Ab van leperen
in de regiestoel
Van Houwelingen en Hes
in galerie LAK-theater
De Engelenbak
serveert een eerlijke
Hollandse maaltijd
En Verder
li—iimiiiiiiypBaMi^iinrr—i
Die Lustige Witwe in
Lido Noordwijk
LEIDEN In de Leidse
bioscooptheaters deze
week geen enkele premie-
re. In de nachtvoorstellin
gen uiteraard wel wat
nieuwkomers, maar zijn
natuurlijk reprises, zoals
Bonny and Clyde in Came
ra en Dodende angels in
de Alphense Eurocinema.
CAMERA Bridge on the
river Kwai (12) Indruk
wekkende film met tal van
vooraanstaande acteurs van
een tiental jaren geleden. De
bouw van een brug door Ja
panse krijgsgevangenen
staat centraal (reprise, twee
de week).
LUXOR Gejaagd door
de wind (12) Kwaliteitsfilm
uit de oude doos. Met onder
meer Clark Gable. (Reprise,
derde week).
I LIDO I Alien (16) Meer
I griezelfilm dan een produkt
uit de science-fiction-keu-
k§n. De bemanning van een
ruimteschip wordt bijna uit
geroeid door een onver
woestbaar monster. Boorde
vol technische trucs en im
posante decors. (derde
week).
LIDO II Grijpstra en de
Gier (12) Nationale speel
film die een oer-Amster-
damse sfeer ademt. Met een
uitblinkende Rijk de Gooyer
en Rutger Hauer (achtste
week).
LIDO III I never promi
sed you a rose-garden (16)
Knao verfilmde genezing
van een psychisch gestoord
meisje naar een autobiogra
fie van schrijfster Hannah
Green, (negende week).
STUDIO Die Ehe der
Maria Braun (16) Intrige
rende film van Fassbinder
waarin Hannah Schygulla
als Maria Braun het wirt-
schaftswunder van Duits
land cynisch symbliseert.
(derde week). In de middag
voorstelling: Kiss in attack
of the phantoms (a l.) met
de popgroep Kiss (tweede
week).
TRIANON Kort Ameri
kaans (16) Brave verfilming
van het beroemde boek van
Jan Wolkers met sterk ac
teerwerk van Derek de Lint.
Siem Vroom met poes en lege jeneverfles in Ab van leperen's „Schrijvertjes"
Er zijn filmmakers, zoals Wim Verstap
pen, die in periodieken nog wel eens kri
tiek op het werk van collega's willen le
veren, maar er zijn ook kritici die zelf
wel eens een film willen maken. Ab van
Ieperen kreeg dank zij een subsidie van
het ministerie van Cultuur, Recreatie en
Maatschappelijk werk de kans een
speelfilm van een half uur op 16 mm te
realiseren en heeft aan den lijve kunnen
ondervinden hoe deksels moeilijk het
filmmakersvak eigenlijk wel is.
„Schrijvertjes" schetst één dag uit het leven
van een vastgelopen romanschrijver, die
met een flinke voorraad jenever van een
bekend merk (nog een sponsor op een af
gelegen boerderij nog een letter op papier
tracht te zetten. Zijn vrouw krijgt er die
dag genoeg van en loopt weg. de zoon die
in een verpleeginrichting werkt komt juist
even aanlopen. Na dertig minuten heb je
een aardig beeld van een cynische, maar
toch wel vriendelijke mislukkeling, dank
zij Siem Vroom die voortdurend in beeld
een heel ontspannen vertolking geeft, maar
daarmee is dan ook alles gezegd. Drama
tisch stelt „Schrijvertjes" niets voor.
De Haagse, voortdurend naar Canada over
wippende, cineast Nico Crama maakte sa
men met de beeldende kunstenaar Lon
Pennock een film over de gigantische
windwijzer, die laatstgenoemde als accentu
ering van een nieuw zwembad in Amster
dam ontwierp. Voor wie dat verspilling van
overheidsgeld vindt, benadrukt, de film
„Verticaal accent" voortdurend, dat deze
plastiek veel werk aan lassers en andere
metaalbewerkers verschafte. Maar onder
tussen wordt wel een interessant beeld ge
geven van wat er allemaal komt kijken bij
het ontwerpen en uitvoeren van zo'n kolos-
Een van de bizarre tekeningen uit Joost
Roelofsz' „Life and death".
sale opdracht. De film kwam met subsidies
van CRM en de Haagse Filmstichting tot
stand.
