II MIJ
r In elk massief eiken
pecialisten ziekenhuizen
tinnen kosten
Gezondheidszorg drukken
Meubelfabriek Oisterwijk
$ert Akerboom in kreukels, maar toch
jjederlands kampioen stock car racing
o
GEINIG ANIMO VOOR
^AECILIA
CONSORT
(Msterwiik-menbelzit
een paarhonderd jaar historie
Maar dat vinden wij niet genoeg.
?SCHEIDSCOLLEGE PROFESSOR DONKER:
fascinerend stemmenspel Carol Linssen
toonaangevend in eiken
D/REGIO
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 21 SEPTEMBER 1979 PAGINA 5
orgd
Erg geinige sport en nog betaalbaar ook"
aton
A nit
ek w
e Eei is er helemaal niet
Jarry j onder de indruk,
esinkph van de eer, noch
p ji de harde klappen
a Coi hij heeft moeten
uur), asseren. Maar toch is
landelijke titel,
1 Depdag behaald binnen
aatst n terrein dat begrensd
ntratcVd door strobalen,
aggjjrt Akerboom wel af
lag 3izien. Zijn gezicht is
gevejn of meer
Plajetekend". Boven de
linker wenkbrauw is
een verwonding,
overgehouden van de
slijtageslag, aan het
helen, „maar daar maal
ik niet om", zegt Bert,
een boom van een kerel.
Bert Akerboom uit
Roelofarendsveen is
afgelopen weekeinde op
punten Nederlands
kampioen '79
Volkswagen klasse
Evaco Stock car racing
geworden en dat heeft
deze 25 - jarige Veense
automonteur een bijkans
vergulde beker en veel
voldoening opgeleverd.
Ook z'n baas, Jan
Verhaar van het
gelijknamige
automobielbedrijf, heeft
er de grootste lol in,
„want die jongens hier
in ons bedrijf doen het
erg goed".
Die jongens zijn, behalve
Bert, ook nog Bart Buikema
(21) en aankomend crosser
Cok Vergunst van 20, die nu
nog volop actief is in het
meehelpen sleutelen tussen
de manches door maar het
volgend jaar ook zelf wil
gaan rijden. De drie knapen
hebben hun hart in Maurik
kunnen ophalen, voordat
Bert, geheel in de kreukels,
een eerste plaats voor zich
opeiste. Bart Buikema werd
bovendien tweede. De Veen
kent maar liefst negen
crossers, samen het
crossteam De Veen
vormend, hoe kan het
anders. Het strijdtoneel bij
Maurik was een eindpunt in
een seizoen dat doorgaans
zeven wedstrijden kent. De
finale moet dan na het
optellen der punten die in
het geheel vergaard zijn, het
gewenste resultaat
opleveren. „Ja ia, laat ze
maar schuiven'gnuift
automan Jan Verhaar, die
z'n stevige monteurs als
sponsor terzijde staat: „ik
lever het materiaal en de
I Akerboom (rechts) met beker en „total losse" auto, waar hij een jaar mee heeft gereden. En nóg ziet hij kans iets bruikbaars uit het wrak
talen. Links Bart Buikema bij z'n nog „puntgave" stock car; twee „kevers" met een verleden en twee „drivers" met toekomst.
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
benzine, maar wat ze in hun
vrije tijd doen aan opvijzelen
van de cross - auto's, daar
draaien ze zelf voor op".
Bert Akerboom zit er weer
ontspannen bij. Dat was
zondag wel even anders;
toen ging hij volkomen de
vernieling in. En z'n baas en
het publiek maar genieten.
„In het begin van het
seizoen had ik meer succes
dan later. Nee, het is zondag
in Maurik bar slecht
verlopen. Na acht rondjes
was de kar total loss en
intussen was ik al een paar
keer over de kop gevlogen",
vertelt Akerboom. „Er valt
nou niks meer op te
kalefateren aan die auto.
Kijk, als crosser probeer je je
auto zo goed mogelijk te
maken. Overal pik je wat
van mee; je zit nu eenmaal
zelf in een autobedrijf. Je
rijdt vaak op ruw terrein en
daar moet zo'n wagen tegen
kunnen. Alles moet je
vastlassen en verstevigen.
Het is een geinige sport. Zo
hard mogelijk rijden. Het
publiek ziet je 't liefst een
paar keer de sloot in gaan".
