Hockeyteam geeft zege
na 4—1 uit handen
Peil zwemstrijd om wereldbeker valt erg tegen
Brons na finishfoto
voor Hette Borrias
Successen
voor kano
afvaardiging
in iandenstrijd
Hockeyjeugd derde plaats
SPORTTRIBUNE
LEIDSE COURANT
MAANDAG 3 SEPTEMBER 1979 PAGINA 20
BLED Lang keek ze vragend naar het maar
zwart blijvende gigantische scorebord in de
Zakabocht van het meer van Bied. Onzeker
heid heerste bij Hette Borrias. Aarzelend ver
schenen de letters „Rou" ten teken dat de
Roemeense Sanda Torna de Oostduitse Chris
tine Hahn-Scheiblich was opgevolgd als we
reldkampioene bij de skiffs. Daarna vervol
gens het „RDA" voor de Oostduitse Martina
Schroter. Drie kandidaten waren er voor de
resterende bronzen medaille van de wereld
kampioenschappen roeien: Hette Borrias,
Anorea Schrienen en de Amerikaanse Joan
Lind. Eindelijk bracht de elektronica duidelijk
heid. Het „Hol" lichtte op. De lach brak op
slag door op het bleke gelaat van de Orca-
skiffeuse. Oranje behoefde het bij de titel
strijd van de dames niet zonder eremetaal te
stellen.
Even daarvoor was Joke Dierdorp er niet in ge
slaagd voor de derde achtereenvolgende maal
een medaille te veroveren. Won ze twee jaar ge
leden in Amsterdam met Karin Abma in de twee
zonder stuurvrouw een zilveren plak en een jaar
later op het Karapiro-meer in Nieuw-Zeeland
met dezelfde partner het brons, in Bied viel ze
met Liesbeth Vosmaer jusit buiten de prijzen.
Als vierde, Amerika maar net voor blijvend, ging
het Nereus-tweetje door de finish.
Hette Borrias startte in een hoog tempo en zag
kans dat langer vol te houden dan de voor haar
varende Canadese en Bulgaarse skiffeuses. Dat
de zege naar Sanda Torna ging. stond halver
wege al vast. De Nederlandse lag toen vijfde. In
de slotfase bleek Anorea Schriener niet in staat
de lange aanval van de Nederlandse te pareren.
Gevaar dreigde nog van Joan Lind. De Ameri
kaanse kwam gevaarlijk opzetten. De achter
stand, opgelopen in de eerste vijfhonderd me
ter, bleek echter te groot. De finishfoto wees uit,
dat Hette Borrias de streep 0,17 seconde eer
der passeerde dan de Canadese en 0,23 secon
de eerder dan Joan Lind.
Regelmatig
In een uitermate regelmatige race heeft de
Nereus-twee zonder stuurvrouw eigenlijk
geen kans op een ereplaats gehad. De Oost
duitse wereldkampioenen Ute Steindorf en
Kornelia Bügel leidden met grote voorsprong
van start tot finish. Dat de tweede plaats naar
de Roemeense Florica Dospoinescu en Elena
Oprea zou gaan en de derde plaats naar het
Poolse duo Maljorzala Dluzewska en Czesla-
wa Koscianska stond ook al heel snel vast.
De Nederlandse dames dubbelvier en acht zijn
daags voor de eindstrijd in de herkansingen uit
geschakeld en naar de kleine finales verwezen.
De Russische en Roemeense vier versperden de
Nederlandse vier de toegang tot de eindstrijd.
De quadrupple revancheerde zich gistermiddag
door de kleine finale met grote overmacht te
winnen. Ook de acht, die in de herkansing over
duidelijk vierde en laatste werd en te zwak leek
voor een dergelijk sterk bezet toernooi, kwam
op de slotdag verrassend sterk terug. De Ne
derlandse boot won de kleine finale met een
voorsprong van een lengte op West-Duitsland
en werd derhalve zevende in de eindrangschik
king.
