Richard Kiel ziet het wel zitten als vriendelijke Jaws „Bianca- bar" de Poort ,,Een Leidse School" in galerie 4 Sergeant Pepper grote miskleun Trefpunt voor alle nationaliteiten EN VERDER Hel Groene Kerkje in Oegstgeest van A.J. van Driesten. ter dam - Hoe gaat de komst er uit zien voor laws, de moordenaar met t stalen gebit, die nu al James Bond-films ft mogen overleven In „Moonraker" krijgt hij een dein blond vriendinnetje en eindigt tenslotte strij dend aan de zijde van 007. onverwoestbare Jaws, die telkens weer ongeschon den uit de puinhopen op s'duikt, is niet meer de grie zel, goed voor een paar ste vige shockeffecten. Hij is een goedige lobbes gewor- die geen vlieg meer kwaad zou doen, tenzij die vlieg Bond lastig viel. De 2 meter 23 lange Richard Kiel, die met zijn stalen prothese als Jaws furore maakte, ziet die toekomst niet somber in. „Toen net kleinzoontje van regisseur Lewis Gilbert vroeg of Jaws de volgende keer niet eens een „goede" rol kon krijgen, heeft het de scena rioschrijvers heel wat hoofdbrekens gekost. Ze zullen er nu ook wel iets op weten te verzinnen. Ten- cintto «ie» iedere James maanden van Kiel ziet het hele- zitten in de James vooral nu hij maar wordt af- als de reusachti- levensgevaarlijke dom mekracht. Datzelfde geldt voor de Franse actrice Blanche Ravelec, die als het blonde meisje met de uile- bril en de vlechtjes, wel een van de vaste medewerksters aan de Bond-films zal wor den. Zoiets verzekert je een jaarinkomen, dat je niet zo gemakkelijk haalt met meer „glamour"-rollen als het boerinnetje in Pierre Ri-' chard's „Haastige spoed is zelden goed." De bijna veertigjarige Kiel neemt zijn filmcarrière zeer serieus. Naar het scheen ge doemd om domme kracht patsers-rolletjes te spelen in films als „Silver streak ex press" en Robert Aldrich's „The mean machine", ziet hij dank zij Jaws de aan biedingen binnenstromen. Maar hij kijkt wel goed uit, dat het geen goedkope imi taties zijn van de figuur uit de 'Bond-series. Ook heeft hij een scenario geschreven, maar daar is door de opna men van „Moonraker" ver der niets uit voort gekomen. „Ik wil ook eigenlijk geen scenarioschrijver zijn. Het is leuker om zo nu en dan iemand anders een idee toe te spelen." Richard Kiel is er zich van bewust dat zijn postuur grote beperkingen oplegt aan de rollen, die hij kan spelen. „Lewis Gilbert buit voor de Bopd-films njijn lengte zoveel mogelijk uit, Het stalen gebit van Jaws verricht ook uitstekende diens'ten bij openen van een fles Bollinger-champagne. bijvoorbeeld door de came ra erg laag te plaatsen. In „Force ten from Navarone" van Guy Hamilton was ik echter alleen maar een gro te partisanenleider." Ook al is de voorraad boek titels van de Ian Fleming- reeks uitgeput, er zijn nog een aantal korte verhalen met Bond als hoofdfiguur. „For your eyes only" is er een van en stond eigenlijk al op de agenda, toen men toch maar besloot „Moonra ker" te verfilmen. Kiel maakt zich geen zorgen, de scenarioschrijvers zullen er wel een rol voor Jaws en zijn vriendinnetje inschrij ven. „Lewis Gilbert is een gewel dig regisseur voor dit soort films. Hij staat open voor allerlei ideeën en bezit de gave om de laconieke, dro ge humor van Roger Moore volledig uit te buiten. Roger is een geweldige collega, zonder ster-allures en met een hart dat groter is dan zijn ego. Hij gunt een te genspeler ook wel een reac tie uit de zaal." Kiel's enige bezwaar tegen de Bond-films - en diezelfde klacht hoorden wij ook uit de mond van Roger Moore - is wel dat ze steeds op vergezochte lokaties worden opgenomen. „Het is prach tig als je van reizen houdt, maar je bent wel maanden lang van huis. Mijn vrouw vindt het maar niets. Ze is nu - net als na de vorige Bond-film - in verwachting en heeft me al gezegd, dat ik maar eens op moet hou den met de rol van Jaws." Richard Kiel, in een slecht zittend streepjescostuum - zelfs voor een maatkleerma- ker is er blijkbaar geen eer aan hem te behalen - spreekt met een rustige, donkere stem waardoor