Hoofdagent Schildwacht:
,Met een goed gesprek
kom je vaak al erg ver..."
Prijzen van
Fraanje-flats
moeten
drastisch
omlaag
PLaatskaartenautomaat
verdwijnt van station
conomisch wel en wee
utodiefstal opgelost
„Wijkagent
moet niet
worden gezien
als
sociaal werker"
Jubileum G. Steinbach
De heer G. Steinbach is volgende maand 25 jaar ver
bonden aan de Stichting Leidse Jeugd Aktie. Het jubi
leum wordt onder meer gevierd met een receptie op 25
augustus van half vier tot half zes in het Jeugdbuiten-
centrum De Korte Vliet aan de Vlietweg 5 in Leiden.
Groenoordhalri t
Vrijdagavond 24 augustus om half acht gaat de elfde Groe
noordhalrit van start. Deze autorally wordt gehouden dooi
de RAC Den Haag. Er wordt gereden in vier klassen, te
weten een A-klasse voor geroutineerde equipes, een B-
klasse voor gevorderden, een C-klasse voor beginners en
een D-klasse voor hen die voor de eerste maal een sportie
ve autorit meemaken. Inlichtingen over deze elfde Groe-
noordhalrit tel. 120045.
Corso- wandeltocht
De Wandelkring Leiden en omstreken houdt zaterdag
4 augustus een corso-wandeltocht door Leiden. De start
heeft'plaats bij het VVV-kantoor aan het Stationsplein
210 in Leiden tussen negen en twee uur. Het inschrijf
geld bedraagt twee gulden vijftig per persoon. De vol
gende afstanden kunnen worden afgelegd: 10, 15 en 20
kilometer. Inschrijving voor de tocht kan geschieden
door storting van het inschrijfgeld op giro 549595 ten
name van de penningmeester van de Wandelkring Lei
den en omstreken, Hacfortstraat 140, Den Haag en bij
de start op 4 augustus.
LEIDSE COURANT
MAANDAG 30 JUU 1979 PAGINA 3
„UITBREIDING
KORPS
WIJKAGENTEN
NOODZAKELIJK"
LEIDS COLLEGE AAN CFI:
LEIDEN Het Leidse college van b en w wil dat
het N.V. Centraal Financierings Instituut (CFI) de
koopprijzen van zijn flats in de Meren wijk (zoge
naamde Fraanje-flats) drastisch verlaagt. In een ge
peperde briefd stelt het college dat het de schuld
van het CFI zelf is dat de lfats nog steeds niet zijn
verkocht.
Zoals bekend heeft het CFI aan het Leidse college gevraagd de
flatwoningen op de vrije markt te mogen verkopen omdat de
meeste te lang leeg bleven staan. Een gevolg hiervan was dat
verschillende flatwoningen werden gekraakt.
In zijn brief aan het CFI herinnert het Leids college er aan dat
de gemeenteraad in augustus 1978 heeft besloten toestemming
tot verkoop van de 79 flatwoningen, die aanvankelijk waren ge
bouwd als huurwoningen, te verlenen op voorwaarde dat de ma
ximale verkoopprijzen van de woningen tot april 1979 voor de
tweekamerwoningen type A f 126.200,", enz zou bedragen.
Het college verwijt het CFI zich niet aan deze voorwaarde te
hebbben gehouden. Hoewel het instituut in al zijn advertenties
zonder meer die vastgestelde prijzen heeft genoemd, terwijl aan
de kopers later werd meegedeeld dat de prijzen hoger lagen.
B en w van Leiden vinden dat het CFI door zo te handelen een
aantal potentiële kopers heeft afgeschrikt. „Naar onze mening
dient u dus eerst, in overleg met het bureau Huisvesting, al de
genen. die gereageerd hebben op de advertenties, hetzij die van
de gemeente, hetzij die van u opnieuw de revue te laten passe
ren en hun voor zover zij voldoen aan de gestelde normen, als
nog de flats aan te bieden voor de in het raadsbesluit genoemde
prijs", aldus het college.