Opmerkelijk is het herstel van de Oostduitse
dames en Roemenië. De DDR moest het vorig
jaar het „slechts" drie gouden en één zilveren
medaille doen. Roemenië was in Nieuw-Zeeland
goed voor een derde plaats bij de vier zonder
stuurvrouw. In Bied waren er voor de Oostduit
se dames drie gouden en drie zilveren medail
les. Roemenië kwam tot één gouden, één zilve
ren en drie bronzen medailles. Hette Borrias en
de sterke Amerikaanse acht, die eveneens der
de werd, waren de enigen die er dit jaar in
slaagden de landen van het oostblok een me
daille te ontfutselen.
Rijke oogst
Rijk was, overeenkomstig de traditie, de oogst
aan eremetaal van de Nederlandse lichte
roeiers. De dubbeltwee Roel Michels—Harald
Punt en de Nereus/Orca-vier zonder stuurman
zorgden in de morgenuren voor zilveren me
dailles, de TAC-acht voor brons.
Teleurstelling in het lichte kamp was er uiter
aard over het falen van Karei Knibbeler. Ten on
rechte bleek dat de sculler van Nereus. toen de
equipe voor Bied werd samengesteld, het voor
deel van de twijfel heeft gekregen. De Amster
dammer werd laatste in zijn serie. Hij bereikte
weliswaar via de herkansing uit een oor
spronkelijk veld van vijftien boten één van de
twaalf plaatsen in de halve finales. Zesde en
laatste werd hij in zijn halve eindstrijd, vijfde en
voorlaatste in de kleine finale. Dat leverde een
elfde plaats in de eindrangschikking op. Slechts
de Japanner Takao Tanako liet hij achter zich.
De finaleplaatsen van de overige drie Neder
landse boten zijn niet in gevaar geweest. De
Orca-vier zonder stuurman en de Njord-De
Hoop dubbel twee werden tweede in de halve fi
nales. De acht zegevierde in de herkansing.
Als er voor Nederland goud was weggelegd zou
dat voor de Nereus/Orca-vier zijn. Vorig jaar tij
dens de Fisa-kampioenschappen in Kopenha
gen werd daarop al gerekend. De ploeg leed
toen zijn enige nederlaag van het seizoen. Uit
gerekend in de belangrijkste wedstrijd moest de
zege aan de Zwitserse combinatie in Aarburg
worden gelaten. In Bied lieten de Nederlanders
zich niet door de Zwitserse boot verrassen. Na
de Engelsen en de Zwitsers begonnen de Ne
derlanders in derde positie aan de tweede dui
zend meter. Het verschil van ruim drie seconden
was niet meer weg te werken, wel de achter
stand op de Zwitsers. Op 200 meter van de fi
nish stelde de Nereus/Orca-vier het zilver veilig.
RAPPERSWILL De Nederlandse kano-afvaardiging naar de
tienlandenwedstrijd in Rapperswill bij Zurich heeft zich ge
ducht geweerd. Met vijf eerste en vier tweede plaatsen sloten
de Nederlanders de tweedaagse overtuigend af.
Zaterdag brachten Gert-Jan Lebbink bij de junioren en Ron Ste
vens bij de senioren de tien kilometer op hun naam. Gisteren
voegde Ron Stevens er nog twee overwinningen aan toe. Zowel
op de 500 als op de dubbele afstand was de nationale kampioen
in de k-1 ongenaakbaar. Op de 500 meter was er zelfs sprake
van een dubbele triomf. Achter Stevens legde Jan Baayens be
slag op de tweede plaats. Het duo Lebbink/Baayens behaalde
twee tweede plaatsen. Het Zwitserse duo Amman/Thalman was
op de 500 en 1000 meter te sterk voor de Nederlandse combina
tie.
Bij de dames was er een overwinning weggelegd voor Marijke
Kegge en Ineke Bakker in de k-2 over 500 meter. Laatstgenoem
de werd in de k-1 tweede achter de Zwitserse Brigitte Küpfer.
Aan het toernooi werd deelgenomen door acht Westeuropese
landen plus Joegoslavië en Tsjechoslpwakije.
Uitslagen:
DAMES:
k-1 500 meter
1. Brigitte Küpfer (Zwi) 2.13.1; 2. Ineke Bakker (Ned) 2.14.3; 3. Anna Kavarova
(Tsj) 2.14.7.
k-2 500 meter
1. Marijke Kegge/Ineke Bakker (Ned) 2.06.1; 2. Küpfer/Küpfer (Zwi) 2.08.3; 3. i
Fiserova/Kavarova (Tsj) 2.21.4.
