ËOP
„Tc veel
groepen lopen
achter het
publiek aan
The Police favoriet
bij Biniteishofvlesers
f
ROBERT-JAW STIPS
(TRANSISTER):
Even leek het erop dat Ro-
bert-Jan Stips na zijn ver
trek uit Sweet d'Buster
voor goed van de Neder
landse podia zou verdwij
nen. Het werd een tijdje
stil rond het muzikale
wonderkind uit Den Haag,
dat behalve als toetsenman
bij Supersister, Golden
Earring en Sweet d'Buster
ook als producer van onder
andere Gruppo Sportivo-
Buddy Odor veel succes
oogstte. Met een adverten
tie in muziekkrant Oor,
waarin jongens en meisjes
werden opgeroepen om hun
kunstjes voor R. J. te ko
men vertonen, werd dit
stilzwijgen rond Stips ver
broken. Met deze vrij onge
bruikelijke procedure werd
de nieuwe groep Transister
geformeerd, waarin naast
R. J., violiste Huba de.
Graaff, bassist Dick Schul-
te Nordholt en drummer
Henk Wijtman plaatsna
men. De eerste elpee „Zig
Zag" ligt inmiddels in de
winkels en in de tweede
helft van december is de
groep begonnen aan de eer
ste toernee door ons land.
Robert-Jan Stips over het tot
stand komen van Transister:
„Ik wilde de groepleden niet
in de bekende kliek gaan
zoeken. Ik heb geprobeerd
musici te vinden, die nog niet
zijn afgevlakt door een aantal
jaren ervaring. Er kwamen
maar liefst 120 serieuze reac
ties; dat betekende weken
lang aan de telefoon zitten,
tot je er bloemkooloren van
kreeg. Op een gegeven mo
ment werd het heel moeilijk
de mensen persoonlijk te blij
ven benaderen. Je krijgt een
bepaalde routine om de men
sen door te prikken/Via de
telefoon ontstond een eerste
schifting en uiteindelijk heb
ben Henk en ik vijftig musici
uitgenodigd voor een audi
tie".
Robert-Jan had nog het nodi
ge materiaal op de plank lig
gen en dat werd behalve
voor de elpee, ook bij de se
lectie van de aspirantleden
gebruikt. „Wij hadden drie
nummers die qua benadering
flink uit elkaar lagen. Soms
speelde iemand een nummer
helemaal te gek, maar kon de
andere het beslist niet plaat
sen. Ik vond het belangrijk
mensen te vinden die ver
schillende kanten van de
muziek op persoonlijke wijze
konden interpreteren, zonder
dat zij zich daarbij beperkten
tot het spelen van stijltjes.
Aan „Zig Zag" is volgens mij
te horen, dat wij daarin aar->
dig zijn geslaagd", aldus de
leider van Transister.
Danny
Ladcmacher
Onder de kandidaten bevon
den zich vooral veel gitaris
ten, zo'n dertig in totaal.
Geen van hen is echter door
gedrongen tot de uiteindelij
ke formatie. „Het lijkt mij
erg moeilijk om bij onze mu
ziek gitaar te spelen", meent
Robert-Jan. „Danny Lade-
macher is de enige die het tot
nu toe gelukt is. Tijdens het
Midzomernachtspektakel in
Eindhoven heeft hij met ons
meegespeeld. Dat ging prima,
de muziek behield zijn oor
spronkelijke waarde. Bij de
meeste gitaristen die wij hier
kregen, vond ik het een beet
je goedkoop gaan klinken.
Vaak mensen die waanzinnig
konden soleren, maar als je
vroeg „Speel nu iets, dat niet
zo snel is", dan stonden ze
met een mond vol tanden.
Wij hebben niet gezocht naar
fabelachtige instrumentalis
ten, maar naar musici die qua
benadering van de muziek op
een lijn zaten. Er waren ook
goede tot zeer goede gitaris
ten bij, van wie ik vond dat
zij beter een eigen groep kon
den oprichten. Daarom heb
ben wij aan iedereen een lijst
met de namen van de kandi
daten toegestuurd".
