Groenboek"van
George W. M. heeft
boekhandel bereikt
College kreeg aangeklede
presentatie van
promotiefilmpje over Leiden
Neerlands Hoop
minder scherp
Provincie gaat oude
particuliere olietanks
met zand te lijf
^raamcentrum wil uitbreiding personeel
'AD/REGIO
LEIDSE COURANT
WOENSDAG 28 NOVEMBER 1979 PAGINA 5
Op mijn -omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
ZEGENS 'BOVENMATIGEBELANGSTELLING'
Vragen over
toelaten
vluchtelingen
op Leidse
universiteit
LEIDEN Is het moge
lijk om van de miljoe
nen vluchtelingen in
Z.O.Azië, waaronder
ongetwijfeld studenten
zullen zijn, een aantal
van deze studenten toe te
laten tot de Leidse uni
versiteit? Dit vraagt ir.
J.D.Enthoven, lid van de
universiteitsraad aan
het College van Bestuur.
De heer Enthoven vraagt
dit omdat "de Leidse uni
versiteit een rijke traditie
heeft in het opnemen van
vluchtelingen in haar bol
werk van vrijheid". Naar
zijn mening kan het Colle
ge van Bestuur hierbij sa
menwerken met de over
heid, het hoge commissari
aat voor de vluchtelingen
in Genève en eventueel
het universitaire asiel
fonds. Volgens de heer
Enthoven is de Leidse uni
versiteit meer geschikt
voor het opnemen van stu
denten dan andere univer
siteiten, omdat de Leidse
universiteit verscheidene
Aziatische specialismen
telt.
Economisch
wel en wee
Aan de Bachstraat 180 is de
autorijschool A. Noort geves
tigd.
Aan de Apothekersdijk 32 is
de Islamitische slagerij en le
vensmiddelenwinkel El
Marsse" gevestigd.
Aan de Goejestraat 55 is het
ophaal- en vernietigingsbedrijf
van archiefstukken en oud pa
pier van A. Kluivers opgehe
ven.
Aan de Da Costastraat 36 is de
autorijschool J. N. Hulstein ge
vestigd.
Aan de Driftstraat 12 is de au
torijschool H. Nagtegaal geves
tigd.
Aan de Grevenstraat la is de
bloemenbesteldienst G. J. Rijs-
bergen gevestigd.
Aan de Lage Rijndijk 53 wordt
bij de grammofoonplatenhan-
del „Disco Corner Junior", de
opheffingsuitverkoop gehou
den.
Aan de Haarlemmerstraat 160
wordt bij Oudshoorn, winkel
in speelgoed, de opheffingsuit
verkoop gehouden.
Van de Oosterkerkstraat 35 is
het Ned. Drukkerijbedrijf ver
plaatst naar het pand van de
v.m. grofsmederij op het indu-
strietérrein te Zoeterwoude.
Aan de Lange Mare 38 is in
een leegstaand v.m. winkel
pand het restaurant „De Enge
lenbak", gevestigd.
De Leidse afdeling van de
K.W.J, is van het onderkomen
in het v.m. marinecomplex
aan het Noordeinde 2a ver
huisd naar de Koppenhink-
steeg 2.
Aan de Hogewoerd 6-8 wordt
een deel van het bedrijfspand
van de v.m. verffabriek Herfst
en Helder als detail-verkoo
pruimte te huur aangeboden
(200-400 m2). Huurprijs 125.-
m2 per jaar.
LEIDEN Neerlands Hoop
gaat uit elkaar. Het huidige
programma „Neerlands Hoop
Code", dat ook vanavond en
morgenavond in de Schouw
burg te zien is, is tevens het
laatste. In deze voorstelling
zijn dezelfde dingen terug te
vinden die Neerlands Hoop
beroemd hebben gemaakt,
maar ook kan men zien dat
Freek de Jonge en Bram Ver
meulen verschillende wegen
aan het inslaan zijn.
Bram en Freek hebben jaren
lang een geheel eigen vorm
van cabaret gepresenteerd,
waarin hun oprechte pogingen
om mensen wakker te schud
den niet altijd pijnloos waren.
