Ontnuchterende nederlaag van Starlift (Bescheiden rol mm Jiêsfcs9® overtuigen RETURN TiGEN ROBE STER PRAAG SLEOHTS EEN PORMALITEIT £w@mkanid!if@i mllm tegen TV Ti WIM IRVAR1NQ TUDINS WK Nederlaag Guick Orion ASPTT MONTPELLIER KOMT AANVALLEND KRACHT TEKORT J oi Dhn gj=. LEIDSE COURANT MAANDAG 10 DECEMBER 1979 PAGINA 22 J —a ft VOORBURG Van een ploeg, die slechts zeer sporadisch aan wer kelijke topprestaties toekomt, mag eigenlijk geen plotselinge krachts explosie worden verlangd. In de nationale volleybalcompetitie hoeft Starlift nauwelijks op serieuze concurrentie te rekenen. Het alge mene niveau ligt, met uitzondering van de enige echte rivaal Delta- lloyd AMVJ, duidelijk te laag en wanneer dan wel eens een sterke tegenstander verschijnt, blijken de gevolgen van die slappe voorbe reiding catastrofaal. Dat gebrek aan voldoende wedstrijdritme leid de zaterdagavond in de met onge veer 2700 toeschouwers tot de laatste plaats gevulde Vliegermo len tot een ontnuchterende neder laag. Rode Ster Praag, sterke te genstander in de eerste ronde van de strijd om de Europa Cup voor landskampioenen, liet geen spaan van de Voorburgse illusies over. De eindstand van 3—0 (setstanden 15—10, 15—6 en 15—12) degra deerde de return in de Tsjechische hoofdstad komend weekeinde tot een pure formaliteit. De teleurstelling bij Starlift was begrijpe lijk. Manager Nico Ros: „Op deze manier gaat het hele volleybal kapot. Het beleid van de NeVoBo zal in de toekomst dras tisch moeten veranderen. Starlift speelt nu nooit eens een echte topwedstrijd met de totale daarbij behorende ambiance. Dat breekt ons in zo'n geval als dit lelijk op. De competitie moet worden teruggebracht tot zes of hooguit acht ploegen. Laat die een dubbele competitie afwerken. We spe len nu soms tegen ploegen waar het voor de spelers niet eens de moeite waard is zich om te kleden. Een andere speelvorm Is de enige redding voor ons volleybal. An ders komen we straks nog op het niveau van Luxemburg en Denemarken terecht". Tegen Rode Ster Praag kwam Starlift geenszins in het ritme. Pas aan het einde van de derde set liet de thuisclub het ware gezicht zien. Heel even kreeg het publiek toen ook waarvoor het was gekomen. Het was echter reeds veel te laat om de Oost- europese tegenstander nog in moeilijkhe den te kunnen brengen. De blokkering, anders één van de voornaamste Voor burgse troeven, werd door Rode Ster Praag telkens zonder moeite overwonnen. De Tsjechen keken, onder leiding van spelverdeler Tomas Sykora, zo goed waar ze de bal moesten slaan, dat Starlift her haaldelijk vergeefs verdedigde. En omdat ook aanvallend de meeste spelers (spel verdeler Chris Schmidt faalde en Wim Thewissen kwam evenmin boven de grau we middelmaat uit) tekortkomingen ver toonden, was Starlift eenvoudig gedoemd om de wedstrijd uit handen te geven. Bijblijven Van het begin af liet Rode Ster Praag de niet mis te verstane bedoelingen blijken. Voordat Starlift precies wist dat de Noorse scheidsrechter Skarbovik de par tij had laten beginnen, keek de thuisclub al tegen een ruime achterstand (40) aan. En dat was juist waar Loek Willem- stein tevoren zo bang voor was geweest: „In Bazel konden we toen in die wed strijd tegen Aero Odolena Voda steeds dichtbij de tegenstander blijven en ver volgens in de slotfase toeslaan. Wanneer er eenmaal een gat van enkele punten valt, is het echter bekeken". Toch liet Rode Ster in deze eerste set de teugels nog korte tijd vieren. Zelfs kwam AJ x. v N lp «t HÉL Vreugde bij de dames van Starlift na weer een punt tegen ASPTT Montpellier. Van links naar rechts: Marian Spring in 't Veld, Eveline van der Laag, Annelies Visser, Irma Hobijn, Irene Klunder en