Nieuw geweld in Iran tegen al wat Islam verwerpt Zeezeilen: het laatste avontuur van deze tijd Nooit eerder zware ongelukken in Fastnet-race Reddingsactie in Ierse Zee ook vanmorgen in volle gang BAKHTIAR: NOG EEN HALF JAAR Extra: Libelles Schoolschrift BINNENLAND/BUITENLAND LEIDSE COURANT/ WOENSDAG 15 AUGUSTUS 1979 MA ïU PLYMOUTH (Reuter/AFP) De door de Engelse weerstations niet geheel ver wachte storm van windkracht tien, die haaks op de golfstroom stond en daarbij de golven in het Kanaal en langs de Ier se kust opzweepte tot een hoogte van vijftien a zeventien meter heeft een ramp ten gevolge gehad, die zonder pre cedent is. Hoewel bij deze race een van de woeligste delen van de golfstroom moet worden door kruist en de deelnemers vaak terecht ko men in de om zijn stormen beruchte Ierse Zee. hebben zich bij de Fastnetrace sinds 1930 nooit ernstige ongevallen voorgedaan. Zelfs bij de heftige storm van WD'/ waren geen doden te betreuren, al moesten toen 29 van de 41 gestarte jachten de strijd staken. Fatale ongelukken hebben zich in het verle den uitsluitend voorgedaan bij de grote transatlantische zeilraces. Een overzicht van de laatste tien jaar: 15 augustus 1970: Edward Kneale (Gbr.), solo-zeiler van 66 jaar, die dood werd aange troffen aan boord van zijn jacht voor de Ier se kust. Hij was van honger gestorven. 9 maart 1972: dood van de Britse solo-zeiler Rusty Webb (60 jaar) bij de Malouine-eilan- den. voorjaar 1974: Dominique Guillet (Fra), een van de twee captains aan boord van de „33 Export", die deelnam aan een zeilrace rond de wereld. Hij werd getroffen door een knappende staaldraad, toen hij een zeil re pareerde. juli 1976: Tijdens de vijfde transatlantische solo-zeilrace verdween de Brit Mike McMullen. De echtgenote van de zeiler was enige dagen voor de start door een elektri sche schok om het leven gekomen en het werd aannemelijk geacht dat hij zelfmoord had gepleegd. november 1978: De Fransman Alain Colas verdween tijdens de Rhum-race. De laatste maal dat hij iets van zich liet horen was 15 november van het vorig jaar. (Vervolg van de voorpagina) Een probleem bij het zoeken is dat niet precies bekend is hoe veel schepen er precies aan de wedstrijd hebben deelgeno men. „Kleinere jachten doen soms mee zonder dat het be kend is", aldus de wedstrijdlei ding. Door de Britse kustwacht wordt een lijst opgesteld van jachten die naar veilige ha vens zijn uitgeweken, op sleeptouw zijn genomen of zichzelf hebben kunnen red den. Meer dan 150 opvarenden waren toen gered, en vast stond dat 19 jachten waren ge zonken of verlaten. Vanmorgen begon ook ernsti ge kritiek te rijzen over de vraag of de meeste jachten niet te zeer met het oog op snelheid, in plaats van zee waardigheid zijn gebouwd. Plotseling overvallen De armada van zeilschepen werd vrij plotseling door de orkaan overvallen. Ongeveer twintig zeiljachten dreven spoedig rond met zware averij of zonken in de kolkende Ier se Zee. Onder de jachten die zich in veiligheid konden brengen was dat van de voor malige Conservatieve premier Heath, de Morning Cloud. Heath zette vannacht koers naar Falmouth, nadat aanvan kelijk was gemeld dat hij met zware averij in de richting van Cork was afgedreven. Volgens de bemanningsleden die konden worden gered, wa ren de taferelen angstaanja gend en aangrijpend. Masten braken af als luciferhoutjes, mannen werden overboord ge slagen en tal van schepen kap seisden. Er waren lang aan houdende koren van noodsig- De Overijssel werd samen met de Britse oorlogsbodem Angle sey hospitaalschip. Tientallen overlevenden werden met he likopters uit de woedende zee geplukt en naar een van de reddingboten vervoerd. Heli kopterpiloten bleven gisteren meer dan dertien uur onafge broken aan het werk. Van morgen werd met vliegtuigen en helikopters verder gezocht naar jachten en reddingsvlot ten. Het zoeken haar slachtof fers in zwemvesten in de nog hoge zeeën is echter buitenge woon moeilijk, zo niet hope loos. Aangenomen moet wor den dat deelnemers aan de race, die de nacht in het koude water hebben doorgebracht, niet meer in leven zijn. Arrestaties {1 voor [fr geweld pleging in Hellevoetslui ON HELLE VOETSLUIS De