Vele mensen waren geschokt
door de recht-voor-zijn-raap
teksten, die ook het publiek
zelf niet spaarden („Je beves
tigt gewoon een paar bestaan
de vooroordelen, en de men
sen denken dat ze kritisch
meegedacht hebben"). De sick-
joke werd veelvuldig gehan
teerd, en een eigen, indringen
de zangstijl werd ontwikkeld.
In dit laatste programma zijn
Bram en Freek minder scherp,
en ook zijn de absurde, ver
warring zaaiende teksten min
der in getale. Freek eist de
meeste aandacht voor zich op,
met prachtige sketches zoals
de salto mortale op rolschaat
sen, de losgeslagen drummer,
de stervende vrouw, en de pe
dofiel. Hij is een meesterlijke
acteur gebleken, die door zijn
spel het publiek kan doen ge
loven dat er werkelijk iemand
in de lege stoel zit. Bram is
naar het tweede plan verdron
gen, en zorgt samen met Jan
de Bondt, die in een later sta
dium aan Neerlands Hoop was
toegevoegd, voor de muziek en
zang. Deze zijn meer als aan
vulling op Freek te beschou
wen, dan als op zichzelf staan
de programma onderdelen. Al-
leen wanneer Freek meezingt,
wint de zang aan zeggings
kracht
Neerlands Hoop is een unieke
groep; echter, juist door hun
eigenheid lopen Bram en
Freek gevaar clichés te wor
den van zichzelf. De scheiding
is daarom logisch; het betekent
wel dat we een goed cabaret
kwijt zijn.
JACQUELINE MAHIEU
Fietser en
bromfietser
gewond
OEGSTGEEST Een Leid-
se fietser en de Oegstgeestse
bestuurder van een brom
fiets zijn vanmorgen naar
het Academisch Ziekenhuis
overgebracht na een botsing
in de Geversstraat in Oegst-
geest nabij het Wilhelmina-
park.
Beiden reden op de Gever
sstraat. De botsing ontstond
toen de linksaf wilde slaan. Hij
botste hierbij frontaal tegen de
bromfietser op
EEN WARE BALKAN ADE IN DE KAMER VAN BENW
'pEN Het Kraamcentrum „Rijn
13 [Vliet", dat verantwoordelijk is voor
nel kraamzorg-thuis in Leiden, Leider-
,3J T. Leidschendam, Oegstgeest, Voor-
10' rg. Voorschoten, Wassenaar en Zoe-
Woude, wil op korte termijn zijn
*amverzorgstersbestand uitbreiden,
enkele gevallen heeft het centrum
in 1978 geen hulp kunnen verlenen aan
kraamgezinnen die daarom vroegen, in
verband met een tekort aan kraamver
zorgsters.
Dit ondanks een uitbreiding van het
kraamverzorgstersbestand. Het aantal
verzorgingen is in 1978 in,vergelijking tot
1977 met 159 toegenomen. De kraamver
zorgsters van „Rijn en Vliet" hebben in
1978 de verzorging na 1.142 poliklinische-
ziekenhuisbevallingen en 299 thuisbeval
lingen voor hun rekening genomen. Dit
zijn in toaal 1.441 verzorgingen. In 1977
werden er in totaal 1.282 kraamgezinnen
geholpen.
Het integrale'college van
Burgemeester en
Wethouders, insluitend
secretaris Lodder van de
gemeente Leiden, heeft
gistermiddag, in zijn eigen
soliede doortimmerde
vergaderkamer als een zaal,
kunnen zien hoe Leiden
effectief aan de
vreemdeling verkocht kan
worden. Een verkoopstunt
derhalve. Op tafel stond een
„monitor" (televisietoestel
in gesloten circuit), die
twintig minuten achtereen
videobeelden gaf van het
toeristische filmpje „Leiden
door het oog van de gast",
door de nog jonge
Rotterdamse firma Pers
Video Reportage Dienst
vervaardigd voor het super
gastenverblijf Holiday Inn
Leiden en door deze (door
mij betitelde) „schaduw
VVV" ten stadhuize in een
smakelijke produktie aan de
man gebracht; ofschoon ook
wethouder mevrouw Jos
Fase - Dubbelboer lering uit
de inlichtingen trok. De
presentatie van het filmpje
aan de plaatselijke
vroedschap werd op haar
beurt vastgelegd door de
cameraploeg van P VRD,
onder cameramanschap van
Bart Spijker en aan het
touwtje gehouden door de
vlotte regisseur die een Ed
Jansen nu eenmaal is.
