•foocky wordt toch
^wereldkampioen
Autodidact
in hart
en nieren
Pot voor drie in Katwijk
Deze week in de bioscopen
Fluitconcert Johannes
Centrum
Verkoop
tentoonstelling
van Hans Bouman
Chileense wand-
kleedjes en keramiek
in „De Schakel"
Deverconcert in Lisse
■^G 15 FEBRUARI 1980
LEIDSE COURANT
PAGINA 9
véester Stallone maakte
d(én klap carrière met
rla scenario van de „un-
ïcjog", die zich vijftien
kelen wist staande te
ïlnen in de boksring te-
T de wereldkampioen,
jwilde het niet verko-
tenzij hij het zelf
l^it verfilmen met zich-
i |in de hoofdrol. Ten-
besloten de grote
iejiobazen de gok met
(tlone maar te wagen en
iepky" werd een kassuc-
alle onverwachte film-
issen heeft Rocky nu
.■en vervolg gekregen en
bleit voor Stallone, die
-4uw aan het roer stond,
net een logisch vervolg
jworden. Wat gebeurde
rder met de straatvech-
locky, die hoewel de
;zer op punten toch een
•ol was geworden voor
^assa van de kleine man,
bidank zij zijn incasse-
{vermogen een kam-
n kan weerstaan
s met zovele boksers is
(oor hem eigenlijk geen
weg terug meer. Hij geeft te
veel geld uit het bëlas-
ting-element wordt maar
heel even aangestipt en
hoewel hij bereid is vuil
werk te verrichten om zijn
gezin te onderhouden, kan
hij voor zijn eergevoel eigen
lijk niet onder een revan
chepartij uit.
Afgezien van een extra me
lodramatisch element
waarom moet nu Adrian's
bevalling, juist tijdens de
training, zo moeilijk verlo
pen is „Rocky II" weer
helemaal de succes-story
van de „underdog". De ka
rakters hebben zich rond de
simpele Rocky geloofwaar
dig ontwikkeld. Talia Shire
is niet meer het schuwe
meisje, maar de stuwende
kracht achter Rocky gewor
den, Burt Young als de zwa
ger is niet meer de profiteur
maar menselijker, terwijl
Carl Weathers als de we
reldkampioen Apollo Creed
nu een soort provocerende
Mohammed Ali is geworden,
belust op een spectaculaire
afrekening met de tweede-
LIDO 1: Rocky II (16) met
Sylvester Stallone en Ta
lia Shire. Regie: Sylves
ter Stallone.
hands bokser, die tegen hem
staande wist te blijven.
Vooral dat laatste houdt in,
dat „Rocky II" meer boks
film is geworden dan zijn
voorganger, die alleen maar
in Capra-stijl trachtte te be
wijzen dat eigenlijk alleen
een verloren zaak het waard
is om voor te knokken.
Dank zij een voortreffelijk
gemonteerd slotgevecht,
waarin Rocky tenslotte toch
maar vraag niet hoe de
wereldtitel verovert, Stallo
ne's onmiskenbare persoon
lijkheid en weer een schitte
rende rol van Burgess Mere
dith als de oude trainer Mic
key doet in dit geval wat
zelden gebeurt Rocky II
weinig of niets voor Rocky I
onder.
Maar het is meer een boks
film geworden.
MILO
ERA Escape from
traz (16) Clint Eastwood
apt uit de gevangenis
iz, een Amerikaanse
van het Franse Dui-
iland. Een boeiende
die ver uitstijgt boven
diddelmaat iri dit genre,
e week).
II Die Blechtrom-
(16) Een fascinerende
op het Duitsland van
en tijdens de Tweede
jldoorlog, gezien door de
van het dwergje Oscar.
r< ie week)
a) III Une histoire
sfrle (16) Een simpel ver-
dover alledaagse mensen
door een prachtige rol
Romy Schneider twee
lang ongemeen boeiend
It. (derde week)
~>IO Manhattan (a.l.)
endam In de se-
ioncerten op de Zon-
tvond komt 17 februari
(blok)fluitist Frans
:n naar het Paus Jo-
Centrum in Prin-
iof in Leidschendam.
™jens het concert, dat om
over acht begint,
en werken gespeeld
Jakob van Eijk, Tele-
^n, Joh. Seb. Bach, Be-
4n anderen.
En verder
Schitterende film met de
subtiele humor van hoofdrol
speler/regisseur Woody Al
len over het verknipte arties
tenleventje van New York.
