'ereldkampioen boycot televisieploeg
Wereldtitel voor
etra de Bruin
sensatie en paniek
Dianni Giacominli
met dank
aan de doktoren
Ü5ZH-
Boete KNWU
WERELDKAMPIOEN AANVANKELIJK
AFGEKEURD WEGENS LONGAANDOENING
Profiel vaneen
klasserenner
LEIDSE COURANT
MAANDAG 27 AUGUSTUS 1979
(Van onze verslaggever)
J.KENBURG Sportminnend Nederland
teft gisteravond tijdens de uitzending
n het televisieprogramma Studio Sport
irgeefs gewacht op een vraaggesprek
et de nieuwe wereldkampioen op de weg
de profs, Jan Raas. Een knallende ruzie
isen de vier nationale toppers Raas,
etemann, Zoetemelk en Kuiper ener-
ds met presentator Mart Smeets en re-
seur Martijn Lindenberg anderzijds,
pnd dit interview in de weg. Raas maakte
afloop van zijn succesvolle greep naar
macht op spectaculaire wijze duidelijk,
de boycotactie, waartoe zaterdag na
diepgaand overleg opnieuw was besloten,
zou worden doorgezet. Wel wilde hij kwijt
samen met de anderen bereid te zijn tot
een gesprek met de chef-sport van Studio
Sport, Bob Spaak sr.
Regisseur Martijn Lindenberg over de con
troverse: „Wij willen ook wel praten, maar zij
doen de eerste stap maar. Zaterdag heeft
Peter Post mij allerlei nare dingen naar het
hoofd gegooid. Hij verweet Smeets en mij
geen vakmensen te zijn. Ik heb toen gezegd
alleen onze journalistieke plicht te doen en
dat wel zou blijken wie de sterkste zou zijn."
Met name die laatste opmerking schoot bij
de renners in het verkeerde keelgat. Het was
net de druppel die de emmer deed overlo
pen. Eerder dit seizoen was er al herhaalde
lijk ontstemming ontstaan over het niet uit
zenden van Nederlands grootste klassieker,
de Amstel Goldrace, over de incidenten in
de klassieker de Henninger Turm alsmede
de houding van de mensen van Studio Sport
tijdens de Ronde van Nederland en de wijze
waarop de renners steeds werden onder
vraagd. Het ongenoegen werd helemaal
groot, toen bekend was geworden dat de
NOS-ploeg vooral het handelen van Jan
Raas tijdens de beklimming van de Cauberg,
hij hield zich steeds vast aan een tegenstan
der, uitgebreid op de beeldbuis had ge
bracht.
Lindenberg daarover: „Jan Raas was de fa
voriet. Het was onze plicht hem te volgen.
Dan is het logisch dat je alles van zo'n
man ziet. Overigens hebben we ook het af
duwen van Hinault en De Vlaeminck ge
toond". Vervolgens haastte hij zich te ver
klaren de boosheid van Raas niet te begrij
pen. „Als het nu Zoetemelk was geweest.
En als ze klagen over de Ronde van Neder
land, kijk, toen hebben wij het nieuws (de
dopingzaak van Zoetemelk red.) laten pre
valeren boven de wedstrijdbeelden. Wij
zijn nu eenmaal aan zendtijd gebonden".
Overigens had Studio Sport nog de gelegen
heid een door de Belgische omroep opgeno
men interview met Jan Raas uit te zenden.
Daarvan werd geen gebruik gemaakt. Waar
schijnlijk omdat geen toestemming was ver
kregen van de directie van de BRT. Raas
had namelijk alleen aan die uitzending willen
meewerken op uitdrukkelijke voorwaarde,
dat deze slechts in België zou worden uitge
zonden.
In de nacht voorafgaande aan de individuele
wereldkampioenschappen wielrennen in Val
kenburg werd bovendien voor een bedrag
van veertigduizend gulden aan zend- en ont-
vangapparatuur van de Belgische omroep
gestolen. De NOS hacT dit geleend van de
BRT. Van een andere auto van de NOS wer
den alle antennes afgebroken.
