De laatste stap.... Kerst puzzel Kinderen lopen niet zomaar weg. Voordat ze de beslissende stap zetten, zijn ze er lang mee bezig geweest. Het is een be wuste daad; denk aan de grote onzekerhe den die ze zich op de hals halen. Door weg te lopen, verzaken ze de meest elementai re levensbehoeften: een dak boven het hoofd, een bed, vast brood op de plank. Men kan het verschijnsel niet ernstig ge noeg nemen. Onzin te denken dat kinde ren weglopen, gewoon om hun zinnetje door te drijven, om hun ouders een soepe ler, toegeeflijker opstelling af te dwingen. Meer zakgeld, later van een feestje thuis mogen komen, de verboden omgang met een vriendje of vriendinnetje. Dat zijn nau welijks de overwegingen. Veeleer betekent weglopen een uiterste confrontatie van het kind met de ouders. Het is de laatste stap. In gesprekken met mensen die, beroeps halve of particulier, weggelopen kinderen proberen op te vangen, te helpen en te begeleiden, neemt dit beeld steeds scher per contouren aan. Tot op het navrante af. Ouders weigeren vaak kinderen die zijn weggelopen, hun spaargeld af te staan, hun paspoort, hun schoolboeken, hun kle ren. Dan kan het gebeuren dat zo'n kind in het ouderlijk huis gaat inbreken. Nog die per wordt de kloof, nog vijandiger de te genstellingen. Maar ook voor de keerzijde blijken opvan gers en hulpverleners oog te hebben. Een hunner: „Steeds meer ouders begrijpen dat hun kinderen op een bepaalde leeftijd op eigen benen willen staan, zelfstandig willen gaan wonen bijvoorbeeld. Zulke ou ders ervaren weglopen als iets heel naars. Het had toch allemaal in der minne gere geld kunnen worden?, klagen ze. Het komt zo onverwacht. Waar hebben we het aan verdiend? Hun teleurstelling werkt zeer traumatisch. De rede is zoek. Ze vallen te rug op een primitieve reactie, zo van: terug jij, of we schakelen de politie in. Ze vallen terug op de onaantastbaarheid van het ouderlijk gezag". Tegenwoordig wordt bijna alles nauwkeu rig geteld. „De Nederlander gebruikt per jaar per hoofd van de bevolking 85 liter bier, 12 liter wijn en 3 liter gedistilleerd". Maar de weggelopen kinderen tellen niet. Het laatste beschikbare cijfer stamt uit 1974. Toen kwamen qr 7500 op de politie- telex. OAT-jes heten ze. Opsporing, aan houding en terugbrenging gevraagd. Post pakketten, onzorgvuldig geadresseerd, re tour afzender. Meer recente gegevens zijn niet voorhanden. Er is geen onderzoek naar gedaan. De interesse ontbreekt ken nelijk. In kringen van hulpverleners waagt men zich hooguit aan de schatting dat de leeftijden verschuiven. De groep weglo pers lijkt steeds jonger te worden, van 18 jaar vroeger tot rond de 15 jaar nu. Daar houdt de kennis op. Een aanwijzing voor de omvang van het vraagstuk zou de schreeuwende behoefte kunnen zijn aan mensen (echtparen, maar ook alleenstaanden) die hun huis en zich zelf beschikbaar stellen voor de opvang van weggelopen jongeren. Het onderwerp komt ter tafel tijdens een gesprek bij het WIJN, afkorting van Werkverband Integra tie Jeugdwelzijnswerk Nederland, een overkoepelende organisatie van instellin gen die zich op dit terrein bewegen. „Pleeggezinnen zijn nog wel te vinden", constateren ze daar. „Vooral als het om zeer jonge kinderen gaat. Blauwe oogjes en blond haar, jazeker, daar wordt