Joop Visser zet paralympics amusementspark op poten Prijswinnaars kleurwedstrijd in Waag beloond Salonm uziek op zijn best In de ban van Bart Stuyf Bob Rigter komt naar Jazz on Sunday Opening gastenverblijf International House STAD/ REGIO LEIDSE COURANT DONDERDAG 1 NOVEMBER 1979 PAGINA 5 Jazz on Sunday, het succesvolle promotiekader in. Leiden van een aan de oevers van de Mississippi tot wasdom gebrachte uitdrukking van Diepmenselijke Muziek, zet het aanbieden van de beste verschijningsvormen op dit gebied voort. Jazz op zondag heeft al enkele malen de spijker op de kop geslagen en de promotors zijn van plan dit te blijven doen. Individuele muzikanten vinden in het restaurant van Hans Menken, met verfrissend uitzicht op de zwemaccommodatie van het Vijf Meibad aan de Boshuizerlaan, een geheid onderdak voor hun gezamenlijke, meestal geïmproviseerde prestaties. Het blijft de moeite van het aankondigen waard, met die Jazz on Sunday, een uitstekend alternatief voor het koffiedrinken bij vrienden of magen na de laatste mis van kwart over twaalf. We mogen nu - op voordracht van ijverende Henny Kwik - weer een groep annonceren die zondag 4 november (nadat de Taptade tot rust is gekomen) in Leiden furore zou willen maken. Het is „Scales" van harte gegund. „Scales" (misschien op te vatten als „toonladders") komt optreden onder leiding van Bob Rigter. De eerste aanblazingen beginnen om kwart over twee, komende zondagmiddag. Enige informatie - want wat doen we in hemelsnaam zonder informatie tegenwoordig - over het doen en eventuele laten van de Scales - bezetting. Daar is dan Bob Rigter, tenor - en baritonsaxofoon. Speelde in de jaren vijftig in het sextet van Hein van der Gaag. Als volgend jaar, bij leven en welzijn, half juni bij Arnhem de Paralympics worden gehouden, zal men zich kunnen vermaken op een decoratief wereldje, dat door een Leidenaar op poten is gezet. Dat betekent: voor 99, 9 procent is het zeker dat reclameman Joop Visser een „reuzenslag" slaat op de olympische spelen voor gehandicapten die van 21 juni tot 5 juli in het Veluwse afgedraaid worden. Joop, de tekenende man achter de Rijnsburgse corso's, de 3 oktoberoptochten, allerhande standbouw, met de jolige ideeën en „het wordt nog veel mooier" - voorspellingen, staat bijna op z'n achterste benen, maar dan van opgewondenheid. De tekeningen liggen al klaar, „alleen nog wat dingetjes afronden, maar de comité - leden zijn al enthousiast", vertelde Visser me. Hij wil vóór z'n afscheid van de business (begin volgend jaar wordt hij 65 en daarna wil hij minder zijn voorhoofd afvegen) nog een keer de grote blitz maken. Eerst een glas volle melk, daarna start hij: „Bij die spelen komt een soortement van pretpark, waar van alles te zien zal zijn. Recreatie en amusement voor het vertier van deelnemers en publiek. Ik zit op een goeie stoel op het moment; het is zo goed als zeker* dat 't doorgaat". Op tekening ziet Joop Visser de opzet al vóór zich: „het wordt een groot dorp, een echt ouderwets Hollands dorp, een beetje oud - Hollands ook. Denk maar bijvoorbeeld aan een kerkplein met kraampjes er huisjes eromheen; een muziektent, een park met bloemen en planten, bruggetjes, een vijver, Dat is mooi werk voor Joop, nietwaar Via een bierbrouwerij kwam het comité met mij in contact. Ze hadden de huisjes gezien die ik een paar jaar geleden voor de Leidato heb gemaakt. Je kent ze wel, die dingen. Leuke geveltjes, Zoiets wilden ze daar in Arnhem ook wel hebben. Men verwacht er dagelijks maar het werden er minder. Misschien worden het er 25. 