je het eigenlijk jammer vindt, dat hij als Jaws alleen maar een grommend geluid maakt Hij beweegt zich met zijn kolossale lichaam nogal traag en de Bond films moeten hem een enor me fisieke inspanning kos ten. „Veel wordt ook door stuntmannen gedaan, zoals het gevecht op het dak van de berglift." verraadt hij. Gilbert wilde zelfs dat zij het voor alle zekerheid nog eens overdeden. Zekerheid? Mij zou je er nooit voor kunnen porren. Bovendien heb ik hoogtevrees." Wat ons lastig lijkt als je met je 2 meter 23 even wil kijken of je schoenveters vast zit ten. MILO Sedert de grote grammofoonplatenmaat schappijen bezit hebben genomen van de kwijnende Amerikaanse filmstudio's, vol trekt zich het proces dat eerst een lp op 01 de markt wordt gebracht, waarna men dan ook nog eens bij succes beelden gaat zoeken bij de muziek om via een - film wat extra inkomsten te boeken. "Bij dit soort gelegenheidsprodukten is de geluidsweergave langzamerhand belangrij ker geworden dan het geprojecteerde beeld en vandaar dat er meer gesleuteld wordt aan het eerstgenoemde onderdeel dan dat men zich om een verkoopbaar verhaal bekommert. Peter Frampton en The Bee Gees, gehol- !!c pen door een aantal visuele grappen van de cameraman, kunnen nog zo hun best doen, zelfs het met dichte ogen beluisteren van de soundtrack roept weemoedige her inneringen op aan een van de meest po- Camera: Sergeant Pepper Lonely hearts club band (a.l.) met Peter Frampton en The Bee Gees. Regie: Michael Schulz. pulaire lp's die de Beatles ooit gemaakt hebben. Een pijlijke miskleun, die niets met film of filmmusical meerte maken heeft en waarbij je je alleen maar ongeacht je leeftijd kunt afvragen: waar gaat het bioscoopbedrijf naar toe? Waarmee we geen kwaad woord willen zeggen over het Dolby-systeem, dat mits verstandig toegepast een film die daarvoor gemaakt is, een extra dimensie kan verschaffen. Maar wordt dan meteen iedere vorm van verhaal overbodig? MILO „Bianca-bar", Beestenmarkt 4, Leiden, Open: zes dagen in de week van 's morgens elf uur tot de gebruikelijke sluitingstijden van een of twee uur na middernacht Snacks: stukjes kaas, leverworst, balletje gehakt en pinda's. door Peter Han Vreeswijk achter de tap van de „Bianca-bar". Aan de toog zit zijn rechterhand en privé-secretaris „de Vogel". De „Bianca-bar" is een ontmoetingsplaats voor alle nationaliteiten. In de anderhalf jaar dat dit café van Irampa-bar in Bian ca-bar werd omgedoopt, heeft deze zaak zijn gastvrije opvattingen onomstotelijk kunnen bewijzen. Dat is allemaal vanzelf gegaan", zegt kastelein Han Vreeswijk, nu de periode van inwerken en verkennen al weer een tijdje achter de rug ligt. „In het begin was het een duister cafeetje. Ik heb heel wat moeten verbouwen om hier licht in te krijgen. Mijn klanten kunnen elkaar wat dat aangaat nu recht in de ogen zien. In deze zaak wordt geen enkel onder scheid gemaakt tussen zwart, blauw, groen of rood. Turken, Marokkanen, Itali anen en Spanjaarden zijn hier net zo goed welkom als Hollanders. Er wordt absoluut niet gediscrimineerd. Waar het op aan komt, is dat de mensen bij lekker rustige muziek een glaasje kunnen drinken en daarbij een praatje maken. Nou en daar hoeft niemand zich zorgen over te maken, want je valt hier altijd direct midden in een gesprek en je hebt zo een borrel voor je neus staan". Rechterhand Zijn rechterhand, de „Vogel" (een bijnaam verleend vanwege het feit dat hij overal zijn vlerken uitslaat), valt hem hierin bij. De Vogel heeft als stamgast bij alle klan ten een vertrouwenspositie verworven. Hij kent de stad en zijn bewoners van haver tot gort Hij is min of meer de raadsman en de privé-secretaris van de „Bianca- bar". Over Han Vreeswijk weet hij niets dan lof te vermelden. „Een betere kaste lein kun je niet vinden. Hij staat altijd voor je klaar. Hij zou je nooit om je geld uitbenen, wat in de horeca nog wel eens voorkomt. Als er iemand op een onbe waakt ogenblik met geld begint te smijten, dan roept Han zo'n man tot de orde en