HEREN:
k-1 500 meter
1. Ron Stevens (Ned) 2.00.4; 2. Jan Baayens (Ned) 2.00.6; 3. Emil Pderna (Tsj)
2.01.5.
k-1 1000 meter
1. Ron Stevens (Ned) 4.04.1; 2. Helmut Lehman (Zwi) 4.04.7; 3. Emil Pderna
(Tsj) 4.08.6.
k-1 —10000 meter
1. Ron Stevens (Ned) 46.52.7; 2. Helmut Lehman (Zwi) 46.54.2; 3. Michael Ho-
ther (Wdl) 46.57.3.
k-2 500 meter
1. Amman/Thalman (Zwi) 1.47.2; 2. Lebbink/Baayens (Ned) 1.47.4; 3. Pderna-
/Mares (Tsj) 1.50.1.
k-2 1000 meter
1. Amman/Thalman (Zwi) 3.39.9; 2. Lebbink/Baayens (Ned) 3.45.4; 3. Maurer-
/Wiatte (Fra) 3.46.3.
PARIJS Het Nederlands hockeyteam is za
terdag in Parijs op de derde plaats geëindigd
in het eerste toernooi om het wereldkampi
oenschap voor junioren. Oranje won de wed
strijd om de derde plaats tegen Maleisië met
21. De wedstrijd werd in Versailles ge
speeld.
De finale werd gewonnen door Pakistan. West-
Duitsland werd in de eindstrijd met 2—0 versla
gen.
1. en wereldkampioen Pakistan; 2. West-Duitsland; 3. Ne
derland; 4. Maleisië; 5 India; 6. Argentinië; 7. Frankrijk; 8.
Ierland; 9. Spanje; 10. Ghana; 11. Singapore; 12. Chili.
BRUSSEL Zelden zal het
Nederlandse herenhockeyte
am aartsrivaal West-Duitsland
zo in zijn macht hebben ge
had als gisteren in de slot
wedstrijd van het vierlanden-
toernooi in Brussel. Met nog
slechts een kwartier te spelen
had Oranje een fraaie voor
sprong van 41 en niets leek
de zege in dit overigens
sfeerloze evenement in het
op de laatste dag met 750
toeschouwers maximaal be
zette Heizelstadion meer in
de weg te staan. Zoals zo
vaak bleek de Westduitse
vechtlust echter geen gren
zen te kennen. In een enorm
slotoffensief, waarbij met
hoekslagen op het doel van
de zich voortreffelijk werende
Maarten Sikking regende,
scoorden de Westduitsers
nog driemaal. Het aldus be
reikte gelijkspel (4—4) was
voor West-Duitsland voldoen
de voor de toernooi-overwin-
ning aangezien de doelcijfers,
mede dankzij een overwin
ning van 8—2 op de zwakke
tweede garnituur van Enge
land, aanzienlijk beter uitvie
len dan die van Nederland.
Zo bleek Nederland opnieuw
niet bij machte een riant ogen
de voorsprong vast te houden.
Tijdens het internationale toer
nooi in Parth was deze ernsti
ge tekortkoming al enkele ma
len gebleken. Zo ging daar te
gen Pakistan een voordelige
stand van 20 volledig verlo
ren (2—5) en glipte Groot-Brit-
tannië toen in de strijd om de
derde plaats nog langs Neder
land na een achterstand van
1—4. „Ja, het gebeurt ons
veel te vaak", moest aanvoer
der ron Steens na afloop toe
geven. „Droevig", mompelde
coach Wim van Heumen. „Een
ander woord heb ik er niet
voor. Hoe is het mogelijk. In de
eerste helft hebben we die jon
Paul Litjens haalt uit bij een strafcorner en brengt Nederland op 10.
gens volledig in onze zak. De
Westduitsers geloofden er zelf
niet meer in. Je zag ze voort
durend hun hoofd schudden.
En na de rust zijn we toch
inpens het initiatief kwijt. Zelfs
41 was nog niet voldoende.
