hartgrondig ja beantwoorden. Ook de pers werkte aan die opmars op haar eigen wijze mee. Plaatselijke kranten zagen er voor hun gehandicapte lezers en lezeressen brood in. In stukje in deze rubriek had, volgens Evert Castelein, tot gevolg dat langs omwegen Ben van Amstel werd bereikt. En die Ben schreef in het Belgische blad „Strict Tempo" (een blad voor dansende jongelui derhalve) een eerste artikel over rolstoeldansen: „hij schreef ook ons een uitnodiging om in België met onze Katwijkse groep te komen dansen. Zou dit de doorbraak zijn vraagt Evert Castelein zich af. „Ook uit andere plaatsen in ons land kwamen aanvragen bij ons binnen. Uit Gent ook. En de NOS nam in het Zeehospitium een programma op dat op 9 februari werd uitgezonden. Geloof me nou maar, ik weet echt waar ik het over heb: dansen in een rolstoel kan echt en heel mooi en met erg veel plezier. Dat heb ik op zo veel plaatsen al kunnen vaststellen." TUSSENBEEFEA TERS" EN REDELIJK DROGE GIN aipe pseudo-kroonjuwelen Je kunt er om lachen of niet, maar een blik op de Britse koninklijke sieraden nodigt uit tot een wijle stilstaan en geringe contemplatie. Tot even in maart zijn de Britse ,;;y kroonjuwelen in Leiden te bewonderen. Jazeker. Althans enkele exemplaren van deze regaliën. Althans replica ervan, ofwel aantrekkelijke copieën; ongetwijfeld ook wel ergens iets vals aan de muur hangen. Een vaak herdrukt stilleven misschien, of een loos vissertje dat al ontelbare malen op de overbekende plas gesignaleerd is. Of het gipsy-meisje, dat ons aan een gebruind carnaval do Rio doet denken. Mogen we nu alsjeblieft een tijdje kijken naar de onechte schatten van een gestorven imperium Een paar van die Britse kroonjuwelen liggen op fluweel in een glazen vitrine en achter een „afzetting" van kunststofvezelig koord De voorwerpen zijn gisteren netjes aangevoerd in een truck, in opdracht van een exporterende anglosaksische firma die de namelijke oorsprong van een droge gin ontleent aan een stel zonderlingen die tot op de dag van vandaag „Beefeaters" worden genoemd. De „echte" kroonjuwelen van Albion worden bewaard in de Tower of London, waar eens gekroonde en niet- gekroonde hoofden willekeurig rolden, en waar vandaag en morgen nog toeristen worden rondgeleid en de zwarte raven, volgens een eeuwenoude procedure, uitzonderlijk en onaangedaan, stijfjes lopen te wachten op de dag dat ze er niet meer zullen zijn en dat moet dan meteen het einde van Brittannië wezen, volgens de hardnekkige overlevering. Dat wisten we ook al van de apen op de (Britse) rots van Gibraltar. Lees je de continentale kranten van heden er op na, mag je verwachten dat dit eindelijke tijdstip niet al te ver verwijderd meer is. De Engelsen zelf hebben daar andere ideeën over. Beefeaters echter waren eertijds veteranen; ouwe jongens, die in 1485 in een korps werden gepoot door de nog „roomse" Henry VII om te wezen zijner majesteits persoonlijke lijfwacht en te dienen als bewakers van de kroonjuwelen. Maar dit laatste lijkt mij opportuun. Om het woord „beefeater" te verklaren: het was vanouds een potige knaap die veel vlees te eten kreeg om the king en de kroonjuwelen adequaat te kunnen beschermen. Het moeten stevige kerels zijn geweest, die constant met een T-bone steak in d'r lui forse handen liepen. Nou, met dat soort overblijfselen dan zit het Verenigd Koninkrijk nog steeds opgescheept. En biefeters inspireerden de makers van een redelijk droge gin. In de reizende vitrine staat er eentje van hout, dacht ik; zo'n statige beefeater. De flessen zijn elders aan te schaffen. Te zien is „met name" de kroon van Queen Mary, die