)arker verdedigend
|wetsbaar bij
Panathinaikos.
i,Stoppen is de
oplossing
^rt
in
geklopt: 88-86
ederlandse basis veel te smal
ÏDOR DEN HERTOG:
LEIDSE COURANT
WOENSDAG 16 JANUARI 1980 PAGINA 19
SNE Na in het eerste Europa
uel simpel te hebben afgere-
met het Franse BC Caen, is
r gisteravond in Athene wel
it op echte tegenstand. Net iets
ire tegenstand zelfs. Het Griek-
nathinaikos Athene bleek in de
thuishal net iets gelukkiger:
Een Leidse nederlaag die over-
beslist niet impliceert dat Par-
e Europa Cup-finale nu maar
vergeten. Immers: met Caen,
thinaikos en bekerhouder Ga-
Cantu strijdt de formatie van
Hennie Blom in deze tweede
van de Europa Cup om twee
eindstrijd rechtgevende plaat-
Jen van die plaatsen lijkt na de
vier ontmoetingen te zijn ver-
i aan het Italiaanse Cantu.
de tweede plek echter, heeft
er nog altijd de beste papieren,
thinaikos mocht dan wel gister-
1 de meest gelukkige ploeg zijn,
thuisbeurt heeft Parker nog
cans de misser van Athene be
nd recht te zetten.
Iets wat ook coach Hennie Blom direct
besefte. „Ik ben niet ontevreden met
het resultaat. Parker telt ook na deze
kleine nederlaag nog helemaal mee in
de poule. En daar gaat het in principe
toch om."
Dat Parker,, vanavond in de Vijf Mei
hal overigens tegen Rotterdam Zuid
weer actief in een competitieduel, des
ondanks niet blij was met de Griekse
afloop, mag duidelijk zijn. Een neder
laag met twee punten verschil kan al
niet overdreven „ruim", worden ge
noemd, een in Griekenland geleden
twee-puntsverlies helemaal niet. Werd
Panathinaikos, volgens eigen zeggen, in
haar eerste thuisoptreden tegen Cantu
„zwaar benadeeld" door de arbitrage
(en verloor het dat belangrijke duel in
de verlenging), dit keer was het de
beurt aan Parker om niet overdreven
gelukkig in de richting van de scheids
rechters te blikken.
Parker beheerste de strijd in Athene
immers volledig. Ook de 2200 over
enthousiaste Griekse supporters
konden niet verhinderen dat de Lei-
denaars al spoedig een voorsprong
van drie punten namen en die in de
Griekse hel knap vasthielden.
Totdat twee minuten voor tijd het arbi
trale duo Nagari (Israël) en Joegoslaaf
Ciucil zich nog nadrukkelijker met het
spelverloop ging bemoeien. Die inter
ventie bleek teveel voor Parker, dat
dan ook op achterstand werd gezet
door Panathinaikos. Tot enkele secon
den voor tijd geen onoverkomenlijke
achterstand. De misser van falende
Harrie Kip, die met zijn twee punten
een verlenging had kunnen bewerk
stelligen, betekende echter het defini
tieve einde voor Parker.
Behalve Kip faalde ook Ervin Giddings
gisteravond volledig. De Amerikaanse
forward van de Leidenaars kwam in
het geheel niet „los". Scoorde slechts
vier punten en „hielp" tegenstanders
Contos en Kokolacis door verdedigende
missers aan knappe totalen: 26 en 27.
Mitchell Plaat daarentegen speelde in
Athene de sterren weer eens van de
basketbalhemel. Hield directe tegen
stander Koronaios in een wurgende
greep en groeide ook aanvallend uit tot
de absolute hoofdpersoon aan Leidse
zijde: 32 punten.
Voor coach Hennie Blom kwam de
nederlaag overigens niet overdreven
hard aan. „Het resultaat van PAO
tegen Cantu was voor mij een vin
gerwijzing. Zelfs hield ik in m'n ach
terhoofd daardoor rekening met een
ruimere nederlaag. Dat arbiters een
wedstrijd kunnen beslissen is na
tuurlijk al langer duidelijk. Maar
zij vormden vanavond niet de hoof
doorzaak van dit verlies. Als onze
zone-verdediging normaal had ge
functioneerd, was een nog beter re
sultaat mogelijk geweest, hadden we
hier waarschijnlijk gewoon gewon
nen. Nu waren we verdedigend te
kwetsbaar en kregen we daarvoor in
de slotfase de rekening gepresen
teerd..."
