dlingen doo Delft Wandelingen door Delft Joods gezin in Nazi- Duitsland Erfgoed van Nederland, boeiend grasduinen 4 l Dagboek van Neurenberg in nieuwe BRIEF VAN BISSCHOPPEN OVER BIJZONDERE SYNODE Dagboek van Neurenberg in nieuwe uitgave Theologen „Concilium" beleiten open dialoog OiEKEN LEIDSE COURANT WOENSDAG 28 NOVEMBER 1979 PAGINA 9 ^en snoer iloedkoralen loor Olaf J. ie Landell een zekere regelmaat heidt Olaf J. de Landell ro ans af waarvoor hij in de K>p der jaren een leesgraag ubliek heeft opgebouwd. Tus- !ii de bedrijven door schrijft ij ook korte verhalen, die hij ;lf voorlas voor de radio of ibheeerde in tijdschriften, ij schrijft vanuit een per- lonlijke kijk op de dingen, at houdt zijn werk boeiend, ijn verhalen vertonen wen- ngen, die niet ontstaan door et ingrijpen van de auteur, laar als logische gevolgtrek- ing voortvloeiend uit de ka- ikters van de mensen die in jn verhalen een rol spelen, at treft nu ook weer in de tot n boek gebundelde reeks erhalen, welk boek de titel eeft meegekregen van een an de beste verhalen, nl. Een snoer bloedkoralen". Mo- erne levensthema's moet men ij hem niet verwachten. Het i en de mensen, zoals we ie van oudsher kennen, be- atten voor hem stof tot schrij- en genoeg. Men heeft in zijn oeken, ook in deze verhalen- undel altijd met hoogst her- enbare mensen te doen. V De opstand tegen Spanje wordt o.m. geïllu streerd met dit spectaculaire voorbeeld dat duidelijk maakt dat de kracht van de opstan dige gewesten voor een groot deel op zee lag. Een vloot onder admiraal Jacob van Heems- kerck voer in 1607 uit naar de Spaanse wate ren om de Nederlands Indiëvloot af te wach ten en te beschermen. Bij Gibraltar verrast hij de Spaanse vloot volkomen en weet hij haar met geweld te verslaan. (Detail van een schil derij van Hendrick Cornelisz Vroom in het Rijksmuseum te Amsterdam). Zeer veel uren lees- en kijkplezier liggen te wachten in „Erfgoed van Nederland", de erg mooi, kleurrijk en op groot formaat door Rea der's Digest Amsterdan-Brussel uitgegeven sa menvatting van de vaderlandse geschiedenis „op een nieuwe manier". De lange ruk van 11000 voor Christus tot 1978 is op 350 bladzijden in negen pe rioden verdeeld, waarvan ruim de helft (194 pagi na's) is gewijd aan drie recente eeuwen: 1650-1770, 1770-1870 en 1870-1960. Daarop sluit in bondige sa menvatting een alfabetische rij notities over plaatselijke historie en monumenten aan, van Aalburg tot Zijpe, en een korte oriëntatie over de omvangrijke literatuur. Overvloedig van boeiende illustraties voorzien, geeft het boek per periode een algemene inleiding, een rij tje jaartallen en vervolgens een telkens op twee pagi na's afgeronde reeks artikelen en anekdoten, door gaans zeer leesbaar en informatief, menigmaal ver makelijk. Hoogtepunten uit de politieke geschiedenis worden vaak benaderd vanuit het beeldend detail. Zo komt ook het dagelijks leven aan de orde, religie, cultuur, onderwijs, economie en emancipatie, en ook van de koloniale historie worden fragmeneten mee genomen. Als verantwoordelijk hoofdredacteur voor het hele werk tekent prof. dr A.F. Manning, terwijl als schrij vers van de overigens anoniem gepubliceerde artike len niet minder dan 35 namen worden genoemd. Uiteraard is niet naar een volledige geschiedschrij ving van (noordelijk) Nederland gestreefd: het gaat om een keuze uit het overvloedige materiaal, en die mag redelijk representatief worden genoemd, zij het op