„The Kid" in Augustinus
Oorlog tussen agressieve
New Yorkse jeugdbendes
DEZE WEEK IN DE BIOSCOPEN
Bittere comedie over verloren idealen
Drie kunstenaars in
galerie De Sluis
Vader en zoon Planting
tonen werk in De Slof
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 31 AUGUSTUS 1979
LEIDEN Theater
groep „Pegasus" treedt
zaterdag 1 september
op bij jongerenvereni
ging „Augustinus". De
groep brengt het stuk
„The Kid", een satiri
sche. levenslustige
show, geschreven door
Michael Gimpel.
In vijftien scenes en met
behulp van dia-projec
ties en live en op de
band opgenomen mu
ziek schetst „Pegasus"
een beeld van de Neder
landse jeugd van nu.
Deze wordt in het stuk beli
chaamd door „The Kid". Na
de school te hebben afge
maakt, vertrekt deze van
huis en belandt in de grote
stad. Via allerlei sociale sta
dia communes, jongeren
centra, kantoorbaantjes,
kunstzinnige opleidingen en
trips naar verre en myste
rieuze landen maakt de
„Kid" kennis met zowel de
succesvolle zakenman als de
arme sloeber die maar door-
tobt in het leven. Zo leert de
„Kid" door middel van een
kritische opstelling zijn ei
gen plaats in de maatschap-
Schrijver en regisseur van
het stuk, Michael Gimpel,
studeerde drama aan de
Royal Academy in Londen
en aan de Universiteit van
Manchester. Aanvankelijk
was hij enkele maanden
prof-acteur, maar dat beviel
hem niet zo. Twee jaar gele
den kwam hij in Amsterdam-
wonen, waar hij zich inzette
voor het theaterproject in de
Melkweg. Momenteel legt
hij al zijn energie in het stuk
„The Kid" dat na een aantal
voorstellingen in Nederland
op toernee door Europa gaat.
Het gebouw van „Augusti
nus" Rapenburg 24 is zater
dag 1 september vanaf half
negen open.
LEIDSCHENDAM Tot en met 28 september wordt in
de Galerie De Sluis in Leidschendam een tentoonstel
ling gehouden van keramische plastieken van Josje Re-
gout, olieverfschilderijen van Lia Harkes en emailpla
quettes van Frans Borgers. Morgen zal de fluitiste Ab-
bie de Quant de expositie, in aanwezigheid van de kun
stenaars, inleiden.
Josje Regout werd in 1948 in stelling ook_ met zeefdruk-
Den Haag geboren. Zij
noot haar opleiding aan de
Vrije Akademie „Psychopo-
lis". Haar keramische wan-
ken. Frans Borgers werd in
1937 in Bilthoven geboren.
Hij studeerde aan de Akade
mie „Artibus" in Utrecht.
dreliëfs en ruimtelijke vor- Zijn emailtechniek is nieuw
opdrachten in binnen- en de bovenruimte van de g
buitenland toegepast. Zij ex- rie. De tentoonstelling, geo-
poseerde eerder in Amster- pend van woensdag tot en
dam, Amersfoort en Nieuw- met vrijdag van 12 tot 18
koop. uur, donderdagsavonds van
7 tot 9 uur, zaterdag van 11
Lia Harkes, afkomstig uit tot 17 uur, zondags van 13
Dirksland studeerde even- tot 17 uur en verder volgens
eens bij „Psychopolis". De in afspraak, kwam onder meer
1948 geboren kunstenares tot stand door medewerking
debuteert op deze tentoon- van de Jacob Marisstichting.
Expositie in SportfoncJsenbad
Zaterdag 1 september te 15 uur wordt in de galerie bij het
Sportfondsenbad aan de Prinsenweg een expositie geopend
van werken van Egbert van der Does en Gerrit Schreurs.
Van der Does exposeert schilderijen en tekeningen en
Scheurs stelt foto's ten toon. De expositie is op zaterdagen
geopend van 11 tot 17 uur, op zondagen van 14 tot 17 uur en
op dinsdagen tot en met vrijdag van 14 tot 17 en van 20 tot'
22 uur.
LISSE In café De Slof aan de Heereweg te Lisse wordt
weer een nieuwe expositie gehouden. De tentoonstelling die
De Slof siert, wordt ingebracht door vader en zoon Plan
ting.
Vader Planting (74 jaar) heeft in zijn ouvre veel werken die
Lissers in het algemeen bijzonder zal aanspreken. Karakte
ristieke Lisser punten zijn door hem met conté en in pastel
tinten vereeuwigd en dat is dan gebeurd op een wijze die
niet alleen bijzonder goed de zaken herkenbaar laat, maar
bovendien een foto evenaart. Uiteraard met de geheel eigen
sfeer en charme van de technieken die worden gebruikt en
die een dergelijk werk juist zo speciaal maken.