000. Doet er niet toe. Dat dorp zal best wel trekken". Joop glimt. „Laat ik eerlijk wezen: zoiets krijgt een reclamebureau niet gauw in handen. IK ben er erg groos mee. Dat mag je gerust wel weten". Nou, we weten er alles van. Visser heeft meer voor dergelijke vuren gestaan en dan schoot al dat houtwerk, fris geschilderd, in een pure artistieke conceptie omhoog als in een sprookje. Joop glimt van voldoening en slaat zich op de knieën. „Volgende week zullen ze de knoop doorhakken en kan ik gaan beginnen. Dat wordt een winterlang werk. Ik loop hier in Leiden met elf man rond en daar moet je werk voor hebben. Niet te klagen, hoor; voor volgend jaar zit ik al helemaal vol, mag je best weten. Het zal m'n afscheidswerk worden, voor ik ermee kap. Hoewel, de zaterdag vóór Pinksteren heb ik weer het Rotterdamse bloemencorso, en daarna zijn er weer het Flora corso, de Leidato en de 3 oktoberoptocht. Ophouden Nou ja, ik moet ook wat aan de jongeren kunnen overlaten. En alle klanten zijn tevreden. Dat is belangrijk vandaag de dag; ik zal het maar eerlijk zeggen". Het dorp, dat Joop Visser denkt te kunnen gaan bouwen, krijgt het bodemaanzien van twee voetbalvelden achter elkaar gelegd. Nou, daar kun je een boel lol op maken, op oud - Hollandse grondslag. Die huisjes van Joop zijn toch maar fijn niet weg Kreeg er tabak van en stopte van '56 tot '73 met publiekelijk muziek maken. Maar echt bloed verloochent zich niet, want tijdens het waarlijk historische concert van de grote Ben Webster in het Leidse café De Twee Spieghels (niet lang daarna stierf jazzman Webster) nodigde Ben Bob Rigter uit om enkele „chorussen" op zijn instrument te spelen. Nou, Bob was zijn verleden en techniek nog niet vergeten; dat bleek toen wel. Diezelfde week nog kocht Rigter een goed instrument en ging weer studeren. In 1977 kreeg hij de trofee voor de „session musicus van het jaar", ingesteld door de Haarlemse Jazz Club, die kortgeleden nog haar 30 - jarig bestaan vierde en still going strong terugkerend thema, zijn niet tevergeefs geweest. Bob Rigter neemt in het kielzog van „Scales" nog drie solistische grappenmakers met zich mee. Elbert Raadsen, piano, begon als popmuzikant. Uitstekend. Maar hij bezit in elk geval de gave om zonder een instrument aan te raken de akkoorden die hij hoort meteen te noteren. Een glas prik daarbij is al inspirerend genoeg. Dan heb je Hans Beun; waarlijk geen haas op de drums. Hans speelt, evenals de andere mensen van „Scales", louter voor zijn plezier, maar ingewijden zien hem zonder meer als één van de, beste drummerboys in ons land. Simon Planting, tenslotte, wordt gepresenteerd als „een snel rijzende ster" aan het jazzy firmament. Hij bestond het anderhalf jaar geleden nog pop op gitaar, pardon guitar, te spelen en had toen nog geen bas van z'n leven aangeraakt. Nu is hij bassist, studeert bij 't leven en maakt met de drie andere makkers „Scales" tot een hecht kwartet. „Scales" is niet zomaar wat. Onlangs, bij een „Riverboat Cruise" (denk maar aan een tochtje langs de Rijn), kreeg „Scales", die toen tegen tien andere orkesten m^est opspelen, een bepaald erg lovende pers voor haar optreden. De groep is ontstaan op het podium van de Haarlemse Jazz Club. Omdat „Scales" al in de proefperiode van Jazz on Sunday tot opgetogenheid wist te bewegen, heeft het bestuur van de Leidse jazz - animeerclub op veelvuldig verzoek de groep andermaal uitgenodigd, naar de Boshuizerlaan te komen. 