Jan Sierhuis in Galerie De Sluis
Jopie Limburg
in De Poort
Vertegenwoordiger
van Haagse School
én moderne kunst
Romy Schneider in
schitterende rol
EN VERDER
Deze week in de bioscopen
Victoriaans drama door
Polanski in schitterende
beelden verpakt
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 1 FEBRUARI 1980 PAGINA 9
Regisseur Roman Polanski geeft Nastassia Kinski en Peter Firth nog een paar
laatste aanwijzingen tijdens de opnamen van „Tess".
LIDO III L'Histoire
simple (16) met Romy
Schneider en Bruno Cre-
mer. Regie: Claude Sau-
tet.
De Franse regisseur Claude
Sautet liep al jaren met het
plan rond zijn favoriete ao
trice Romy Schneider eens
'n kei van een rol te geven
in een van zijn films en hij is
daar met „Une histoire sim
ple" volledig in geslaagd. De
alledaagse geschiedenis waar
het om gaat draait om een
zekere Marie, een geschei
den vrouw van tegen de
veertig met een goede baan
en een zoon van zestien, die
overigens in de film bijna
geen rol speelt.
Zij wil de verhouding met
een nogal labiele vriend
(Claude Brasseur) verbreken
en ook geen kind van hem.
Zij voelt zich nog steeds aan
getrokken tot haar ex-echt-
emotioneel zeer betrokken
bij het dreigend ontslag van
een goede vriend, die in een
depressieve stemming zelf
moord heeft trachten te ple
gen.
Op zeer subtiele wijze geeft
Claude Sautet alle dingen,
die plotseling het leven van
deze Marie een andere wen
ding geven gestalte, maar
het is Romy Schneider, die
uiterlijk bijna onbewogen dit
allemaal voelbaar weet te
maken. „Une histoire sim
ple" is een film om rustig
voor te gaan zitten en je via
kleine aanwijzingen in dia-
loog-flarden en Soms een en
kele blik of een simpel ge
baar in te leven in de een
zaamheid van deze zo reso
luut lijkende vrouw, die ten
slotte gemoedsrust schijnt te
hebben gevonden als zij
weer van haar ex-man, met
wie het nooit meer goed zal
komen, in verwachting is.
Samen met de weduwe van
de inmiddels toch overleden'
vriend ziet zij een nieuwe
toekomst tegemoet.
Een simpel verhaal over al
ledaagse mensen, dat door
de fijnzinnigheid van dé re
gisseur en het spel van alle
hoofdrolspelers met Romy
Schneider aan de spits twee
uur ongemeen boeiend op je
over komt.
MILO
LEIDEN Jan van Zonneveld behoort
tot de wel zeer oude garde van Leidse
kunstenaars, maar zijn tachtig-jarige
leeftijd is hem zeker niet aan te zien.
Misschien is zijn hoge leeftijd er wel de
reden van, dat Zonneveld's werk zo vele
stromingen heeft doorgemaakt. Een feit
echter is, dat de kunstenaar nog lang
niet van plan is met schilderen te stop
pen.
De kleine, integere Leidenaar is vanaf zijn
dertiende al bezeten van alles wat met
schilderen te maken heeft. Aanvankelijk
was Jan van Zonneveld leerling aan de am
bachtschool te Leiden. Maar halverwege
zijn opleiding tot huis- en decoratieschilder
maakte een kunstkenner hem op zijn talen
ten als kunstschilder attent. Jan, de kunste
naar in spé, kreeg van zijn vader dan ook
toestemming om les te nemen op de Acade
mie voor Beeldende Kunsten in Den Haag.
Voor kunstenaars, die in die tijd de acade
mie verlieten, was het in de praktijk on
doenlijk door de verkoop van eigen werk
een droge, laat staan een belegde boterham
te verdienen. Via een leraar van de acade
mie kreeg hij een baan als glasschilder in
Haarlem en daarna in Den Haag. Na tweeë-
nenhalf jaar was het glasschilderen geen
lucratieve bezigheid meer.