Valkenburg De wedstrijd-
commissarissen van het we
reldkampioenschap op de
weg voor profs hebben de
Nederlandse Wielerunie
(KNWU) een boete opgelegd
van 600 gulden. De bestuur
der van de Nederlandse
ploegleiderswagen, met Peter
Post aan het stuur en KNWU-
coach Piet Liebregts naast
hem, negeerde namelijk de
bevelen van de commissaris
sen, waardoor een motorrij
der werd aangereden.
De motor kwam in het publiek
terecht, maar kon de wedstrijd
hervatten. Het was een motor
in dienst van de Nederlandse
televisie met Mart Smeets als
commentator. De KNWU moet
de boete aan de UCI overma
ken
iog
(Van onze verslaggever)
^JLKENBURG- Hoe onvolwassen het in-
ïationale dameswielrennen eigenlijk
fttg is, werd zaterdag duidelijk tijdens
rmi wereldtitelstrijd op de weg. Op het
lat ment dat de speaker met luide stem
[er.ikondigde dat de eerste dit weekein-
te vergeven regenboogtrui naar Petra
r* Bruin zou gaan, richtte de 17-jarige
!bri|o|jere uit Nieuwkoop zich juichend
FC net nadat zij zich had ontdaan van
de<>r laatste rivale, de Belgische Jenny
nn Smed. Het werd haar bijna fataal,
J? it op de laatste meters slonk de voor-
ong van Petra de Bruin zo snel, dat
a fotofinish-apparaat uitsluitsel moest
atll ngen over wie de gouden medaille in
ttt vangst mocht nemen. Pure sensatie
maar ook paniek, want luttele me-
na het passeren van de eindstreep
lelde Jenny de Smed tegen de harde
nburgse grond, omdat een motor in de
rliekg stond.
<on
ijn t was een foutje van de organisatie.
iQ° or te snel hekken op het parcours te
we< latsen, in een poging het opdringerige
pil bliek bij de huldiging te weren, konden
dapolitiewagen en een motor van een fo-
n, njraaf niet tijdig genoeg worden afgeleid
hei< het circuit. Gelukkig liep alles goed af
'ijd<|bleef de schade voor Jenny de Smed
erkt tot enkele schaafwonden. Na de
Hl Is van Keetie van Oosten-Hage en Tine-
>bei Koole-Fopma dus een nieuwe Neder-
gejdse triomf. Zij het op het nippertje. Pe-
de Bruin verklaarde eerlijk: „Ik schrok
Toch was het terecht dat de
scholiere van de Inas-school in Alphen aan
de Rijn op de hoogste trede van het ere
podium mocht plaats nemen. Uiteindelijk
had zij niet alleen de beslissende ontsnap
ping geforceerd, maar bovendien het me
rendeel van het zware werk voor haar re
kening moeten nemen.
Jenny de Smed, een 21-jarige postbode
uit Hamme bij Dendermonde, weigerde in
de slotfase ook maar één meter op kop te
komen. Het nog veel rensters tellende pe
loton zag desondanks geen kans de ach
terstand goed te maken. Dat kwam vooral
door het uitstekende werk van de Oranje
formatie. De voorafgemaakte afspraken
dat steeds zou worden gedemarreerd en
dat er niet op eikaars wiel zou worden ge
reden, werden voortreffelijk nagekomen.
Eigenlijk kan worden gesteld, dat er zo
sterk werd gekoerst dat Nederland de hele
wedstrijd beheerste. Er kon bijna geen de
marrage worden geplaatst of een in Oran
jetenue gestoken meisje reageerde. Bo
vendien schroomden zij zelf ook niet de
aanval te zoeken. Anne Möhlman-Rie-
mersma, Marjan Bik (met een twaalfde
plaats beloond) en Tineke Koole-Fopma
grepen elke gelegenheid aan om uit de
greep van het peloton te komen. Een
groep waarin eveneens sterk werd gere
den door de Canadese Karin Strong.