Voorts moet het CFI contact opnemen met degenen die reeds
een flat hebben gekocht tegen een hogere prijs en die koopprijs
tot de geoorloofde terug te brengen, ook in die gevallen waarin
het transport heeft plaatsgehad. Pas als het CFI deze stappen
heeft genomen en er blijken dan nog flats onverkoopbaar te zijn
tegen de in het raadsbesluit genoemde verkoopprijzen, dan wil
het college de gegadigden voor de overgebleven flats wel een
woonvergunning geven, zonder direct de flats het predicaat
.vrije vestiging' te geven.
i het Utrechtse Jaagpad 76a
i: i de voormalige ruimte van
51 bode- en transportbedrijf
'2 enes, „Weco", groothandel
^in- en export van schuim-
l(j tic, gevestigd, gekomen
Morsweg 226.
i de Oude Vest 79 is de au-
obielhandel De Bruin,
del in 2e handsauto's als
at- en markthandel, ver-
tst naar Leiderdorp.
i de Kiekendiefhorst 137 is
voegersbedrijf in onde
rneming van D. Pardon
N ïheven.
i de Haarlemmerstraat 36
U bloemen- en plantenshop
furie" geopend.
4 de Rijnsburgerweg 94
dt het kantoor van de af-
ng Leiden van de Kon.
Voetbalbond verplaatst
Leiderdorp.
Aan de Doezastraat 28 is bij
„Monique", winkel in dames
mode, de opheffingsuitverkoop
gehouden.
Aan de Obrechtstraat 2 is de
prot. chr. kleuterschool „De
blijde wereld" opgeheven.
Aan de Obrechtstraat 4 is de
prot. chr. school voor g.l.o. „De
wegwijzer" opgeheven.
De panden Korevaarstraat 21
(opslagruimte met voormalige
bovenwoning), 23 (laatstelijk
in gebruik ais opslagruimte)
en 25 (idem als opslagruimte
met eerder buiten gebruik ge
stelde bovenwoning) zijn ge
sloopt.
Aan de Brahmslaan 16 is een
filiaal van „Het Wapen van
Zoeterwoude", winkel in rij
wielen, bromfietsen en electri-
sche apparaten gevestigd.
ÏDEN De diefstal van twee splinternieuwe
"sonenauto's, merk BMW, uit een garage aan de
>ge Rijndijk is opgelost. De diefstal werd vorige
ek in de nacht van woensdag op donderdag ge
legd.
iamenwerking met de Amsterdamse recherche heeft de Leid-
•olitie vrijdagnacht een 36-jarige Bulgaar en een 30-jarige Ita-
in in verband met de diefstal in de hoofdstad aangehouden,
beide arrestanten zonder vaste woon- of verblijfplaats zijn
esloten.
EIDEN Wim Schildwacht
jch 7) is wijkagent in Leiden,
i'an nds oktober 1976 is hij ac-
in de wijk „Leidse bin-
•nstad". Een wijk die overi-
ins wel wat groter is dan
e benaming zou doen ver
goeden. Zo'n beetje alles bin-
tn de singels behoort tot het
yon van Schildwacht. In de
aktijk betekent dat dat de
"se hoofdagent die in '69
entree maakte bij de ge-
eentelijke Hermandad, te
laken heeft met acht wijkco-
ités. En met een wijk die
,wbor hem in feite amper te
.„pfietsen, laat staan te „belo-
is. Met Schildwacht
t Leiden nog acht andere
ijkagenten. Agenten die elk
jn gebied hebben toegewe-
tn gekregen dat voor één
an eigenlijk te groot is.
:h blijkt uit het betoog
an Schildwacht dat de in-
afèelling wijkagent in Leiden
n 1972 voorzichtig van de
tui ond gekomen) bijzonder
u/jositief wordt ervaren. Door
Leidse bevolking, maar
Dk door het Leidse politieap-
[9 araat zelf. Uitbreiding van
^t korps wijkagenten noemt
:hildwacht zelf „een nood-
tak". Iets wat ook door de
„eidse gemeenteraad wordt
Ipderkend. Tijdens de begro-
t ngsbehandeling van 1979
lanvaardde de raad (onder
oorbehoud) een voorstel
ajraarin uitbreiding van het
wijkagenten-bestand ter
sprake kwam. Een motie van
het viertal Hes (PvdA), Zon-
nevylle (WD), Glaubitz
(D'66) en Beijen (PPR),
voorkwam bij die behande
ling definitieve acceptatie
van het college-voorstel,
zoals de verbeteringsplannen
voor de wijken Groenoord,
Maredijk en Transvaal tij
dens de laatste raadsvergade
ring op 27 juni eveneens de
eindbeslissing in de weg ston
den. Dat uiteindelijk voor
uitbreiding zal worden beslo
ten lijkt een vaststaand gege
ven.