Jan vai. Zonneveld teerde vanaf zijn laatste
glasschildering van zijn reeds verdiende
geld, waardoor hij het hoofd boven water
kon houden. Vanaf dat moment nam hij
voor eigen rekening de kwast ter hand en
werkte zijn ideeën thuis uit totdat hij via
zijn vader, die amanuensis bij het AZL was,
als academisch tekenaaf in dienst kon tre
den. „Ik moest bijzondere oogziektes teke
nen bij de afdeling'oogheelkunde. Door de
microscoop kijken en precies natekenen.
Saai en moeilijk werk. Ondertussen bleef
ik met m'n schilderijen leuren. Zo af en toe
verkocht je eens wat", aldus Van Zonne
veld. Maar ook in die branche sloeg de ge
vorderde techniek keihard toe. Het werk
van de creatievelingen werd door ultra-mo
derne foto-apparatuur overgenomen.
De werkzaamheden bij de diepdrukkerij
Rotogravure -begonnen in 1930 en duurden
tot de pensionering van Van Zonneveld in
1965. Aanvankelijk werd hij in de tekenka
mer te werk gesteld, maar later werd hij
kleurenretoucheur. „Ik stelde de kleuren
voor de reprodukties vast. Leuk werk,
maar bijzonder vermoeiend voor mijn ogen,
ik heb ze er wel mee bedorven", aldus Jan
van Zonneveld, die de achteruitgang van
zijn ogen pas de laatste tijd als hinderlijk
ervaart, „Brilletje op en brilletje af is het
tegenwoordig, als ik aan het schilderen
ben."
In '49 was de kunstenaar lid van het Leids
Kunstcentrum, dat toen werd opgericht.
Met andere kunstenaars exposeerde hij in
de Boerhaavezalen. Na zijn pensionering -
dus nu al vijftien jaar- ging de Leidenaar
zich alleen maar met schilderen bezig hou
den.
Na de academie-periode kwam Jan van
Zonneveld onder de indruk van Willem
Maris, de vertegenwoordiger van de Haagse
School. „In die tijd schilderde ik dan ook
veel koeien a la Maris" en hij wijst naar
één van de schilderijen, die de woning aan
de Apollolaan sieren, „Ik trok in die tijd
veel de natuur in en maakte schetsen van
koeien, die ik later thuis uitwerkte."
Naast het portretteren (onder meer zelfpor
tretten en portretten van zijn vrouw) en de
koeien van Maris, ging Van Zonneveld Zich
hoe langer hoe meer op stillevens toeleg
gen. De wanden van de woning, die gezien
de hoeveelheid schilderijen véél van een
expositieruimte weg heeft, worden zeker,
voor de helft met stillevens gevuld. Maar
na enige tijd raakte Van Zonneveld door
een geheel ander oeuvre gefascineerd: dat
van Vincent van Gogh. Het olieverfschilde
rij 'Dorpje aan zee' getuigt van de expressi
onistische invloeden, die Van Zonneveld
heeft ondergaan. Bijzonder knap van dit
schilderij is, dat de zon ontbreekt, maar dat
het werk als het ware broeit; je voelt, dat
het een weergave is van eèn uiterst zonnig,
Zuidelijk landschap, Zuid-Frankrijk wel
licht. Dat effect is temeer bewonderens
waardig. omdat de schilder bijna nooit
voorbeelden heeft en nimmer landschap
pen naschildert.
De laatse tien jaar is Van Zonneveld weer
ander werk gaan maken, nog meer kleur-
composities en op de duur zelfs, ging hij
over tot het maken van abstracte schilde
rijen. Van Zonneveld: „Maar het werk van
de Haagse School komt steeds weer terug,
altijd wil ik weer even proberen of ik het
nog wel kan."