Jongens met vaart, maar
niettemin correct sportief
gekleed. Dit registrerende
presentatiefilmpje werd
later aangeboden aan
burgemeester dr. Adriaan
Vis, die „zo verdraaid graag
het toeristische video -
filmpje wilde zien". Dr. Vis
kon niet wachten tot 7
december, als de officiële
presentatie aan de
buitenwereld zal
plaatsvinden, want dan
(misschien moet heer Vis
dan ruilen, na de Sint) is hij
bezet.
De flitsende bijeenkomst
van het voltallig college,
geëscorteerd door een paar
topambtenaren als
curieleden, werd
opgeluisterd door
folkloristische nostalgisch
klinkende muziek van vier
donkere Balkanezen, in dit
geval Bulgaren, onder
kameraad Emil Kolev die
de aanwezigen vergastten
op een middagse Balkanade.
Tot het groot materieel
waarmee de smaakmakende
„schaduw VVV" was
uitgerukt behoorden ook de
trek opwekkende hapjes en
bruisende champagne in
glazen, die overal natte
plekken op het gepolijste
meubilair achterlieten. De
burgemeester, die nog nèt
niet op zijn tenen stond te
wippen op het ritme, scheen
net zoveel waardering te
kunnen opbrengen voor een
Kopanietsa als voor een
suite van Henry Purcell,
waarnaar hij ongetwijfeld
thuis weieens zal luisteren.
De 'Balkanade' in de gemeentelijke collegekamer.
Het leek een ogenblik
ernaar, dat hij de lopende
zaken en dossiers even was
vergeten - maar dat was
slechts schijn, want
onmiddellijk na de
presentatie ging de deur
onverbiddelijk op slot voor
een spoedeisend onderonsje,
nadat de bezoekers
vriendelijk naar die deur
waren verwezen.
Het Leiden - filmpje dan,
kwam plezierig over de
tafel, waar de B en zijn W
's, gezellig keuvelend en
schalkse opmerkingen
makend, de promotie over
zich heen lieten komen.
Zoals de heer Jansen ter
welkome herinnering
voorhield: „Leiden, laten
we het maar bekennen, dat
is de stad waar, toeristisch
gezien, de laatste jaren
nogal het één en ander
schortte aan de
bevordering, nietwaar?
Maar kijk, Leiden is mooier,
veel mooier dan je denkt,
zeker als je deze
filmbeelden ziet door het
oog van de gast", zei Ed
Jansen, regisseur. Het
dagelijks bestuur van de
gemeente zag de goede stad
werkelijk zonder veel
moeite door een
vreemdelingenbril, want er
waren heel wat taferelen
die met gesmoorde
uitroepen werden begroet:
„waar is dat ook al weer..?"
Ho Daar had heer
burgemeester de
tekstschrijver, Albert de
Haan, even bij z'n staart. De
Haan liet spreker Jansen
zeggen, dat de Koornbrug
de oudste brug zo'n beetje
van Leiden was. Ha Daar
zat De Haan dan mooi
naast; de burgemeester
schudde verongelijkt het
hoofd. Totdat een paar
zinnen verder de aap uit de
mouw kwam: pas in de 19e
eeuw was „dat bouwwerk"
op de brug gekomen. Nee,
dan is het goed, knikte de
magistraat tevreden gesteld.
De brug zelf, zeker, die was
erg oud al, ja.
Na afloop (vlug nog een
paar aangeklede toostjes,
maar de champagneglazen
waren onderwijl al
gedemobiliseerd) werd de
heer Vis vanuit het
alternatieve Leiden
promotie - lievende kamp
gevraagd hoe hij het had
gevonden. De burgemeester
sprak staande recht: „een
vreselijk aardige film; dat
kan ik zonder aarzelen
zeggen". „Hear, hear",
bromden z'n collegegenoten
instemmend, hoewel ze
enkele minuten eerder nog
hadden zitten grinniken bij
het zien van het blauwe
VVV - schild, gehecht aan
het bolwerk van directeur
Dekker op het
Stationsplein. „Ik kan,
geloof ik, nog wel een
vergelijking trekken", ging
de heer Vis helemaal door
het dolle verder: „door het
oog van de gast, neem ik nu
aan, lijkt een vergadering
van B en W - twee keer in
de week overigens - ook
allemachtig veel leuker dan
ze in werkelijkheid is
„Verdraaid als het niet
waar is", had hij nog willen
zeggen, maar dat slikte de
voorzitter in.