Lidy Schut. Starlift bij 9—8 voor de eerste maal op voorsprong, maar toen de thuisclub even dacht stoom af te kunnen blazen, was het snel met de weerstand gebeurd. De ver moeienissen van het ongedaan maken van de achterstand eisten een zware tol. Na 25 minuten was de eerste set met 1510 in het voordeel van Rode Ster Praag beslist. In het tweede bedrijf bleef Starlift In het begin nog aardig bij. Maar ook ditmaal werd het gemis aan wedstrijdervaring de Voorburgers fataal. Rode Ster bezigde an derhalf uur lang onafgebroken één be paald tempo. Zodra Starlift even verslapte, kon het scorebord prompt enkele punten aan het Tsjechische totaal toevoegen. Voor Starlift —dat bovendien talloze foute opslagen afleverde bleek het een on mogelijkheid om constant goed te functio neren. Na 3—3 vluchtte Jurriaan Kooien bij 7—3 nog wel in een time-out, maar het mocht allemaal weinig meer baten: 156. De derde set leek eveneens slechts een kwestie van tijd te zullen worden. Bij 5—2 en 8—2 had Starlift al beide beschikbare time-outs gebruikt. De sfeer in het veld werd er ook bepaald niet beter op omdat de Nederlandse spelers steeds heviger op elkaar liepen te mopperen en de voor sprong van Rode Ster Praag werd allengs ruimer. De Tsjechen liepen uit naar 12—6 alvorens Starlift toch nog eenmaal besloot alles op alles te zetten. Angstaanjagend Onder hevige toejuichingen van het pu bliek kwam Starlift knap terug tot 12— 11. Die score hield angstaanjagend lang stand. Wie het eerst weer een punt zou kunnen scoren, kon daar zeker psycho logisch voordeel uit putten. De Tsjechen werden aan de andere kant van het net hoe langer hoe nerveuzer en klaagden bij scheidsrechter Skarbovik over het huisorkest dat tijdens de rallies rustig door bleet spelen. Oud-international An- (Van onze volleybalme dewerker) VOORBURG „Ik ver wacht, dat we door Star lift zullen worden uitge schakeld", verzuchtte za terdagavond Francoise Spinosi, de vrouwelijke coach van ASPTT uit Montpellier. De Franse bekerhouder was kort te voren met 3—1 geklopt door de damesploeg van Starlift. Gezien de be perkte mogelijkheden van haar pupillen lijkt die verwachting gerechtvaar digd. ASPTT deed in ver dedigend opzicht welis waar aardige dingen, maar aanvallend kwam het kracht tekort. Starlift verzuimde dan ook het duel in drie sets uit te maken. Dat was het ge volg van het feit, dat de Voorburgse ploeg zelf ook niet in topvorm ver keerde. „We kunnen veel beter", zou spelverdeel- ster Eveline van der Laag 01 vi DEN HAAG Quick Ori- iei on zag door een neder laag tegen het Italiaanse Panini Modena de overle- vingskansen in de eerste >ei ronde van de strijd om de Europa Cup volleybalm voor bekerhouders tot een minimum geredu ceerd. In Doetinchem werd met 23 verloren. Setstanden: 1512, 815, 15—5, 6—15 en 13—15. Het damesteam van Prins DVC won de eerste wed strijd in de tweede ronde van het toernooi om de Europese beker voor landskampioenen bij BSI Bergen met 3—0. De set standen in Noorwegen lie ten niets aan duidelijkheid over: 155, 159 en 15—5. -f- _:r^smEéöüé: -L Loek Willemstein rondt één van de weinige goede aanvallen Starlift af. tonin Lebl na afloop: „Dat kabaal zijn wo kon Starlift nog iets terugdoen, maar uit- mjddags moesten ze meteen gaan train© helemaal niet gewend. Bij onze thuis- oindolijk waren de Tsjechische gaston Drje kwartier zaalvoetbal waarbij de stui wedstrijden zitten maximaal driehonderd toch onverbiddelijk: 1512 en 30. (|<en eraf vlogen. Vanmorgen zijn ze n< mensen op de tribunes. In Tsjecho-Slo- Jurriaan Kooien: „Ongelooflijk wat een twee uur de stad in geweest, hebben a wakije komt het publiek alleen op voet- sterke ploeg, dit Rode Ster. En dan te