Scores Parker: Plaat 32, Sid Bruins-
ma 20, Jimmy Woudstra 12, Ron
Kruidhof 10, John Washington 6, Er-
vin Giddings 4, Harrie Kip 2.
Mitchell Plaat. De grote uitblinker van Parker in het Europa Cuptreffen met Panathi
naikos. Ook hij kon echter een minieme nederlaag niet voorkomen.
:E-VOORZITTER NOORSE SCHAATSBOND RAMTONN:
O/TRONDHEIM
ter zijn rug hangt een
fchoge kaart van Euro-
iCentraal daarop Oslo.
e B. Ramtonn (35 jaar)
idrijfsleider bij een
lortbcdrijf, dicht aan
avenfront van Oslo.
maast is hij vice-voor-
rvan de Noorse schaats-
voorzitter van de
inische commissie. Een
rijvig baasje dus. Gehaat
r de Noorse journalisten,
jefd door de schaatsenrij-
omdat hij het gehele
ien voor hen klaar staat.
Ramtonn, met het uiter-
Ivan mr. Rumbold, mana
fin de serie „Wordt u al ge
lben", speelt een belangrijke
hp de achtergrond. Hoewel
feeds enige keren is voor-
fagen om het voorzitter-
Ip op zich te nemen heeft
t nu toe steevast gewei-
Precies een half uur
heeft hij om het Noorse har
drijden op de schaats te bepra
ten. Ramtonn, terwijl hij iets
te gulzig een kop koffie naar
binnen werkt: „Ik heb tot nu
toe altijd geweigerd de hamer
over te nemen. Toen Olaf
Poulsen er mee stopte wilden
ze me al hebben. Ik heb het
niet gedaan en zal het ook
nooit doen. Ik wil geen figuur
zijn als Herman van Laer in
Nederland. Ik haat alle officië
le dingen. Ik wil met de jon
gens op het ijs staan. Ik wil ze
helpen en begeleiden. Nu Ten-
mann weg is heb ik daar meer
ruimte voor gekregen. Met
Arne Lier is beter te werken".
Waarom is Tenmann verdwe
nen? Is er van de zomer ruzie
geweest? Ramtonn: „Ik heb al
eerder gehoord dat in Neder
land wordt gesproken over ru
zie in de Noorse ploeg. Dat is
perse niet waar. Ik zal het uit
leggen. In het begin van dit
seizoen kwamen de drie over
gebleven S-en (Storholt,
Stenshjemmet en Sjoebrend)
naar ons toe en stelden: we
kunnen niet meer optimaal
met Tenmann samenwerken.
Daarbij zeiden ze: we willen
hem ook niet kwijt. Ze waren
enigszins op hem uitgekeken
en waren teleurgesteld dat
hun prestaties in de laatste ja
ren niet verbeterd waren en
de training niet veranderd
was. We hebben een weekje
bedenktijd gevraagd. Toen
kwamen we met de oplossing
om Lier aan Tenmann te kop
pelen. Het idee Kloosterboer
Van 't Oever in Nederland.
Het gesprek met Tenmann is
één van de onplezierigste die
ik sinds ik werkzaam ben bij
de bond heb gevoerd. Ten
mann weigerde en wenste op
geen enkele wijze ook maar
een beetje water bij de wijn te
doen. Ik blijf en als ik bliif doe
ik het alleen, zei hij. Hij over
rompelde ons. Maar toch, on
danks zijn standpunt, wilden
we hem nog niet kwijt. Op
nieuw kwamen we met een
voorstel. Ook dat werd getor
pedeerd. Zelfs wenste hij niet
voor een paar weken Hamar
te verlaten. Hij stelde dat de
rijders naar hem moesten ko
men om te trainen en niet an
dersom. Dat ging ons te ver.