Toen de basis van Transister
met Robert-Jan, Henk en
Dick vaststond, werd de
groep nog aangevuld met vi
oliste Huba de Graaf. „De
weg lag open voor van alles,
wij konden met zijn
drieën al een bandje vormen.
Ik zocht eigenlijk nog ie
mand om de groep aan te
vullen. In Huba hebben wij
een hele goede gevonden.
Haar benadering van viool
spel is precies, wat ik zocht.
Als wij een fantastische vio
liste tegen waren gekomen,
die de sterren van de hemel
speelde, was Transister een
soort tweede Flairck gewor
den. Dat was duidelijk niet
de bedoeling. Huba speelt bo
vendien erg aardig toetsen en
levert een niet geringe vocale
bijdrage.
Natuurwetten
Dat het van de grond bren
gen van nieuwe groep geen
geringe opgave is, heeft R.J.
aan den lijve ondervonden.
„Het vraagt ontzettend veel
inzet van jezelf en de andere
leden van de groep. Je moet
wel erg enthousiast zijn om
Stips (tweede van rechts) in Golden Earring.
Robert-Jan Stips: „...niet achter publiek aanhollen..."
dat op te kunnen brengen. In
een korte periode hebben we
gebruik gemaakt van zeven
verschillende oefenruimten
waar wij steeds weer uitge
knikkerd werden. Maar ja,
dat hoort nu eenmaal bij pop
muziek", aldus de toetsen
man van Transister. „Ik vind
het nog steeds te gek dat de
popmuziek op zichzelf staat
en niet wordt gesubsidieerd.
Dat er nog steeds bepaalde
natuurwetten gelden die de
sterkste, meest enthousiaste
groep meer kans op overle
ven geven, dan mensen die
maar een beetje aanrotzooien.
Dat houdt echter wel in, dat
je in plaats van een dag te re
peteren, plastic tegen het pla
fond staat te nieten, omdat
het dakt lekt. Of dat je tien
dagen in Noord-Holland in
een eigenlijk veel te klein zo
merhuisje staat te oefenen.
Als een groep dat op kan
brengen, is de kans op over
leven erg groot. Dan straal je
ook een bepaald enthousias
me uit als de groep op het po
dium staat en al de dingen
kan doen waar je wekenlang
hard aan hebt gewerkt".
Transister gaat binnenkort
op tournee. „Nu de elpee er
is, kunnen wij veel makkelij
ker optredens boeken. In het
begin waren wij maar één
van de vele beginnende
bandjes, waar dan toevallig
Robert-Jan Stips in zat. Dat
is voor lang niet iedereen een
garantie dat de zalen vol zou
den lopen. Ik geloof dat veel
mensen verrast zijn door de
plaat, omdat zij dachten dat
ik een of andere jazz-rock
toestand zou gaan doen. Ik
sta nu eenmaal bekend als
een instrumentalist met een
Supersister-ach tergrond
vertelt Robert-Jan die er het
volste vertrouwen in heeft,
dat het met Transister goed
zal gaan lopen. Transister
liep onder meer met het plan
rond om in een aantal grote
steden free concerts te geven
in de di verse hallen van de
stations. Het plan werd ech
ter door de Nederlandse
Spoorwegen getorpedeerd.
„Het lijkt me te gek om op
een leuke manier de popmu-
Slips (tweede van links) in Transister.
Stips (tweede van rechts) In Supersister.