be- derhalf uur op het strand getraind bal en ijshockey af. Dat getoeter stoorde denken wat ze hiervoor allemaal gedaan daarna geslapen. Volgens onze theor geweldig onze concentratie". Rode Ster hebben. Vrijdag is de ploeg met de bus een slechte voorbereiding. Maar ze lev hield niettemin hot hoofd op tijd koel en aangekomen na een rit van zestien uur. ren Wei een dusdanige prestatie af", ging door tot 14—11. Via Joop Kuipers Die nacht hebben ze niet geslapen en 's DICK KIEF na afloop dan ook te recht opmerken. Een niet op volle toeren draaiend Starlift bleek toch te sterk voor de Franse oppo nent. Wellicht was het mindere spel ook een gevolg van de ge makkelijke wijze waarop de eerste set werd gewonnen. Via 101 werd het 154 voor de thuisclub. De Franse dames maakten legio stopfouten in die aanvangsfase en hun aan- valsacties stuitten keer op keer op het blok van Starlift/- ,,De concentratie was na die gemakkelijke winst enigszins weg", verklaarde trainer-coach Henk Blok na afloop de terug val van zijn ploeg. Een erg rommelige tweede set was het resultaat. Toen het scorebord 65 aanwees in Voorburgs voordeel, hadden beide teams ieder al vijfmaal foutief geser veerd. Daarnaast was de inge wisselde Irma Hobijn-de Wit niet erg gelukkig met haar ac ties. Pas bij 11—8 liet Starlift voor de eerste maal zien waar toe het in staat is. Een fraaie aanval werd besloten met een knalharde smash van Irene Klunder. Uiteindelijk maakte Irma Hobijn weer veel goed door via het Franse blok de winnende punt te scoren: 15 12. Goed serveren van zowel de voor Irene Klunder in de ploeg gekomen Joke Bakkenes als Irma Hobijn zorgden er in het derde bedrijf voor dat Starlift tweemaal een achterstand kon wegwerken. Doorgedrukt werd er echter niet en zo kon het moedige ASPTT, dat in Joelle Deroudilhe en international Marie-Christine Morana de beste troeven bezat, steeds weer afstand nemen. Stopfou ten in de slotfase aan Voor burgse zijde waren er debet aan dat het applaus van de tweeduizend bezoekers in de eerste plaats de Franpaises gold: 15—11 voor ASPTT. Aanvalsopbouw ht bi. er uit een ander vaatje zou moeten worden getapt. Het spelpeil ging in de vierde set dan ook prompt omhoog. Er werd nog maar eenmaal foutief geser veerd en de aanvalsopbouw werd verzorgder. Vooral Mari an Spring in 't Veld en Eveli ne van der Laag onderscheid den zich in positieve zin. Starlift viel veelvuldig aan door het midden, waartegen de niet zo lange Franse bezoeksters geen sluitend blok wisten te plaatsen. Coach Spinosi was blijkbaar zo gelukkig met de onverwacht gewonnen derde set, dat zij gewoon vergat ee time-out aan te vragen. Pas t 14—4 schrok zij wakker, ma: op dat moment was het n< tuurlijk veel te laat om het nog te keren. Joelle Deroudilh smashte meteen daarop de t tegen de handen van Irei Klunder en dat betekent 15—4 voor Starlift. Voor Starlift zal in de uitwi strijd één gewonnen hoogstwaarschijnlijk al doende zijn om het Euroi Cup-avontuur te laten voortdi ren. In de tweede ronde zal hi dan zo goed als zeker stuitt op USC Münster, de bekei houder van West-Duitslan< BSC Münster moet kwalitatie veel hoger worden aangesla gen dan ASPTT. Bij Starlift z< men dan ook beseffen, dat i februari de echte topvorm wél zal moeten zijn om eei plaats te veroveren in de fina Ie. PARIJS Het goede begin, op de weg terug, van de Ne derlandse judoka's tijdens de wereldkampioenschappen in Parijs, heeft dit weekeinde geen vervolg gekregen. Na de bronzen medaille van Henk Numan heeft alleen Rik Bakker nog zijn partijen ge wonnen. Op zaterdag en zon dag waren Hans Hoogendijk en Hennie Pleizier, respectie velijk bij de lichtgewichten en de alle categorieën, ver