Abstract werk in Oude Rijn Peter Falk en Alan Arkin in doldwaze komedie Russische dans in Schouwburg CHAtS Indiase kunst in 'De Schakel' „INDEN BIERBENGEL" Een tempeltje onder de Leidse café's LEIDSE COURANT VRIJDAG 2 NOVEMBER 1979 PAGINA 9 LISSE In café De Slof aan de Heereweg in Lisse is tot 29 november een exposi tie te bezichtigen van de Hil- legomse fotograaf Jan Stijn- Het is een tweede inzending van de kunstenaar die al eer der in het donkerbruine café exposeerde. Jan Stijnman zelf noemt zijn fotografische resultaten 'werk- elijkheidsverschuivend'. De techniek die hij gebruikt is het afdrukken van dubbeldruk ken op fotografisch linnen en dan in te kleuren, if Een van de werkstukken van Jan Stijnman. Alan Arkin op het dak van een taxi tijdens een wilde rit door de straten van een Midden-Amerikaans repu- bliekje. Het is een soort humor waar van men moet houden, maar de stoïcijnse Falk en Arkin als zijn onwillige medeplich tige, die telkens de kastanjes uit het vuur moet halen, vor men een schitterend team, dat aan het avontuur ook nog een aardig zakcentje weet over te houden. ..Schiet niet op de tandarts", zoals de Nederlandse titel luidt, is beslist geen top-ko- medie, daarvoor zijn de situa ties waaruit het tweetal zich steeds weer weet te redden te gezocht. Maar wie van een flinke dosis actie houdt rond twee zeer uiteenlopende dwaze mannetjes, zal zich na een wat moeizame aanloop beslist niet vervelen. En Verder CAMERA Bridge on the. river Kwai (12) Zeer in drukwekkende film met tal van vooraanstaande acteurs over de bouw van een brug door Japanse krijgsgevange nen tijdens de Tweede We reldoorlog. (reprise) LUXOR Gejaagd door de wind (12) Kwaliteitsprodukt uit de oude doos. Met onder meer Clark Gable, (reprise, tweede week). LIDO I Aliën (16) Meer griezelfilm dan een produkt uit de science-fiction keuken is deze rolprent van regisseur Ridley Scott. De bemanning van een ruimteschip wordt vrijwel uitgeroeid door een onverwoestbaar monster. Boordevol technische trucs, (tweede week) LIDO II Grijpstra en de Gier (12) Nationale speelfilm die een oer-Amsterdamse sfeer ademt. Met een uitblin kende Rijk de Goover en Rutger Hauer (zevende week) LIDO III I never promi sed you a rose-garden (16) Knap verfilmde genezing van een psychisch gestoord meisje naar een autobiografie van schrijfster Hannah Green, (achtste week). STUDIO Die Ehe der Ma ria Braun (16) Intrigerend werkstuk van Fassbinder, waarin Hannah Schygulla als Maria Braun het cynische wirtschaftswunder van Duitsland symboliseert. toms (a.l.) Muziekfilm rond de Amerikaanse popgroep Kiss, die vooral door hun bi zarre bühne-optreden opval- TRIANON Kort Ameri kaans (16) Brave verfilming van het beroemde boek van Jan Wolkers met sterk ac teerwerk van Derek de Lint. De'film speelt in het Leiden van de Tweede Wereldoorlog en is daarom alleen al een aanbeveling waard (vierde week). REX Josephine Muzen- bacher deel II (16) zwakke sexfilm (tweede week) EUROCINEMA I (Alphen) Kort Amerikaans (16) zie Trianon. EUROCINEMA III (Alphen) Escape to Athena (16) Magere spectakelfilm over Duitse krijgsgevangenen tij dens de Tweede Wereldoor log die kunstschatten probe ren te veroveren en gelijktij dig de bezetters uit de weg ruimen. Vol top-acteurs, on der wie Roger Moore. EUROCINEMA IV (Alphen) The main event (a.l.) Bar- bra Streisand als de manager van bokser Ryan O'Neal. Een. aardige film van het bekende zoete recept. „In den Bierbengel", tóch een tempeltje uit 