rijkspolitie in voetsluis heeft de afg dagen twaalf inwonei 51*12 die plaats aangehoud aag verdenking van opt jn geweldpleging, in diefstal en heling. De groep maakte de afg *an weken de binnenstad vatend levoetsluis onveilig. Ie I werden verschillende t gm> mishandeld. Politie' i werden vernield en de ueu veiuieiu en ue werden beledigd ïDI/ ten dreigd. Na aanhoudin een deel van het terrei pje, bleek dat zij ook te hadden met inbraken e stallen die de afgelopen den in de omgeving van voetsluis zijn werd voor 135.000 guld goederen buitgemaakt deel van die buit is inn bij helers achterhaald. D tie van Hellevoetslui! wacht nog meer aanhou te doen. m h SCHIPPERS ZELF AAN HET WOORD IN OPVALLEND BOEK „We spelen volwassenen. We doen alsof we in het beroep van zeeman ernstige verplichtingen te vervullen hebben. En het spel wordt tot een innerlijk beleven door het besef dat we inderdaad echte, verantwoordelijke zeelui zijn". Deze wat moeizaam geformuleerde uitspraak is van de in 1971 overleden Duitse zeezeiler Hans Domislaff, die daarmee een antwoord gaf op de vraag wat eigenlijk het fascinerende is aan het zeezeilen, dat niet alleen grote financiële offers vraagt van de beoefenaren (vooral wanneer het gaat om mee te doen aan de internationale racerij), maar ook ontbe ringen oproept, om maar niet te spreken van de kans dat zo'n avontuur fataal kan aflopen. Hoe fataal een zeezeil-avon- tuur kan aflopen hebben de laatste 24 uren bewezen. Deel nemend aan de Fastnet-race is een aantal zeezeilers tijdens de hevige storm van gisteren in de woedende golven omgeko men. ondanks wanhopige po gingen van Nederlandse en Engelse marinemannen hen te redden. Andere zeilers konden door beide marines wel wor den gered, sommigen, onder wie zich de Engelse oud-pre mier Edward Heath bevond, wisten op eigen kracht een ha ven binnen te lopen, zij het dat verschillende jachten behoor lijke averij hadden opgelopen. Domislaff - anderen hebben het zeezeilen ooit „het laatste avontuur van deze tijd" ge noemd - doet zijn uitspraak in een onlangs verschenen kapi taal boek, getiteld „Het grote zeilboek", dat qua opzet en uit voering alle tot dusver ver schenen boeken op dit gebied met meer dan enkele scheep slengten slaat. Weliswaar gaan de samenstellers van het boek, ie Duitse free-lance publicis ten Frank Grube en Gerhard Richter, voorbij aan de ge schiedenis van de zeezeilerij, vooral wat betreft de beroeps vaart - foto's van de immer zo fraai ogende dwarsgetuigde windjammers ontbreken dien tengevolge -, het geschreven materiaal wat zij bijeen brach ten is dermate boeiend dat het grote zeilboek een opvallend boek is geworden. Om van het vaak zeer spectaculaire foto werk (meestal in kleur) maar niet te spreken. PRESTIGE Richter en Grube hebben zich in de opzet van hun boek be perkt tot enerzijds de interna tionale zee-racerij, terwijl zij anderzijds ruimschoots aan dacht vragen voor de „mysti ci" onder zeezeilers: de solo zeilers. Onder de acteurs be vindt zich zowel de welhaast legendarische Canadees Jos hua Slocum als de Britse oud premier Edward Heath, (giste ren aan een zeemansdood ont snapt) die in 1971 team-chef was van de Britse jachten, die de fameuze Admiral's Cup- race wonnen. Maar ook de werktekeningen van de in Vollenhove gebouwde Flyer, waarmee de Nederlander, Dick van Rietschoten in 1978 een zeilrace rond de wereld won, komen we in het boek tegen samen met een beschou wing van Roderich Stephens jr. van het bekende ontwerp bureau Sparkman en Stephans in New York. Een jacht dat, zoals werfeige- naar Wolter Huisman mij vo rig jaar vertelde, inclusief de Een modern race-jacht stuift mat de spinaker vol voor uit. Steeds weer worden nieuwe snufjes uitgedacht ten einde de jachten nog sneller te maken. electronische apparatuur 1,6 miljard gulden had gekost en dat volgetuigd zo'n 670 vier kante meter zeil voerde, ver deeld over twee masten. Even als Jan Knigts dat in het „Het grote zeilboek" doet, legde Wolter Huisman in Vollenho ve de vinger bij de wedloop, die er gaande is in de interna tionale zeilwereld teneinde de grote zeegaande jachten als maar sneller te maken, opdat ze ooit als nummer één zullen kunnen eindigen. Want