naar gevraagd. Ze staan er bij wijze van spre ken voor in de rij. Het zijn vaak mensen die wel een kind zouden willen adopte- Schrijnende schaarste Zodra echter een onderdak wordt gezocht voor oudere jongens en meisjes, weglo pers, niet zelden in een lastige fase van de puberteit, soms met de adem van de poli tie in de nek, manifesteert zich een schrij nende schaarste aan willige opvangers. En zo ze er zijn, vallen ze moeilijk te vinden. Instellingen als de Jongeren Advies Centra (JAC's), vluchtheuvels voor kinderen met problemen, komen er nauwelijks aan toe. „Deskundige begeleiding van de opvan gers is een belangrijke voorwaarde", zeg gen ze bij het WIJN. „Anders loopt het fout en vallen zulke adressen af. Maar de instellingen kunnen het werven, selecteren en begeleiden van opvangers niet aan. Ze hebben andere doelstellingen. De weglo pers doen ze er bij..., het is een activiteit in de marge. Ze roeien met de riemen die ze hebben. De opvang van weglopers speelt zich af in een ritselsfeer van uren telefoneren en zoeken of er ergens onder dak te vinden is". Wel zijn her en der in het land particuliere organisaties van de grond gekomen die een adressenbestand hebben opgebouwd van mensen die zich beschikbaar stellen voor de opvang van weglopers. De instel lingen weten ze te vinden en verwijzen de jongeren door. Uiteraard duurt het opvan gen geen eeuwigheid. Soms is het maar voor een nacht. De meeste weglopers ko men meteen op de wachtlijst voor bege leid kamerwonen. Soms gaan ze al vrij snel zelfstandig wonen. „Maar wat je aller eerst wilt doen, is een crisistoestand op lossen", aldus het WIJN, „want daarmee heb je bij weglopers te maken. Je pro beert ze een rustplaats te bezorgen waar ze de elementaire levensbehoeften weer vinden die ze de rug hebben toegekeerd. Een dak boven het hoofd, brood, bewas- sing, heel gewoontjes. De eerste vereisten. O ja, een rustplaats ook waar de weglo pers niet door hun ouders of anderen ge stoord kunnen worden. Pas wanneer je dat allemaal bereikt hebt, kun je gaan werken aan de dieper liggende problemen en oplossingen. Nou: het op korte termijn zorgen voor zo'n opvangadres blijkt uiterst moeilijk. De instellingen hebben ook nau welijks tijd om over dat vraagstuk na te denken, een stuk beleid te maken". Dit laatste klopt. Even later zal zo'n jeugd- welzijnswerker hartgrondig verzuchten: „Ik ben al blij dat ik mijn kop boven water kan houden en soms verzuip ik nog. Die op vang betekent een extra stuk werk op mijn nek. Het gaat ten koste van je vrije tijd. Je pleegt roofbouw op je eigen gezin". Geen wonder dat ze bij de instellingen en hun koepel, het WIJN, de Inzet van parti culiere organisaties voor de opvang van weglopers hogelijk waarderen. Hoe wer ken ze? Meestal stellen ze geen eisen aan de gezinssamenstelling van de opvangers. Ook alleenstaanden kunnen een weggelo pen jongere onderdak geven. Alle volwas senen die een kamer, maar vooral wat aandacht te missen hebben, zijn welkom. Ze mogen minimale voorwaarden stellen: liever een meisje dan een jongen of omge keerd; geen huisdieren. De organisatie houdt telefonisch contact, stuurt op gezet te tijden iemand langs en belegt regelma tig avonden voor opvangers dan wel weg lopers waar ze ervaringen kunnen uitwis selen. Zo'n