Zoon Wim Planting is sinds geruime tijd in Lisse woonach
tig en werkzaam als tandtechnicus. Het zijn vooral bloem
motieven die het linnen van Wim sieren. Deze zijn met gro
te liefde en deskundigheid neergezet. Een aantal geëxpo
seerde werken van beide exposanten is te koop.
wdr mm mm mm WW KaiKiiiKlWk II w m0 mm mm I WWV Sil.H
CAMERA Het China Syndroom
(16) Beklemmende rampenfilm rond
een mankement aan een kerncentra
le. In de hoofdrollen Jane Fonda en
Jack Lemmon, die voor deze rol een
onderscheiding kreeg op het festival
in Cannes. Insiders zien diverse Os
carnominaties in het vooruitzicht,
(derde week)
LIDO I Moonraker (12) Het
nieuwste avontuur van geheim agent
007, James Bond is weer een schot in
de roos. Liefhebbers van spanning
en sensatie kunnen genieten van de
verrichtingen van de niet meer zo
piepjonge held, druk in de slag met
wulpse vriendinnetjes en een levens
gevaarlijke anaconda, (zesde week)
LIDO II In de ban van de ring
(a.l.) Niet helemaal geslaagde verfil
ming van het beroemde boek van
Tolkien door regisseur Ralph Bashi.
De fantasie die nodig is om het boek
van Tolkien te lezen, is verdwenen
in de verfilming en dit doet afbreuk
aan het geheel. Razend knap is wel
de gebruikte animatie-techniek. De
tekenfilm is beslist niet geschikt
voor jeugdige kijkers; deze zullen
weinig plezier beleven aan de voor
volwassenen gemaakte rolprent
(tweede week)
LIDO III Animal House (a.l.)
Dolle komedie rond een zich door
gaans keurig gedragende student, die
opeens alle bloemetjes buiten zet.
(eenentwintigste week). In de mati
nee: het Woody Woodpecker Festi
val. Met getekende avonturen van
de wereldberoemde specht.
TRIANON Uit elkaar (a.l.) Een
zeer persoonlijke film van Herman
van Veen. Het is de eerste film van
de melancholieke cabaretier, die ook
de hoofdrol speelt. Monique van der
Ven speelt de ex-vrouw van Van
Veen en Marlous Fluitsma diens,
vriendin (derde week)
REX Ontucht op de kostschool
(16) Zwak sexprodukt uit de Duitse
school.
EUROCINEMA I (Alphen) Uit
elkaar (a.l.) Zie Trianon.
EUROCINEMA II (Alphen) As-
hanti (12) Aantrekkelijke avontu
renfilm. (eerste week)
EUROCINEMA III (Alphen)
Moonraker (12) Zie Lido I
EUROCINEMA IV (Alphen) De
schorpioen prikt raak (16)
Cara Waller en Ronnie Meerts in bibliotheek
WASSENAAR In de Wassenaarse Galerie Bibliotheek
aan de Luifelbaan 1 exposeren vanaf 1 tot 26 september
Ronnie Meerts met etsen en litho's en Cara Waller met sein-
tures op hout. De tentoonstelling is opgezet in samenwer
king met de Jacob Marisstichting. Openingstijden: ma van 2
tot 5 en 7 tot 9 uur; di 10 tot 1.30 en 2 tot 5 uur; wo en do van
10 tot 1.30, 2 tot 5 en 7 tot 9 uur; za. 9 tot 1 uur.
LUXOR The warriors
(16) Regie: Walter Hill
Veel is er eigenlijk niet ver
anderd sinds Westside Story.
Elkaar bestrijdende jeugd
bendes waren er toen al. Het
ging er alleen allemaal nogal
vreedzaam toe. Het aantal
doden was te tellen en bij
het herzien van de inmid
dels vergeelde beelden komt
Westside Story als een soet-
sappige musical over. In de
jaren zestig kwam Westside
Story echter als een moker'
aan. De film deed jeugdben
des ontstaan. In de grote
plaatsen kwamen er tiental
len die op de Amerikaanse
wijze elkaar bestreden. Die
opkomst van de jeugdbendes
stierf een paar jaar later
langzaam uit.
Met 'The warriors' in Luxor
kan de wedergeboorte v^n
de jeugdbendes worden in
geluid. Kwalitatief kan het
werkstuk van regisseur Wal
ter Hill niet in de schaduw
van de illustere voorganger
staan. Maar de film is der
mate aggressief van karak
ter, dat hij toch wel het een
en ander kan losweken. Het
verhaal is simpel. In New
York zijn enkele .honderden
jeugdbendes. Een slimme be
ndeleider heeft uitgerekend,
dat er veel meer bendeleden
zijn, dan dat er politieagen
ten rondstappen. Hij be
raamt een coupe om de
macht over de straten in
handen te nemen. Daartoe
nodigt hij alle bendes uit
voor een plenaire vergade
ring. Midden in deze bijeen
komst wordt hij neergescho
ten en de jacht op de daders
wordt ingezet. De bende
'The warriors' zou de moord
hebben gepleegd en zo ont
staat een klopjacht op War-
rior-leider Swan en zijn acht
bendeleden. Ook de politie
doet mee. Maar 'The warri
ors' slaan zich er uiteindelijk
doorheen. Dat moet dan ook,
want in feite zijn het eerlijke
jongens, die geen greintje
kwaad in de zin hebben.