Stips (tweede van links) in Sweet d' Buster.
ksüs®v
Het muziekjaar 1979 is het
jaar van de Engelse groep
The Police. Na het indruk
wekkende optreden tijdens
het Pink Pop-festival in
Geleen en de televisie-uit
zending van het concert in
de Voorburgse Vliegermo
len kwam ook in Neder
land de doorbraak voor
Sting, Summers en Copc-
land. De afgelopen weken
daalde een nauwelijks te
verwerken hoeveelheid
briefkaarten, postcode-
kaarten en multo-blaadjes
met de door de lezers van
de muziekpagina samen
gestelde top-tienlijstjes
van 1979 op het bureau van
de muziekredactie neer. Na
het nodige hoofdpijnver-
wekkende gecijfer door
medewerkers van de mu
ziekpagina bleek nog eens
overduidelijk de ongeken
de populariteit van The Po
lice. Met een eerste en een
gedeelde achtste plaats be
vestigden de Binnenhof-le
zers, dat de groep als de
ontdekking van 1979 kan
worden beschouwd.
Behalve The Police is het
ook Joe Jackson gelukt met
twee platen (Look Sharp en
1. he Police
Outlandos d'Amour
41
2. Calking Heads
Fear of music
36
3. Joe Jackson
Look Sharp
35
4.Dire Straits
Communiqué
28
Frank Zappa
Joe's Garage Act 1
28
27
5 Bob Dylan
Slow Train Coming
6 John Hiatt
Slug Line
26
'/Pink Floyd
The Wall
24
1 Police
Regatta de Blanc
23
J.J. Cale
5
23
Fleetwood Mac
Tusk
18
Joe Jackson
I'm the man
18
X Buddy Odor Stop
Buddy Odor Is A Gas
17
I'mthe Man) de uiteindelijke
lijst van '79 binnen te drin-
gei Het lijkt erop, dat Joe
Jakson de plaats van Elvis
Cctello - die het vorig jaar
nel moeiteloos winnaar werd
- iefinitief heeft ingenomen.
D plaat „Armed Forces" die
Evis Costello dit jaar uit-
bacht, werd maar tweemaal
er meld.
h de top-tienlijstjes werden
naar liefst 82 verschillende
daten genoemd. De Neder
pop is slecht vertegenwoord
igd. Alleen Hans Van den
Burgh met de Buddy Odor
Stop scoorde met zijn nieuwe
langspeelplaat de nodige
punten. Superster Hermar
Brood is de grote afwezigi
Alleen de soundtrack vat
zijn „film werd door één in
zender góed genoeg bevon
den om een bescheidei
plaatsje in de toptien te krij
gen.
Zoals bekend heeft de muzicl
redactie een moderne lang
speelplaat in het vooruitzich
gesteld voor één van de in
zenders. Uit de grote stapt
werd door een charmante as
sisten te de kaart van Ma rise
Peeters uit Den Haag getrok
ken. Zij zal binnenkort d
plaat „In Camera" van Pete
Hammill ontvangen.
„Het is erg belangrijk om be
halve in de muziek ook op
andere manieren creatief te
blijven. De punk-golf heeft
een groot aantal nieuwe
groepen opgeleverd. Ik hoop,
dat die ontwikkeling ook re
sulteert in een grote variëteit
aan groepen. Veel van de
nieuwe formaties blijven te
veel achter het publiek aan
hollen en blijven hangen in
de Herman Brood-sfeer. Ho
pelijk gaan zij op een gege
ven moment inzien dat zij te
veel bezig zijn in één richting
en gaan zij kijken wat er nog
meer aan de hand is. Transis
ter kan daarbij als een soort
opener gaan fungeren aldus
Robert-Jan Stips, die vervol
gens - gedekt door de inval
lende duisternis - met bassist
Dick Schulte Nordholt de
straat op gaat om de nodige
lantarenpalen van Transis-
ter-stickers te voorzien. De
romantiek is terug in de pop
muziek.
HUGO VELDKAMP
7
Cowboys International
The States The Sport
De New Wave heeft nast
een heleboel goede muzek
ook een fiks aantal letke
groepsnamen opgelevcd.