(tiende week).
REX Mary kom uit de
broek (16) Pornofilm.
TRIANON Tess (16) Uit
stekende film van Roman
Polanski over het onsterfelij
ke liefdesverhaal uit het Vic
toriaanse Engeland, (derde
week)
EUROCINEMA I (Alphen
aan den Rijn) Escape
from Alcatraz (16) zie Ca
mera.
EUROCINEMA II (Alphen
Scène uit Escape from Alcatraz.
aan den Rijn) Mad Max
(16) Australische film waarin
een somber toekomstbeeld
vol met criminaliteit wordt
geschilderd, (eerste week)
EUROCINEMA III (Alphen
aan den Rijn) Race naar
de schroothoop (a.l.) Matige
rolprent waarin tal van au
to's geslachtofferd worden.
EUROCINEMA IV (Alphen
aan den Rijn) Mannen
van staal (12) Lee Majors en
George Kennedy in "een vak
kundig gemaakte ongecom
pliceerde film vol met wol
kenk ra bber-acrobatiek. (eer
ste week).
GREENWAY-THEATER
(Voorschoten) Vakantie
perikelen met funeste ge
volgen (a.l.) (eerste week);
Escape from Athene (16)
(eerste week).
SCHILDER
BRUNO DE KLERK:
LEIDEN Een academie voor Beelden
de Kunsten heeft Bruno de Klerk nooit
bezocht en evenmin is hij bij andere
kunstenaars in de leer geweest. Een
paar jaar bakkersvakschool dus toen
toch al bezig met vormpjes is de enige
scholing, die hij na het basisonderwijs
genoten heeft. Desalniettenmin heeft
Bruno de Klerk hoogten bereikt, die
voor niet alle 'gediplomeerde kunste
naars' weggelegd lijken te zijn. Bruno
de Klerk is een individualistische auto
didact, die er bepaald uitgesproken
ideeën op nahoudt.
Om van de ene op de andere dag van bak
kersleerling in kunstenaar te veranderen,
lijkt zeker wanneer door een bijna wan
hopige onderwijzer achter het vak tekenen
op de lagere school onherroepelijk het wel
gemeende cijfer „drie" werd genoteerd
bijna ondoenlijk, maar voor Bruno de
Klerk was het geen enkel probleem: „Ik
was in galerie Walenkamp bij een tentoon
stelling van Belgische constructivisten. Van
het werk van Verstock raakte ik zo gefasci
neerd, dat ik direct wist dat ik dat ook zou
gaan maken. Ik was vijftien jaar oud en
ben me vanaf die dag met schilderen gaan
bezig houden."
Geleidelijk aan rolde hij in het wereldje
van de kunstenaars. Met zes andere kunste
naars kraakte hij de M.T.S. nabij de Pie
terskerk. Zelfverzekerd en geestdriftig wis
selde Bruno de Klerk 's nachts werken in
de boterfabriek, werken voor uitzendbure
aus en schoonmaakbedrijven af met het
schilderen van vlakken. „We zijn verhuisd,
want op een gegeven moment zaten er wel
vijftig mensen in het pand. Later met grote
feesten liep de boel een beetje uit de hand."
Het volgende onderkomen waren de Boer-
haavezalen in De Camp. De huurprijs be
droeg vijfentwintig gulden per maand,
maar toch waren er soms nog problemen
om die jaarlijks, onwaarschijnlijk lage, jaar
lijks te betalen huur bij elkaar te schrapen.
Het kunstenaarsschap heeft De Klerk dus
niet geheel op een presenteerblaadje voor
geschoteld gekregen; hard werken was een
eerste vereiste.
Faam
Tussen alle verhuizingen en werkzaamhe
den door verwierf Bruno de Klerk zekere
faam. Zijn werk werd door diverse musea
gekocht tegen vaak niet kinderachtige prij
zen. „Ik wist, dat mijn werk gewoon goed
was, althans dat vond ik zelf. Ik heb nooit
aan de waarde getwijfeld. Ook gezien de
tijd die je eraan besteedt, mag er best voor
betaald worden. Als je het niet mooi vindt,
dan koop je het gewoon niet." Het fungeren
als artotheek door het werk aan belangstel
lenden te verhuren, bleek niet bepaald een
daverend succes. Problemen als wanbeta
lers en niet terug te vinden schilderijen wa
ren aan de orde van de dag. De afmeting
van de schilderijen (twee meter) lenen zich
dan ook niet bijster goed voor verkoop aan
particulieren, omdat er maar enkele inte-
rieuren zijn, waar een werk van dergelijke
grootte tot zijn recht zou kunnen komen.
