VVD wil nachtcafés lapans bloemschikken vereist rust, geduld en sierlijke harmonie Universiteit niet verantwoordelij k voor gedrag studenten ijfels over noodzaak tot itbreiding Diaconessenhuis Club der Verlepten op zijspanfietstocht 1II tderc ssen rziet ken t Al i ?ani Stud len: Taal ekei i resp< iecur 'oor t het Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel len wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen Het nummer van mijn geduldi ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar toestel 18 vragen. COLLEGE OVER KLACHTEN KLIKSPAANWEG LEIDEN Het College van Bestuur van de Leidse uni versiteit is van mening dat de universiteit niet verant woordelijk is voor het ge drag van personen die bij de universiteit staan ingeschre ven. Ook is het volgens het College niet mogelijk deze personen ter verantwoor ding te roepen voor hun pri vé- gedragingen. Dit ant woordt het College op vra- De heer Schwencke had ge vraagd wat het College van Bestuur kon doen tegen de ernstige misdragingen van en kele bewoners van het studen ten flatcomplex aan de Klik- spaanweg. Hij vroeg ook of het mogelijk is om deze bewoners eventueel te verwijderen van de universiteit. Het College antwoordt dat dit alleen moge lijk is wanneer er een speciale regeling bestaat volgens arti kel 41 van de Wet Universitai re Bestuurshervorming. Op de Leidse Universiteit bestaat deze regeling echter niet. Wel heeft het College in een ge sprek met de direct betrokke nen duidelijk laten uitkomen dat zii het gebeurde ten sterk ste afkeurt en dat zij het op geen enkele wijze acht goed te praten. Maar juridische stap pen kunnen alleen door de Stichting Studentenhuisves ting genomen worden. Deze stappen zouden er eventueel toe kunnen leiden dat deze be woners uit hun kamer gezet worden. Het bizarre gezelschap op weg naar Zandvoort. LEIDEN De champagne vloeide gis termorgen om 11 uur al rijkelijk, toen de meeste fietsen met zijspan nog opge steld moesten worden. Gekleed in een samenraapsel van trainingstenues en in bezit van een fiets zonder wielen klonk „de Club der Verlepten" op een, behouden tocht Dat was wel nodig want al bij het eerste onderdeel, dat van de hindernissen, moesten sommige prachtige bouwsels het al ontgelden. De goud geschilderde zijspanfiets van La Briëre liep bij het over een wip rijden een geheel gekreukeld wiel op. Anderen kre gen bij dit onderdeel een lekke band en de kar van Paardekoper, die pochte Afri ka te kunnen halen, verloor zelfs een wiel. Gelukkig waren reservebanden en fietspompen aanwezig, zodat een ieder toch nog met de tocht naar Zandvoort mee kon. In totaal 16 fietsen met zijspan bezeten door twee heren begonnen uiteindelijk om half twaalf hun barre tocht naar Zand voort Een bonte stoet van Leiden aars op weg naar het vertier. Vannacht hebben zij gerust in hotel Bouwens in de badplaats en vanochtend om twaalf uur hebben zij de terugtocht aanvaard op hun met para sollen en parapluus getooide zijspanfiet- sen. Vanavond tussen vijf uur en half zes worden de 32 feestvierders in de kantine van DIOK terug verwacht. Hier vindt ook de prijsuitreiking plaats. LEIDEN De VVD-fractie in de Leidse gemeente raad is er een voor stander van dat er aan horeca-bedrij- ven een ontheffing van de sluitingstij den tot drie uur in het weekeinde en tot twee uur voor de overige avonden per week. Tevens vindt de fractie dat aan een of twee etablis sementen een nacht vergunning tot zes uur moet worden ge geven, als experi ment. Welke bedrij ven dit zullen zijn, dient de gemeente in overleg met Horeca Nederland te bepa len. De fractie vindt dat er op korte termijn een einde moet ko men aan de nu al ja ren slepende kwestie van de