De door de Leidse gemeenteraad per
motie aan de wijkagent in het alge
meen toebedachte taken en functies
liegen er overigens duidelijk niet
om. Een wijkagent moet, naar de
idee van de raad. waar mogelijk
„hulp verlenen". Dient in te sprin
gen als om hulp wordt gevraagd,
moet doorverwijzen naar instanties
op het moment dat hij er op eigen
kracht niet uitkomt, moet ook een zo
gunstig mogelijk woon- en leefkli
maat in de wijk bevorderen. Daarbij
dient genoemde agent eveneens con
tacten te onderhouden met individu
ele personen, groeperingen en instel
lingen van dienst en hulpverlening
in het eigen rayon (de eigen wijk) en
moet hij „vanzelfsprekend" ook niet
vergeten zich steeds op de hoogte te
blijven stellen van stemmingen, stro
mingen, problemen, behoeften en
noden onder de bewoners van het
rayon.
Duizendpoot
Een wijkagent kan, dat is duidelijk
Persoonlijk contact lost veel problemen op.
Hoofd- en wijkagent Wim Schildwacht: „Tien jaar alleen praten over een
daklozencentrum lijkt me wel voldoende."
dus het beste worden gezien als een
„duizendpoot". Een politieagent, dat
wel, maar een agent die veel meer
doet dan het „hanhaven van de o-
penbare orde". Een conclusie die
moeiteloos kan worden beaamd door
hoofdagent Schildwacht. „Al wordt
wel eens de fout gemaakt de wijka
gent te zien als een sociaal werker.
En zo ligt de zaak natuurlijk niet.
Als wijkagent doe je veel sociaal
maatschappelijk werk, dat is een
feit, maar de opleiding daarvoor heb
je natuurlijk niet. Je bent en je blijft
toch een politieagent."
Dat sociaal-maatschappelijke werk
houdt eveneens in dat er wordt
doorverwezen. „De GG en GD, de
Burgerraadslieden, de Rechtswinkel,
allemaal instellingen waar je de
mensen naar kunt verwijzen als er
problemen zijn. Je moet als wijka
gent dan vanzelfsprekend wel weten
welke instellingen er zijn, en naar
welke je iemand in een bepaald ge
val verwijst."
Ook „bemiddeling" is een taak van
de wijkagent. „Met praten", weet
Schildwacht uit zijn driejarige erva
ring, „kan je vaak erg ver komen.
Een goed gesprek is vaak dan ook al
voldoende om een gerezen probleem
uit de wereld te helpen. Een kwestie
van tact ook. Behalve een sociale in
stelling, dient de wijkagent ook wel
degelijk over de nodige mensenken
nis te beschikken. Ja, inderdaad. Het
gemoedelijke beeld van de wijka
gent, ik geloof daar wel in. Optreden
kan altijd nog als praten alleen niet
helpt."
Contact
Ander onderdeel van de wijkfunctie
is het contact onderhouden met
wijkbewoners en groeperingen in de
wijk. Gezien de grootte van de
rayons een vrijwel „onmogelijke"
opdracht. „Je doet je best in zoveel
mogelijk buurten in je wijk zoveel
mogelijk contacten te leggen. Maar
in de praktijk is dat op dit moment
gewoon niet te doen. Het komt re
gelmatig voor dat een wijkje binnen
je rayon twee, drie dagen lang alle
aandacht vraagt. Nou, dan ben je
daar natuurlijk ook. Maar dat bete
kent wel dat de rest van je wijk er
op die dagen bij in schiet."
„Toch", vervolgt Schildwacht, die
overigens nu in het vierde jaar van
zijn rechtenstudie zit, „gaat het, bin
nen de mogelijkheden van het ogen
blik, goed met die contacten tussen
wijkagent en bevolking. Het mag bij
voorbeeld voor mij dan volslagen
onmogelijk zijn alle contactavonden
en vergaderingen van de in mijn
wijk liggende wijkcomités te volgen,
ik weet wel dat ze er zijn. En wat
nog belangrijker is: dië mensen we
ten tegenwoordig ook dat ik er ben.
