SIMON GOEDKOOPtpGEZELLIG Werkloosheid iets toegenomen Brugt Ruiter kan het in z'n eentje niet meer bolwerken na ruim 40 jaar VLeerjarenplan estauratie monumenten Ter Aar bouwt in Middellanden KAAG-EILAND VERLIEST Z'N ZEILMAKER Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen' tegen. Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel len wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar toestel 18 vragen. streek waar de strenge observantie zwarte kousen met zich bracht; het land van de oude rietsnijders en de wilgen zonder tal. „Ja, ik was 14 jaar. Het waren andere tijden dan nu, in die crisisjarenJe mocht blij zijn als je werk had. Je móest werken, tegenwoordig hoef je dat niet meer". Brugt Ruiter is niet blij als hij dit vertelt „Ik heb hier met vijf man personeel gewerkt Er zijn vijf naaimachines en die staan zowat leeg nu. Ik sneed het spul, dat op die machines in elkaar werd gezet. De laatste drie jaar moest ik alles alleen doen". Ruiter berust, er is toch niks meer aan te veranderen. „Negentig procent van de klanten moest ik wegsturen, er was geen lol meer aan. Als je personeel 't vak onder de knie heeft en ze kunnen het, zeggen ze: dag baas, en beginnen voor zichzelf. Jongelui die hier bij me boven komen zeggen niet: ik wil een vak leren, maar ze vragen: wat kan ik verdienen En ik In mijn tijd kreeg ik de eerste vier jaar een gulden zakgeld. Vandaag ben je aan het minimumloon gebonden. En dan zeg ik: sorry jongens, duik maar weer naar beneden. Het is een leuk vak, maar ik ben er niet rijk in geworden". De zeilmakerij waar Brugt mee kapt (een koper is al gevonden, maar de identiteit wordt verborgen gehouden) bestaat al zeker honderd jaar. Jan van Veen begon ermee, toen kwam Jacob Lemmerswaal en daarna meneer Yco de Vries ofwel Ko de Vries. Bij De Vries is Ruiter 18 jaar knecht geweest. „Twintig jaar geleden kófcht ik de zaak van hem", vertelt Brugt „Nu zit ik op m'n eentje, soms 120 uur per week om het werk klaar te krijgen. Het is niet zelden nachten doorwerken. Nou, daar heb ik geen zin meer in. De business is voorbij. Het is klussies afwerken. Ik heb een huisje gekocht in Ossenzijl. Daar ga ik nog een beetje het vak doen, niet opeens zomaar stilzitten. Wat hier staat, neem ik mee. Maar ik hoef me straks niet meer zo nodig druk te maken. Sinds vijf jaar ga ik met vakantie". Ossenzijl en Kaag-eiland, twee wereldjes die voor Ruiter naar elkaar zijn toegegroeid na veertig jaar. „Toen ik daar wegging, leek het net of je naar Amerika vertrok. Iedereen zei: ga jij naar dat verre Holland Het was een soort emigreren in die tijd. Het was een heel ding om weg te gaan als jongen van veertien. Ach, en ik heb jarenlang hier als enige in de hele omtrek een watersportwinkel gehad, maar een jaar of acht geleden kwam de concurrentie opzetten. Nu barst het van de watersportwinkels, maar men weet mij nog steeds te vinden. Ik heb op de Kaag veel geleerd en een hoop afgekeken van Engelse, Noorse en Zwitserse zeilmakers die hier weieens kwamen. Ook tekenen heb ik geleerd en scheepsontwerpen maken, via „spionage". Maar dat deed er niet toe. Van het eerlijke katoen tot de kunstvezel. Liefde voor je vak hebben, ja, dat was het; ook al loop je niet binnen. Ik ben een ouderwets mannetje: iets goed doen, of er anders niet aan beginnen. Ik hou van een stuk degelijk handwerk voor een bepaald soort klanten die daarom bij mij komen. De moderne mensen, die effe een tuigie