onderdelen zeker aanvechtbaar (zo komt bijvoor beeld de stormramp van 1953 er met één plaatje wel erg mager af). Er kleven bepaald wel ook nadelen aan eht gekozen systeem, waarbij uit de geschiedenis een aantal stukjes op standaardmaat zijn geknipt en uitbesteed aan allerlei auteurs, die natuurlijk ieder voor zich hun eigen kijk op de gebeurtenissen meeb rengen. Aldus is er van een vaste lijn, een grote vi sie, geen sprake. Die pretentie, ook in wetenschappe lijke zin, heeft het boek niet en de lezer kan boven dien bij een aantal bladzijden van oordeel zijn, dat er ook heel anders over een onderwerp kan worden ge dacht dan de ongenoemde schrijvers doen. Dit gezegd zijnde (en ook gewezen op de onbegrijpe lijke slordigheid waarmee kardinaal De Jong als kar dinaal Jansen wordt aangeduid, pag.329) is het ver- Het Slot Zuylen bij Utrecht. Het komt voor in 'Erfgoed van Nederland', maar was tevens de plaats waar het eerste exemplaar van dit werk aan de Utrechtse burgemeester Vonhoff werd uitgereikt. der bijzonder prettig grasduinen in dit vaak schitte rend erfgoed, dat verschillende knap geschreven portretten bevat van zulke coryfeeën als Antonie van Leeuwenhoek, Jacob Cats, Belle van Zuylen, Jo- han Rudolf Thorbecke, Willem Bilderdijk en Multa- tuli, interessante informatie over fenomenen als de anatomische theaters, de industrieën van Petrus Re- gout, de Zaanse Overtoom, het kind-huwelijk van Willem II en Mary Stuart (1641), de Belgische kijk op „den koperen konink" Willem I, de zilvervloot, Hendrik de Cock en de Afscheiding van 1834 en vele tientallen meer. Vele uren genoegen dus, en beter kun je nauwelijks wensen. J.v.H. „Erfgoed van Nederland", redactie: prof.dr.A.F- Manning, Uitg.: Reader's Digest-Else vier, prijs 85,-. Elsevier haakt in op de herleefde belang stelling voor de Tweede Wereldoorlog door Gilberts Nuremberg Diary opnieuw uit te geven. G.M. Gilbert is een Amerikaans psy choloog die tot taak kreeg de verdachten in de processen van Neurenberg vrijwel dage lijks te begeleiden. Hij sprak dus geregeld met figuren als Göring, Hess, Seyss Inquart, Streicher, Jodl, Ketel, Frank, Speer, Von Pa pen en anderen, terwijl deze zich gereed hielden voor de behandeling van hun zaken voor het internationale tribunaal. Onmid dellijk na de gesprekken schreef hij de door hen geuite meningen en opmerkingen op in een soort dagboek en daarmee verschaft hij ons een uitstekende karaktertekening van de grootste oorlogsmisdadigers die levend in handen van de geallieerden kwamen. Het is een buitengewoon interessant boek, dat tot op zekere hoogte inzicht geeft in de psyche van deze mensen, die vrijwel allen (alleen Streicher niet) een meer dan normaal intelli gentiequotiënt hadden. Tot de opmerkelijkste reacties behoren die, welke te voorschijn kwa men bij het afdraaien van Duitse en Ameri kaanse films over de concentratiekampen en de fusilleringen, waarbij films over de concentra tiekampen en de fusilleringen, waarbij geen van de verdachten zijn emoties kon beheersen, uitgezonderd Seyss Inquart, de in Nederland als zetbaas van Hitier neergezette Oostenrijker. Het dagboek is inmiddels dertig jaar oud. In het Engels verscheen het al in 1949. Bij vergelijking van deze vertaling met het origineel valt op, dat er stukken zijn weggelaten en dat achten we een kwalijke zaak wanneer daarvoor geen verantwoording wordt afgelegd. Men vindt die weglatingen op volstrekt willekeurige plaatsen (gedeelten