Leidschendam doet oekje open over aar monumenten .obbes heeft de ruimte nodig mmm STAD/REGIO LEIDSE COURANT ZATERDAG 14 JUL11979 PAGINA 5 Toestand houtzaagmolen erbarmelijk" hervormde dorpskerk, ook wel Peperbus genoemd, is zonder twijfel het belangrijkste monument I>eidschendam Onder de ti tel ..Monumenten in Leid schendam" heeft het gemeen te een boekje uitgegeven over de circa 25 monumenten die door het ministerie van cul tuur, recreatie en maatschap- pelijk werk op de Monumen tenlijst zijn geplaatst. Op de lijst staan de kerk van de Nederlandse Hervormde Ge meente, de drie molens in de Driemanspolder en de hout zaagmolen „de Salamander" welke laatste enkele maan den geleden weliswaar op de Monumentenlijst is geplaatst maar die bij de foto in het boekje de vermelding krijgt „op sterven na dood". Verder het sluiswachtershuisje met de twee daarnaast staande lantaarns en een negental panden rondom de sluiswer- ken. Verspreid door Leid schendam tenslotte op de lijst Huize Rozenrust aan de Veursestraatweg, een vijftal boerderijen en twee boeren woningen. Nadat het door de afdeling voorlichting samen gestelde boekje is verschenen plaatste staatssecretaris Wal lis de Vries van CRM on langs bovendien nog de zg. Veurse Paal, een tweehon derd jaar oude grenspaal tus sen Voorburg en de voorma lige gemeente Veur, op de Monumentenlijst. De meeste monumenten be vinden zich in de omgeving van de sluis. Niet verwonder lijk omdat daar al eeuwen lang aktiviteiten plaatsvonden. Het sluiskantoor is met de lantaarns waarschijnlijk het jongste monument. Het da teert van 1888 terwijl het me rendeel van de omliggende panden in de achttiende eeuw is gebouwd. Op een inscrip tiesteen in de gevel van het sluiskantoor is de jongste ge schiedenis van de sluis te le zen: „In 1885 is de verbete ring van de Vaart tussen Rijn en Schie door de Staten van Zuid-Holland ondernomen. Hier, waar de naijver der ste den tot 1648 slechts een Over toom en daarna een Verlaat met doorvaartwijdte van 3.80 m. en doorvaarthoogte van 2.20 m. gedoogde, hebben zij deze sluis wijd 7 m. met be weegbare bruggen bevolen". Gezien de rijke historie van de sluis met eeuwenlang daarvoor een dam hebben burgemeester en wethouders op aandrang van de gemeen teraad CRM gevraagd de to tale omgeving tot beschermd dorpsgezicht te verklaren. Aan dit verzoek is echter (nog?) niet voldaan. De dam was een onderdeel van een dijk die de Graaf van Hol land omstreeks 1220 ter be scherming van Rijnland liet De drie molens in de Driemanspolder aanleggen. De dam waaraan Leidschendam haar naam ontleent was een breuk in de drukke vaarroute tussen Lei den en Delft die de jaren door tot veel ruzies, gevech ten en vernielingen heeft ge leid. Delft en Leiden hadden belang bij de „verlaten" die in de dam werden gemaakt maar Gouda en Dordrecht voelden zich hierdoor be dreigd omdat bijvoorbeeld Delft een geduchte concurrent dreigde te worden op han dels- en scheepvaartgebied. Peperbus Het voornaamste Leidschen- damse monument is echter ongetwijfeld de Dorpskerk, ook wel „Peperbus" genoemd, In 1696 in gebruik genomen nadat de veertig jaar daar voor gebouwde kerk „in een schriklijcke Brand" met 17 woonhuizen was ten onder ge gaan. De Leidse bouwmeester Jacobus Roman had opdracht gekregen de kerk te herbou wen wat hij, samen met de Haagse meestertimmerman Jan van Roijen, in drie jaar klaarde. Het is niet meer na te gaan in hoeverre Roman van het oorspronkelijke ont werp is afgeweken. Dominee Cornelius van der Linden, dit jaar precies driehonderd jaar geleden in zijn ambt beves tigd, zei bij de opening dat binnen „alles veel zierlijker en kostelijker is dan 't eerste" maar hij vond het jammer dat „dit laatste huis sig van buiten so wel niet vertoond dan 't eerste". De kerk is overigens in de loop der eeu wen steeds verder ontluisterd. De gebrandschilderde ramen werden vervangen door boo gramen met gewoon vensterg las en ongeveer honderd jaar geleden werd de prachtige ge beeldhouwde ingangspartij vervangen door een portaal. Toen de koepel, op oude prenten nog goed te zien, ou- derdomsverschijnselen ging vertonen werd ze afgebroken. In 1865, toen in Nederland