Waarop Tenmann vertrok. Ik
zie hem nooit meer terugko
men. Hij voelt zich gegriefd en
wenst mét niemand van de
Noorse schaatsbond nog een
woord te wisselen. In Hamar
was hij aanwezig bij het we
reldkampioenschap van de da
mes. Hij negeerde me. Ik vind
het best zo. We hebben ons
toch al jaren lang laten rege
ren door de oude baas. Nie
mand zal mij horen zeggen dat
hij geen goede trainer is. Naar
mijn gevoel was het Tenmann
i
'SEN Fedor den Hertog (33)
ft noodgedwongen besloten niet
aan een nieuw wielerseizoen te
innen. De „Merckx der amateurs'
een baan aan bij een bouwbedrijf
ieerlen. Na tal van omzwervingen
wielerwereld probeert hij als uit-
m rder van een project in België een
ats in de burgermaatschappij te ver-
u ren.
or den Hertog was graag nog een of
jaar beroepsrenner gebleven. Hij had
delinge toezeggingen van de West-
se vedette Didi Thurau om voor een
atief salaris voor hem in de Franse
g van de nieuwe Oostenrijkse sponsor
Jan rijden. Het klonk allemaal aanlok-
k, maar er stond niets op papier. Bij
komst in het Franse skioord Les Orres
c de Portugees Joaquim Agostinho
landgenoot Marco Chagas (in 1979
naar van de Ronde van Portugal,
r later gedeklasseerd wegens doping)
hebben meegenomen. Chagas was de
de buitenlander in de Franse ploeg.
°r Den Hertog was ondanks de toezeg
gen van Thurau en ploegleider Rudi
ig geen plaats meer. Zonder contract in
T behoorlijke ploeg zag zelfs het altijd
eers denkende buitenbeentje van de
Jerwereld geen kans meer zijn loop-
met enig succes voort te zetten en hij
eeP met beide handen de voorstellen
in het bouwbedrijf aan om zich in de
jjtschappij te vestigen. „Eens zou er
ch een eind aan het wielrennen komen.
ef Werd ook tijd om meer aandacht aan
jn vrouw en twee kinderen te schen-
N' Dit was een mooie gelegenheid."
de loop van vijftien jaar wielrennen als
"ateur en professional werd Fedor den
£'og door tientallen mensen teleurge
steld. Thurau en Altig waren de laatsten,
zij brachten hem op de grens van werk
loosheid. Toch ziet hij niet om in wrok.
„Ik ben blij dat ik het meegemaakt heb.
Doordat ik hard kon fietsen ben ik niet
door de massa verzwolgen en was ik in de
gelegenheid veel van de wereld te zien."
Niet veel nullen
De bankrekeningen van Fedor den
Hertog belopen geen bedragen met veel
nullen. Bij zijn afscheid van de wieler
sport is hij slechts ervaring rijker
sinds het afhalen van zijn amateurli
centie in 1965.
„Ik was nooit een inhalig type. Ik deed al
tijd maar zo'n beetje waar ik zin in had.
Ik fietste maar een eind weg en ik zag wel
waar ik uitkwam. Daarom ben ik öok
nooit serieus genomen. Geld was voor mij
nooit zo belangrijk. Thurau, die rijdt al
leen voor het geld. Die zegt het ook, daar
om is hij ook erg egocentrisch ingesteld.
Verder is hij wel een leuke jongen. Goed
fietsen was voor mij veel belangrijker dan
goed verdienen. Ik reed hard en had eer
zucht. Ik wilde winnen, zodat de mensen
me aardig Zouden vinden. Daarom waren
al mijn overwinningen even mooi."
Overwinningen behaalde Den Hertog
vooral als amateur. Zijn meest indruk
wekkende prestaties leverde hij in de
Duitse Ronde van Rijnland-Palts. „Daar
wilde ik per se goed presteren. Ik wist dat
mijn vader, die van mijn Russische moe
der was gescheiden, daar ergens in de
buurt moest wonen." Fedor kreeg in die
Ronde van Rijnland-Palts zijn bijnaam
„De Merckx van de amateurs". Hij won
negen van de elf etappes door „gewoon"
van het peloton weg te rijden en alleen de
eindstreep te bereiken. De aanbiedingen
om prof te worden stroomden binnen.
Een Franse ploeg bood een jaarsalaris van
honderdduizend gulden netto exclusief
premies, een Italiaanse firma hield hem
een blanco cheque onder de neus. Fedor
weigerde. Hij was een amateur, een zwer
ver, een klager en vooral een twijfelaar.
Kortom: een rare.
Dat was hij vooral na zijn zware ongeluk
in augustus 1967. Trainend met de natio
nale amateurploeg voor de wereldkampi
oenschappen reed hij tegen een tegemoet
komende auto op. Den Hertog balanceer
de een week in coma tussen leven en
dood. Zijn herstel verliep langzaam, maar
hij kwam terug aan de top. Tenminste als
hij daar zelf zin in had, zoals in Rijnland-
Palts. Of zoals in de Ronde van Limburg.