ze opgezet kreeg toen haar gemaal George V gekroond werd. Terzijde „the orb of England", de rijksappel of wereldbol, beheerst door het met juwelen bezette „embleem van het christendom": het kruis. Inclusief „bisschopelijke" amethist. Namaak anno 1661. De originelen van de juwelen waren overigens in dat Engelse rampjaar aan de vernietiging ten prooi overgeleverd. Links vooraan een knoert van een „kroonjuweel": de „Serjeant at Arms Mace" (vervaardigd tussen 1660 en 1695), een reusachtige staf, waar de traditionele Britse hoogwaardigheidsbekleders hoe dan ook toch al dol op zijn. De staf werd gedragen voor de soeverein uit bij de ceremoniële opening van het parlement. Ter verduidelijking geeft een Engelse tekst weer, dat de staf in niets meer herinnert aan de strijdknots die de staf eens geweest is: louter en alleen geschikt om weerspannige hoofden in te slaan. Nu lijkt het goudkleurige ding alleen nog maar op een reusachtige buitenlantaarn die een hereboer bij z'n stal kan ophangen. Tenslotte „the spurs", de gouden sporen van St. George (behorend bij een ridderorde) die bij een kroning voor een kort ogenblik bevestigd werden aan de koninklijke hielen en vervolgens plechtig op het altaar werden gedeponeerd. Enfin, Karei II liet al die zaken in 1661 namaken. En nu kan je er een borrel bij drinken. trtrouwd: C. H. M. I' Ami en M. srkerk; L. H. Ammerlaan en M. Prinsen; N. O. Z. van den Barse- en S. E. Rijsbergen, M. R. Ellis en li Alberda; P. C. M. den Elzen en Deegenaars: A. Gaasbeek en H. Rooij; A. J. M. Groothuis en S. F. M. E. Hendriks en E. M. de "9: L. J. M. de Kort en W. A. J. toll; P. A. Kuivenhoven en S. 1 h; R. van Polanen en K. van Et- r B. A. J. Vereecke en J. Slooten; de Vet en I. van Haastrecht; W. si Rijn en I. W. M. Litjens; J. van 1 wen en S. P. M. L. de Roo. 1 "wd: E. Dekker en H. Remond; J. l ider Born en J. Kok; R. S. Web- li ei M. A. Smits: H. Maèyad en A. 'ogenboom; H. C. W. Reeuwijk en ^van Soest; C. H. Buis en C. J. 1 A. j. Knobbout en G. P. M. lermeijer. Boerhaavezalen ondersteund Opdat de Boerhaavezalen in het Caeciliacomplex niet spon taan in elkaar storten, zijn ter ondersteuning van het geheel degelijke steigers aangebracht. Dit in afwachting van de reno vatie van de zalen, die in 1983 of 1984 begint. De herstellende werkzaamheden nemen naar schatting twee jaar in beslag. Daarna moeten de zalen nog op verantwoorde wijze als mu seum ingericht worden. Daar toe worden de componenten van het Boerhaavemuseum aan de Steenstraat naar de •Boerhaavezalen overgebracht. de ontspanningsavonden van en voor de deelnemers aan de komende Olympische spelen voor gehandicapten in Arnhem en aan een demonstratie op de televisie". De Katwijkse groep bestaat üit zeventien jongelui; een club die vorig jaar erg actief is geweest. Castelein: „Elke maandagavond was er dansles en met een demonstratie in zicht werd er vier tot zes keer extra getraind. En die demonstraties waren er nogal wat: in Katwijk natuurlijk, maar ook in Leiden, Zandvoort, Poppel in België, in Arnemuiden en Austerlitz, in Lisse en in Arnhem". Die jongelui rolden met hun stoelen voor de eerste maal van hun leven de Engelse wals en de St. Bernardwals, met en tussen de andere dansparen. „Vooral dit laatste was voor onze rolstoeldansers de allergrootste voldoening. En dit jaar, op 15 mei dansen ze mee op het gala-bal van Humiel Castelein in de grote Hobaho-zaal in Lisse". vertelt vader Evert. „Ja, meneer, zo reilt en zeilt onze rolstoeldansclub van het Zeehospitium". Castelein, die als valide danser zelf uren in de rolstoel heeft gezeten om alles een keer uit te proberen en