ontelbaar veel oude gebouwen onder de slopershamer vielen omdat men geen begrippen had voor de schoonheid daar van, werden bij de afbraak van de koepel ook de muren verhoogd. In plaats van de koepel verscheen het nu be kende achtkantige tentdak met driehoekige frontons waarop een lantaarn met klok en uurwerk. In het Monumen- tenregister staat bij de ver melding van de kerk de toe voeging „in 1865 verminkt". Nog maar tien jaar geleden is de kerk tenslotte van binnen prachtig gerestaureerd. Grondzeiler Tussen de Stompwijkseweg en het Wilsveen, in de Drie manspolder, staan de alom bekende drie molens van het type grondzeiler die vanaf het gereedkomen, circa 300 jaar geleden, tot 1951 de polder hebben bemalen. De molen die het dichtst bij het Wils veen staat is echter in 1902 op de fundering van de enke le jaren daarvoor afgebrande molen herbouwd. Oorspronke lijk werd de Driemanspolder bemalen door tweemaal vier schepradmolens. De molens zijn wel bewoond maar door gaans niet meer in de wer king en eigendom van de pro vincie Zuid-Holland die de molens met subsidie van het rijk en de gemeente Leid schendam heeft gerestaureerd. Op de Monumentenlijst staan ze genoteerd als „achtkante watermolens van het Zuidhol landse type". Een van de wei nige overgebleven buitenhui zen aan de Vliet is Huize Ro zenrust dat eigendom is van de gemeente maar in erfpacht uitgegeven voor exploitatie van een restaurant. Het is in 1791 gebouwd door Christiaan Roos, kassier van de Bank van Lening in Den Haag, die het jaar daarvoor de toen aanwezige boerderij met koeien- en paardestallen, dorsvloer, schuren, een zo merhuis, een tuin en een boomgaard had gekocht. De villa die toen „Roosenrust" heette werd in de vorige eeuw nog bewoond door de toenmalige minister van justi tie, jhr. mr. Marinus Willem de Jonge van Campensnieuw- land. Na een verschil van me ning met koning Willem II bij de voorbereiding van de grondwet van 1848 nam hij ontslag. De toestand van de houtzaag molen „de Salamander" wordt in het Leidschendamse boekje „erbarmelijk" ge noemd, „het is helaas niet overdreven om van een bouw val te spreken". Eigenares van de molen is de N.V. Fijn houthandel en Zagerij J. Koerts die al tweemaal, in 1966 en in 1973, van CRM een sloopvergunning heeft gekre gen maar daarvan geen ge bruik heeft gemaakt en die nu verlopen is. In de gemeen teraad worden regelmatig, meestal bij de behandeling van de begroting enkele woorden van spijt gehoord dat de molen waarschijnlijk wordt afgebroken maar daar blijft het dan bij. Naast de molen, aan de Vliet, staat het pand Windlust dat door de heren Koerts wordt bewoond en dat in 1976 door CRM op een aanvullende lijst van Leidschendamse monumenten werd geplaatst. De gemeente heeft CRM daarna echter ge adviseerd het pand van de lijst of te voeren omdat het voor de bevolking niet zicht baar zou zijn en ingesloten ligt tussen industriële vestigin- og een beetje in gedachten over Rick, t hondje uit de rubriek van vorige eek dat nog geen nieuwe baas beeft vonden, sprong gistermorgen met een ia! de deur van het Nieuw Leids Die nasiel open en stormde een kolossale ind binnen. Met de poten op het scho- i overhemd stelde hij zich voor. Lob- s, een tien maanden oude mix van a 1- s wat groot is, zoals een dog, herder zovoort. Schofthoogte 75 centimeter \cognackleurigmet een witte bef. ibbes wil een baas die voor een geintje vinden is en hem de ruimte kan ge il om zijn energie kwijt te raken. Want et zijn tien maanden en zijn uitsteken- s gezondheid is de hond erg speels. an een balkonruimte heeft hij niet ge- eg, Lobbes verwacht dan ook van zijn euwe baas dat er een tuin is. Kieskeu- I 1 is hét heertje wel. Vooral in het kie- n van zijn vriendjes; geen 'allemans- A iend' dus. Doorgaans gereserveerd, moet de nieuwe baas, als hij door Lob bes wordt goedgekeurd, er rekening mee houden dat de hond erg waaks is en hierbij een geluid kan voortbrengen dat zelfs Marco Bakker in vèrlegenheid brengt. Eenmaal vertrouwd met de omvang van de hond, werd het duidelijk waarom hij de naam Lobbes draagt De ogen die een onmetelijke trouw uitstralen, hangen al gauw op „half elf' als hij is