sluitingstijden van de horecabedrij ven in Leiden. „Er moet een evenwicht worden gezocht tus sen de belangen van de bewoners (burgers en studenten), horeca- exploitanten, midden standers en consu menten van binnen en buiten Leiden", al dus VVD-fractievoor- zitter F. Kuijers in de verklaring. De VVD vindt dat er voor ie dere Leidenaar, stu- ,dent of niet-student gelijke uitgaansmoge lijkheden moeten zijn. Behalve de nachtver gunningen dienen derhalve de aan de .twintig zogenaamde c-vergunningenhou- ders verleende ont heffingen, inclusief die van de studenten sociëteiten, gelden. Het experiment zou volgens de VVD-frac tie niet langer dan zes .maanden moeten du ren. Na afloop van de proefperiode zou de gemeenteraad een de- ifinitieve regeling 'moeten vaststellen waarin zo veel moge lijk recht wordt ge daan aan de belangen van alle betrokkenen. Economisch wel en wee Aan de Hogewoerd 46 is i.p.v. een v.m. winkel in dierbeno- digdheden, een winkel in sier huiden gevestigd. Aan het Levendaal 88 is het café „De Vier Azen" herop end. Aan de Steenstraat 25 wordt de broodjeszaak van Menken voortgezet als „Cafetaria Flip- pfc»\ filiaal van Morsstraat 18. 1RDORP De gemeen- j°k van Leiderdorp zal bin- erbi t twee nieuwe gezich- ^"tinen. Behalve het CDA- en Jan Hekkelman, 3në' rij onlangs berichtten, VVD-er Rob Meere ontslag aangeboden. mijn drukke werk- kan ik mijn raad- atschap niet goed meer °v® nen. Dat is niet goed °r nijn partij en voor de P aldus Meere die admi- eur is van de subfacul- iologie .van de Leidse -}£jsiteit. Hij wordt opge- door mevrouw Cock de I, 'De 1 i treden van Hekkelman, jma voorzitter van het CDA, cii eeds langer in de lucht, den^'j zijn verkiezing heeft te kennen gegeven na ivar ®r één jaar te zullen af- /eei; Aanleiding voor hem g« onverwachte verkie- ge< »t lid van de provinciale Zijn plaats zal worden imen door de uit de ifkomstige Piet van der t- De heer Van der c is conrector van de elijke Scholengemeen- - „Leiden-Zuidwest". Als voorzitter zal Hekkel- in borden opgevolgd door Pn Boeft, die sedert vorig n£j tptember deel uitmaakt hiel1 ^eiderdorpse raad. uwe Meden lerdorp Terug naar de schikkunst, waar Doris Diels - Krafft, die in Wassenaar opereert, alles vanaf weet. Zij vertelt van de Ikenobo school, dat deze een geschiedenis van meer dan 1200 jaar heeft. In die tijd zaten onze verre voorouders nog tegen de Merovingers aan te kijken. De Japanners schikten toen al eenvoudigweg hun bloemen als zij die voor het altaar van hun goden plaatsten. Vandaag heeft de Ikenobo school in Japan ongeveer drie miljoen aanhangers en het schikkend „geloof" is inmiddels uitgewaaierd naar Amerika, Canada, Australië en Europa. Doris Diels, D. D. dus, vertelt dat de lijnenstructuur van de school herkenbaar is aan de asymmetrisch opgestelde takken- of bloemgroeperingen. „De drie leidende takken in iedere van deze groeperingen worden „hemel, mens en aarde" genoemd. Deze drie hoofdlijnen moeten met elkaar in balans en harmonie zijn". Een opvallend kenmerk van Ikenobo - Ikebana is de manier waarop de takken of bloemen eerst vertikaal in een bundel uit de vaas schieten en pas op een afstand van een kleine tien centimeter zich hieruit vrijmaken om zich in de verschillende richtingen te verspreiden. Deze afstand tussen de waterspiegel in de vaas en het punt van spreiding wordt van groot belang geacht, omdat hiermee wordt uitgedrukt PAGAD/REGIO LEIDSE COURANT WTIELE EXPOSITIE IN VOLKENKUNDE DINSDAG 18 SEPTEMBER 1979 PAGINA 5 JDERDORPS RAADSLID HEKKELMAN: dat in de natuur planten naar boven, naar het licht groeien. Ook is er sprake van aantallen takken en bloemen en het liefst een oneven getal, waarvoor de Japanner een