WATERWEGEN
LANGS
BTW-heffing dringt
watersporters in 't nauw
Met de groeten
van Joop Doderer
Joey
houdt van
mensen
om zich
heen
f
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek „Hond
zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond beschreven die
in het asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet te
gaan... tenzij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek
beschreven honden zijn alle door hondenbezitters naar het asiel
gebracht. Om uiteenlopende redenen, vaak begrijpelijk, maar
soms ook volslagen onzinnig. De in „hond zoekt huis" beschre
ven dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur
ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van ca. 60
gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres:
Nieuw Leids Dierenasiel. Besjeslaan 6b. Leiden. Tel.: 131670.
Geopend di. t/m vr. 10.00-12.00 en 14.00-17.00 uur. Zaterdag van
10.00-12.00 en 14.00-16.00 uur. Zondag en maandag gesloten.
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 28 JUL11979 PAGINA 5
Een zomervakantie lang beweegt een deel van de re
dactie van de Leidse Courant zich langs de waterwe
gen in het Hollands Midden. Vrijwel dagelijks doet de
bemanning van de Onedin kruiser verslag van haar be
levenissen in het vakantievierende plassengebied. De
boot is evenals vorig jaar ter beschikking gesteld door
het Zoeterwoudse Bootcentrum. De varende redactiele
den zijn te bereiken via de L.C.-redactie, tel. 071-
122244, maar uiteraard is eenieder welkom aan boord
van het schip. Heeft u een aardige bijdrage voor deze
zomerse rubriek, bel dan even of stap aan boord als
u de kruiser ziet passeren. De koffie staat klaar
Uit de keuken van een
woning aan de
Beatrixlaan op het
Kaageiland stijgen
heerlijke geuren op.
Gezellig brommend
rammelt rond de klok
van twaalf uur een
lijvige figuur met potten
en pannen. Het is Joop
Doderer, gestoken in
een kolossale bermuda-
short, duidelijk bezig
met kokerellen. „Een
ogenblikje", roept hij als
de deurbel klinkt. Een
handvol seconden later
staat Joop Doderer in
een 'normale' pantalon
in de tuindeur en nodigt
zijn onverwachte gasten
uit om plaats te nemen
op de bank in de tuin.
„Ik heb maar een paar
minuten de tijd, want ik
verwacht dadelijk
gasten. Voor hen ben ik
een beetje aan het
knutselen met
komkommers, meloen,
ananas, champignons,
een uitje en een stukje
vlees. Het is een beetje
een hobby van me, dat
koken. Maar moeilijk
maak ik het niet hoor;
mijn vrouw zorgt wel
voor de rest van de
maaltijd".
Joop Doderer, 56 jaar nu,
ziet er goed uit. Het gaat
hem zogezegd voor de wind.
Deze week nog kwam hij
terug uit Engeland, waar hij
een van de vijf hoofrollen
speelt in de film 'Human
Factor' van Otto Preminger.
„Twee maanden zijn we
bezig geweest. Ik speel de
rol van een kolonel van de
Zuid Afrikaanse geheime
dienst. Niet zo'n
sympathieke figuur, maar
die hele film is dan ook
bloedserieus. Het heeft niets
te maken met de kluchten
en blijspelen die men in dit
land van mij gewend is. Om
van Swiebertje maar
helemaal niet te spreken.
Die tijd is geweest. Dat haal
ik nooit meer aan. Het is een
van de redenen geweest, dat
ik naar Engeland ben
gegaan. Ik kon in dit land
niet meer loskomen van
mijn Swiebertje-creatie. Het
stempel drukte hier te stevig
op me"
Al acht jaar geleden heeft
Joop Doderer met zijn
vrouw en twee kinderen een
prima thuishaven gevonden
op het Kaageiland. „Ik heb
hier alles wat m'n hartje
Joop Doderer met zoon David.
begeert: een grote tuin en
het water tot aan de deur.
Een boot heb ik overigens
niet. Zo'n ding zal ik nooit
kopen. Voor die paar
maanden, dat je hem kan
gebruiken is de aanschaf me
veel te duur. Als ik wil
varen, dan heb ik hier
vrienden genoeg die wel
over een boot beschikken".
Volgende week vertrekt
Joop Doderer weer naar
Engeland om de laatste hand
te leggen aan de speelfilm.
Dat duurt tot in september
en de acteur heeft nog geen
flauw idee wat hij daarna
verder zal gaan doen. „In
oktober begint op de
Nederlandse Avro-televisie
een nieuwe serie van Eli
Asser, waarin ik een rol
speel. Die serie heet 'Goed
Volk' en is een beetje geënt
op het 'Schaap met de vijf
poten'. Maar de opnames zijn
al lang klaar, dus daar hoef
ik niets meer aan te doen. Ik
denk dat ik hier een beetje
ga genieten. Na september is
het zomerseizoen afgelopen
en zijn de toeristen zo'n
beetje verdwenen. Dan zit ik
tenminste niet meer in de
etalage en bekijken de
mensen me niet meer als
een zevende wereldwonder.