Veelal musea en later het Rijk (contra-pres
tatie) waren de voornaamste afnemers van
De Klerks kunst. De Klerks tekeningen
daarentegen zijn wel door iedereen te beta
len. Een map met honderd tekeningen kost
vijftig gulden.
Hoewel de contra-prestatie regeling voor
Bruno de Klerk bepaald een lucratief
werkterrein was, is hij er op een gegeven
moment, ondanks de financiële voordelen,
toch uitgestapt. Personen, die kritiek op de
subsidie-regeling hebben omdat de vergoe
ding te hoog zou zijn, behoren tot een bijna
uitgestorven soort. Bruno de Klerk is eén
van hen: „Als je niets gewend bent, betaalt
de contra-prestatie bijzonder goed. Maar
het houdt wel in, dat je werk moet blijven
leveren en dat er geen mogelijkheid tot ex
perimenteren is. Ik vind, dat ik dan mijn
vrijheid kwijt ben en dat het plezier in het
schilderen afneemt. Daarom ben ik eruit
gestapt voordat ik aan dat hoge uitgavenni
veau gewend was en ik moeilijk meer een
stapje terug kon doen. Ik kon bijna alles
kopen. Bovendien vind ik het best goed dat
je er eerst eens over nadenkt voordat je iets
aanschaft."
Een actuele zaak, die veel invloed heeft op.
de huidige levenswijze van Bruno de Klerk
gehad heeft, is de kwestie rond het kunste-
naarspand aan het Plantsoen 99c. Collega's
en voormalige vrienden aan het Plantsoen
hebben ervoor gezorgd, dat Bruno de Klerk
de woning heeft moeten verlaten. Zij span
den een proces aan en de kantonrechter be
sliste tot veler verbazing, dat De Klerk
moest vertrekken. „Ik wist niet dat het zo
ver zou komen, maar ineens stond de deur
waarder voor m'n neus. Al mijn spullen en
schilderijen zijn in een niet schoongen-
maakte pekelwagen gestouwd, waardoor de
schilderijen aan de onderkant zijn uitgebe
ten", vertelt de teleurgestelde kunstenaar
voor wie het niet geheel duidelijk is waar
om hij op straat is gezet. De Klerk: „Er
werd iets vaags gezegd, als zou ik me niet
gedragen als een goede huurder. Ik heb er
toentertijd voor gezorgd, dat in het pand
kunstenaars konden gaan wonen. Zelf wil
de ik eigenlijk niet, maar er ontbrak een
vijfde man. En nou hebben ze me eruit
gewerkt. Misschien is er ook wel van af
gunst sprake."
Wel was het de bedoeling, dat de woning
gemeenschappelijk gerund zou worden. De
Klerk daarentegen is nogal een individua
list en daarvoor lijkt aan het Plantsoen 99c
geen plaats. Het meest serieuze gevolg van
het ontruimingsbevel is, dat De Klerk
zeker voorlopig min of meer gedwongen
werkloos is: „Nadat we het pand aan het
Plantsoen hadden opgeknapt, heb ik me
bewust heel fanatiek met schilderen bezig
gehouden. Eindelijk was ik weer een beetje
op dreef en nou begint hetzelfde gedonder.
Wie weet hoe lang het duurt voordat ik
mijn woning en atelier weer heb ingericht.
Ik wil eindelijk wel weer eens gaan schil
deren."
WIM BUNSCHOTEN
Bruno de Klerk aan de tekentafel, een belangrijk instrument voor de kunst
schilder.
Frans Brtlggen komt uit Am
sterdam waar hij aan het gy
mnasium en aan het Mu-
zieklycem studeerde. Na en
kele jaren musicologie aan de
Gemeente Universiteit te
Amsterdam en daarnaast
blokfluit te hebben gestu
deerd bleek dat voor hem
een carrière als blokfluitist
was weggelegd. Hij is nu le
raar oude muziek aan het
Koninklijk Conservatorium
in Den Haag maar treedt ook
vaak in binnen- en buiten
land bij kamerorkesten als
solist op of in recitals met
clavecimbel.