Met steun van CRM konden Joost Roelofsz,
Rogier Proper en Delphine de Pury een.
animatiefilmpje van zeven en een halve
minuut vervaardigen, dat tot in het onein
dige herhaald kan worden. „Life and
death" werkt volgens het principe van de
verpleegster op de oude Droste-cacaobusjes,
maar dan averechts. Een aardig idee, met
grillige tekeningen van Roelofsz, maar zelfs
bij een maal doordraaien eigenlijk al te
lang.
MILO
LEIDSE COURANT VRIJDAG 9 NOVEMBER 1979 PAGINA 9
De film speelt in het Leiden EUROCINEMA II (Alphen) die het toezicht houdt op een jrfS&So XS&$i%888g&
van de Tweede Wereldoor- wjz (a Negermusi- groepje gevangenen die een wSSjffi KSwSwSk
log en is daarom alleen al de caj met Michael Jackson en kunstschat willen veroveren «88388$ gWJgggggg
moeite van het bekijken Dianne Ross. en en passant de bezetters
waard, (vijfde week). maar even uitroeien. vvvvvvvyvvs vvvvvvvjajq. (xyyjoooooooo
REX De verleiding (16) EUROCINEMA III (Alphen) EUROCINEMA IV (Alphen) §§8$s||| ««Sggil
Pornofilm. Escape tot Athena (16) The main event (a l.) §§§8§§8§wo
Tegenvallende spectakelfilm Barbra Streisand als de ma- j§§9§§§§§ffi
EUROCINEMA I (Alphen) met tal van topacteurs. Ro- nager van bokser Ryan O'N-
Gejaagd door de wind ger Moore treedt zwak op als eal. Een aardige film van
zie Luxor. Duitse het bekende, zoete
„De Engelenbak" staat borg voor een goede en goedkope Hollandse maaltijd
Het streven naar verse dingen, het hou
den van lekker eten, het werken met
mensen en het voornemen om niet tot je
zestigste op kantoor te zitten. Voila. Dat
zijn ongeveer de ingrediënten, die nodig
waren om die ene deur voorgoed achter
je dicht te trekken en een andere ervoor
in de plaats te openen. „De Engelenbak",
iets culinairs tussen hemel en aarde, is
van deze ambities het uiteindelijk resul
taat geworden. Jopie Tuijthoff en Wilma
Aenmeij bekennen dat hun initiatief tot
dusverre is geslaagd. In een 200 jaar oud
pandje aan de Lange Mare, een mixture
van decoratiestijlen (de ramen in Ju
gendstil), zijn de vriendinnen verleden
week woensdag voor het eerst met hun
restaurant van start gegaan. Borg voor
deze horecale onderneming staat een
bundeltje restaurantdiploma's (vorig jaar
met uitstekend resultaat behaald) en de
nodige kennis van de Hollandse keuken.
Goed en goedkoop
„Een Bistro is het niet", zegt Wilma (haar
taak is de bediening) als ze het heeft over
wat „De Engelenbak,, dan wel is. „We
hebben dit pandje gekocht met de bedoe
ling, dat men hier goed en goedkoop kan
eten. We houden zelf allebei van lekker
eten en we waren er nu niet bepaald ka
pot van wat er in Leiden op dat gebied te
koop is. Het is in Leiden erg moeilijk om
voor een redelijke prijs iets goeds onder
je neus geserveerd te krijgen. Ik praat
dan over de puur Hollandse schotel. Als
Nederlandse vind ik het namelijk een
rare zaak om de Italiaanse of Chinese
keuken te doen. We hebben in ons land
ontzettend veel groentes, vooral in de
winter en daar moet je dan ook van pro
fiteren. We gaan bij onze keuze van het
voedsel uit van de schaal van 5, een keu
kentheorie die ongeveer dat zegt, dat je
weet wat er in de sauzen zit en welke vi
tamines melkprodukten, vlees, vis en
groente bevatten".