Maar laat ik niet
overdrijven, zo erg is het
hier zomers eigenlijk toch
ook niet".
Een kookklokje rinkelt.
Joop Doderer verheft zich
uit de tuinbank en haast zich
naar binnen. „Je hoort het,
ik moet weer aan de slag,
anders lukt m'n ananas niet
Tot ziens en doe iedereen de
groeten van me."
De kip met de gouden eieren van de jaren tachtig.
LOGISCH GEVOLG VAN EUROPESE RICHTLIJNEN" MAAR.
„Bootbezitters zijn rijke
stinkerds." Een wijdverbreid
vooroordeel onder de niet-
watersporters wanneer zij op
zomerse dagen gekluisterd aan
de wal de talloze jachten en
jachtjes glinsterend in de zon
voorbij zien trekken. Rijke
stinkerds, want het bezit van
een boot wordt door de niet-
bezitters nog altijd gezien als
een slechts voor lieden in
goeden doen weggelegde luxe.
Eenzelfde mening zijn de diverse
overheden veelal toegedaan.
Planmatige voornemens om
jachteigenaren te gaan „aanpakken"
zijn niet van gisteren of vandaag.
Met zo'n aanpak zou, zo wordt
gesuggereerd, meer grip worden
verkregen op hen die over veel
„zwart geld" beschikken, derhalve
de belasting ontduiken en dus wel
welgesteld moeten zijn. Daarom
werd niet lang geaarzeld om begin
dit jaar akkoord te gaan met de
invoering van het BTW-tarief van
18 voor liggelden.
Niets van dat al is echter minder
waar. De meeste eigenaren van
boten zijn slechts bij stukje en beetje
in staat hun eigendom een fraai
aanzien te geven. Vele jaren zijn
ermee gemoeid, om de aangekochte
stalen roestbak het gezicht van een
echt jacht te geven. Veel vrije tijd en
een hoop spaarcentjes kost het voor
velen om dit te bereiken.
„Onder de watersporter^ bevindt
zich slechts een kleine groep van
welgestelden", meent de heer
Brouwer van het consulentschap
voor de openluchtrecreatie in Den
Haag. „Het is onzin om te zeggen dat
die 18 BTW-verhoging door de
bootbezitters toch niet wordt
gevoeld. Tot nog toe waren de
eigenaren van een vaste ligplaats
vrijgesteld van BTW-betaling. Die
18 komt dan ook hard aan en het
betekent voor velen dat zij hun
bootje van de hand moeten doen",
aldus de heer Brouwer
Even een paar cijfers. Een HISWA-
onderzoek in 1975 wees uit dat
slechts 4 van de bootbezitters als
welgesteld kon worden aangemerkt.
Verreweg de meerderheid, namelijk
ruim 70 verdiende in dat jaar
minder dan dertig duizend gulden
per jaar en kan derhalve nauwelijks
als „rijke stinkerd" worden
aangemerkt. De resterende 26 van
de booteigenaren verdiende een
inkomen tussen de dertig en
vijfenvijftig duizend gulden dat jaar.
Concentraties
Zuid-Holland telt ongeveer
negenentwintig duizend
pleziervaartuigen. De meeste
daarvan hebben een ligplaats in de
omgeving van de Braassemmermeer,
de Kagerplassen en de Nieuwkoopse
Plassen. In de gemeente Nieuwkoop
alleen al liggen zo'n kleine drie
duizend plezierjachten, in Alkemade
circa vijfentwintighonderd en in
Warmond eenzelfde aantal. „In deze
bootconcentraties zullen dan ook de
zwaarste klappen vallen. De lokaties
zijn zeer in trek. Voor iedere
ligplaats staat men hier in de rij.
Kan een booteigenaar de liggelden
dus niet meer opbrengen dan staan
er tien anderen klaar om zijn plaats
in te nemen. Dus ondanks de steeds
zwaarder wordende last worden de
jachtwerfeigenaren er zelf niet
slechter van", aldus de heer
Brouwer, die stelt dat de drempel
naar de watersport hoger en hoger
dreigt te worden. „En dan te
bedenken dat juist de mensen op
bijvoorbeeld een flat of in een huis
zonder tuintje hun recreatie in de
watersport zoeken. Het is jammer,
maar je kunt niet anders dan
constateren dat het die mensen
onmogelijk wordt gemaakt 'er op uit
te trekken'", aldus de heer Brouwer.
Dit jaar lijkt een zuur jaar te worden
voor de watersporters. Behalve de
inmiddels ingevoerde BTW-heffing -
die overigens zowel voor de zomer-
als voor de winterstalling geldt - is
er ook sprake van het invoeren van
een vaarbelasting, een nautische
variant op de overbekende
wegenbelasting. En ook aan het rein
houden van het milieu moet menig
watersporter als driftig meebetalen.
