„Enorme ethervervuiling door
haief beleid van overheid
Voorschoten moet plaats maken
voor negen woonwagens
Het rederijkersfestival in 1596
Uitstekende
Molière
van Haagse
Comedie
JjEIDSE BRIGADIER B. KLERKS IN ALGEMEEN POLITIEBLAD:
STAND
lORZITTING MOET
>OROORDELEN
iGNEMEN
MADRIGALEN,
"TAD/REG 10
LEIDSE COURANT
DONDERDAG 11 OKTOBER 1979 PAGINA 5
jEIDEN Staatssecretaris Smit-Kroes
nojeeft plannen om in 1980 de illegale zenda-
ledateurs in Nederland te légaliseren. Dit
öornemen van de bewindsvrouwe heeft bij
aije diverse deskundigen de nodige weerstan-
etfn opgeroepen. Expert op het gebied van
-jgfet opsporen van illegaal opererende zenda
mateurs in de regio Leiden brigadier B.
*nIlerks voorziet ernstige moeilijkheden. Hij
idlhrijft hierover in het 'Algemeen Politie
blad'. De ethervervuiling zal in ons land
dhrikbarend toenemen, de storing wordt
OQhorm en de dan nog illegale zendamateurs
i fjn bijna niet meer op te sporen. De voorde-
.gln wegen niet tegen de nadelen op", zo
^eent Klerks, die daarbij overigens consta-
stsert dat de chaos in Leiden nauwelijks ver-
,rer zal toenemen, omdat in deze plaats de
n [geheten ethervervuiling door zendpiraten
til dermate groot is, dat een toename bijna
erfet meer mogelijk is.
Ie [et de Machtigingsregeling Algemene Radio
dpmmunicatie hoopt de staatssecretaris onaan-
Rjiardbare vormen van storingen tegen te gaan.
irtr wordt aan de toegestane apparatuur wel be-
tyalde eisen gesteld: het maximaal uitgangsver-
kjogen is 0.5 Watt en de zenders mogen maxi-
•viaal 22 kanalen in de 27 MHz-band bespelen,
joet verkrijgen van een vergunning is eenvou
dig; personen vanaf zestien jaar kunnen naar
infet postkantoor gaan en na het storten van een
fringe som geld wordt de vergunning over-
jeindigd. Behalve het tegengaan van overmati-
ivi storing zijn er nog andere voordelen aan de
aafARC-regeling verbonden. Ten eerste worden
2pt tot nu toe adspirant-delinquenten waren
eTnaf 1980 niet meer gepakt, omdat zij dan im-
oirs legaal bezig zijn. Een ander voordeel ligt
het sociale vlak. Voor alleenstaanden en
rsjjilpbehoevenden, die in geestelijke nood ver
arden, bestaat de mogelijkheid anoniem met
lefderen te communiceren. Klerks vraagt zich
1st het Algemeen Politieblad af of niet alleen
deze behoeftigen een speciale machtiging
jrleend kan worden. Ook beroepschauffeurs
üden een dergelijke machtiging kunnen ont-
!t|ngen. Zij zouden over filevorming, verlate
n uiskomst en dergelijke kunnen informeren of
»ver geïnformeerd kunnen worden.
De etherpiraat, na 1980 vrijwel niet meer te betrappen.
Brigadier B. Klerks.
Nadelen
In het politieblad kenschetst brigadier Klerks
het beleid van de overheid als naïef; scheppen
van algemene radiocommunicatiemogelijkheid
voor velen zonder onacceptabele vormen van
storingen voor anderen, ziet de brigadier be
paald niet zitten. Klerks meent, dat de ama
teurs geen genoegen met een uitgangsvermogen
van een half Watt zullen nemen. Want de ne
gen jaar ervaring in Leiden heeft hem geleerd,
dat de etherpiraten met minstens 4 Watt wer
ken en dat de meesten niets voor terugschake
ling naar 0.5 Watt voelen. Maar toch zullen zij
bijna ongrijpbaar (storend en te ver) kunnen
zenden, indien zij met een goedgekeurde zen
der voorzien van linear met groot vermogen
werken (linears worden gebruikt om zenders
van klein vermogen op te voeren tot groter
vermogen). Klerks verklaarde: „Stel, dat wij ie
mand op het oog hebben, die niet aan de
MARC-voorwaarden voldoet, dan is het voor
die figuur zeer eenvoudig om het linear weg te
werken. Wij kunnen de desbetreffende figuur
dan niets maken, want hij is in het bezit van
een MARC-vergunning en een goedgekeurd
toestel." Een huiszoeking stuit op problemen,
omdat er ongetwijfeld vaak misgetast gaat wor
den; invallen bij legale zendamateurs (en bij
hen, die het lineaer degelijk hebben verstopt).