Den Hertog ontsnapte meer dan honderd
kilometer voor het einde van de zwaarste
amateurklassieker uit de kopgroep. „De
bloesem stond er zo mooi bij op deze zon
nige dag. Daar wilde ik helemaal alleen
van genieten." Bij aankomst in Stein ver
streken meer dan acht minuten voor
nummer twee. Wim Bravenboer, over de
eindstreep kwam.
Bruin leventje
Als amateur en vrijgezel genoot Den
Hertog van een bruin leventje. Zo tou
cheerde hij een behoorlijk startgeld
voor criteriums, hij zwierf in nationale
ploegen door Europa en kon het zich
zelfs permitteren de Ronde van de Toe
komst te verliezen, ondanks twaalf mi
nuten voorsprong in het klassement.
Een jaar later won hij de Toekomstronde
wel en weer kreeg hij veel aanbiedingen
om beroepsrenner te worden. De bedra
gen waren interessant, want hij was ook
al olympisch kampioen (100 km. tijdrit
met Zoetemelk, Krekels en Pijnen), had
naar zijn hoofd gestegen. Ook
de rijders hadden dat idee.
Vandaar dat Arne Lier nu al
leen de rijders traint en
coacht".
Het valt niet te ontkennen dat
het Noorse schaatsen niet
meer van het niveau is van
een paar jaar geleden. Ram
tonn, diep nadenkend en wrij
vend over zijn kale hoofd:
„Dat is waar. Een verklaring
kan ik best geven. Al die pro
blemen hebben ons in de voor
bereiding achterop gebracht.
Lier kon pas veel te laat met
zijn werkzaamheden begin
nen. Daarbij kreeg Jan Egil
Storholt problemen met zijn
werk. Hij moest eigenlijk van
de ene dag op de andere ver
trekken naar Trondheim,
waar een filiaal van zijn firma
is. Storholt besloot Oslo. met
zijn gezin te verlaten en wilde
enige maanden uittrekken om
zich in Trondheim volledig sn
te werken. Daarom is hij nog
niet op zijn oude niveau. Het
komende weekeinde tijdens de
E.K. kunnen we zien of dat in
zijn nadeel heeft gewerkt".
Anders
„Met Sjoebrend en Stensh
jemmet liep het anders. Die
hebben, maar ik mag niet
oordelen omdat ik geen trai
ner ben, naar mijn gevoel te
veel gedaan. Met Lier wil
den ze hun opgelopen achter
stand zo snel mogelijk inlo
pen. Dat heeft volgens mij
een averechtse werking ge
had. Ze zijn over de kop ge
draaid. Ik zal nu niet zeggen
dat Lier het fout heeft be
oordeeld. Met conclusies ko
men we pas na het seizoen.
Als Heerenveen achter de
rug is doe ik mijn mond
open. Eerder zeker niet. Ik
houd niet van problemen in
de loop van het seizoen.
Overigens is Arne Lier een
zeer deskundig trainer. Van
het niveau Tenmann. Hij
heeft jaren de jeugd ge
traind en is evenals Ten
mann leraar lichamelijke
opvoeding. Dus wat dat be
treft zitten we wel goed."
Nu van de vier S-en Stensen
al is verdwenen dreigt Noor
wegen ook de overige drie na
dit seizoen te verliezen. Dui
kelt het Noorse hardrijden dan
niet in een groot gat? Ram
tonn, kijkend met een blik die
weinig goeds voorspelt: „Wat
een onzinnige opmerking. Ne
derland ziet ons graag van het
voetstuk vallen. Nou dat is de
afgelopen jaren, door Eric Hei
den al gebeurd. Ook nu zie ik
ons en ook geen Nederlander.
Heiden bedreigen. Op de 500
meter is hij in Lake Placid
misschien te kloppen. Op de
andere afstanden vormt nie
mand een bedreiging voor
hem. Alp Heiden verdwenen is
(want hij stopt, dat vertelde hij
mij vorige week nog tijdens de
drielandenwedstrijd in Oslo)
zie ik de Noren weer hoog ko
men. Ja ook als Storholt.