„Tegenwoordig verkoop ik wel meer dan
vroeger, maar ik heb het nog nooit móeten
doen. Financieel heb ik me altijd ruim
schoots kunnen redden. Bovendien weet ik
niet goed hoeveel ik voor de werken moet
vragen, hoewel veel mensen een hoog bod
op enkele werken hebben gedan. Ik zelf
heb nog de vooroorlogse prijzen in m'n
hoofd", aldus de kunstenaar, die in maart
80 iaar hoopt te worden. Van Zonneveld
verkoopt niet al te veel van zijn olieverf
schilderijen, maar als hij zijn geesteskinde
ren van de hand doet, gebeurt dat voor een
meer dan schappelijke prijs. Het meerstro-
mige werk van de bescheiden schilder is
tijdens een tentoonstelling (ter gelegenheid
van zijn tachtigste verjaardag) van 6 tot en
met 14 maart in het Waaggebouw aan de
Aalmarkt te bezichtigen. Tenslotte Van
Zonneveld: „Ik zou wel honderd jaar willen
worden, dan kan ik nog meer schilderen en
nog meer ideeën vormgeven."
WIM BUNSCHOTEN
CAMERA Agatha (a.l.)
Zeer vermakelijk filmavon-
tuur met Dustin Hoffman en
Vanessa Redgrave, (reprise)
LUXOR Escape from
Alcatraz (16) Clint East
wood ontsnapt uit de gevan
genis Alcatraz, een Ameri:
kaanse versie van het Fran
se Duivelseiland. Een
boeiende film, die ver uit
stijgt boven de vmiddelmaat
•in dit genre, (derde week)
LIDO I Apocalypse
Now (16) Gruwelijke film
over de oorlog in Vietnam.
Wreder dan 'The Deer Hun-
ter', maar voor velen min
stens even indrukwekkende
Marlon Brando is de zwakste
steen in het hele gebeuren,
waarin regisseur Francis
Coppola zijn afschuw van de
oorlog toont, (vijfde week)
LIDO III Die Blech-
trommel (16) Een facine-
rende blik op het Duitsland
voor en tijdens de Twe-
de Wereldoorlog, gezien
door de ogen van het dwerg
je. Oscar, (tweede week)
STUDIO Manhattan
(a.l.) Schitterende film met-
de subtiele humor van
iioof d rolspeler regisseur
Woody Allen over het ver
knipte artiestenleventje van
'New York. (achtste week).
REX Erextions (16) Por
nofilm.
EUROCINEMA I (Alphen
aan den Rijn) Apocalyp
se now (16) zie Lidó I.
EUROCINEMA II (Alphen
aan den P.ijn) Airport
'80, the Concorde (16). Alain
Delon en Sylvia Kristel is
een zwakke rampenfilm,
waarbij vooral het
Franse vliegtuig centraal
EUROCINEMA III (Alphen
aan den Riin) Race naar
de schroothoop (a.l.) Matige
rolprent waarin tal van au
to's geslachtofferd worden.
EUROCINEMA IV (Alphen
aan den Rijn) De vier
vuisten van de duivel (a.l.)
Terence Hill en Bud Spencer
in een van de eerste Trinity-
films. Duidelijk beter dan de
versies die de laatste tijd op
het bioscooppupliek worden
losgelaten, (reprise)
GREENWAY-THEATER
(Voorschoten) Spider-
man strikes back (a.l.)
Amerikaanse stripheld be
leeft tal van ongelooflijke
avonturen. In de avondvoor
stellingen: Kort Ameri
kaans (16) Aardige film
naar het befaamde boek van
Jan Wolkers. De film is op
genomen in het Leiden van
de Tweede Oorlog
huis. Dit boek is in de ga
lerie verkrijgbaar.
Jan Sierhuis werd in 1928 in
Amsterdam geboren. Hij
ontving zijn opleiding aan de
Rijksacademie voor Beel
dende Kunsten in Amster
dam en aan de Academie
voor Schone Kunsten in
Antwerpen. Sinds 1970 is hij
begeleider aan de Vrije Aca
demie gn Den Haag. Het
werk van deze Jan Sierhuis
is sterk verwant aan dat van
de zogeheten Cobra-groep.
Sierhuis heeft deze bewe
ging nauwlettend gevolgd,
hij heeft er echter nooit deel
van uitgemaakt. Een steeds
terugkerend thema in zijn
werk is de mens, en dan
vooral de vrouw en het
vrouwelijke. Via dit onder
werp stelt hij zaken aan de
orde als de vervreemding of
het redeloos geweld in Viet
nam. In de Galerie exposeert
Jan Sierhuis met tekenin
gen, litho's en etsen.