Klerks voorziet, dat het aantal klachten zal stij
gen. De kwantiteit van het huidige aantal op
sporingsambtenaren van de PTT-afdeling Op
sporing Clandestiene Zenders is momenteel al
zeer laag in verhouding tot het aantal klachten.
In de toekomst zal dit beeld versterken, tenzij
er deskundig personeel, voorzien van de juiste
apparatuur, voorhanden is. Ir. G.A. Koutstaal
verwacht (in het Algemeen Politieblad van
april '79), dat binnen tien tot vijftien jaar één
miljoen MARC-toestellen in gebruik zullen zijn.
Klerks veronderstelt, dat minstens een derde
van dat aantal van een zendontvanger met
grootvermogen vergezeld gaat; dus zijn er dan
nog 300.000 illegale zendamateurs in Neder
land, waaronder een aanzienlijke hoeveelheid
Leidenaars.
LEIDEN Geboren: Alexander Paul
zn v. J. van den Broek en A. P. C. M.
Pouw; Marriëlle Jantine dr v. J. van
Rossum en K. C. H. Noorlander; Den
nis Andrè zn v. I. R. J. van Gessel en
J. A. C. Burgers; Icram zn v. M. Ab-
delouarith en R. Mourou; Gijsbertus
Wilhelm zn v. G. W. Houwaart en M.
A. C. Jochems; Tamara dr v. A.
Schouten en L. M. Hazenoot; Christi
an zn v. C. T. M. Oudshoorn en A. E.
M. Bentvelzen; Arjan zn v. C. T. M.
Oudshoorn en A. E. M. Bentvelzen;
Hicham zn v. M. Batah en L. Nagui:
Nynke Karola dr. v. C. de Haas en N.
H. L. J. van Wambeke; Johanna Ma
ria dr v. C. J. Minnee en A. de Ko
ning; Alexander Petronella dr v. M.
van der Plas en D. A. de Mol; Faouzi
zn v. B. Boutahri en M. Amia; Nico-
laas Anthonius zn v. A. N. Stuifbergen
en C. Cramer; Mrouan zn v. T. M.
Emrani en A. Achterrat; Anna-Maria
Beatrix Theresia dr v. E. A. T. van der
Wolk en J. E. de Meij; Cornells zn v.
C. van Duijn en M. van Duijn; Johan
Gerardus zn v. H. J. van Zeist en K.
de Jong; Jan-Willem zn v. J. G. R.
van Schie en A. H. Sebel; Fong Kin zn
v. L. K. Li en M. C. Prins; Alexander
zn v. C. J. J. van Loon en M. J.J. Lek,
Krijn Baptist zn v. J. B. M. Z. Trimbos
en G. C. M. Kemper; Johan Willem zn
v. J. C. Spies en S. I. C. A. Verver;
Leonardus Gerardus zn v. P. A. H.
van Zanten en J. van Straalen; Ra-
chelle dr. v. A. A. Philip en A. van
Mourik; Astrid dr. v. T. L. Langemaire
en M. A. Weijers; Bob zn v. J. B. de
Graaf en M. J. Verstraate; Roelof zn
v. R. L. van der Ploeg en C. R. Leuge-
ring; Ilse Francisca dr. v. G. van Dijk
en B. A. Van der Made; Richard dr. v.
C. Hartevelt en M. Plokker.
Overleden: A. van Kuyeren geb. 13
jun 1908 man; D Rietveld geb. 18
mei 1903 man; J. Venne geb. 21 mei
1908 echtgenote van Van Seggelen;
L. Zwanenburg geb. 27 okt 1889
man; J. van Iterson geb. 18 aug 1905
man; G. Versteeg geb. 27 jun 1907
man; P. J. van Ewijk geb. 26 dec
1913 man; G. A. Montanus geb. 10
feb 1911 man; A. M. N. Molkenboer
geb. 7 dec 1917 man; M. van der
Pompe geb. 1 okt 1896 gehuwd ge
weest met Van Duuren; J. E. A. Lan-
gerak geb. 18 sep 1911 gehuwd ge
weest met Van den Wijngaard; J.