avond. Een knappend houtvuur en de gedempte verlichting geven de sfeer iets samenzweerderigs. Er is een thermoskan warme koffie alsook zelfgebakken koek meegebracht. Later wijn en bier. ledereen spreekt elkaar bij de voornaam aan. De verslaggever krijgt het verzoek die namen nog te verdraaien ook, zodat strikte anoni miteit gewaarborgd blijft. Een maatschap pelijk werker zit de twaalfkoppige verga dering voor. „Op de laatste opvangavon- den hebben we gemerkt dat er weinig ani mo voor is. De weinigen die kwamen, von den het wel gezellig, maar misten het wer kelijk uitwisselen van opvangervaringen. Ook kenden de mensen elkaar weinig. Om hier verandering in te brengen, hebben we besloten wat meer structuur in de avon den te brengen". Werkelijke uitwisseling dus. Jacques let wel: zo heet hij niet steekt van wal. Zijn verhaal gaat over Joke, die ook anders heet. Hij en later een kennis hebben het van huis weggelopen meisje onderdak ver leend, maar Joke maakte het in haar nieuw verworven vrijheid zo bont, dat ze hebben moeten zeggen: aju, je bekijkt het verder maar. Joke is gaan zwerven en uit eindelijk op het politiebureau terecht ge komen. „Ik denk dat ze daar een en ander heeft zitten kletsen. Misschien heeft ze overdreven om zielig te lijken of heeft ze dingen door elkaar gehaald. In elk geval heeft de kinderpolitie het JAC gebeld met de mededeling: we vinden het best dat jul lie weglopers opvangen, maar kijk in 's hemelsnaam uit welke mensen je daar voor neemt. Joke heeft ook de adressen van mij en van mijn kennis aan de politie gegeven". Dit laatste nieuwtje brengt een milde schok onder de aanwezigen teweeg. Nee, Jacques kan voorlopig niet als schuiladres fungeren, temeer niet omdat hij met het oog op zijn huisbaas geen politie over de vloer mag krijgen. Karei stelt de vraag aan de orde: „Moeten we vasthouden aan die onderduiktoestand of kunnen we er ons als organisatie tegen verweren?". Tja, de politie. Nog steeds is het beruchte artikel 280 van kracht dat hulpverleners van weg gelopen minderjarigen strafbaar stelt om dat ze kinderen aan de ouderlijke macht onttrekken. Er is een wetswijziging in de pen die de hete adem van justitie uit de nek van de hulpverleners haalt, maar het blijft een compromis. Bij het WIJN blijken ze onderhand dood moe van het politieke touwtrekken. Daar gaat de voorkeur uit naar een verbetering van de rechtspositie van de minderjarige, minstens te beginnen bij het veertiende jaar. Maar hoe druk je zoiets door in een parlement waar de meerderheid het gezin beschouwt als de hoeksteen van de maat schappij? De praktijk is ondertussen dat de politie nauwelijks nog bereid is wegge lopen jongeren van vijftien jaar en ouder te gaan zoeken. Ook ten aanzien van jon gere kinderen wordt tegenwoordig een te rughoudend beleid gevoerd. Een hulpver lener: „Maar hoe lang kan de politie dat volhouden? Wanneer ouders zich beroe pen op hun gezag, wanneer ze opsporing, aanhouding en terugbezorging eisen, kan de politie wel een tijd doen alsof zijn neus bloedt, maar niet eeuwig. Dan kom je voor het blok te staan". Duivelse opgave Hoeveel probleemkinderen Nederland telt, weet geen mens. Wel leert een grove schatting dat er vijftig procent van weg loopt. Heb je die eenmaal aan onderdak, aan