presti ge en internationaal aanzien staan hoog genoteerd in dit wereldje. Dat was vroeger ook reeds het geval zoals de strijd rond de America's Cup leert. De rijke Britse industrieel Ja mes Ashbury probeerde in de vorige eeuw via een overwin ning in deze race een intro ductie te krijgen in de deftige Londense salons (hij verloor overigens) en ook de arrogante Wyndham Thomas Wyndham- Quint, Earl of Dunraven, Vis count Mountearl and Adare, Baron Adare of Adare pro beerde in 1893 en 1895 via een zeiloverwinning meer aanzien te verwerven in de Britse so ciety. Maar ook hij kon niet tegen het Amerikaanse zeilgeweld op, waarna hij een lastercam pagne begon tegen zijn oppo nenten, die hem zelfs voor de Amerikaanse balie bracht. Hoewel de Prince of Wales hem dit dringend aanried, weigerde de eigenzinnige Schot zijn excuses aan te bie den, waarop hij uit de New York Yacht Club werd ge gooid, waarvan hij ere-lid was. Pas in 1958 gaven de Britten de strijd om de America's Cup op, daarmee de hegemonie van de Amerikanen erkennend voor wat betreft het zeilen met scherpe zeegaande jachten. „Britannia rules the waves, but America waves the rules" schreef ooit een Amerikaanse krant en ook Frankrijk, Aus tralië en Zweden bleven tot dusvèr in de schaduw van de Amerikanen. Zelfs de Engelse thee-magnaat Sir Thomas Lipton, die zo'n 50 miljoen gulden spendeerde aan zijn pogingen de America-Cup te bemachtigen moest telken male het hoofd buigen, zij het dat hij op zijn 80ste verjaardag uitgenodigd werd lid te wor den van het deftige Yacht Squadron, dat hem aan het be gin van zijn pogingen de Ame rica's Cup te veroverefi niet goed genoeg had bevonden, omdat zijn vader slechts een Ierse aardappelboer was ge weest... MINACHTING Het opkrikken van de sociale status is in de zeilracerij een belangrijke drijfveer geweest grote jachten te laten bouwen en optimaal uit te rusten. Heel anders is het gesteld met de solo-zeilers, die in „het grote Op deze foto van het aan de wind zeilende jacht „Scaramouche" Is goed te zit de kajuitopbouw geheel is verdwenen en dat moderne race-jachten alle zijn uit met een zogenaamd „flush-deck". zeilboek" uitvoerig aan het woord komen. Niet-zeilers we ten zich ongetwijfeld nog de naam Francis Chichester te herinneren, die op een leeftijd, waarop anderen het kalmpjes aan plegen te doen, alleen met het zeiljacht Gipsy Moth de wereld om zeilde. Hij werd voor die prestatie door konin gin Elizabeth in de adelstand verheven, een eer die ook de Britse groentehandelaar Alec Roce te beurt viel voor dezelf de prestatie. Een krankzinnig avontuur, zaï menigeen denken bij zo'n single handed reis rond de aardbol. Zeiler Kai Krüger heeft de antwoorden van de zeilers zelf verzameld. Over Chichester zegt hij dat deze aan kanker lijdende man er van overtuigd was dat „er op aarde iets groters was dan zijn vervloekte lichaam" en dat hij daarom de uitdaging rond de wereld te zeilen aannam. „De totale minachting voor het ei gen lichaam, een kenmerk van alle grote uitdagingen, loopt als een rode draad door de ge schiedenis van het solozeden", schrijft Krüger in een poging een antwoord te vinden op het „waarom" van deze maanden lang durende zwerftochten, die een man als Slocum bij voorbeeld in 1909 fataal wer den. De Engelsman Donald Crowhurst sprong overboord en verdronk en Bernard Moi- tessier wendde nadat hij de leiding had genomen in een solo-race om de wereld de ste ven naar Tahiti om daar te „fi losoferen over het grote nood lot, waarheen de valse goden van de moderne wereld de ge hele mensheid drijven". PUNAISES Het staat allemaal in dit opval lende boek dat in feite is ge schreven door de zeezeilers zelf. Men leest er de ver schrikkingen, die de Aregen- tijn Vito Dumas moest onder gaan bij zijn poging Kaap Hoorn te ronden. En over Jos hua Slocum, die in dit deel van de wereld zijn dek met punaises bestrooide om te voorkomen dat bloeddorstige Indianen hem zouden ver moorden („Ze brulden als een kennel honden en sprongen hals over kop in hun k „Altijd als ik een havi laat, verbleken al die zorgen die me plagen, tijd die ons leven aan 1; heerst bestaat niet schrijft de in 1977 op z dwenen tandarts-zeile trick van God in „He zeilboek". Hij was eei die talrijke overwin boekte in de intern; zeilracerij en in 1972 al in de winter van west Kaap Hoorn rondi Waarom zee, waarom Hoorn? „Ik kan er alleen maar woorden: waarom trai Olympische deelnemer 400 meter vrije slag v: lang dagelijks vijf schrijft Van God. Hillary en de Hin Waarom postzegels, vlii bierviltjes verzamelen: dat nut? Het antwoor slechts de wind". KLAAS G( Frank Grube en Richter: „Het grot< boek". Uitgeverij P. N pen en Zn, Baarn. 