Maar de laatste tijd gaat ah-
ter de pakkende titels ir.n-
der aantrekkelijke muzek
schuil en dient het kaf van
het koren te worden gesclei-
den. Daarom een willeketri-
ge greep uit het ruime a.n-
bod van nieuwe acts uit \er-
schillende windstreken, He
alleen al vanwege de nam
aandacht vragen. Wat te tin
ken van Cowboys Internaio-
nal met hun debuut-ebee
The Original Sin. De gnep
rond zanger/tekstdiclter
Ken Lockie opereert vaiuit
Londen en bracht eeder
twee singles uit: „Afterm&h"'
en „Nothing Doing". De ja
ren tachtig-muziek van de
Ccwboys lijkt in eerste in
stantie overal en nergensop.
Was de eerste sin'gle van de
groep nog een regelrechte
Sparks-imitatie, de elpee f'he
Original Sin blijkt een krap
pe mix van de beste Englse
muziek van dit decennum
met als belangrijkste inspra-
tor David Bowie. Nog na
drukkelijker dan Bowie-mi-
tator Gary Numan nemei'de
Cowboys zonder schaante
complete thema's over van
de grote meester. Cowioys
imiteren Numan, Nunan
imiteert Bowie. Waar noet
dat heen?
Aan de andere kant var de
oceaan is het al niet anders,
Zanger Steve Cummings van The Sports.
want daar probeert de Ame- Sports in huis te halen. Za
rikaanse rockgroep The Sta- Ser ^{eve Cummings zin
tes, onder produktionele lei- namelijk even cynische te
ding van Chris Bond (Jeff sten met precies dezelfde i
- - tonatie als de succesvolle E
Beek, Hall Gates), mee te
in het kielzog van de gelsman en de struktuur Vj
- de nummers is idem dn
populaire groep The Cars.
The States brengen luchtige emt met weg dat
rockmuziek met een eenvou- Sports een kwahkahef hoe
slap aftreksel blijft bij de ge
raffineerde rock van hun
grote voorbeelden.
veel op....of is die Joe Jac
son niet te vertrouwen
(Cowboys International/VjJJ
Wie niet kan wachten op de gin V2136
derde elpee van Joe Jackson (The
doet er goed aan de plaat van 511.229)
de Australische groep The (The Sports/Ariola)
(Va
Pel
n h
tiox
ernt
The Who The Who teeft
besloten de Amerikainse
tournee verder af te maren,
ondanks de tragedie roor
hun concert in Cincinnati,
waarbij 11 mensen weiden
gedood. Zanger Roger Dal-
trey verklaarde: We hebben
er serieus over gepraat de
tournee af te breken, maar
daarmee maak je het gebeur
de niet ongedaan. Je bereikt
alleen dat je duizenden te
leurstelt. We hebben ook be
sloten dat het benefiet-con
cert in Londen, ten bate van
de nabestaanden van de elf
slachtoffers en de gewonden,
in ieder geval doorgaat". Dal-
trey legde in een interview
vervolgens uit, dat de'rellen
buiten het stadion waar The
Who zou concerteren, niet op
de verantwoordelijkheid van
de groep kan worden afge
schoven. „Daar kunnen wij
geen enkele controle over
hebben, en dus geen verant-
woordelijkheid voor dragen.
Als het gebeurd was tijdens
het concert, zouden we direct
zijn gestopt en waarschijnlijk
nooit meer hebben opgetre
den
New Barbarians Binnen
kort verschijnt er een plaat
met de titel Trouble Maker'
van ex-Faces gitarist Iar.
McLagan. Een schijf die van
wege de titel misschien n
direct tot de verbeelding m
spreken, ware het niet c
Ringo Starr, Stanley Clai
Keith Richard, Ron Wood
Charlie Watts op de e,
meespelen. Het gaat hier
eigenlijk om een plaat van
groep The New Barbarian
maar vanwege de verschi
lende contractuele verbint
nissen van de musici mi
hun platenmaatschappijen
die naam achterwege geb
ven. Van maart tot en m
juni van het afgelopen ja-
tourde Ian McLagan met
gezelschap onder de naai
New Barbarians door Eng
de
land.