Voor de liefhebbers zijn er
een paar prachtige knokpar
tijen opgenomen. De vech
tscène in het herentoilet van
de ondergrondse is indruk
wekkend.
'The warriors' is de eerste
van een serie aggressieve
films over de dadendrang
van jeugdbendes. Filmstad
Hollywood meent na het in
middels zo goed als uitge
molken Jaws-recept dit in
een nieuw jasje verpakte ge
geven goed is voor een paar
jaar kassuccessen. Dat 'The
warriors' het commercieel
gezien, goed zal doen, is aan
geen enkele twijfel onderhe
vig. De film is vakkundig
gemaakt: spanning, sex, vol
op actie en soms zelfs een
sprankje humor zijn de inge-
driënten die zijn gebruikt.
Dat 'The warriors' soms wat
naief aandoet, wordt wel
licht veroorzaakt doordat uw
recensent The Westside
Story heeft gezien. En voor
mensen in deze leeftijdscate
gorie is deze nieuwkomer
niet meer bedoeld.
W.B.
De nachtelijke bijeenkomst van New Yorkse bendeleden.
'The warriors' op de vlucht in de ondergrondse.
STUDIO C'eravamo tanti
amati (16) met Vittorio Gass-
jriain en Nino Manfredi. Regie:
Ettore Scola.
Na het grote succes van Ettore
Scola's „Una giornata particula-
re", kwamen er opeens een aantal
oude films van deze regisseur in
de Nederlandse bioscoop boven
water. „Bruti, sporchi e cattivi"
was een eigenzinnige, grauwe
klucht, het uit 1974 daterende
„C'eravamo tanti amati" is een op
merkelijke wrange komedie door
Scola opgedragen aan Vittorio de
Sica. Een zeer persoonlijke film,
waarin Scola niet alleen de levens
van drie mannen en een vrouw na
de oorlog volgt, van het mooie ide
alistische begin in een vrij Italië
naar de uiteindelijke desillusies,
maar waarin hij tevens met stijl
citaten en toespelingen zijn liefde
voor de bloeitijd van een Italiaan
se filmkunst celebreert die ook al
weer „passé" is.
„C'eravamo tanti amati" (We hiel
den zoveel van elkaar) begint met
het eensgezinde optreden van drie
vrienden in verzet tegen de Nazi's,
gaat verder in het arme maar nog
eensgezind optimistische burgerle
ven en laat dan langzaam de sporen
van de gezworen kameraden uit" el
kaar lopen. Scola doet dat eerst com
pleet in de stijl van de oude film,
laat z'n acteurs in terzijdes tegen de
toeschouwer praten, speelt met de
„bevroren beelden" van een poëtisch
liefdesdrama, alles nog in zwar.t-wit,
om halverwege de film naar kleur
over te gaan. In feite gaat het an--
dersom met zijn hoofdrolspelers. De
mooie Gianni (Vittorio Gassman)
gaat op weg naar rijkdom in een uit
gekiend huwelijk met de dochter
van een in de oorlog rijk geworden
aannemer, de filmgek Nicola (Stêfa-
no Satto Flores) kan met z'n met het
neo-realisme gelijklopende idealen
alleen nog maar terecht in filmquiz
zen, de ziekenbroeder Antonio (Nino
Manfredi) heeft tenslotte wel het
door allen begeerde en door Gianni
verlaten meisje (Stefania Sandrelli)
als vrouw, maar maakt van zijn
ideeën over maatschappijhervor
ming uiteindelijk ook alleen maar
trieste mopperpartijen.
Scola filmt dat emotionele relaas on
danks het stuk sentiment aan het
eind, speels en met een vingervlug
heid die' waarschijnlijk alleen aan
filmfans besteed is: De nagespeelde
trappenscène uit Potemkin, Fellini
die „Dolce Vita" regisseert, beelden
van „Fietsendieven" en een oudere
De Sica die applaus oogst als hij nog
eens vertelt hoe het allemaal geko
men is: „We hielden zoveel van el
kaar" geldt voor de mensen en de
film, een bitter-weemoedige herin
nering aan wat voorgoed voorbij is.
BERT JANSMA
Op de foto boven: Vittorio Gassman als de advocaat, die zijn
idealen voor een goede baan verkwanselt.
Hieronde'r: Gassman met Stefania Sandrelli op de fiets.