Stenshjemmet en Sjoebrend
opgehouden zijn voorspel ik
Oxholm, Kaarud en Tveter
een grote toekomst. Achter dit
drietal hebben we Bjoern Ny-
land en Rolf Erik Larsen. Jon
gens van zeventien jaar die de
Nederlandse jeugd tijdens de
landenwedstrijd in Groningen
van de eerste plaats verdron
gen. Daarom is er bij ons geen
enkele paniek. We hebben een
aantal jaren moeten inleveren.
Dat zal men in Nederland ook
moeten doen als Kleine en
Van Helden verdwenen zijn.
Met een Van der Duim en
Kramer als enigen is de basis
veel te smal om prestaties af te
dwingen. Ik ben blij met die
situatie nu bij ons. Nu vechten
zeven rijders om vier plaatsen,
omdat Stensen, Storholt,
Stenshjemmet en Sjoebrend
toch al zeker van verkiezing
waren. Dat zijn ze nu niet. Ze
ker niet voor de Olympische
Spelen en de W.K. in Heeren
veen".
Medailles
Verwacht hij nog medailles
voor de Noren in Amerika?
Ramtonn: „Zoals gezegd:
Heiden is waarschijnlijk
nog te sterk. Op de 500 meter
heeft Frode Rönning een
beste kans op goud. De ande
re afstanden wordt een gok
je. Van der Duim, Kleine,
waarom hij niet op de lange
afstand, en één of twee Zwe
den zullen om zilver en
brons moeten gaan strij
den".
De Russen zie ik dit seizoen
niet meer terugkomen. Bij de
drielandenwedstrijd in Bislet
was het pure armoede met ze.
Die komen in Trondheim niet
eens bij de eerste vijf. Het zal
zich in Trondheim toespitsen
op Noren en Nederlanders.
Van der Duim? Hij kon in
Groningen niet volledig over
tuigen, maar ik weet tot wat
hij in staat is. Dan zal hij wél
op de been moeten blijven. Tot
op heden heb ik Van der
Duim op een groot toernooi al-
tijd zien vallen.
Fedor den Hertog: „Ik kan nu meer tijd besteden aan mijn gezin".
de Britse Milkrace (twee keer) gewonnen,
de Ronde van Oost-DuiEsland, Moskou-
Moskou en de Grote Prijs van Frankrijk
op zijn naam geschreven. Fedor weigerde
opnieuw. Hij achtte zichzelf niet geschikt
voor de prestatiemaatschappij, die het
profwielrennen is.
In 1974, hij was inmiddels bijna 28 jaar.
waagde hij onder druk van zijn toe
komstige echtgenote de stap toch. Het
werd een mislukking. Voor zijn eerste
wedstrijd, de Omloop vanhet Volk, stapte
hij op Eddy Merckx af. „Hallo Eddy, ik
ben .Fedor den Hertog." Merckx ant
woordde: „Ik 'eb van u ge'oord". Tot een
duel tussen de absolute heerser der ama
teurs en de onderdrukker der profs kwam
het niet. Den Hertog haalde niet eens de
eindstreep en hij zou tot augustus 1976
moeten wachten voor hij zijn eerste zege
bij de broodrijders pakte. In Goes won hij
de tweede etappe van de Profronde van
Nederland. Tot en met 1979 stond hij nog
tien keer op het erepodium. Elf zeges, een
schamel f otaal voor een renner met zoveel
talent. Heel af en toe ontlook zijn grote,
klasse als temporijder. Hij won een etappe
in de Ronde "van Frankrijk, die hij vier
keer in de middenmoot rond de 25e plaats
beëindigde. Zijn laatste bloemen kreeg hij
toevallig? in de Ronde van Neder
land. Hij zegevierde in de derde etappe
met Sittard als aankomstplaats. Daarna
lag zijn lot in de handen van Thurau.'Er
stond niets op papier, dus kon hij bij aan
komst in het trainingskamp zijn spullen
weer inpakken. Agostinho had Chagas
meegenomen. „Ik denk dat die vent
schoenpoetser van Agostinho wordt of
zo", zegt Den Hertog, die vandaag nog
met de Ronde van Nederlandorganisator
Nico de Vries over individuele sponsoring
gaat praten. „Ik moet bij hem thuis ko
men, hij wil dat ik doorga, maar dat heeft
geen zin. Nu ik niet in een ploeg kan rij
den is het beter dat ik stop. Ik krijg nu de
kans om me als normaal burger te vesti
gen. Dat is de beste oplossing."