165,-; vanaf 1 novei 185,-. TEHERAN (AFP-Rtr) De plotselinge nieuwe golf van geweld van de afgelopen dagen in Iran moet volgens waarnemers worden gezien als uitvloeisel van de wil van de huidige machthebbers het Islamiti sche bewind definitief in het land te vesti gen. Het richtte zich in de afgelopen paar dagen tegen alles wat het ware (Islam) ge loof niet onvoorwaardelijk aanhangt zo goed als tegen gewapende vleugels van re volutionaire bewegingen. Als doel van de acties wordt gezien om na de Islamitische verkiezingsoverwinning vooral af te reke nen met wereldlijke oppositiegroeperingen en gewapende progressieve krachten in het land. Het huidige regime van de Ayatollah Khomei ni zal echter naar de mening van de vroegere Iraanse premier Bakhtiar binnen een half jaar verdwenen zijn. „Khomeini is door een be paald aantal tevredenen en ontevredenen aan de macht gekomen, maar de verhouding is nu omgekeerd. Ik zal hem de genadestoot geven", zo verklaarde de nog kort voor de val van de Sjah aan het bewind gekomen en later door Khomeini verdreven oud-premier in een dins dag gepubliceerd vraagesprek. Als motief voor zijn verwachting noemde Bakhtiar de „onmetelijke domheid van de re- gerenden", alsmede verscheidene binnenland se en buitenlandse factoren. Hij vergeleek Khomeini met Hitler, Mussolini en Stalin. De Ayatollah is volgens hem een onwetend en on gevormd man zonder programma. Hij hoont het Iraanse nationalisme en heeft een soort door de molla's (mohammedaans schriftgeleer de) gedragen feodalistisch stelsel opgericht en heeft de corruptie om zich heen laten grijpen. Deze politiek moet tot de explosie voeren. Bakhtiar zei dat hij zo snel mogelijk naar Iran wil terugkeren en de regering wil overnemen zover het democratisch mogelijk is. Hij zei een grote schaar aanhangers te hebben. De nog kort voor de val van de Sjah aan het bewind gekomen en later door Khomeini ver dreven Bakhtiar bestreed opnieuw dat hij con tact had met de vormalige heerser van Iran. Op de vraag of hij een troef van de Verenigde Staten was voor de terugwinning van hun in vloed in Iran zei Bakhtiar dat hij de door de V.S. gesteunde dictatuur van de Sjah 30 jaar lang had bestreden. Dat betekent echter niet dat men de krachten moet negeren waarop men internationaal rekenen kan. Ook Bakhti ar wil de oliepolitiek van Iran niet werkelijk wijzigen. Het geweld in het land zette zich gis teren voor de derde achtereenvolgende dag voort. De regering gaf via minister van bin nenlandse zaken Hashem Sabbaghian de leden van de Islamitische revolutionaire garde in het land opdracht te pogen wilde demonstraties met vreedzame middelen te breken, en voor de radio riep de minister tevens alle burgers op zich te onthouden van alle marsen waarvoor geen toestemming is gegeven „omdat anti-re volutionairen gebruik willen maken van alle chaos die daardoor kan ontstaan". Volgens het Iraanse persbureau raakten drie mensen gewond, toen gewapende mannen met knuppels en stenen een driehonderd betogers voor de volksguerrilla fedayeen aanvielen tij dens hun mars naar de universiteit van Tehe ran. Moeilijkheden deden zich ook voor in de directe omgeving van het zwaar bewaakte hoofdkwartier van de radicale volksguerrilla groep Moedjaedin, waar toen fanatieke mo slems enige duizenden linkse sympathisanten met stenen bekogelden de revolutionaire gar disten traangasgranaten in de menigten vuur den. ADVERTENTIE Straks gaat weer de bel voor de volgende ronde - of is 't voor uw kind f eerste? Véél informatie en tips voor moeders van scholieren en scholiertjefcikkè in Lïbelle van deze week. Overal te koop. f 1,65 sra

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 10