Crama geb. 8 mrt 1916 gehuwd ge
weest met Van der Tuin; A. Bon geb
15 mrt 1896 man; C. J. Strijk geb 23
feb 1910 man; T. W. L. van der Horst
geb. 24 aug 1971 zoon; M. G. A. van
Bree geb. 11 jun 1946 echtgenote
van J. L. A. Nagelkerke; C. L. Menken
geb. 1 mrt 1917 man; A. Ouwerkerk
geb. 14 feb 1921 man; W. A. Steen
voorden geb. 13 mrt 1894 man.
Ondertrouwd: J. M. Bots en A. M
Roessen; E. P. Coutinho en C. T. van
Epen; P. Groenendijk en I. Bousie; L.
J. M. Haanraadts en R. J. Rutgers; A.
J. Jansen en M. C. A. van Westrie-
nen; J. A. Joppe en M. J. R. van der
Heide; J. H. Kiel en M. L. Borsboom;
F. Kors en C. H. P. Bernsen; F. W. C
Lardee en J. L. Koot; J. J. Louwrier
en E. M. Pino Molina; L. H. Mander-
sloot en J. Philippo; R. van Meeteren
en J. Westerbeek; H. van Santen en
A. de Heer; R. Schenk en E. Heijman;
A. C. Snoeren en K. E. Meierfranken-
feld; E. de Vos en T. K. Stigter; E. J.
Voskuil en I. Fakkel.
Gehuwd: A. M. N. Molkenboer en N.
van Alphen; J. van der Bent en M. E.
van Nimwegen; R. van der Velden en
C. F. J. Schimmel; H. Adali en M. van
der Welle; L. P. Poppema en L. T. M
Rother; H. C. De Jongste en I. J. Stuf-
fers.
SCHOTEN In de laatste week
iktober zal de burgerij van Voor
in uitgenodigd worden voor een
itting over de woonwagenloka-
Zoals bekend moet Voorschoten
maken voor negen woonwa-
Het regionale kamp te Leiden is
rol en de uitbreiding van de staan-
.sen in de regio Leiden moet ge
nen worden in de gemeenten rond-
De gemeenteraad van Voor-
eft al twee jaar geleden een
'Jïipe-uitspraak gedaan en ver-
d dat deze negen staanplaatsen er
Kn komen. Nadat burgemeester en
ouders al enige plaatsen vastge-
hadden waar ruimte zou zijn voor
u i woonwagens stuitte dit op verzet
towel de provinciale overheid als
igen burgers. De staanplaatsen
rfen gedacht in de Dobbewijk en in
uitengebied op de grens van Voor
dien met Leidschendam. Nadere
richtlijnen bepaalden dat een woonwa-
genlokatie maximaal vijfhonderd me
ter van de bebouwde kom gesitueerd
zou mogen zijn. Zowel Dobbewijk als
buitengebied voldoen niet aan die voor
waarden.
De wethouder voor welzijnszaken L. Mar
selis hield een jaar geleden een hoorzitting
met groepen Voorschotenaren, die allen
iets te maken hebben met zowel geestelij
ke als lichamelijke volksgezondheid. Una
niem gingen de afgevaardigden van de
kerken, gezondheidszorg en verenigingen
akkoord met het opnemen van negen
woonwagengezinnen. Planologisch is de
ruimte voor een lokatie met negen wa
gens een onmogelijke zaak. B. en w. de
den daarom een voorstel om te komen tot
drie plaatsen voor ieder drie wagens. De
raad kon zich daarmee verenigen en ging
akkoord met de voorbereidende werk
zaamheden. De burgerij was allerminst
akkoord. Zowel ten aanzien van de plaats
langs de Veurseweg, als de plaatsen bij de
Hofweg en de Noord-Hoflandbrug, kwa
men minder vriendelijk geschreven be
zwaarschriften vap de omwonenden. In
middels heeft de provinciale overheid al
twee lokaties goedgekeurd, waardoor G.S.
akkoord kon gaan met de door de raad ge
geven toestemming tot de voorbereiding
sprocedure van de lokaties. Zowel de wet
houders als de gemeenteraad hebben de
briefschrijvers toegezegd dat zij bereid
zijn tot nader overleg. Wethouder Marse
lis (CDA) heeft divèrse malen tijdehs
commissievergaderingen meegedeeld dat
gewerkt wordt aan het wegnemen van
het heersende foutieve beeld over de
woonwagenbewoner van thans.