„Nou en of", beaamt Jan
Verhaar: „het gaat om
sensatie; het moet
spectaculair zijn. Dat staat
voorop. Degene die het eerst
flinke pech krijgt verdient
al gauw een premie".
Bert: „zo trekken we het
hele land door. Soms ga je te
keer je op vlakke banen.
waar je pas het echte rijwerk
krijgt. Zoals in Maurik, op
een pas gemaaid korenveld.
Kon je lekker hard rijden.
Dit was m'n zevende seizoen
alweer. Ik ben hier in de
Veen als eerste met dat
crossen begonnen.
Natuurlijk kreeg ik heel wat
te verstouwen. Maar ja, als je
de boel maar stevig
verankert en vastlegt. Zo
heb ik een flinke dosis
ervaring opgedaan. Twee
jaar geleden, in Zierikzee,
heb ik behoorlijk op m'n kop
gekregen. Ik lag op
koppositie, met een vaartje
van 80 kilometer. Opeens
kreeg ik een strobaal dwars
voor m'n voorwiel. Toen
was het bekeken. Ik vloog
als een tennisbal door de
wagen heen, met een soort
zweefduik. Een kwartier
heb ik daarna naast de
wagen buiten westen
gelegen. Shock. Ik wilde
meteen die kar weer in, zei
men. Maar daar weet ik niks
meer van. M'n broer heeft
toen tijdig het
contactsleuteltje eruit
gehaald. Zie je, je wil voor je
eigen niet weten dat je over
de kop bent gegaan. Dat was
wel het slimste dat ik heb
meegemaakt. Maar nu heb
ik een betere stoel, betere
gordels en er zijn betere
veiligheidsvoorzieningen. Je
leert".
Baas Jan Verhaar: „maar
zondag ging het weer
verschrikkelijk eraan toe.
Dfe jongens jaagden elkaar
flink op. Bert lag weer 'ns
op z'n kop. En maar weer
sleutelen voor de volgende
manche". Bert Akerboom
verzamelde dit seizoen 390
punten, voldoende voor het
kampioenschap in zijn
categorie. Bart Buikema
kwam met 345 punten een
boel te kort, maar een
tweede plaats mag je toch in
dit metier niet uitvlakken.
Misschien dat er in oktober
nog een nawedstrijd wordt
verreden ergens (als er een
boer is die z'n land voor dit
doel wenst te verhuren, zit
het wel goed; ofschoon hij
z'n grond als een woestenij
terugkrijgt), maar in elk
geval is Bert volgend jaar,
omstreeks Pasen, weer van
de cross - partij. Praat
overigens niet over „auto
cross", maar over stock car
racing. Die autocrossers zijn
heel andere jongens; „veel
gevaarlijker", weet Bert,
„met al dat glas en grote
benzinetanks voorin".
„Ik zou ontiegelijk graag aan
auto racen doen. Al heel
jong was ik op Zandvoort te
vinden. Maar dat kost te
veel voor een gewone
werkman. Dan moet je een
sponsor gaan zoeken, want je
hebt een dure auto, nou,
maar daar trapt bijna
niemand meer in. Ik hou het
maar bij stock car racing.
Het is enorm leuk om je
eens te kunnen uitleven en
het is nog betaalbaar ook".
de k
aurf—
JEN „De specialisten in de zie-
izen kunnen (en moeten) een
j bijdrage leveren aan verminde-
Van de kosten in de gezondheids-
,in ziekenhuizen.
Door de enorm
bomen mogelijkheden van de me-
technologie worden meer kost-
onderzoeken aangevraagd dan in
^noodzakelijk is voor de vaststel-
an de ziekte van de patiënt", al-
>ogleraar prof. dr. P.J. Donker in
i' afscheidscollege, onder de titel
r kostenbeheersing in de klinische
geneeskunde", voor de Leidse universi
teit.
Op de indirecte kosten van onder meer
röntgenonderzoek, laboratoriumbepalin
gen en het gebruik van operatiekamers
kan volgens de hoogleraar drastisch wor
den bezuinigd. In zijn rede pleitte prof.
Donker er voor, dat in de artsen -en speci
alistenopleiding en in de nascholing on
derwijs wordt gegeven op het gebied van
de kostenbesparing en de doelmatigheid
van de medische zorg.