van gesprekken in Franks cel op 15 november, enkele testbeschrijvingen die slaan op Keitel (17 november), een beschrijving van de geestestoesl den op 26 en filosofieën vai ken te noeme: Ietwat merkv voetnoten van genomen als i ling (van H.P zeer goed. He Nederlandse r Terwijl de i Gilbert. Uitg Prijs 29,50. i dat hij zijn rwerp neemt? Ploemp heb- adsgezichten" ndel uitgege- ioor de teke- horen tot het /roedt tekent jrs dat doen: tat er op, elk boomtakje en blaadje is genoteerd en de pannen op de daken kun je uittellen. Het ging hem dan ook speciaal om de topografie: zó ziet dat straat je, dit poortje of hofje er uit en niet anders. En dat er toch een zekere sfeer ontstaan is, ligt voornamelijk aan het onderwerp, minder aan de tekening. De Vroedt is een scherp waarne mer en hij heeft oog voor speciale Delftse oud heden zoals b.v. een poort tussen de Trompet- straat en de Vlamingstraat, voor 'n paar witte gevels aan de Geerweg of een achtergevel van 'n huis aan het Rietveld en het is zijn verdien ste dat hij niet vervallen is in toeristische, afge zaagde subjecten maar dat hij Delft van een an dere kant bekijkt. Hij heeft ongetwijfeld een grote liefde voor dat vrijwel onbekende oude Delft, getuige zijn korte bijschriften die ook be wijzen dat hij in de historie gedoken is, voor zo ver deze nog iets over het onderwerp kan mededelen. Een aardig album, typografisch zeer verzorgd met een inleiding van Mr. Ton van Daalen die de tekenaar een „rakker van het beste soort" noemt. Lex de Vroedt: Wandelingen door Oud Delft. Uitgave van Boekhandel Paagman en Galerie Ploemp. Prijs 29.50. ■ex de Vroedt is een brigadier bij de Gemeen- ïpolitie van Delft en hij is ook een tekenaar. Kat ligt meer voor de hand dan dat hij zijn ide schilderachtige stad tot onderwerp neemt? oekhandel Paagman en Galerie Ploemp heb- gn een aantal van zijn beste „stadsgezichten" iten reproduceren en in een bundel uitgege- voorzien van toelichtingen door de teke- zelf geschreven. Kij achten die tekeningen te behoren tot het etere amateurs-genre want De Vroedt tekent ttals verreweg de meeste amateurs dat doen: Eer detaillistisch, elk steentje staat er op, elk boomtakje en blaadje is genoteerd en de pannen op de daken kun je uittellen. Het ging hem dan ook speciaal om de topografie: zó ziet dat straat je, dit poortje of hofje er uit en niet anders. En dat er toch een zekere sfeer ontstaan is, ligt voornamelijk aan het onderwerp, minder aan de tekening. De Vroedt is een scherp waarne mer en hij heeft oog voor speciale Delftse oud heden zoals b.v. een poort tussen de Trompet- straat en de Vlamingstraat, voor 'n paar witte gevels aan de Geerweg of een achtergevel van 'n huis aan het Rietveld en het is zijn verdien ste dat hij niet vervallen is in toeristische, afge zaagde subjecten maar dat hij Delft van een an dere kant bekijkt. Hij heeft ongetwijfeld een grote liefde voor dat vrijwel onbekende oude Delft, getuige zijn korte bijschriften die ook be wijzen dat hij in de historie gedoken is, voor zo ver deze nog iets over het onderwerp kan mededelen. Een aardig album, typografisch zeer verzorgd met een inleiding van Mr. Ton van Daalen die de tekenaar een „rakker van het beste soort" noemt. Lex de Vroedt: Wandelingen door Oud Delft. Uitgave van Boekhandel Paagman en Galerie Ploemp. Prijs 29.50. Wereldpremières bi j Nederlands Dans Theater DEN HAAG Het Nederlands Dans Theater geeft op vrijdag 7 en zaterdag 8 december voor