Toen die Westduitsers een
maal konden drukken was het
te laat". En Maarten Sikking,
die talloze malen op tijd een
been tegen de bal had kunnen
krijgen, maar uiteindelijk ook
moest zwichten, zei bitter:
„Nou staan weer die Westduit
sers boven op het erepodium.
Daar baal ik ontzettend van.
Maar ja, wat moet je tegen dat
prijsschieten uitrichten?"
Enige
Het duel met West-Duitsland
was in de Belgische hoofd
stad eigenlijk de enige con
frontatie waarvoor het Neder
lands elftal voldoende inspi
ratie kon opbrengen. De lus
teloze wedstrijd van vrijdag
tegen het jeugdige Engelse
team (42) werd een dag la
ter gevolgd door een al even
matige vertoning tegen België
(3-2).
Het aanvallende concept van
Van Heumen (vier man in de
voorhoede, onder wie na lange
tijd weer eens van Eijk op
rechts en twee spelers op het
middenveld) had niet het ge
wenste effect. Het resultaat
was een opeenhoping van spe
lers op de Belgische helft, waar
nauwelijks een opening in te
maken was. Bijzonder gelukkig
kwam Nederland aan de derde
treffer. Ties Kruize, die zijn
honderdste wedstrijd speelde,
beroerde de bal lichtjes na een
vrije slag van Tim Steens en
doelman Smissaert verkeerde
ten onrechte in de veronder
stelling dat de Hagenaar bui
ten de strafcirkel had gestaan.
Tegen Europees kampioen
West-Duitsland was de Neder
landse accu tot barstens toe
geladen. Binnen vier minuten
verwierf Nederland zich al drie
korte hoekslagen en een lange
corner en bij de laatste straf
corner had Litjens succes (1
0). Ook in de 16e en 37e mi
nuut passeerde Litjens doel
man Bassemir kansloos uit
strafcorners (30). Daarna
moest Nederland het initiatief
uit handen geven en bootste
Stroedter al snel eenmaal de
doeltreffendheid van Litjens na
(3—1). Terwijl de regen steeds
harder viel en de spelers drijf
nat werden, bleef West-Duits
land, vooral via Seifert en
Trump, aandringen. Voorlopig
had Sikking echter een uitste
kende kijk op de steeds veel-
vuldiger op hem afkomende
schoten en bleek Van Asbeck
een lijnverdediger van formaat.
Toen Bouwman er met een wat
fortuinlijk schot van grote af
stand 4—1 van maakte leek
Oranje niets meer te kunnen
gebeuren. De als altijd fel spe
lende Westduitsers gooiden er
echter nog een schepje boven
op en in de slotfase werd Ne
derland overspeeld. Aanvoer
der Peter benutte twee straf-
ballen en Seifer pushte slim
over Sikking heen, waardoor
Nederland toch weer naar de
tweede plaats werd verwezen.
Met dit vierlandentoernooi is
een periode van intensief inter
nationaal contact voor de he-
renploeg afgesloten. In een pe
riode van ruim drie weken wer
den niet minder dan tien inter
landwedstrijden gespeeld.
Voor de spelers van de natio
nale selectie, die de komende
maanden vermoedelijk niet zal
worden gewijzigd, staat met in
gang van het komende week
einde de competitie weer op
het eerste plan. Het eerstvol
gende toernooi in het kader
van de voorbereiding op de
Olympische Spelen in Moskou
staat de pupillen van Van Heu
men begin volgend jaar in Ka
rachi te wachten. Daar wordt
met de sterkste teams ter we
reld gestreden om de champi
ons trophy.
Resultaten: België—Nederland 2—3
(1 1); Engeland—West-Duitsland
2—8 (1—5); Nederland—West-Duits
land 4—4 (2—0); België—Engeland
1_0 (0—0).
Eindstand
1. West-Duitsland 3 5 177
2. Nederland 3 5 11—8
3. België 3 2 4—8
4. Engeland 3 2 4—13
Opstelling Nederlandse team in het
weekeinde zaterdag tegen België:
Hermans; Litjens; Tim Steens. Bol
huis, Diepeveen; Ron Steens, Van As
beck; Van Eijk (36. Bouwman), Lee-
fers, Ties Kruize. Hans Kruize.
Zondag tegen West-Duitsland: Sik
king; Litjens; Van Eijk, Bolhuis (25.