uitgeraasd. Ook volgt hij dan de elementaire com mando's als 'zit' en 'lig' op. Echt zo'n hond die in de middeleeuwen, in het kasteel van de koning, schalks zijn bot verdiende met het beschermen van de hofdames. Kleine kinderen zijn in de buurt van Lobbes niet al te veilig, het is voor hem een kleine moeite om hen on der de voet te lopen. Daarentegen is Lobbes zindelijk; dat kan ook niet an ders bij een ietwat arrogant type als hij is. Op weg naar buiten, voor de foto, vertel de Lobbes nog eens flink de waarheid aan een soortgenoot, die nu toch wel blij was dat hij achter gaas zat Wil Tiele wees, waarschijnlijk in dit verband, op het feit dat Lobbes niet kwijlt, wat ei genlijk gebruikelijk is voor dog-achtigen. Het lekkere weer bracht Lobbes in exta se en al gauw liep hij de aanwezige da meshonden in de buitenren te charme ren. Opmerkelijk is het dat Lobbes aan de lijn' voorbeeldig is. Niet dat gezeur dat je slechts in trim pak de hond kan uitlaten. Wat voor. bazen kunnen hier nu op rea geren. Eén ding is in ieder geval duide lijk, dat is het feit dat de baas overwicht moet hebben. Een grote baas voor een grote hond. De ruimte die Lobbes nodig heeft kan zich echt niet beperken tot en kele vierkante meters. Een tuintje waar de hond kan spelen is onontbeerlijk. De gene die de moeite neemt om aandacht en liefde te besteden aan Lobbes krijgt een hond uit duizenden. Lobbes bruist van energie. gen. Het uit omstreeks 1800 daterende gebouw is echter van de overzijde van de Vliet (en uiteraard vanaf het water) zeer goed te zien. Het is ech ter een bekend feit dat de Leidschendamse gemeente raad zich zeer weinig, zeg maar niets, gelegen Iaat lig gen aan het aanzicht van de Vliet. Staatssecretaris Wallis de Vries van CRM heeft Windlust op grond van de monumentale waarde onlangs echter toch aan de lijst toege voegd. Van de in het boekje vermel de boerderijen is Huize West bosch aan de Koningin Julia- naweg waarschijnlijk het meest bekend. De boerderij is van het in Zuid-Holland voor komende krukhuistype met onder de opkamer een melk kelder en een opslagkelder voor kaas. Boven het kelder venster schilderde men vroe ger vaak een kruis dat vol gens de overlevering diende om het „boze oog" (kwade in vloeden van buitenaf) te we ren zodat de melk in de kel der niet zou bederven. Voor het prachtige boerderijtje aan de Stompwijkseweg 13 staan enige geschoren linden die ook in het monumentenregis- ter zijn opgenomen. Aan de Veursestraatweg 217 staat verder nog een boerenwoning die nog in 1956 door de ge meenteraad, vanwege de ver vallen toestand, onbewoon baar werd verklaard. Het pand werd in 1959 gekocht door een Haagse ambtenares die het uit de eerste helft van de 17e eeuw daterende huis heeft laten restaureren. Vol gens „Monumenten in Leid schendam" is het nu een van de best uitziende monumenten van Leidschendam. Het boek je bevat verder een kleine uit eenzetting over Monumenten zorg, de Monumentenwet en de Monumentenlijst Achterin het boekje wordt tenslote de verwachting uitgesproken dat het raadhuis, een uit 1941 da terende schepping van archi tect A. J. Kropholler, als het de vijftigjarige leeftijd zal hebben bereikt door CRM eveneens op de monumenten lijst zal worden geplaatst. „Monumenten in Leidschen dam" is gratis verkrijgbaar op de afdeling voorlichting van de gemeente aan de Ro- zenlaan. Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek „Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond beschreven die in het asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan... tenzij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek beschreven honden zijn alle door hondenbezitters naar het asiel gebracht. Om uiteenlopende redenen, vaak begrijpelijk, maar soms ook volslagen onzinnig. De in „hond zoekt huis" beschre ven dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van ca. 60 gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres: Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 131670. Geopend di. t/m vr. 10.00-12.00 en 14.00-17.00 uur. Zaterdag van 10.00-12.00 en 14.00-16.00 uur. Zondag en maandag gesloten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 5