Richard Kiel ziet
het wel zitten als
vriendelijke Jaws
„Bianca-
bar"
de Poort
,,Een Leidse
School"
in galerie
4 Sergeant Pepper grote miskleun
Trefpunt voor alle
nationaliteiten
EN VERDER
Hel Groene Kerkje in Oegstgeest van A.J. van Driesten.
ter dam - Hoe gaat de
komst er uit zien voor
laws, de moordenaar met
t stalen gebit, die nu al
James Bond-films
ft mogen overleven In
„Moonraker" krijgt hij een
dein blond vriendinnetje
en eindigt tenslotte strij
dend aan de zijde van 007.
onverwoestbare Jaws,
die telkens weer ongeschon
den uit de puinhopen op
s'duikt, is niet meer de grie
zel, goed voor een paar ste
vige shockeffecten. Hij is
een goedige lobbes gewor-
die geen vlieg meer
kwaad zou doen, tenzij die
vlieg Bond lastig viel. De 2
meter 23 lange Richard
Kiel, die met zijn stalen
prothese als Jaws furore
maakte, ziet die toekomst
niet somber in. „Toen net
kleinzoontje van regisseur
Lewis Gilbert vroeg of
Jaws de volgende keer niet
eens een „goede" rol kon
krijgen, heeft het de scena
rioschrijvers heel wat
hoofdbrekens gekost. Ze
zullen er nu ook wel iets
op weten te verzinnen. Ten-
cintto «ie» iedere James
maanden van
Kiel ziet het hele-
zitten in de James
vooral nu hij
maar wordt af-
als de reusachti-
levensgevaarlijke dom
mekracht. Datzelfde geldt
voor de Franse actrice
Blanche Ravelec, die als het
blonde meisje met de uile-
bril en de vlechtjes, wel een
van de vaste medewerksters
aan de Bond-films zal wor
den. Zoiets verzekert je een
jaarinkomen, dat je niet zo
gemakkelijk haalt met meer
„glamour"-rollen als het
boerinnetje in Pierre Ri-'
chard's „Haastige spoed is
zelden goed."
De bijna veertigjarige Kiel
neemt zijn filmcarrière zeer
serieus. Naar het scheen ge
doemd om domme kracht
patsers-rolletjes te spelen in
films als „Silver streak ex
press" en Robert Aldrich's
„The mean machine", ziet
hij dank zij Jaws de aan
biedingen binnenstromen.
Maar hij kijkt wel goed uit,
dat het geen goedkope imi
taties zijn van de figuur uit
de 'Bond-series. Ook heeft
hij een scenario geschreven,
maar daar is door de opna
men van „Moonraker" ver
der niets uit voort gekomen.
„Ik wil ook eigenlijk geen
scenarioschrijver zijn. Het
is leuker om zo nu en dan
iemand anders een idee toe
te spelen."
Richard Kiel is er zich van
bewust dat zijn postuur
grote beperkingen oplegt
aan de rollen, die hij kan
spelen. „Lewis Gilbert buit
voor de Bopd-films njijn
lengte zoveel mogelijk uit,
Het stalen gebit van Jaws verricht ook uitstekende diens'ten bij
openen van een fles Bollinger-champagne.
bijvoorbeeld door de came
ra erg laag te plaatsen. In
„Force ten from Navarone"
van Guy Hamilton was ik
echter alleen maar een gro
te partisanenleider."
Ook al is de voorraad boek
titels van de Ian Fleming-
reeks uitgeput, er zijn nog
een aantal korte verhalen
met Bond als hoofdfiguur.
„For your eyes only" is er
een van en stond eigenlijk
al op de agenda, toen men
toch maar besloot „Moonra
ker" te verfilmen. Kiel
maakt zich geen zorgen, de
scenarioschrijvers zullen er
wel een rol voor Jaws en
zijn vriendinnetje inschrij
ven.