Als ze me nodig hebben, weten ze
me dus te vinden. En dat is al een
enorm pluspunt."
Er wordt ook bijzonder veel prijs ge
steld op dat contact, weet Schild
wacht. En mede daarom zou hij het
bijzonder toejuichen als de gemeen
teraad tot uitbreiding van het korps
zal besluiten èn dat er zo spoedig
mogelijk uitvoering aan dat besluit
zou kunnen worden gegeven. „Het
mag dan zo zijn dat het bestand'aan
wijkagenten de laatste jaren duide
lijk is uitgebreid, de stad is uiteinde
lijk ook groter geworden. En de
werkzaamheden van wijkagenten
zijn veelomvattend. Persoonlijk
denk ik dat een bezetting van zes
tien wijkagenten voor Leiden vol
doende zou moeten zijn. Maar ook ik
besef dat die ideale situatie piaar
moeilijk te bewerkstelligen is." Zoals
ook de „huisvesting" van de veelal
jonge („Het Leidse politiekorps kent
ook een erg jong bestand") maar
toch redelijk ervaren wijkagenten
nog voor verbetering vatbaar is. Op
dit moment is alleen in de Meren-
wijk een wijkbureau gevestigd. De
Kooi zal spoedig.volgen en ook voor
de Morswijk bestaan plannen. Reste
ren toch nog zes wijkagenten die
hun werk vanaf het hoofd-wijkbure-
au dienen te verrichten. „Op zich
niet zo'n probleem, de stad Leiden is
wat dat betreft niet zo groot, maar je
mist wel een portie contact met de
wijkbewoners. Ik denk overigens
niet dat er verder in de nabije toe
komst echt veel zal veranderen. Het
hebben van meerdere wijkbureaus
betekent ook nog arbeidsintensiever
werken. En dat probleem is be
kend..."
Misvattingen
Hoewel Schildwacht en de zijnen re
gelmatig zelf tot de oplossingen van
problemen komen („Daarom is dit
werk vaak zo bevredigend") ont
moet de wijkagent ook regelmatig
zaken die hij eenvoudigweg niet zelf
kan verwerken. „En daar bestaan bij
de bevolking nogal wat misvattingen
over", haakt Schildwacht snel in.
„De mensen denken bijvoorbeeld dat
de wijkagent altijd wel om de hoek
fietst. Nou, met de grote wijken die
we op dit moment kennen, is dat dus
duidelijk niet zo. Ook lijken de men
sen wel eens te verwachten dat we
alles „maar even" zullen oplossen.
Wordt gewoon vergeten dat we niet
voor alles een pasklare oplossing
hebben. Voor het parkeerprobleem
bijvoorbeeld. In principe is een wij
kagent nu eenmaal geen parkeer
wachter, treden wij alleen maar op
als er auto's echt gevaarlijk zijn
neergezet. Dat we daarnaast contac
ten onderhouden met de gemeente
over dat soort zaken, suggesties doen
om daar en daar paaltjes neer te zet
ten om dat parkeer-ongemak tegen
te gaan, staat daar weer buiten. Al
blijkt dat in de praktijk wel goed te
werken."
Zoals ook de „kraak-werkzaamhe-
den" van de wijkagent in de praktijk
hun doel niet blijken te missen.
„Ook weer een soort bemiddeling.
Op een gegeven moment moet een
gekraakt nu eenmaal weer worden
ontruimd. Dan komt een wijkagent
in actie. Soms al weken van tevoren
ga je dan met de krakers praten, met
hen zoeken naar andere oplossingen.
In de praktijk blijkt dan de ontrui
ming in meer dan negentig procent
van de gevallen soepel te verlopen.
In dit soort situaties blijkt ook het
nut van dat persoonlijke contact.
Van de „anonieme agent" wordt in
de regel niet zoveel gepakt, van de
agent die je beter kent wel."