liezer in hun eerste partij. Zij verloren van de Italianen Ro- sati en Beccacece. Nederlagen feitelijk, die de plaats van Nederland in de in ternationale judowereld on derstrepen. De positie van een klein land, dat talent heeft, maar slechts beperkte moge lijkheden kent om tot de be sten te behoren. Hans Hoo gendijk ging ten onder aan zijn eigen beperkingen. Hij kreeg al'e punten tégen op de technieken en alle bestraffin gen omdat hij ondergeschikt bleef aan zijn Italiaanse tegen strever. Hennie Pleizier veroverde snel een halve punt tegen Becca cece en leek goed in de wed strijd te liggen. Hij rende zich zelf voorbij in zijn enthousias me en kon dat kleine beetje beheersing niet opbrengen, dat hem misschien over de grens had kunnen tillen. De Hagenaar bleef aanvallen en kreeg via twee waza ari's een flinke dreun te verwerken. Te rug naar af dus, want Becca cece was ook geen man, die hem, via volgende overwinnin gen in de herkansingsronde, naarhet brons zou kunnen brengen. Integendeel, de Itali aan stond na de volgende ronde ook al buiten de mat. „Het was mijn eigen schuld", concludeerde de Haagse ju doka na afloop. „Ik had na tuurlijk geen illusies, maar had wel gehoopt iets verder te ko men. Ik had na mijn eerste waza ari een andere tactiek moeten toepassen. Wat af- wachtender, maar ik wilde het volle punt. Misschien zou ik iets voorzichtiger zijn geweest als mijn eerste partij wel was doorgegaan. Die Marokkaan kwam echter niet opdagen en dat mag dan wel de meest eenvoudige overwinning zijn geweest, maar het was niet goed voor mij". Pleizier werd een ervaring rijker evenals bondscoach Peter Snijders. Voor hem bleek het een posi tieve ervaring. „Ons judo be vindt zich in een stijgende lijn. Ik ben hier naar toe gekomen in de hoop dat een ander dan Peter Adelaar zich bij de eer ste acht zou kunnen kwalifice ren. Met Numan en Bakker zijn het er zelfs twee gewor den." Bakker bij de eerste acht tel len is, gezien het "Braziliaanse systeem", dat in Parijs werd gevolgd, formeel juist. Snij ders rekent echter enigszins naar zich toe. Bakker had zich overtuigender kunnen bewij zen. Drieman Niettemin zal Snijders na deze wereldkampioenschap pen drie man voordragen bij het NOC voor Moskou. „Nu man, Adelaar en Bakker, in deze volgorde. Misschien dat er in Wenen, in het voorjaar, tijdens de Europese kampi oenschappen, nog een vierde man bij komt: Hennie Plei zier. Ik heb geprobeerd hem de laatste maanden zoveel mogelijk in te schakelen in het wedstrijdgebeuren en hij heelt het in zich, binnen een aantal jaren in de prijzen te De Japanner Endo komt triomfantelijk overeind, hij heeft juist in de finale alle ca tegorieën de Rus Koesnetsov verslagen. vallen. Hij is er nog niet, maar hij beschikt over een geweldige inzet en overga ve." Dertig man Snijders zal over vier weken weer verder werken met zijn trainingsgroep van ongeveer dertig man. Dat gebeurt weke lijks op de zondagen. Er zijn voor de rest niet meer moge lijkheden, want het Neder landse judo heeft zijn beper kingen. Het trainingsprogram ma met meer dan honderd man, zoals in Frankrijk en Ja pan, is niet te verwezenlijken. Het zal in Nederland moeilijk blijven voor een judoka als Adelaar, de voorbereiding te krijgen die hij nodig heeft. Snijders: „Adelaar is een ex- tréem geval. Er is bij ons in Nederland niemand van zijn •postuur. Ik heb wel eens gek scherend gezegd dat hij ei genlijk met een boom zou moeten oefenen. Adelaar dient zijn motivatie uit wed strijden te halen en dat blijft een onzekere factor. Voor een .belangrijk deel bepaalt dan de vorm van de dag de uitslag. Die is er in Parijs niet uitgeko men." Bij de tiende wereldkampi oenschappen is de