„Lewis Gilbert is een gewel
dig regisseur voor dit soort
films. Hij staat open voor
allerlei ideeën en bezit de
gave om de laconieke, dro
ge humor van Roger Moore
volledig uit te buiten. Roger
is een geweldige collega,
zonder ster-allures en met
een hart dat groter is dan
zijn ego. Hij gunt een te
genspeler ook wel een reac
tie uit de zaal."
Kiel's enige bezwaar tegen
de Bond-films - en diezelfde
klacht hoorden wij ook uit
de mond van Roger Moore
- is wel dat ze steeds op
vergezochte lokaties worden
opgenomen. „Het is prach
tig als je van reizen houdt,
maar je bent wel maanden
lang van huis. Mijn vrouw
vindt het maar niets. Ze is
nu - net als na de vorige
Bond-film - in verwachting
en heeft me al gezegd, dat
ik maar eens op moet hou
den met de rol van Jaws."
Richard Kiel, in een slecht
zittend streepjescostuum -
zelfs voor een maatkleerma-
ker is er blijkbaar geen eer
aan hem te behalen -
spreekt met een rustige,
donkere stem waardoor je
het eigenlijk jammer vindt,
dat hij als Jaws alleen
maar een grommend geluid
maakt Hij beweegt zich
met zijn kolossale lichaam
nogal traag en de Bond
films moeten hem een enor
me fisieke inspanning kos
ten. „Veel wordt ook door
stuntmannen gedaan, zoals
het gevecht op het dak van
de berglift." verraadt hij.
Gilbert wilde zelfs dat zij
het voor alle zekerheid nog
eens overdeden. Zekerheid?
Mij zou je er nooit voor
kunnen porren. Bovendien
heb ik hoogtevrees." Wat
ons lastig lijkt als je met je
2 meter 23 even wil kijken
of je schoenveters vast zit
ten.
MILO
Sedert de grote grammofoonplatenmaat
schappijen bezit hebben genomen van de
kwijnende Amerikaanse filmstudio's, vol
trekt zich het proces dat eerst een lp op
01 de markt wordt gebracht, waarna men
dan ook nog eens bij succes beelden
gaat zoeken bij de muziek om via een
- film wat extra inkomsten te boeken.
"Bij dit soort gelegenheidsprodukten is de
geluidsweergave langzamerhand belangrij
ker geworden dan het geprojecteerde
beeld en vandaar dat er meer gesleuteld
wordt aan het eerstgenoemde onderdeel
dan dat men zich om een verkoopbaar
verhaal bekommert.
Peter Frampton en The Bee Gees, gehol-
!!c pen door een aantal visuele grappen van
de cameraman, kunnen nog zo hun best
doen, zelfs het met dichte ogen beluisteren
van de soundtrack roept weemoedige her
inneringen op aan een van de meest po-
Camera: Sergeant Pepper Lonely
hearts club band (a.l.) met Peter
Frampton en The Bee Gees. Regie:
Michael Schulz.
pulaire lp's die de Beatles ooit gemaakt
hebben.
Een pijlijke miskleun, die niets met film
of filmmusical meerte maken heeft en
waarbij je je alleen maar ongeacht je
leeftijd kunt afvragen: waar gaat het
bioscoopbedrijf naar toe?
Waarmee we geen kwaad woord willen
zeggen over het Dolby-systeem, dat
mits verstandig toegepast een film die
daarvoor gemaakt is, een extra dimensie
kan verschaffen. Maar wordt dan meteen
iedere vorm van verhaal overbodig?
MILO
„Bianca-bar",
Beestenmarkt 4, Leiden,
Open: zes dagen in de week van
's morgens elf uur tot de
gebruikelijke sluitingstijden van een
of twee uur na middernacht
Snacks: stukjes kaas, leverworst,
balletje gehakt en pinda's.
door Peter
Han Vreeswijk achter de tap van de „Bianca-bar". Aan de toog zit zijn
rechterhand en privé-secretaris „de Vogel".