Begeleiding
Het speciale werk van een wijkagent
vereist een zekere begeleiding. De
directe chefs van een wijkagent ver
zorgen daar vanzelfsprekend een on
derdeel van, maar ook wordt ge
dacht aan het instellen van een be
geleidingscommissie. Een commissie
waarin naast de wijkagent, ook ver
tegenwoordigers van GG en GD en
Buro Huisvesting, een maatschappe
lijk werker en een medewerker van
de Gemeentelijke Sociale Dienst een
plaats zullen hebben. „Nu al is er
een vast overleg met de Geneeskun
dige Dienst en op korte termijn zal
er ook maandelijks overleg komen
met Huisvesting. Erg nuttig, we heb
ben nu eenmaal erg veel met die
diensten te maken."
Pratend over huisvesting komt het
grootste probleem voor wijkagent
Schildwacht naar boven. „Zonde dat
er in Leiden nog altijd geen daklo
zencentrum is. Een centrum waar je
als tijdelijk dakloze even terecht
kan, Waarin je een periode kan
overbruggen. Nu heb je mogelijkhe
den als de Cortona Stichting, het Le
ger des Heils en Sint Maarten. Maar
in de praktijk blijkt dat allemaal
nauwelijks te voldoen. Af en toe is
er de mogelijkheid om vrouwen en
kinderen in één van die drie centra
(meestal Sint Maarten) onder te
brengen, maar in de regel kan je als
wijkagent bij het onderbrengen van
daklozen geen kant op. Wat mij be
treft hakt de gemeente Leiden nu
eindelijk de knoop door. Tien jaar
alleen maar praten over een daklo
zencentrum lijkt mij persoonlijk wel
voldoende..."
LEIDEN De NS zal bin
nenkort de proef met de
plaatskaartenautomaat op
het Leidse station beëindi
gen. De voornaamste rede
nen voor het besluit van de
NS directie zijn: de minder
goede ervaringen in tech
nisch, administratief en ex-
ploitatief opzicht, het onge
mak voor de klant en de
hoge kosten van de automa
tische afgifte van plaatsbe
wijzen.
De beslissing van de NS-direc-
tie betekent, dat niet alleen de
computergestuurde plaatskaar-
tenverkoop in Leiden wordt
beëindigd. De twee computer
gebonden verkooppunten in
Rotterdam en Leiden, alsmede
de zelfstandig werkende auto
maten in Breda en Gouda zul
len buiten dienst worden ge
steld. Alleenstaande automa
ten blijven voorlopig gehand
haafd in Amsterdamn en
Utrecht, terwijl de computers-
gestuurde automaten in Rot
terdam vervangen worden
door zelfstandig werkende au
tomaten uit Breda of Gouda.
De NS streeft ernaar de tien
resterende automaten een gro
tere bedrijfszekerheid te geven
in afwachting van de verdere
ontwikkelingen rond de kaart
verkoop.
De zes in Leiden gestationeer
de computergekoppelde auto
maten werden in februari van
het afgelopen jaar in gebruik
genomen. Bij dit systeem voert
de computer de verkoopadmi
nistratie en controleert de di
verse functies van de auto
maat door middel van meldin
gen over bijvoorbeeld de voor
raad kaartjes, de stand van het
wisselgeld, de stroomvoorzie
ning, etc. Aan het op proef in
schakelen van de automatische
verkoop ging een langdurige
testperiode vooraf. Eigenlijk al
in 1971 werd de eerste stap
naar automatisering gezet na
contact van de NS met de En
gelse fabrikant. In oktober '73
werd de eerste verbeterde au
tomaat geplaatst in Zoeter-
meer. Deze automaat onder
vond in '74 al ernstige tegen
slag door een tweetal inbra
ken. De eerste maal werd nog
niet veel schade aangericht,
maar bij de tweede kraakactie
werd niet alleen veel geld
meegenomen, maar vooral
werd veel schade aangericht
aan de apparatuur. In Leiden
heeft de NS geen schade on
dervonden door inbraakpogin
gen. Men besloot dezer dagen
tot afschaffing over te gaan,
omdat de kosten verbonden
aan de computergestuurde
unit exorbitant hoog waren in
vergelijking met het rende
ment in de praktijk.
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllllllllllllllllllllillllllllllllllUllllllllllllllllllllllIlllllllllllllllillllllllllllllllll De computergestuurde kaartenautomaat op het Leidse station.
