VVD wil nachtcafés
lapans bloemschikken vereist
rust, geduld en sierlijke harmonie
Universiteit niet
verantwoordelij k
voor gedrag studenten
ijfels over noodzaak tot
itbreiding Diaconessenhuis
Club der Verlepten op zijspanfietstocht
1II
tderc
ssen
rziet
ken
t Al i
?ani
Stud
len:
Taal
ekei
i
resp<
iecur
'oor
t het
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
COLLEGE OVER KLACHTEN KLIKSPAANWEG
LEIDEN Het College van
Bestuur van de Leidse uni
versiteit is van mening dat
de universiteit niet verant
woordelijk is voor het ge
drag van personen die bij de
universiteit staan ingeschre
ven. Ook is het volgens het
College niet mogelijk deze
personen ter verantwoor
ding te roepen voor hun pri
vé- gedragingen. Dit ant
woordt het College op vra-
De heer Schwencke had ge
vraagd wat het College van
Bestuur kon doen tegen de
ernstige misdragingen van en
kele bewoners van het studen
ten flatcomplex aan de Klik-
spaanweg. Hij vroeg ook of het
mogelijk is om deze bewoners
eventueel te verwijderen van
de universiteit. Het College
antwoordt dat dit alleen moge
lijk is wanneer er een speciale
regeling bestaat volgens arti
kel 41 van de Wet Universitai
re Bestuurshervorming. Op de
Leidse Universiteit bestaat
deze regeling echter niet. Wel
heeft het College in een ge
sprek met de direct betrokke
nen duidelijk laten uitkomen
dat zii het gebeurde ten sterk
ste afkeurt en dat zij het op
geen enkele wijze acht goed te
praten. Maar juridische stap
pen kunnen alleen door de
Stichting Studentenhuisves
ting genomen worden. Deze
stappen zouden er eventueel
toe kunnen leiden dat deze be
woners uit hun kamer gezet
worden.
Het bizarre gezelschap op weg naar Zandvoort.
LEIDEN De champagne vloeide gis
termorgen om 11 uur al rijkelijk, toen
de meeste fietsen met zijspan nog opge
steld moesten worden. Gekleed in een
samenraapsel van trainingstenues en
in bezit van een fiets zonder wielen
klonk „de Club der Verlepten" op een,
behouden tocht Dat was wel nodig
want al bij het eerste onderdeel, dat
van de hindernissen, moesten sommige
prachtige bouwsels het al ontgelden.
De goud geschilderde zijspanfiets van La
Briëre liep bij het over een wip rijden een
geheel gekreukeld wiel op. Anderen kre
gen bij dit onderdeel een lekke band en
de kar van Paardekoper, die pochte Afri
ka te kunnen halen, verloor zelfs een
wiel. Gelukkig waren reservebanden en
fietspompen aanwezig, zodat een ieder
toch nog met de tocht naar Zandvoort
mee kon.
In totaal 16 fietsen met zijspan bezeten
door twee heren begonnen uiteindelijk om
half twaalf hun barre tocht naar Zand
voort Een bonte stoet van Leiden aars op
weg naar het vertier. Vannacht hebben zij
gerust in hotel Bouwens in de badplaats
en vanochtend om twaalf uur hebben zij
de terugtocht aanvaard op hun met para
sollen en parapluus getooide zijspanfiet-
sen. Vanavond tussen vijf uur en half zes
worden de 32 feestvierders in de kantine
van DIOK terug verwacht. Hier vindt ook
de prijsuitreiking plaats.
LEIDEN De
VVD-fractie in de
Leidse gemeente
raad is er een voor
stander van dat er
aan horeca-bedrij-
ven een ontheffing
van de sluitingstij
den tot drie uur in
het weekeinde en tot
twee uur voor de
overige avonden per
week. Tevens vindt
de fractie dat aan
een of twee etablis
sementen een nacht
vergunning tot zes
uur moet worden ge
geven, als experi
ment. Welke bedrij
ven dit zullen zijn,
dient de gemeente in
overleg met Horeca
Nederland te bepa
len.
De fractie vindt dat
er op korte termijn
een einde moet ko
men aan de nu al ja
ren slepende kwestie
van de sluitingstijden
van de horecabedrij
ven in Leiden. „Er
moet een evenwicht
worden gezocht tus
sen de belangen van
de bewoners (burgers
en studenten), horeca-
exploitanten, midden
standers en consu
menten van binnen
en buiten Leiden", al
dus VVD-fractievoor-
zitter F. Kuijers in de
verklaring. De VVD
vindt dat er voor ie
dere Leidenaar, stu-
,dent of niet-student
gelijke uitgaansmoge
lijkheden moeten zijn.