De „Bianca-bar" is een ontmoetingsplaats
voor alle nationaliteiten. In de anderhalf
jaar dat dit café van Irampa-bar in Bian
ca-bar werd omgedoopt, heeft deze zaak
zijn gastvrije opvattingen onomstotelijk
kunnen bewijzen. Dat is allemaal vanzelf
gegaan", zegt kastelein Han Vreeswijk, nu
de periode van inwerken en verkennen al
weer een tijdje achter de rug ligt. „In het
begin was het een duister cafeetje. Ik heb
heel wat moeten verbouwen om hier licht
in te krijgen. Mijn klanten kunnen elkaar
wat dat aangaat nu recht in de ogen zien.
In deze zaak wordt geen enkel onder
scheid gemaakt tussen zwart, blauw,
groen of rood. Turken, Marokkanen, Itali
anen en Spanjaarden zijn hier net zo goed
welkom als Hollanders. Er wordt absoluut
niet gediscrimineerd. Waar het op aan
komt, is dat de mensen bij lekker rustige
muziek een glaasje kunnen drinken en
daarbij een praatje maken. Nou en daar
hoeft niemand zich zorgen over te maken,
want je valt hier altijd direct midden in
een gesprek en je hebt zo een borrel voor
je neus staan".
Rechterhand
Zijn rechterhand, de „Vogel" (een bijnaam
verleend vanwege het feit dat hij overal
zijn vlerken uitslaat), valt hem hierin bij.
De Vogel heeft als stamgast bij alle klan
ten een vertrouwenspositie verworven. Hij
kent de stad en zijn bewoners van haver
tot gort Hij is min of meer de raadsman
en de privé-secretaris van de „Bianca-
bar". Over Han Vreeswijk weet hij niets
dan lof te vermelden. „Een betere kaste
lein kun je niet vinden. Hij staat altijd
voor je klaar. Hij zou je nooit om je geld
uitbenen, wat in de horeca nog wel eens
voorkomt. Als er iemand op een onbe
waakt ogenblik met geld begint te smijten,
dan roept Han zo'n man tot de orde en
De kastelein moet veel begrip
hebben en met mensen
kunnen omgaan, een
goedmoedige autoriteit, met
een geheugen voor namen,
gezichten en kleine
bijzonderheden.
J. Dumazier en A. Suffert,
1962.
neemt hem tegen zichzelf in bescherming".
Terwijl Vreeswijk op zijn beurt over zijn
dynamische stamgast het volgende zegt:
„A/s een klant in de problemen zit of hij
wil ergens over geadviseerd worden, dan
zeg ik, ga maar naar de Vogel toe, die
met dat blauwe jasje, hij kan je zeker hel
pen".
Han Vreeswijk, geboren Utrechtenaar, zit
nu zo'n 22 jaar in de horeca. Hij heeft dit
bedrijf vanuit alle facetten leren kennen.
Zo was hij barkeeper in verschillende za
ken in Noordwijk (het Zeepaardje en het
Casino) en in Oegstgeest (de Gouden Lan-
taem) voordat hij zijn definitieve intrek
nam in de voormalige Irampa-bar. Een
café dat in de jaren zestig, onder de
naam van Shoes-bar, het muziekcafé van
Leiden was en waar de destijds bekende
popgroep de Shoes onder leiding van
Theo van Es furore maakte.
De klanten van de Bianca-bar gaan met
elkaar om alsof het een grote familie is.