een rustplaats geholpen, dan begint het vraagstuk pas goed. Ze beschikken nagenoeg nooit over geld en het krijgen van een uitkering of bijstand vormt een duivelse opgave. Ze moeten hun opleiding stoppen en werk zoeken. Maar hoe vind je werk bij de heersende jeugdwerkloosheid? En ze moeten ergens wonen, maar hoe kom je aan permanent onderdak bij de heersende woningnood? „In de regel blijft het bij pleisters plakken", klaagt een hulp verlener. „Je kunt voor al die structurele vraagstukken geen structurele oplossingen vinden. Je komt om. De hulpverlening wordt doorkruist door de heilloze bureau cratische weg die je moet afleggen. De ene moeilijkheid roept de andere op. Re gels? Rechten? Vergeet het. Die bestaan niet. Je moddert maar wat aan. Je pro beert een zo triest mogelijk verhaal te ver zinnen; dat is het enige wat wel eens wil helpen. Je probeert de instanties, de amb tenaren te lijmen. Je moet het hebben van persoonlijke relaties en daar moet je nog hard voor knokken ook. Er bestaan geen kaders voor weglopers. Ze worden niet er kend als probleem, waar rechten aan ver bonden zijn. Weglopen is onfatsoenlijk en daarmee basta. Stel je voor dat we het wettelijk regelen?, redeneren de heren po litici. Dan loopt iedereen weg. Dan zagen we de poten onder het gezin uit". Waarna het beknelde gemoed zich aldus, bijna explosief, ontlucht: „Ouders zouden natuurlijk moeten zien te voorkomen dat kinderen weglopen. Ze zouden het tot hun gewoonte moeten maken hulp te vragen bij degenen, die zich bezig houden met het moeilijke vak dat opvoeden is. In Amerika is zoiets al heel normaal, maar hier wordt het nog steeds als een schande ervaren. Dus blijven de conflicten doorwoekeren totdat het kind geen andere oplossing meer ziet dan weglopen. We willen niet toe naar de Amerikaanse toestand waar bijna elk gezin zijn huispsychiater heeft. Maar het wemelt in Nederland van de instellin gen en bureaus, die deskundige hulp kun nen bieden. Ach, de ouders weten ze wel te vinden, maar ze komen veel te laat. Dan is er al van alles kapot. Vroeg hulp vragen; die kant moet het op wanneer je wezenlijk wat wilt doen. Erkennen dat opvoeden moeilijk is. De hulpverlening heeft er oog voor dat ook de ouders door de devaluatie van het gezin als maatschappelijk bindmiddel in de kou zijn komen te staan. Ze kunnen niet anders handelen dan ze vroeger ge leerd hebben, toen het allemaal nog zo knus en gezellig en vanzelfsprekend was. Uit noodweer grijpen ze naar twee midde len. Ofwel ze proberen hun gezag te ver sterken en gebruiken de knoet, ofwel ze leggen het hoofd In de schoot. Laat maar waaien; het lukt me toch niet". Beide wegen leiden onherroepelijk tot ont wrichting. Er is echter een derde weg die naar een oplossing voert. Hulp vragen. Zo vroeg mogelijk. En nu moeten de hulpver leners plotsklaps de hand in eigen boezem steken. „Inderdaad, we timmeren te wei nig aan de weg. De instellingen wachten maar af tot de cliënten komen, tot men zich meldt. Ze zijn ontstaan uit de charltas, de liefdadigheid. Ze hebben te veel schroom. Wat we zouden moeten doen, is: heel duidelijk maken wat we te bieden hebben. Door op de stations folders uit te delen? O ja, desnoods. Of door de straten vol te plakken. Waarom niet? Helaas houdt dit wel weer in dat er geld voor moet komen. Het Nederlandse volk dient het op te willen brengen; dient de bereid heid te tonen voor zijn problemen te beta len. Luister: als wij met zijn allen deze maatschappij wensen, moeten we ook zor gen dat er voor iedereen een plekje in is. Zo ligt de politieke keuze. 