Abstract
werk in
Oude Rijn
Peter Falk en Alan Arkin
in doldwaze komedie
Russische dans
in Schouwburg
CHAtS
Indiase kunst in
'De Schakel'
„INDEN
BIERBENGEL"
Een
tempeltje
onder de
Leidse café's
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 2 NOVEMBER 1979 PAGINA 9
LISSE In café De Slof
aan de Heereweg in Lisse is
tot 29 november een exposi
tie te bezichtigen van de Hil-
legomse fotograaf Jan Stijn-
Het is een tweede inzending
van de kunstenaar die al eer
der in het donkerbruine café
exposeerde.
Jan Stijnman zelf noemt zijn
fotografische resultaten 'werk-
elijkheidsverschuivend'. De
techniek die hij gebruikt is het
afdrukken van dubbeldruk
ken op fotografisch linnen en
dan in te kleuren,
if
Een van de werkstukken
van Jan Stijnman.
Alan Arkin op het dak van een taxi tijdens een wilde
rit door de straten van een Midden-Amerikaans repu-
bliekje.
Het is een soort humor waar
van men moet houden, maar
de stoïcijnse Falk en Arkin
als zijn onwillige medeplich
tige, die telkens de kastanjes
uit het vuur moet halen, vor
men een schitterend team,
dat aan het avontuur ook nog
een aardig zakcentje weet
over te houden.
..Schiet niet op de tandarts",
zoals de Nederlandse titel
luidt, is beslist geen top-ko-
medie, daarvoor zijn de situa
ties waaruit het tweetal zich
steeds weer weet te redden te
gezocht. Maar wie van een
flinke dosis actie houdt rond
twee zeer uiteenlopende
dwaze mannetjes, zal zich na
een wat moeizame aanloop
beslist niet vervelen.
En Verder
CAMERA Bridge on the.
river Kwai (12) Zeer in
drukwekkende film met tal
van vooraanstaande acteurs
over de bouw van een brug
door Japanse krijgsgevange
nen tijdens de Tweede We
reldoorlog. (reprise)
LUXOR Gejaagd door de
wind (12) Kwaliteitsprodukt
uit de oude doos. Met onder
meer Clark Gable, (reprise,
tweede week).
LIDO I Aliën (16) Meer
griezelfilm dan een produkt
uit de science-fiction keuken
is deze rolprent van regisseur
Ridley Scott. De bemanning
van een ruimteschip wordt
vrijwel uitgeroeid door een
onverwoestbaar monster.
Boordevol technische trucs,
(tweede week)
LIDO II Grijpstra en de
Gier (12) Nationale speelfilm
die een oer-Amsterdamse
sfeer ademt. Met een uitblin
kende Rijk de Goover en
Rutger Hauer (zevende
week)
LIDO III I never promi
sed you a rose-garden (16)
Knap verfilmde genezing
van een psychisch gestoord
meisje naar een autobiografie
van schrijfster Hannah
Green, (achtste week).
STUDIO Die Ehe der Ma
ria Braun (16) Intrigerend
werkstuk van Fassbinder,
waarin Hannah Schygulla als
Maria Braun het cynische
wirtschaftswunder van
Duitsland symboliseert.
toms (a.l.) Muziekfilm rond
de Amerikaanse popgroep
Kiss, die vooral door hun bi
zarre bühne-optreden opval-
TRIANON Kort Ameri
kaans (16) Brave verfilming
van het beroemde boek van
Jan Wolkers met sterk ac
teerwerk van Derek de Lint.
De'film speelt in het Leiden
van de Tweede Wereldoorlog
en is daarom alleen al een
aanbeveling waard (vierde
week).
REX Josephine Muzen-
bacher deel II (16) zwakke
sexfilm (tweede week)
EUROCINEMA I (Alphen)
Kort Amerikaans (16) zie
Trianon.
EUROCINEMA III (Alphen)
Escape to Athena (16)
Magere spectakelfilm over
Duitse krijgsgevangenen tij
dens de Tweede Wereldoor
log die kunstschatten probe
ren te veroveren en gelijktij
dig de bezetters uit de weg
ruimen. Vol top-acteurs, on
der wie Roger Moore.