.Het zijn harde werkers en eerlijke gas
ten. Ze zijn allemaal erg behulpzaam voor
elkaar. Niemand voelt zich hier buitenge
sloten", aldus de Vogel. Een Marokkaan
aan de bar, die hem dat hoort zeggen, be
vestigt zijn pleidooi en stelt dat hij in dit
café zijn stekje zonder meer heeft gevon-
LIDO I Moonraker (12) Het uitbrengen van dit nieuwste avontuur
van geheim agent 007, James Bond, vlak voor de grote vakanties, is
ongetwijfeld een schot in de roos. Thuisblijvers kunnen genieten van
de verrichtingen van de niet meer zo piepjonge held, wederom druk
in de slag met de reus met de stalen tanden (zie elders op deze pa
gina), wulpse vriendinnetjes en een levensgevaarlijke anaconda. Lan
ge rijen cinefielen verdrongen zich de afgelopen week om een kaar
tje te bemachtigen (tweede week).
LUXOR Convoy van de angst (16) Oppervlakkige nieuwe versie
van Henri-George Clouzot's „Loon van de angst" uit 1953. Regisseur
William Friedkin heeft het verhaal van vier in de Zuidamerikaanse
rimboe gestrande avonturiers, die een lading nirogylcerine naar een
brandende oliebron moeten vervoeren mooier willen maken, wat de
inhoudelijke kwaliteit niet ten goede komt (tweede week).
LIDO II Martijn en de magiër (a.1.) Nieuwste Nederlandse jeugd
film met veel bekende acteurs en actrices (matinee, derde week);
The deer hunter (16) Robert de Niro en John Savage in een aangrij
pende film, waarin de Verenigde Staten van nu hun frustraties over
de oorlog in Vietnam afreageren (vijftiende week).
LIDO III Tom and Jerry (al.) Het bekende tekenfilmduo dat de
uitdrukking „leven als kat en muis" op overtuigende wijze gestalte
geeft (matinee, derde week); Animal House (a.l.) Dolle komedie over
een zich doorgaans keurig netjes gedragende student, die de bloe
metjes eens flink buiten zet (vijftiende week).
STUDIO 50 jaar Mickey Mouse (a.l.) Speciaal aan de eerste zin
gende en dansende tekenfilmfiguur die dit jaar Abraham ziet, opge
dragen feestprogramma (matinee, derde week); Waterschapaheuvel
LEIDEN Galerie de Poort ligt besloten in
de schoonheid van de Leidse binnenstad. De
in de schaduw van de Pieterskerk gelegen
galerie, ademt een bijzonder rustgevende
sfeer. Het werk dat Anton Klein, de galerie
houder, exposeert, is dan ook geen Karei Ap
pel met verfsmijtwerk, geen onherkenbare
vormen. Het grootste deel van de expositie
wordt in beslag genomen door 'oude' mees
ters van 'een Leidse School', die hun liefde
voor het landschap aan het doek toever
trouwden.
De meeste werken kan men vangen onder de naam 'een
Leidse School'. Een groep Leidse impressionisten rond de
eeuwwisseling die thuishoren in de nabloei van de 'Haag
se School'. De 'Haagse School' periode duurde van 1860
tot 1900. Impressionisme betekent in het kort dat de
schilder de impressie, de indruk, die hij van de natuur
ontving direct weergeeft op het doek. Impressionisme
dankt zijn naam aan een landschap dat Claude Monet
onder de titel 'Impression'in 1874 exposeerde.
Voornaamste vertegenwoordigers van 'een Leidse School'
zijn Van der Nat, Van Driesten, Van der Windt en Floris
Verster. Van de eerst drie hangen werken in galerie de
Poort
Chris van der Windt die leefde van 1877 tot 1952 heeft
zich het schilderen zelf aangeleerd. In zijn schilderijen
werkt hij voornamelijk met wat sombere kleuren. Als
echte vertegenwoordiger van 'een Leidse School' zijn het
werk van deze schilder voornamelijk landschappen en
stillevens. In de galerie hangt echter een werk van deze
schilder (tegen de achterwand) van een konijnenhok. Een
subliem werkje. Buiten dit schilderijtje hangen er nog en
kele meesterstukken van zijn hand. Onder meer een wa
terpartij; een gezicht op de Kaag bij avond. Enkele etsen
van zijn hand zijn er ook te bewonderen.