Behalve de nachtver
gunningen dienen
derhalve de aan de
.twintig zogenaamde
c-vergunningenhou-
ders verleende ont
heffingen, inclusief
die van de studenten
sociëteiten, gelden.
Het experiment zou
volgens de VVD-frac
tie niet langer dan zes
.maanden moeten du
ren. Na afloop van de
proefperiode zou de
gemeenteraad een de-
ifinitieve regeling
'moeten vaststellen
waarin zo veel moge
lijk recht wordt ge
daan aan de belangen
van alle betrokkenen.
Economisch
wel en wee
Aan de Hogewoerd 46 is i.p.v.
een v.m. winkel in dierbeno-
digdheden, een winkel in sier
huiden gevestigd.
Aan het Levendaal 88 is het
café „De Vier Azen" herop
end.
Aan de Steenstraat 25 wordt
de broodjeszaak van Menken
voortgezet als „Cafetaria Flip-
pfc»\ filiaal van Morsstraat 18.
1RDORP De gemeen-
j°k van Leiderdorp zal bin-
erbi t twee nieuwe gezich-
^"tinen. Behalve het CDA-
en Jan Hekkelman,
3në' rij onlangs berichtten,
VVD-er Rob Meere
ontslag aangeboden.
mijn drukke werk-
kan ik mijn raad-
atschap niet goed meer
°v® nen. Dat is niet goed
°r nijn partij en voor de
P aldus Meere die admi-
eur is van de subfacul-
iologie .van de Leidse
-}£jsiteit. Hij wordt opge-
door mevrouw Cock
de I,
'De
1 i treden van Hekkelman,
jma voorzitter van het CDA,
cii eeds langer in de lucht,
den^'j zijn verkiezing heeft
te kennen gegeven na
ivar ®r één jaar te zullen af-
/eei; Aanleiding voor hem
g« onverwachte verkie-
ge< »t lid van de provinciale
Zijn plaats zal worden
imen door de uit de
ifkomstige Piet van der
t- De heer Van der
c is conrector van de
elijke Scholengemeen-
- „Leiden-Zuidwest". Als
voorzitter zal Hekkel-
in borden opgevolgd door
Pn Boeft, die sedert vorig
n£j tptember deel uitmaakt
hiel1 ^eiderdorpse raad.
uwe
Meden
lerdorp
Terug naar de schikkunst,
waar Doris Diels - Krafft,
die in Wassenaar opereert,
alles vanaf weet. Zij vertelt
van de Ikenobo school, dat
deze een geschiedenis van
meer dan 1200 jaar heeft. In
die tijd zaten onze verre
voorouders nog tegen de
Merovingers aan te kijken.
De Japanners schikten toen
al eenvoudigweg hun
bloemen als zij die voor het
altaar van hun goden
plaatsten. Vandaag heeft de
Ikenobo school in Japan
ongeveer drie miljoen
aanhangers en het
schikkend „geloof" is
inmiddels uitgewaaierd naar
Amerika, Canada, Australië
en Europa. Doris Diels, D. D.
dus, vertelt dat de
lijnenstructuur van de
school herkenbaar is aan de
asymmetrisch opgestelde
takken- of
bloemgroeperingen. „De drie
leidende takken in iedere
van deze groeperingen
worden „hemel, mens en
aarde" genoemd. Deze drie
hoofdlijnen moeten met
elkaar in balans en
harmonie zijn".
Een opvallend kenmerk van
Ikenobo - Ikebana is de
manier waarop de takken of
bloemen eerst vertikaal in
een bundel uit de vaas
schieten en pas op een
afstand van een kleine tien
centimeter zich hieruit
vrijmaken om zich in de
verschillende richtingen te
verspreiden. Deze afstand
tussen de waterspiegel in de
vaas en het punt van
spreiding wordt van groot
belang geacht, omdat
hiermee wordt uitgedrukt
PAGAD/REGIO LEIDSE COURANT
WTIELE EXPOSITIE IN VOLKENKUNDE
DINSDAG 18 SEPTEMBER 1979 PAGINA 5
JDERDORPS RAADSLID HEKKELMAN:
dat in de natuur planten
naar boven, naar het licht
groeien. Ook is er sprake
van aantallen takken en
bloemen en het liefst een
oneven getal, waarvoor de
Japanner een voorkeur
heeft, „omdat de schoonheid
in onbestendigheid en
beweeglijkheid daardoor
eerder wordt gesuggereerd
dan door even getallen, die
meer aan symmetrie en
stabiliteit doen denken",
aldus D. D.