EUROCINEMA IV (Alphen)
The main event (a.l.) Bar-
bra Streisand als de manager
van bokser Ryan O'Neal. Een.
aardige film van het bekende
zoete recept.
„In den Bierbengel", tóch een tempeltje uit 1001-nacht.
LEIDSCHENDAM Van 3
tot en met 30 november wordt
in het centrum „de Schakel"
in Leidsenhage een tentoon
stelling gehouden van schilde
rijen en tekeningen van de in
Bangalore India geboren kun
stenaar Aruldoss Alphonso.
De 41-jarige Alphonso kreeg
zijn opleiding aan het Govern
ment College of Arts and
Crafts in Madras waar hij in
1962 de gouden medaille kreeg
als beste student van het jaar.
Hij exposeerde in alle grote
steden van India en ook in
Londen tijdens de Common
wealth Art Festival Exhibiti
on. Een basis-principe in het
werk van Alphonso is de vrij
heid voor alle leven in de na
tuur, of het een bloem is. een
vogel of een menselijk wezen.
Alphonso's leven is totnutoe
één vlam van protest geweest
tegen alles wat die vrijheid be
dreigt of verhindert zich te
ontplooien. Na een studie van
de kunst van El Greco tot
Goya en van Rembrandt tot
Munch voelde hij zich uitein
delijk aangetrokken tot de ei
gen Indiase kunst die hij op ei
gen wijze interpreteerde.
Zijn onderwerpen hebben dik
wijls betrekking op de gods
dienst maar zij hebben niet de
bedoeling religieuse ideeën of
een bepaalde filosofie over te
brengen. Schilderijen als
„Christus aangeklaagd",
„Krishna en Bakasura"
.Samson in de tempel" zijn be
doeld als indringend protest
tegen vervolging, lijden ei
lende die tot zulke grote pro
porties zijn uitgegroeid. Om
zijn opgekropte emoties te ont
laden maakt hij ook schilde
rijen en tekeningen van vogels
die zich echter weer in volle
vrijheid bewegen. Hij schildert
meestal in zwart en wi
bruin en wit met de omtrek
ken van zijn figuren in scher
pe lijnen die hij daarna met
een monochrome kleur invult,
een mengsel van rood er
temperd blauw. „Zonder mijn
kunst zou ik niet willen be
staan", zegt Alphonso tenslot-
De expositie wordt zaterdag
om half 3 geopend door de
heer R. L. Lakhina. secretaris
van de Vereniging Nederland-
India en voorzitter van de In
diaas-Nederlandse Kamer
Koophandel. Voor de muzika
le begeleiding zorgen Darshon
Komari met sitar en Henry
Nagelberg met tabla. De
toonstelling, zoals gewoonlijk
georganiseerd door Victor van
der Lee en gratis toegankelijk,
is op maandag en donderdag
open van 13.30 tot 16.30
op dinsdag, woensdag, vrijdag
en zaterdag van 10.30 tot 16.30
uur en op donderdagavond
van 7 tot 9 uur.
LEIDEN Het nationaal
folkloristisch danstheater
uit het Russische Azer-
beidsjan treedt op maan
dag 5 november op in de
Leidse Schouwburg.
De Russische Sowjetrepu-
bliek Azerbeidsjan wordt be
schouwd als de bakermat van
de volksdans. Het nationale
ensemble bestaat uit 50 ar-
tiesten en is een selectie uit
de talloze volksdanshoge-
scholen uit de Kaukasus. Ge
kleed in de authentieke kos
tuums en begeleid door de
originele oude muziekinstru
menten staan zij borg voor
een wervelende dansshow
van hoge kwaliteit Aanvang
20.15 uur.
Fotografie
in'De Slof'
flnnn flnlnw
LEIDEN Galerie de
Oude Rijn aan de Stille
Mare 4 in Leiden staat tot
en met 18 november in het
teken van de abstracte
kunst. De Belg Paul Schro-
Biltgen is vertegenwoord
igd met olieverf op papier
en de Leidse kunstenares
Fredy Wolf met roestvrijs
talen sculpturen.
Paul Schro-Biltgen exposeer
de in 1977 al een keer in ga
lerie de Oude Rijn. Het werk
van deze Belgische kunste
naar heeft een duidelijke
ontwikkeling doorgemaakt.