Verder valt er de komende
maand werk te bewonderen
van Albert Olthof en Paul
Mulder. Albert Olthof is'
vooral bekend om zijn sier
raden. Behalve van zilver
maakt hij bij zijn werk ook
gebruikt van ivoor en ebbe-
hout. De prent van de
maand komt van de hand
van de jonge Haagse litho
graaf Paul Mulder. Gedu
rende de maand februari is
in de gang van de Galerie
een kleine tentoonstelling
Werk van Jan Sierhuis.
Henrico's Hotline in 't Mallegat
KATWIJK In het Katwijkse Open jongerencentrum 't
Mallegat komt zaterdag de groep Henrico's Hotline. Deze
uit Castricum komende groep van zes man staat garant
voor een goed stuk muziek met een leuke show.
Vanavond is het wekelijks muziekkafee in de gezellige
ontmoetingsruimte van het centrum. Zondagavond presen
teert de filmgroep een bekende film, waarin een grote haai
de hoofdrol speelt. Verder komt er op woensdagavond 6 fe
bruari een informatieavond over vivisectie. Het Mallegat is
te bereiken via Voorstraat 83, achterom.
LEIDSCHENDAM In
Galerie 'De Sluis wordt
morgen om 15.00 uur een
tentoonstelling over het
werk van Jan Sierhuis ge
opend. De opening wordt,
verricht door Hanny Rene-
man. De expositie wordt
gehouden onder het motto
'Kijken in het boek van
Jan Sierhuis', en is de hele
maand februari te bezich
tigen. De inhoud van de
tentoonstelling loopt gro
tendeels parallel met de
inhoud van het pas ver
schenen boek van Jansier-
met ander werk van Paul
Mulder ingericht.
Roman Polanski's verfil
ming van Thomas Hardy's
„Tess of the d'Urbervilles"
ziet er werkelijk schitte
rend uit, is bijzonder rijk
aan detail en voortreffe
lijk van sfeertekening.
Dat zelfde zeiden we
twaalf jaar geleden ook
van John Schlesingers'
verfilming van Hardy's
„Far from the madding
crowd" en constateerden
toen dat Schlesinger er on
danks de fraaie verpak
king maar zelden in ge
slaagd was om het Victori
aanse drama leven in te
blazen. Het lijkt er op dat
Polanski in dezelfde kuil
is gevallen. De vonk die
van het doek op de zaal
zou moeten overspringen
in dit onsterfelijk liefdes
verhaal laat op zich wach
ten.
Thomas Hardy's „Tess" is
namelijk zodra je de roman
in enkele regels tracht na te
vertellen een nogal dr&kerig
verhaal, waarin het vooral
gaat om de grote verschillen
tussen de diverse milieus in
het Victoriaanse Engeland
en de ondergeschikte rol
van de vrouw in dat tijdperk
toen het woord liefde alleen
nog maar gefluisterd werd
TRIANON Tess (a.l.)
met Nastassia Kinski en
Peter Firth. Regie: Ro
man Polanski.
helemaal zijn mond hield.