Frans Brtlggen maakte tour
nees door Amerika en Japan
en hij maakte grammofoon
platen waarop bijna het ge
hele belangrijke 18e eeuwse
solo-repertoire voor blokfluit.
Hij heeft menig componist,
vooral de jongere generatie,
weten te inspireren werken
voor blokfluit te schrijven.
Een van de tentoongestelde werken van Hans Bou
man.
IN KATWIJKSE GALERIE
'DE WITTE DUIF'
KATWIJK Burgemees
ter mr. C.A.Bos opent van
middag een verkoopten
toonstelling in galerie 'De
Witte Duif' van het werk
van de in 1973 overleden
Katwijkse tandarts en
kunstenaar Hans Bouman.
De tentoonstelling van het
naoorlogse werk van J.P.G.
Bouman die hiermee lande
lijke bekendheid genoot, is
ondergebracht in het tijde
lijke onderkomen van de
galerie aan het Katwijkse
Andreasplein. Ongeveer 35
werken van de schilderen
de tandarts die bijna 40
jaar in Katwijk werkte,
zijn over het algemeen ab
stract
De op 18 augustus 1903 in
Bergambacht geboren J.P.G.
Bouman heeft zijn tekenen
en schilderen altijd gezien als
een innerlijke drang. Afge
zien van een korte tekeno
pleiding was Bouman auto-
didakt. Van de figuratieve
vooroorlogse olieverfschilde
rijen van Bouman zijn op de
tentoonstelling twee exem
plaren te bezichtigen. De in
het culturele leven van Kat
wijk wel geziene, maar niet
opvallende figuur begon in
vergelijking met zijn tijdge
noten al vroeg met experi
menteren, zowel in kleur als
in vorm. Ondanks dat zijn
werk verwant is aan dat van
bijvoorbeeld Lucebert, kan
Hans Bouman niet tot de 'ex
perimentelen' gerekend wor
den.
In 1949 voelde Bouman zich
bekwaam genoeg om erken
ning voor zijn kunst te vra
gen. Hij organiseerde in
maart van dat jaar een expo
sitie in de kunstzaal van de
'Moderne Boekhandel' in de
Amsterdamse LeidsestraaL
Dat zijn schilderskwaliteit
ook in die jaren gewaardeerd
werd, blijkt wel uit de accep
tatie van het gerenommeerde
schildersgezelschap 'De On-
afhankelijken', waar Bouman
lid van werd. Daarna wordt
hij in 1957 toegelaten tot de
Dordrechtse schilderskring
'Pictura'. Behalve de beken
de in Katwijk werkende
kunstenaar Willy Sluiter, is
Hans Bouman de enige Kat
wijkse schilder die van de
twee landelijke schildersve
renigingen lid is geweest.
Galerie 'De Witte Duif' is op
gezet door de Katwijker P.
van Duy ven voorde (41). Hij
kan uitgebreid en enthousiast
over de kunstenaar Bouman
vertellen. De galeriehouder
beschouwt de door hem geor
ganiseerde expositie als een
soort geste aan de overleden
schilder. Hij heeft in overleg
met de familie van Hans
Bouman een verantwoorde
en afgewogen keuze uit het
werk van de kunstenaar
kunnen maken.
Onder het motto 'Rondom de
Rijnmond' wordt tijdens de
tentoonstelling een mapje et
sen van regionaal bekende
kunstenaars uitgegeven. Dit
is een jaarlijks terugkerende
aangelegenheid. Belangstel
lenden kunnen zo'n doosje
met vijf etsen aanschaffen te
gen betaling van 200 gulden.
De expositie duurt nog tot 1
maart en is donderdagavond
en zaterdag geopend, respec
tievelijk van zeven tot negen
uur en van elf tot negen uur.
LEIDSCHENDAM In
„de Schakel" in Leidsen-
hage in Leidschendam
wordt tot 20 maart een ten
toonstelling van Chileense
wandkleedjes en keramiek
van de Leidschendamse Jo
Kriekaard van Reenen ge
houden. De kleedjes wor
den in Chili „arpilleras"
genoemd. Een goed Neder
lands woord bestaat hier
voor niet maar het is een
soort patchwork echter
niet bedoeld als vrijblij
vende vorm van volk
skunst.
Ze hebben een boodschap en
zijn uitgedacht door de
maaksters, vrouwen van
werkloze mannen die vaak
om politieke redenen geen
baan meer kunnen krijgen.