Twee jaar geleden maakte hij
zeer bescheiden gebruik van
kleuren en overheerste het
grijs in de abstracte vlakken.
Het tegenwoordige werk is
qua stijl niet erg veel veran
derd maar wel zijn de kleu
ren aanmerkelijk uitbundi
ger. Ook treedt de cirkel
vorm nu meer op de voor
grond, terwijl het een paar
jaar geleden hoofdzakelijk
om hoekige constellaties
ging.
Paul Schro-Biltgen werd ge
boren in Messancy bij Arlon.
In Arlon bezocht hij de Aca
demie des Arts Decoratifs. In
1955 vestigde 'de kunstenaar
zich in Brussel. Aanvankelijk
werkte hij figuratief, maar op
een gegeven moment kwam
hij in aanraking met het ku
bisme en uiteindelijk ontwik
kelde zijn werk zich zodanig
dat hij ging behoren tot de
Abstracte Parijse School. Dat
was in 1960. Het werk van
Schro Biltgen vertoont enige
ntschap met het werk
Mondriaan en dat van
Klee. Eenvoudige geometri
sche vormen verplaatsen
zich, glijden over elkaar heen
in een oneindig lijkende
ruimte. Schro-Biltgen streeft
naar het onderzoeken van
het abstracte innerlijke leven
en uit zijn werk spreekt dan
ook een zekere transcedente
meditatie, alsof de kunste
naar een reis heeft gemaakt
over de grenzen van de niet-
werkelijkheid en die tracht
af te beelden. Dat maakt zijn
werk toch vrij uniek in het
abstract kunstwereldje.
De sculpturen van Fredy
Wolf zijn in zekere zin wel te
vergelijken met de schilde
rijen van Schro-Biltgen. Het
gaat bij de meeste sculpturen
om golvend metaal gevat in
een raamwerk en het doet
vaak denken aan een roest
vrijstalen schilderij dat uit
zijn lijst is gesprongen. Fredy
Wolf voorziet haar degelijke
en met vakvrouwschap ge
laste werk van lange Engelse
titels, zoals „Vertically bro
ken in closed rectangles",
waarmee ze de opbouw van
haar werk aangeeft. In het
genoemde werk gaat het dus
om verticaal gebroken plaat
werk in gesloten rechthoe
ken. De sculpturen van de
Leidse kunstenares hebben
meestal een handelbaar for
maat dat op een tafeltje past,
maar soms vervaardigt zij
ook manshoge modellen, bij
voorbeeld in opdracht van
bedrijven.
Galerie de Oude Rijn is van
donderdag tot en met zater
dag geopend van half een tot
vijf uur.
Tandarts Alan Arkin wordt door de onverstoorbare Peter Falk van de ene gevaar
volle situatie in de andere gesleurd in Arthur Hiller's „Schiet niet op de tandarts".
Leer eerst de vader van de brave tandarts Alan Arkin duidelijk dat schoonpapa-
aanstaande van uw dochter leert in Arthur Hiller's in-spé Peter Falk er heel
kennen, voordat u toestem- „The in-laws". Het begint wat duisterder praktijken
ming tot haar huwelijk allemaal nogal gezapig, al op na houdt dan de tand-
geeft. Dit is de les die de is reeds voor de begintitels arts.
Hij is nauw betrokken bij een
roof van clichés van Ameri-
kaanse bankbiljetten en voor
Arkin het weet is ook hij bij
deze roof betrokken, wordt
er op hem geschoten door
gangsters en moet hij vluch
ten voor de politie. De onver
stoorbare Falk - of hij nu in
specteur Colmbo speelt dan
- wel een zich voor CIA-agent
uitgevende avonturier
sleept de doodsbenauwde Ar
kin mee naar een corrupt
Middenamerikaans repu-
bliekje en dan is het hek
de dam.
Hiller gooit dan alle registers
open met een dwaze gene-
reldcrisis wil veroorzaken en
over een vuurpeleton van
dikbuikige koorknapen be-
„God gaf ons de tijd, over haast heeft hij
niet gesproken." Aan dat gebod houden we
ons dan ook ruimschoots, als we het sier-
schrift lezen boven het in drie houten bo
gen opgedeelde doorkijkje in het midden
van de zaak. Niettemin was het even een
ademloos en sprakeloos toezien op het mo
ment dat het café voor het eerst werd be
treden. „Leiden gilt om zo'n lekker cafee
tje", verduidelijkt een klant aan de bar.