1 *■>-- tA, Zo ziet Joop Visser het „zij - aanzicht" van een paviljoen, zoals dat op het amusementspark van de Paralympics, met andere ontwerpen, moet komen te staan. geweest. De fantasierijke tekeningen leven bereids van de voorpret, met vliegende vanen van „alle deelnemende landen" aan de Paralympics; de terrasjes e zitjes staan er al op vertierzoekenden te wachten en er loopt al iemand over het houten bruggetje over een vijver, waar je ook best omheen zou kunnen lopen. Een prima entourage voor een natje en een droogje op ee dag vol paralympicse spanning. Schiphol- loop om Haarlem mermeer LEIDEN Ruim 150 at leten, waaronder tien lo pers uit België, hebben zich ingeschreven voor de Schipholloop die zon dag voor de tweede keer van start gaat. Deze op een na grootste hard loopwedstrijd in Neder land heeft een afstand van 62 kilometer en het traject voert de lopers rondom de Haarlemmer meer. De organisatie van deze atletiekwedstrijd is in handen van AV Hol land. x Om negen uur wordt ge start bij het sportcomplex De Elzenhof van de luch- thavensport- en ontspan ningsvereniging Airsport, gelegen aan de dienstweg tussen Schiphol-Centrum en Schiphol-Oost. Vandaar gaan de lopers naar Bad hoevedorp, naar de Ring vaart om de Haarlemmer meer, die zij een keer in zijn geheel zullen aflopen. Rond half twaalf worden de eerste atleten aan de fi nish op de Elzenhof ver wacht. De lopers hebben voor deze Schipholloop maxi maal zes uur en een kwar tier. Ko van der Weijden, de winnaar van vorig jaar, legde deze afstand af in een tijd van drie uur en drieënveertig minuten. Strandloop In samenwerking met De Bataven houdt Swifttoer een strandloop. Dit atle- tiek-evenement vindt zon dag in Noordwijk plaats. De start is om elf uur ge- filand, de startplaats is ge- egen tegenover de Noord- ijkse vuurtoren. Deelnemers kunnen kie zen uit twee afstanden: vijf en tien kilometer. Kinderen tot vijftien jaar betalen een rijksdaalder inschrijfkosten, atleten vanaf vijftien jaar zijn 3,50 verschuldigd. Inlichtingen bij W.Edink, Adegeest 11, Leiderdorp. 071-895297. .LEIDEN Een groot aantal jeugdige deel nemers aan de kleurwedstrijd rond het the ma „Optocht", die dit jaar door de 3-October Vereeniging was georganiseerd, is gisteren in het Waaggebouw beloond voor zijn artis tieke prestaties. Met potlood, kleurstift en krijt hebben tientallen Leidse kinderen in de leeftijd van 3 tot 12 jaar hun fantasie op de kleurplaat kunnen vereeuwigen. Onder de inzendingen was de jury zelfs een bijdra ge tegengekomen van een 69-jarige dame, die zich nog jong genoeg voelde om een kansje te wagen. Zij kwam jammer genoeg niet in aanmerking voor een prijsje, hoewel haar enthousiame om mee te doen door een ieder natuurlijk werd gewaardeerd. Tussen de honderden inzendingen, de een nog mooier dan de ander, waren ook een paar exemplaren opgedoken waar de hulp van vader of moeder onmiskenbaar in aan te wijzen was. Ook voor deze categorie viel er weinig te ver dienen. Sommige deelnemertjes werd evenwel door dé jury het voordeel van de twijfel gegund en zij deden dus gewoon mee. In het Waagge bouw waar nog t-ot 10 november de tentoonstel ling „Triënnale" (met werk van 51 Leidse kun stenaars) is te bezichtigen, werden de jes met hun leuke kleurplaten gefeliciteerd. Uit handen van jury-voorzitter oom Hans, („zo mo gen jullie mij vanmiddag wel noemen") bijge staan door tante Kiki en tante Maria, ontvingen alle deelnemers een cadeautje: iets om mee te tekenen. Prij swin naars In de leeftijdsgroep van 3 tot 4 jaar werden res pectievelijk eerste, tweede en derde prijswin-, naar in de serie potloodtekeningen: Loesje van den Heuvel, Ellen Jagtman en Anja Caspers. Viltstift: Sabine Gerbrands, Wyke Smit en Kristel