2 3 4 5 De kerstpuzzel van dit jaar is een kruiswoordraadsel, waarbij gezocht moet worden naar twee sleutelwoorden, die worden gevormd door de letters uit de vakjes 14, 55, 19, 126, 123, 204, 246, 129, 136, 132, 215, 244, en 84, 153, 45, 60, 109, 203, 174, 9, 152, 61, 142, 10. Wijze van inzenden Schrijf als oplossing alleen de sleutelwoorden op een briefkaart en zorg ervoor dat deze kaart uiterlijk dinsdag 8 januari in ons bezit is. Zenden naar Redactie Leidse Courant, Postbus 11, 2300 AA Leiden, onder vermelding van „Kerstpuzzel". Prijzen Voor de goede inzendingen zijn vier prijzen van 75,- beschikbaar. 1 kleverige lekkernij 6 familielid 10 vlug en levendig 14 kinderziekte 20 nauwe opening 21 zwak 22 soort wijnglas 24 koude, anticyclonale val wind 25 eerstkomende (afk.) g7 oude lengtemaat 26 plattelandsgemeente 29 uiting van kou 30 ongehuwde vrouw (afk.) 32 venster 34 de onbekende (afk. Latijn) 35 soort onderwijs (afk.) 36 vreemde munt 38 ovenkrabber 39 afgemat 40 sporeplant 42 slotwoord van gebeden 44 god der liefde 46 voor (Latijn) 47 onbezonnen 48 gummidop op zuigflessen 50 jaargetijde 52 loterijbriefje; 54 plechtige verklaring 55 ijzeren blok met voetstuk 58 arbeid 59 kleine eeltachtige uitwas 60 bioscooprang 62 walkant 63 wandelplaats 65 vreemde titel 66 slangvormige vis 67 onvriendelijk 68 land in Azië 69 sportterm 71 kraaiachtige vogel 73 voorzetsel 74 klaar 75 stad in België 76 vogel 78 drank 80 beroepsspeler (verkort) 82 zanggroep 83 denkbeeld 85 en omstreken (afk.) 87 dwarsbalk over het wa penschild 89 sierdek op een bed 90 weerbarstig (van perso- 91 bijbelse naam 92 uitroep 93 scheepsvloer 95 vis 97 gevat 99 slaapplaats 100 deel v.h. oog 102 ambtskleed v.e. rechter 103 afscheidsgroet 104 t 3 bij 105 luid en druk praten (fig.) 107 R.-K. gebed 109 hoewel, ofschoon 110 vallei 111 boksterm (afk.) 112 0.1 meter (afk.) 114 plaaggeest 115 militaire rang (afk.) 116 lichte stof 117 Europeaan 118 Europeaan 120 gewricht 122 telwoord 123 lichaamsdeel 124 roofvogel 125 Europeaan 126 vereniging 129 rank vaartuigje 133 uitheems gerecht 136 taaie lekkernij 139 splitslngsprodukt v.e. mo lecule 141 Japanse munt 142 boom 143 glansloos 144 Amsterdams peil (afk.) 146 in grove trekken 148 per dag (afk.) 149 briefaanhef (afk. Latijn) 150 soort slee 151 wereldoorlog (afk.) 152 raamwerk van evenwijdig lopende staven 155 tak van sport 157 afgesneden schijf 158 koortswerend geneesmid del 160 lastdier 162 ontstekingskoord 163 bergweide 164 welpenleidster 165 vis 167 mannelijk dier 168 Ned. Spoorwegen (afk.) 169 vangtoestel 170 Europeaan 174 meubelstuk 177 vroegere benaming voor Thailand 179 op dit ogenblik 180 zwart paard 181 bezieldheid 182 zeer warm 184 steekvlieg 186 vakuitdrukking 187 schrijftrant 188 bouwkundig ingenieur (afk.) 189 hoofdbestuur (afk.) 191 knorrig persoon 193 eetlust 195 traditionele vijandschap 196 schilderstuk 197 mannelijk beroep 198 mager 200 zware ijzeren nagel 202 twaalf dozijn 204 de gelijke zijn van 