1001-nacht. LEIDSCHENDAM Van 3 tot en met 30 november wordt in het centrum „de Schakel" in Leidsenhage een tentoon stelling gehouden van schilde rijen en tekeningen van de in Bangalore India geboren kun stenaar Aruldoss Alphonso. De 41-jarige Alphonso kreeg zijn opleiding aan het Govern ment College of Arts and Crafts in Madras waar hij in 1962 de gouden medaille kreeg als beste student van het jaar. Hij exposeerde in alle grote steden van India en ook in Londen tijdens de Common wealth Art Festival Exhibiti on. Een basis-principe in het werk van Alphonso is de vrij heid voor alle leven in de na tuur, of het een bloem is. een vogel of een menselijk wezen. Alphonso's leven is totnutoe één vlam van protest geweest tegen alles wat die vrijheid be dreigt of verhindert zich te ontplooien. Na een studie van de kunst van El Greco tot Goya en van Rembrandt tot Munch voelde hij zich uitein delijk aangetrokken tot de ei gen Indiase kunst die hij op ei gen wijze interpreteerde. Zijn onderwerpen hebben dik wijls betrekking op de gods dienst maar zij hebben niet de bedoeling religieuse ideeën of een bepaalde filosofie over te brengen. Schilderijen als „Christus aangeklaagd", „Krishna en Bakasura" .Samson in de tempel" zijn be doeld als indringend protest tegen vervolging, lijden ei lende die tot zulke grote pro porties zijn uitgegroeid. Om zijn opgekropte emoties te ont laden maakt hij ook schilde rijen en tekeningen van vogels die zich echter weer in volle vrijheid bewegen. Hij schildert meestal in zwart en wi bruin en wit met de omtrek ken van zijn figuren in scher pe lijnen die hij daarna met een monochrome kleur invult, een mengsel van rood er temperd blauw. „Zonder mijn kunst zou ik niet willen be staan", zegt Alphonso tenslot- De expositie wordt zaterdag om half 3 geopend door de heer R. L. Lakhina. secretaris van de Vereniging Nederland- India en voorzitter van de In diaas-Nederlandse Kamer Koophandel. Voor de muzika le begeleiding zorgen Darshon Komari met sitar en Henry Nagelberg met tabla. De toonstelling, zoals gewoonlijk georganiseerd door Victor van der Lee en gratis toegankelijk, is op maandag en donderdag open van 13.30 tot 16.30 op dinsdag, woensdag, vrijdag en zaterdag van 10.30 tot 16.30 uur en op donderdagavond van 7 tot 9 uur. LEIDEN Het nationaal folkloristisch danstheater uit het Russische Azer- beidsjan treedt op maan dag 5 november op in de Leidse Schouwburg. De Russische Sowjetrepu- bliek Azerbeidsjan wordt be schouwd als de bakermat van de volksdans. Het nationale ensemble bestaat uit 50 ar- tiesten en is een selectie uit de talloze volksdanshoge- scholen uit de Kaukasus. Ge kleed in de authentieke kos tuums en begeleid door de originele oude muziekinstru menten staan zij borg voor een wervelende dansshow van hoge kwaliteit Aanvang 20.15 uur. Fotografie in'De Slof' flnnn flnlnw LEIDEN Galerie de Oude Rijn aan de Stille Mare 4 in Leiden staat tot en met 18 november in het teken van de abstracte kunst. De Belg Paul Schro- Biltgen is vertegenwoord igd met olieverf op papier en de Leidse kunstenares Fredy Wolf met roestvrijs talen sculpturen. Paul Schro-Biltgen exposeer de in 1977 al een keer in ga lerie de Oude Rijn. Het werk van deze Belgische kunste naar heeft een duidelijke ontwikkeling doorgemaakt. Twee jaar geleden maakte hij zeer bescheiden gebruik van kleuren en overheerste het grijs in de abstracte vlakken. Het tegenwoordige werk is qua stijl niet erg veel veran derd maar wel zijn