A.J. van Driesten, een kunstenaar bij uitstek, leefde van
1878 tot 1969. Van deze schilder hangt het zeer mooi op
gezette werk 'Groene kerkje in Oegstgeest'. Het werk
trekt behalve door de compositie, de aandacht door de
bijzondere lichtval door het wolkendek. Het werk is
waarschijnlijk zo rond 1920geschilderd.
Een schilder die goed vertegenwoordigd is bij galerie de
Poort is de schilder Piet Herfst, geboren in 1911 en leer
ling van A.J. van Driesten. Piet Herfst heeft in de galerie
een groot aantal bloemstillevens hangen. In de hal van
de galerie staat een van de grotere werken. Een vaas
met verdorde bladertakken in herfstkleuren. Een mooi ef
fect in zijn werk geeft de techniek van Piet Herfst die de
ondergrond van zijn schilderij een bad geeft zodat de
kleuren in elkaar overlopen.
In de hal zijn ook de tekeningen van Jan Gupstra te be
wonderen. Deze tekeningen, van de in zijn vrije tijd teke
nende econoom, hebben een uitzonderlijke kwaliteit De
tekeningen zijn uitgevoerd in zwart-wit. De meeste wer
ken zijn gemaakt in Frankrijk.
Eén van de 'jongste' werken in de galerie komt uit het
werk van Leny Noyen. De 41-jarige lerares bij het Ars
'Aemulea Naturea, het Leids schilder- en tekengenoot
schap. Zij schildert hoofdzakelijk portretten en figuren.
Het charmante werk voorstellende een kind met een ko
nijn, gemaakt in 1979, is doorzichtig' van kleur. De wer
ken hebben een soort 'waas' over zich. Dit geldt in het
bijzonder voor het werk dat het van der Werffpark voor
stelt. Het schijnbaar vluchtig werken met vrij ruwe pen
seelstreken geeft aan dit werk een extra dimensie.
Enkele werken van de galeriehouder Anton Klein zijn
ook te bezichtigen. Vooral het werk boven de deur die
toegang geeft tot de zaal is fraai door hem geschilderd.
De koele kleur groen geeft het schilderijtje een prachtig
lichteffekt
Verder hangen er in de galerie werken van Henk van
der Ende, een zeer knap schilder in de trend van de
'Haagse School', die in 1908 is geboren. Anton Klein
krijgt les van deze meester. Ludolf Berkemeier met een
knap duingezicht en leuk is het om de ets te bekijken
van Karl Rosin van de Herensteeg waar galerie de Poort
is gevestigd op nummer 11. De galerie is open van
woensdag tot zaterdag tussen een en vijf uur en zondag
van een tot vier uur.
(a.1.) Ontroerende tekenfilm over een aantal konijnen dat zijn ge
boortestreek verlaat op zoek naar meer leefruimte. Naar de gelijkna
mige roman van Richard Adams (reprise, zesde week).
TRIANON Poppey festival (al) Negentig minuten kijkplezier
voor de vakantiehoudende jeugd met het spinazie-etende en daar
door ijzersterke matroosje (matinee, eerste week); De schorpioen
prikt raak (12) Vrolijke sexfilm (eerste week).
REX De memoires van een porno prins (16) Zwak porno-product
EUROCINEMA I en II (Alphen aan den Rijn) Moonraker (12) Zie
Lido I (tweede week).
EUROCINEMA III (Alphen aan den Rijn) Pas op of we slaan
erop (al) Het Trinity-duo is altijd goed voor veel vertier (eerste
week).
EUROCINEMA IV (Alpen aan den Rijn) Wie niet weg Is, is ge
zien (al) Gezellige vakantiefilm voor jong en oud (eerste week).
"V-
Een portret van Leny Noyen.
LEIDSE COURANT