Op den duur, zo zei Donker, zal de terug
houdendheid in de aanvragen van de af
delingen leiden tot minder behoefte aan
personeel op de ondersteunende diensten
van het ziekenhuis. Zo kan de specialist
door minder uitgebreide onderzoeken aan
te vragen invloed uitoefenen op het perso
neelsbestand en dus op het totaal van de
door het ziekenhuis te maken kosten. In
de directe kosten van de afdeling kan de
specialist een bezuiniging van 2,5% be
werkstelligen. Deze bezuinigingen liggen
in de sfeer van medische -en gezondheids
middelen (onder meer verband, bloed en
plasma en disposables), aldus de scheiden
de hoogleraar.
)EN „Onder het Melk-
I" van de Engelse dichter
n Thomas is een stuk dat
vraagt van zijn publiek,
er ook veel aan terug
In de uitvoering van Ca-
'Xinssen, gisteravond in de
f j uwburg, was het fascine-
voorstelling, die een be
deed op zowel het taalge-
als het visuele vermogen
jen de toeschouwer,
hi
gke n Thomas schreef „Onder
A| Melkwoud" oorspronkelijk
een hoorspel; het is een
menspel, waarin een im
pressie wordt gegeven van een
klein vissersdorp in Wales,
van de inwoners, hun gevoe
lens en hun eigenaardigheden.
In vogelvlucht worden zo'n 60
personen geschetst, die niette
min zeer herkenbaar zijn: hun
emoties'en de wijze waarop ze
die uiten, komen we dagelijks
tegen in onszelf en in de men
sen om ons heen.
Daar het stuk als hoorspel be
doeld was, speelt de taal een
grote rol. Niet slechts de ge
beurtenissen, maar ook de ma
nier waarop die onder woor
den gebracht worden, zijn be
langrijk. Prachtige zins- en
klankconstructies duiken, ook
in Nederlandse vertaling, her
haaldelijk op, echter zonder de
inhoud van het verhaal te ver
dringen. Eerder vullen taal en
verhaal, klank en inhoud, el
kaar aan.
Carol Linssen voegde daar nog
een fysiek element aan toe. Hij
sprak alle rollen en de verbin
dende vertellerstekst, en be
eldde ook vele van de figuren
uit, waarbij hij slechts een ta
fel en stoel gebruikte. Aan
vankelijk vond ik zijn spel wat
karig, maar Carol Linssen
bleek de juiste beslissing te
hebben genomen: het stuk is
zo rijk aan verbale inhoud, dat
een uitgebreid gebarenspel te
overdadig zou zijn geweest.
Daarbij komt dat Linssen een
gedragen spreekstijl heeft, die
niet zo best combineert met
snelle gebaren. Reeds nu vond
ik het jammer dat Carol Lins
sen zich weinig tijd gunde om
overgangen van de ene naar
de andere rol te maken. Zowel
hijzelf als het publiek mogen
best wat rust krijgen. Het blijft
te allen tijde een grote presta
tie voor een acteur om in zijn
eentje aan een dergelijk stuk
gestalte te geven.
JACQUELINE MAHIEV
[f DEN Het Caecilia Consort is een
mble, dat bestaat uit 13 stijkers,
11 fevoerd door concertmeester Mau
de Bosman. Het gaf gisteravond een
al oering in de Stadsgehoorzaal, in
laa kader van de C&A concerten. Be-
iei imend was het dat er nog geen
de emaal zoveel mensen in de zaal za-
he als op het podium en dat terwijl
r i Consort in veel opzichten zijn ta-
av en bewees.
o
"G echniek waren de musici volkomen
elkaar gewaagd. Hun muzikale bena-
)n ngswijzen waren zo verwant dat er
ke was van een hecht en bijzonder ge-
iplineerd samenspel. De volstrekte
leid van het ensemble deed soms den-
ken aan die van de beroemde Engelse
Academy of St. Martin-in-the-Fields, met
dit verschil dat de klank hier veel strak
ker en gestyleerder aandeed. Dit resul
teerde keer op keer in een uiterst geladen
uitvoering, die technisch vlekkeloos was
en in haar benadering vaak boeiend door
sterke muzikale effecten. Maar het speci
fieke karakter van de muziek kwam hier
door vaak onvoldoende tot zijn recht.