Een ander verklaart: „Vroeger hing hier
ook al een prima sfeertje, maar het is nou
ook nog een lust voor het oog geworden."
Van deze gesproken tekst hoeft wat ons be
treft geen letter te worden geschrapt. „In
den Bierbengel", een juweel onder de Leid
se café's. Een zaak waar je als debuut niet
met de bekende ingestudeerde indringers-
blik aan de bar geklit blijft zitten, maar
waar je vanaf het eerste moment je mond
en je ogen de kost geeft, omdat er na een
jaar verbouwing wel het een en ander is
veranderd.
Bij een Franse lyricus knapte ooit zijn dich
tader toen hij met volle overgave een tijd in
een Parijs café had vertoefd. Om nogal par
ticuliere redenen kwam hij tot de volgende
impressie: „Dit is geen café meer, dit is een
tempel. Het lijkt of je een sprookjespaleis
uit duizend en één nacht binnengaat. Zo
mooi en indrukwekkend, dat de stoutste
verwachtingen worden overtroffen. De lu-
xueuse kunstzinnigheid heeft er bijna de
uiterste grenzen gepasseerd." Zo poëtisch
behoeft het interieur van de Bierbengel
niet beschreven te worden, maar veel heeft
het er toch wel van weg. Het interieur
schijnt vooral bij vrouwen in de smaak te
vallen, wordt er verteld.
Melkwit marmer
Yvonne Bousie („nog jong"), de jeugdige
kasteleines die de Bierbengel sinds kort pa
troniseert, wil dat wel beamen. „De meeste
vrouwen die hier komen zijn gecharmeerd
door de aankleding. Ook oude klanten, die
een tijd zijn weggeweest, staan ervan te kij
ken hoe het hier veranderd is. Vaak is het
eerste wat je hoort: gó wat mooi zich, wat
een gezellige zaak." Wat direct opvalt zijn
de stoelen en barkrukken die alle met een
fluweelachtige rode stof zijn bekleed. In het
gedempte schemerlicht krijgt dat een mooi
effect. De wanden zijn versierd met een bij
na klassiek ornamentbehang, het soort dat
als het op zijn kop hangt nog niet misstaat
ook, heb ik onlangs proefondervindelijk er
gens geconstateerd. Wat 'In Den Bierben
gel' niet van hout is, is van marmer. Eén
lange tegelvloer van melkwit marmer, op
de knooppunten gestoffeerd met Perzische
tapijtjes, juist daar waar de gasten elkaar
kruisen Al met al dus toch een tempeltje,
dat de 1001-nachten, dat het nog voor de
boeg heeft, ongetwijfeld met glans zal ha
len.
Sfeerzaak
Yvonne vertelt, dat haar „sfeerzaak" voor
iedereen toereikend moet zijn: „Ook al doet
het wat exclusief aan, het is zeker niet de
bedoeling dat hier alleen hele deftige men
sen welkom zijn. In tegendeel, zou ik haast
zeggen. Het gaat mij juist om een lekker ge
zellig publiek, zowel mannen als vrouwen,
hoogleraren en werklui, buitenlanders en
Leienaars. Je hebt bij ons geen pasje nodig.
Gediscrimineerd wordt hier nooit. Dat is
juist het leuke: voor elk wat wils. Een café
waar je rustig kunt zitten schemeren, maar
waar je ook een hoop lol aan de bar kunt
hebben. We zijn in juni '79 met een her
bouwde Bierbengel open gegaan en het
loopt sindsdien als een trein. Voor mij is
het een uitdaging om die loop er in te hou
den. De ervaring ervoor heb ik de afgelo
pen jaren in de horeca wel opgedaan. Het
zal dus allemaal best lukken."
Café-bar „In den Bierbengel"
Langebrug 71, Leiden
Open: maandag, vrijdag en zaterdag
vanaf 's middags vier uur. Donderdag
en zondag vanaf 's avonds acht uur. Op
dinsdag en woensdag is het café geslo
ten. De deur gaat dicht op de gebruike
lijke sluitingstijden van een of twee uur
na middernacht.
Snacks: tosti's, leverworst, salades en
bierworstjes.