willen hebben om het over een paar jaar weer weg te gooien, die komen hier niet". Brugt Ruiter, die over een goeie maand terugkeert naar z'n eigen stek bij de Beulaker- en Belterwijde, heeft bij de Kaag een stukje geschiedenis geschreven. Op Maria Hemelvaart, waar hij „ik voor mij persoonlijk" geen onmiddellijke boodschap aan heeft, sluit hij de tent; de winkel en de zeilmakerij. „Voor watersporters die hier veertig jaar zijn geweest een verlies, inderdaad", daar is Ruiter zich pijnlijk van bewust: „de kinderen van de kinderen van toen, die kwamen nou nog bij me. Weet u nou genoeg over me Dan ga ik nu thee drinken. Het ga u goed; ik red het verder wel". Ruiter haalt nog een paar steken door het stugge doek en draait daarna het zeil even de rug toe; vanavond na zevenen gaat hij er weer mee verder, „want dat matje moet morgen klaar zijn". Er zijn een paar klussiesklanten geweest, inmiddels, en dat kan Ruiter in feite niet hebben. Dat houdt 'm maar van z'n werk. Het enige wat ik vergeten ben hem te vragen is, waarom Brugt nu eigenlijk van z'n ouders zo nodig als Brugt door het leven moest "AtTAD/REGIO" LEIDSE COURANT DINSDAG 10 JUL11979 Donkersteeg 11, Haarlemmerstraat 274, Kooilaan 45. iEIDEN De werkloosheid bij mannen is in de maand juni het gewest Leiden gelijk gebleven. Waren er eind mei 1953 werkzoekenden, eind juni bedroeg dit aantal 1951. Bij de rouwen liep de werkloosheid wel op. Van 803 eind mei naar 91 eind juni, een toename met 88 vrouwen. lij de mannen steeg het aantal door het gewestelijk arbeids- ureau geregistreerde vacatures van 1262 naar 1320. Bij de rouwen daalde de vraag naar arbeidskrachten van 277 naar 57. Ie situatie op de arbeidsmarkt ondervond duidelijk de invloed an de schoolverlaters die zich in toenemende mate melden. Ie doorstroming verliep bij de mannen overigens beter dan ij de vrouwen. Iets dat blijkt uit het feit dat bij de mannen echts 16, maar bij de vrouwen 72 schoolverlaters meer inge- chreven staan dan vorige maand. De bemiddeling van inge- :hrevenen die van het algemeen vormend' onderwijs komen vert moeilijkheden op, omdat de betrokkenen in het alge- leen voor functies in aanmerking komen waarnaar weinig raag bestaat. LTSers uit de sectoren bouw en metaal melden ich in veel mindere mate bij het GAB. Over de diverse gemeenten van het gewest Leiden was de werkloosheid als volgt verdeeld: mei juni mei juni Alkemade 28 29 20 29 Katwijk 192 205 60 64 Leiden 1385 1364 555 609 Leiderdorp 106 110 56 60 Oegstgeest 76 79 28 30 Rijnsburg 38 41 5 10 Valkenburg 6 7 7 6 Voorschoten 76 67 39 47 Warmond 22 22 7 10 Zoeterwoude 16 20 16 19 Overigen 8 7 10 7 Totaal 1953 1951 803 891 TER AAR Na de bouw vakvakantie zal er in Ter Aar in de nieuwe wijk Mid dellanden gestart worden met de bouw van een aantal nieu we woningen. Er komen een enveertig premiewoningen, acht woningwetwoningen en acht woningen in de vrije sector. Later in dit jaar zal in de kern Langeraar gestart worden met de bouw van ze ventien premiewoningen. De premiewoningen zullen in twee types gebouwd worden, namelijk een zogenaamde tuinkamerwoning en een meer traditioneel type huis. De woonruimte is bij de tuinka merwoning geprojecteerd aan de tuinzijde/achterzijde van de woning. Bij dit type wo ning ligt de schuur vóór het huis, evenals de keuken. Bij het meer traditionele type ligt de woonruimte aan de voor zijde en de keuken aan de achterzijde van de woning. De schuur staat bij dit