Zo miste het concerto grosso van Vivaldi
nogal wat van de lyrische vriendelijkheid,
die deze Italiaanse componist zo ken
merkt. Het hoge tempo liet een gevarieer
de klanknuancering niet toe. Verrassend
was de 10e Symfonie voor strijkers van
Mendelsohn, een jeugdwerk dat al e$n
sterk eigen karakter draagt. Ook hier mis
te de interpretatie een zekere soepelheid
en elegantie.
De benadering van het Consort sloot het
best aan bij Elgars serenade op. 20 en
Dvoréks walsen op. 54. Elgars romantiek
vereist een stevige klank. Omdat het tem
po matig genomen moet worden, kwam
het hier, met name in het Larghetto, tot
een prachtige intensiteit. Dvoraks Slavi
sche inslag is van nature al dynamisch.
Schuberts rondo voor viool en orkest leed
i.h.a. gezien onder het genoemde euvel:
een te geforceerde muzikaliteit, een te
strak aangehouden tempo en te grote aan
dacht voor de technische virtuositeit,
waarin ook solist Maurits Bosman, echter,
bewondering verdiende.
DIRK VOOREN
ADVERTENTIE
\JOEIE DINGEN nemen
hun tijd. Wie ongeduldig is, moet
daarom nooit met eikehout willen
werken, want de Europese zomereik
is een trage groeier.
Maar juist daardoor heeft zijn
hout zo'n ongeëvenaarde rijkdom
van kleuren structuur. Het hout van
de kloostertafel die u bij ons in de
toonzaal bewondert, zou
bijvoorbeeld best een
tijdgenoot van Napoleon
kunnen zijn geweest.
En'tis de tijd, die
er een weergaloos mooi
stuk eikehout van heeft
gemaakt. Moeten wij ons
dan ineens gaan haasten als
we er meubels van maken?
Net als de natuur
nemen wij onze tijd
De eerste soort Europese eik,
die wij o.a. in Frankrijk en op de
Balkan uitzoeken, gaat niet zó direct
de verwerking in als 't bij ons in
Oisterwijk binnenkomt.
Eerst zorgzaam lageren in
de wind (uit de zon, uit de regen) en
daarna nog lange, lange tijd drogen
in onze klimaatkamers. Zodat er
geen greintje werking meer in zit.
Al met al zijn we dus jaren met
het hout bezig, vóórdat er eindelijk
aan de meubels zelf kan worden
begonnen. Maar om een weergaloos
fraai massief eiken meubel te maken
moet je geduld hebben.
U ziet het bij ons
in de toonzaal
Massief eikehout
waar een paar honderd
jaar voorgeschiedenis
in zitEn waaraan wij nog eens een
handvol jaren zorg en liefderijke
voorbehandeling hebben gegeven.
Plus het eigenzinnige
vakmanschap van onze meubel
makers. Die keuren, passen,
proeven en vormen. Zuigend-
zuivere pen-en-gat verbindingen.
Massieve verlijmingen waar nooit
van z'n leven een spat beweging in
komt. Dat garanderen we
v12 jaar, zwart-op-wit
^uitgeschreven op uw
naam.
i Het bad van
I de waarheid
Zo zou je de
fase van het loogbad
kunnen noemen.
Want elke fout in het
1 hout komt door logen
genadeloos aan 't licht.
Met beitsen kun je gebreken in
't hout verdoezelen, maar logen
dwingt je alleen het allerbeste hout
te gebruiken. Daarom logen wij al
onze meubelen.
Een bezit om trots op te zijn
Wie een kast, tafel, bankstel,
wandcombinatie, dressoir, ledikant
of één van de andere eike
schoonheden met het brandmerk
Oisterwijk kiest - die krijgt een stuk
van blijvende waarde in huis.
Dat met de jaren alleen maar
mooier wordt.
Zulke dingen gaan niet op een
koopje. Maar ja, wat venvacht u
anders - voor die vele, vele jaren dat
de natuur en wij er mee bezig zijn
geweest.
Vermoedelijk is 't dan ook het
mooiste wat er in massief
woon-eiken te zien en tegen geld te
ruilen valt in dit land.
Als u van massief eiken
leefmeubelen houdt, moet u zelf
komen kijken, bij het genot van een
kopje verse koffie. Het dikke
.eike-woonboek vol kleurenfoto's ligt
voor u klaar om mee te nemen.
Zodat u thuis rustig kunt
ovenvegen hoe en waarmee u uw
huis wilt gaan verrijken.
Berkel (ZH), Noordeindseweg 116, tel. 01891-4670.