Hardy's heldin Tess is een
meisje van heel eenvoudige
komaf, die plotseling tussen
twee werelden terecht komt
als blijkt, dat zij tot eqn van
de oudste geslachten van
Engeland behoort. Een rijke
neef, die de naam d'Urber-
ville alleen maar gekocht
heeft, verleidt haar, laat
haar met een zoontje zitten,
dat spoedig sterft. Het geluk
schijnt Tess weer toe te la
chen als zij verliefd wordt
op de domineeszoon Angel,
die er wel progressieve
ideeën op na houdt, maar\
toch niet zo vrijdenkend is
dat hij niet helemaal van de
kook raakt als hij in de hu
welijksnacht van Tess' ver
leden verneemt. Hij neemt
onmiddellijk de benen naar
Brazilië en Tess weer aan
haar lot overgelaten, wordt
opnieuw het slachtoffer van
haar rijke neef, die haar
echter ditmaal huwt. Maar
dan komt Angel weer opdui
ken en dat betekent het ein
de van de zelfingenomen
neef, een moord die voor
een regisseur als Polanski
zeer zeker aanleiding had
kunnen geven tot een bloe
dig spektakel, maar zeer te
rughoudend in beeld wordt
gebracht. Zoals trouwens de
hele drie uur durende film
zeer ingetogen is met aan
het hoofd een knappe ver
tolking van Nastassia Kins
ki, die de figuur van Tess,
van verlegen onschuldig
meisje tot zelfbewuste
vrouw, zeer overtuigend ge
stalte geeft. En toch, bij heel
kleine rolletjes als die van
Ann Tirard als een oude
hulp op een boerderij en die
van Patsy Rowlands als de
hospita voel je plotseling hoe
„Tess" veel levender had
kunnen zijn als Polanski
zich niet zo ingespannen had
een mooi.liefdesdrafna neer
te zetten, maar zich - zie bij
voorbeeld de schitterende
koppen van de figuratie -
iets rea'istischer had opge
steld. „Tess" is heel mooi,
maar heel koel. De smeulen
de hartstochten ^blijven op
een laag pitje.
MILO
Galerie 'De Sluis', Sluiskant
24 in Leidschendam is van
woensdag tot en met vrijdag
van 12-18.00 uur geopend,
donderdagavond van 19-
21.00 uur, zaterdag van 11-
17.00 uur en zondag van 13-
17.00 uur.
SCHILDER JAN VAN ZONNEVELD:
LEIDEN De Voorschotense kunstenares Jopie Lim
burg mag dan al 71 jaar op deze aardbol rondlopen, uit
haar werk spreekt een jeugdige frisheid die tijdloos
lijkt Galerie de Poort aan de Herensteeg 11 in Leiden
exposeert deze maand bloerastillevens van Jopie Lim
burg.
De tentoonstelling in De Poort omvat aquarellen, oliever
ven en gemengde technieken. Galeriehouder Anton Klein
heeft om een breder beeld van de kunstenares te geven
naast de bloemstillevens ook wat ander werk opgehangen,
zoals "afbeeldingen van mensen en poppen.
De bloemstillevens van Jopie Limburg zijn impressionis
tisch, er gaat iets dromerigs van uit, alsof de toeschouwer
slechts vluchtig beseft dat hij bloemen ziet. Jopie Limburg
beschikt over een fenomenaal kleurgebruik. Geraffineerde
combinaties van zachte kleuren wisselen elkaar af in een
oneindig aantal tinten. Bij sommige aquarellen is de kun
stenares ertoe overgegaan om bepaalde gedeeltes met olie
verf aan te dikken (gemengde techniek) waarmee ze erg
fraaie effecten weet te bereiken. Jopie Limburg schildert
vaak de bloemen in haar eigen tuin, die ze voor dat doel
speciaal opkweekt.
De veelzijdigheid van de Voorschotense kunstenares blijkt
uit haar andere werk. Haar olieverfstillevens met fruit en
aardewerk bijvoorbeeld doen zelfs enigzins expressionis
tisch aan. Jopie Limburg heeft de olieverf bij deze schilde
rijen met een mes aangebracht, hetgeen een strak en
krachtig beeld geeft. Zeer de moeite waard zijn zeker ook
de werken met afbeeldingen van mensen en poppen.
Jopie Limburg heeft al een zeer lange kunstenaarscarrière
achter de rug. Zij volgde haar opleiding aan de Koninklij
ke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag en de
Academie van Kokoschka in Salzburg. De kunstenares
maakte in haar leven veel studiereizen, onder meer naar
Amerika, Mexico en Frankrijk. Verschillende gemeenten
hebben werk van Jopie Limburg aangekocht, zoals Voor
schoten, Breda, Amstelveen, Woerden en Steenwijk.
De expositie in galerie De Poort is tot en met 2 maart te
bezichtigen. De galerie is geopend op donderdagen van 19
tot 21 uur, op zaterdagen van 11 tot 17 uur en op zondagen
van 14 tot 17 uur.
jan van Zonneveld aan een van zijn laatse moderne werken: 'rozen'.