de kleu ren aanmerkelijk uitbundi ger. Ook treedt de cirkel vorm nu meer op de voor grond, terwijl het een paar jaar geleden hoofdzakelijk om hoekige constellaties ging. Paul Schro-Biltgen werd ge boren in Messancy bij Arlon. In Arlon bezocht hij de Aca demie des Arts Decoratifs. In 1955 vestigde 'de kunstenaar zich in Brussel. Aanvankelijk werkte hij figuratief, maar op een gegeven moment kwam hij in aanraking met het ku bisme en uiteindelijk ontwik kelde zijn werk zich zodanig dat hij ging behoren tot de Abstracte Parijse School. Dat was in 1960. Het werk van Schro Biltgen vertoont enige ntschap met het werk Mondriaan en dat van Klee. Eenvoudige geometri sche vormen verplaatsen zich, glijden over elkaar heen in een oneindig lijkende ruimte. Schro-Biltgen streeft naar het onderzoeken van het abstracte innerlijke leven en uit zijn werk spreekt dan ook een zekere transcedente meditatie, alsof de kunste naar een reis heeft gemaakt over de grenzen van de niet- werkelijkheid en die tracht af te beelden. Dat maakt zijn werk toch vrij uniek in het abstract kunstwereldje. De sculpturen van Fredy Wolf zijn in zekere zin wel te vergelijken met de schilde rijen van Schro-Biltgen. Het gaat bij de meeste sculpturen om golvend metaal gevat in een raamwerk en het doet vaak denken aan een roest vrijstalen schilderij dat uit zijn lijst is gesprongen. Fredy Wolf voorziet haar degelijke en met vakvrouwschap ge laste werk van lange Engelse titels, zoals „Vertically bro ken in closed rectangles", waarmee ze de opbouw van haar werk aangeeft. In het genoemde werk gaat het dus om verticaal gebroken plaat werk in gesloten rechthoe ken. De sculpturen van de Leidse kunstenares hebben meestal een handelbaar for maat dat op een tafeltje past, maar soms vervaardigt zij ook manshoge modellen, bij voorbeeld in opdracht van bedrijven. Galerie de Oude Rijn is van donderdag tot en met zater dag geopend van half een tot vijf uur. Tandarts Alan Arkin wordt door de onverstoorbare Peter Falk van de ene gevaar volle situatie in de andere gesleurd in Arthur Hiller's „Schiet niet op de tandarts". Leer eerst de vader van de brave tandarts Alan Arkin duidelijk dat schoonpapa- aanstaande van uw dochter leert in Arthur Hiller's in-spé Peter Falk er heel kennen, voordat u toestem- „The in-laws". Het begint wat duisterder praktijken ming tot haar huwelijk allemaal nogal gezapig, al op na houdt dan de tand- geeft. Dit is de les die de is reeds voor de begintitels arts. Hij is nauw betrokken bij een roof van clichés van Ameri- kaanse bankbiljetten en voor Arkin het weet is ook hij bij deze roof betrokken, wordt er op hem geschoten door gangsters en moet hij vluch ten voor de politie. De onver stoorbare Falk - of hij nu in specteur Colmbo speelt dan - wel een zich voor CIA-agent uitgevende avonturier sleept de doodsbenauwde Ar kin mee naar een corrupt Middenamerikaans repu- bliekje en dan is het hek de dam. Hiller gooit dan alle registers open met een dwaze gene- reldcrisis wil veroorzaken en over een vuurpeleton van dikbuikige koorknapen be- „God gaf ons de tijd, over haast heeft hij niet gesproken." Aan dat gebod houden we ons dan ook ruimschoots, als we het sier- schrift lezen boven het in drie houten bo gen opgedeelde doorkijkje in het midden van de zaak. Niettemin was het even een ademloos en sprakeloos toezien op het mo ment dat het café voor het eerst werd be treden. „Leiden gilt om zo'n lekker cafee tje", verduidelijkt een klant aan de