Logisch
Volgens woordvoerder Van
Duivenvoorde van het ministerie
van Financiën is de invoering van
de BTW-heffing op bootligplaatsen
niet zozeer een „strafmaatregel",
maar meer een logisch gevolg van de
ontwikkelingen. „De verhuur van
onroerend goed is in ons land lange
tijd vrij van BTW-heffingen
geweest. In het buitenland was dat
niet het geval. Dus kon Nederland in
het kader van de Europese uniforme
richtlijnen niet achterblijven". Maar
dat was niet de enige reden. „Op te
verhuren parkeerplaatsen voor
auto's wordt ook al 18 BTW
geheven. Het zou niet fair zijn
tegenover de automobilisten om niet
een lijn te trekken met de
booteigenaren. Overigens is de
heffing voor ligplaatsen alleen maar
nieuw voor de zogeheten vaste
plaatsen. Op de losse plaatsen wordt
ook al lang een BTW-tarief
toegepast", aldus de heer Van
Duivenvoorde.
Gevrijwaard voor de financiële
lastentoename blijven die
watersporters die in een
veremgingsjachthaven liggen. „Die
kunnen ontheffing van BTW
aanvragen", aldus de heer Van
Duivenvoorde. „Hiervoor gelden
namelijk dezelfde normen als voor
andere verenigingen. Alleen wordt
bij de toekenning van de ontheffing
wel duidelijk bezien of het ook een
'echte' vereniging is en niet zomaar
een truc om de BTW te ontduiken.
Zo'n vereniging moet bijvoorbeeld
aantoonbaar bijeenkomsten en
voorlichtingsavonden houden."
Verontrusting
Maar ondanks alle logische
verklaringen en mogelijke
vrijstellingen is de gemiddelde
watersporter er niet geruster op
geworden. Want behalve de BTW
kregen de jachtwerfeigenaren begin
dit jaar ook nog eens toestemming
om hun tarieven met 4, 6 of 8 te
verhogen. De BTW en de
tariefsverhoging betekenen op een
gemiddelde prijs van een ldigplaats
van zo'n duizend gulden al snel een
lastenverzwaring van minstens 250
gulden. „Er is duidelijk weer een
nieuwe kip met gouden eieren
gevonden'menen de getroffen
watersporters. „Alleen zijn ze ook nu
al weer hard op weg het beest te
slachten."
De eerste baas. een alleenstaande,
kreeg werk en de hond had de gehele
dag ket huis voor hemzelf. Op 17 april
'79 werd Joey het asiel binnengebracht,
maar het duurde allemaal niet zo lang
voor hem want. op 1 mei diende zich
de nieuwe baas aan, of beter gezegd
een bazin, een aan de Leidse Uiterste
gracht wonende dame. Maar ook dat
was van korte duur. Nog geen twee
maanden later belde de vrouw het asiel
op met de mededeling dat ze ging ver
huizen en of Tiele. de beheerder van
het asiel. Joey gelijk weer wilde plaat
sen omdat ze de hond niet mee kon ne
men naar haar nieuwe adres.
Joey zit nu dus weer in het asiel en
heeft het ondanks de goede verzorging
niet naar zijn zin. Joey^verlangt naar
een nieuwe baas. Het is een beetje een
onderdanige hond die erg goed met
kinderen overweg kan. Daarentegen
heeft hij het niet zo op katten begre
pen. Als Joey de kans krijgt dan gaat
hij er achteraan.
Wat de meeste honden een verschrik
king vinden, een rit met de auto. is
voor Joey een welkome afwisseling.
Lekker met z'n hoofd voor het raam
geniet Joey. De baas voor Joey, 65 cen
timeter schofthoogte, moet eigenlijk
een beetje ruimte hebben om de hond
wat te laten spelen. Een tuintje of een
klein plaatsje achter het huis zou al ge
noeg zijn voor Joey. Overigens kan hij
gerust op de benedenverdieping passen
als de baas of baiin boven bezig is; Joey
is namelijk erg waaks en vervangt
graag de deurbel.
Joey zal vooral in het begin een beetje
aandacht moeten hebben om te begnj-
tpen dat hij bij het gezin of de alleen
staande wordt gewaardeerd
Bruno
Bruno had een overweldigend succes
Na de plaatsing in de rubriek van vori
ge week heeft de telefoon bij Wil Tiele
de asielhouder, niet meer stil gestaan
Bruno is vertrokken naar een gezin m
Noordwijkerhout. Vele mensen rea
geerden erg teleurgesteld over het feit
dat Bruno al vertrokken was. Eindelijk
heeft deze hond de erkenning gekregen
waar "hij recht op had.
Hij' kwispelt met zijn staart, Joey is
met z'n vier jaar nog niet bejaard.
Een prachtige Duitse herder deze
week, die in tegenstelling van wat
men doorgaans van dit soort honden
denkt, erg lief is. Het heertje dat ge
kleed is in een glanzende zwarte
huid, met licht-beige op de bef, is erg
gesteld op een gezellig huisgezin.
Joey is het slachtoffer van mensen
die hem in huis hebben genomen
met het idee 'ik heb ook een herder'
maar ondertussen de hond voor het
grootste gedeelte van de dag alleen
lieten. Nu kan Joey wel in zijn een
tje een tijd in huis doorbrengen,
maar een hond heeft natuurlijk wel
behoefte aan gezelschap, aan Hef de.