Wilma en Jopie houden er bepaalde
principes op na en dat is, hetgeen uit het
volgende blijkt, een goede zaak. Voor on
geveer een gulden of acht kan men in
„De Engelenbak" tercht voor een dag
maaltijd. Een rondborstige maaltijd zon-,
der vóór (soep is echter wel inbegrepen)
en na. Zo'n schotel kan bijvoorbeeld een
bord met gebakken aardappelen, bloem-
9 kool, een tartaartje of een balletje noten-
„De Engelenbak"
Lange Mare 38, Leiden
Open: alle dagen in de week,
behalve op maandag, van
's middags twaalf uur tot half drie
en van 's avonds half zes tot negen
uur.
gehakt zijn. Er zijn in totaal vier keuze
mogelijkheden. Wie een biefstukje wil
eten, betaalt wat meer. Hoger dan zo 12
gulden zal dat bijelkaar niet zijn. Er
wordt met een klein budget rekening ge
houden. Dat geldt voor zowel jong als
oud. 's Middags tussen twaalf en half
drie is „De Engelenbak" geopend voor
mensen die er de lunch willen gebrui
ken. De lunch kan bestaan uit soep, be
legde bruine bolletjes en stokbrood. Op
patat zijn Wilma en Jopie niet zo happig.
„Alleen als er beslist om wordt verzocht,
we zijn niet zo patatterig".
Vrij bewegen
„De Engelenbak" biedt plaats aan 36
mensen. Er staan tien tafels. De muren
zijn krijtwit en de lambrizering donker
blauw. Dat ademt een heldere sfeer uit.
De ruimtelijke opzet van het restaurantje
(met de hulp van architect Piet Roelands
tot stand gebracht) beoogt dat men al
etend niet aan gevoelens van claustrofo
bie ten onder gaat. Dat men zich hier vrij
kan bewegen, is voor Wilma en Jopie erg
belangrijk. „Je moet kunnen doen wat je
thuis ook gewend bent te doen. Als je de
krant aan tafel wil lezen, dan kan dat
hier".
Jopie, die de keuken voor haar rekening
neemt, legt op de valreep nog even uit
waarom hun zaak „De Engelenbak" is
genoemd. „Nou dat is een combinatie van
ideetjes geweest. Het is altijd een pro
bleem hoe je je tent wilt gaan noemen.
Maar ik dacht zo van: een Engelenbak is
een rang in de schouwburg, wel de
schouwburg is hier vlak bij, dus dat klopt
aardig, er is tevens een Spaans eenpans
gerecht dat schellinkje heet en een schel
linkje is hetzelfde als een Engelenbak.
En als laatste dacht ik aan de Marekerk
waar wij vlak onder zitten. Zodoende."
PETER VIERING
NOORDWIJK In aansluiting op de operettes Die Csar-
dasfürstin (1977) en Eine Nacht in Venedig (1978) zal het
Noordwijks Operettegezelschap Mozaïek op 23 en 24 no
vember in het Lido-theater aan de Prins Bernhardstraat te
Noordwijk aan Zee, Franz Lehar's operette Die Lustige
Witwe op de planken brengen. Na een jaar van hard wer
ken onder leiding van dirigent Ben Swaab zal Mozaïek
deze derde operette van Lehar aan het operetteminnend pu
bliek presenteren. De regie is in handen van Arnold Alons
en verder werken mee pianiste Lydia Poolman Ballet-stu
dio Netty Langewen en het Haags Operette-orkest
Toen Die Lustige Witwe op 30 december 1905 in Wenen in
première ging, was daarmee een nieuwe glorietijdperk voor
de Weense Operette aangebroken. Geboren op 30 april 1870
in het toen Hongaarse plaatsje Komürom, als zoon van een
dirigent van een militaire kapel was de jonge Franz genood
zaakt met zijn ouders naar de diverse garnizoensplaatsen
mee te verhuizen. Na zijn studietijd te Praag werd hij violist
bij het Verenigde Theater te Barmen-Elberfeld, nu Wupper-
tal, om vervolgens net als zijn vader de leiding op zich te ne
men van diverse militaire kapellen. Enkele andere van zijn
beroemdste operettes zijn: Paganini (1925), Der Graf von
Luxemburg (1909) en Der Zarewitsch (1927). Ook compo
neerde Franz Lehar de beroemde Zweedse wals Gold und
Silber.
Het verhaal van Die Lustige Witwe speelt zich af rond de
jonge, rijke weduwe Hanna Glawari, gespeeld door Ans
Poppe, die afkomstig is uit het staatje Pontevedro, doch die
een vrolijk leventje leidt in Parijs. De dag dat zij haar mil
joenen voor het vaderland zal verliezen door een mogelijk
huwelijk met een Fransman wordt door de regering van
haar land en de Gezant te Parijs, Baron Mirko. Zeta (Frans
de Lincel) met angst en vreze tegemoet gezien. Zeta moet
zijn land behoeden voor een bankroet en tracht zijn secreta
ris Graaf Danilo Danilowitsch (Cees Borger) er toe te bewe
gen met Hanna in het huwelijk te treden. Doch vroegere
verwikkelingen tussen beide aspirant-huwelijkspartners
schijnen een echtverbintenis danig in de weg te staan. Daar
bij komt nog dat Zeta's vrouw Valencienne (Ineke Pal-
koeck) haar waaier verliest, juist nadat haar minnaar Camil-
le de Rosillon, welke rol gespeeld wordt door Ronald Beere-
poot, er een voor haar compromiterende tekst op heeft ge
schreven. Kaarten zijn in de voorverkoop verkrijgbaar bij
Jos Westgeest, tel. 12433 of Koos Vogelezang tel. 15403.