Passchier. Leeftijdsgroep 5 en 6 jaar met potlood: Wessel Gans, Iman Eldini en Karin v.d. Heiden. Viltstift: Engele Pelgrim, Sandra van Schaik en Rob Hagen. De groep van 7 en 8 jaar met potlood: Marcel van Veen, Arienne van den Dries en Marjolein Bol. Viltstift: Lucas Zandvliet, Sandra Prins en Monique van Duin. Leeftijdsgroep 9 en 12 jaar met potlood: Pauline Akkerman, Paulien Engels en Caroline Rijns burger. Viltstift: Ingrid Kunne, Jacintha v.d. Nat en Monique van Duin. Bijzonder inzendin gen: De 11-jarige Carla Teske („ik ben ziek ge weest, ik kon niet naar de op toch kijken", deelde zij op de tekening mee), Friso Versluijs en Myrthe Versluis. De 3-jarige Loesje van den Heuvel werd de eerste prijs- winnares van de jongste deelnemertjes uit de categorie kleurpotloden. LEIDEN Het soort amu sementsmuziek dat een eeuw of twee geleden in Frankrijk ontstond werd onder de naam „salonmu- ziek" al snel een populair en vooral in de negentiende eeuw veel beoefend genre. Het woord salonmuziek heeft ook tegenwoordig nog een pejoratieve gevoelswaar de, maar zoals we gistera vond in de Kapelzaal van K&O mochten horen gedeel telijk ten onrechte. Weliswaar levert het genre vaak zoetelijke en zelfs wel „geparfumeerde" muziek, ook tijdens de bloeiperiode werd van veel stukken het waarde volle al ingezien. In de salonli teratuur wordt veelal geschre ven voor. piano alleen of piano 1 solostem. De muziek recentste rijksdaalder- vormde daar geen uit zondering op. Het programma voor fluit en piano dat Froukje Wiebenga en Ben Hurrel- brinck brachten onderscheidt zich in zoverre van de meeste andere in deze muzieksoort daarin dat de erkende compo nisten nauwelijks voor deze combinatie schreven, zodat de fluitisten zelf maar aan het werk togen en met succes. Tulou die zijn Grand solo's schreef' als eindexamenstuk ken voor zijn conservatorium maar vooral Gaubert, Taf- fanel en Benjamin Godard (in de toegift), hebben muziek ge schreven die de fluit in haar volle glorie laat horen" maar die ook niet van zeggings kracht gespeend is. Maar de belangrijkste oorzaak van het welslagen van deze muzikale soirée was natuurlijk de ver tolking, die we niet schromen subliem te noemen. Beide mu sici vielen op door hun prach tige toonvorming. De zorgvul dig, doordacht en vlekkeloos begeleidende pianist vond een soliste aan zijn zijde met wer kelijk grip op materie en geest van deze muziek; niet verwon derlijk als we weten dat ze via Moyx nog kennis heeft kun de componisten zelf. Afzonderlijk onderscheidden de concerterenden zich nog door een heldere inleiding (FW) en zeer afgewogen, gea cheveerd piano(solo) spel (BH). ARIE DE RU LEIDEN De komst van de bewegingstheatergroep Bart Stuyf op 31 oktober, 1 en 2 no vember, heeft voor enige be roering gezorgd bij de ge meentelijke instanties. Noch de Schouwburg noch het LAK bleken geschikte ruimte te kunnen bieden, zodat de voor stellingen plaats vinden in het Rijnlands lyceum te Oegstgeest. Niet geheel naar de zin van de gemeente Lei den, die LAK en Schouwburg subsidieert, want buiten de ge meentelijke grenzen. Over technische kwesties wil ik niet redetwisten, maar ik ben het volkomen eens met de beide theaters dat Bart Stuyf aan de Leidse - en eventueel Oegstgeestse - bevolking ge toond moet kunnen worden. De groep heeft zich in haar productie „Kluft" laten inspi reren door de mogelijkheden van hellende en horizontale vlakken, en vlakken die naar believen schuin of recht wor den. Binnen dit decor bewegen zich de zes spelers op een ma nier waaruit blijkt dat zij zeer getraind zijn in diverse dans en bewegingstechnieken. Op de muziek ontstaan beweging spatronen, die schijnbaar moeiteloos uitgevoerd worden, maar waaraan grote lichaams- beheersing ten grondslag ligt. Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll LEIDEN Mevrouw Teeuw, initiatief neemster van het International House van de Leidse Universiteit aan het Rapenburg 6 opende gistermiddag het nieuwe gastenver blijf van dit doorgangshuis door middel van het ontsteken van kaarsen in een aantal pompoenen in een bloemstuk.Het Internati onal House, dat op 31 oktober 1975 officiëel werd geopend fungeert als ontmoetingscen trum voor buitenlandse en Nederlandse medewerkers en studenten aan de Leidse Universiteit en tevens als dienstverlening scentrum voor de buitenlandse mede werkers. De oprichting van het Leidse International House betp' ende indertijd een primeur voor Nederlar Sindsdien zijn er veel initiatieven ontplooid, er worden onder meer talencursus sen en kooklessen gegeven en discussiebijeen komsten gehouden. Voorts worden er speciale evenementen georganiseerd zoals tekenlessen voor kinderen, film- en muziekavonden en éénmaal in d'e maand een internationale maal tijd. Het gastenverblijf is bestemd voor buitenlandse gasten, zoweel medewerkers als studenten. Het verblijf bestaat uit vier éénpersoonskamers, ze ven éen a tweepersoonskamers en een klein ge zinsappartement. Tot de faciliteiten behoren centraal gesitueerde douches en toiletten, een ontbijtkamer voor het prepareren van een ei gen ontbijt, televisieruimte,zit- en leeskamer, café, een tafeltenniskamer enzovoorts. De prij zen variëren van vijftien tot veertig gulden per nacht en men verblijft er in de regel niet langer dan een maand, soms slechts één etmaal. Bijna in slow motion worden de bewegingen uitgevoerd, met een incidentele versnel ling wanneer men in het spel de niveauverschillen over brugt. Op een gegeven mo ment worden de handelingen ronduit acrobatisch, zij het dat ze nog met schijnbaar gemak worden uitgevoerd. De been beschermers blijken dan ook niet alleen decoratief, maar ook fuctioneel te zijn. De voorstelling bestaat niet al leen uit het vormen van mooie patronen; in sommige frag menten wordt ook enige bete kenis gelegd, zoals de drie fa sen waarin een vriendschap- s/liefdesverhouding kan ver keren. Deze inhoudelijke vorm is echter niet van grote betekenis in het gehele stuk. Ook is in enkele stukjes on miskenbaar enige humor aan wezig, hoewel ook die weer ondergeschikt blijft aan het bewegen. Het decor is door zijn mogelijkheden indruk wekkend, maar nog niet alle mogelijkheden zijn uitgebuit. Zo had er meer gedaan kun nen worden met het bewegen der vlakken. Bart Stuyf is een groep die ge bruik maakt van dans- en acrobatiek-technieken, maar geen pure dans- of acrobatiek- voorstelling brengt. De spelers bewegen op gestileerde wijze, en wel op een manier die de toeschouwer zowel boeit als verbijstert. Jacqueline Mahieu Geen verwijdering uit internaten bij te late betaling DEN HAAG (ANP) In schriftelijke vragen aan staatssecretaris Hermes van onderwijs heeft de Tweede Kamer duidelijk gemaakt niet akkoord te gaan met het verwijderen van kinde ren van schippers en kermi sexploitanten uit internaten als er voor hen te laat be taald wordt. Kamerleden van CDA, VVD, PvdA, D'66 en SGP vragen zich af of het wel verantwoord is de onderwijsmogelijkheden van deze kinderen in het ge ding te brengen. Zij willen dat een circulaire hierover ter stond wordt ingetrokken in af wachting van overleg tussen de betrokkenen en de Karrer.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 5