Voorschoten heeft tot voor een vijftien
jaar altijd een eigen woonwagenkamp ge
had aan de Molenlaan. Het kamp was niet
te vergelijken met de huidige kampen.
Met uitzondering van één kraan en een
enkel electrisch lichtpuntje ontbrak alles
dat thans wel in een kamp vereist is. Het
vroegere woonwagenkampje werd om
zoomd door afval, waaruit de woonwagen
bewoner nog een boterham wist te verdie
nen. Thans heeft ook de woonwagenbe
woner een uitkering indien hij werkloos
is, waardoor gewoon alle handel bij het
kamp verboden kan worden.
Hoewel de inhoud van de brief die aan
alle bewoners van Voorschoten gestuurd
zal worden nog niet bekend is, kan aan de
hand van de discussies vooral in de com
missie welzijn verwacht worden dat b. en
w. zullen trachten de angst voor de vroe
gere toestand weg te nemen. Als voor
beeld voor een goed kampje van gelijke
omvang zien b. en w. het kamp voor en
kele wagens in de gemeente Leiderdorp.
Het is een kleine luxe camping op het eer
ste gezicht. Of b. en w. zullen slagen in
hun poging om de tegenstanders „om te
schrijven" in medestanders, blijft een
open vraag. Tegen de plaatsen bij de
Noord-Hoflandbrug en de Hofweg hebben
de bewoners van de Hooghkamer en g„
eigenaar van de jachthaven sterke bezwa
ren. Geen bezwaren zijn ingediend door
de bewoners van het deel van de wijk
Noord-Hofland, die ook dicht bij het
kampje wonen. Ook bewoners van de
Veurseweg hebben bezwaren ingediend.
Duidelijk is wel dat b. en w. de zaak
„woonwagenlokaties" willen behandelen
voordat de gemeentebegroting met de al
gemene beschouwingen aan de orde ko
men. Vrijwel alle politieke partijen in
Voorschoten hebben in hun programma
staan een oplossing voor de woonwagen
bewoners en ook het vorig jaar aangeno
men beleidsplan ziet de afhandeling in
gunstige zin van de woonwagenlokaties
als urgent.
Zeer duidelijk is dat indien Voorschoten
niet snel besluit, de provinciale overheid
moet ingrijpen. Ook wordt zeer veel aan
drang uitgeoefend van de kant van de ge
meente Leiden. Het over de grens van
Voorschoten naar Leids grondgebied sle
pen van een woonwagen enige maanden
geleden is door het gemeentebestuur van
Leiden niet in dank aanvaard. B. en w.
van Leiden hebben zelfs officieel ver
klaard dat in tegenstelling tot de medede
ling van burgemeester J. van der Haar
van Voorschoten er bij dat wegslepen
geen overleg geweest is.
Negen woonwagens die te zijner tijd gaan
staan in Voorschoten zorgen ai zeker vier
jaar voor veel gemeentelijk werk en on
rust bij bepaalde bevolkingsgroepen in
Voorschoten, die een eigen huis bewonen.
Zij menen o.a. dat de waarde van een wo
ning daalt door de nabijheid van woonwa
gens. Volgens makelaars is dat inderdaad
het geval. Wethouder Marselis van wel
zijnszaken zal moeten praten als een vroe
gere schoolmeester Brugman om de woon
wagens binnen te halen.
JOOP PEETERS
t de regelmaat van de klok melden de stadsrekeningen ons
iigaven aan de rederijkers. Pe meèst bekende Leidse rederij-
r rskamer was wel het gezelschap, dat als zinspreuk aanhield
ti fde es tfondament en dat als herkenningsbloem de witte aco-
b'en voerde. Het werd opgericht in 1498. Tussen 1400 en 1700
ebben er in Holland zo'n zestig rederijkerskamers bestaan. De
t tivals en rederijkerskamers zijn uitingen van de nabloei van
p ierijkerskunst. Grote nationale wedstrijden als de landjuwe-
d i te Antwerpen in 1496 en 1561 zijn in de Noordelijke Neder-
lc den'nooit op een zó grootse manier georganiseerd. De tijd is
Opr schuldig aan. In de zestiende eeuw maakt de rooms-ka-
0 ilieke overheid bezwaar tegen eventuele ketterse denkbeel-
d 'l die verkondigd zouden zijn tijdens zulke landjuwelen, en
de zeventiende eeuw zijn het de Calvinistische predikanten,
fulmineren tegen het wereldse karakter van de spelen,
de katholieke periode waren de processiedagen aanleiding
Jir het optreden van rederijkers. Na de Alteratie wordt om-
1 'gangsdag een wereldlijk schuttersfeest en ook dan zijn de
ierijkers present. De stad betaalt een deel van de kosten en
1582 komen we zo'n uitkering welhaast ieder jaar in de re
tingen tegen.