bar. Een ander verklaart: „Vroeger hing hier ook al een prima sfeertje, maar het is nou ook nog een lust voor het oog geworden." Van deze gesproken tekst hoeft wat ons be treft geen letter te worden geschrapt. „In den Bierbengel", een juweel onder de Leid se café's. Een zaak waar je als debuut niet met de bekende ingestudeerde indringers- blik aan de bar geklit blijft zitten, maar waar je vanaf het eerste moment je mond en je ogen de kost geeft, omdat er na een jaar verbouwing wel het een en ander is veranderd. Bij een Franse lyricus knapte ooit zijn dich tader toen hij met volle overgave een tijd in een Parijs café had vertoefd. Om nogal par ticuliere redenen kwam hij tot de volgende impressie: „Dit is geen café meer, dit is een tempel. Het lijkt of je een sprookjespaleis uit duizend en één nacht binnengaat. Zo mooi en indrukwekkend, dat de stoutste verwachtingen worden overtroffen. De lu- xueuse kunstzinnigheid heeft er bijna de uiterste grenzen gepasseerd." Zo poëtisch behoeft het interieur van de Bierbengel niet beschreven te worden, maar veel heeft het er toch wel van weg. Het interieur schijnt vooral bij vrouwen in de smaak te vallen, wordt er verteld. Melkwit marmer Yvonne Bousie („nog jong"), de jeugdige kasteleines die de Bierbengel sinds kort pa troniseert, wil dat wel beamen. „De meeste vrouwen die hier komen zijn gecharmeerd door de aankleding. Ook oude klanten, die een tijd zijn weggeweest, staan ervan te kij ken hoe het hier veranderd is. Vaak is het eerste wat je hoort: gó wat mooi zich, wat een gezellige zaak." Wat direct opvalt zijn de stoelen en barkrukken die alle met een fluweelachtige rode stof zijn bekleed. In het gedempte schemerlicht krijgt dat een mooi effect. De wanden zijn versierd met een bij na klassiek ornamentbehang, het soort dat als het op zijn kop hangt nog niet misstaat ook, heb ik onlangs proefondervindelijk er gens geconstateerd. Wat 'In Den Bierben gel' niet van hout is, is van marmer. Eén lange tegelvloer van melkwit marmer, op de knooppunten gestoffeerd met Perzische tapijtjes, juist daar waar de gasten elkaar kruisen Al met al dus toch een tempeltje, dat de 1001-nachten, dat het nog voor de boeg heeft, ongetwijfeld met glans zal ha len. Sfeerzaak Yvonne vertelt, dat haar „sfeerzaak" voor iedereen toereikend moet zijn: „Ook al doet het wat exclusief aan, het is zeker niet de bedoeling dat hier alleen hele deftige men sen welkom zijn. In tegendeel, zou ik haast zeggen. Het gaat mij juist om een lekker ge zellig publiek, zowel mannen als vrouwen, hoogleraren en werklui, buitenlanders en Leienaars. Je hebt bij ons geen pasje nodig. Gediscrimineerd wordt hier nooit. Dat is juist het leuke: voor elk wat wils. Een café waar je rustig kunt zitten schemeren, maar waar je ook een hoop lol aan de bar kunt hebben. We zijn in juni '79 met een her bouwde Bierbengel open gegaan en het loopt sindsdien als een trein. Voor mij is het een uitdaging om die loop er in te hou den. De ervaring ervoor heb ik de afgelo pen jaren in de horeca wel opgedaan. Het zal dus allemaal best lukken." Café-bar „In den Bierbengel" Langebrug 71, Leiden Open: maandag, vrijdag en zaterdag vanaf 's middags vier uur. Donderdag en zondag vanaf 's avonds acht uur. Op dinsdag en woensdag is het café geslo ten. De deur gaat dicht op de gebruike lijke sluitingstijden van een of twee uur na middernacht. Snacks: tosti's, leverworst, salades en bierworstjes.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 9