stellingen in het Circustheater te Schevenin- gen, waarbij twee balletten in wereldpremière zullen gaan: 'Folksongs' van Jiri Kylian op mu ziek van Luciano Berio in een dekor van Wal ter Nobbe en kostuums van Willa Kim en 'Mo ment of reflection' van Gerald Tibbs op muziek van Leonard Bernstein met dekor en kostuums van Walter Nobbe. Het programma wordt ge completeerd met Janaceks Sinfonietta in de choreografie van Kylian. Elsevier haakt in op de herleefde belang stelling voor de Tweede Wereldoorlog door Gilberts Nuremberg Diary opnieuw uit te geven. G.M. Gilbert is een Amerikaans psy choloog die tot taak kreeg de verdachten in de processen van Neurenberg vrijwel dage lijks te begeleiden. Hij sprak dus geregeld met figuren als Göring, Hess, Seyss Inquart, Streicher, Jodl, Ketel, Frank, Speer, Von Pa pen en anderen, terwijl deze zich gereed hielden voor de behandeling van hun zaken voor het internationale tribunaal. Onmid dellijk na de gesprekken schreef hij de door hen geuite meningen en opmerkingen op in een soort dagboek en daarmee verschaft hij ons een uitstekende karaktertekening van de grootste oorlogsmisdadigers die levend in handen van de geallieerden kwamen. Het is een buitengewoon interessant boek, dat tot op zekere hoogte inzicht geeft in de psyche van deze mensen, die vrijwel allen (alleen Streicher niet) een meer dan normaal intelli gentiequotiënt hadden. Tot de opmerkelijkste reacties behoren die, welke te voorschijn kwa men bij het afdraaien van Duitse en Ameri kaanse films over de concentratiekampen en de fusilleringen, waarbij films over de concentra tiekampen en de fusilleringen, waarbij geen van de verdachten zijn emoties kon beheersen, uitgezonderd Seyss Inquart, de in Nederland als zetbaas van Hitier neergezette Oostenrijker. Het dagboek is inmiddels dertig jaar oud. In het Engels verscheen het al in 1949. Bij vergelijking van deze vertaling met het origineel valt op, dat er stukken zijn weggelaten en dat achten we een kwalijke zaak wanneer daarvoor geen verantwoording wordt afgelegd. Men vindt die weglatingen op volstrekt willekeurige plaatsen (gedeelten van gesprekken in Franks cel op 15 november, enkele testbeschrijvingen die slaan op Keitel (17 november), een beschrijving van de geestestoestand van Hess, die genoteerd wer den op 26 en 27 december, enkele interessante filosofieën van Frank, om slechts enkele stuk ken te noemen). Ietwat merkwaardig is ook dat verklarende voetnoten van de auteur nu in de tekst zijn op genomen als noten van de vertaler. De verta ling (van H.P. van den Aardweg) is overigens zeer goed. Het boek verscheen al eerder op de Nederlandse markt bij Strengholt in 1962. JAN LOUWEN Terwijl de strop hun wachtte, door G.M. Gilbert. Uitg. Elsevier (Focus), Amsterdam. Prijs 29,50. Olaf J. de Landell: Een snoer bloedkoralen. Uitgeverij BV de Kern Bussum - 24.90. De bisschoppen hebben een brief over de bijzondere bisschoppensynode ge schreven die komend week einde wordt voorgelezen in de liturgische diensten. Op deze synode, die 14 januari onder voorzitterschap van de paus begint, zullen de bisschoppen overleggen hoe in de huidige' situatie de pastorale taak in ons land uitgeoefend moet wor den. Het doel is, zo schrijven de bisschoppen, te bevorderen dat de kerk in ons land dui delijk als gemeenschap naar voren treedt. Het gaat hier enerzijds om de collegialiteit van de bisschoppen onderling en met de paus en anderzijds om de