„Leiden door het oog van
de gast" kroop niet door het
oog van de naald. Niks
daarvan. De film was
integendeel pertinent
geslaagd door de
hooggekwalificeerde
beoordeling heengekomen.
Tijdens de vertoning
hadden de zwartharige,
nogal levenslustige,
Bulgaren (op instigatie van
een bij de tijd zijnd
gemeentelijk curielid) in de
koffiekamer van het
stadhuis, waar 's middags
gemeentelijke bonzen („en
die zijn in feite nog
belangrijker dan
burgemeester en
wethouders" deelde
iemand mij in vertrouwen
mede) de lunch plegen te
gebruiken, een
pauzeconcert gegeven,
waarna ze nog even met
een slotcsardas het op hete
kolen zittend college bijna
voor de voeten liepen.
„Ik heb, tussen twee
haakjes, wel wat gemist",
zei de burgemeester even
tevoren nog: „de Lakenhal
bijvoorbeeld, notabene hét
stedelijk museum". „Ja
maar, u zult kunnen
aannemen, dat we, gezien
het beperkte bestek van
twintig minuten,
waarbinnen dan nog ruimte
is geschapen (hij zei:
gecreëerd, T. P. voor
streekgebonden
commercialtjes, een keuze
moesten maken", voerde Ed
Jansen aan, zonder met de
ogen te knipperen.
„En, weet u. Leiden is ook
de geboortestad van
Rembrandt", gaf heer
Adriaan nog als te
verwachten informatie.
„Ja" zei weer eert ander,
„en Laurens Janszoon
Coster is in de
Haarlemmerstraat
geboren". „Zie je wel" riep
heer Waal, wethouder, heel
attent: „daar heb je 't al!
Daar zit Haarlem in. Die
man is in Haarlem
geboren". Dat wisten we; al
is die veronderstelling
volgens de deskundigen
niet meer staande te
houden. Ik bedoel, dat
Laurens de uitvinder van
de boekdrukkunst zou zijn
geweest. Ook burgemeester.
Vis had nog nooit de
gevelsteen gezien, die
ergens in Leidens drukste
winkelstraat prijkt. In die
buurt moet Coster tegen de
muur gemetseld zijn. Nu
hangt stevig er, boven de
voordeur van nummer 86,
nogal ostentatief een fors
beeld van een drukker,
maar dat is ene Arnoldus
Hoogenacker, 1639, „vinder
der boeck druckerij".
Verwarring. Genoeg voor
heer Adriaan Vis, die, ach,
wel aan verwarring gewend
is geraakt in de loop der
jaren. „En nu d'r uit heren;
we hebben nog wel wat
anders te doen".
OPVULPREMIE VOOR EIGENAREN IN
WATERWINGEBIEDEN
LEIDEN/DEN HAAG Gedeputeerde Sta
ten van Zuid-Holland gaan premies geven
aan eigenaren van oude ondergrondse op
slagtanks voor huisbrandolie in waterwin
gebieden, die deze tanks willen laten legen,
reinigen en opvullen met zand. Dat werd
gisteren tijdens een persbijeenkomst op het
provinciehuis in Den Haag bekendgemaakt.
Behalve deze zogenoemde „opvulpremie" zul
len ook premies beschikbaar worden gesteld
voor eigenaren van oliegestookte centrale ver
warmingsinstallaties in waterwingebieden, die
willen omschakelen van olie op gas.
Een en ander gebeurt in het kader van een ac
tie waarmee GS het komend voorjaar willen
beginnen om het gevaar van olielekkage in wa
terwingebieden zo veel mogelijk te beperken.
Volgens GS is één liter olie voldoende om één
miljoen liter drinkwater te verontreinigen.