et alleen bij optreden in eigen stad komt die vergoeding
or, maar ook wanneer de kamers naar elders trokken om
?1 te nemen aan een landjuweel en op die manier de eer van
S1 iden probeerden hoog te houden. In 1548 bijvoorbeeld treedt
kamer liefde es tfondament op te Dordrecht. In 1561 reist de
le|dere Leidse rederijkerskamer die genuecht ist al naar Rot-
dam. Beide kamers nemen in 1562 deel aan het landjuweel
Noordwijk en ontmoeten daar collegae uit Dordrecht. Rot-
'dam. Gouda en Schoonbhoven.
[ewel het niet exact te bewijzen is hebben de stadsspeellieden
festivals muzikaal ondersteund vóór 1574. In mei 1578 tref-
we de mededeling aan, dat Jan en Willem Cornelisz instru-
■ntaal op een speelwagen hebben gemusiceerd bij de opvoe-
'g van een wagenspel. In mei 1579 - ommegangsdag - spelen
tich, Jan en Lambert Cornelisz op de wagen van de rhetro-
nen met de trompette ende schalmeyen.
de laatste dag van november 1589 wordt er in Leiden een
'uwe kamer opgericht door hier gevestigde Vlamingen. De
woonlijk als in liefde groeyende aangeduide rederijkerska-
■f die de oranje lelie als bloem voerde, heeft officieel in lief-
v n is groeyende rhetorica bloeyende. Deze kamer is niet de
fde, maar de tweede Leidse kamer, aangezien die genuecht
sl in 1564 niet meet vernoemd wordt. Van dat laatste gezel-
tfbap werd Dirck Joostenzoon Speuy, organist in de O.L.
fjouwekerk op 16 april 1561 gekozen als bestuurslid.
W1596 is het de beurt voor de Leidse kamer liefde es tfonda-
■tot om gastheer van een landjuweel te zijn. Het was niet on -
HOLLANDSCHE
Met vijf, lesende acht
Hemmen
door
CORNELIS SCHVYT,
Organift vandc Siadt Leyden..
TENOR.
Tot Leyden,
3n fcc tMautijnft&e Djucfectijc/
op co(u9 c«9 hfc.
titelblad van de tenorpartij van de Hollandse madriga
len van C. Schuyt (1603) Rotterdam, gemeente-biblio
theek.
gebruikelijk om aan landjuwelen een liefdadig doel te verbin
den. Stadssecretaris Jan van Hout kwam op het idee om een
loterij te houden ten bate van het Catharina-gasthuis. Op die
manier konden de armen in de stad ondersteund worden. De
stad blies in de bus met een forse subsidie voor de intree mit
ten aanclaven ende gevolgen van dyen en misschien wel als te
genprestatie gaf het ontvangende rederijkersgezelschap na het
landjuweel den lusthof van rhetorica uit als een soort verslag
van wat er gedaan en gebeurd was. In dat verslag worden tien
rederijkerskamers genoemd, te weten drie uit Haarlem en uit
de navolgende plaatsen ieder één: Rotterdam. Den Haag. Kat
wijk aan Zee. Katwijk aan de Rijn, Gouda, Vlaardingen en de
Vlaamse kamer uit Leiden zelf. Al deze kamers zijn met name
genoemd in een madrigaal, dat door Cornelis Schuyt werd ge
componeerd en dat werd gesongen in i jaar 1596 op te Incomste
der cameren van de reden-ryekers binnen Leyden ende sulex
begrijpende elx earners woorden en blommen, zoals we in de
bundel Hollandse Madrigalen, die Schuyt in 1603 uitgaf, kun
nen nalezen. Wie van U op 26 mei 1996 een bijzonder concert
moet organiseren in Leiden, moet dat madrigaal met exact het
dan vierde eeuwfeest maar cp het programma plaatsen. Het
landjuweel duurde vier dagen en vier speellieden hebben er
aan meegewerkt. Volgens een bewaard gebleven nota vroegen
een mr. Cornelis en zijn helpers twee kwartjes honorarium
voor ieder uur spelen. Dat werd te duur bevonden, zodat ze
met drie dubbeltjes genoegen namen voor drie uur spelen op
zondag 26 en zeven uur spelen op maandag 27 mei. De kwitan
tie is ondermerkt door een andere Cornelis dan Cornelis
Schuyt. Schuyt kon namelijk schrijven en zijn naamgenoot
niet.