De regering trekt zich van
deze mensen niets aan. Zij
hebben zich georganiseerd,
zelfstandig of met behulp
van de kerk, om via de pro
ductie van de kleedjes over
hun situatie te vertellen en
door de verkoop wat geld te
verdienen. De vrouwen ma
ken de „arpilleras" op ver
zoek van Solidaridad. Solida-
ridad wil zoals bekend steun
verlenen aan pogingen van
kerken, groepen en personen
in Latijns Amerika om de
mens daar in staat te stellen
zelf vorm te geven aan zijn
leven en samenleving. Zij wil
bij kerken, groepen en perso
nen in Nederland de betrok
kenheid bevorderen bij akti-
viteiten in Latijns-Amerika
die gericht zijn op verande
ring van maatschappelijke
structuren in dat deel van de
wereld. De kleedjes gaan
over de situatie in de krot
tenwijken, het gebrek aan
water, electriciteit en werk.
Overal vuilnis, mannen zon
der werk, vrouwen wassen
kleren voor de rijken, kinde
ren maken auto's schoon,
mensen worden door solda
ten uit hun krotten verwij
derd. De Chileense vrouwen
vertellen op deze wijze, met
naald en draad, over hun
omstandigheden. Deze volk
skunst-met-een-boodschap
verdient, aldus Solidaridad,
een groot publiek en worden
dan ook in „de Schakel" niet
alleen tentoongesteld maar
ook verkocht. Door de aan
koop steunt men op directe
wijze de eigen organisatie
van de Chileense vrouwen.
Keramiek
Jo Kriekaard van Reenen
werkt al jaren in Leidschen
dam. Zij is auto-didact en ex
poseert voor het eerst Behal
ve potten en vazen maakte
zij beeldjes die de Weense
mode van 1850 tot circa 1940
weergeven. De expositie,
zoals gewoonlijk door Victor
van der Lee georganiseerd, is
dagelijks en gratis open van
half elf tot half vijf, op
maandag en donderdag ech
ter van half een tot half vijf,
donderdags van zeven tot ne
gen uur en zondags gesloten.
Zelf redigeert hij uitgaven
van blokfluitmuziek uit de
18e en 20e eeuw. De laatste
jaren vervult hij ook leerop
drachten aan enkele Ameri
kaanse universiteiten.
Toegangskaarten voor het
concert kosten acht gulden
(CJP- en Pas65-houders, als
mede jongergn tot 16 jaar, be
talen slechts zes gulden) en
zijn verkrijgbaar Prinses An-
nalaan 464, Brederode 79.
KATWIJK - K. en O. Kat
wijk organiseert morgenmid
dag een opvoering van het
kindercabaret„Potvoordrie".
Het vrolijke programma start
om twee uur in theater Tripo
dia.
Pot voor drie, gaat een potje
buitenspelen! Dat is de naam
van het kindercabaret dat de
sectie jeugd van het Katwijkse
K. en O. zaterdagmiddag in
Tripodia laat optreden. Kort
samenvattend wonen Beatrijs
en Jan Simon met hun moeder
in een rood huis met groene
luiken voor de ramen. Ze heb
ben een mooie tuin, vol rodo
dendrons. In die tuin spelen ze
samen met Elsje, hun nieuwe
buurmeisje. „Potje buitenspe
len" is een vrolijk programma
met liedjes, sketches, en ver
halen. Kaarten hiervoor zijn
bij het VVV Katwijk en bij K.
en O. Katwijk te verkrijgen.
ben Elisabeth Strumphler en
Elvira Vis al samen met Joep
Wanders en Gerrit de Boer
een concert verzorgd in 't
Huys Dever. Op het pro
gramma staan dit keer wer
ken van Hammerschmidt,
Pepusch, Dowland, Weiss,
Ravel en Ibert.
Toegangsbewijzen en pro
gramma's voor het concert,
dat om acht uur begint, zijn
verkrijgbaar bij het VVV-
kantoor aan de Lissese
Grachtweg. De toegangsprijs
is zes gulden, CJP-houders
en 65-plussers betalen vier
gulden.
LISSE In het kader van
de serie Dever-concerten
wordt morgen een concert
gegeven door zangeres Eli
sabeth Strumphler, dwars-
en blokfluitiste Paula van
Wijk en de gitaristen Mar
tha Pels en Elvira Vis.
In het voorjaar van 1979 heb-