verbondenheid en eenheid van allen binnen de Nederlandse kerkgemeen schap. De brief verwijst naar wat paus Johannes Paul:us II schrijft in zijn encvycliek „Redemptor Hom'inist" over de collegialiteit die Christus in het college van de aposte len onder leiding van Petrus heeft gelegd en die hij ook aan het college van de bis schoppen onder leiding van Petrus' opvolger schenkt. „Het uitschrijven van deze' bijzondere bisschoppensynoi- de is een uiting van het be lang dat de paus aan de colle gialiteit hecht", aldus de bis schoppen. „Natuurlijk kunnen niet alle problemen die onze kerkpro vincie bewegen, worden be handeld en opgelost", zo ver volgen de bisschoppen hun brief. Zij hopen echter dat door het overleg op de syno de wegen worden gevonden waarlangs het geloof in God, de verbondenheid met Chris tus en de eendracht binnen onze kerkgemeenschap wor den verstrekt en verdiept. De bisschoppen verwijzen in hun brief naar een ernstig meningsvérschil, oongeveer tien jaaf na dood en verrijze nis van Christus, over de Joodse besnijdenis en het on derhouden van de wet van Mozes. Op de bijeenkomst van apostelen en oudsten in Dertig theologen, leden van het directie-comité van het internationale theologi sche tijdschrift „Concili um" hebben in een verkla ring als hun mening gege ven, dat niet een onper soonlijke juridische onder zoeksprocedure, maar al leen een vrije, open dialoog ten aanzien van theologi sche stellingen van een „broeder-in-het-geloof" op heldering kan brengen. Zij geven hun verklaring, omdat zij zijn „verbijsterd door de kerkelijke sancties die bepaalde theologen reeds hebben getroffen, alsmede door sancties die andere the ologen momenteel boven het hoofd hangen, met name in Europa en Amerika. Onder meer zeggen zij, dat eer tot sancties wordt overge- Jeruzalem sprak Petrus het beslissende woord. De Heili ge Geest had hgen daarbij ge holpen, zo schrijven de deel nemers naderhand. De Nederlandse bisschoppen zijn ervan overtuigd dat de besluiten van de synode geen vrucht zullen dragen als zij niet met hulp van de Heilige geestr tot stand komen. Zij vragen de gelovigen om voorbede, vooral in het weekeinde voorafgaande aan de synode. „Wij zouden graag zien, aldus gaan, rekening moet worden gehouden met het oordeel van andere theologen en van geloofsgemeenschappen. Het proces van bijval en kritiek wordt grotendeels ter plaatse voltrokken en dan zijn brus- ke machtsinterventies van elders veeleer nodeloos en bovendien schadelijk. Het moet mogelijk zijn op voorposten gedurende gerui me tijd ongestoord en vrij on derzoek te verrichten, zich onderweg wellicht te vergis- de brief van de bisschoppen, dat bij gelegenheid van de synode allen zich richten tot Maria, de moeder van de Heer. Zij had een uitzonder lijke band met de Heilioge Geest". De bisschoppen spre ken de hoop uit dat Maria metr ons bidt dat de Heilige Geest de kerkgemeenschap in ons land bezielt. Met een citaat uit Hand. 2 42 (Zij leg den zich ernstig toe op de leer van de apostelen, bleven trouw aan het gemeenschap pelijk leven en ijverig in het breken van het brood en in het gebed) en met de wens sen en zich daarbij te laten corrigeren door kritiek en publikaties van anderen. Een onverhoedse interventie van boven af blokkeert de posi ties en heel het vruchtbaar rijpingsproces, aldus de ver klaring. Tuchtmaatregelen, zo wordt gesteld, zijn geen geëigend middel om een theoloog, in geval hij op bepaalde punten mocht