We mogen met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid
aannemen, dat stadssecretaris Jan van Hout de tekst voor het
madrigaal geschreven heeft. Het madrigaal bezingt de aanwe
zigheid van achtereenvolgens de kamers uit Gouda, Rotter
dam, Den Haag, Vlaardingen, de jonge kamer uit Haarlem, de
kamer uit Katwijk, de Vlaamse Haarlemse kamer, de oude
Haarlemse kamer, de Vlaamse en de oude Leidse kamer. Uyt
jonsten es begrepen 't spel versaemt mit minnen, mit genuch-
ten. De liefd' vermint al 't quaet gequel. Aensiet liefde, liefde
boven al 't zuyr zuchte in liefde accoort en trou doet vluchten.
El liefde en trou moet blijeken jent. In liefde groeyende veel
vruchten voorbrengt, daar liefde es tfondament.
Cornelis Schuyt mocht proberen om het priegelige handschrift
van de stadssecretaris te ontcijferen en op muziek te zetten. Of
het hem al dan niet goed gelukt is om het allemaal goed te le
zen, hoort U nog wel eens.
JAN DOOVE
LEIDEN In de zeventiende
eeuw schreef Molière „Geleer
de vrouwen", waarin hij vrou
wen die de studie verkiezen
boven het huwelijk, belache
lijk maakte. Molière ging
daarbij uit van het zeventien
de eeuwse denkpatroon, dat
niet meer het onze is.
Aanvankelijk meende ik dat
de Haagse Comedie het zich
niet makkelijk had gemaakt
door een zo gedateerd stuk te
nemen, maar hun voorstelling
gisteravond in de Schouwburg
deed mij van mening verande
ren. Vaak is het gebeurd en
gebeurt het dat een groep een
stuk wil spelen dat geschreven
is vanuit een niet meer actuele
visie, en de uit het stuk spre
kende moraal probeert om te
buigen naar de huidige situa
tie. Bijna even zo vaak lukt dit
niet niet, omdat de mening
van de schrijver te sterk blijft
doorklinken, doordrukken.
Met Molières stuk lag dit an
ders, omdat het een satire was,
en als zodanig ook door de
Haagse Comedie gespeeld
werd. De manier waarop de
personages belachelijk werden
gemaakt, was zo overtrokken,
dat het duidelijk was dat het
publiek het niet letterlijk
moest opvatten. Bovendien
gold de satire niet alleen de
vrouwen die door hun zucht
naar kennis hun „natuurlijke
plichten" vergeten; evenzo
goed werden de mannen in
hun pedante verwaandheid te
kii.k gezet.
Henriëtte is de enige vrouw in
het huishouden van Chrysale
die zich niet om studie bekom
mert. Haar moeder, zuster en
tante zijn daarentegen zeer ge
leerd, en adoreren de dichter
Trissotin. De moeder beslist
dat Henriëtte deze man zal
trouwen, öm toch nog enige
cultuur op te kunnen doen.
Henriëtte houdt echter van
Clisandre, en krijgt steun van
haar vader Chryside, die vindt
dat hij lang genoeg onder de
plak van zijn vrouw heeft ge
zeten. Door een truc van
Chrysale's broer Ariste wordt
Trissotin ontmaskerd als een
bruidsschatjager; moeder Phi-
lante ziet haar dwaling in en
aanvaardt Clisandre als
schoonzoon.
De spelers gaven allen op uit
stekende wijze gestalte aan de
diverse personages. Met name
Pieter Lutz als Chrysale en
Wim de Rooy als Trissotin
ontlokten reakties aan de zaal,
maar over de hele linie was
het spel zeer goed. Alleen was
het jammer dat er weer zoveel
gerend moest worden over hét
toneel. Bij elke zinsnede ren
den de personages op elkaar af
om elkander in de ogen te
kunnen kijken; maar afstand
en rust kunnen de spanning
en dynamiek in het spel juist
vergroten. Het geren bleek
echter geen grote belemme
ring voor het genoegen dat het
publiek aan het stuk kon bele
ven.
Jacqueline M^hieu