voorkeur heeft, „omdat de schoonheid in onbestendigheid en beweeglijkheid daardoor eerder wordt gesuggereerd dan door even getallen, die meer aan symmetrie en stabiliteit doen denken", aldus D. D. Doris Diels, die in de loop der jareii al heel wat medestanders en volgelingen schikkend op de knieën heeft gekregen, moet over de geest beschikken die de fundering van de richtlijnen dient te zijn. Zij kent de filosofie, heeft die ervaren door het beoefenen van de bloemschikkunst. „De Japanner", zegt ze, „is zich sterk bewust van de tegenstellingen in het leven. Deze contrasten wil hij ook in een bloemstuk tot uitdrukking brengen. In de bloemkunst spreekt men over „in" en „yo". „In" is het donkere, negatieve, passieve of vrouwelijke principe en „yo" het lichte, positieve, actieve of mannelijke beginsel. Ideaal is een evenwicht tussen „in" en „yo". Zolang het positieve in de juiste verhouding tot het negatieve staat, heerst er orde in de kosmos, zo zegt de oosterse filosofie", aldus Doris Diels - Krafft. Als in het westen het bereiken van het „ideale evenwicht" tussen het negatieve vrouwelijke en het positieve mannelijke al bijna een onmenselijke opgave is, laten wij ons dan maar eerst spiegelen aan de oosterling die er beter mee overweg schijnt te kunnen, althans hij beschikt over een filosofie die je in het water kunt zetten. Maar, nogmaals, ik zal er moeilijk meer toe kunnen komen om m'n herfstchrysanten en vlammende dahlia's met een breed gebaar op tafel of piano te plaatsen. Dat leert mijn eigen filosofie me ongeveer. Niettemin zijn de Ikebana - liefhebbers onder ons; aangestoken door D. D. en door elkaar. Wie zich bij hen zal willen scharen, dient te beseffen, dat bloemen arrangeren meer betekent dan een kamer „mooi met bloemen te decoreren". De Ikebana - toegewijde „probeert in rust en met geduld iets te scheppen waarmee hij of zij zelf in harmonie verkeert. Ikebana", aldus Doris Diels, „is een bezinning, een tot rust komen met onszelf, een uitnodiging om aan onze fantasie kreatief uitdrukking te geven". Alleen op die manier kom je tot een aandoenlijke schikking, tot verfijnde composities van vorm, kleur en ruimte. Slechts zo bereik je dat wat de dichter Basho doet verzuchten: „Een vijver in rust - kikker wipt van de oever en het water zingt". Dat kun je dan realiseren met mattenbies, oranje lelies en ligustertakken. Ikebana is dus méér; gaat ver boven de anemoontjes uit, het jaar rond, van kersebloesem tot kersebloesem. Het gaat om een rustpunt. En als het niet schikt, schik dan niet. tRDORP „Ik twijfel ten zeer ee uitbreiding van het Diacones- "s wel noodzakelijk is", aldus het aadslid Jan Hekkelman tijdens iatste optreden als lid van de ssie financiën. Het scheidende lid deed zijn uitspraak naar aan- j van een verzoek van de ge- e Leiden deel te nemen in een ga verlening voor de aan te gane ge- ^ïgen. prgelijk verzoek heeft Leiden ook idere regiogemeenten gedaan. Öp /an het aantal verpleegdagen van (dorpse ingezetenen zou het aandeel van de 31.000.000,- kostende verbouwing van het Diaconessenhuis iets meer dan 1% bedragen, of wel 40.000,- voor het eerste jaar. De commissie die aanvankelijk, in verband met de geringe financiële conse quenties voor Leiderdorp, weinig moeite met de garantieverlening had, deelde ten slotte het bezwaar van de heer Hekkel man dat er te weinig informatie beschik baar was om tot een goed oordeel te ko men. Een onzekere zaak voor de commis sie was ook de gevolgen voor de verpleeg- prijzen die de uitbreiding van het zieken huis met zich zou brengen. „De tarieven rijzen alsmaar de pan uit", stelde de heer Hekkelman. Een punt van overweging voor de com missie was voorts de vraag of