De enige die er niet in slaagde zich duide
lijk te -manifesteren was Keetie van Oos-
Elke keer wanneer Keetie van Oosten-
Hage aanzette, reageerde de Westduitse
en hield zich voor de rest rustig. Een
strijdwijze, die Nederlands troef nummer
één mateloos irriteerde. „En als ik al eens
wegkwam, haalde Conny Carpenter mij
wel terug, ledereen mocht van Habetz
weg, behalve ik."
Hoe goed de verstandhouding binnen de
Oranjeploeg was bleek op het moment
dat Petra de Bruin het hazepad koos. In
de ronde van Zwijndrecht - enige tijd ge
leden - was er nog ruzie geweest door
een onregelmatig verlopen eindsprint.
Rancuneuze gevoelens bleken echter
niet aanwezig. Keetie van Oosten-Hage
weigerde ook maar één trap extra te
doen, waardoor de ongeveer twaalf kilo
meter voor het einde begonnen vlucht
van Petra de Bruin steeds meer inhoud
kreeg. Alleen Jenny de Smed werd nog
toegestaan een succesvolle achtervol
ging in te zetten. Daarna ging de poort
onverbiddelijk op slot. Het leverde de
Belgische een zilveren medaille op. Tot
grote verrassing van onder meer haar
landgenote, de viervoudige ex-wereld
kampioene Yvonne Reynders, die recen
telijk uitriep: „Jenny de Smed heeft geen
kans in Valkenburg. Haar conditie is niet
goed genoeg..."
De sprint van het peloton werd tenslotte
ten-Hage. De ex-wereldkampioene, die gewonnen door Beate Habetz, die daar
van plan is met het wielrennen te stoppen
en die in grote vorm stak, kreeg geen me-
door opnieuw op het erepodium kwam.
Keetie van Oosten-Hage werd vierde. Ver
ter ruimte. De regerende kampioene Beate zuchtte Tineke Koole-Fopma: „Jammer
Habetz week geen moment van haar zijde, voor Keetie. Ik had haar bij het afscheid
Petra de Bruin is nog juist op tijd om de Belgische Jenny de Smet voor te blijven. Even later kan de zeventienjarige
scholiere uit Nieuwkoop zich laten huldigen als de kersverse wereldkampioene.
graag zien winnen. Natuurlijk gun ik het ach Cor Bijster. De finish had hij niet ge- rast door de triomf was hij niet. „Ik durfde
Petra ook. Het was ons er vooral om te zien, omdat hij ongeveer 700 meter voor er min of meer op te rekenen. Ik hoop nu
doen om Habetz van de titel af te hou- de eindstreep de laatste aanwijzingen aan alleen nog op een Nederlandse finale op
den." Dolgelukkig was uiteraard damesco- Petra de Bruin stond te schreeuwen. Ver- de achtervolging."
in' nni Giacomini uit Italië gaat in Valkenburg als de nieuwe wereldkampioen bij de
•ateurs over de streep. De Pool Jan Jankiewicz legt beslag op de tweede plaats.
VALKENBURG- De vorige week net 21
geworden Dianni Giacomini moest zater
dag onwillekeurig toch even terugden
ken aan die sombere herfstdag twee jaar
geleden, toen zijn huisarts hem op
enigszins barse toon toevoegde dat hij
het bedrijven van sport verder wel kon
vergeten. De hem behandelende genees
heer had een ernstige longaandoening
ontdekt, en adviseerde hem een rustig
leven, teneinde perspectieven op een
oude dag levendig te houden. De in pa
niek geraakte Italiaan benaderde onmid
dellijk dr. Fallai, de persoonlijke arts van
Francesco Moser, die na een diepgaand
onderzoek tot een andere conclusie
kwam. Ook hij ontdekte een afwijking,
maar achtte die allesbehalve fataal. Zelfs
werd Giacomini geadviseerd met wiel
rennen door te gaan. De gevolgen wer
den dit weekeinde bekend. Diannie Gia
comini manifesteerde zich in de finale
van de strijd om de regenboogtrui als
een geweldige coureur en ging terecht
met de hoogste eer strijken.