laatste type los in de achtertuin. De grootte van de twee typen- ontlopen elkaar niet zo veel. Beide huizenmodellen krijgen drie slaapkamers, een grote zolderkamer en een douche met wastafel en een tweede toilet. Het ligt in de bedoeling van het gemeentebestuur om in Middellanden ook nog twaalf woningen te bouwen in het kader van de premie-A rege ling. Voor deze woningen ko men alleen zij in aanmerking die een goedkope huurwoning achter laten en een belastbaar inkomen hebben dat in 1978 niet meer bedroeg dan 30.800 gulden. Het Kaag^iland staat op het punt een ingeburgerde figuur te verliezen. Trouwens niet alleen dat gerenommeerde eiland is op het punt van rouwen; velen uit de omgeving die zonder zeilen niet kunnen varen en mogelijk ook niet menswaardig bestaan, omdat hun hart op het water en op „het schip" ligt, velen zullen Brugt Ruiter gaan missen als hij op 15 augustus z'n hebben en houen aan de Julianalaan voorgoed sluit Brugt die nog maar 57 is, kapt met z'n watersportwinkel en de zeilmakerij. Hij houdt nog even opheffingsuitverkoop (alleen het kabelwerk houdt hij vast), maar dan is het gepiept Waarschijnlijk met tranen in z'n ogen en het ziet ernaar uit dat een deel van z'n clientèle aan hetzelfde verschijnsel zal laboreren. Ik zal eerst maar eens zo'n klant aan het woord laten voordat we Brugt zelf scheren. Piet Loogman van de gebroeders Loogman in botenbouwerij en dezelver verhuurderij, weet alles omtrent zeilmaker Ruiter. De Loogmannen künnen het ook weten, want met de Zwetsloten en Van Nieuwkopen behoren zij tot de meest authentieke eilandbewoners. Ze wortelen zelfs zo hecht in de geïsoleerde bodem, dat ze met recht mogen onderschrijven wat eens ene mevrouw Heynes -van de kunstschilder- zei:„alles wat hier komt wonen heeft een verleden of krügt er éen". Maar Brugt begon 43 jaar geleden met een schone lei op het eiland, dat vóór de drooglegging van het Haarlemmermeer bekend gestaan moet hebben om z'n schippers die een niet al te best volk waren, of, zoals een geschiedschrijver en paar eeuwen terug overleverde: „goddelooze menschen aan den mond der Hel". Nou, zo'n type is Brugt Ruiter van z'n leven nooit geweest, want P5 Brugt Ruiter, nog even zeilmaker op het Kaag-eiland. van huis uit leeft hij in de vreze des Heren. Althans volgens Piet Loogman, afnemer van Brugts handwerk. Deze komt er rond voor uit, dat Ruiter een groot vakman is: „op en top, al had-ie het nog zo druk. Een man met een hart van goud, met liefde voor het vak, wat werd uitgedrukt in z'n werk. Een pikeur in het maken van zeilen voor platbodemjachten. Zelfs de oprukkende oliesjeiks zouden hem toegewijd moeten zijn, want zij profiteerden van Ruiters bekwaamheid via de werf van Van Lent. Dat zijn allemaal mensen die Brugt Ruiter ontzettend zullen gaan missen. Zijn beloning was een tevreden klant De rekening kwam pas een jaar later; hij was zo gemakkelijk, wat dat betreft Maar ja, na augustus zit het eiland zonder zeilmaker. Het is eigenlijk toch al een raar dorp, dat Kaag-eiland van ons: we betrekken gas en licht vanuit Leiden, het water komt uit Bloemendaal, de telefoon uit Haarlem en de post is Haarlemmermeer, Nieuw Vennep". Brugt heeft nauwelijks tijd om zich van een onderhanden zijnd zeil los te maken. Je bereikt hem na een sleetse houten trap te hebben beklommen. Een jong maatje offreert zijn diensten als vakantiehulpje bij het meten en, zo te zien, knopen leggen. Goed voor een zakcentje. „Ik