LEIDEN De galerie van
het LAK-theater aan het
Levendaal 150 exposeert
deze maand schilderijen
en tekeningen van Petra
Hes en journaaldoeken
van Aad van Houwelin
gen.
De journaaldoeken van Aad
van Houwelingen bestaan
uit de losgesneden blaadjes
van notitieboeken die met
stijfsel op gegrond linnen
worden geplakt. De boekvol-
gorde van de aan één zijde
bewerkte blaadjes is aange
houden en het boekkarakter
is beklemtoond door de te
genover elkaar liggende pa
gina's dicht bij elkaar te zet
ten en als het één voorstel
ling betreft zelfs sluitend
aaneen te plakken. Van
links naarrechts en van bo
ven naar beneden kijkt men
per doek door het opengesla
gen boek. Deze momentop
namen van het boek leveren
een compositie van het ge
hele doek, die niet overwo
gen en opgebouwd is. Dag
na dag noterend bestaat er
hooguit een vage notie van
een verhouding van tekst tot
afbeelding, van motiefvaria
ties, van een week rood
bruin of een week zwart.
Hoe het zich op het doek
opent is een complete ver
rassing voor de kunstenaar.
Door het betrekkelijk grote
aantal van 42 blaadjes per»
doek worden de meest ex
treme composities, waarin
beeld en schrift nagenoeg
geheel afwezig zouden zijn,
voorkomen. Van Houwelin
gen verzacht dat soms nog
verder door de doeken aan-
eengeschoven te tonen,
waardoor ook iets van het
vlietende verloop van de da
gen wordt gesuggereerd.
Hes
De schilderijen van Petra
Hes tonen composities van
strepen, ruimten en herken
bare vormen. Ze kunnen het
beste bekeken worden als
decorstukken die een goed
geheel kunnen vormen met
een bepaald interieur. In
sommige delen heeft de
kunstenares gebruik ge
maakt van de onderschilder
techniek, die bij het meta-
realisme en het surrealisme
veel wordt toegepast. Petra
Hes combineert deze tech
niek echter met vrije vlak
ken en vormen. Volgens de
kunstenares zelf is dat mede
ontstaan uit irritatie naar
aanleiding van het technisch
perfecte, maar vaak zo be
nauwende werk dat het pro
dukt is van eerder genoem
de stijlen. De lijntekeningen
van Petra Hes spreken voor
zich, het gaat om twee vrije
composities en twee met de
respectievelijke onderwer
pen gereedschap en schaak
stukken.
De galerie van het LAK-
theater is van maandag tot
en met vrijdag van 10 tot 23
uur geopend.
Academie
Tot het einde van deze
maand exposeert de Haagse
kunstenaar Diederik Ge-
rlach in het Academiege
bouw aan het Rapenburg 76,
eveneens georganiseerd door
het LAK-theater. Gerlacht
werd in 1956 in Den Haag
geboren. Hij volgde vanaf
1971 een schilderopleiding
bij de Wassenaarse kunste
naar Hub. Hierck. Ook stu
deerde hij drie jaar kunstge
schiedenis in Leiden. Sinds
1977 is hij leerling aan de
Koninklijke Academie in
Den Haag. Het werk van
Diederik Gerlach is abstract,
maar hij geeft het toch figu
ratieve namen, zoals „land
schap", „Dans van de ge
bruiksvoorwerpen", „Tuintje
bij nacht" en dergelijke. De
expositie is van maandag tot
en met vrijdag van 9 tot 17
uur geopend.
Aanwinst
Molen
museum
Het Leidse
molen
museum De
Valk is deze
ets van de
Leidse
kunstenaar
en fotograaf
Willem Witsen
rijker
geworden.
Het
kunstwerk
werd
geschonken
door het
organisatie
bureau van
de Woon
Ideaal-beurs.