In de in Den Haag en Wassenaar gelegen wa
terwingebieden bevinden zich, aldus GS, onge
veer tienduizend tanks voor huisbrandolie in
de grond met een gezamenlijke maximum capa
citeit van 37 miljoen liter. Naar schatting is de
helft van die tanks buiten gebruik. In de ove
rige waterwingebieden in Zuid-Holland bevin
den zich nog eens vijftienhonderd olietanks on
der de grond. Daarvan zijn de meeste wel in ge
bruik.
De actie zal van start gaan in een deel van de
Haagse wijk Duttende! en in de Wassenaarse
wijk Kievitsduin en zal zich verder uitstrekken
tot een door GS nader aan te geven gebied. De
actie zal geschieden op basis van vrijwilligheid,
maar GS tekenen hierbij aan dat de eigenaar
van een lekkende olietank in een waterwinge
bied aansprakelijk kan worden gesteld voor de
schade die de lekkende tank in de grond ver
oorzaakt.
lanceren van een soort
ironisch geleide
projectielen, in de hoop,
„dat er eindelijk eens een
lichtje zal gaan branden bij
de stedelijke overheid,
omdat het zo niet langer
kan".
George Gussenhoven - die
elke dag de deur uitgaat en
zich daarbij afvraagt of hij
zich ditmaal zal ergeren of
met waardering rondkijken;
en meest draait het dan
weer op zich ergeren uit -
belde me gistermorgen op:
„Ja hoor, het is in
beweging. Ik heb gehoord,
dat m'n groene boek ook al
onderwerp van bespreking
is geweest op een
vergadering van
burgemeester en
wethouders. Het krijgt een
herdruk wegens de
bovenmatige belangstelling
die er van alle kanten voor
bestaat. Het eind van deze
week is het boek
verkrijgbaar bij een stuk of
vijf grote boekwinkels hier
ter stede". Dan vertrouwt
George W. M.
Gussenhoven, die voor
onbepaalde tijd zijn
schriftelijke gramstorigheid
heeft opgeschort in
afwachting van voorlopige
resultaten (maar inmiddels
is hij wel weer zijn geschut
aan het laden), dat er
enkele honderden
exemplaren over de
toonbanken zullen gaan,
tegen de prijs van enkele
luttele guldentjes.
Het wegdek van de Langebrug is alweer enkele weken opengebroken. Een
doorn in het oog van George W.M.
[outes voor
ïrvoer
ïvaarlijke
Itoffen
EIDEN Gedeputeerde
Rten van Zuid-Holland
Hllen de gemeenten in -die
kvincie stimuleren veror-
piingen op te stellen v<
R vastleggen van routes
tor het vervoer van gevaar-
lke stoffen over de weg.
1 de routes op elkaar te
aansluiten, kan de pro-
icie de coördinatie van de
prdeningen op zich ne-
L
dit voornemen volgen GS
van de aanbevelingen uit
ambtelijke nota over het
'oer van gevaarlijke stof-
Eind volgend jaar kunnen
routes al in kaart zijn ge-
fcht, menen GS.
de nota wordt verder voor-
ïld na te gaan of het aan-
stoffen dat „routeplichtig"
moet worden uitgebreid,
fens bevat de nota de aan-
fcling om de minister van
Steer en Waterstaat te ver
ken het mogelijk te maken
igemeente geheel af te slui-
voor het vervoer van ge-
Mijke stoffen. Momenteel
staat deze mogelijkheid niet.
Wegens overstelpende
jj belangstelling
geprolongeerd. Althans het
„groenboek" „Leiden, een
d( door het rijk gesubsidieerd
^museum 9", van de hand
'an aartsbinnenstedeling
George W. M.
Gussenhoven, heeft een
iaa herc*ruk bereikt. Vorige
J- 'week mocht ik deze nota
vol kermen en klachten, als
giftige slangen, gericht aan
de leden van de Leidse
gemeenteraad, in deze
kolommen introduceren.
Het „groenboek" valt (zeker
na veelvuldig raadplegen)
uiteen in de categorieën
„grachten", „bruggen" en
„diversen". Zoals men zich
zal herinneren, was George
W. M. niet karig met het
rijd m
J v;