Het was het slot van een kampioenschap
dat pas in de laatste vier omlopen werke
lijk een boeiend karakter kreeg. Een wed
strijd ook, waarin Nederland lange tijd uit
stekende kansen leek te hebben, maar in
de finale schromelijk tekort schoot. De
enige Oranjecoureur, die zich geen verwij
ten behoefde te maken, was Ad Wijnands.
Het geweldige, nog jeugdige Limburgse
talent danste lange tijd in de voorste gele
deren mee. Steeds weer sprong hij mee
toen de durvers van het eerste uur een po
ging waagden aan de greep van het pelo
ton te ontsnappen. Lange tijd zag het er
naar uit dat Ad Wijnands, die in mei van
dit jaar in Olympia's Ronde door Neder
land had aangetoond grote klasse te be
zitten, op één van de ereplaatsen beslag
,<20u leggen. r
Toen de echte groten onder de amateurs,
de koele rekenaars met het koersinstinct,
zich evenwel met de strijd begonnen te
bemoeien, was het gebeurd met Ad Wij
nands, evenals met de Russische uitblin
ker Averine. Hij moest toen ondervinden in
de beginfase van de titelstrijd te roekeloos
met zijn krachten te hebben omgespron
gen. Op het beslissende ogenblik was -
zoals dit in het rennersjargon heet - de
pijp leeg. Voor Oranje was de koek daar
door meteen op, want de andere strijders
waren niet attent genoeg om het vaandel
over te nemen. Een merkwaardige zaak,
omdat Nederland met Jac van Meer, Adri
van der Poel en Theo de Rooy aanvanke
lijk toch goed vertegenwoordigd was in
het uit een kleine vijftig coureurs bestaan
de achtervolgende peloton waarin alle la
tere prijswinnaars.
Op het beslissende moment moesten de
Nederlanders afhaken. Bondscoach Rini
Wagtmans daarover: „Onze jongens in
het peloton konden niet werken omdat
Wijnands op kop zat. Maar toen hij weg
viel, was het te laat. Toen waren ze niet
meer gemotiveerd". Het was een plausi
bele verklaring, vooral wanneer men be
denkt dat de bondscoach eerder her
haaldelijk had uitgeroepen, dat Wijnands
niet sterk genoeg was om het gewicht
van een dergelijke koers te dragen. Zelf
verklaarde Wagtmans: „Lammertink en
De Rooy zijn de te kloppen mannen. Wij
nands is nog te licht."
Toch zou het onjuist zijn Wagtmans te ka
pittelen. In de eerste plaats was het vooral
de besluiteloosheid van de Oranje-cou
reurs zelf, die beslissend was voor het
schamele eindresultaat. Om verschillende
redenen werd geen initatief ontplooid om
de situatie aan het front te veranderen.
Theo de Rooy: „In het begin was ik niet
vooruit te branden. Later ging het beter,
maar ik kon niet wegkomen. Vorig jaar
had ik een superdag. Nu was het minder."
Van der Poel, die wel probeerde de strijd
een ander aanzien te geven, werd slacht
offer van een valpartij, terwijl Lammertink
en Stamsnijder helemaal niet in het stuk
voorkwamen. Lammertink: „De Cauberg
was voor mij vijftien meter te lang. Wagt
mans had geadviseerd in mijn eigen tem
po naar boven te rijden. De anderen gin
gen echter sneller." Maar Henny Stamsnij
der: „Ik reed lek, maakte mijn achterstand
goed, maar moest toen van Wagtmans
blijven zitten omdat wij al drie man in de
achtervolgende groep hadden."