Den Hartog), Tim Steens; Ron
Steens. Leefers. Van Asbeck; Bouw
man, Ties Kruize, Hans Kruize.
TOKIO De eerste, door de FINA georganiseer
de zwemwedstrijden om de wereldbeker bleken
niet van het niveau, dat mocht worden verwacht.
Weliswaar doet de afvaardiging van de Verenigde
Staten zijn plicht en heeft het na tweederde van
de krachtmeting een straatlengte voorsprong op
de concurrentie, de echte competitie, waarop we
reldrecords sneuvelen, ontbreekt. Daarvoor zijn
aanwijsbare oorzaken. Oost-Duitsland schreef af.
De leiding in de DDR vond deze wedstrijden niet
passen in de voorbereiding op de Olympische
Spelen. De Sovjet-Unie conformeerde zich aan
dit standpunt, behield de beleefheid in Tokio met
een ploeg voor de dag te komen, Jiiaar liet de
voornaamste coryfeeën thuis. De deceptie voor
de FINA werd compleet, toen bij de samenstel
ling van de Europese afvaardiging Oosteuropese
vedetten als Hargitay, Verraszto, Rolko en Petrov
hun uitnodiging terugstuurden.
Deze afzeggingen resulteerden in een evenement
dat eigenlijk de inzet van de wereldbeker onwaar
dig is. Het team van de Verenigde Staten, dat ook
al experimenteel is samengesteld en enkele werel
drecordhouders mist, heeft nu geen moeite de af
standsoverwinningen aan elkaar te rijgen. De ba
lans van twee dagen geeft voor de Amerikanen
twaalf eerste plaatsen, vier tweede en drie derde
plaatsen te zien. Cynthia Woodhead, de 15-jarige
van Riverside (California), vestigde de aandacht op
zich door het nationale record op de 100 meter
vrije slag te verbeteren. Zij finishte in 55.63, 0,17
beter dan haar eigen beste prestatie en 0,22 boven
het wereldrecord van de Oostduitse Barbara Krau-
se. Woodhead verkeert in uitstekende vorm, daar
van getuigt haar overwinning op de 400 meter vrije
slag (4.10.53), waarbij zij wereldrecordhoudster
Tracy Caulkins naar de tweede plaats verwees.
Hoogtepunt
Hoogtepunt van de eerste twee dagen was het
Europese record dat de Zweedse estafetteploeg
op de 4 x 100 meter vrije slag afleverde met
3.26.34. In tegenstelling tot de Oostbloklanden
zien de Zweden In deze krachtmeting een uitste
kende gelegenheid een jaar voor het Olympisch
optreden in Moskou de progressie te staven op
een internationaal evenement.
Om in Tokio toch maar zo sterk mogelijk voor de
dag te komen verwaarloosde men de finales van de
Europese bekerwedstrijden door B-ploegen in te
schrijven. De verbetering van het Europese record,
dat met 3.26.57 op naam van West-Duitsland
stond, doet vermoeden, dat de gok van de Zweden
zich uitsluitend te richten op Tokio gerechtvaardigd
is. Van de Nederlandse deelnemers in de Europese
ploeg kwam Monique Bosga op de 100 meter rug
slag tot een zeer aanvaardbare verrichting. Met
1.03.86, exact een halve seconde boven haar eigen
nationale record, eindigde zij op de tweede plaats
achter de Amerikaanse Linda Jezek. Op de dubbe
le afstand was er van een groter verschil sprake.
De pupil van Marianne Oudkerk moest genoegen
nemen met de zesde plaats in de matige tijd van
2.20.05.
Clubgenoot Fred Eefting presteerde op dezelfde af
stand identiek. Een matige tijd (2.06.31) en een vijf
de klassering vielen hem ten deel. Enith Brigitha,
die met deze wedstrijden afscheid neemt van het
internationale zwemmen, kwam op de individuele
nummers nog niet in actie. Wel behoorde zij tot het
Europese kwartet, dat op de 4 x 100 meter vrije
slag achter de Verenigde Staten en Canada op de
derde plaats beslag legde.
IwHuHnBUH
■MNHHMMWMK
De Nederlandse lichte acht op weg naar de zilveren medaille.