zit hier nou 43 jaar op zolder. Gaat u zitten. Ik heb alleen een naaimachineknikje aan te bieden". Brugt Ruiter handhaaft zijn kalmte, maar hij vertelt een somber verhaal. Het kan ook niet juichend zijn, want Piet Loogman zei al: „Ruiter is met z'n 57 jaren veel te vroeg versleten, een slechte rug en zo. Jammer, daar gaat weer zo'n winkeltje weg uit ons dorp. Een dorp wordt gemaakt door die winkeltjes, net zogoed als de kerk of een kroeg dat doen". Ruiter vertrok als 14-jarige knaap uit Ossenzijl in de noordwesthoek van Overijssel, een vlek in de J2IDEN Dit jaar nog zullen b en w de gemeenteraad foorstellen doen over restauratie van een aantal grote Leidse nonumenten. Deze zijn onder meer ,,'t Gulden Vlies", de lorspoort, de Stadstimmerwerf en de Waltoren Oistenrijck. Met de rijksdienst voor de Monumentenzorg heeft het ge- neentebestuur in principe overeenstemming bereikt over de Subsidies die Leiden de komende tien jaar van het ministerie van Cultuur Recreatie en Maatschappelijk Werk ka" verwach ten voor het restaureren van zijn momumenten. In totaal gaat het om een bedrag van bijna 39 miljoen gulden foor wat de restauratie van gemeentelijke monumenten be reft. Hiervan wordt dertig tot vijftig procent gesubsidieerd loor CRM, de provincie subsidieert acht tot tien procent van de kosten en de gemeente meestal dertig procent. De gemeente leeft onlangs een inventarisatie gemaakt van de stand van za ken met de monumenten in Leiden. Enkele monumenten wor- jen thans al gerestaureerd. Hiertoe behoort ondermeer de >tadspoldermolen, waarvoor de gemeenteraad onlangs vier ton «schikbaar stelde om de restauratie voortgang te doen vin den. Dit was mogelijk omdat in het investeringsschema elk aar een miljoen gulden wordt gereserveerd voor restauratie 'an de gemeentelijke monumenten. Volgens de inventarisatie verkeert het Gulden Vlies weliswaar log in redelijke staat, maar het gemeentebestuur wil dit pand 'pknappen om er commissievergaderingen in te houden. Met ®ame het fraaie stucwerk behoeft restauratie. De Morspoort Verkeert over het algemeen in slechte staat, evenals de Stad- unmerwerf. Van het laatste monument is reeds de voorgevel Van de woning gerestaureerd. Met de restauratie en isolatie fan de kap van het woonhuis wordt binnenkort begonnen. iDe gemeente is onlangs in het bezit gekomen van de boerderij Itt de Leidse Hout Deze verkeert in zeer slechte staat. Pas in 1982 is hiervoor subsidie van CRM te verwachten. Zoals be kend zullen het voormalig Pesthuis en het voormalig Caecilia- Basthuis aan het rijk worden overgedragen. Wanneer deze zul- jpn worden gerestaureerd is niet bekend. jjen aanzien van de te restaureren monumentale bruggen in «e stad lopen nog aanvragen voor subsidie bij het ministerie van Volkshuisvestding en Ruimtelijke Ordening. Rommelmarkt in „De Klinker" Hoewel er van „zomer" op zich weinig sprake was, is clubhuis „De Klinker" gisteren van start gegaan met de zomervakantie activiteiten. Activiteiten die deze week zijn toegespitst op kinde ren van zes tot twaalf jaar en volgende week betrekking zullen hebben op de jeugdgroep van twaalf jaar en ouder. Na een opknapbeurt van een week zal het clubhuis vervolgens nog drie weken open zijn. Weken waarin overigens geen speciale activiteiten op het programma staan. De rommel- en ruilmarkt (zie foto) vormde gisteren een succesvol begin van al die acti viteiten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 5