De kastelein moet veel begrip hebben en met mensen kunnen omgaan, een goedmoedige autoriteit, met een geheugen voor namen, gezichten en kleine bijzonderheden. J. Dumazier en A. Suffert, 1962. neemt hem tegen zichzelf in bescherming". Terwijl Vreeswijk op zijn beurt over zijn dynamische stamgast het volgende zegt: „A/s een klant in de problemen zit of hij wil ergens over geadviseerd worden, dan zeg ik, ga maar naar de Vogel toe, die met dat blauwe jasje, hij kan je zeker hel pen". Han Vreeswijk, geboren Utrechtenaar, zit nu zo'n 22 jaar in de horeca. Hij heeft dit bedrijf vanuit alle facetten leren kennen. Zo was hij barkeeper in verschillende za ken in Noordwijk (het Zeepaardje en het Casino) en in Oegstgeest (de Gouden Lan- taem) voordat hij zijn definitieve intrek nam in de voormalige Irampa-bar. Een café dat in de jaren zestig, onder de naam van Shoes-bar, het muziekcafé van Leiden was en waar de destijds bekende popgroep de Shoes onder leiding van Theo van Es furore maakte. De klanten van de Bianca-bar gaan met elkaar om alsof het een grote familie is. .Het zijn harde werkers en eerlijke gas ten. Ze zijn allemaal erg behulpzaam voor elkaar. Niemand voelt zich hier buitenge sloten", aldus de Vogel. Een Marokkaan aan de bar, die hem dat hoort zeggen, be vestigt zijn pleidooi en stelt dat hij in dit café zijn stekje zonder meer heeft gevon- LIDO I Moonraker (12) Het uitbrengen van dit nieuwste avontuur van geheim agent 007, James Bond, vlak voor de grote vakanties, is ongetwijfeld een schot in de roos. Thuisblijvers kunnen genieten van de verrichtingen van de niet meer zo piepjonge held, wederom druk in de slag met de reus met de stalen tanden (zie elders op deze pa gina), wulpse vriendinnetjes en een levensgevaarlijke anaconda. Lan ge rijen cinefielen verdrongen zich de afgelopen week om een kaar tje te bemachtigen (tweede week). LUXOR Convoy van de angst (16) Oppervlakkige nieuwe versie van Henri-George Clouzot's „Loon van de angst" uit 1953. Regisseur William Friedkin heeft het verhaal van vier in de Zuidamerikaanse rimboe gestrande avonturiers, die een lading nirogylcerine naar een brandende oliebron moeten vervoeren mooier willen maken, wat de inhoudelijke kwaliteit niet ten goede komt (tweede week). LIDO II Martijn en de magiër (a.1.) Nieuwste Nederlandse jeugd film met veel bekende acteurs en actrices (matinee, derde week); The deer hunter (16) Robert de Niro en John Savage in een aangrij pende film, waarin de Verenigde Staten van nu hun frustraties over de oorlog in Vietnam afreageren (vijftiende week). LIDO III Tom and Jerry (al.) Het bekende tekenfilmduo dat de uitdrukking „leven als kat en muis" op overtuigende wijze gestalte geeft (matinee, derde week); Animal House (a.l.) Dolle komedie over een zich doorgaans keurig netjes gedragende student, die de bloe metjes eens flink buiten zet (vijftiende week). STUDIO 50 jaar Mickey Mouse (a.l.) Speciaal aan de eerste zin gende en dansende tekenfilmfiguur die dit jaar Abraham ziet, opge dragen feestprogramma (matinee, derde week); Waterschapaheuvel LEIDEN Galerie de Poort ligt besloten in de schoonheid van de Leidse binnenstad. De in de schaduw van de Pieterskerk gelegen galerie, ademt een bijzonder rustgevende sfeer. Het werk dat Anton Klein, de galerie houder, exposeert, is dan ook geen Karei Ap pel met verfsmijtwerk, geen onherkenbare vormen. Het grootste deel van de expositie wordt in beslag genomen door 'oude' mees ters van 'een Leidse School', die hun liefde voor het landschap aan het doek toever trouwden. De meeste werken kan men vangen onder de naam 'een Leidse School'. Een groep Leidse impressionisten rond de eeuwwisseling die thuishoren in de nabloei van de 'Haag se School'. De 'Haagse School' periode duurde van 1860 tot 1900. Impressionisme betekent in het kort dat de schilder de impressie, de indruk, die hij van de natuur ontving direct weergeeft op het doek. Impressionisme dankt zijn naam aan een landschap dat Claude Monet onder de titel 