Doris Diels, die in de loop
der jareii al heel wat
medestanders en volgelingen
schikkend op de knieën
heeft gekregen, moet over
de geest beschikken die de
fundering van de richtlijnen
dient te zijn. Zij kent de
filosofie, heeft die ervaren
door het beoefenen van de
bloemschikkunst. „De
Japanner", zegt ze, „is zich
sterk bewust van de
tegenstellingen in het leven.
Deze contrasten wil hij ook
in een bloemstuk tot
uitdrukking brengen. In de
bloemkunst spreekt men
over „in" en „yo". „In" is
het donkere, negatieve,
passieve of vrouwelijke
principe en „yo" het lichte,
positieve, actieve of
mannelijke beginsel. Ideaal
is een evenwicht tussen „in"
en „yo". Zolang het positieve
in de juiste verhouding tot
het negatieve staat, heerst er
orde in de kosmos, zo zegt de
oosterse filosofie", aldus
Doris Diels - Krafft.
Als in het westen het
bereiken van het „ideale
evenwicht" tussen het
negatieve vrouwelijke en
het positieve mannelijke al
bijna een onmenselijke
opgave is, laten wij ons dan
maar eerst spiegelen aan de
oosterling die er beter mee
overweg schijnt te kunnen,
althans hij beschikt over een
filosofie die je in het water
kunt zetten. Maar, nogmaals,
ik zal er moeilijk meer toe
kunnen komen om m'n
herfstchrysanten en
vlammende dahlia's met een
breed gebaar op tafel of
piano te plaatsen. Dat leert
mijn eigen filosofie me
ongeveer. Niettemin zijn de
Ikebana - liefhebbers onder
ons; aangestoken door D. D.
en door elkaar. Wie zich bij
hen zal willen scharen, dient
te beseffen, dat bloemen
arrangeren meer betekent
dan een kamer „mooi met
bloemen te decoreren". De
Ikebana - toegewijde
„probeert in rust en met
geduld iets te scheppen
waarmee hij of zij zelf in
harmonie verkeert.
Ikebana", aldus Doris Diels,
„is een bezinning, een tot
rust komen met onszelf, een
uitnodiging om aan onze
fantasie kreatief
uitdrukking te geven".
Alleen op die manier kom je
tot een aandoenlijke
schikking, tot verfijnde
composities van vorm, kleur
en ruimte. Slechts zo bereik
je dat wat de dichter Basho
doet verzuchten: „Een vijver
in rust - kikker wipt van de
oever en het water zingt".
Dat kun je dan realiseren
met mattenbies, oranje lelies
en ligustertakken. Ikebana
is dus méér; gaat ver boven
de anemoontjes uit, het jaar
rond, van kersebloesem tot
kersebloesem. Het gaat om
een rustpunt. En als het niet
schikt, schik dan niet.
tRDORP „Ik twijfel ten zeer
ee uitbreiding van het Diacones-
"s wel noodzakelijk is", aldus het
aadslid Jan Hekkelman tijdens
iatste optreden als lid van de
ssie financiën. Het scheidende
lid deed zijn uitspraak naar aan-
j van een verzoek van de ge-
e Leiden deel te nemen in een ga
verlening voor de aan te gane ge-
^ïgen.
prgelijk verzoek heeft Leiden ook
idere regiogemeenten gedaan. Öp
/an het aantal verpleegdagen van
(dorpse ingezetenen zou het aandeel
van de 31.000.000,- kostende verbouwing
van het Diaconessenhuis iets meer dan 1%
bedragen, of wel 40.000,- voor het eerste
jaar. De commissie die aanvankelijk, in
verband met de geringe financiële conse
quenties voor Leiderdorp, weinig moeite
met de garantieverlening had, deelde ten
slotte het bezwaar van de heer Hekkel
man dat er te weinig informatie beschik
baar was om tot een goed oordeel te ko
men. Een onzekere zaak voor de commis
sie was ook de gevolgen voor de verpleeg-
prijzen die de uitbreiding van het zieken
huis met zich zou brengen. „De tarieven
rijzen alsmaar de pan uit", stelde de heer
Hekkelman.