Te laat
Toen de Oranjecoureur in de gaten kreeg
dat er toch iets moest gebeuren, was het
te laat. Kort voor het ingaan van de laat
ste ronde sprong de Pool Jankiewicz
weg uit het kopgroepje van zeven man,
waarin Wijnands het bijzonder moeilijk
had. De sterke Oostduiters Bernd Dro-
gan ging achter zijn Poolse rivaal aan en
ook Robert Millar ging mee. Juist toen
de beslissende slag scheen te zijn gele
verd, werd één van de achterblijvers
toch nog winnaar. Giannie Giacomini de
marreerde op onweerstaanbare wijze en
reed superieur in een mum van tijd het
gat van 25 seconden dicht. Eenmaal bij
de koplopers aangekomen liet hij zich
niet verrassen, maar werd een spectacu
laire winnaar.
En terwijl hij zich uitbundig liet huldigen,
likten de Nederlanders hun wonden. De
volledig leeggereden Ad Wijnands werd in
de slotfase nog achterhaald en finishte pas
als 39e. De Rooy werd 40e. En dat in een
grote groep die op twintig seconden van
de als zesde geëindigde Belg Jan Bovaert
over de eindstreep daverde. Voor Neder
land was het een kampioenschap gewor
den om snel te vergeten.
VALKENBURG Gianni Gia
comini, de nieuwe wereld
kampioen bij de amateurs op
de weg, is een klasserenner.
Hoewel hij pas vijf jaar actief
in de wielrennerij bezig is
(daarvoor deed hij aan atle
tiek) reed hij een indrukwek
kende erelijst bij elkaar. De
op 18 augustus in Cimadalmo
in de provincie Treviso gebo
ren Italiaan werd in 1976 we
reldkampioen bij de junioren
op het onderdeel ploegentijd
rit. In 1978 pakte hij het we
reldkampioenschap op de
weg en de militaire in Tripo
lis, terwijl hij enkele weken
geleden een sterke tweede
werd op de Spartakiade ach
ter de Rus Goesseinov. Tij
dens deze sterk bezette
koers hield hij echter wel vier
andere Russen achter zich.
De student geometrie behaal
de in totaal als amateur al
veertig overwinningen. Hij had
zijn hele seizoen op de wereld
kampioenschappen afgestemd.
Daarom ook zag hij af van
deelneming aan de zo zware
étappewedstrijd Warschau-
Berlijn-Praag. Hij bereidde zich
vooral op de titelstrijd voor
door in Italië onder meer deel
te nemen aan speciaal daar
voor georganiseerde koersen
over afstanden van meer dan
200 kilometer. Zes keer was hij
daarin de sterkste.
De 1.78 meter lange en 69 kg
zware Giacomini - na de Spe
len wordt hij profrenner - staat
bekend als een redelijk klim
mer. maar vooral als sterke
sprinter. „Battaglin", zo zegt
hij, „Is mijn grote voorbeeld. Ik
voel me sterk in zogenaamde
ééndagskoersen. In etappe
wedstrijden heb ik wat minder
trek, hoewel ik er geen hekel
aan heb. Ik ben blij dat mijn
voorbereiding goed is geweest.
Aanvankelijk heb ik nog even
getwijfeld of ik In Zwitserland
zou meedoen aan de Grote
Prijs Wilhelm Teil, maar ik ben
nu blij dat ik alleen maar aan
een wereldkampioenschap heb
gedacht."
Laatste opmerkelijke feit: Gi
anni Giacomini maakte deel uit
van de Italiaanse formatie voor
de 100 kilometer ploegentijdrit.
Ook de als tweede geeindigde
Bert Brokamp - 23 jaar - en
derde prijswinnaar Jankiewicz
hadden duidelijk geen last van
de woensdag gereden honderd
kilometers.