'Impression'in 1874 exposeerde. Voornaamste vertegenwoordigers van 'een Leidse School' zijn Van der Nat, Van Driesten, Van der Windt en Floris Verster. Van de eerst drie hangen werken in galerie de Poort Chris van der Windt die leefde van 1877 tot 1952 heeft zich het schilderen zelf aangeleerd. In zijn schilderijen werkt hij voornamelijk met wat sombere kleuren. Als echte vertegenwoordiger van 'een Leidse School' zijn het werk van deze schilder voornamelijk landschappen en stillevens. In de galerie hangt echter een werk van deze schilder (tegen de achterwand) van een konijnenhok. Een subliem werkje. Buiten dit schilderijtje hangen er nog en kele meesterstukken van zijn hand. Onder meer een wa terpartij; een gezicht op de Kaag bij avond. Enkele etsen van zijn hand zijn er ook te bewonderen. A.J. van Driesten, een kunstenaar bij uitstek, leefde van 1878 tot 1969. Van deze schilder hangt het zeer mooi op gezette werk 'Groene kerkje in Oegstgeest'. Het werk trekt behalve door de compositie, de aandacht door de bijzondere lichtval door het wolkendek. Het werk is waarschijnlijk zo rond 1920geschilderd. Een schilder die goed vertegenwoordigd is bij galerie de Poort is de schilder Piet Herfst, geboren in 1911 en leer ling van A.J. van Driesten. Piet Herfst heeft in de galerie een groot aantal bloemstillevens hangen. In de hal van de galerie staat een van de grotere werken. Een vaas met verdorde bladertakken in herfstkleuren. Een mooi ef fect in zijn werk geeft de techniek van Piet Herfst die de ondergrond van zijn schilderij een bad geeft zodat de kleuren in elkaar overlopen. In de hal zijn ook de tekeningen van Jan Gupstra te be wonderen. Deze tekeningen, van de in zijn vrije tijd teke nende econoom, hebben een uitzonderlijke kwaliteit De tekeningen zijn uitgevoerd in zwart-wit. De meeste wer ken zijn gemaakt in Frankrijk. Eén van de 'jongste' werken in de galerie komt uit het werk van Leny Noyen. De 41-jarige lerares bij het Ars 'Aemulea Naturea, het Leids schilder- en tekengenoot schap. Zij schildert hoofdzakelijk portretten en figuren. Het charmante werk voorstellende een kind met een ko nijn, gemaakt in 1979, is doorzichtig' van kleur. De wer ken hebben een soort 'waas' over zich. Dit geldt in het bijzonder voor het werk dat het van der Werffpark voor stelt. Het schijnbaar vluchtig werken met vrij ruwe pen seelstreken geeft aan dit werk een extra dimensie. Enkele werken van de galeriehouder Anton Klein zijn ook te bezichtigen. Vooral het werk boven de deur die toegang geeft tot de zaal is fraai door hem geschilderd. De koele kleur groen geeft het schilderijtje een prachtig lichteffekt Verder hangen er in de galerie werken van Henk van der Ende, een zeer knap schilder in de trend van de 'Haagse School', die in 1908 is geboren. Anton Klein krijgt les van deze meester. Ludolf Berkemeier met een knap duingezicht en leuk is het om de ets te bekijken van Karl Rosin van de Herensteeg waar galerie de Poort is gevestigd op nummer 11. De galerie is open van woensdag tot zaterdag tussen een en vijf uur en zondag van een tot vier uur. (a.1.) Ontroerende tekenfilm over een aantal konijnen dat zijn ge boortestreek verlaat op zoek naar meer leefruimte. Naar de gelijkna mige roman van Richard Adams (reprise, zesde week). TRIANON Poppey festival (al) Negentig minuten kijkplezier voor de vakantiehoudende jeugd met het spinazie-etende en daar door ijzersterke matroosje (matinee, eerste week); De schorpioen prikt raak (12) Vrolijke sexfilm (eerste week). REX De memoires van een porno prins (16) Zwak porno-product EUROCINEMA I en II (Alphen aan den Rijn) Moonraker (12) Zie Lido I (tweede week). EUROCINEMA III (Alphen aan den Rijn) Pas op of we slaan erop (al) Het Trinity-duo is altijd goed voor veel vertier (eerste week). EUROCINEMA IV (Alpen aan den Rijn) Wie niet weg Is, is ge zien (al) Gezellige vakantiefilm voor jong en oud (eerste week). "V- Een portret van Leny Noyen. LEIDSE COURANT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 7