inmiddels de tango behoorlijk in de rolstoel onder de knie heeft gekregen, had eind vorig jaar gasten van het Prinses Beatrix Fonds op bezoek en droomt nu, samen met z'n jongelui, van acht langverbeide speciale dansstoelen. Katwijk maakte ook lente voor Rotterdam, want in de havenstad willen ze in september van dit jaar met rolstoeldansen ie de p, n Geboren: Susanne Johan aria d.v. A. C. P van den Bosch M. M. van Beek; Petrus Theo- te Cornelis z.v. P. J. A. M. Alkema- ai i M. C. Kerkvliet; Hendrik z.v. J. en H. A. de Mooij; Huibert Heri z.v. H. H. van Egmond en H. J. J bergen; Hsiao Ling Ellen d.v. K. ng en L. N. Pang; Marie Hendri- tn v, A. J. Abelman en H. M. A. van e lerdam; Brenda d.v. G. A. van 31 erdam en M. Hogervorst; Corne- ,u artinus z.v. C. M. van Leeuwen .van der Plas; Nelly Marijke d.v. llJHertgers en W. M. Blanken; aa a z.v. P. A. M. van der Salm en is T. Adema; Johannes Frederik de Nobel en C. Zirkzee; Anne- Hendriette d.v. H. A. Riedijk en C. Rombouts. w leden: M. de Bruin, geb. 21 jun. man; A. Hagman, geb. 29 sep. .man; A. R. Kraaij, geb. 21 jun. - .vrouw; T. A. Meulenbroek, geb. i. 1931, man; A. J. A. Terlouw, 122 jan. 1980, dochter; J. Kruit, 3 jan. 1888, echtg. van J. van D. Verhoeven, geb. 9 feb. 1894, I P. Glazenborg, 26 dec. 1907, ;J. H. Otto, geb. 28 feb. 1911, H. van der Leeden, geb. 28 apr. I. geh. oeweest met S. Smit. LEIDEN Op de 'Onder wijsdag', die woensdag 20 fe bruari in de Stadsgehoorzaal wordt gehouden, zal de inte gratie van het kleuter- en la ger onderwijs centraal staan. De 'Onderwijsdag' be gint woensdag al om 09.00 Professor dr. J. van Kemenade luidt de dag in met de lezing „Op weg naar de nieuwe basis school". Daarna kan er over het onderwerp in groepen worden gediscussieerd. Om ongeveer 11.15 uur houdt de heer R.J. Gorter (S.L.O.) een inleiding „Het onderwijsleer plan basisschool, moet dat nou" over de samenhang tus sen schoolwerkplanontwikke ling en de functies van het on derwijsleerplan basisschool, toegespitst op de integratie van kleuter- en lageronderwijs. Ook na deze inleiding van de heer R.J. Gorter vindt een dis cussie plaats. De lezing van drs. S. Soutendijk (A.B.C.) gaat over „Selektie en akseptatie in de basisschool: om welke kloof gaat het eigenlijk?". Na de dis cussie over dit onderwerp sluit de Leidse wethouder van on derwijs D.J. Tesselaar de 'On derwijsdag' af. LEIDEN Provinciale Sta ten van Zuid-Holland heb ben besloten de provinciale subsidieregeling voor monu mentenrestauraties in te trekken. Het provinciaal be stuur is uit financiële over wegingen tot dit besluit ge komen. Voor 1980 is op de provinciale begroting voor monumenten- restauraties vier miljoen gul den uitgetrokken. Voor hono rering van de ingediende aan vragen zou nu al tenminste twaalf miljoen gulden nodig zijn. Het aantal subsidieaanvragen is vooral sterk toegenomen door de onverwacht grote stroom subsidietoekenningen door het rijk voor meeijaren- plannen voor de rehabilitatie van woonhuismonumenten. De provincie subsidieert in die gevallen steeds een percentage van de restauratiekosten. In plaats van de nu beëindigde subsidieregeling komt een an dere. Een nota hierover wordt binnenkort in de statencom missie voor monumentenzorg en molens besproken. Het provinciaal bestuur heeft besloten behalve de al bij de provincie ontvangen aanvra gen ook die subsidieaanvragen nog volgens de oude regeling af te handelen, die voor 17 fe bruari door de ministeries van Cultuur Recreatie en Maat schappelijk Werk en/of Volks huisvesting en Ruimtelijke Or dening zijn goedgekeurd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 5