Een punt van overweging voor de com
missie was voorts de vraag of Leiderdorp
moet meebetalen aan een Leids zieken
huis, terwijl op het grondgebied van Lei
derdorp het Sint Elisabeth Ziekenhuis
staat. Sinds de bouw van dat ziekenhuis is
het aantal verpleegdagen van Leiderdor
pers in het Diaconessenhuis met de helft
is afgenomen, ondanks de verdubbeling
van het aantal inwoners. Alles bij elkaar
redenen genoeg voor de commissie aan
wethouder J. Bezemer (PvdA) te vragen
met de gemeente Leiden en het bestuur
van het Diaconessenhuis in overleg te tre
den teneinde meer informatie over de
voorgenomen uitbreiding te verkrijgen.
)e oit zal ik meer met
i gerust geweten m'n
;d erdagse bos bloemen
U(J een vaas met water
tten, na eerst van
deren de blaadjes van
stelen te hebben
rwijderd en de stelen
If schuinsweg te
I bben afgesneden. Dat
II niet zelden gaat om
n „aanbieding" uit een
aam langs de straat
et hier niet eens ter
ie. Het gèat gewoon
»t meer. Ik zou me
doodschamen. In een
opwelling heb ik soms
de ene steel korter
gemaakt dan de andere
om het effect boven de
pul wat esthetischer te
maken, alsof de fantasie
me parten speelde. Maar
ook deze aanpak is maar
een armzalige
afspiegeling van wat
zich in een mensenhart
aan emoties en rijke
symboliek kan ophopen
en naar buiten wil
uitpuilen. Gaat u zelf
maar eens een kijkje
nemen in het
rijksmuseum voor
Volkenkunde, in brede
mondiale kringen
bekend als het National
Museum of Ethnology,
aan de Leidse
Breestraat. Wat daar -
nog deze week uit - in
enkele zalen
eenvoudigweg met de
„kinderen der natuur" is
uitgehaald, moet zelfs de
schikgodinnen met
stomheid slaan.
eeuwen Karatsu keramiek",
aanwezig tot 8 oktober,
hebben gelouterde zielen
(Doris Diels - Krafft en haar
leerlingen) werkstukken
van Japanse
bloemschikkunst neergezet.
Het zijn onbekende
wereldjes, ontsproten aan de
beroemde Ikenobo - school,
die op haar beurt weer
geïnspireerd heeft tot de
opbloei van vele Ikebana-
scholen. Want Ikebana is de
Japanse kunst van het
bloemen schikken. Zelfs de
Japanse ambassadeur in Den
Haag, die dezer dagen met
s bloemschikwerk in Leiden
diplomatieke vriendjes een
gelegenheidsbezoekje
aflegde, stond bewogen en
zwijgend te knikken bij een
oprijzende grilligheid van
'wilgetakjes en irissen die
van de poëet een gedachte
meekreeg: „zonder
penseelstreek schildert toch
de wilgeboom een beeld van
de wind". Inderdaad, de
vlagen zijn te proeven als je
er de tijd voor neemt. Nu wil
een beschouwende
excellente
vertegenwoordiger van het
Japanse keizerrijk niet
zeggen, dat alle Japanners
de Ikebana kennen als hun
broekzak, want deze
schikkunst stoelt op een
levenshouding die niet komt
aanwaaien. Zoiets moet je
aankweken en mediterend
cultiveren, ook al zou je als
Japans ambassadeur weten,
dat de wilg een symbool is
van nieuw leven en blijheid
en dat de kleine groene
kikker en de wilg een
typische Japanse associatie
vormen.
Subtiel spel tussen de
honderd samengebrachte
specimina van Japans
aardewerk, van 16e eeuw tot
heden. De
keramiektentoonstelling -
voor de eerste keer ingericht
buiten Japans grondgebied -
is al wonderbaarlijk door de
rust, de kalmte, de
sierlijkheid en simpele
eenvoud die van de
produkten („nationale
kunstschatten" genoemd)
uitgaan. Verfijnde
pottenbakkerskunst onder
de naam Karatsu, een plaats
waar het vervaardigd wordt,
en veelvuldig gebruikt in de
thee - ceremonie. Het is
waarlijk geen wonder, dat
één van de telgen van het
voorname
pottenbakkersgeslacht
Nakazato - nu al vijf eeuwen
lang producent van Karatsu
keramiek - een paar jaar
terug de titel van „Levend
nationaal
cultuurmonument" werd
toegekend. Dat schijnt de
hoogste onderscheiding te
zijn die een Japans
kunstenaar te beurt kan
vallen.