Leiderdorp moet meebetalen aan een Leids zieken huis, terwijl op het grondgebied van Lei derdorp het Sint Elisabeth Ziekenhuis staat. Sinds de bouw van dat ziekenhuis is het aantal verpleegdagen van Leiderdor pers in het Diaconessenhuis met de helft is afgenomen, ondanks de verdubbeling van het aantal inwoners. Alles bij elkaar redenen genoeg voor de commissie aan wethouder J. Bezemer (PvdA) te vragen met de gemeente Leiden en het bestuur van het Diaconessenhuis in overleg te tre den teneinde meer informatie over de voorgenomen uitbreiding te verkrijgen. )e oit zal ik meer met i gerust geweten m'n ;d erdagse bos bloemen U(J een vaas met water tten, na eerst van deren de blaadjes van stelen te hebben rwijderd en de stelen If schuinsweg te I bben afgesneden. Dat II niet zelden gaat om n „aanbieding" uit een aam langs de straat et hier niet eens ter ie. Het gèat gewoon »t meer. Ik zou me doodschamen. In een opwelling heb ik soms de ene steel korter gemaakt dan de andere om het effect boven de pul wat esthetischer te maken, alsof de fantasie me parten speelde. Maar ook deze aanpak is maar een armzalige afspiegeling van wat zich in een mensenhart aan emoties en rijke symboliek kan ophopen en naar buiten wil uitpuilen. Gaat u zelf maar eens een kijkje nemen in het rijksmuseum voor Volkenkunde, in brede mondiale kringen bekend als het National Museum of Ethnology, aan de Leidse Breestraat. Wat daar - nog deze week uit - in enkele zalen eenvoudigweg met de „kinderen der natuur" is uitgehaald, moet zelfs de schikgodinnen met stomheid slaan. eeuwen Karatsu keramiek", aanwezig tot 8 oktober, hebben gelouterde zielen (Doris Diels - Krafft en haar leerlingen) werkstukken van Japanse bloemschikkunst neergezet. Het zijn onbekende wereldjes, ontsproten aan de beroemde Ikenobo - school, die op haar beurt weer geïnspireerd heeft tot de opbloei van vele Ikebana- scholen. Want Ikebana is de Japanse kunst van het bloemen schikken. Zelfs de Japanse ambassadeur in Den Haag, die dezer dagen met s bloemschikwerk in Leiden diplomatieke vriendjes een gelegenheidsbezoekje aflegde, stond bewogen en zwijgend te knikken bij een oprijzende grilligheid van 'wilgetakjes en irissen die van de poëet een gedachte meekreeg: „zonder penseelstreek schildert toch de wilgeboom een beeld van de wind". Inderdaad, de vlagen zijn te proeven als je er de tijd voor neemt. Nu wil een beschouwende excellente vertegenwoordiger van het Japanse keizerrijk niet zeggen, dat alle Japanners de Ikebana kennen als hun broekzak, want deze schikkunst stoelt op een levenshouding die niet komt aanwaaien. Zoiets moet je aankweken en mediterend cultiveren, ook al zou je als Japans ambassadeur weten, dat de wilg een symbool is van nieuw leven en blijheid en dat de kleine groene kikker en de wilg een typische Japanse associatie vormen. Subtiel spel tussen de honderd samengebrachte specimina van Japans aardewerk, van 16e eeuw tot heden. De keramiektentoonstelling - voor de eerste keer ingericht buiten Japans grondgebied - is al wonderbaarlijk door de rust, de kalmte, de sierlijkheid en simpele eenvoud die van de produkten („nationale kunstschatten" genoemd) uitgaan. Verfijnde pottenbakkerskunst onder de naam Karatsu, een plaats waar het vervaardigd wordt, en veelvuldig gebruikt in de thee - ceremonie. Het is waarlijk geen wonder, dat één van de telgen van het voorname pottenbakkersgeslacht Nakazato - nu al vijf eeuwen lang producent van Karatsu keramiek - een paar jaar terug de titel van „Levend nationaal cultuurmonument" werd toegekend. Dat schijnt de hoogste onderscheiding te zijn die een Japans kunstenaar te beurt kan vallen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 5