206 muziekstuk 207 om het genoemde 209 produkt van zekere zwem vogel 211 sierlijk dier 212 eierschaal 213 afzonderlijk 214 dans 216 kleefstof 217 plaats in Gelderland 218 spie in een wagenas 220 onderscheidingsteken 222 bijbelse naam 223 arm v.e. boom 224 winters voertuig 226 hulpmiddel bij het lopen 227 aardrijkskundige afkorting 228 uitroep 230 verachtelijk 232 muzieknoot 233 en dergelijke (afk.) 234 bederfwerende verfstof 235 bljbeldeel (afk.) 236 maanstand (afk.) 237 knaagdier 239 vlug 241 dashond ivracht /aartganger 245 land in Azië wagenvr i bedevaa 1 badkostuum 2 klein kind 3 meertandige mestvork 4 ogenblik 5 de jongere (afk. Latijn) 6 kostbaar pelswerk 7 boom 8 symbool voor chroom 9 vogel 10 slagwapen 11 persoonlijk vnw. 12 hulde 13 gereed 15 aan boord (afk.) 16 hemellichaam 17 na het genoemde 18 muzieknoot 19 kompasstreek 21 gesloten 23 toiletartikel 26 gehalte-eenheid 28 vreemde munt 29 bewoonster v.h. platte- 31 vóór iets anders 33 wit bloempje 35 waterachtig, drassig land 37 aan alle kanten 38 hand-vergrootglas 39 vogel 41 van geringe breedte 43 onvriendelijk 45 wijfje v.h. paard 47 lidwoord 49 per week (afk.) 51 etage (afk.) 53 sportevenement (afk.) 56 bewustzijn 57 soort snoepgoed 60 wandeihoofd in zee 61 trekvogel 64 deel v.h. jaar 67 venijnig 70 klap 72 deel v.e. tabakspijp 75 raamscherm 76 hetzelfde (Latijn) 77 slaapplaats 79 keep 81 franco (afk.) 82 bazige vrouw 83 plotseling 84 openbaar register van on roerende goederen 86 Russisch gebergte 88 stad in Zwitserland 91 zangstuk 92 besef 94 flauw geluid 96 landbouwwerktuig 98 de dato (afk.) 99 hakwerktulg 101 stad in Frankrijk 104 vrouwelijk dier 106 niet voldoende gezouten 108 bittere stof 111 deel van de onderkaak 113 bloeimaand 116 voorzetsel 117 muzieknoot 119 muzieknoot 121 muzieknoot 126 bekoorlijk 127 bolgewas 128 lichaamsdeel 130 vizierlijn v.e. verrekijker 131 bedrog 132 niet te verdragen 133 appelsoort 134 vergelijkend voegwoord 135 motorschip (afk.) 136 edelaardig 137 voegwoord 138 belevenis 140 voordeel 143 soort hond 145 vreemde taal 147 soort uurwerk 150 bedachtzaamheid 151 stad in Oostenrijk 153 familielid 154 roeispaan 155 vrucht 156 oude lap 159 namelijk (afk.) 161 op deze wijze 164 overal 166 vergevorderd in tijd 169 veldgewas 171 moerasvogel 172 voorzetsel 173 kleine vogel 174 kermisattractie 175 uitroep 176 telwoord 178 speelruimte tussen hc veelheden 180 direct 181 voedsel 183 etensbak voor varkens 185 tafeldoek 186 overmaat 187 lenig 188 glaasje sterke drank 190 overleg 192 kleine stukjes van iets bijten 194 soort antilope 195 geleidelijke achteruitgan 196 menigte 197 zonder hoofdhaar 199 vriendelijke blik 201 wild zoogdier 203 elektrische contactstop 205 ten bedrage van 206 militaire ordedienst (afk, 208 symbool voor magnesii 210 Zijne Majesteit (afk.) 213 Zuideuropese plant 215 stad in Japan 219 sigarettentabak 221 vlug 225 ingezet stuk 226 hemellichaam 229 bloeiwijze 231 soort takel 234 gedwee 235 gehoororgaan 237 100 liter (afk.) 238 muzieknoot 240 loonbelasting (afk.) 241 voorzetsel 242 van een (afk.) 243 muzieknoot Welk* 2 sleutelwoorden vormen de letters uit de vakjes 14 55 19 126 123 204 246 129 136 132 215 244 en 153 45 60 109 203 174 9 152 142 10?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 28