falen, metterdaad te helpen zijn standpunt te nu anceren en evenmin om ge- dat de Nederlandse katholie ken volgens dit ideaal willen leven, besluiten de bisschop pen hun brief. Zij hebben voor deze synode een bijzondere voorbede voor de eucharistievieringen laten maken. Hierin is de bede op genomen dat bij deze synode vrede en eenheid aan de kerk en wijsheid aan haar leiders worden geschonken, zodat zij de tekenen van de tijd verstaan en gelovig rich ting geven aan de vragen en de wensen die onder de gelo vigen leven. lovigen te laten beseffen wat serieus zoeken naar waarheid in liefde betekent. De onder tekenaars zijn tenslotte van mening, dat in de zaak van hun collega Edward Sehille- beeckx, de kerkelijke over heid die in het openbaar de rechten van de mens ver dedigt ook zelf binnen de kerk deze rechten dient te eerbiedigen, met name ten aanzien van het Romeinse „colloquium" waarvoor hij is uitgenodigd. De televisieserie Holocaust heeft er voor gezorgd dat er, 35 jaar na de oorlog, weer een enorme belangstelling is ont staan voor de jodenvervolging. De televisieserie zorgde tevens voor een grote stroom her drukken en nieuwe uitgaven van boeken over dit onder werp. Valentin Senger vertelt in „Met de bijl boven het hoofd" het verhaal over zijn familie in Nazi-Duitsland. Het ver schil met de meeste verhalen is echter dat dit joodse gezin 12 jaar lang uit de handen van de Gestapo kon blijven. Dat dit met veel moeilijkheden en wonderlijke spelingen van het lot gepaard ging, vertelt Sen ger in een boeiend relaas dat begint wanneer zijn ouders in 1908 uit het tsaristische Rus land moeten vluchten wegens illegale activiteiten en zich vestigen in Duitsland. Eerst in Berlijn en later in Frankfort worden zijn ouders lid van de communistische partij. Sengers moeder had al snel in de gaten dat Duitsland voor joden geen paradijs was. Zij gebood dan ook de kinderen niet te koop te lopen met het feit dat ze jood waren. Het gezin verloo chende echter de afkomst niet en volgde alle traditionele joodse gebruiken. Nadat in 1933 Hitier aan de macht kwam, werd het voor joden en communisten in Duitsland steeds moeilijker. Zij die het konden betalen emigreerden, maar de meesten stonden bloot aan de terreur van SA en SS, vooral nadat in 1935 de Neu- renberger rassenwetten van kracht werden. Het gezin Sen ger onttrok zich aan de ver plichtingen die joden werden opgelegd, zoals het aannemen van de joodse voornamen Sa rah voor vrouwen en Israël voor mannen. Moeilijker was het met de godsdienst. Een be grijpende politieman veran derde hun godsdienst in het persoonsregister, daarmee voor zichzelf een groot risico nemend. Uit het boek van Senger blijkt overigens dat niet alle Duitsers aan de lei band van het nationaal-socia- lisme liepen. De buren van het gezin wisten alles van de af komst van de familie en ook twee artsen die Senger in de oorlog onderzochten en die door de rituele besnijdenis da delijk zagen dat ze met een jood te doen hadden hielden hun mond. Aan de andere kant waren er natuurlijk de fanatieke jodenhaters waar voor de grootste voorzichtig heid was geboden. Het gezin bleef overigens niet alle leed bespaard. In 1943 overleed Sengers moeder die al een hele tijd ongeneeslijk ziek was. Ook de broer van Senger overleefde de oorlog niet. Hij kwam tijdens de laat ste maanden van de oorlog om in de Wehrmacht waarvoor hij was opgeroepen. Valentin Senger. „Met de bijl boven het hoofd". Uitge