over macht van Japan verder aan getast. „Slechts" de helft van de gouden medailles uit Pa rijs ging mee terug naar het land waar judo vandaan komt. Een voor Japanse begrippen magere oogst die voor vijftig procent geïncasseerd werd in de zwaarste klasse, waarin vroeger de Japanse suprema tie onaantastbaar was, maar waarin dit keer slechts tien Ja panners konden aantonen dat de combinatie van (erg) veel gewicht en snelheid van actie mogelijk is. De eindstrijd in de lichtste klasse, bracht Frank rijk door Thierry Rey, ten kos te van de Koreaan Koa, na vier zilveren medailles einde lijk goud. Niet alleen Frankrijk en de Sovjet-Unie hebben aangetoond dat het Japanse judo verstard is in traditie en gewoonten. VOLENDAM De voorlopige Olympische zwemselecti g heeft vooralsnog weinig vaart in de benen. Pure snelhei{rj is om deze tijd van het jaar nauwelijks te verwachten maar de tijden waarmee de diverse kandidaten zich zater dag in Volendam verzekerden van een kerstreis naar d e' Canarische Eilanden, vielen desondanks tegen. Vooral d geroutineerde zwemmers en zwemsters lieten het afwee; ten, waardoor het kon gebeuren dat de veertienjarig r Conny van Bentum zich vooralsnog kon aandienen als mo m gelijke opvolgster van do inmiddels gestopte Enith Brigi n tha op de 100 meter vrije slag. 0, De Tielse zwemster Wilma van Velsen evenaarde met 1.03.1 het adspirantenrecord, dat sinds de Europese kampioen schappen van Jönköping op naam staat van Ineke Ran. Dis 'u zwom destijds in een 50 meterbad. Wilma van Velsen had )n het voordeel van twee keerpunten meer. Van de Olympischi kandidaten maakte schoolslagzwemster Maritska van de J] Linden een allerminst overtuigende indruk. Op de laatste 2! j meter kon zij geen vaart meer ontwikkelen. Bondscoach Ber Sitters krijgt voorlopig geen gelegenheid daar iets aan tl r doen. Maritska bedankte voor het trainingskamp op de Ca v narische Eilanden. Daarvoor werd wel uitgenodigd school slagzwemmer Jan Matthijs With. Hoe slecht het met di< J zwernwijze in Nederland is gesteld, demonstreerde Fred Eel ting. De Utrechtse badmeester week weer eens uit naar zijn slechtste onderdeel en won dat voor Albert Boonstra, Witl en Cornelisse, die allen nog vage Olympische aspiratie!11 koesteren. Eefting's collega-badmeester Remmie Schaap uil |r Ede nam de 100 meter vrije slag voor zijn rekening in 52.S!t seconden. Favoriet Berend Jan Havinga, enkele weken eer- der nog goed voor 52.5, finishte als vijfde in 53.7 seconden Edward Maasdijk, die als tweede eindigde,in 53.6 seconden, maakte op de 100 meter vlinderslag een uitstekende indruk Met een winnende 57.4 seconden realiseerde hij de tweede 'F tijd na de in Amerika trainende Cees Vervoorn. Ook Maas dijk gaat niet mee naar de Canarische Eilanden, omdat M zich voorbereidt op het Havo-examen. Na de selectiewedstrijden In Doetinchem, vorige week zaterdag, en Volei» dam heeft de selectiecommissie van de KNZB voorlopig 21 zwemmers- ll /sters uitgenodigd voor deelneming aan het trainingskamp, dat van 21 r december tot 8 januari op de Canarische Eilanden wordt gehouden. Bij d« ,e dames ontbreekt Monique Bosga. De Zwemlust-zwemster onderging kort geleden een vrij onschuldige operatie. Een medisch onderzoek zal binnen- kort uitwijzen of zij alsnog aan de ploeg wordt toegevoegd. De «electie bestaat uit: dames: An nelies Maas, Ineke Ran, Berber Kamstra, Connie van Bentum, Monlqtü Drost, Wilma van Velsen, Ria Willemse, Yolanda de Rover, Reggie d Jong en Daphne Demuth. Heren: Cees Jan Winkel, Remmie Schaap, Gerard Smit, Henk Elzerman, Peter Drost, Frank Drost, Rob* Schuijt, Fred Eefting en Berjan Cornelisse.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 22