verij De Kern, Bussum. Prijs: 24,90. Korte metten Leider onderzoek: Lijkwade van Turijn is echt De Amerikaanse geleerde Thomas D'Muhala heeft in Woonsocket (Rhode Island) verklaard er op grond van zijn onderzoekingen van overtuigd te zijn, dat in de Lijkwade van Turijn inderdaad het lichaam van Chris tus gewikkeld is geweest. D'Muhala, president van „Nuclear Technologies Corp." heeft de leiding gehad van een onderzoekscommissie van veertig wetenschappers die een jaar lang de echtheid van de Turijnse lijkwade heeft nagegaan. De afdruk van gezicht en lichaam op het doek is afkomstig van een bepaalde straling, die gedurende tweeduizendste deel van een seconde van alle delen van het lichaam is uit gegaan, aldus D'Muhala. De onderzoekscommissie had geconstateerd, dat het in de lijkwade gewikkelde lichaam gekruisigd werd, een diepe bloedende wonde in de zijde en talrijke zware verwondin gen aan het hoofd heeft gehad. Bovendien zijn er 120 gesel slagen toegediend. Deze resultaten komen overeen met de gegevens uit het evangelie. Volgens D'Muhala is het nu aan de sceptici „het bewijs te leveren", dat de Lijkwade van Tu rijn niet echt is. Staf en studenten van de hogeschool voor oecumeni sche studiën te Bossey in Zwitserland hebben in een brief een beroep gedaan op premier Van Agt en minis ter Scholten van Defensie om onmiddellijk alles in het werk te stellen om een einde te maken aan de ontwik keling en produktie van nieuwe vormen en systemen van kernbewapening. Afschriften zijn gestuurd aan de Kamerfracties van P. v. d. A., CDA en VVD. De stu denten zijn afkomstig uit vijfendertig landen. Zij zeg gen naar Nederland te schrijven vanwege de Neder landse pogingen om de nucleaire bewapening in te per- ken en uiteindelijk af te schaffen. Het Hoger Katechetisch Instituut te Nijmegen heeft in sa menwerking met De Horstink in Amersfoort het dossier „Bevrijdingskatechese" uitgegeven. In een aantal studies wordt ingegaan op vragen van leerlingen in het voortgezet onderwijs („Waarom hebben we godsdienst? Wat moeten we er mee?") en van katecheten en godsdienstleraren („Wie is er bij gebaat, dat er godsdienstles wordt gegeven? Waar zijn de leerlingen mee gediend?"). Het dossier werd samengesteld door F. Eijkman en J. van Lier. De prefect van de congregatie voor de evangelisatie van de volken, kardinaal Angelo Rossi, is in zijn hoe danigheid van bijzondere afgezant van de paus bij het internationale missiecongres naar Manilla op de Filip pijnen vertrokken. Het congres begint zaterdag 8 de cember. Kardinaal Rossi maakt een tussenlanding in India, waar hij de steden Goa, Bombay, Nieuw Delhi en Bangalore zal bezoeken. De Evangelische Kerk in Duitsland (EKD) heeft ruim vijf tienduizend gulden gegeven aan het Patriottisch Front van Zimbabwe-Rhodesië. Het geld is bestemd voor de bestrij ding van de onkosten als gevolg van deelneming aan het Rhodesië-overleg in Londen. De Verenigde Evangelisch- Lutherse Kerk in Duitsland (VELKD) en de Lutherse Kerk van Zweden hebben elk ook ruim tienduizend gul den voor dit doel beschikbaar gesteld. Het Patriottisch Front is de enige delegatie in Londen, die de onkosten niet uit belastinggeld kan betalen. De Wereldraad van Kerken heeft eerder al zeventigduizend gulden voor dit doel be schikbaar gesteld. De giften worden gezien als ondersteu ning van een vreedzame oplossing van het conflict in Rho- desië.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 9